Kloptdatwel?

You are here: Home / Gezondheid / De vaccin-uitspraak van het Hof van Justitie EU: vragen en antwoorden

De vaccin-uitspraak van het Hof van Justitie EU: vragen en antwoorden

by 30 Comments

Er is de nodige commotie ontstaan over een uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie over een mogelijk verband tussen het vaccin tegen Hepatitis B van Sanofi Pasteur en het optreden van multiple sclerose (MS) bij gevaccineerden. Een kop als “EU court: Vaccines can be blamed for illnesses without proof” is echter nogal misleidend, want in die bewoordingen heeft het Hof in kwestie het niet gezegd. Laten we aan de hand van een Q&A proberen vast te stellen waar het in deze zaak om draait, wat het Hof dan wel heeft gezegd en wat de eventuele gevolgen van de uitspraak zijn.

De vaccin-uitspraak van het Hof van Justitie EU: vragen en antwoorden 1
Hof van Justitie van de Europese Unie, Luxemburg. (foto: MartinD | Wikimedia Commons)

Wat is de casus?

Het gaat in deze zaak om een zekere J.W., een Fransman. Hij ontving in 1998 en 1999 drie vaccinaties tegen Hepatitis B met het vaccin van Sanofi Pasteur. De laatste inenting vond plaats op 8 juli 1999 en vanaf augustus van dat jaar ontwikkelde J.W. klachten. In november 2000 werd vervolgens de diagnose MS bij hem gesteld. J.W. overleed in 2011. Drie familieleden spanden een rechtszaak tegen de producent van het vaccin aan. Ze houden Sanofi Pasteur verantwoordelijk voor J.W.’s ziekte. Het vaccin zou de MS hebben veroorzaakt.

Een causaal verband tussen vaccinatie en MS, hoe zit dat?

De theorie dat er een verband zou zijn tussen het Hepatitis B-vaccin en MS komt uit Frankrijk. In een LCI-richtlijn van het RIVM uit 2013 wordt echter, onder verwijzing naar de relevante literatuur, opgemerkt dat “een causale associatie onwaarschijnlijk lijkt”. Het Lareb trekt eenzelfde conclusie. Toevallig verscheen ongeveer ten tijde van de uitspraak van het Hof een artikel in het Journal of Neurology waarin twee Deense onderzoekers zich over de kwestie bogen.[1] Hun conclusie was duidelijk: “The study found no change in risk of developing multiple sclerosis (MS) after vaccination against hepatitis B virus”. Ook bij een reeks andere vaccinaties vonden ze trouwens geen verband.

Voor hun systematische evaluatie vonden de onderzoekers uiteindelijk vijftien studies over een mogelijke link. Twaalf daarvan vonden überhaupt geen verband. Eén studie vond wel een verband, maar alleen in een subgroep en niet in het algemeen. De twee overige studies die kennelijk een verband vonden worden niet besproken, maar een ervan is uitgevoerd door vader en zoon Geier. Vader is een arts die niet meer mag praktiseren omdat zijn medische vergunning is ingetrokken. Zijn publicaties zijn als prutswerk aangemerkt en zijn expertise wordt sterk in twijfel getrokken. Zoon – een bachelor in de biologie – is al niet veel beter. Beiden zijn bijzonder bevooroordeeld en kunnen tot het antivaccinatiekamp gerekend worden. Kortom, gelet op de beschikbare onderzoeken is een causaal verband inderdaad heel onwaarschijnlijk. Men zie ook deze bijdrage van Orac, met o.a. een verwijzing naar standpunten van de WHO en de Amerikaanse CDC.

Hoe ging het met die rechtszaak tegen de producent?

