In mijn dissertatie uit 2004 besteedde ik veel aandacht aan wat ik noemde modeziekten. Als kenmerken van deze raadselachtige aandoeningen, waarvan ik er in mijn carrière als vrouwenarts twee van nabij meemaakte (te weten de postnatale depressie en de bekkeninstabiliteit) beschreef ik o.a.: (1) een anatomisch substraat ontbreekt geheel of staat niet in verhouding tot de gepresenteerde klachten; (2) de klachten zijn meestal verergeringen van alledaagse banale klachten als pijn, vergeetachtigheid, moeheid, geheugenproblemen, zwakte en duizeligheid die ‘geamplificeerd’ worden door de overtuiging een ernstige ziekte onder de leden te hebben; (3) er zijn vrijwel altijd medici die beweren dat er een organische basis bestaat die binnenkort gevonden zal worden; (4) er zijn actieve patiëntenverenigingen; (5) er zijn problemen met verzekeraars en keuringsartsen; (6) de verspreiding van de ziekte in de tijd en geografisch kan niet biologisch worden verklaard; (7) er is geen reguliere behandeling mogelijk; (8) de patiënt heeft ziektewinst en (9) deze ziekten hebben een epidemisch karakter: ze komen en verdwijnen weer.
Ik includeerde in de categorie van de modeziekten bovenvermelde verloskundige kwalen en daarnaast o.a. de fibromyalgie, de ME/CVS, de chronische whiplash, het hyperventilatiesyndroom, de schildersziekte OPS, het premenstrueel syndroom en nog een aantal andere. Op deze opsomming heb ik vanuit reguliere kring vrijwel geen kritiek ontmoet. Wel vanuit de patiëntenorganisaties en hun sympathisanten, zoals te verwachten viel. Toch heb ik met enige angst en beven, elke keer als het onderwerp weer eens ter sprake kwam, het moment afgewacht waarop iemand mij zou voorwerpen dat sommige van die modeziekten wel erg hardnekkig zijn en daarom – hoewel zij verder alle kenmerken vertonen – misschien kwalijk als modeziekten te betitelen zouden zijn. Neem de ME/CVS, de fibromyalgie de whiplash: die zijn al weer decennia oud en ze doen het nog steeds. Hetzelfde leek wel te gelden voor het premenstrueel syndroom PMS, dat al in 1931 is beschreven en sindsdien, weliswaar met ups en downs, is blijven bestaan. PMS verwijst naar fysieke en psychische symptomen die periodiek terugkeren in de tweede helft van de vrouwelijke menstruatiecyclus. Er zijn 150 symptomen beschreven, maar de top vijf bestaat uit pijnlijke borsten, een opgeblazen gevoel, prikkelbaarheid, stemmingswisselingen en spanning.
Het was dan ook met grote vreugde, dat ik kennis nam van een recente Canadese studie, uitgevoerd door vijf onderzoeksters, waarin alle bestaande literatuur over PMS nog eens tegen het licht is gehouden om de vraag te beantwoorden of PMS eigenlijk wel bestaat. (Romans et al. Mood and the menstrual cycle: a review of prospective data studies. Gender Medicine 2012 Oct;9(5):361-84.). De conclusie is duidelijk: ‘Taken together, these studies failed to provide clear evidence in support of the existence of a specific premenstrual negative mood syndrome in the general population. This puzzlingly widespread belief needs challenging, as it perpetuates negative concepts linking female reproduction with negative emotionality.’
Deze spectaculaire conclusie was het resultaat van onderzoek van maar liefst 47 Engelstalige studies, waarvan er 18 (38.3%) geen relatie konden vinden tussen stemming en cyclusfase; 18 vonden wel een associatie van negatieve stemming en de premenstruele fase, maar vonden die stemmingsproblemen ook in andere fasen van de cyclus; slechts 7 studies vonden (14.9%) een klassieke associatie van stemmingsprobleem en premenstruele fase. Ten slotte vonden 4 studies (8.5%) een associatie van stemmingsproblemen met juist een andere fase van de cyclus.
Ik ben zeer verheugd over deze bevindingen: de vrouw is dus geen speelbal van haar hormonen, maar een redelijk wezen waarmee goed te praten moet zijn, ook als de menstruatie ophanden is.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Mannen die het beter weten dan vrouwen over vrouwenlichamen? Ik dacht het niet. Maar vraag anders Jeroen eens naar zijn bevindingen. Hij zal u glazig aankijken. Ik doe met hem mee. Geen correlatie? Uw hoedje.
Ik begrijp niet waarom vrouwen beter zouden weten over vrouwenlichamen dan mannen. De ervarinsdeskundigheid die je als vrouw opdoet betreft welgeteld één casestudy, en omdat je kunt weten dat er een grote variatie is tussen vrouwen onderling is die ervaringsdeskundigheid betrekkelijk. Deskundigheid is iets wat je over kunt nemen, door van een deskundige te leren. Ik word zo steeds deskundiger op het gebied van vrouwenlichamen.
Met kennis van het menselijk lichaam is het bij mannen en vrouwen doorgaans niet zo best gesteld. Dus wat 1 persoon waarneemt aan zichzelf, zegt niet zoveel. Bij deze studie (Engelse samenvatting hier: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23036262 ) is gekeken naar zorgvuldig vergaarde gegevens in heel veel onderzoeken. Een belangrijke conclusie was dat het onderzoek een rommeltje was: “Their diversity of methods (sampling, instruments, and cycle phase definitions) precluded a meta-analysis.”
Deze onderzoeken doen gezamenlijk denken aan onderzoeken waarbij gekeken wordt naar de invoed van de maanfase op het aantal geboorten. De onderzoekers zijn elk voor zich zo tuk op het vinden van een verband dat ze kennelijk met de verkregen getallen spelen totdat ze een uitkomst krijgen waar een tijdschriftredacteur misschien iets in ziet. Het gevolg is dat de onderzoekers dan telkens bij een andere maanfase ‘statistisch significant’ meer geboorten vinden. Bij PMS-onderzoek heb je nog als extra probleem dat veel proefpersonen vrouwelijke studenten zijn, van wie vaak de helft aan de pil is, en dat ‘stemming’ ook op allerlei manieren werd gedefinieerd. Het gelinkte abstract bevat volgens mij een fout. De onderzoekers keken naar 41 studies met voldoende deelnemers (meer dan 15 volgens hen):
15 van de 41 vonden geen enkel verband tussen stemming en fase van cyclus;
17 van de 41 vonden weliswaar ‘meer’ (in de vage statistische zin) negatieve stemming in de premenstruele fase, maar ook nog in een andere fase, meest tijdens menstruatie;
3 van de 41 studies vonden ‘meer’ negatieve stemming buiten de PM-fase;
6 van de 41 vonden het ‘klassieke’ patroon.
Je moet bedenken dat ‘meer’ helemaal niet wil zeggen ‘vrijwel bij iedereen’. Het wil alleen maar zeggen dat de verschillen net iets te groot zijn om je schouders over op te halen en ‘toeval’ te zeggen, althans volgens de onderzoekers. Maar bij medisch onderzoek is het schering en inslag om na afloop van de gegevensvergaring te gaan vissen.
