Liposuctie, één van de meest toegepaste ingrepen in de plastische chururgie, werkt niet om af te vallen. Dat blijkt uit een studie die op 7 april verscheen in het tijdschrift Obesity. De New York Times plaatste een goed leesbare samenvatting van het artikel en een interview met de onderzoekers.
Op het internet vind je makkelijk de plaatjes ‘voor en na’ de liposuctie die je moeten overtuigen: dit is een behandeling met resultaat. Ga bijvoorbeeld eens naar de website van abc-clinic. Uit het onderzoek van Robert Eckel en Teri Hernandez blijkt echter dat dit een illusie is: het vet zit er na een jaar weer aan, maar dan op andere plekken. Vet dat werd weggehaald rond de heupen, komt hoger op het lichaam terug, met name op de bovenkant van de buik en de armen. ‘It was redistributed upstairs’ aldus onderzoeker Eckel. Het onderzoek is baanbrekend. Toch is er volgens de voorzitter van de Amerikaanse organisatie van plastisch chirurgen (American Society for Aeshetic Surgery) geen twijfel aan de kwaliteit van het onderzoek: het onderzoek was ‘very well done’.
De terugkeer van het vet kan worden verklaard doordat het lichaam de hoeveelheid vet en vetcellen nauwkeurig reguleert en zoveel mogelijk gelijk probeert te houden. Het streven van het lichaam om de status quo te handhaven wordt homeostasis genoemd. Dit maakt het ook zo moeilijk om af te vallen. Vetcellen kunnen door weefselverandering niet terugkeren op de plek waar de liposuctie plaatsvond. Daarom nestelen de vetcellen zich elders. Het effect: na een tijdje is de patiënt terug op het oude gewicht.
Het is natuurlijk best schokkend dat veel mensen een chirurgische ingreep hebben ondergaan die niet blijkt te werken om af te vallen. En het is erg vreemd dat dit onderzoek nu pas is uitgevoerd. Liposuctie is er al sinds 1974, de behandeling wordt dus al 37 jaar uitgevoerd! In de Times komen twee onderzoekers met een mogelijke verklaring hiervoor. Samuel Klein van de Washington University School of Medicine veronderstelt dat onderzoek naar liposuctie lastig is. Je hebt er een team van onderzoekers voor nodig, vet moet heel nauwkeurig worden gemeten. Jonathan Moreno van de University of Pennsylvania wijt het aan de voorkeur van chirurgen om over case studies te publiceren. Daardoor kan makkelijk een verkeerd beeld ontstaan. Maar het blijft natuurlijk vreemd dat een behandeling die zo vaak wordt toegepast niet eerder goed is onderzocht.
De vrouwen die aan het onderzoek deelnamen zijn toch ook na een jaar nog tevreden. Eckel: ‘They had hated their hips and thighs and just wanted that fat gone’. Meer dan de helft van de vrouwen in het onderzoek van Eckel en Hernandez zei dat ze de liposuctie toch hadden laten doen, ook als ze van tevoren hadden geweten wat het resultaat er van zou zijn.
Ik vind dat mensen die liposuctie overwegen van te voren moeten weten waar ze aan beginnen en welke resultaten ze kunnen verwachten. Net zoals elke chirurgische ingreep is ook liposuctie niet zonder risico’s – de patiënt moet een goede afweging kunnen maken. Uit een onderzoek dat werd gepubliceerd in Dermatologic Surgery (July 2004, pp. 967–978) bleek dat 0,7% van de patiënten te maken krijgt met complicaties (zie bv deze link).
Illustratie voorzijde: New York Times
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Inderdaad tot zover de maakbaarheid van de mens. Ik heb dit soort behandelingen altijd eng gevonden en zou het zelf nooit durven, als ik het al zou willen (wat niet het geval is). Ik heb trouwens ook wel eens aan een ooglaser behandeling gedacht, wegens mijn sterk bijziende ogen, maar ook daar durf ik niet aan. Bovendien veranderen mijn ogen nog steeds qua sterktes, het lijkt mij daarom niet verstandig.
Jeroen en ik gaan – als alles lukt – in Amerika starten in/rond Los Angeles en daar zullen we wel dagelijks geconfronteerd worden met de ‘maakbare mens’.
Wat ik altijd zie, is dat mensen (vooral vrouwen) die denken dat ze de boel kunnen controleren, bedrogen uitkomen. Ik vind botox en gevulde, gesneden etc. gezichten er juist altijd ouder uitzien. Of dat nu om Nederlandse vrouwen gaat of om buitenlandse.
Er is een nieuwe serie bij Net 5 die ik volg wegens de relevantie voor mij ervan: Nederlandse vrouwen in L.A.
http://www.net5.nl/web/show/id=1487864/langid=43/dbid=553/typeofpage=78934
Zie hier voor een ‘botox praatje’ : http://www.net5.nl/web/show/id=1553368/langid=43/media=286689/page=1
Ook bij deze vrouwen zie je heel veel oppervlakkigheid. Sommige lijken werkelijk te vinden dat het allemaal om het uiterlijk draait. Mijn Engelse leraar op de middelbare school, meneer Vroonhoven, zei altijd: ” Beauty is only a skin deep.”
Mensen die gaan sleutelen aan de mens, vergeten dat het lichaam een perfecte, bezielde machine is, die zoals gesteld wordt in het artikel, uit is op balans. Wat dat betreft zou een beetje ‘spiritualiteit’, maar dan wegens het voordelige praktische effect ervan, een ander inzicht kunnen verschaffen. Je zou dit een aardse spiritualiteit kunnen noemen, die begrijpt dat het lichaam een eenheid is, en dat je niet zomaar dingen kunt weghalen of functies kunt veranderen.
Ik dacht dat het aantal vetcellen niet verandert. Dus door liposuctie verdwijnen er wel vetcellen. Maar vetcellen kunnen wel meer vet opnemen. In het NYT-artikel staat dat iemand verklaart ‘you can ‘t fool mother Nature’. Maar het is accurater om te zeggen dat de wet van behoud van energie altijd werkt. Als er 2,6 kilo vet verwijderd wordt (dat is het gemiddelde in deze studie), en die komt er na een jaar weer aan, dan is dat ongeveer 7 gram vet (komt ongeveer overeen met 16 gram koolhydraten of eiwit) per dag.
Iemand die 2,6 kilo minder weegt, heeft iets juist in die grootteorde minder energie nodig om dat gewicht rond te zeulen. Als de betrokken vrouwen hun eet- en beweeggewoonten niet aanpassen na de liposuctie is het niet verwonderlijk dat de ongebruikte energie ergens wordt opgeslagen.
He JWN, dat valt me nou tegen. Ik had zo graag gelezen dat jij na een liposuctie nergens last van had gehad.
En Sten, ik verbaas me altijd weer over de maakbaarheid van de spirituele mens.
*big fat grin*
big fat grin?
Die grinnik moet dan ook aan de liposuctie!
Begrijp ik nou goed dat je, als je in je hele lijf het vet weg laat zuigen, op een gegeven moment een hele dikke kop krijgt?
Soms is wetenschap weinig anders dan een moeilijke manier om
tot een voor de hand liggende conclusie te geraken; een conclusie die weinig
anders is dan een vorm van gezond verstand.
Als je na je liposuctie terugkeert naar de indolentie en de vraatzucht
die er toe hadden geleid dat je die liposuctie nodig had, tsja … dan heb je
na verloop van tijd natuurlijk gewoon weer eenzelfde hoeveelheid overtollig vet
aan je lichaam .
@ Sten
-“Mensen die gaan sleutelen aan de mens, vergeten dat het lichaam
een perfecte, bezielde machine is die … uit is op balans”- ??? Dit soort alternatieve-genezer-“inzicht”
heeft niets met de realiteit van doen en kan onnodig pijn, lijden en dood berokkenen. Mensen zijn natuurlijk helemaal niet “perfect” en krijgen
aan de lopende band nierstenen, kankergezwellen, onstoken
verstandskiezen, ingegroeide teennagels, galstenen, blindedarmontstekingen, koudvuurinfecties, etc. In al die gevallen kan je maar het best
zo gauw mogelijk met een mes erin om te gaan “sleutelen.” En het is dankzij het feit dat we nu
veel beter kunnen “sleutelen” dan voorheen dat we nu veel langer en
prettiger leven.
Martin
Dat ben ik maar tot op beperkte hoogte met je eens. En mijn inzicht heeft niets met alternatieve genezers inzicht te maken, want dat ben ik niet en dat is het ook niet. Sinds wanneer is het alternatief om te denken dat het lichaam een eenheid is, en als het gezond is, in/uit op balans? Gezonde mensen krijgen ook helemaal niet – zoals je stelt – aan de lopende band dingen. Integendeel.
Snel met het mes erin ? Snel volpompen met antidepressiva en andere plof middelen? De boel maar zo proberen te houden als een 20 jarige (in de lijn van dit artikel)?
Nu veel langer en prettiger leven? Dat is voor jouzelf een contradictio in terminis, want je zegt zelf dat mensen om de haverklap iets hebben.
Ik sta bepaald geen samenleving voor van 100 en 100+ jarigen die er allemaal strakgetrokken en onnatuurlijk (ja, want zo oogt het mijns inziens zeker) uitzien. Je mag mij een kogel geven als ik dement ben of word of vergelijkbare ernstige deficits ga vertonen. Ja, dit zal dan weer als zeer grof overkomen en de mij bekende verwijten opleveren. Ik zou het wel zelf doen, als ik in staat ben/was.
Ouder worden, véél ouder worden, is bepaald geen zegen voor veel oude mensen. Mijn eigen oma die overleed net voor haar 100ste verjaardag (en naar wie ik genoemd ben, ik hoop toch zo, dat ik dit haar niet ga nadoen), wílde helemaal niet zo oud worden. Dit heeft zij ons letterlijk zo gezegd. Zij wilde maar dat de lieve Heer haar eindelijk haalde. Zij was blijkbaar te gezond (?). Haar man was overleden toen hij 84 was, en zij heeft dus lange tijd partnerloos verder geleefd. Gelukkig was zij tot het einde toe helder, dat was wel een meevaller. Maar zelfs zo, wilde zij al een hele tijd niet meer. Maar daar zelf iets aan te doen; dát verbood haar geloof.
Maar kijk naar de verpleeghuizen, zij liggen vol met oude mensen die in leven worden gehouden, zonder enige levensdoelen. Het is helemaal niet natuurlijk de leeftijd van mensen, op wat voor wijze dan ook, maar te blijven oprekken. De aarde vaart er niet wel bij, en veel mensen zelf uiteindelijk ook niet. Mensen kunnen het niet accepteren als zijzelf of hun geliefden ziek en/of oud worden, maar de aarde had dat mogelijk heel anders bedoeld en zij raakt dan ook meer uit balans. De samenleving raakt meer uit balans.
Inderdaad is een ontstoken verstandskies iets anders dan een kankergezwel (hoewel jij het allemaal tegelijk in een adem opnoemt), en is het erg fijn als je van klachten als eerst genoemde afgeholpen wordt. Ik zelf ben vorig jaar ook geholpen aan een zeer ernstige ontsteking boven een kies, en voor mijn gevoel was dit ook al richting een gevaarlijk punt als dat niet gebeurd was geweest. Ja, zo gezien krijgen ook nog jonge en relatief jonge mensen nieuwe en betere kansen, dat zeker.
