Op maandag 8 juni zal Pepijn van Erp in Café de Doffer in Amsterdam de tweede spreker zijn van Skeptics in the Pub Amsterdam. Pepijn zal een presentatie geven over het werk van psycholoog Stephan Lewandowsky. Lewandowsky heeft onderzoek gedaan naar de mening van het algemene publiek over klimaatsverandering en de effectiviteit van de communicatie hierover. Er is nogal wat ophef over zijn onderzoek naar ‘klimaatsceptici’, één van de artikelen daarover werd vorig jaar ingetrokken. De voertaal van de avond is Engels.
Pepijn heeft wiskunde gestudeerd en begon zijn ‘skeptische carrière’ met het schrijven van blogs voor Kloptdatwel in 2011 en later ook (in het Engels) op zijn eigen website. In maart 2012 werd hij bestuurslid van de stichting Skepsis en later dat jaar trad hij ook toe tot de redactie van Kloptdatwel. Inmiddels heeft hij daar ruim 200 blogs voor geschreven. In het blad Skepter schreef hij o.a. over het Rendlesham Forest UFO incident, de herkomst van een apparaat voor elektro-acupunctuur, en voor het meest recente nummer interviewde hij o.a. Michael Shermer.
Het concept van Skeptics in the Pub is ontstaan in Londen in 1999 en vindt over de hele wereld navolging. De eerste groep in Nederland was Skeptics in the Pub Den Haag. De tweede Nederlandse groep zal dus degene in Amsterdam zijn. In Amsterdam zal er iedere 2e maandag van de maand een Skeptics in the Pub worden georganiseerd waarbij een spreker een engelstalige presentatie van 30-60 minuten houdt in een informele setting. Na de presentatie is er ruimte voor vragen en een goed gesprek aan de bar.
Meer informatie is te vinden via Meetup of Facebook.
Pepijn raadt deze boeken aan, die verder niets met het onderwerp van de lezing te maken hebben:
(Door via deze link naar Bol.com te gaan en een bestelling te doen, sponsort u Kloptdatwel!
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Interessant! The Hague Skeptics in the Pub hield in maart ook een bijeenkomst over klimaatverandering, ik weet alleen niet hoe het ging. Ik meende dat organisator Jeroen Morsink aanvankelijk meende dat klimaatverandering schromelijk overdreven is, maar wellicht is hij inmiddels van mening veranderd.
Overigens zijn de Verlichtingsborrels en Vrijdenkersborrels (die door De Vrije Gedachte worden gesponsord) vergelijkbaar met het Skeptics in the Pub-concept, al zijn zij meer gericht op religie/atheïsme, filosofie, ethiek, politiek (vooral secularisme) en vrijheid van meningsuiting dan op pseudowetenschap en het paranormale. Ik zou skeptici aanraden daar ook eens te komen kijken, zeker als Amsterdam te ver voor je is.
http://verlichtingsborrel.org/
http://devrijegedachte.nl/vrijdenkerscafe/
Ik ga het niet echt over de discussie over klimaatverandering zelf hebben, meer het gedoe er om heen.
Als je een gedegen kritiek op Lewandowski’s werk wil lezen, die is te vinden op:
http://pss.sagepub.com/content/early/2015/03/26/0956797614566469.full
Dat stuk was één van de redenen om dit onderwerp te kiezen voor mijn praatje 😉 In de comments bij mijn stukje van vorig jaar merkte ik op dat zeer wenselijk zou zijn als vakgenoten zich ook over het werk van Lewandowsky zouden buigen https://kloptdatwel.nl/2014/03/24/klimaatsceptici-scoren-puntje-tegen-lewandowsky-recursive-fury-ingetrokken/#comment-1301413629 Dixon en Jones zijn dan wel geen psychologen, maar hun kritiek vind ik erg gedegen uitzien. Voor ander kritisch geluid kun je bijvoorbeeld ook terecht bij José Duarte (http://www.joseduarte.com/blog/on-fraud ).
Waarschijnlijk zal ik er op later moment nog wel een stukje aan wijden.