Kijk, als iemand zegt: deze dobbelsteen deugt niet, want hij geeft bij 100 maal gooien een afwijking die te groot is om nog toeval te zijn, dan klinkt dat als betrouwbaar. Als je weet dat de onderzoeker eigenlijk 100 maal gegooid heeft, en voor elke uitkomst (1,2,3,4,5,6) heeft geturfd hoe vaak die uitkomst voorkwam, en berekend of dat ‘opvallend weinig’ of ‘opvallend veel’ was, dan heeft hij door deze techniek sowieso al een kans van meer dan een kwart (26,5% om precies te zijn) om een zogenaamd statistisch significant resultaat te krijgen. Als de onderzoeker ook nog verzwijgt dat hij begonnen is met 25 maal gooien, en toen daar niks uitkwam, nog eens 25 maal heeft bijgegooid, en toen daar weer niks uitkwam nog eens 50, en dat hij zo wel had willen doorgaan tot samen 400 maal gooien, dan stelt het nog minder voor. En als je denkt dat dat toch wel erg doorzichtig is, dan heb je het mis: bij echt onderzoek is het nog veel en veel erger, speciaal als er een of ander religieus vooroordeel (homeopathie) of geld (Big Pharma) mee gemoeid is, of als de onderzoeker er veel aan gelegen is een stuk in een tijdschrift gepubliceerd te krijgen.
Een typisch voorbeeld is het recent afgesloten onderzoek naar het nut van chelatietherapie (TACT). Van tevoren had men zich vastgelegd op een significantieniveau van 3,6% (waarom nou juist dat, weet ik niet). Er stopten opvallend veel mensen met deelname, en hoe die verdeeld waren over de onderzochte groepen wordt niet verteld. Voor geen enkele relevante uitkomst werd een statistisch significant resultaat behaald. Maaaaar… voor een kunstig samengestelde combinatie van vijf verschillende uitkomsten kwam men op p=3,5% . Ha ha.
Tot slot, als iemand er behoefte aan heeft het desbetreffende stuk te ontvangen als pdf , die moet mij maar e-mailen.
Beste JW.
Je hebt geen kennis nodig, om je vrouwelijke buik periodiek te voelen opspelen, als ook je stemming. Maar dat besef jij ook wel. Dat pre menstruele is bepaald geen suggestie. Renckens kan lezen wat hij wil, maar hij heeft geen idee wat vrouwen voelen. Hij heeft immers geen eierstokken.
Oh, dus jij weet wel hoe het voelt als er weer een ongesteldheid zit aan te komen? Je bent een vrouw dus?
@Constantia_Oomen:disqus dus enkel mensen met kanker mogen kankeronderzoek doen?
Ik vind het bijzonder hilarisch dat mannen zich uitspreken over menstruatie. Ze hebben geen idee hoe het voelt. Ik weet precies hoe het voelt en hoe het een vrouw kan beïnvloeden, en niet alleen mij.
Opnieuw: vervang de woorden mannen door niet kankerlijders, menstruatie door kanker en vrouw door kankerlijder.
Ik snap wel dat dit voor jou als vrouw rechtstreeks betrekking heeft op jou en je er daarom ook op aangesproken voelt, maar opnieuw: het is niet omdat je iets nog nooit hebt ervaren dat je er geen onderzoek naar kan doen. Anders zouden we namelijk ook geen artsen hebben.
En als man hebben wij daar inderdaad geen ervaring mee, net zoals ik niet kan oordelen wat kanker met iemand zou doen, malaria, een beenbreuk,… Maar aan de hand van onderzoek op personen die wél in die situatie zijn kunnen we hier wel iets uit leren, zonder daarom zelf betrokken partij te zijn.
Ik ken tig vrouwen die meteen zullen bevestigen dat je stemming zeer beïnvloed kan raken als je voelt dat je vrouwelijke buik opspeelt. Dat Renckens dit naar het rijk der modeziektes tracht te verwijzen, is een aanfluiting. Ik zou hem nooit raadplegen, en elke column van hem, bevestigt mijn indruk dat ik daar wijs aan doe.
Cees Renckens haalt het onderzoek van van Romans et al. (Mood and the menstrual cycle: a review of prospective data studies. Gender Medicine 2012 Oct;9(5):361-84.) aan als onderbouwing van zijn stelling. De eerste auteur is Sarah Romans, denk dat dat wel een vrouw is. Is het dan opeens betrouwbaarder?
Pepijn, ik zal het heel simpel voor je maken, en vraag ook eens je vrouw. Als jij periodiek een vervelend gerommel in je onderbuik voelt, een vage, zeurderige pijn, een soort vage ‘dreiging’, een hangerig gevoel hebt en dat een aantal dagen, zwaar, zou jij dan niet kribbig worden, dat ten minste? Natuurlijk bestaat dat syndroom wel, en iedereen die hier doet alsof het om uitzonderingen gaat, heeft geen zussen, geen vrouw, geen vrouwelijke vriendinnen of kent ze niet goed, dan wel miskent ze.
Ik reageerde alleen op je opmerkingen waaruit je af kunt leiden dat je onderzoek niet serieus neemt, omdat het door een man hier gepresenteerd wordt. Ik heb niet getwijfeld aan jouw ervaringen, noch aan die van andere vrouwen. Maar die ervaringen zeggen volgens dat onderzoek dus niet alles. Het was op zich interessanter geweest als Renckens een poging had gedaan het PMS-syndroom te duiden in de negen kenmerken die hij genoemd heeft aan het begin van de column. Misschien dat hij dat wel in zijn proefschrift heeft gedaan. Ik ga me daar nu even niet aan wagen.
Misschien heb je wat aan de tip van Roos Vonk nav van dit stuk: https://twitter.com/roosvonk/status/270476464779059200
Wat trouwens een gedramatiseer over het buikje van Oomen. 🙂
Pepijn: Het is net waar het door jou eerder verstrekte linkje betrekking op heeft, als je als vrouw in het bestaan ervan gelooft, komen ook de klachten (psychosomatisch), dus wordt het een self fulfilling prophecy, zo niet dan kan het ook averechts werken, zullen de klachten wel aan de verbeelding worden toegeschreven.
Het zit allemaal tussen de oren.
Als dat geen grap van Roos Vonk is, dan maakt ze zich goed belachelijk in mijn opinie. Je kunt je stemming en lamlenderigheid rondom menstruatie al net zo moeilijk beïnvloeden als het feit dat er bloed uit je onderlichaam stroomt.
Beste Constantia,
Hoe zit het dan met de onderzoekers in het gerefereerde artikel? Die zijn alle 5 vrouw.
Dat vraag ik me af. 🙂
Modeziektes, of nog beter gesteld misschien, welvaartsziekten.
Vrouwen zijn inderdaad een speelbal van hun hormonale stelsel maar geldt dat niet eveneens voor de mannen.