De familieleden wonnen de zaak in eerste aanleg, maar het vonnis van de lagere rechter werd vervolgens vernietigd door een appelrechter. Daarop gingen de familieleden in cassatie bij het Cour de cassation (wat in Nederland de Hoge Raad zou zijn). Dat bepaalde dat de zaak over moest. Een andere appelrechter wees de vordering daarop af. Deze uitspraak is zeer relevant. De rechter voerde namelijk vier argumenten aan om aansprakelijkheid af te wijzen. Ik vat die als volgt samen:

  1. Er is geen wetenschappelijke consensus over het bestaan van een causaal verband en volgens alle nationale en internationale gezondheidsinstanties bestaat dit verband niet;
  2. Uit talrijke studies naar MS blijkt dat de oorzaken van deze ziekte onbekend zijn;
  3. Volgens een recente studie blijkt dat op het moment dat de eerste symptomen van MS zich voordoen “het fysiopathologische proces waarschijnlijk meerdere maanden of zelfs meerdere jaren voordien is begonnen”. Het feit dat symptomen optreden kort na vaccinatie, op zichzelf al een weinig indrukwekkend argument en zeer vatbaar voor selectieve herinneringen, wordt daarmee nog zwakker;
  4. Dat MS niet voorkomt in de familie van J.W. is ook niet doorslaggevend, want dat is in de families van 92-95% van de MS-patiënten ook niet het geval. Anders gezegd, bij MS speelt erfelijkheid maar een beperkte rol (aldus ook bijvoorbeeld het UMCG en het Nationaal MS Fonds in Nederland).

Maar hoe komt de zaak dan bij het Hof van Justitie van de EU? En wat is dat eigenlijk voor Hof?

De familieleden gingen opnieuw in cassatie bij het Cour de cassation. Dat besloot zogenaamde prejudiciële vragen te stellen aan het Hof van Justitie van de Europese Unie te Luxemburg. In de zaak gaat het namelijk om zowel Frans recht als EU-recht. Al in 1985 werd een Europese richtlijn over de aansprakelijkheid voor producten met gebreken vastgesteld. Zo’n richtlijn beoogt de juridische situatie in alle lidstaten met betrekking tot het onderwerp van de richtlijn min of meer gelijk te trekken.[2] Het is niet de bedoeling dat lidstaten nationale regels vaststellen die met de richtlijn in strijd zijn. Nationale rechters kunnen de vraag of dat laatste het geval is aan het Hof van Justitie voorleggen. Dat geeft dan antwoord op de vraag, maar geeft geen beslissing in de concrete zaak. Het geeft alleen uitleg, die de nationale rechter vervolgens zelf moet gaan toepassen.

Welke vraag had het Cour de cassation dan?

De vraag had betrekking op het bewijsrecht. De genoemde richtlijn zegt in artikel 4 dat degene die beweert schade te hebben geleden door een gebrekkig product de schade, het gebrek en het oorzakelijk verband moet bewijzen.[3] Oftewel, wie eist bewijst. Soms kunnen er echter redenen zijn om de bewijslast in een concrete zaak wat anders te verdelen. Het Cour de cassation hanteerde zelf al enige tijd de bewijsregel dat het bewijs dat een vaccin gebrekkig is en de oorzaak is van bepaalde schade “kan voortvloeien uit ernstige, precieze en met elkaar overeenstemmende vermoedens”. De Franse rechter wil nu van het Hof van Justitie weten of hij die bewijsregel over ernstige, precieze en met elkaar overeenstemmende vermoedens ook mag toepassen als medisch onderzoek geen verband tussen vaccinatie en het optreden van een bepaalde ziekte heeft vastgesteld. Of komt dat in strijd met artikel 4 van de genoemde richtlijn, dat immers zegt dat de eiser moet bewijzen?

Wat antwoordde het Hof van Justitie?