Dat stukje van José Duarte mag er inderdaad zijn!
Wat mij opvalt, als ik Skepter lees, is dat er twee stromingen zijn. Aan de ene kant zijn er kritische geluiden over het onwetenschappelijke gedrag van activistische klimaatwetenschappers, maar aan de andere kant lees ik ook een lovende recensie over het laatste boek van Michael Mann. Hoog tijd dus voor een skeptisch debat. Zie ook de recente blogpost van Judith Curry: http://judithcurry.com/2015/06/03/why-skeptics-hate-climate-skeptics/ Jammer genoeg ben ik maandag verhinderd.
Kun je me uitleggen op welk onwetenschappelijk gedrag je doelt? En wat je bedoelt met “activistische” klimaatwetenschappers?
Beste Henk,
Wetenschappelijk: De wetenschappelijke methode wordt gekenmerkt door verifieerbaarheid en debat. In de publikaties van Mann wordt gesuggereerd dat het standaard statistische methoden betreft waarvan pas veel later bleek dat hij uitliggers zwaar had laten meewegen. Nog steeds is niet bekend hoe de foutenmarge in zijn eerste werk is berekend: het is niet verifieerbaar. Mann ontwijkt structureel het wetenschappelijke debat met zijn voornaamste opponent Stephen McIntyre.
Aktivisme: klimaatwetenschap wordt gedomineerd door een klein netwerk van terugkerende hoofdauteurs die door Roger Pielke Sr wordt gekenschetst als een “oliegarchie”. Zij zitten in de redactieraden van de belangrijke tijdschriften en refereren elkaars werk dat binnen weken door de peer review schiet, opponenten worden geweigerd of doen er jaren over. Voor IPCC rapporten is er altijd precies voor de deadline een artikel beschikbaar dat de laatste opponent weerlegd en dat dus geciteerd kan worden in de IPCCconclusies.
Stephen Schneider heeft een indeling gemaakt tussen “eerlijke” wetenschappers en “effectieve”, uit onderstaande quote blijkt dat aktivistische wetenschappers dus niet eerlijk wetenschap kunnen bedrijven. Aktivistische wetenschap gaat ten koste van de wetenschappelijke methode.
“On the one hand, as scientists we are ethically bound to the scientific method, in effect promising to tell the truth, the whole truth, and nothing but — which means that we must include all the doubts, the caveats, the ifs, ands, and buts. On the other hand, we are not just scientists but human beings as well. And like most people we’d like to see the world a better place, which in this context translates into our working to reduce the risk of potentially disastrous climatic change. To do that we need to get some broadbased support, to capture the public’s imagination. That, of course, entails getting loads of media coverage. So we have to offer up scary scenarios, make simplified, dramatic statements, and make little mention of any doubts we might have. This ‘double ethical bind’ we frequently find ourselves in cannot be solved by any formula. Each of us has to decide what the right balance is between being effective and being honest. I hope that means being both.” (Discover, pp. 45–48, Oct. 1989)
Een aanrader is het boek “de Staat van het Klimaat” van Marcel Crok.
Ik ben niet met je eens dat “aktivistische” wetenschappers geen eerlijke wetenschap kunnen bedrijven. Wat Schneider hier zegt is dat als wetenschappers van mening zijn dat uit het gewone wetenschappelijke werk blijkt dat er een groot risico is dat door menselijke invloed het klimaat wordt beïnvloed met mogelijk catastrofale gevolgen, en ze de morele plicht voelen om dit aan het grote publiek kenbaar te maken, ze beter niet de standaard wetenschappelijke formuleringen met onzekerheidsmarges en dergelijke kunnen gebruiken, maar simpeler en eenduidiger voorstellingen van de door hun verwachte ontwikkelingen. Tegelijkertijd blijven zij op het wetenschappelijke niveau hun werk volgens de wetenschappelijke methode doen en onderling met collega’s uitwisselen. Strevend naar “both effective and honest”.
Overigens vind ik de term aktivistisch nogal suggestief (alsof ze een bepaald (politiek?)aktie-programma volgen). Ik zou in dit verband “maatschappelijk betrokken” gebruiken.