Testosteron o.a. als dominante factor in het sociaal functioneren.
En alsof een fluctuerende testosteronspiegel mannen tot redelijk aanspreekbare wezens zou maken. Dat zorgt ook voor veel onrust.
Zeker als ze een dagje ouder worden. 🙂
Het onderzoek zal best “betrouwbaar” zijn.
En toch heb ik zo mijn bedenkingen. Het probleem is dat het bij zulke onderzoeken alijd over grote aantallen gaat, en dat dan de uitkomsten wel steeds een behoorlijk “in-het-algemeen” gehalte hebben. De individuele casussen sneeuwen dan onder.
Dus om op grond van dat “in-het-algemeen” gehalte te stellen dat het premenstruele syndroom niet bestaat, gaat ook mij veel te ver. Ik ben dan geen vrouw, maar de boosheid van Constantia Oomen kan ik me best voorstellen. Ik hoef ook maar te denken aan de nare dagen vooraf aan de menstruatie van mijn vrouw. Ook hoef ik maar te denken aan mijn eigen zuster die steevast hondsberoerd was, en zelfs flauwviel, een of twee dagen vooraf aan haar menstruatie (en die zus van mij is een heel nuchtere, rationele dame!)
Dus, pas op met algemeenheden – het individu wordt te gemakkelijk vergeten. Daar maakt Renckens zich ook schuldig aan – in dit stukje althans, hopelijk was hij in de praktijk wat minder “statistisch” bezig.
M.i. is het te kort door de bocht door te zeggen dat we van dat premenstrueel syndroom maar afscheid moeten nemen.
“..een redelijk wezen waarmee goed te
praten moet zijn, ook als de menstruatie ophanden is.”
Haha, succes mannen! Zo tussen de dertig en de vijftig zijn die wezens het engst. En voor de dames haal pre en post niet door elkaar.
Hans van Maanen bericht er vandaag ook over op de NTvG-site ‘Premenstrueel syndroom geen wetenschappelijk feit’ http://www.ntvg.nl/publicatie/670345/volledig
Kom maar eens een paar jaar bij me in huis wonen. Mijn lichaam zal je betrouwbaar demonstreren wat hormonen doen. 🙂 Maar ik denk niet dat het nodig is.
Haha, je bent zo’n 48 dagen ‘kribbig’ dat ‘tenminste’? Wat een drama zeg! 😉
[verwijder door Mod(PvE): off-topic]
[verwijder door Mod(PvE): off-topic en ad hominem]
[verwijder door Mod(PvE): off-topic enzo]
Mevrouw Verhagen was vroeger al een Mopje,
of ze ook ‘aardig was om te zien’, geen idee. 🙂
Mijn vrouw klaagt nooit, maar ik mag daarentegen bij wat fysiek ongemakken, die toch iedereen wel eens ervaart, ook niet klagen, behalve als er echt iets aan de hand is natuurlijk, ze vind mannen over het algemeen maar kleinzerige zeurpieten en aanstellers. 😉
Vrouwen zijn m.i. ook veel flinker dan mannen, in wezen zijn zij zonder twijfel het sterke geslacht.
Maar als ik dan weer hier lees hoe Oomen hier zit te jeremiëren over een volkomen natuurlijk proces wat misschien best wel vervelend kan zijn maar niet meer dan dat, zal zij wel weer de uitzondering zijn die bovenstaande regel bevestigt.
Zodra Roos Vonk hier echter opduikt, ben ik weg. Want ik heb reden aan te nemen dat zij iemand goed kent die zus van mij is, en die wil ik al helemaal niet hier als nieuwsgierig aagje.
Kritisch reageren heeft toch niets met stalken te maken, als dat zo zou zijn dan wemelt het hier van de stalkers op dit blog. 🙂
Was dat niet een kinderliedje Theo, in ieder geval schrijft Mopje wel aardig.
Als Roos Vonk eraan komt smeer ik hem ook, die wil ik hier beslist niet tegenkomen.
De onderzoeken gingen alleen over stemming, niet over fysieke verschijnselen. De onderzoekers van die 47 artikelen hebben allemaal bij veel vrouwen gevraagd om dagelijks hun stemming op te schrijven. Een minderheid vond “negatieve stemming uitsluitend in PM-fase”. Oomen beschrijft ook de situatie van de M-fase, als ik tenminste het zinnetje “dat er bloed uit je onderlichaam stroomt” goed interpreteer. Nogal wat onderzoekers vonden het patroon “in PM-fase en ook M-fase negatieve stemming” vaker voorkomen dan andere combinaties.
Misschien hadden de onderzoekers zich meer moeten bezondigen aan zogeheten subgroepanalyse, door bijvoorbeeld er de groep uit te pikken met verhoogde suggestibiliteit, of 40+ of beide. Ik zie hier op dit blog tamelijk extreme subgroepanalyses, van ‘onderzoekers’ die niet eens de moeite nemen om een paar maanden een stemmingsdagboek bij te houden in een n=1 onderzoek. Je moet ook uitkijken dat die stemming niet met de dag van de week correleert, want als je altijd op vrijdag om bepaalde redenen baalt, dan kan dat een aantal manden min of meer gelijk oplopen met een bepaalde M-fase. Allemaal dingen waar je als onderzoekr (ook bij n=1) op moet letten.
Jij bent IMO een stuk verstandiger en genuanceerder dan Renckens, Jan Willem. Het klopt als een bus dat onderzoekers ergens op aansturen, namelijk op dat wat ze graag willen zien. Vandaar de subjectieve zin van Renckens:
Het is echt heel simpel: als je dat gedonder in je onderbuik weer voelt aankomen, raak je vanzelf uit je normale doen, ook qua stemming. Ik snap nu niet wat hier zo moeilijk aan is, maar Renckens begrijpt het niet omdat hij geen vrouw is. Het heeft niets met suggestie te maken JW, het proces van bloed/slijm afstoten, veroorzaakt eenvoudig een vervelend gevoel, en dat heeft een directe weerslag op je stemming.
De volgende stap is dat Renckens gaat beweren dat vrouwen die bevallen geen werkelijke pijn kennen. Allemaal modeziektes!
Toch gezellig, met jou hier samen aan de virtuele thee de maandelijkse beslommeringen besprekend.
“… raak je vanzelf uit je normale doen…”
Damesbladen zweefpraat.., en dan moet je met een kruikje op de bank liggen? Het is normaal als je vrouw bent. Je hebt toch ook niet alleen maar ‘stemmingen’ voordat je ongesteld wordt? En dat ‘aanvoelen’ is ook geen “syndroom” wat we aan vrouwen moeten toeschrijven alsof het vreemde wezens zijn omdat zij menstrueren.
Zeker, maar die stemmingen evolveren ten rapste als het gezeur in de onderbuik begint. Damesbladen lees ik niet; u blijkbaar wel aangezien u de inhoud kent.