Een ander verhaal wordt het bij kanker, maar dat is mijn persoonlijke mening. Daar ga ik me afvragen: wil het leven zo iemand misschien iets zeggen? Dat het je tijd is misschien? Ik verwijs nog een keer naar het mooie gedicht “De tuinman en de dood” door P.N. van Eyck. Iemand vroeg mij elders op deze website waarom ik dat aanhaalde, en ik had daar nog geen antwoord op gegeven. Bij deze (ja, je moet soms zoeken, maar iedereen krijgt ooit antwoord ;-)). Mensen denken dat zij het leven (kunnen) controleren, maar het tegendeel is waar. Ik verwijs ook naar de film ‘City of Angels’, waarin de dokter (gespeeld door Meg Ryan) zich vertwijfeld afvraagt waarom de man op haar operatietafel gestorven is, terwijl zij tóch alles goed gedaan had. Dat noem ik ‘een hoger plan’, skeptici noemen het toeval of misschien zelfs wel bad luck. Je kunt leven en dood niet ontlopen, en juist als je dat wel probeert te doen, staan ze je op te wachten.
Je kunt er ook voor kiezen die medische molen niet in te gaan, en ik ken iemand (een belangrijk iemand in mijn leven), inderdaad een ‘alternatieve’, die er voor koos niet aan zijn nieren geholpen te worden. Hij overleed (mogelijk daarom) ruim voor zijn 60ste. Ik respecteer dat.
Terug naar de ‘schoonheidsingrepen’: wat veel vrouwen zich niet realiseren met al die zogenaamd onschuldige ingrepen (liposuctie schijnt bepaald niet gevaarloos te zijn), is dat zij het natuurlijke evenwicht in hun lichaam voorgoed verstoren. Dat is hun goed recht, maar ik vermoed dat veel van deze vrouwen onkundig zijn op dit terrein en maar wat doen. Tja, ook dat is dan hun zaak.
Sorry, maar dat vind ik een beetje vaag klinken. Kanker als middel van de natuur om iemand iets te zeggen? Wat dan? Jij hoort niet meer op de wereld thuis? Vertel dat maar aan m’n neef en z’n kinderen, die vorig jaar hun vrouw en moeder aan kanker verloren hebben.
Vaag, wat is daar vaag aan? Mensen willen het fenomeen ‘dood’ niet accepteren, terwijl het mogelijk het meest natuurlijke fenomeen is, dat er is.
“…Kanker als middel van de natuur om iemand iets te zeggen?”
Het is mij ook verteld hoor, toen ik net met een kale kop van de chemo liep, dat ik kanker had gekregen omdat ik “iets essentieels” moest leren over “mijzelf”. Degene die dat tegen mij zei had op eigen houtje uitgedokterd dat ik kanker had gekregen omdat ik teveel “aan het materiële hing”. Als ik dit niet oploste, zou de kanker onherroepelijk terugkomen en mij alsnog om zeep helpen. Je begrijpt dat dit mij reuze opfleurde.
“…Mensen willen het fenomeen ‘dood’ niet accepteren, terwijl het mogelijk het meest natuurlijke fenomeen is, dat er is.”
Ik snap niet wat je daarmee bedoelt. Is leven niet natuurlijk? Toch op z’n minst net zo natuurlijk als de dood lijkt mij. Ik vind het mij niet meer dan normaal dat je een doodvonnis niet wilt accepeteren, hoewel de meeste mensen dit uiteindelijk toch doen, vaak op zeer bewonderenswaardige wijze.
Ik geloof dat ik maar niet wil weten hoe Sten over transseksuelen denkt, die ook wel het een en ander aan hun lichaam laten doen.
Daar heb ik geen moeite mee hoor, als ik het maar niet hoef te doen! Ik vind het wel heel ver gaan ja, maar dat ligt gewoon in de lijn die ik al had: ik zelf zou niet laten snijden in mijn lichaam. Behalve bijvoorbeeld bij zo’n ontstoken kies. Jezelf laten verbouwen is een luxe (die nochtans geen pleziertje zal zijn); er is geen enkel ander dier die dit (vrijwillig) laat doen.
Excuus, onderstaand bericht in 1e instantie verkeerd geplaatst, was bedoeld als reactie aan Sten ipv abusievelijk aan Renate:”…Kanker als middel van de natuur om iemand iets te zeggen?” Het is mij ook verteld hoor, toen ik net met een kale kop van de chemo liep, dat ik kanker had gekregen omdat ik “iets essentieels” moest leren over “mijzelf”. Degene die dat tegen mij zei had op eigen houtje uitgedokterd dat ik kanker had gekregen omdat ik teveel “aan het materiële hing”. Als ik dit niet oploste, zou de kanker onherroepelijk terugkomen en mij alsnog om zeep helpen. Je begrijpt dat dit mij reuze opfleurde.”…Mensen willen het fenomeen ‘dood’ niet accepteren, terwijl het mogelijk het meest natuurlijke fenomeen is, dat er is.” Ik snap niet wat je daarmee bedoelt. Is leven niet natuurlijk? Toch op z’n minst net zo natuurlijk als de dood lijkt mij. Ik vind het mij niet meer dan normaal dat je een doodvonnis niet wilt accepeteren, hoewel de meeste mensen dit uiteindelijk toch doen, vaak op zeer bewonderenswaardige wijze.
Jenny
Dat zou ik jou nooit gezegd hebben, ik zou niet durven. En het is zeer neerbuigend, die vrouw had het recht niet. Maar als ik dat zou krijgen, weet ik niet of ik ertegen zou vechten. We gaan allemaal, vroeg of laat. dat is de circle of life. Ja, waarschijnlijk is het natuurlijk om er tegen te vechten. Dat zou ik nooit ontkennen!
Sten, Volgens mij heeft het behandelen van kanker niets te maken met het niet accepteren van het fenomeen dood. Of moeten we misschien alle behandelingen van ziektes die vroeger dodelijk waren, maar afschaffen?
En ik wil van Sten wel eens een uitleg hebben waarom een moeder van 2 kinderen moet overlijden aan kanker. En kom niet aanzetten met het feit dat men de dood niet wil accepteren.
Overigens, voor een transseksueel is die “verbouwing” helemaal geen luxe. Maar misschien ziet Sten liever dat deze mensen zelfmoord plegen, omdat ze zich buiten de “natuurlijke” orde stellen.
Renate
Beste Renate, je polariseert, je polariseert mij. Doe dat toch niet. Ik moet jou uitleg geven waarom die moeder…. dat zijn levensvragen Renate, die kan ik niet voor anderen beantwoorden, dat moeten ze zelf doen. Echter een skepticus zou zeggen – and correct me when I’m wrong – dat er geen zin is. Dikke pech.
Dat hoor je mij niet zeggen. Maar alles wat ik zou zeggen om je te antwoorden, zou je verkeerd opvatten, omdat je – heel menselijk – polariseert en je door emoties laat leiden.
Natuurlijk is dat verdomde hard, keihard. Maar ja, het gebeurt.
Waarom doe je zo lelijk, ook met name in je laatste zin? Ik ken een transsexueel, iemand die van man naar vrouw is gegaan. Een zeer fijnzinnig iemand met inderdaad veel problemen. Ze heeft zelfs een bijdrage geleverd aan mijn boek DOOR DE NACHT. Denk je nu echt dat ik zou willen dat zij zelfmoord pleegt? Dat ik zou zeggen dat zij zich buiten de natuurlijke orde heeft gesteld? Zeker niet. Wat het doel van elk leven is, is een groot mysterie. Er bestaat geen straf, geen beloning in de zin van een bepaald star en dof beeld van karma, maar een weg om te gaan. Iedereen krijgt te maken met de leerschool van het leven (mensen), niemand uitgezonderd. Maar wie wat aan wie leert, is de grote vraag.
Om daar oordelen aan te verbinden, is verkeerd (lijkt mj). Ik bedoelde dus te zeggen dat het krijgen van kanker, toch door mij opgevat wordt als een teken dat het misschien iemands tijd is. Maak daar nu niet een hele bloemlezing van, vol met eigen interpretaties.
Onnodige ingrepen puur ‘voor het oog’ is een eigen keuze van mensen. Vooral doen, als je daar gelukkig van wordt. En dan niet zeuren als je eruit gaat zien als Connie Breukhoven. Maar het is vaak de ‘makkelijke’ manier, afvallen zonder er al te veel voor te hoeven doen.
Soms zijn cosmetische ingrepen wel in meer of mindere mate noodzakelijk. Een verbrand gezicht opkalefateren, puur cosmetisch, maar heel belangrijk voor het slachtoffer. Want elke dag bekeken worden als een aapje in de zoo, en nagewezen worden, is uiteindelijk ook niet bevorderlijk voor je (psychische) gesteldheid.
Maar een potentieel dodelijke ziekte niet behandelen, omdat dat een teken van elders is? Jij hebt je ziektekostenverzekering opgezegd Sten, uit principe en overtuiging?
Ik ben blij dat mijn moeder behandeld is en haar kleinzoon ziet opgroeien. Het teken van boven is m.i. dat ze moet genieten van elke dag die ze heeft, niet dat ze dood moest.
Na jouw bericht snap ik niet dat jij je ontstoken kies wel laat behandelen. Dat is een teken van boven. Dat je beter moet poetsen of zo; tekens van boven zijn vrij banaal tegenwoordig denk ik dan maar.
Een open beenbreuk? Niet behandelen. Kan gaan ontsteken en is dan potentiëel dodelijk en in elk geval pijnlijk. Maar hé, ‘t is een boodschap die je krijgt. Deal with it.
[stemvanbovenmodus/on]”Voortaan beter kijken bij het oversteken.”[stemvanbovenmodus/off]
Maar wat heb je aan zo’n boodschap als je doodgaat? Leer je iets? Beter uitkijken bij het oversteken richting hemelpoort? Daar rijden geen bussen vermoed ik. Dus dan is die les compleet overbodig.
En alweer een polarisatie. Ja, dat is natuurlijk de gemakkelijkste manier om je brein niet te prikkelen. Hokjesdenken, voor al uw gemak.
Voor je informatie: als kind heb ik heel veel gesnoept. En daarvoor betaalde ik vorig jaar de prijs. Tegenwoordig doe ik wel aan goed poetsen, flossen én spoelen met ontsmettingsmiddel. De woorden ‘teken van elders’ heb ik niet in de mond genomen. Je maakt je schuldig aan polarisering, een kwaal die hier vaker opduikt.
Van wat of wie is het dan een teken volgens jou?
Van de natuur? Van je lichaam? Van de kosmos? Van dat alles? Van dat alles!