Dat vond het allereerst om onduidelijke redenen nodig om de vraag wat te herformuleren. Het maakte ervan of de bewijsregel ook mocht  “ook al wordt het bestaan van een verband tussen de toediening van het vaccin in kwestie en het optreden van die ziekte door medisch onderzoek bevestigd noch ontkend“. Die herformulering is raar, omdat de medische wereld nu juist stelt dat het verband tussen de Hepatitis B-vaccinatie en MS onwaarschijnlijk is. Het bestaan van een verband wordt dus wel degelijk ontkend, en sinds de hierboven genoemde Deense publicatie uit juni 2017 is dat al helemaal het geval. Het Hof doet net alsof het wetenschappelijk nog alle kanten op kan gaan.

Dan het antwoord op de vraag. Het Hof vindt het onredelijk als een bewijsregeling inhoudt dat het bewijs van een causaal verband alleen dan geleverd kan worden geacht als er onomstotelijk medisch bewijs voor dat verband op tafel ligt. Dat zou volgens het Hof niet in overeenstemming zijn met artikel 4 van de genoemde richtlijn, want een te zware bewijslast voor de eiser inhouden. De eiser moet ook op andere gronden aannemelijk kunnen maken dat er een causaal verband is. De gedachte zal zijn dat een juridische procedure nu eenmaal wat anders is dan een wetenschappelijke discussie. De Franse bewijsregeling dat het verband ook aannemelijk kan worden geacht als de gegevens waarop de eiser zich beroept ernstige, precieze en met elkaar overeenstemmende aanwijzingen vormen voor causaliteit kan volgens het Hof wel door de beugel, ook al wordt het bestaan van een verband tussen de toediening van het vaccin in kwestie en het optreden van die ziekte door medisch onderzoek bevestigd noch ontkend (wederom de woorden van het Hof).

Is de ophef over de uitspraak terecht?

Allereerst is het van belang nogmaals te benadrukken dat het Hof geen beslissing in deze zaak heeft gegeven. Het heeft alleen het toepasselijke recht uitgelegd. Het Cour de cassation moet de zaak nu zelf verder beslissen aan de hand van deze uitleg. Hoewel het Hof dat enerzijds nog eens benadrukt, geeft het anderzijds nog wel een overweging mee die mijns inziens de plank volledig misslaat:

In casu lijken gegevens als die welke in het kader van het hoofdgeding zijn aangevoerd en die betrekking hebben op zowel het korte tijdsverloop tussen de toediening van een vaccin en het optreden van een ziekte als het ontbreken van persoonlijke en familiale medische antecedenten in verband met deze ziekte, alsmede het grote aantal geïnventariseerde gevallen waarin die ziekte na dergelijke vaccinaties optrad, a priori aanwijzingen te vormen die – in onderlinge samenhang bezien – een nationale rechter ertoe zouden kunnen brengen in voorkomend geval te oordelen dat een gelaedeerde aan de krachtens artikel 4 van richtlijn 85/374 op hem rustende bewijslast heeft voldaan. Dit zou met name het geval kunnen zijn indien de rechter op grond van die aanwijzingen oordeelt dat de toediening van het vaccin de meest aannemelijke verklaring is voor het optreden van de ziekte

Hoewel het allemaal heel voorzichtig klinkt – “lijken”, “aanwijzingen”, “ertoe zouden kunnen brengen”, “in voorkomend geval” – moeten de rechters deze zinnen met oogkleppen op opgeschreven hebben. De Franse appelrechter had immers juist geoordeeld dat het korte tijdsverloop weinig zei, aangezien het aannemelijk was dat het proces van MS al maanden of jaren voor het optreden van symptomen was begonnen. De “persoonlijke en familiale medische antecedenten” werden evenmin relevant geacht, gelet op de beperkte rol die erfelijkheid bij MS speelt. Dat de patiënt voor de vaccinatie heel gezond was, zegt net zo weinig als het argument dat een 14 maanden oud kind vóór de BMR-vaccinatie helemaal niet autistisch was. De appelrechter had dan ook – mijns inziens terecht – beslist dat de argumenten van de familieleden “samen noch afzonderlijk ernstige, precieze en met elkaar overeenstemmende vermoedens konden vormen waaruit kon worden besloten dat er een oorzakelijk verband bestaat tussen de vaccinatie en ziekte in kwestie”. Het Hof lijkt dat nu tegen te spreken, hoewel dat helemaal zijn taak niet is.