[verwijder door Mod(PvE): off-topic]
[verwijder door Mod(PvE): doorgezeur over kwestie die off-topic is]
[verwijder door Mod(PvE): doorgezeur over kwestie die off-topic is]
[verwijder door Mod(PvE): doorgezeur over kwestie die off-topic is]
[verwijder door Mod(PvE): doorgezeur over kwestie die off-topic is]
[verwijder door Mod(PvE): doorgezeur over kwestie die off-topic is]
[verwijder door Mod(PvE): doorgezeur over kwestie die off-topic is]
[verwijder door Mod(PvE): doorgezeur over kwestie die off-topic is]
[verwijder door Mod(PvE): doorgezeur over kwestie die off-topic is]
[verwijder door Mod(PvE): doorgezeur over kwestie die off-topic is]
Dit zijn toch wel grappige posten.
JW: Oomen beschrijft ook de situatie van de M-fase, als ik tenminste het zinnetje “dat er bloed uit je onderlichaam stroomt” goed interpreteer.
Als dit geen droge humor meer is, wat is het dan wel. 🙂
Oomen: Toch gezellig, met jou hier samen aan de virtuele thee de maandelijkse beslommeringen besprekend.
Over een tijdsbestek van ruwweg nog vijf jaar heb jullie in ieder geval elke maand wel één vast agendapunt. 🙂
Ik heb niet alle reacties hierboven gelezen, maar ik wil me even melden als vrouw die zich kan voorstellen dat de PMS-ervaringen die zij (ik dus) soms wel degelijk ervaart, suggestie zijn. Verder ben ik verheugd te lezen dat PMS (mogelijk , ik ga mijn volgende menstruatie nog even afwachten om het te controleren ;-))) ) niet bestaat. Ik ga eens kijken of ik mijn gevoelens anders kan interpreteren.
Haha en als er zoiets geschreven staat geloof je dat onmiddelijk!? Dát vind ik pas grappig!
Je kent je eigen lichaam toch hopelijk wel, dat je over zoiets nog moet nadenken?
ja ik ken mijn eigen lichaam en voor zover mogelijk ook mijn eigen geest wel een beetje en ik weet dat het mogelijk is mij dingen in te beelden. Of verkeerde verbanden te leggen.
Als ik pijn in mijn onderbuik heb en mijn stemming reageert op die pijn en het is al met al het typische ongesteld gevoel, dan heb ik geen reden eraan te twijfelen, net zozeer als ik geen reden heb te twijfelen aan een snee in mijn vinger.
Dat is de fout van mannen zoals Renckens, die gaan zelfs waarheden als een koe betwijfelen en dat maakt ze volstrekt wereldvreemd.
Er kleeft zelfs een gevaar aan mannen zoals Renckens. Aangezien zij alles wijten aan inbeelding en overdrijving, zou iemand – die zich laat leiden door mannen als Renckens – zomaar kunnen denken: het zal zo’n vaart niet lopen, en geen hulp zoeken bij pijn en daaraan vanzelfsprekend gekoppelde stemming. En ik dacht dat dit nu precies was wat goede mannen zoals JW willen bestrijden: dat mensen geen daadkrachtige hulp zoeken als ze iets ernstigs hebben, omdat ze zich baseren op de foute adviezen en fout gedachtegoed.
ikzelf denk soms dat ik pms-klachten heb als ik opeens heel onzeker ben, in situaties dat ik dan anders niet ben (dan vind ik een kaartje ergens kopen opeens iets spannends) … ik was nog niet klaar….
of als ik me depri voel, maar soms is dat wel meer dan een week voor in ongesteld moet worden… dus wie zegt dat dat dan DE oorzaak is van mijn klachten. Voor mij geen waarheid als een koe in ieder geval.
Ik ga hier niet lang meer uitweiden over eigen pijntjes en flamboyante ongesteldheidsstemmingen. Ik twijfel niet aan waarheden als een koe. Ik ben 44 jaar en ik ken mijn lichaam en geest heel goed. Daarvoor heb ik geen Renckens nodig om te zeggen dat het allemaal niet bestaat. Hoe durft hij eigenlijk. Maar goed, ik hecht geen waarde aan wat hij zegt, en ik toon aan dat je gaten schiet in zijn stokpaardjes.
Wat mij betreft kunnen al die dissertaties van renckens door de shredder.
Wat mij betreft kan al het geblaat van Harry Smit onmiddellijk in de vuilnisbak. De heer Smit is misschien een goede sprookjesverteller, maar hij neemt zichzelf te serieus, doot te denken dat z’n sprookjes waar zijn.
Eerst zelf maar eens een dissertatie proberen te schrijven, meneer Smit! Over het onmogelijke wonder van oneindige verdunning bijvoorbeeld.
Hoezo?, heb jij soms een probaat homeopatisch middel in huis tegen vrouwen die last van het PMS hebben?
Beste Ragnar, de homeopathie heeft veel middelen die PMS kunnen genezen. Wel moet er altijd naar de karakteristieke symptomen gekeken worden. PMS verschilt van vrouw tot vrouw. Sepia wordt heel vaak voorgeschreven, maar het kan ook een ander geneesmiddel worden als de symptomen daartoe aanleiding geven.
In ieder geval beter dan al die hormonen van de reguliere arts.
Hormoonbehandelingen kunnen bij PMS inderdaad gevaarlijk zijn, een antidepressievum wil ook nog wel eens soelaas bieden.
Ik heb nogal wat fora afgestruind en als je al die ellende omtrent een breed scala aan vrouwenkwaaltjes leest, dan komen wij er met de penopauze en (meestal) goedaardige prostaatvergroting op gevorderde leeftijd nog vrij genadig vanaf. 🙂
Met symptoombestrijding boer je ALTIJD achteruit.
In sommige gevallen heb je helaas geen andere opties, dat weet je best.
Daar heb je absoluut gelijk in, soms kun je niet anders en heb je geen andere keuze.
Je hebt de keuze om bij serieuze klachten die uitstijgen boven normale menstruatieklachten, naar een echte arts te gaan. Dat lijkt mij altijd verstandiger dan met superverdunde Sepia te gaan prutsen.
De meeste mensen komen naar mij toe nadat de ze dat aanmodderen bij de artsen zat zijn geworden.
“…de homeopathie heeft veel middelen die PMS kunnen genezen.”
Ik heb heel erg last van stemmingswisselingen moet ik lachen of huilen nu?
Een syndroom (en dat is waar Renckens het bij PMS over heeft) is een complex van verschijnselen die kenmerkend zijn voor een bepaalde ziektetoestand. Met alle respect voor de ontegenzeggelijk vervelende verschijnselen die zich daarbij in meerdere of mindere mate kunnen voordoen, het maandelijks terugkerend natuurlijk lichamelijk proces dat we menstruatie noemen, is daarmee nog geen syndroom. Je zou het wel als een stukje wanproduct van de evolutie kunnen zien, zoals er zoveel vreemde knutselwerkjes t.g.v. die evolutie zijn ontstaan.