Dat Schneider zegt dat je als je het grote publiek van de ernst van de situatie wilt overtuigen je beter niet termen als “zoveel procent kans” en “onder de voorwaarde dat” kunt gebruiken is mede gevoed door de ervaring die men ondertussen had met de door bepaalde industrieën gebruikte methode om twijfel te zaaien om overheidsmaatregelen tegen te gaan in zaken als gezondheidsrisico’s door DDT, tabak en de aantasting van de Ozonlaag door CFK’s.
Een aanrader is het boek “Merchants of doubt” van Oreskes en Conway.
Het grote probleem dat je binnenhaalt met Oreskes, is dat zij niet ingaat op de argumenten van de skeptici (slordige wetenschap), maar dat er een afweging wordt gedaan op basis van motief en financiering. Dit staat los van het feit dat Oreskes zelf bijzonder slordig te werk gaat, haar werk leest als een samenzweringstheorie. De negatieve bevindingen van het omnafhankelijke Interacademic Council over de methodiek van het IPCC staan nog steeds overeind.
De reden dat DDT werd geband is dat het niet effectief genoeg was en er gewenning optrad, niet dat het vogels uitroeit of kanker veroorzaakt (Silent Spring). Er is nog steeds geen wetenschappelijk bewijs dat je van meeroken kanker zou krijgen, je kleren gaan stinken dat wel maar kanker krijg je er niet van. Ook bij Ozon blijkt het effekt niet zo lineair te zijn als bij de afsluiting Montreal Protocol in 1989 werd gedacht, het ozongat wil maar niet kleiner worden.
Kortom, een wetenschapper hoort geen zekerheden de verkondigen waar die er niet zijn, dát is de essence van Schneider: “which means that we must include all the doubts, the caveats, the ifs, ands, and buts.” En het is helemaal onethisch om wetenschappers die dat wel doen weg te zetten als ondermijnend voor de goede zaak zoals dat bijvoorbeeld gebeurt in de boeken van Jan Paul van Soest.
Merchants of Doubt is een grondig onderbouwd betoog als dat van Oreskes en Conway. Zeer uitgebreid voorzien van bronnenmateriaal. Ik zou dat niet slordig willen noemen, maar misschien kun je je bewering onderbouwen met voorbeelden.
Ik wil wat dit betreft graag nog verwijzen naar een skepter-artikel hierover: http://www.skepsis.nl/twijfelzaaiers.html
Over meeroken wil ik volstaan met het volgende bron:
http://www.nationaalkompas.nl/gezondheidsdeterminanten/leefstijl/roken/wat-zijn-de-mogelijke-gezondheidsgevolgen-van-roken/
En volgens onderstaande bron herstelt de ozonlaag wel degelijk, zij het langzaam, en precies volgens de modelvoorspellingen.
http://esrl.noaa.gov/csd/assessments/ozone/2006/chapters/Q20.pdf
Ik weet niet waar je je informatie vandaan hebt, maar er deugt niet veel van.
https://klimaathype.wordpress.com/2015/06/19/de-dosis-bepaalt-het-vergif/
“Aktivistisch” binnen de klimaatwetenschap is een waarde-oordeel, net als bijvoorbeeld “alarmistisch” of “sceptisch”.
Het mooie aan klimaatwetenschap en de media-berichten die daarover verschijnen, is dat je prima zonder die termen kan. De onderbouwing van de rapporten (die als “alarmistisch” worden betiteld door “sceptici”) en de meetresultaten/trends zijn keurig op te zoeken op internetsites van de publicerende instituten, ik heb ze dan ook nog nooit op fouten van betekenis kunnen betrappen. In schril contrast met de groeperingen die de conclusies van klimaatwetenschap in twijfel trekken. Bij hen mis ik altijd de onderbouwing of alternatieve verklaringen (onvindbaar). Sterker nog: proberen ze het wel te onderbouwen, dan gebeurt het heel vaak dat bepaalde feiten worden weggelaten, of een klein detail (met wat meer onzekerheden) van weinig waarde voor het totale beeld, extreem uitvergroot, in combinatie met de eerder genoemde ad homimems.