Het Hof spreekt ook nog van “het grote aantal geïnventariseerde gevallen waarin die ziekte na dergelijke vaccinaties optrad”. Dat is een raadselachtige opmerking en het is onduidelijk waar het Hof hier naar verwijst. Elders in de uitspraak is nergens sprake van een groot aantal geïnventariseerde gevallen, en voor zover het Hof doelt op andere rechtszaken die in Frankrijk kennelijk gevoerd worden of zijn, is het niet duidelijk hoeveel dat er dan precies zijn. Het Hof lijkt hier een soort gelegenheidkonijn uit de hoge hoed te toveren.

Gelet op de hierboven geciteerde overweging vind ik veel van de ophef over de uitspraak zeker terecht, ook al zijn sommige koppen van nieuwsberichten ongelukkig gekozen. Het is te hopen dat het Franse Cour de cassation oordeelt dat de appelrechter terecht heeft aangenomen dat er geen ernstige, precieze en met elkaar overeenstemmende vermoedens van een causaal verband zijn. Dat het Hof, hoewel het daar ook naar eigen zeggen formeel niet over gaat, suggereert dat het causaal verband in deze zaak wél aangetoond is, is mijns inziens de grootste blunder van de dames en heren in Luxemburg.

[1] Mailand MT, Frederiksen JL, Vaccines and multiple sclerosis: a systematic review, J Neurol. 2017 Jun;264(6):1035-1050.
[2] In Nederland is de richtlijn geïmplementeerd in het Burgerlijk Wetboek. Men zie de artikelen 6:185 e.v.
[3] Zie voor Nederland artikel 6:188 BW.

Steun Kloptdatwel

De vaccin-uitspraak van het Hof van Justitie EU: vragen en antwoorden 2Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).

NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.

Reader Interactions

Comments

  1. Het Hof heeft gewoon erkend wat logisch is: normaal gesproken worden zeldzame bijwerkingen in grote onderzoeken niet gevonden en beschreven. Daardoor is een “geen verband gevonden” conclusie altijd provisioneel en hoeft te gelden voor iedereen. Daarna ziet Het Hof de uitzonderlijke patiënt als een case-report en trekt een gepersonaliseerde conclusie: het verband in dit geval bestond wel. Vanaf nu moet elke patiënt als een case-report worden behandeld ongeacht het onstaan van de bijwerking in grote onderzoeken.

    • Die conclusie is allesbehalve logisch. De Franse appelrechter had immers al een gepersonaliseerde conclusie getrokken, gebaseerd op vier overwegingen. Het argument van het korte tijdsverloop was van tafel geveegd omdat het onaannemelijk is dat MS zo snel ontstaat. En het argument van het ontbreken van MS in de familie werd ook niet relevant geacht, nu MS geen erfelijke ziekte is, althans erfelijkheid maar een zeer beperkte rol speelt. Als het Hof zich had beperkt tot zijn taak, namelijk het geven van uitleg over de verenigbaarheid van Frans bewijsrecht met het EU-recht, dan was er weinig aan de hand geweest. Maar het Hof vindt het kennelijk nodig zich met de inhoud van de zaak te bemoeien en schrijft een tamelijk domme overweging op die eigenlijk niet meer inhoudt dan “welles!”.

      Trouwens, als vele grote onderzoeken geen zeldzame bijwerkingen kunnen vinden, is een logischer conclusie dan niet dat die bijwerkingen gewoon niet bestaan?