Veel van de reacties gaan over een situatie van ‘pijn in de onderbuik’, bloederige afscheiding etc. Maar neem me niet kwalijk, het artikel dat Renckens samenvat gaat over PMS, dus voordat de menstruatie begint, en het gaat bovendien over stemming.
Nu is het artikel wel een beetje ‘oneerlijk’. Ik zal uitleggen waarom. Als we het voorkomen van een bepaalde ziekte of ongemak willen nagaan (laten we zeggen allergische reacties op berkenstuifmeel), dan is het misschien niet zo verstandig om willekeurig heel veel mensen te vergaren en na te gaan of die allergische reacties hebben en zo ja of die samenvallen met de aanwezigheid van berkenstuifmeel. Dan vind je natuurlijk ook mensen met hooikorts ten gevolge van gras of andere planten of mensen die niet op stuifmeel reageren, maar wel op kattenharen of wat anders. En massa’s mensen die helemaal niet allergisch zijn. Je kunt ook aan andere combinatie denken zoals jicht en naderend onweer.
Het enige wat uit die onderzoeken schijnt te volgen is dat het geen universeel verschijnsel is dat alle vrouwen enkele dagen vóór de menstruatie een negatieve stemming hebben. Het onderzoek ging ook alleen over stemming, niet over fysieke ongemakken. De definitie van PMS schijnt ook te zijn dat het uitsluitend over mentale verschijnslen gaat.
Nu lijkt het alsof sommige vrouwen (hoeveel eigenlijk? Wikipedia zegt dat het maar 4%, of 2% of 10% van de vrouwen is, en vaak alleen maar 30plussers met kinderen) wel degelijk systematisch in de week of de twee weken vóór de menstruatie (ik kan niet zo vlug vinden om welk tijdsinterval het gaat) last hebben van mentale problemen of een negatieve stemming.
Hoe zou je dat moeten onderzoeken? Om te beginnen zou je dan toch moeten beginnen met vrouwen die zeggen zulke klachten te hebben. Dan moet je die een flink aantal maanden een dagboekje bij laten houden. Dan kun je wat zeggen. Hebben die onderzoekers van al die 47 artikelen het zo gedaan? Dat zou je eens moeten nalezen in het besproken stuk. Niemand heeft trouwens dat stuk bij mij opgevraagd. Misschien moet je ook al die 47 onderzoeken er zelf bij pakken om uit te vinden of de onderzoekers enige moeite hebben gedaan om zich te beperken tot vrouwen die systematisch vanaf enkele dagen na de ovulatie tot aan het begin van de menstruatie behalve fysieke verschijnselen ook een stemmingsdip ervoeren.
Ad hominem opmerkingen in de trant van ‘wat weet zo’n man nou van wat vrouwen voelen’, n.b. bij een vrouwenarts – toegegeven, met IVF als specialisatie -, zetten geen zoden aan de dijk. Zo’n opmerking suggereert dat wat 1 vrouw voelt, vanzelfsprekend ook door alle andere vrouwen wordt gevoeld. Maar dat is helemaal niet vanzelfsprekend, net zo min als het vanzelfsprekend is dat als 1 persoon loopt te snotteren als de berkenkatjes hun stuifmeel verspreiden, dit dan met iedereen het geval is.
De vraag of er een groep vrouwen is die bij nauwkeurig onderzoek inderdaad in een bepaalde periode voor de menstruatie begint telkens een negatieve stemming hebben die ze niet in andere perioden hebben (knorrepotten die altijd klagen, maar in de periode voor de menstruatie zeggen dat ze PMS hebben, tellen natuurlijk niet mee), em zo ja hoe groot die groep is, die vraag is gewoon niet beantwoord.
Of misschien wel, maar daar zou je het artikel zelf heel goed voor moeten lezen. In het artikel zelf staat dat al het onderzoek eigenlijk maar een rommeltje is. Kennelijk is het toch niet zo eenvoudig om een groep PMS-lijdsters te verzamelen die bij nader onderzoek echt dat kenmerkende patroon vertonen.
Als ik een ‘vrouwelijk’ probleem zou hebben, zou ik naar een vrouwenarts gaan die daadwerkelijk vrouw is. Die heeft wat mij betreft een 1000 % voorsprong op haar mannelijke collega. Ook zou ik niet graag zo’n man in mijn intieme delen laten koekeloeren. Daarvoor kies ik zelf wel mijn mannen (en misschien vrouwen) uit.
Geef mij maar vrouwen als vrouwendoktoren. Wat ik hiermee wil zeggen, is dat dit zeker zoden aan de dijk zet. Een man is geen vrouw en hij zal nooit voelen wat een vrouw voelt. Zo kan hij zich moeilijker verplaatsen in wat een vrouw zegt over typisch vrouwelijke verschijnselen. Dat blijkt toch uit alles, kijk maar naar de column van Renckens.
Er is een onlosmakelijk verband tussen pijn en/of een vaag, zeurderig gevoel (niet alleen ongesteldheidspijn, maar denk bijvoorbeeld ook aan migraine) en stemming. Wat valt DAARAAN nu te ontkennen, JW. Mensen die pijn hebben, of steken enzovoort, zullen niet met een big smile de wereld inkijken. Wat is het nut om dit – en ook nog effectief als een gatenkaas – te gaan onderzoeken?
Als ik een mannelijk probleem zou krijgen (bijv prostaat perikelen) wil ik beslist een mannelijk uroloog, ja hiervan bestaan er ook al vrouwelijke varianten, wat een kletsica.
(ik stalk je niet hoor). 🙂
Dus kort en bondig, dit gegeven is statistisch gewoonweg niet goed in kaart te brengen.
Misschien heeft dat met het feit te maken dat het ook een enigszins schimmig gegeven is, er spelen uiteindelijk dan ook nog zoveel complexe factoren mede die je stemming op een bepaald moment mede kunnen bepalen.
En probeer het dan nog maar eens uit te pluizen. Onbegonnen werk.
Die dissertatie zou voor jou nooit te bevatten zijn, want daarvoor geldt als voorwaarde dat je eerst over het langzamerhand welbekende hek zal moeten klimmmen. En daartoe ben jij nu eenmaal niet in staat.
Ik moet zeggen dat ik ook moeite heb met Renckens’ stelling als zoude het met PMS louter om iets ingebeelds gaan. Mijn gevoelens zijn niet op een n=1 sample gebaseerd. Mijn huidige echtgenote is m’n tweede en tussen de huwelijken door heb ik het leven nog wel eens gedeeld met een bijzit.
Caffeine, nicotine, alcohol, khat, prozac, marihuana, heroine, etc. beinvloeden gemoed en gedrag. Adrenaline en andere neurotransmitters zijn lichaamseigen en ze veranderen iemands manier van doen als er teveel of te weinig van is. Het gaat met de menstruatiecyclus niet slechts om een afscheiden van een hoop bloedig materiaal. Er zijn verschillende hormonen en andere substanties bij betrokken die in concentratie varieren in de loop van de cyclus. Is het zo onaannemlijk dat die hormonen ook beinvloeden hoe je je voelt?
