Deze video legt uit waar je op moet letten tijdens het kijken naar de televisie. Van interviews tot documentaires: waar moet je nou op letten om niet voor de gek te worden gehouden?
Met dank aan Anony.
Hoe moet je tv kijken zodat je niet voor de gek wordt gehouden?
About Author Maarten Koller
Maarten Koller (1982) is bestuurslid van Stichting Skepsis & voorzitter van de Utrechtse Skepsis werkgroep. Daarnaast is hij afgestudeerd in de klinische & gezondheidspsychologie aan de Universiteit Utrecht.
Comments
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.
Als kind van 11 maakte ik al kennis met de montagetechnieken van de t.v. Bij een spoorovergang in Nunspeet maakte een actualiteitenprogramma opnamen van spelende kinderen op het spoor. Mij werd met mijn broer een toneelstukje opgedragen dat we wel vijf maal overdeden. Op het einde renden wij weg.
Later, tijdens de uitzending, was daar een trein achter gemonteerd die daar toen absoluut niet was. Omdat ze vervolgens zeiden dat de kinderen in kwestie niet wisten dat ze waren gefilmd, hebben mijn ouders (meerdere ouders van gebruikte kinderen trouwens) hierover een klacht ingediend. In een volgende uitzending moesten ze verklaren dat het toneelstukjes waren.
De eerste reactie met een vertraging van 1 dag, maar toch !
Wat een interessant verhaal.
Montagetechnieken accoord, als het maar geen al dan niet bedoelde misleiding wordt.
Ook sommige kranten kunnen er wat van. Jaren geleden zat ik een kopje koffie te drinken in het universiteitsgebouw in Groningen tijdens een of andere studentenstaking (geen idee meer waar het over ging). Een fotograaf van de Telegraaf vond het beeld kennelijk maar saai en strooide toen de inhoud van een prullebak over de vloer om op de foto te laten zien wat voor troep de studenten ervan maakten. Medestudenten die iets verderop zaten, naast de plaats waar het gebeurde, hadden ook de truc ogenblikkelijk door en maakten snel een einde aan deze vertoning. Zij dwongen daarbij de fotograaf te vertellen voor wie hij werkte. Sinds die tijd heb ik een nog negatiever beeld van deze “krant” dan ik daarvoor al had.
Voor een cursus op mijn vakgebied ben ik meermalen gefilmd in een “toneelstukje”. In bepaalde scenes moest ik dan soms ongemakkelijk dichtbij een tegenspeler gaan staan. In de film zag je het dan als een volstrekt normaal gesprek.
Keek laatst naar de Jersey Shore en een paar uur later ben ik naar de stad te gaan om te ‘fistpumpen’.
Het was precies zoals op televisie. Overal leuke meiden en lekkere muziek. Een drankje ging er bij mij ook in.