“Ik bedoelde dus te zeggen dat het krijgen van kanker, toch door mij opgevat wordt als een teken dat het misschien iemands tijd is.” Wie geeft dat teken? Een teken komt ergens vandaan, ik noem voor het gemak even elders, ik lees net dat dat teken
“Van de natuur? Van je lichaam? Van de kosmos? Van dat alles? Van dat alles!” komt. Mijn excuus als ik je woorden interpreteer, maar hé, dat is menselijk, een kwaal die hier vaker opduikt. Ik zie alleen niet wat polarisering in deze betekent. Ik trek je stelling wat breder, naar andere ziektes, omdat ik niet helemaal begrijp waarom je stelt dat de ene ziekte niet behandeld hoeft te worden, omdat het een boodschap zou bevatten, terwijl je zonder enige bezwaren een andere ziekte wel laat behandelen. Dat is legaal hoor, jouw vrije keuze. Maar door te stellen dat die ziekte een teken is stel je nogal wat. Een vraag die dat direct bij mij oproept is of dat teken impliciet inhoudt dat je zelf debet bent aan alle ziektes die je overkomen? (even voor de duidelijkheid, ik leg hiermee geen woorden in je mond, het is een vraag die je stelling bij mij oproept)
Webtechnisch: Disqus noemt nu de naam ‘Renate’ en dat klopt niet. Maarten? Edit Maarten: Ik zie niet wat er mis is, dit is een reactie op Timmerman, en dat staat er ook (onderaan ‘in reply to Timmerman’).
—
Misschien, Timmerman (wat is je voornaam?), misschien. Dat het misschien je tijd is. Dat zei ik.
Waarom alles zo breed uitspinnen? Is er zo’n behoefte aan polen? Blijkbaar.
‘Boodschap’? Dit woord heb ik niet in de mond genomen, ik houd niet zo van het woord ‘boodschap’.
En ik had al eerder antwoord gegeven: nee, voor mij bestaat er geen straffende of belonende kosmos, wel een kosmos die op natuurlijke wijze (daar hebben we weer dat mooie woord) een weg voor ieder uitlegt. Zonder enig waarde-oordeel, maar in mijn wereldbeeld wél een weg die érgens op gebaseerd is. Op pure logica namelijk. Maar hee, nu gaan wel heel erg de diepte in (niet dat ik daar niet van houd).
@StenOomen:disqus
“…Van de natuur? Van je lichaam? Van de kosmos? Van dat alles? Van dat alles!”
Huh? Dat verzin je zelf neem ik aan.
Enfin, ik ga er dan vanuit dat zolang er nog effectieve behandelingen beschikbaar zijn voor wat mij mankeert, het gewoon “mijn tijd” nog niet is.
Dat verzin ik niet ter plekke hoor. 😉
Ik begrijp niet wat ik nu eigenlijk voor aantootgevends gezegd heb. Volgens mij is het dat ook niet. Ik zei slechts: als iemand kanker krijgt (inclusief ikzelf!), dan denk: misschien is het zijn/haar/mijn tijd. Wat is daar in des hemels naam nu zo erg aan‽ Jenny, mijn zegen heb je! Ik hoop dat jij alles bereikt wat je wilt bereiken!
“Vaag, wat is daar vaag aan? Mensen willen het fenomeen ‘dood’ niet accepteren, terwijl het mogelijk het meest natuurlijke fenomeen is, dat er is.”Als je in het water valt, zwem je naar de kant en klim je er uit. Heel natuurlijk, overlevingsdrang. Jij laat je meevoeren met de stroom, denkend welke les je moet trekken uit deze situatie?
Polarisering. Voor al uw hokjesdenkengemak.
Leg eens uit wat polarisering betekent in deze?
Doen alsof mijn standpunten zwart zijn en de jouwe wit.
—
PS webtechnisch: Maarten ik heb last van een nieuwe (?) functie van Disqus. Er worden namen in mijn bericht gegooid (als ik aan het typen ben), omdat het systeem denkt dat ik die mensen bedoel, wat dus niet zo is.
@StenOomen:disqus”…Dat zou ik jou nooit gezegd hebben, ik zou niet durven. En het is zeer neerbuigend, die vrouw had het recht niet. Maar als ik dat zou krijgen, weet ik niet of ik ertegen zou vechten. We gaan allemaal, vroeg of laat. dat is de circle of life. Ja, waarschijnlijk is het natuurlijk om er tegen te vechten. Dat zou ik nooit ontkennen!”
Dat we allemaal gaan weet mijn neus ook nog. Ik ben inmiddels ook wel benieuwd wat je onder “vechten” verstaat. Ik heb helemaal niet gevochten, ik heb gewoon het advies van mijn artsen opgevolgd en dat luidde dat als ik me liet behandelen, ik een zeer goede prognose had om definitief van de kanker verlost te zijn. Als ik dat niet had gedaan, was ik er hoogstwaarschijnlijk nu niet meer geweest, want ik had een ongunstige soort kanker die snel tot uitzaaien geneigd is. Tja, misschien was het in eerste instantie al mijn tijd, had ik gewoon dood moeten gaan en krijg ik nu alsnog de dood achter me aan. Maar het punt is natuurlijk dat niemand weet wanneer het “zijn tijd” is en iedereen vroeg of laat de dood achter zich aan krijgt, dus het heeft zo weinig zin om daarover te filosoferen. Dat er ooit een gedicht over geschreven is vind ik nu niet echt hét argument om meteen maar te concluderen dat het dan wel je tijd zal zijn en het hoofd in de schoot te leggen. “…Echter een skepticus zou zeggen – and correct me when I’m wrong – dat er geen zin is.” Nee, een scepticus zou zeggen dat wij dat niet kunnen weten.
“…Ik bedoelde dus te zeggen dat het krijgen van kanker, toch door mij opgevat wordt als een teken dat het misschien iemands tijd is.” Ik begrijp niet eens hoe je dat zo kunt opvatten, wat voor grond is er in vredesnaam om zoiets te denken, waar baseer je dat op?
Ik kan me niet voorstellen dat je niet gevochten hebt, Jenny, dat kan bijna niet, als ik lees waar jij doorheen gegaan bent.
Als mijn tijd komt, denk ik dat ik het herken. Ik vraag me af of een skepticus zegt wat jij denkt dat hij zal zeggen. Ja, een echte skepticus wel ja.
Ik begrijp dat je je aangesproken voelt door wat ik zeg. Jij leeft nog en ik ben blij voor je, want dit is wat je wilt.
Ik zou het zelf mogelijk niet zo gedaan hebben, iedereen is anders. Zo zou ik bijvoorbeeld ook nooit een zwaar (!, met nadruk op zwaar) middel gebruiken om bepaalde kwalen te keren, want die medicijnen zijn vaak erger dan de kwaal. Maar ook voor mij zijn er uitzonderingen hoor.
Ik probeer een antwoord te bedenken maar het lukt me niet, ik ben met stomheid geslagen.
Nou, dat begrijp ik niet hoor. Ik geef je gewoon mijn eigen insteek, en dat is wat het is, niet meer en minder. Ik respecteer jou en je keuzes (en dat had je toch ook kunnen lezen in mijn zinnen, ik ben blij voor je!), dat zou je ook voor mij kunnen doen.
“…Nou, dat begrijp ik niet hoor. Ik geef je gewoon mijn eigen insteek, en dat is wat het is, niet meer en minder. Ik respecteer jou en je keuzes (en dat had je toch ook kunnen lezen in mijn zinnen, ik ben blij voor je!), dat zou je ook voor mij kunnen doen.”
Misschien Sten, vinden mensen het niet zo fijn om te horen dat het hun tijd is. Als je dat tegen mij had gezegd toen ik ziek was, of over mijn dochter toen ze in het ziekenhuis lag met een levensbedreigende infectie, zou ik dat als bijzonder kwetsend en harteloos hebben ervaren en flink overstuur geweest zijn. Ik vind je opmerkingen arrogant en getuigen van een beperkt invoelingsvermogen.
Je baseert het allemaal op de “bedoeling” van de kosmos, of de natuur of hoe je het ook noemt, maar je weet helemaal niet of de kosmos een bedoeling heeft en je weet al helemaal niet wát die bedoeling dan is.
En dat is gewoon mijn insteek.
Mevrow Oomen, ik kom terug op uw eerste schrijven betreffende de smeerboel van de liposuctie. U drijft ver van de oever af. U haalt daar de uitspraak van uw leraar Engels van op de middelbare school aan. Is die leraar dan een specialist of kenner van schoonheid? Hebt u dit gecontroleerd? Beauty is only (a) skin deep. De huid heeft op zichzelf niets met schoonheid te maken. Een man voelt zich als puber onmiddellijk aangetrokken tot wat j hij als schoonheid in de vrouw ziet. Op verdere leeftijd ziet hij de vruw door een anders gekleurde bril. De mens heeft inderdaad een “schoonheidsgevoel”. Ik meen dat we dit echter moeten vernauwen tot de aantrekkingskracht van de ene sekse voor de andere.
Nu, ik denk niet, als man, dat een vrouw met rotte tanden mij zou aantrekken. Liposuctie of niet. Dus geen skin of skin deep.
Wat kanker betreft, moest ik dit bij mij waarnemen, ik zou er zo snel als mogelijk de arts bijhalen. Want, misschien denken creationisten dit, maar de mens is geen perfecte machine. Zal het wellicht ook nooit zijn.
En ook dit is polarisatie. Een natuurlijke verzorging en onderhoud is wat het is: natuurlijk. Dieren doen niets anders. Heeft ook met overleven te maken. Schoonheid is voor mij schoonheid als er een mooi karakter achter schuil gaat, een interessant karakter. Er zijn miljoenen knappe mannen en vrouwen die echter leeg uit hun ogen kijken. Ik zou daar al snel geen schoonheid meer in zien, als ik dat al gedaan had. Ik val ook niet op rotte tanden nee, natuurlijk niet.
Dan kun je eerst wel denken: wow, wat een knappe vrouw of man zeg, maar als je er een paar jaar mee zou samenleven, zou zo’n holle en egoïstische persoon op jou steeds lelijker overkomen. Een mooi karakter met een natuurlijk onderhouden uiterlijk echter vergroot juist in gevoelswaarde. Wat dat betreft heeft meneer Vroonhoven wel gelijk, en zo bedoelde hij het volgens mij ook.
Over ‘boodschap’ gesproken. Ik heb er bijkans een dagtaak aan alle reacties die ik schijnbaar oproep te beantwoorden. Ik moet wel aan de dagelijkse beweging en de boodschappen denken! 😉
@Sten, boodschap, signaal, omen, teken, bericht. Noem er nog een paar, dan hoeven we het daar niet meer over te hebben. Of je iets een teken noemt of dat je het anders noemt, doet niet zo ter zake. Maar door steeds te reageren met ‘dat heb ik niet zo gezegd’ of ‘dat woord gebruik ik niet’ gaat de discussie zometeen over komma’s in plaats van over inhoud. Jij schrijft, de lezer interpreteert. Hoe concreter je bent, hoe minder ruimte voor een (andere) interpretatie van jouw woorden.
Over zwart-wit denken; ik probeer juist te zoeken naar waar in het grijze gebied jouw grens ligt, waarom je de keuze maakt de ene ziekte wel en de andere ziekte eventueel niet behandelen. Daarvoor noem ik wat voorbeelden, in de hoop duidelijk te krijgen hoe je redeneert.