Testosteron is het manlijk geslachtshormoon. Ga eens met een wielrenner of ex-wielrennenr praten; in die kringen is testosteron al decennialang een populaire dopingdrug. Het doet meer dan alleen het opbouwen van de spieren op lange termijn. Als je je na een zware koers afgepeigerd en lusteloos voelt, dan is testosteron een probaat middel. Bijna onmiddellijk na de toediening voel je je opgewekt, energiek en heb je je eetlust weer terug. De volgende dag ben je gereed om er weer strijdlustig tegenaan te gaan. Floyd Landis won de Tour de France in 2006 door testosteron en verloor ‘m er bij de test een paar dagen later ook weer door.
Het feit dat de hoeveelheden progesteron en oestrogeen wisselen gedurende de cyclus maakt het a priori niet onaannemelijk dat die ook een effect hebben op “angstigheid, depressieve gevoelens, nervositeit, prikkelbaarheid en agressie”, zoals de negatieve PMS-gevoelens benoemd worden. Maar dat er misschien wel een biologische verklaring is, betekent niet dat het voorkomt. Het idee van al die onderzoeken (ik heb niet de indruk dat ook maar iemand van de discussianten zelfs maar gekeken heeft naar het artikel van Romans et al.) is kennelijk dat PMS is wat iedereen een beetje heeft en dat als je dus maar genoeg vrouwen een dagboekje bij laat houden je als het ware het ‘signaal’ boven de ruis uit kunt horen. Maar tegelijkertijd is de opvatting dat maar 4% hetzij angstig, hetzij depressief, hetzij nerveus, hetzij prikkelbaar, hetzij agressief (dan wel een combinatie van die gevoelens) is in een niet nader te specificeren periode van 10 tot 2 dagen voor de menstruatie. Die vrijheid in het omschrijven van de symptomen maakt het onderzoek extra riskant
Ik weet niet wat de 47 onderzoeksteams waarvan het werk besproken wordt door Romans et al. hebben gedaan om te zorgen dat hun samples voldoend grote aantallen van die hypothetische 4% bevat. Ik weet niet of ze serieus hebben gekeken of er per vrouw afzonderlijk een ritme in de stemming zit dat gedurende langere tijd synchroon loopt met de cyclus. Het is algemeen bekend dat bij iedereen de stemming fluctueert.
Volgens mij is de conclusie van Romans dat die 47 teams met zijn allen het signaal niet boven de ruis uit kunnen horen. Misschien is de aanpak van de meeste teams niet goed geweest. Maar dan moet je toch echt het artikel van Romans zelf lezen, en je afvragen of dat nou wel de goede manier is om een verschijnsel te vinden dat naar men zegt slechts bij 1 op de 25 vrouwen voorkomt.
Er zijn grote aantallen mensen die geloven dat er bij volle maan meer kinderen worden geboren (daar kun je ook allerlei plausibele verklaringen voor bedenken), maar ook daar vinden de onderzoekers telkens weer wat anders (telkens met ook andere definities van wat volle maan is). En als ik daar dan over spreek met familie, dan wordt me verteld ‘nou maar mijn tweeling werd geboren bij volle maan, dat herinner ik me nog goed!’ – alsof de ervaring van 1 ook maar iets zegt over het verschijnsel op grote schaal.
Op de “volle maan” heeft Neil deGrasse Tyson wel een antwoord:
http://www.youtube.com/watch?v=bVk-2XAd-kI
Is het zo onaannemlijk dat die hormonen ook beinvloeden hoe je je voelt?
Dat is zeer zeker niet onaannemelijk dat het zich bij sommige mensen in een wat heftiger gevoel van fysiek ongemak kan vertalen, maar ik benoemde het als welvaartsziekten omdat er in de huidige tijd over elk pijntje of je even niet prettig voelen uitvoerig wordt gezeurd.
Wijlen mijn grootmoeder had nog nooit van het PMS syndroom gehoord, maar in die tijd was het slechts een kwestie van niet klagen maar dragen.
Wat je schrijft over testosteron schrijft klopt wel, ik heb het ooit eens bij een zeer zware hardloopwedstrijd gebruikt, waarbij ik eigenlijk ook behoorlijk over mijn grenzen ging (veel op wilskracht), maar het zeer snelle herstel was werkelijk opmerkelijk. Wat een openbaring.
Willen Constantia Oomen, Mopje en Ragnar764 ergens anders een leuk uithoekje op het Internet zoeken om over astrale erotiek door te zeuren?
Hear hear.
2012/11/21 Disqus
Staan er ergens op deze website regels?
In het verleden heb ik op andere forums nog wel eens een link naar kloptdatwel geplaatst. Nu doe ik dat linken niet meer omdat je al te vaak in off-topic gekakel zoals hierboven (stond) terechtkomt. Dat is pure anti-reclame en jullie staan het gewoon toe.
Mag ik weten op wat voor fora je nog meer post?
Bedankt voor het linken! Maar begrijp ik goed dat u niet meer naar ons linkt vanwege de reacties? U linkte hoop ik toch om de artikelen? Wat eronder staat hebben we relatief weinig invloed op. We hebben helaas niet de middelen om er bovenop te zitten. Een andere optie zou zijn om reacties uit te zetten, dat is dan weer zonde.
2012/11/21 Disqus
Ik linkte om de artikelen, maar een goede discussie daaronder kan ook argumenten leveren aan een discussie elders.
Ik krijg plaatsvervangende schaamte als ik naar deze site link en zie dat de reacties voor een groot deel off-topic zijn of zelfs kinderlijk gekibbel. Dan heb ik zelf ook geen zin om mee te doen omdat je al te vaak in het gekibbel wordt getrokken.
Ik snap dat jullie er niet 24/7 bovenop kunnen zitten en reacties per e-mail laten komen haalt helaas de vaart uit de discussie. Misschien toch wat vaker en consequenter off-topic reacties verwijderen en recidivisten voor 3 maanden bannen of zo. Een goede moderatie is essentieel voor de website en de reputatie en dus weer voor aantal en kwaliteit visitors. En dus ook weer voor de kwaliteit van de reacties.
Was al langer gepland, komt volgende week op de site zoals het er nu uitziet.
De reacties in deze discussie die niet met het onderwerp van doen hebben worden verwijderd. Ook verdere opmerkingen over de moderatie verzoek ik ofwel te mailen naar de redactie ofwel even in te slikken tot volgende week, Dan komt er meer duidelijkheid over de reacties zoals wij die graag zien en tegen welke we optreden middels moderatie.
Een niet bestaand syndroom met niets bevattende middelen behandelen. Dat is pas je ware kwakzalverij!
Of het syndroom nu wel of niet bestaat zijn de meningen nog steeds over verdeeld.
Dus nu al stelling gaan innemen om te gaan vuren lijkt me wat voorbarig.
Hans: naar een echte arts te gaan
Harry: De meeste mensen komen naar mij toe nadat de ze dat aanmodderen bij de artsen zat zijn geworden.