Mijn advies is altijd aan “twijfelaars”: negeer de waarde-oordelen in de media (of van dubieuze niet-wetenschappelijke instituten), en zoek de onderbouwing op. Die spreken voor zich.
Het gevaar van voorspellingen is is dat deze met het verstijken van de tijd worden getoetst aan de werkelijkheid. Richard Tol in Trouw: “Malthus heeft al 217 jaar ongelijk, Paul Ehrlich al 47 jaar en de Club van Rome al 43 jaar – maar dat is nog niet tot onze groene vrienden doorgedrongen.” Het IPCC doet verwachtingen van de temperatuurstijging in deze eeuw op basis van emissiescenario’s. Ondanks stijgende emissies blijft de temperatuur achter, ook wel bekend als het “hiaat”. De reaktie van aktivistische wetenschappers is hoogst vermakelijk en volgt zeer voorspelbaar het stramien van Kübler-Ross: Ontkenning, woede, onderhandelen, neerslachtigheid, aanvaarding. We zijn nu met Karl 2015 in de onderhandelingsfase.
Ik ga er niet inhoudelijk op in (want off-topic), maar je bevestigt precies mijn beeld.
Ik kan nog veel meer mensen/instituten opnoemen die zaken hebben voorspeld of verklaard waarbij de vraag is of dat allemaal klopt (Nostradamus, bijbelse teksten e.d.). Het zegt echter niets over de conclusies van het IPCC. Dat is mijn probleem met de gemiddelde “scepticus”.
Daarom probeer ik beweringen als de jouwe op te zoeken (deze door jou genoemd zijn al wat ouder en heb ik me in verdiept) en kan ik concluderen dat het afkomstig is van scenario’s waarbij het cherrypicking-gehalte hoog is en er als gevolg daarvan conclusies worden getrokken die niet overeenkomen met het totale beeld. Er is nog niet één wetenschapper die heeft bewezen dat er een hiaat is, dus waarom voel jij je geroepen om dit te benoemen als feit?
De relevantie om “het stramien van Kübler-Ross” te benoemen ontgaat me volledig.
Ik laat het hier nu bij.
Eentje dan ‘from the horses mouth’ zoals de engelsen zeggen:
“Comparing short-term observations with long-term model projections is inappropriate,” says Stocker. “We know that there is a lot of natural fluctuation in the climate system. A 15-year hiatus is not so unusual even though the jury is out as to what exactly may have caused the pause.”
http://www.nature.com/news/ipcc-despite-hiatus-climate-change-here-to-stay-1.13832
Ik denk dat één van de problemen is om te spreken van ‘twee stromingen’ terwijl de discussie op verschillende niveaus plaatsvindt. Zo kan iemand die het werk van Lewandowsky schandalig prutswerk vindt, best de conclusies van de IPCC in grote lijnen onderschrijven.
De conclusies van het IPCC zijn sinds het eerste rapport niet gewijzigd. Evenwichtsgevoeligheid is 1.5 tot 4.5 graden bij verdubbeling van CO2. Dit is zo vaag dat iedereen het onderschrijft. Opmerkelijker is is dat deze kernwaarde ondanks 100 miljard onderzoeksgeld in 15 jaar onveranderd is gebleven.
Het “onwetenschappelijk gedrag” van Mann zou dus bestaan uit
onjuist gebruik van statistische methodes (in zijn artikelen uit 1998 en 1999,
MBH) en het niet willen debatteren met McIntyre. Het artikel in
Energy&Environment van McIntyre (mijnbouwingenieur) &McKittrick (econoom)
met kritiek op de methodische aanpak werd gepubliceerd zonder dat Mann et al in
de gelegenheid waren gesteld op die kritiek te reageren, zoals had mogen verwacht: dit is normaal gebruik wanneer wetenschappers in wetenschappelijke tijdschriften kritiek op collega’s uiten. Deze omissie zou je misschien ook onwetenschappelijk mogen noemen. Een reactie werd daarom later elders gepubliceerd, waarin werd betoogd dat M&M de data van MBH op hun beurt op verkeerde wijze hadden gebruikt (http://web.archive.org/web/20031106062525/http://holocene.evsc.virginia.edu/Mann/EandEPaperProblem.pdf).