En roep even niet meer polarisatie, dat betekent iets anders. Ik schrijf niet om de tegenstelling te vergroten, ik vraag, om duidelijkheid te krijgen.
Dus als jij iets een teken noemt, ben ik benieuwd naar wat dat teken is en waar dat vandaan komt. O.a. uit de kosmos begrijp ik net. Sympathiek dat de kosmos zich bewust is van, en zich zorgen maakt om, onze gezondheid. Maar door dat te stellen roep je opnieuw een vraag op, wat is de kosmos en hoe is zijn/haar band met ons, de mens?
Haleluja zeg. Jij bent blijkbaar erg geïnteresseerd in mijn brein. 🙂
Ok, woorden zijn woorden, dat is zo. Ik probeer vaak juist heel bewust concreet te zijn, zodat mijn woorden niet voor te veel interpretaties vatbaar zijn. Dat heb ik door schade en schande geleerd en leer ik nog steeds.
Voor mij zijn dat soort dingen ook concreet. De ‘kosmos’ is voor mij iets heel concreets, ik weet heel goed wat ik daarmee bedoel. Ik bedoel er niet hetzelfde mee als er in het woordenboek staat. Maar om dat aan jou en de anderen hier uit te leggen, vereist weer het een en ander. Het hoeft toch ook niet over mij te gaan.
Het enige wat ik wilde zeggen, en laten we het daar hopelijk op houden, is dat mensen te ver van de natuur zijn afgedreven en er soms (!) zo tegenin gaan, dat elke balans zoek raakt/is. Ik dacht en denk hier toch aan het kader liposuctie, voor mij gaat dit te ver van de natuur af. Voor mij!
Leven en dood: geboorte, (zichtbaar) ouder worden en overgaan (sterven), zijn ijkpunten en die kunnen nog lang niet door de mens uitgewist worden. Mensen hebben de rust niet meer en zijn bang voor de dood. Ik ben dat niet, voor mij bestaat de dood niet. En nu kan ook dit weer reacties oproepen, maar ajb. Dat zijn de verschillen in wereldbeelden, die zijn er. Die hoeven niet bestreden te worden.
“,,,De ‘kosmos’ is voor mij iets heel concreets, ik weet heel goed wat ik daarmee bedoel. Ik bedoel er niet hetzelfde mee als er in het woordenboek staat.”
Oh, dat verduidelijkt veel. De ons bekende kosmos en de ons bekende natuur geven dus geen signalen, maar alleen de kosmos en de natuur zoals ze in jouw verbeelding zijn.
Sten toch.
Dat is niet in mijn verbeelding en ik snap niet waarom je zo lelijk doet. Daar is geen enkele reden toe. En ook niet gezond.
Nou, helder. Maar weinig concreet, die kosmos. Saté is voor mij iets heel concreets, ik weet heel goed wat ik daarmee bedoel. Ik bedoel er niet hetzelfde me als er in het kookboek staat. Maar om dat aan jou en de anderen hier uit te leggen, vereist weer het een en ander.
Als ik de saté als een boodschapper of als argument noem, maar ik bedoel er iets heel anders mee als de rest van de mensen op deze wereld, lijkt het me handig om uit te leggen wat de saté dan voor mij / volgens mij betekent. Anders ben ik in hun ogen vaag en beperk ik de mogelijkheden tot discussie. Als jouw beeld van de kosmos afwijkt van wat algemeen aanvaard wordt als de betekenis van kosmos, maar je noemt het wel als hetgeen dat een betekenis kan geven aan bijvoorbeeld ziekte, dan roept dat vragen op. En zo’n vraag schreeuwt om een antwoord.
Maar je gaat weer ontopic, vergeet de saté. Teveel saté, daar wordt een mens alleen maar dik van. Liposuctie past in de maatschappelijke trend om níet te willen accepteren dat het uiterlijk verandert met de jaren. Net als botox, vrouwen van 65 die er uit lijken te willen zien als een griet van 25, mannen met haarimplantaten. De maatschappelijke druk om te voldoen aan een ideaalbeeld.
En dan is dat de makkelijke manier; te veel vet? Wegsucken! Je kunt ook je voedingspatroon aanpassen, af en toe eens een stukje gaan lopen, et cetera. Dat werkt ook, geeft een ander soort voldoening én levert een blijvender resultaat.
Maar dat kost meer tijd en moeite.
Dus een compliment met iemands lijn (is dat een compliment? -“je voldoet nu iets meer aan het westerse ideaal”- of een indirecte belediging? -“ik vond je echt veel te dik vroeger”-), is dat een compliment aan de gecomplimenteerde (goed bezig!!) of aan de behandelend arts?
Wat dat betreft deel ik je mening wel, een gezonde geest in een gezond lichaam. Uitstraling zit in iets meer dan alleen de witgraad van je tanden.
Ik maak me daar niet druk om. Als een ander wel per sé wil voldoen aan ‘de norm’, dan is hij daar wat mij betreft óók vrij in. Is hij/zij minder onzeker, of gelukkiger met een volle, geverfde haardos, gebleekte tanden, een rinpelloos gelaat, et cetera? Laat hem/haar.
Timmerman (heb je ook een voornaam?), ik vind het prima hoor wat je zegt. Ik kan best begrijpen dat mijn geheimzinnige definitie van de kosmos vragen oproept en eigenlijk ben ik wel gevleid dat jij en een paar anderen er interesse in hebben.
En dit: “stenoomen♐ Sten Oomen ✈
just biked 29.7 km in 1 hour 45 mins and burned 844 calories on 09-05-11 at 12:30 #cardiotrainer”
Het is niet snel, ik weet het, maar het is dan ook maar een heel gewoon fietsje (zonder versnellingen). 😉 Sinds het mooie weer, werk ik zoveel het kan, elke dag aan de gezonde geest in het gezonde lichaam. Dat voelt heel goed; je voelt gewoon dat je lichaam en geest er wel bij varen. Er komen natuurlijke oppeppende stoffen in je lichaam vrij…
“…Dat zijn de verschillen in wereldbeelden, die zijn er. Die hoeven niet bestreden te worden.”
Waarom niet? Ik vind het onbegrijpelijk om op grond van je persoonlijke wereldbeeld te besluiten dat het iemands tijd is.
Polariseren is geen kunst, negatief doen ook niet. De nuance zoeken en voorbij zwart-wit denken is wel een kunst. Je bent nooit te oud om te leren.
@StenOomen:disqus “…Dat is niet in mijn verbeelding en ik snap niet waarom je zo lelijk doet. Daar is geen enkele reden toe.”
Ik heb enkel gezegd wat ik van je opvatting vind.
Ja met dat belerende toontje “Sten Toch”. Ik bespeur een negatieve grondhouding. Dat is jouw keuze, niet de mijne. Optimisme en positief denken hebben me vleugels gegeven. Ach iedereen is verschillend. Doe wat voor jou werkt, dat doe ik dat ook.
“…Ik bespeur een negatieve grondhouding.”
Ja, ten aanzien van jouw hier uitgedragen opvatting dat kanker – of een andere levensbedreigende ziekte – een signaal is van “de kosmos” dat het iemands tijd is.
Zie de nuance, ga er niet mee aan de haal. Ik zei: ik zou me gaan afvragen of het iemands of mijn tijd is. Een teken of aanwijzing, misschien ja. Gek is dat allerminst, hoe duidelijk wil je het hebben?
Het zit jou heel hoog, dat is duidelijk. Begrijpelijk. Maar negatieve houdingen slaan niet aan bij mij, en glijden van me af als druppels water van het verenpak van een eend.
Dat optimisme en positief denken geven jou naast vleugels óók bepaalde rechten?
Je gooit wel erg vaak met polariseren of polarisatie naar mensen die het niet meteen met jou eens zijn. Is dat jouw stopwoordje/dooddoener naast het roepen dat het altijd de ander is die lelijk doet/een negatieve grondhouding heeft/niet verder komt dan zwart-wit denken?
Wat fijn voor je dan dat je van jezelf vindt absoluut geen beperkt denkraam te hebben.
Maarten Ik krijg voortdurend de naam “Renate” of “Timmerman” in mijn reactiekader… Disqus wil een beetje al te graag. Ik heb hier wel last van. Nog erger, ik krijg om de haverklap allemaal namen die niet van toepassing zijn. En als ik die dan wil weghalen, verschijnen ze opnieuw.
Wilma > Weer een negatieve reactie. Mooi weer hè? ☺ Geniet ervan zou ik zeggen.
Is dat wanneer je begint met het typen van een @ toevallig?
http://blog.disqus.com/post/5247780112/pull-people-into-your-conversation-with-mentions
2011/5/9 Disqus
@StenOomen:disqus “…Ik zei: ik zou me gaan afvragen of het iemands of mijn tijd is. Een teken of aanwijzing, misschien ja.”
Dát vind ik nou negatief, om meteen te denken dat het een teken is dat het je tijd is, ik vind het zo fatalistisch en ik associeer het ook helemaal niet met optimisme en positief denken.
@ Gert Jan Elke keer als ik deze pagina ververs, zie ik als eerste die billen. Je wordt bedankt! ☺
Ik weet dat je het aan kunt!
Met moeite! ☺
Renate MaartenHet
is zeer irritant. Ik wil “@ Maarten ” tikken, maar als eerste staat er
al “Renate” in beeld. Zonder meer, daarvoor hoef ik nog niets gedaan te
hebben. Dan tik ik “@ Maarten” in en dan laat het systeem ongevraagd een
aantal namen zien. Maar die wil ik allemaal niet, maar als ik die dan
wil weg klikken en dan enter geef, dan verdwijnt de @5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus ,
en staat er alleen nog “Maarten”. Och gut, je ziet hier meteen al weer
een fout ontstaan, nu staat er opeens weer “Timmerman”. Ik laat het
staan, dan kun je de chaos zien die er ontstaat. Ik heb voor de grap dat
“Renate” ook maar even laten staan, dan zie je een klein gevolg. Maar
het is nog wel meer dan dit, want het systeem grijpt steeds in als ik me
aan iemand wil richten, en mijn eerste zinnen worden op deze manier
lastig gevallen.Ik
merk ook nog meer fouten, want net als ik dit schrijf, begint mijn
cursor opeens midden in de geschreven tekst te schrijven (dit was na een
enter). En ik heb de laatste dagen al meerdere keren gehad, dat ik een
tekst voor hier had geschreven, deze vervolgens plakte ik in het kader
en op posten drukte, om dan te ontdekken dat de helft van de tekst
verdwenen was. Gelukkig kopieer ik het vrijwel altijd eerst voor het te
posten, en kan ik het bij een tweede keer wel invoeren, maar ook dit is
irritant.
Het is duidelijk dat “Disqus” niet goed geprogrammeerd is, dus ik vrees dat jij daar niets aan kan doen nu.
Er zitten veel fouten in, de laatste dagen echter wordt het toch onaangenaam. Mijn man (programmeur) had dat veel beter gedaan!