Steeds dezelfde mantra’s blijven herhalen schiet ook niet op.
Homeopathie valt toch onder de complementaire geneeskunde die werkt vanuit de holistische visie (zover ik weet tenminste), deze alternatieve geneeswijze zou misschien het reguliere medische circuit in bepaalde gevallen uitstekend kunnen aanvullen.
Ik bezoek tegenwoordig wel eens een acupuncturiste die tevens huisarts is, baat het niet, dan schaadt het niet en het wordt ook nog eens vergoed door mijn zorgverzekeraar, mijn liefje wat wil je nog meer.
Waar het reguliere circuit blijft aanmodderen zal de homeopathie vaak ook weinig soelaas kunnen bieden vrees ik, in zoverre het niet psychosomatische of andere klachten van onbekende oorsprong betreft.
In ieder geval is de homeopatische geneeswijze veruit te verkiezen bij het behandelen van PMS dan het slikken van kankerverwekkende hormonen.
Het was gisteren een heel goed gesprek bij de zorgverzekeraar. Ik heb aan tafel gezeten met het hoofd productmanagment, een accountmanager en een arts.
Zo zo, men is dus al behoorlijk diep gezonken…
Ooit zat ik samen met mijn vrouw te kijken naar een zangeres, ene Jennifer Ewbank. Zij zei toen: “leuke meid maar ze kan niet zingen”. Waarop ik antwoorde: “Als je er zo uit ziet hoeft dat ook niet”. Zo gaat het momenteel ook in de gezondheidszorg, met honderden miljoenen aan besparingen met de alternatieve geneeswijzen hoef je helemaal geen wetenschappelijk bewijs meer maar wil je het gaan gebruiken.
In Amerika zeggen ze: “Wetenschappelijk bewijs hebben we niet maar we zien dat het werkt dus we gaan het gebruiken”. Daarmee besparen ze nu miljarden dollars op de gezondheidszorg. Gaan wij ook naartoe.
“Wij zien dat het werkt”.
Die oeroude smoes hoor ik al vele jaren.
Als het inderdaad zou werken, zou je dat kunnen bewijzen.
Reken maar dat alle kwakzalvers dat in hun hart graag zouden willen.
Maar het is heel eenvoudig: ze kunnen het niet.
En dus zeggen ze dat het niet nodig is, dat ze het niet willen.
Een smoes, meer is het niet.
Helaas trappen veel mensen er in.
En die besparing, dat is een fabel.
Uw verhaal over Amerikanen die zonder bewijs klakkeloos zouden overgaan op “alternatieve geneeswijzen”, is te mooi om waar te zijn. Dergelijke verhalen die te mooi zijn om waar te zijn, zijn doorgaans dan ook inderdaad niet waar. Als er al ergens gemakkelijk torenhoge claims worden gelegd bij al dan niet vermeende schade, dan is het wel in dat land. Daar zouden Amerikaanse leveranciers van “alternatieve geneeswijzen” resp. fabrikanten van “alternatieve geneesmiddelen” resp. Amerikaanse medische en farmaceutische Inspectie geen rekening mee houden? Een malloot die daar iets opzienbarends beweert op medisch gebied, ook al is de bewering 2 eeuwen oud en nog steeds zo kreupel als in het begin, volgt men blindelings… Gelooft u het zelf? Ik denk eerder dat de wens in hoge mate de vader is van de gedachte.
En u zit maar in stilte goed te doen en in uw uitpuilende praktijk reeksen kindertjes te genezen en “de wetenschap” wil het maar niet inzien. Wat een blinde vinken toch!
Harry: met honderden miljoenen aan besparingen met de alternatieve
geneeswijzen hoef je helemaal geen wetenschappelijk bewijs meer maar wil
je het gaan gebruiken.
Inderdaad, het is allemaal puur business.
Hoe het werkt maakt niet uit, als het maar werkt, ook al snappen we er helemaal niets van.
Dat heb ik hier al vaker aan de orde gesteld, maar dat besef wil bij Hans maar niet landen.
Die besparing is absoluut geen fabel Hans, anders zou geen enkele zorgverzekeraar nog
alternatieve geneeswijzen vergoeden. Hoe duidelijk wil je het hebben.
Ondergetekende krijgt toch ook gratis een acupunctuurbehandeling (tegen cafeine verslaving), of het daadwerkelijk helpt dat weet ik nog niet, dat wacht ik maar even af.
– honderden miljoenen aan besparingen –
Is er ergens een bericht van een verzekeraar hier of in de US van die besparingen? En dat ze dat zonder bewijs doen?
– anders zou geen enkele zorgverzekeraar nog alternatieve geneeswijzen vergoeden –
Verzekeraars willen winst maken. Hoe meer schade, hoe hoger de premie, hoe hoger de winst. En waar maken ze de winst op? Precies, op de aanvullende verzekering, waar uw alternatieve spul onder valt. En toch gaan ze steeds meer alternatief spul op de “niet-verzekerd-lijst” gooien. En reguliere artsen die alleen nog maar alternatief spul doen raken hun BIG registratie kwijt. U kunt het allemaal nalezen: http://www.kwakzalverij.nl/1503/Bij_overheid_en_beroepsorganisaties_heeft_men_het_wel_gehad_met_alternatieve_behandelwijzen
Dus ik zie alleen maar tekenen dat de alternatievelingen verder worden teruggedrongen i.p.v. wat u en Harry beweren.
– gratis een acupunctuurbehandeling –
U denkt dat dat gratis is? Dream on.
Nee. zo werkt het niet volgens mij. Verzekeraars maken winst als ze meer mensen aan zich kunnen binden die weinig ‘schade’ hebben. Bij schade moet je je voorstellen: ligdagen in een ziekenhuis (dat hakt erin), en behandeling in de laatste paar levensjaren.
Je bent er dus bij gebaat, als verzekeraar, klanten te werven die een goede gezondheid hebben en/of jong zijn. Het is algemeen bekend dat hoogopgeleide personen stukken gezonder zijn dan laagopgeleide. Dat komt deels omdat ze beter op hun gezondheid letten, deels omdat ze nu eenmaal minder fysiek zware beroepen hebben, en mogelijk speelt ook een rol dat ‘ondergeschikten’ meer stress hebben dan leidinggevenden (hoe je al die factoren goed uit elkaar houdt is een vak apart). Jonge goedopgeleide personen, dat zijn ook vaak de liefhebbers van alto-geneeskunde. Zulke mensen vallen ook makkelijker ten prooi aan de illusie dat ze het minstens even goed weten als de dokter.
Dus hoe haal je die lageschadeklanten binnen? Met goedkope lokkertjes die ze aanspreken. Met altogenezerij in de aanvulling. Als je kijkt hoe zuinig de vergoedingen voor altogenezerij zijn (limieten voor uitgaven per dag en per jaar, en ook maar een deel van de middelen, en soms alleen bij de echte dokter) dan snap je waarom het valt onder de goedkope lokkertjes. De verzekeraars hebben wel eens antwoord gegeven op hoeveel reductie ze zouden willen geven als de altogenezerij niet meer gedekt zou worden. Het antwoord was “enkele euro’s” . En dat is niet in aanmerking genomen dat iemand die daar niet van gediend is, er natuurlijk sowieso geen gebruik van zou maken.