Ook artikelen van Huybers en Wahl &Ammann enkele jaren later wezen op ondeugdelijkheden in het werk van M&M. Vooral in de USA is de discussie sterk gepolitiseerd, leidend tot twee onderzoeken naar het werk van Mann, met als bottom line dat hoewel er punten van kritiek blijven over de gebruikte statistiek, deze geen belangrijke afwijkingen in de gereconstrueerde globale temperatuurtrend van de afgelopen 1000 jaar opleveren. Latere reconstructies door o.a. Folland, Moberg, Loehle en Ljungquist bevestigen dat.
Roger Pielke sr. is een klimatoloog die een minderheidsstandpunt inneemt in de klimaatwetenschap. Hij onderkent het opwarmende effect van CO2 en het feit dat de recente opwarming door de mens wordt veroorzaakt, maar betoogt dat het aandeel van CO2 daarin minder groot is dan dat van andere menselijke activiteiten zoals veranderd landgebruik. Verder is hij o.a. van mening dat er nog te veel onzekerheden zitten in
klimaatmodellen om conclusies te trekken over te nemen maatregelen. Als ik zijn mening over een oligarchie in de klimaatwetenschap lees, vraag ik mij af: Klopt
dat wel? Of wordt deze mening gevoed door zijn geïsoleerde positie?
De klimaatdiscussie is vooral op het internet verworden tot een politiek partijtje moddergooien, met termen als alarmisten, ontkenners, en naar mijn mening ook activistisch en oligarchie, beschuldigingen van fraude en belangenverstrengeling over en weer. De extremen in deze discussie komen neer op
1. Het staat vast dat door de mens uitgestoten CO2 de recente opwarming heeft
veroorzaakt en dat een verdere ongebreidelde uitstoot zal leiden tot verdere
temperatuurstijging met ernstige economische en maatschappelijke gevolgen.
Pogingen om dit te ontkrachten zijn politiek gemotiveerd en worden betaald door
fossiele brandstof producenten en conservatieve denktanks, die tegen iedere
overheidsbemoeienis zijn.
tegenover
2. AGW (Anthropogene Global Warming) is nep. Temperatuurschommelingen zijn van
alle tijden en ook de recente temperatuurstijging is een natuurlijke variatie.
Klimaatwetenschappers die AGW propageren doen dat uit eigenbelang (om de
geldstroom op gang te houden) of uit politieke motieven vanuit overheden die
onder de vlag van klimaatmaatregelen meer greep op de burgers kunnen krijgen. (Of De VN probeert zo een communistische wereldregering te vestigen.)
In dat kader moet je je telkens afvragen waar in de discussies van Mann, McIntyre, Pielke, Jones, etc., op websites als Climate-Audit, Climate Science, SkepticalScience, Realclimate, etc. wetenschappelijke argumenten ophouden en pseudo-argumenten zoals ad hominems beginnen.
Het probleem is dat de zaak inmiddels zo gepolitiseerd is dat er geen wetenschappelijk debat meer is maar een politiek debat, het slachtoffer is de wetenschap. Aktivisme en oligarchie zijn nauwkeurig beschreven definities. Zo is aktivist klimaatwetenschapper Jim Hansen gearresteerd bij een blokkade van een kolencentrale. Het IAC bevestigt de oligarchie binnen het IPCC. Een minderheidstandpunt betekent nog geen wetenschappelijk ongelijk, consensus is alleen nodig in een parlement om een wet aan te nemen. “If the science is settled go home”.