Holy
… Maarten. Ik laat de tekst hierboven staan, dan kun je zien wat er
met mijn goed gestructureerde tekst gebeurd is! Voor alle duidelijkheid:
ík had wel een nette opmaak!
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus Jenny Ik ben een zeer zonnig en optimistisch mens. Ik zie de aarde niet als enige leefplek en ik zie geen enkele reden te somberen over de dood, want die bestaat in mijn wereld niet. Dus waarom zou ik het negatief vinden, als het leven zegt dat het iemands tijd is van jas te wisselen? Behalve natuurlijk dat ik zo iemand heel goed zou kennen en op de aarde zou moeten missen.
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
Maarten Disqus is op hol geslagen, te pas en onpas worden er namen ingevoegd en begint mijn cursor ergens anders te tikken.
Ook deze zin verschijnt de hele tijd irritant in beeld:
Try this! Mention other people by typing
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
then his or her name. Tab to
autocomplete. Mentioned people will be notified via email or Twitter.
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
@ Timmerman Je bent blijkbaar het nieuwe boegbeeld van Disqus, jouw naam verschijnt aan één stuk door als ik hier reageer. Haha!
Ik voel me gevleid. En ik krijg provisie voor elke keer dat mijn naam verschijnt.
Delen? 😉
Uhm … wie is “Marcelene Hurme”? Is dat “Timmerman”? Deze naam verschijnt namelijk als ik op “Timmerman” klik.
Ik zie dat ik een profiel heb. ???????????? En dat ik Marcelene Hurme ben.
Ik ben bang dat mijn aura wat van slag is, wat uitstraalt naar mijn PC, die nu dus ook danig van slag is. En de zon verschuilt zich al uren achter een fors wolkendek.
Zou iets of iemand mij iets duidelijk willen maken?
Het is een heel mooie naam, dat “Marcelene”, dus je mag niet klagen! ☺
Sten:
Je schreef
“Ik begrijp niet wat ik nu eigenlijk voor aanstootgevends gezegd heb. Volgens mij is het dat ook niet. Ik zei slechts: als iemand kanker krijgt (inclusief ikzelf!), dan denk ik: misschien is het zijn/haar/mijn tijd. Wat is daar in des hemels naam nu zo erg aan‽”
Het nare van kanker is dat mensen er ook vaak op jonge leeftijd en in de kracht van hun leven door getroffen worden. Er zijn al heel wat kinderen weggekrepeerd door de leukemie. Was dat “hun tijd”? … Je vertelt voormalige kankerpatienten hier in wezen dat ze eigenlijk maar gewoon dood hadden moeten gaan. Dat is natuurlijk uiterst onkies en aanstootgevend. Kun je niet begrijpen dat een aantal mensen je nu graag levend zouden willen verscheuren?
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus Martin Bier
– Maarten, help, Timmerman keeps popping up! ☺
Martin, je overdrijft gruwelijk. Mij levend verscheuren? Nou, lekkere typjes dan!
En ook jij walst gewoon even heen over wat ik zei: ik zei dus, voor de tienduizendste keer: IK zou gaan nadenken of het MISSCHIEN iemands/mijn tijd was. En heb ik ooit gezegd dat ik andere mensen, die dit aangaat, met mijn gedachtes ga lastigvallen? Zeker niet, je kent mij niet. Maar holadiejee, wat een ongelooflijk overdreven gedoe zeg. Mensen gaan dood, fact of life. Juist van de materialisten, skeptici… verwacht je meer realiteitszin.
Ja, heel erg ja, denk je dat ik dat niet weet. Maar ik voor mezelf weet wel dat de dood niet bestaat, want iedereen gaat door. Maar ja, daar hebben jullie niets aan, die dat niet denken. Daar kan ik niets aan doen. Dat zijn keuzes die je maakt om te denken wat je denkt. Voor mij is het dus inderdaad wel minder erg, omdat je de anderen weer kunt ontmoeten, zij het dan niet fysiek. Maar ook ik mis dierbare overgeganen. Je doet net of ik een monster ben of zo, door zo iets te zeggen. Nogmaals: ongelooflijk overdreven. Dat is niet mijn probleem, maar het jouwe.
Je stelt dat een hogere macht een teken geeft, ik lees dat tevens als ‘er is ergens een besluit genomen’, anders valt er niet van te voren te bedenken dat er een teken gegeven moet worden.
Door te stellen dat het een teken van de natuur, de kosmos -in mijn ogen de saté- wat dan ook, is dat het misschien iemands tijd is, schrijf je iets wat nogal wat anders dan wat je later schrijft, dat JIJ zou gaan nadenken of het MISSCHIEN jouw tijd is. Met die eerdere opmerking schrijf je nogal wat. En dus kun je reacties verwachten. Ik begrijp de ergernis volkomen, ik voel hem zelf ook.
Goed dat je later nuanceert, dat je schrijft dat JIJ dat als signaal zou oppakken. Maar om daarna “heb ik ooit gezegd dat ik andere mensen, die dit aangaat, met mijn gedachtes ga lastigvallen?” te schrijven is wat lachwekkend. Lastigvallen is een groot woord, maar je deelt je gedachtes met eenieder die het Nederlands machtig is en deze site bezoekt. Dus je hebt het misschien nooit gezegd, maar je doet het wel. En deel je je gedachtes, dan staat het eenieder vrij daarop te reageren.
Om dan reacties die niet stroken met jouw standpunten of wereldbeeld met ‘negatief’ of ‘polariserend’ af te doen, zonder in te gaan op argumenten is makkelijk. Dat levert je eerder echt negatieve reacties op dan een nieuwe vraag om uitleg of begrip voor je standpunt.
Ik ken overigens geen Marcelene. Wel vind ik het bijzonder amusant dat je bij elk bericht dat je typt herinnerd wordt aan mijn bestaan op deez aard. Wellicht een teken van elders? 😉
Je vergist je als je denkt dat het te maken heeft met dusdanige angst / gebrek aan realiteitszin dat wij het feit van de dood niet zouden accepteren. Ik heb die angst zelf niet en bij de sceptische dierbaren die ik heb gekend was daar ook geen sprake van.
Wat me tegenstaat in jouw opmerkingen is de suggestie – precies wat Martin ook zegt – dat wij (mensen die kanker hebben of gehad hebben) er eigenlijk niet meer hadden moeten zijn, dat we een soort van “in de weg” lopen, het plan van de kosmos (welke??) verstoren doordat we, laffe angsthazen als we zijn, de dood niet onder ogen durfden te zien en daarom nog maar leven.
Ik heb geen enkele behoefte om je levend te verscheuren. Ik heb wel de behoefte om je duidelijk te maken hoe onkies en aanstootgevend je opmerkingen kunnen overkomen.
Mijn hemel, Jenny, wat een eigen invullingen, lees dan wat je zelf allemaal zegt: “Wat me tegenstaat in jouw opmerkingen is de suggestie – precies wat Martin ook zegt – dat wij (mensen die kanker hebben of gehad hebben) er eigenlijk niet meer hadden moeten zijn, dat we een soort van “in de weg” lopen, het plan van de kosmos (welke??) verstoren”
Dat jij dit zo invult, zegt iets over je eigen negatieve grondhouding, en niets over hoe ik erover denk.
Je kunt mij dat duidelijk willen maken (dat ik “onkies” te werk ga), maar ik ben me van geen kwaad bewust, en dat is nog steeds zo. Dus geef dat maar op. Ook ik mis mensen en dieren waar ik van houd en die overgegaan zijn, maar ik zie dat allemaal niet onherroepelijk. Ja, dat geeft mij nou net wat meer backbone in het leven (denk ik, dat zeg ik er dan meteen maar bij, want jullie vallen werkelijk overal over), maar moet ik mij daar voor verontschuldigen? Nee.
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
Timmerman
Ja hoor, je verschijnt nog steeds, “Marcelene” (who ever that may be)
Een hogere macht geeft een teken? Ook die woorden heb ik niet gebruikt, Marcelene. Dat van dat besluit denk je er zelf óók nog eens in.
Prima dat mensen reageren, maar ik denk dat elke reactie meer over hen zegt, dan over mijzelf. Immers: als iets je raakt, dan zegt dat iets over eigen psychologie en eigen vulnerabilities.
En mensen die hier lezen, verkiezen dat vrijwillig. Zoals oom Jan Willem al zei: heb je nu echt zo’n hekel aan mij, klik dan blindelings mijn bericht weg. Probleem opgelost.
Ik ga wel degelijk op reacties in, maar mijn argumenten worden niet gezien, men wil ze niet zien, dat is mij duidelijk.
Ik heb er geen moeite mee hoe jij of wie dan ook de wereld ervaart, dus het is een groot misverstand, dat ik steeds zie opduiken, dat ik andersdenkenden niet accepteer. Wel heb ik er moeite mee als er onschuldige slachtoffers vallen: de dieren en de natuur, maar dat is hier, in dit topic, niet aan de orde. Voor mij komt het over dat de mensen die over mij heenvallen dat juist niet doen (dus mij, de andersdenkende, accepteren). Want het is zonneklaar dat ik hier de andersdenkende ben, niet de mensen die over mij heenvallen.
“…maar mijn argumenten worden niet gezien, men wil ze niet zien, dat is mij duidelijk.”
Je zegt twee dingen:
1. mensen durven de dood niet onder ogen te zien omdat ze te ver zijn afgedwaald van “de natuur”;
2. als je kanker krijgt is dit wellicht een teken van “de kosmos” (niet de bekende kosmos, maar een andere die je niet nader toelicht) dat het “je tijd is”.
Eerlijk gezegd vind ik dit geen argumenten, het zijn stellingen die je verder totaal niet onderbouwt en waarvan we op jouw gezag maar moeten aannemen dat het ze waar zijn.
Nou ja, dat doen we dus niet.
Prima, Jenny, maak je toch niet zo dik. Helemaal on topic: maak je niet dik.
Wat jij wilt hoor. Denk gerust wat jij wilt denken en wat je altijd al hebt gedacht.
Het is niet mijn intentie te overtuigen, of te veranderen, want dat kan alleen als iemand er latent aan toe is. The right time, the right place. Als ik dat al zou willen, want dat betwijfel ik.
Als ik aan meer bewustzijn zou bijdragen, is dat iets wat ik in zeer grote bescheidenheid zou aanvaarden, maar ik zou daar zeker niet te koop mee zou lopen. Een ander mogen helpen is een voorrecht, alleen dat.
Dat zei mijn oude, veganistische vriend Hans Stöpler sr. (1905-1995) ook altijd: mensen veranderen alleen, als ze er latent aan toe zijn.
Ik ben hier voor mijn lol, omdat ik het prettig vind, te schrijven en de degens te kruisen.
Jouw reacties zeggen volgens bovenstaande redenering meer over jou dan over mij. Dat is geruststellend.
Ik heb er geen moeite mee hoe jij de wereld ervaart. Ik ben eerder benieuwd. Ik bedoel ook niet dat je elke reactie afdoet met negatief of polariserend, maar hierboven zie ik dat een paar keer gebeuren. Dat van dat besluit betrek ik er inderdaad zelf bij, ik leg ook uit waarom.