      • Jij hebt niet begrepen dat het Hof geen oordeel maakt over het wel of niet ontstaan van MS door het Hep-B vaccin. Wat het Hof doet is een algemeen criterium voor te leegen om te bepalen, geval door geval, of een vaccin verantwoordelijk kan worden gesteld voor een aandoening. Het ontbreken van een verband in “grote onderzoeken” is terecht buiten de criteria gezet, want zulke onderzoeken betreffen alleen de patiënten die werden onderzocht en geen anderen. Elke individu is uniek en de reacties van elke lichaam na blootstelling aan vreemde eiwitten zijn ook uniek.

        • [ Elke individu is uniek en de reacties van elke lichaam na blootstelling aan vreemde eiwitten zijn ook uniek. ]
          Dat lijkt me sterk. Er zijn geen 8 miljard unieke lichamen met elk hun eigen biologische en chemische huishouding.

          Dat niet iedereen hetzelfde reageert op bepaalde stofjes is voorstelbaar, maar de reacties zijn allemaal biologisch/chemisch en dus beperkt vanwege een beperkt aantal stoffen/organismen die aanwezig zijn in het lichaam en de vaccins.

        • Ah, het “elk individu is uniek”-argument, een belangrijk argument in de gereedschapskist van de selectieve wetenschapsbeoefenaar. Wetenschappelijk onderzoek vindt een verband? “De wetenschap heeft het bewezen!” Wetenschappelijk onderzoek vindt géén verband? “Ja, maar wetenschap kan ook niet alles aantonen, ieder mens is uniek!” Net zo logisch als eerst spreken van zeldzame bijwerkingen en dan claimen dat er honderden gevallen bekend zijn. “Grote onderzoeken” (die we wegens de uniciteit van de mens volgens jou buiten beschouwing moeten laten) hebben trouwens aangetoond dat de kans op verlamming als gevolg van het (niet in Nederland gebruikte) orale poliovaccin 1:2.400.000 is. Dan zie ik niet in waarom het feit dat meer dan een dozijn studies geen verband tussen HepB-vaccinatie en MS vonden niets zou zeggen.

          En nee, het Hof geeft geen criterium. Het toetst of een nationale bewijsregel in overeenstemming is met een Europese richtlijn. Maar door vervolgens met de zin “In casu lijken gegevens etc.” te komen wordt toch echt gesuggereerd dat de Franse appelrechter een verkeerd oordeel heeft gegeven. Wetenschappelijk is dat niet houdbaar, en juridisch evenmin.

        • FVerweven:

          Dat lijkt me sterk. Er zijn geen 8 miljard unieke lichamen met elk hun eigen biologische en chemische huishouding.

          Dat lijkt me ook sterk. En hier staat daar ook niets over: http://www.voedingscentrum.nl/encyclopedie/eiwitten.aspx

          (**) Eiwitten bestaan uit ketens van aminozuren. In totaal kan eiwit in eten 22 verschillende soorten aminozuren bevatten. De samenstelling, volgorde en structuur van deze aminozuren verschilt. Daardoor is elk eiwit uniek. Er zijn vele duizenden combinaties mogelijk van aminozuren. (**)

          (**) Van de 22 aminozuren kan het lichaam er 13 zelf maken. De andere 9 moet je via eten binnenkrijgen. Dat zijn de zogenaamde essentiële aminozuren. Daarnaast zijn er 6 semi-essentieel. Dat wil zeggen dat het lichaam ze normaal gesproken zelf kan maken. Alleen onder bepaalde omstandigheden, zoals bij sommige aandoeningen en ziekten, kan het lichaam er niet genoeg van maken. Dan is aanvulling via het eten nodig. (**)

  2. Mag ik één alinea hieruit even onder de loep nemen mijnheer Dragstra? ‘Elders in de uitspraak is nergens sprake van een groot aantal geïnventariseerde gevallen, en voor zover het Hof doelt op andere rechtszaken die in Frankrijk kennelijk gevoerd worden of zijn, is het niet duidelijk hoeveel dat er dan precies zijn.’

    Dan zullen we u even bijpraten, want met een beetje googelen komt er al heel wat naar boven en de volgende informatie heb ik zelf nog opgeslagen in m’n hepb-file. Bovendien worden meerdere referenties genoemd in de originele franse versie (waarop het hof zich heeft gebaseerd).