Het is dus wel waar dat de verzekeraars wel wat winst maken op die lokkertjes, maar de grote winst zit hem erin dat je je daarmee een zo groot mogelijk deel van de mensen krijgt die wel premie betalen, maar althans voorlopig geen ligdagen in het ziekenhuis kosten.
De reden dat er geen buitenlandse aanbieders van zorgverzekeringen op de NL markt zijn is de lage winst op de basisverzekering, zo las ik laatst ergens, maar ik kan geen link meer vinden.
Dat men jonge gezonde mensen wil lokken is begrijpelijk, maar uiteindelijk vist iedereen in dezelfde vijver en is er acceptatieplicht. Daarom zal het lastig zijn als iedereen dezelfde lokkertjes in de aanvullende verzekering stopt. Bovendien is er risicoverevening voor verzekeraars met veel dure ouderen.
Zijn er cijfers die bevestigen dat jonge goedopgeleide personen de liefhebbers van alto-geneeskunde zijn? Als ik in mijn omgeving kijk dan zie ik eerder het omgekeerde, maar dat is natuurlijk anekdotisch.
En Ragnar, je betaalt cadeautjes uiteindelijk zelf of minstens gezamelijk met de mensen die hetzelfde pakket afnemen. Geen enkele ondernemer biedt iets gratis aan dat niet op wat voor manier dan ook uiteindelijk meer geld oplevert dan het gekost heeft. Jij gaat er misschien vanuit dat de verzekeraar met accupunctuur ziektekosten denkt te besparen, ik ga ervan uit dat het een lokkertje is dat meer klanten oplevert voor minder reclame-inspanningen c.q. wervingskosten. En nogmaals, het alternatieve spul op de “niet-verzekerd-lijst” groeit, en dat zal wel het deel zijn wat niet goed genoeg “lokt”.
Frank: Jij gaat er misschien vanuit dat de verzekeraar met acupunctuur
ziektekosten denkt te besparen, ik ga ervan uit dat het een lokkertje is
dat meer klanten oplevert voor minder reclame-inspanningen c.q.
wervingskosten.
Het een hoeft het ander toch niet uit te te sluiten.
Frank: En nogmaals, het alternatieve spul op de “niet-verzekerd-lijst” groeit
Daar heb ik nog weinig van gemerkt nu ik recentelijk weer kennis heb genomen van de nieuwe voorwaarden van mijn zorgverzekeraar inzake de vergoeding van alternatieve geneeswijzen.
Maar die zorgverzekeraars hebben natuurlijk ook allemaal hun eigen policy, ondanks het feit dat ze allemaal in dezelfde vijver vissen.
Even iets anders, de fysiologische werking op ons lichaam van cafeïne is behoorlijk krachtig en ik ben zeer benieuwd of acupunctuur dit in kan dammen d.w.z. de behoefte hieraan drastisch kan laten verminderen of helemaal verdwijnen.
Zie het als een soort van experiment.
Ik denk dat JW zijn uiteenzetting wel klopt, de zorgverzekeraars hebben echt wel heel goed over hun marketing strategie nagedacht.
En het feit blijft dat de acupunctuurbehandeling mij echt geen cent kost.
Had je deze behandeling -waarvan je nog even afwacht of het helpt- ook geprobeerd als je hem wel zelf had moeten betalen? Nu betaal ik er aan mee, niet wetend of het effect heeft.
Grappige vraag.
Sluit een beetje aan bij het topic van 24/11: “Vraag de acupunturist: zou je je kind met een longontsteking behandelen met uitsluitend naalden?”
Accountmanagers en productmanagers, ach, die weten waarschijnlijk niet beter. Bij artsen die zich inlaten met kwakzalverij, is dat echter een hoogst bedenkelijke zaak. Zij zouden uit het BIG-register moeten worden verwijderd.
Is het nog verbazingwekkend dat de energetische, holistische, homeopatische, baat het niet dan schaadt het niet zweefkezen, krampachtig willen vasthouden aan deze vrouwenziekte?
Deze ziekte gaat namelijk ook snel over als je een banaan op je hoofd legt. De rest van de maand kan je rustig opmerkingen blijven maken dat kribbigheid wel aan de ongesteldheid zal liggen. En de product- en accountmanagers hebben voldoende middelen om heel je leven te voorzien in behandelingen.
Het ligt toch wel enigszins complexer dan algemeen verondersteld wordt, misschien gaat het toch ietwat verder dan aanstelleritus moet ik toegeven, lees onderstaand linkje maar eens door:
http://www.betrouwbarebron.nl/forums/item/premenstrueel-syndroom-pms/2177-premenstrueel-syndroom.html?tmpl=component
Ik heb het over dit linkje ragnar:
https://kloptdatwel.nl/2012/11/19/wil-het-premenstrueel-syndroom-s-v-p-afscheid-nemen/
“…misschien gaat het toch ietwat verder dan aanstelleritus moet ik toegeven,…”
This puzzlingly widespread belief needs challenging, as it perpetuates negative concepts linking female reproduction with negative emotionality. En dat zelfs als er helemaal geen sprake is van een bepaalde periode in je cyclus! Maar ach, als je al op de bank ligt omdat de koffie op is.., kan je altijd nog alternatief speldenprikken proberen te slijten.
Je kunt het PMS syndroom inderdaad ook enkel maar gaan psychologiseren en negeren dat er meer aan de hand is, het is maar uit welke “Bron van wijsheid” je wilt putten”.
Gynaecologen zullen er onderling ook wel van mening over verschillen, zoals wel blijkt..
Als de koffie op is lig ik niet op de bank, maar begin ik juist rusteloos door het huis te drentelen, krijg last van concentratiestoornissen en nog wat moeilijk benoembare klachten, vandaar dat ik maar eens een poging heb gewaagd bij de acupuncturiste.
Mijn huisarts (die ik al eerder had geconsulteerd) stelde geen koffie meer drinken, maar dat lijkt me wel een beetje een te zwaar traject.
“Als de koffie op is lig ik niet op de bank, maar begin ik juist
rusteloos door het huis te drentelen, krijg last van
concentratiestoornissen en nog wat moeilijk benoembare klachten, vandaar
dat ik maar eens een poging heb gewaagd bij de acupuncturiste.”
Het punt is dat deze vreselijke symptomen, bij mannen, optreden bij al de boodschappen! Dat is sowieso een reden om PMS te schrappen.
Mopje: Het punt is dat deze vreselijke symptomen, bij mannen, optreden bij al
de boodschappen! Dat is sowieso een reden om PMS te schrappen.
Optreden bij al de boodschappen! ? Fysieke, psychologische gewaarwordingen?
Het kan aan mij liggen hoor, maar verklaar u eens nader.