Er wordt nog steeds gewoon klimaatwetenschap bedreven, in diverse journals vind je voortdurend nieuwe artikelen, ook van klimatologen met minderheidssatndpunten, zoals Pielke, Chrity, Lindzen, etc. Ik zou graag een bron hebben waaruit blijkt dat de IAC die oligarchie bevestigt. En natuurlijk kan een wetenschapper die een minderheidsstandpunt heeft best gelijk hebben. Ik noemde het, omdat in andere takken van wetenschap soortgelijke verwijten in soortgelijke situaties optraden, zoals met Halton Arp die een afwijkende theorie over quasars had en Fred Hoyle over de Big Bang. Je zult mij het consensus-argument zeker niet horen gebruiken. Ik probeer zo veel mogelijk naar feitelijke weaarnemingen
[ Zo is activist klimaatwetenschapper Jim Hansen gearresteerd bij een blokkade van een kolencentrale. ]
Ik moet meteen terugdenken aan activisten die destijds vervloekt werden omdat ze verhinderden dat vaten radioactief afval in de zee gedumpt werden. Nu zou niemand bij zijn gezonde verstand dat nog in zee willen gooien. Jammer dat er geen activisten waren toen ze Duitse munitie in de Zeeuwse wateren dumpten en gifgasbommen in de Oostzee.
Heeft een wetenschapper geen recht op vrijheid van meningsuiting?
Mag
hij zijn wetenschappelijke bevindingen niet omzetten in actie omdat hij
denkt het bewijs te zien dat het helemaal fout gaat terwijl iedereen lekker blijft slapen?
Of suggereer je dat een activist geen goed wetenschapper kan zijn?
Een mooi voorbeeld van een maatschappelijk betrokken (activistische) wetenschapper is Einstein met het Einstein-Russell manifest
Als een wetenschapper een duidelijk onderscheid maakt tussen zijn eigen mening en wat hij ziet in de data, dan is er geen probleem.
Het probleem begint meestal waar de data vatbaar zijn voor interpretatie. Neem nu bv. de laatste wijziging in de historische temperatuurdata door Dr. Karl van NOAA: de oude scheepvaart metingen van de temperatuur van het zee-oppervlak via een emmer die overboord werd gegooid en de watertemperatuur gemeten werden onlangs “aangepast”, wat een verschuiving van een halve graad naar beneden in het verleden gaf. Mogelijk terecht, maar andere organisaties (zoals HadCRU) die diezelfde metingen interpreteerden hebben die “correctie” na rijp beraad niet toegepast.
Idem voor correcties in andere metingen. Toeval of niet, vele correcties zoals bv. in de ARGO boeien die de zeewater temperatuur 0-2000 meter meten worden naar één kant uitgevoerd: steeds naar de “warme” kant in het heden en de “koude” kant in het verleden.
M.i. geen kwade wil of opzet, maar het simpele feit dat problemen die niet stroken met de theorie sneller worden opgemerkt en behandeld dan problemen naar de andere kant. Terwijl in het echte leven in de meeste gevallen er fouten naar de twee kanten zijn…
In het geval van NOAA lijkt het er meer op dat activisme een rol heeft gespeeld dan wetenschap…
[ Als een wetenschapper een duidelijk onderscheid maakt tussen zijn eigen mening en wat hij ziet in de data, dan is er geen probleem.]
Alsof die 180 graden tegengesteld zullen zijn….
Alsof men nooit “vergeet” om de data die je theorie tegenspreken te vermelden?
Mijn jongste dochter heeft zoiets persoonlijk meegemaakt. Tijdens haar doctoraatswerk werder er proeven uitgevoerd om persoonsmijnen op te sporen in het kader van een opdracht vanuit de VN. De eerste proeven mislukten tot de constructie en programmatie op punt stonden en de resultaten steeds beter werden. Volgens de begeleidende prof in Engeland mocht ze de mislukkingen niet vermelden, volgens de begeleidende prof in België net wel: je leert soms meer uit mislukkingen dan uit suksessen. Ze zijn er nooit uitgekomen en ze heeft het doctoraat opgegeven.
[ Alsof men nooit “vergeet” om de data die je theorie tegenspreken te vermelden?]
Dat heb je mij niet zien schrijven.
Bovendien zou dat ook voor de klimaatsceptici gelden.