    2 verpleegkundigen met vaccinatieschade tgv het hepatitis b vaccin werden in 2015 door de Hoge Gezondheidsraad in het gelijk gesteld. Het verband met de aandoening ‘Macrophagic Myofasciites Syndrome’ (soort chronisch vermoeidheid syndroom/fibromyalgie, voornamelijk optredend bij volwassenen – bij ons gekend als MS) en de hoge aluminiumtoevoeging in dit vaccin werd onbetwist aangetoond. De Franse staat werd opgedragen de patiënten een schadeloosstelling toe te kennen… http://www.leparisien.fr/faits-divers/affaire-de-l-hepatite-b-17-ans-d-enquete-pour-rien-04-01-2016-5419717.php

    In Frankrijk zijn er diverse rechtzaken geweest, en nog gaande, door een aangetoond verband tussen MS en het hepatitis B vaccin. In 2015 kreeg een slachtoffer (ex-verpleegster) 2,4 miljoen euro als schadevergoeding. Dit land kan dus wel beroep doen op een fonds vaccinatieschade (net als wereldwijd in 20 andere landen, BE en Ndl hebben zich hier niet bij aangesloten). http://www.europe1.fr/sante/hepatite-b-2-4-millions-d-euros-pour-une-sclerose-apres-le-vaccin-2202453

    Na een meer dan 10 jaar aanslepende rechtszaak, werd GSK in 2012 voor 100% aansprakelijk gesteld voor de diagnose multiple sclerose bij een jonge vrouw in 1998, enkele maanden na haar laatste vaccinatie met Engerix B (hepatitis B). GSK werd veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van 396.000 euro aan de 27-jarige vrouw. Honderden gelijkaardige klachten zijn de afgelopen jaren ingediend en in behandeling. http://www.liberation.fr/societe/2009/06/25/le-labo-gsk-reconnu-responsable-d-une-sclerose-en-plaques_566908

    • Ellen Vader, hopelijk heeft het antwoord aan u, van Laurens Dragstra, u aan het denken gezet.
      Ik heb een vraag.
      U schrijft : “de hoge aluminiumtoevoeging in dit vaccin werd onbetwistbaar aangetoond”
      Wilt u dit duidelijker aantonen ? Ik begrijp dit n.l. niet.
      Mijn Franse taal is zover weggezakt dat ik de link niet ga lezen.
      Of heeft u deze info van wanttoknow, waar de hoeveelheden aluminium in vaccins zo vaak wordt besproken ?

      • mariannedo:

        U schrijft : “de hoge aluminiumtoevoeging in dit vaccin werd onbetwistbaar aangetoond”
        Wilt u dit duidelijker aantonen ? Ik begrijp dit n.l. niet.

        Ik trek al die tekst in het Frans ook niet, maar Ellen Vader heeft wel wat met aluminium. Dat is bekend. Link uit mijn reactie hier beneden:
        http://www.meerwetenoverfreek.nl/images/stories/boodschappenlijstje_vaccinaties.pdf

        (**) Aluminium behoort tot de lichte metalen. Het is echter wel een toxisch, of te wel een giftig metaal, vooral voor het zenuwstelsel. De concentratie van het aluminium in Cervarix is 36.000 maal hoger dan de Amerikaanse FDA veilig acht voor vloeistoffen die worden geïnjecteerd. Aangetoond is dat Aluminium gedrag- en geheugenstoornissen geeft die een gevolg zijn van de dood van motorneuronen in dieren bij een dosis van 10 – 11 microgram/kg. Vaccinatie met Cervarix zal bij 11 jaar oude meisjes gemiddeld een belasting geven van ongeveer 34 microgram/kg! Neurologische bijwerkingen zijn dan ook te verwachten.. (**)

        • Ja,ja, homeopaten sturen om de Ebola epedemie te bestrijden, was ook een goed idee van Ellen Vader. en zovoort.
          Zij bestrijdt met vuur de reguliere wetenschap.
          Aliminiumobsessief ?