Ik heb er ook moeite mee als er onschuldige slachtoffers vallen, natuur, dieren (en dus ook mensen). Dat jij zaken als tekens vanuit de kosmos ziet vind ik prima, maar wat dat nu precies inhoudt volgens jou is me niet duidelijk. Ik ben daar nog steeds benieuwd naar. Tot nu toe is dat een vaag iets, waarnaar je verwijst. Als iemand in een god gelooft, ben ik ook nieuwsgierig wat dat inhoudt, wat dat voor hem betekent en hoe dat invloed heeft op zijn/haar leven. Of ik daar mee eens ben of niet is een tweede.
Beste Marcelene, t.z.t. zal ik uit de doeken doen wat de kosmos voor mij is.
Yes. Ontvang ik tijdig een teken dat je van start gaat? Een graancirkel in m’n weiland zou niet misstaan. 😉
“…Dat jij dit zo invult, zegt iets over je eigen negatieve grondhouding, en niets over hoe ik erover denk.”
Uiteraard. Ik hoor nu zo ongeveer voor de tiende keer hoe negatief ik ben omdat ik het niet met je eens ben.Maar dat ik – en anderen hier – je opmerkingen zo invullen kan ook te maken hebben met de wijze waarop je ze hier hebt verwoord. Het ligt niet altijd per definitie aan de ontvanger als een boodschap verkeerd begrepen wordt, het kan ook aan de zender liggen.
Jenny, je hebt gelijk in alles! Ben je nu tevreden‽
* heimelijk lachen *
Even een jij-bak in Sten-style; deze reactie zegt meer over jou dan over Jenny
* hardop lachen*
Wát dat vervolgens over jou zegt laat ik in het midden, want mijn invulling zou weer meer over mij dan over jou zeggen…
Maar “Sten, je bent briljant!” is dus een veer in mijn eigen reet? 😉
Jij vindt het een valide argument/aan de orde om notabene bij een topic over liposuctie o.a. kankerpatiënten de maat te gaan nemen/te suggereren dat die al hélemaal onnodig aan hun lichaam laten knutselen omdat ze te oppervlakkig in het leven zouden staan en dús geen/onvoldoende oog hebben voor de ‘wijsheid van de Kosmos’?!
Het is niet dat ik niet zou begrijpen/willen begrijpen wat jouw gedachtengang is over het een en ander, maar ik ben het niet in alles met je eens en dat is heel wat anders.
Nu moet ik je toch terugfluiten, het was Martin Bier die over kanker begon!
De zoveelste drogredenatie:Martin Bier had er daar o.a.over in een héle andere context, dankjewelasteblieft!
Drogredenatie van de bovenste plank. Een ander toedichten ‘er latent nog niet aan toe te zijn’ is een makkelijk en goedkoop excuus om geen verantwoordelijk te hoeven nemen voor dubieuze standpunten met bijbehorende zéér ongenuanceerde uitspraken.
Nee Wilma, hij was de eerste die hier het woord kanker in de mond nam, nu niet jokken hè.
Voor degenen die het vergeten waren:
“nierstenen, kankergezwellen, ontstoken
verstandskiezen, ingegroeide
teennagels, galstenen, blindedarmontstekingen, koudvuurinfecties, etc.
In al die gevallen kan je maar het best
zo gauw mogelijk met een mes erin om te gaan ‘sleutelen.’ ”
Martin was wel de eerste, maar Sten haalde de Tuinman en de Dood aan in verband met nummer twee op deze lijst, omdat ze vond dat dat héél wat anders was dan nummer drie op de lijst. Van nummers zes, zeven en acht ga je ook dood als je er niet vlug wat aan doet.
Toevallig ben ik van mijn blindedarm ontdaan, het was kantje boord. Als iemand tegen mij zou zeggen dat ik 40 jaar geleden eigenlijk had moeten bedenken dat mijn tijd misschien wel gekomen was, zou ik denken … ach laat maar, anders wordt het weer zo onaardig. Iedereen kan zelf wel raden wat ik zou denken.
Wat betreft nierstenen: het is maar zelden dat je dan het best zo snel mogelijk het mes erin moet zetten.
http://en.wikipedia.org/wiki/Kidney_stone#Management
Oom Jan Willem, ik ben heel blij dat je er nog bent hoor! Anders had ik niet met je kunnen bekvechten en lachen!
Wat een uitwijdingen over liposuctie allemaal. Nu gaat het over gevoelens bij doodgaan. Ik kan me, met JennyJo, absoluut niet verplaatsen in opvattingen als ‘misschien is jouw tijd wel gekomen’, al dan niet met ideeën over ‘het is niet onherroepelijk, want je gaat over naar een nieuwe dimensie’ of zoiets.
Kijk, als iemand voor zichzelf zoiets denkt, dan doet die dat maar. Maar er is een groot verschil tussen ‘misschien is mijn tijd wel gekomen’ en ‘misschien is jouw tijd wel gekomen’. In het tweede geval is de spreker toch eigenlijk bezig een bepaald wereldbeeld op te dringen aan de aangesprokene. De aangesprokene heeft een eigen wereldbeeld, met misschien wat minder predestinatie en hemel erin. En mag ik opmerken dat de spreker misschien uit eigen ervaring weet hoe het voelt als anderen zonder veel omhaal haar eigen wereldbeeld bekritiseren? Het verschil is dat in dit geval de aangesprokene een toch wel belangrijker probleem heeft dan hoe te denken over droomachtige ervaringen.
Het opdringen van wereldbeelden of religie kun je maar beter nalaten als je niets gevraagd wordt. Misschien vinden sommigen dit advies ook wel opdringerig, en een beknotting van de vrijheid van meningsuiting. De vrijheid van meningsuiting houdt echter niet in dat iedereen verplicht is om ongevraagd geuite meningen onweersproken te laten.
Dus: als je je wilt uitspreken over de metafysische interpretatie van ziekte en tekenen van een naderend levenseinde van een persoon, dan staat het je vrij dat te doen als het je eigen leven betreft en als je vermijdt de suggestie te wekken dat je eigen leven tot voorbeeld moet dienen; is het echter het leven van iemand anders, dan is het niet meer dan fatsoenlijk om dat alleen te doen als je zo iemand persoonlijk zo goed kent dat je weet hoe die je pogingen tot ‘troost’ of aanmoediging zal opvatten. Als iemand zich niet aan zulke omgangsvormen houdt, moet die niet verbaasd of gepikeerd doen als er duidelijke protesten komen.
Oom Jan Willem, er wordt veel te veel waarde gehecht aan die ene zin van mij hoor. Waarom zou ik de intentie hebben dat op te dringen? Ik heb daar geen enkel belang bij. Zieltjes winnen is niet mijn ding, ik heb er juist een afkeer van als mensen mij gaan volgen.
Er is maar één vlak waar ik me wel echt over opwind, en dat zijn de dieren en de natuur. Wat mensen uitspoken, laat me eerlijk gezegd nogal koud. Dat is hun verantwoordelijkheid. Ik ben geen fan van het menselijke ras, waar ik zelf ook toe hoor. Ik ben er verbaasd over dat mensen mijn zinnen zo belangrijk vinden en dat het eindeloos bij ze blijft hangen.
Voorbeeld: Ik schijn vele jaren geleden eens gezegd te hebben, in verband met Indonesië (?), maar ik mag doodvallen – sorry, ongepast taalgebruik – als ik me dat kan herinneren: “Onheil uit het Oosten”. Nu wil het geval dat een halfbroer van mij naar Indonesië is geweest en niet lang daarna, eenmaal terug in Nederland, een zeer ernstig ongeluk met zijn brommer kreeg, waardoor hij zijn voet en enkel op vele plaatsen verbrijzelde. Hierna is hij definitief in de ziektewet beland. Nu deden een aantal familieleden van mij alsof ik daar iets zeer beduidends had gezegd, iets in de geest van: oh jee, wat zei zij toen… Men keek mij aan alsof ik iets afgeroepen had of zo, of het Grote Omen had uitgehangen.
Nou serieus, ik kan me dat helemaal niet herinneren, dus als mensen mij en mijn woorden zo gaan zien, kan ik daar niets aan doen. Neem mij vooral niet te serieus, maar behandel de natuur en de dieren ajb goed, dan ben ik tevreden.
Sten, toen er geprotesteerd werd tegen “die ene zin van mij” reageerde je met “Vaag, wat is daar vaag aan? Mensen willen het fenomeen ‘dood’ niet
accepteren, terwijl het mogelijk het meest natuurlijke fenomeen is, dat
er is. ” in plaats van met “Sorry, zo bedoelde ik het niet, negeer maar wat ik zei.” Dat (namelijk de opvatting dat je niks gezegd hebt waaraan iemand zich zou kunnen ergeren) heb je daarna nog herhaalde malen beklemtoond – met voorspelbare gevolgen. (Hier gaat iets mis met de editor want de linefeed werkt niet meer.) Inhoudelijk denk ik dat dat “natuurlijk” onzin is. De eerste de beste mug die ik wil doodslaan, probeert ook aan dat lot te ontkomen, dus wat wel plechtig “de wil tot leven” wordt genoemd is ook natuurlijk. Nou heb ik zeker wel verbruid door zo luchtig over het doodslaan van muggen te spreken.
Ja, een mug heeft ook een moeder hoor, zeggen wij thuis dan. Niet dat wij de mug dan niet doodslaan… Dat is wel heel erg misschien. 🙁
Doet me denken aan dat mooie gedicht van Lewis Carroll over de “Walrus” en de “Carpenter”, die op oesterjacht gingen, dat ken je vast wel. Vers 4 en 5 zeg ik weleens op in mijzelf bij stress, of gewoon omdat het zo leuk is.
Enfin, Carroll werpt hier de diep-filosofische vraag op wie er hier nou het ergste is: de Walrus, die luid snikkend, opzichtig wapperend met zakdoek en voortdurend roepend hoe zielig hij de arme oestertjes vindt, intussen wel de grootsten en lekkersten uitzoekt, of de Timmerman, die aan dat soort sentimenteel gedoe totaal geen boodschap heeft en gewoon meer boter wil.
JW, het gaat mij te ver door zelf te zeggen dat men alles maar moet negeren wat ik zeg. Maar men mag het natuurlijk gerust doen. 😉 Er zijn namelijk misschien lezers die er wél iets aan hebben wat ik zeg. Niet iedereen die hier is, hoeft al gehoord of gezien te zijn. Ik sluit dat niet uit.
Andere mensen hebben ook dingen gezegd, die mij ooit geholpen hebben. Zo zei een andere oom van mij (oom Dries) eens het volgende. Ik was als tiener erg onzeker wegens mijn leeftijd en dat/of je alleen daarom al (wegens je jonge leeftijd dus) niet serieus genomen werd. Hij reageerde daarop als volgt: “Het maakt niet uit wat je leeftijd is. Als je iets kunt, dan kun je dat.” (iets in deze geest). Dat vond ik een verlichtende opmerking. Dus nee, ik ga mezelf niet helemaal uitwissen noch het belang van mijn bijdrages, dat is weer het andere uiterste.