        • En als bron word dan een link naar de NVKP gegeven die géén verdere bron geven. Allemaal oncontroleerbaar dus.

      • Het antivaccinatievolk doet kennelijk aan recycling en heeft gewoon het woord ‘kwik’ in de oude propagandanonsens vervangen door ‘aluminium’. Hierbij worden tevens de oude blunders gerecycled, want net zoals bij het verketterde kwik in vaccins geeft men ook bij aluminium weer blijk van de nodige onwetendheid op het gebied van scheikunde, biologie en fysiologie.
        – Aluminium is weliswaar inderdaad neurotoxisch, maar dan hoofdzakelijk in de vorm van opgeloste aluminiumionen (AL3+). Het ‘aluminium’ in vaccins is echter aluminiumhydroxide of aluminiumfosfaat(*), en deze verbindingen zijn zo goed als niet oplosbaar. Dit betekent dat ze zich na injectie in een spier ook niet gemakkelijk door het lichaam verspreiden (en dus ook niet naar de hersenen), maar langere tijd op de injectieplaats aanwezig blijven. Vandaar ook dat vaccins met aluminium adjuvans op de injectieplaats vaak een harde bobbel geven, die pas in de loop van meerdere dagen verdwijnt.
        – Iedereen heeft in zijn lichaam al tientallen milligrammen aluminium in de vorm van diverse verbindingen, waaronder ook weer fosfaat en hydroxide. Het is extreem onwaarschijnlijk dat een eenmalige extra dosis van 0,5 milligram aluminium adjuvans ineens merkbare schadelijke effecten zou geven.

        *: De bijsluiter van vaccins is in zoverre verwarrend dat er weliswaar melding wordt gemaakt van aluminiumhydroxide of aluminiumfosfaat, maar dat de totale dosis aluminium wordt aangegeven als de hoeveelheid Al3+. Dit betekent echter niet dat er dus alsnog sprake is van vrije (neurotoxische) AL3+-ionen, maar dat de totale massa van alleen het aluminium 500 microgram bedraagt, zonder de hydroxide- of fosfaatrest mee te rekenen.

  3. Interessant dat u over zichzelf spreekt in de pluralis majestatis (“Dan zullen we u even bijpraten”).

    Volgens mij is het de bedoeling dat een rechterlijke uitspraak zelfstandig leesbaar is en de lezer voor context en uitleg geen gebruik hoeft te maken van internetzoekmachines. Als een rechter spreekt van een groot aantal geïnventariseerde gevallen, dan dient hij uit te leggen WIE er geïnventariseerd heeft, WAT er geïnventariseerd is, WAAR dat is geïnventariseerd en wat dan onder groot moet worden verstaan. Dat is dus een kwestie van VERHOUDING.

    Wat het WIE betreft: gaat het om officiële medische cijfers? Cijfers verstrekt door actiegroepen? Het aantal getelde rechtszaken? En als het dat laatste is, gaat het dan alleen om de gewonnen zaken of ook om de verloren zaken (in r.o. 45 wijst het Hof erop dat de Franse rechters in diverse zaken nogal wisselend oordeelden, en de zaak van J.W. was daarop geen uitzondering)? Telt een uitspraak die later vernietigd is ook mee? De jonge vrouw die u aan het einde noemt, won haar zaak bij dezelfde lagere rechter als in de zaak van J.W. In de zaak van J.W. werd de uitspraak in hoger beroep echter vernietigd.

    Wat het WAT betreft is uw eigen reactie wel illustratief. U noemt daar Macrophagic myofasciitis en noemt dat MS. Maar dat is het natuurlijk niet. MS is een ziekte waar je dood aan gaat, MMF is een syndroom waarvan het bestaan omstreden is (http://www.who.int/vaccine_safety/committee/topics/aluminium/questions/en/). Als je gaat turven, moet je wel goed turven en niet alles wat met een M begint meetellen.