Als jij muggen wilt doodslaan, ga je gang. Ik vind het recht gelden van ‘zelfverdediging’. Teken en muggen zijn nare beestjes voor mens en dier. Wie mij slaat, kan een klap terug verwachten, ik ben geen Mahatma Gandhi. En jij ook niet, begrijp ik.
Oei! uitwijdingen -> uitweidingen
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus Wilma
Ik vind mijn uitspraken helegaar niet dubieus of ongenuanceerd. Dat is jouw mening.
Nog maar een keer in de juiste context dan *zucht*:
verantwoordelijk ->verantwoordelijkheid
Uh ja? Waar jij je over opwindt?
@StenOomen:disqus jij je over opwindt?
Ik vind jou allesbehalve opwindend; eerder slaapverwekkend *gaap*.
@StenOomen:disqus Je blijkt de enige te zijn met het probleem dat er te pas en te onpas namen zouden verschijnen. Het lukt mij ook niet het probleem te reproduceren*. Ik gebruik laatste beta van Chrome en FF4.0, misschien dat dat helpt? Er is voor mij geen mogelijkheid om de functie uit te zetten.
*Hey wat interessant: terwijl ik dit typ en een ctrl+enter gebruikte verscheen er inderdaad opeens Timmerman in de voorgaande zin! Erg vreemd inderdaad. Wel gemakkelijk weg te halen.
Het is een nieuwe functie van Disqus waar al redelijk wat reacties op zijn gekomen (positieve als negatieve) dus ik verwacht de komende tijd nog wel wat getweak.
Ja ja, Maarten, blijk ik toch niet de enige te zijn! ☺
Timmerman, je wordt beroemd! ☺
Ik gebruik net als jij de laatste versie van Chrome en Firefox, dus we kunnen elkaar de hand geven.
Dit is echter niet het enige probleem van Disqus, ik noemde al een paar andere euvels op, die veel erger zijn dan het namen probleem. Dat ik soms enter geef, en de cursor opeens in het midden van mijn eigen tekst wil voortzetten.
Of dat ik mijn bijdrage in het tekstvak kopieer, op plaats druk, om dan tot de ontdekking te komen dat de helft van de tekst in het grote niets is verdwenen. En meer van dit soort grappen en grollen.
@ maarten
Ik had ook al zulke edit-probleempjes als Sten signaleerde, maar ik vond het niet belangrijk genoeg. Ze lijken nu weer weg te zijn.
Oom Jan Willem, als je jezelf registreert bij Disqus, kun je al je berichten zonder enige tijdslimiet wijzigen. Je begrijpt dat ik daar meer dan driftig gebruik van maak, snelle reaguurder die ik ben.
Je mag als ‘tegenprestatie’ van Disqus dan wel een hele reeks aan grappen en grollen tijdens je reageren verwachten.
Wow, zie hier de e-mail die ik binnen gekregen heb:
—
Hi Sten Oomen,
You were mentioned in a comment by Maarten Koller:
Sten Oomen Je blijkt de enige te zijn met het probleem dat er te pas
en te onpas namen zouden verschijnen. Het lukt mij ook niet het
probleem te reproduceren*. Ik gebruik laatste beta van Chrome en FF4.0,
misschien dat dat helpt? Er is voor mij geen mogelijkheid om de functie
uit te zetten.
*Hey wat interessant: terwijl ik dit typ en een ctrl+enter gebruikte
verscheen er inderdaad opeens Timmerman in de voorgaande zin! Erg vreemd
inderdaad. Wel gemakkelijk weg te halen.
Het is een nieuwe functie van Disqus waar al redelijk wat reacties op
zijn gekomen (positieve als negatieve) dus ik verwacht de komende tijd
nog wel wat getweak.
—-
You can check out or reply to the conversation here: http://disq.us/1wsq77—
Mentioned by Maarten! ☺
Ja dat is dat hele mention idee… als je de namen dus niet weghaalt dan
krijgen zij notifications (kan je geloof ik zelf uitzetten natuurlijk, maar
toch).
Dat stond ook in het linkje naar het disqus blog wat ik gaf trouwens.
http://blog.disqus.com/post/5247780112/pull-people-into-your-conversation-with-mentions
2011/5/10 Disqus
“Mentioned by Maarten! ☺”
Och, I’m mentioned by Sten Oomen, over 43 times.. *bescheiden kuchje* 😉
Ghe ghe. Sorry! Disqus gaat met je naam aan de haal.
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
Wilma
Weltrusten dan maar!
En dat heeft de mond vol over oppervlakkigheid van anderen……….
Hee, ik dacht dat je sliep‽‽‽
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
Timmerman
“Ontvang ik tijdig een teken dat je van start gaat? Een graancirkel in m’n weiland zou niet misstaan. ;)”
Misschien dat Robbert van den Broeke meeleest en hij jou/mij van dienst wil zijn door een graancirkel aan te leggen. 😉
Spannend! Maar Robbert legt die toch niet zélf aan? Dat doet het felle licht toch?? 🙂
Ik hoop wel dat hij z’n camera meeneemt, ik heb ook geëxperimenteerd met uitgeknipte aliens en lange sluiterijden.. Kunnen we samen wat trucfoto’s nemen in die graancirkel om Irene Moors gek te maken!
@StenOomen:disqus In reactie op @d80dbd45d8bd756a433eefbbf2b4c315:disqus “…Teken en muggen zijn nare beestjes voor mens en dier. Wie mij slaat, kan een klap terug verwachten, ik ben geen Mahatma Gandhi.”
Ik dacht dat JW bedoelde te zeggen dat de wil/drang tot leven een algemeen natuurlijk iets is dat bij alle levende wezens aanwezig is, waarbij hij als voorbeeld de mug gaf, die ook zijn best doet om niet doodgeslagen te worden.
Dat is iets anders volgens mij dan de vraag of we wel of geen muggen dood mogen slaan.
Dat was een onderonsje tussen JW en mij; hij zei iets over het wel verbruid te hebben (wegens het luchtig praten over het doodmeppen van muggen), omdat hij weet dat ik een dierenvriendin ben. Maar hij heeft het zeker niet verbruid bij mij.
O pardon, ik wist niet dat het een onderonsje was.
Ons kent ons, oom Jan Willem en ik.
Niet helemaal. Hij noemt een voorbeeld om te laten zien hoe natuurlijk de wil tot leven is, in tegenstelling tot jouw bewering hoe natuurlijk de dood is. De dood is natuurlijk, dat klopt, knappe vent die er aan ontkomt..
Die natuurlijke drang, dat instinct, de wil om te leven, noemde ik ook; niet als een mug, maar als een Sten die in het water kiept. Wat doet ze? Zwemt ze naar de kant en klimt ze uit het water, of laat ze zich meevoeren op de stroom, nadenkend over welke boodschap de kosmos haar wil geven met dat in het water vallen??
Dat hangt af van het moment dat dit gebeurt, @5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus Timmerman.
Een paar jaar geleden is mij dit overkomen.
Aangezien wij vlak aan de kust wonen (uitzicht op zee, huis staat nog te koop, mocht je willen), en ik dartel in het water zwom, maar te dicht bij de golfbrekers was, keek ik van daar uit naar de kant, waar een Life Guard stond te wuiven. Was dat naar mij? Ja, het was naar mij! Ik dacht: waarom zwaait die persoon naar mij? Waarom staat die persoon met een toeter aan haar mond naar mij te seinen? En precies op dat moment voelde ik waarom. De golven kregen vat op mij, ik had geen controle meer. Grote golven van achteren begonnen zonder pardon over mij heen te vallen, en ik ging een paar keer kopje onder. Ik wuifde terug naar de Life Guard als teken dat ik het begrepen had, en begon schuin op de kant af te zwemmen (recht erop af heeft geen zin, dan drijf je alleen maar weer af). Er stond een zeer sterke stroming die mij niet wilde laten gaan, maar ik probeerde het toch.
Met zeer veel moeite lukte het me veilig aan de kant te komen, ja, ik stond wel te trillen op mijn benen. De Life Guard was blijven kijken tot ik aan de kant was. Dat vond ik erg fijn.
Tijdens een astrale reis zei een man dat ik om zou komen door verdrinking. Doodleuk voegde hij er luchtig en met een lach aan toe: “Ja, je moet toch ergens van aan je eind komen?” Ik wist niet of ik dit zo’n grappige mededeling vond. Ik keek wel even op mijn neus van wat hij zei.
Maar het zou kunnen, dat ik tijdens zo’n moment inderdaad niet terug vecht, maar me laat gaan. Als ik wist, dat het leven mij niets meer te bieden had en het alleen nog maar minder zou worden, dan zou dit waarschijnlijk de uitgelezen kans zijn, de handdoek in de ring te gooien.
Überhaupt, jij vocht tegen ‘het lot’. Dat is m.i. hetzelfde als je ontsoken kies laten behandelen en een chemokuur ondergaan als je kanker hebt. Dus.
Maakt niet uit op welk moment dat is, als het je tijd is is het je tijd, daar heb je je niet tegen te verzetten, toch??
Bedankt voor je uitleg.
Inderdaad, wat betreft de dieren, ik zie een tegenspraak tussen egards voor gewervelde dieren (ook mosselen en meelwormen?), en dan toch muggen gewoon doodslaan.
Dat heb ik ook. Maar toch, het blijft moeilijk met die muggen. We proberen het maar op te lossen door zoveel mogelijk te voorkomen dat ze binnenkomen – horren enz. Maar ja, soms moet je wat en dan slaan we er toch op.
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
Timmerman
Zover is dat inderdaad duidelijk (ook dankzij jou en een paar anderen): ik beschouw kanker als een categorie apart. Voor mij is een ontstoken kies of een blindedarm ontsteking echt wat anders. Ik zie een heel andere lading in kanker. Ik zou – naar ik sterk vermoed en eigenlijk wel zeker weet – niet voor chemokuur kiezen, maar ajb, laat me maar niet uitweiden waarom. Elke zin die ik hier uitspreek, leidt al tot verhitte discussies. Negeer me wat vaker ja, dat is voor mij ook zo rustig.
Kanker komt in mijn familie zo goed als niet voor, aan beide kanten. Ik denk dat veel dingen erfelijk zijn. Zoals mijn allergie of mijn bijziendheid: dat zijn dingen die wel duidelijk in de familie zitten. Dus ik denk niet dat ik ooit proefondervinderlijk kan gaan spreken over kanker. Ik denk ook niet dat ik het zal krijgen, gewoon mijn gevoel. Iedereen moet zelf kiezen wat hij/zij van het leven wil, of van de dood eventueel. Maar we gaan allemaal, dus er wordt niet voorgetrokken of benadeeld. Je mag doen wat je wilt, maar je mag het ook laten.
Hallo Sten,
Ik begrijp het niet helemaal, kun je uitleggen waarom kanker voor jou een categorie apart is ? Je stelt dat je niet vermoed voor chemotherapie te kiezen, geld dat ook voor bestraling / eventueel operatief verwijderen van kanker cellen ?
“Hallo Sten,Ik begrijp het niet helemaal, kun je uitleggen waarom kanker voor jou een categorie apart is ?