    Wat het WAAR betreft, behoort een rechter zijn lezers te vertellen waar we dat grote aantal dan kunnen vinden, zodat we ook het WIE en het WAT kunnen controleren. U spreekt van de originele Franse versie. Daarmee bedoelt u kennelijk de vraag van de verwijzende rechter, het Cour de cassation, en de stukken daarbij (het “volledige dossier” van r.o. 45). Uit de Hofuitspraak maak ik echter op dat daarin alleen de Franse rechtszaken met wisselende uitkomsten genoemd worden. Dat vind ik moeilijk onder “geïnventariseerde” gevallen te brengen. In de Hofuitspraak zelf kan ik alleen maar verwijzingen naar eerdere Hofuitspraken (over heel andere casus) vinden, ook in de Franse versie.

    Ten slotte de kwestie van VERHOUDING. Iets is groot of klein in verhouding tot iets anders. Wat is bijvoorbeeld de verhouding tussen het aantal rechtszaken (ik ga er maar even vanuit dat dat het “grote aantal” is waarvan het Hof rept) en het totaal aantal gegeven vaccinaties? Het Hof zegt er niets over.

    Er is nog veel meer over deze zaak en de andere te zeggen. Het belangrijkste lijkt mij echter dat u slechts één alinea uit mijn stuk pakt en becommentarieert. De gedeelten over het ontbreken van wetenschappelijk bewijs, de positie van nationale en internationale gezondheidsinstanties, het fysiopathologische proces van MS en de beperkte rol van erfelijkheid laat u onbesproken. Dat is veelzeggend.

      • En waar staat dat het Hof dat aannneemt? Het mag dan logisch lijken, maar die rapportagemogelijkheden als VAERS en die bij Lareb zijn laagdrempelige meldingssytemen. De gegevens daaruit kun je pas na uitgebreide analyse gebruiken. Dat er meldingen in die databases staan van mensen die aangeven MS of iets anders gediagnosticeerd te hebben gekregen en een verband met vaccinatie zien, zegt nog erg weinig. Zo simpel kan het Hof het dus eigenlijk niet bedoelen, mag je hopen.

      • Het lijkt mij eerder dat het Hof op IN FRANKRIJK geïnventariseerde gevallen doelt. Daar speelt de hele discussie namelijk. Maar of het om meldingen bij een Lareb-achtige instelling of om aantallen gestarte rechtszaken gaat, is mij niet duidelijk. Jij kunt kennelijk in het hoofd van rechters kijken.

  4. Laurens Dragstra:

    Interessant dat u over zichzelf spreekt in de pluralis majestatis (“Dan zullen we u even bijpraten”).

    Ellen Vader is o.a. het verlengstuk van Anneke Bleeker: http://www.verontrustemoeders.nl

    Voorbeelden van het gedachtegoed van antivaccinatiefanaat Vader vind je hier:
    http://www.meerwetenoverfreek.nl/images/stories/boodschappenlijstje_vaccinaties.pdf

    Er is nog veel meer over deze zaak en de andere te zeggen. Het belangrijkste lijkt mij echter dat u slechts één alinea uit mijn stuk pakt en becommentarieert. De gedeelten over het ontbreken van wetenschappelijk bewijs, de positie van nationale en internationale gezondheidsinstanties, het fysiopathologische proces van MS en de beperkte rol van erfelijkheid laat u onbesproken. Dat is veelzeggend.

    Dat is dus al járen het modus operandi van Ellen Vader. Ook bij Door Frankema van Vaccin Vrij is ze te vinden als medewerker: https://www.vaccinvrij.nl/wie-zijn-de-medewerkers-van-vaccinvrij/

    Een gewaarschuwd mens telt voor twee, dus…………….

Leave a Reply