* Ja * (maar ik doe het niet)
Je stelt dat je niet vermoed voor chemotherapie te kiezen, geld dat ook voor bestraling / eventueel operatief verwijderen van kanker cellen ?”
* Ja *
= Jaja ☺
@StenOomen:disqus
Waar klop je dan aan voor palliatieve zorg?
Moet je muggen eerst ziften voordat je ze doodslaat?
Moet je eerst je mond houden voordat je je lippen sluit?
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
Wilma
Onnodig daarover na te denken.
Hoezo onnodig? Doodgaan aan kanker kan heel erg naar zijn.
Het kan uiteraard ook dat Sten bij het vermoeden van kanker niet eens een definitieve diagnose en prognose afwacht, maar onmiddelijk langs astrale weg vertrekt om definitief niet meer terug te keren in haar stoffelijke lichaam. Dan overlijdt ze niet aan de gevolgen van kanker, maar zal de doodsoorzaak hartstilstand ofzo worden genoemd.
Wat boeit het, dit onnodige gespeculeer, off topic.
Als je het krijgt ja. Kijk nog eens naar het artikel, dit is allang offtopic.
O nu is het onderwerp kanker opeens offtopic of ben je er gewoon latent nog niet aan toe?
Eerst sla je een ander om zijn hoofd met offtopic, vervolgens probeer je diezelfde persoon eindeloos offtopic te laten doorgaan. Het boeit verder ook niet, mij niet, en de anderen ook niet. Wat interesseert het wat iemand in een fictieve situatie zou doen, en zeker dit onderwerp. Je zult vast héél blij zijn te horen dat ik kerngezond ben, want dat is toevallig zojuist vastgesteld, met XRay foto, bloedonderzoek en alles.
Tja…zoals JW óók al zei:
Nu je A toch al had gezegd, wil ik B maar wat graag horen. Anders blijven er maar zo’n losse draadjes hangen.
Ben je ook blij om te horen dat ik nu al ruim 5 jaar klinisch kankervrij ben door reguliere aanpak? Dat is recent nog vastgesteld, en heb een kwaliteit van leven waar ik nog járen mee vooruit kan als het O.L. Heer blieft.
Misschien kan Gert Jan of Maarten of een van de andere dames of heren een nieuw onderwerp aanmaken over kanker? Helaas weet ik nu al, Wilma, dat ik mij mogelijk niet geroepen zal voelen te reageren.
Je zegt zelf dat het offtopic is, vervolgens wil je mij tot op de bodem uithoren en doorzagen. Het nut daarvan ontgaat me volkomen. Denk je dat ik het grote orakel ben of zo? Wil je van mij zekerheden, onzekerheden, wil je je verbazen, wil je je gelijk halen, wil je me haten om wat ik zeg? Zoek de antwoorden in jezelf, niet bij mij.
Ik heb helemaal geen behoefte aan zo’n item, dankjewelasteblieft!
Waar het mij om en over ging/gaat is jouw gebrek aan in,-en aanvoelingsvermogen. Vreemd toch dat die loden deur wel vaker aangetroffen wordt bij zelfbenoemde deskundigen op spiritueel gebied.
Ik denk dus allesbehalve dat je een Orakel bent, maar een onvolwassen Kakel.
“…Wat interesseert het wat iemand in een fictieve situatie zou doen, en zeker dit onderwerp.”
Je wierp het anders zelf op.
Nu werp ik het af! ☺ En dan zit ik ook nog eens goed, want het is offtopic en het is werkelijk niet mijn ding. Martin Bier, je wordt bedankt. En correctie on you Jenny, want ik wierp het niet op. Dat was de heer Bier.
Volgens mij was jij degene die kanker in een aparte categorie plaatste.
Kleuterschoolniveau! Martin heeft het gedaan hoor!!!!
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
Jenny & Wilma
Het is zó belangrijk wat ik doe en zeg, sinds wanneer is dat gebeurd? Ik zou bijna naast mijn schoenen gaan lopen, ware het niet dat dit niet in mijn aard ligt. Mag ik een suggestie doen: praatgroep over dit onderwerp, maar nodig mij niet uit, want ik kom niet.
Wilma
“Ik heb helemaal geen behoefte aan zo’n item, dankjewelasteblieft!
Waar het mij om en over ging/gaat is jouw gebrek aan in,-en aanvoelingsvermogen. Vreemd toch dat die loden deur wel vaker aangetroffen wordt bij zelfbenoemde deskundigen op spiritueel gebied.Ik denk dus allesbehalve dat je een Orakel bent, maar een onvolwassen Kakel.”
Prima hoor, denk wat je wilt. Ik heb daar – in tegenstelling tot wat jij denkt – geen enkele moeite mee. Laat die onvolwassen kakel dan ajb links liggen en wind je niet op. Kakels eet ik overigens niet. Maak je niet dik, liposuctie was de mode. Zeker als het aan Gert Jan ligt, hè Gert Jan? ☺
Denk ik dat? O dat wist ik niet! Moe ‘k toch eens nodig wat aan bewustwording gaan doen dan.
Misschien wel ja. Maar ook daarvoor ben ik hier. Maar verder: vraag even aan Maarten of hij zo lief wil zijn een chatbox te openen of een Algemeen Draadje. Dan kun je daar doorgaan over dit onderwerp, samen met Jenny.
Je poneert hier nogal extreme opvattingen over kanker maar wil er desgevraagd verder niks over uitleggen of toelichten. Nogal flauw vind ik dat.
Redenen:
a) Het is niet mijn ding, ik houd er niet van over ziektes te praten. Ik ben van opvatting: hoe meer je iets aandacht geeft, hoe meer betekenis het krijgt. Waarom zou ik dat willen?
b) Het is offtopic en het begint nu zeker zeer eentonig te worden.
c) Ik zie er de zin niet van in. Wat doet mijn mening er nu toe, mijn ‘gebrek aan inlevingsvermogen’ (ik zou met gemak dit hele ‘wapenfeit’ naar jullie kunnen omdraaien. Andersdenkenden meteen willen doodmeppen met hoe erg het allemaal is etc. Jammer genoeg wil dat maar niet lukken hè, maar wat wil je, ik ben niet voor een kleintje vervaard.)
d) Alles wat ik zeg, is bij voorbaat verkeerd. Eenmaal een bepaalde bril opgezet, zijn veel mensen niet meer in staat hun positie te wijzigen.
En wil je er nu ajb over ophouden?
Het was al volkomen duidelijk dat dat jouw ding niet is. Daarom heeft de Kosmos/het Universum/O.L. Heer vast in alle wijsheid besloten om o.a. JennyJo en mij uit te rusten met o.a. een grote portie gezond verstand om tegenwicht te bieden aan de velen met de diagnose Pumpkin Head als het met name om en over kanker/de behandelingen daarvan gaat.
Bij ons komen lotgenoten/andere ernstig zieke medemensen niet aan een gesloten deur c.q. wordt die deur niet keihard voor hun neus dichtgesmeten en dat is maar goed ook voor de broodnodige balans.
Jouw opvatting: ‘hoe meer je iets aandacht geeft, hoe meer betekenis het krijgt’ is in dit verband aantoonbaar niet waar. Het tegenovergestelde/de andere kant van dezelfde medaille, levert véél meer schade op.
Een medaille heeft geen positieve/goede en negatieve/slechte kant; er hoeft geen keuze gemaakt te worden. Bij elk probleem bestaat er altijd een gulden middenweg die oog heeft voor beide kanten.
Dat vechtlust e.d. niet helpt bij kanker was mij al járen bekend en dat heb ik dan ook bewust niet gedaan na mijn diagnose in april 2005. Het onderwerp dood/sterven/overlijden ging ik daarvoor al niet uit de weg, dus toen/nu óók niet. Door gebruik te maken van de geadviseerde reguliere therapie, gaf ik mezelf een kans en hield/houdt er rekening mee dat daar geen garantiebewijs bij gegeven is. Daar heb ik al vanaf het begin vrede mee gesloten/had er genoeg bagage voor in huis, al was/is het nog steeds niet altijd makkelijk en zou ik op die momenten maar wat graag een roze bril op zetten.
Ow ja en dan die liposuctie nog. Zou plaatselijk best snel wat slanker willen zijn, maar raak de beelden in mijn hoofd maar niet kwijt n.a.v. deze vraag van JJ:
De straten vol met een soort Kopvoeters en allemaal met een roze bril op. Tis toch wat! 😉
Met betekenis bedoelde ik wat anders, namelijk: als je de hele tijd over honden gaat staan praten, staan ze na een poos aan je deur te blaffen.
Hoe dan ook, succes ermee.
:S Hoe relaxed is dat! Hoef je als kankerpatient dus alleen maar de hele dag over genezing/gezondheid te praten!
Het is zo far off allemaal… nogmaals: vraag Maarten om een chat topic.
Ja, dat zou logischerwijs het geval lijken. Maar dat is het helaas niet. Je wordt ook niet dun door heel erg te denken dat je dun bent, vandaar die narigheid met die liposuctie.
Misschien als je de hele tijd over hondenkoekjes praat dat ze dan aan je deur komen blaffen. 🙂
Ik geloof niet dat je kanker krijgt door er over te praten of je er anderszins veel mee bezig te houden. Maar als jij dat wel gelooft lijkt het me inderdaad beter dat je er niks meer over zegt.
Nee daarvoor ben ik niet bang. Waarom echter zou ik mijn dagen vullen met kanker energie als er leukere zaken zijn, bijvoorbeeld spoedig emigreren naar Amerika en daarvoor voorbereidingen treffen. Het is de energie waar je je mee omhult. Ik snap ook totaal niet waarom jullie maar blijven doorgaan, met dit zwarte off topic onderwerp.
Eerst zeg je : ”
hoe meer je iets aandacht geeft, hoe meer betekenis het krijgt” vervolgens: ”
als je de hele tijd over honden gaat staan praten, staan ze na een poos aan je deur te blaffen” Dan als reactie op Jenny:
“Nee
daarvoor ben ik niet bang. Waarom echter zou ik mijn dagen vullen met kanker energie…… Het is de energie waar je je mee omhult”
Resumerend: Van praten over kanker krijg je kanker energie en van kanker energie…. ? (Krijgt je deur kanker ?) Als het gaat om praten over kanker is kanker niet een “andere categorie”? Of vallen honden in een vergelijkbare categorie?
Off topic (voor alle duidelijkheid, deze twee woorden ‘off topic’ worden door S. Oomen geschreven ☺)
Omdat een mens krijgt wat hij geeft?
Je doet nogal heavy uitspraken, lijkt niet te kunnen/willen inzien dat die uitspraken heavy gevoelens en heavy reacties kunnen oproepen en vervolgens benoem je het onderwerp waarover je je uitsprak tot een non-issue en off-topic en sluit je eenzijdig de discussie.
èn Constantia Maria blijkt de behoefte te hebben om hierover na te trappen/reacties uit te lokken bij een ander item/dat over zwemwater.
Off topic (voor alle duidelijkheid, deze twee woorden ‘off topic’ worden door S. Oomen geschreven ☺)
Off topic (voor alle duidelijkheid, deze twee woorden ‘off topic’ worden door S. Oomen geschreven ☺)