Maar je insinueert dat klimaatwetenschappers dat doen.
Als je hard bewijs van fraude hebt, toon dat dan.
Kom. kom, nooit gehoord van “hide the decline”? Het weglaten van de temperatuur “proxy” resultaten van boomringen na 1960/1980 uit verschillende series, omdat die de verkeerde kant uitgingen? Dat werd letterlijk toegegeven in de beruchte Climategate emails, maar dat wordt wel met de mantel der liefde bedekt als een “normale” manier van doen in de (klimaat) wetenschap om de mensen niet te verwarren…
Nee, nog nooit van gehoord.
Was die Jim Hansen daar bij betrokken?
Neen, dat ware Phil Jones en Keith Briffa van CRU en Michael Mann, ieder op hun beurt:
http://climateaudit.org/2009/11/29/replicating-the-trick-diagram/
Boomringen groeien met temperatuur (en neerslag), maar die hebben voor elke soort een optimum temperatuur: boven die temperatuur groeit de boom net minder snel en dus ook de ringdikte.
Zowat een derde van alle boomring series groeit nog steeds met de recente temperatuur (einde vorige eeuw), een derde groeit niet en een derde krimpt… Dat noemt men het “divergence problem”.
Probleem is dat de keuze voor een serie met een groei mét de recente temperatuur geen garantie is voor geen krimp in het verleden als de temperaturen toen (bv. in de Middeleeuwen) hoger waren dan nu. Dat zou nu worden geïnterpreteerd als koudere temperaturen, terwijl ze net warmer waren…
In elk geval is het verbergen van negatieve groei zonder enige uitleg een aanfluiting van goede wetenschap.
Het ging daar helemaal niet om de boomringen an sich. Het ging om temperatuurreconstructies gepresenteerd voor een lekenpubliek op basis van diverse proxys (each series) die met de echte temperaturen werden aangevuld vanaf 1980. De boomringen werden al eerder (vanaf 1960) afgekapt en aangevuld vanwege het divergence problem. Niet om dat stiekem verborgen te houden (in de wetenschappelijke literatuur werd daar al enige tijd over heen en weer geschreven) maar omdat dat inderdaad zou afleiden van het doel van de grafiek. Ik neem aan dat jij in dat geval de dalende lijn zou hebben laten staan met een uitgebreide toelichting om iets uit te leggen, waar het op dat moment helemaal niet om ging. Zij maakten een andere keuze. Maar om dat nou een aanfluiting te noemen…
Wat heeft die Jim Hansen dan gedaan dat je zo uitdrukkelijk moest vermelden dat hij gearresteerd was?
Nee Michael Mann
http://joannenova.com.au/2014/09/manns-trick-to-hide-the-decline-still-shocking/
Pepijn zal blij zijn dat we weer on topic zijn. (Ik ben je gedachtenwisseling op Realclimate nog aan het lezen — zeer informatief, dank).
Het valt me tegen dat je dit voorbeeld van moddergooien aanhaalt. Over het voorbeeld zelf: Het probleem dat boomringen vanaf 1960 niet meer de werkelijke temperatuur goed weergaven was al vanaf 1996 openlijk in de wetenschappelijke literatuur besproken. Net als voor het populair wetenschappelijke tijdschrift Nature werd voor een niet ingewijd publiek in een grafiek bij een artikel over temperatuurreconstructies de proxy-gegevens (niet alleen van boomringen, maar ook van koralen en andere proxy’s) aangevuld met de temperatuurontwikkelingen van de laatste decennia.
Maar het voorbeeld van die gehackte emails in het algemeen is een voorbeeld van de smeertactiek die door politieke tegenstanders van de mainstream-klimaatwetenschap wordt toegepast. Enkele weken voor de klimaatconferentie in Kopenhagen werden enkele citaten uit die emails in de publiciteit gebracht. Het is duidelijk dat iemand duizenden emails met een zoekmachine heeft uitgekamd op zoek naar bewijs voor fraude. Het resultaat was vrijwel nihil. Kreten als “Hide the decline” en “we can’t explain the lack of warming…” werd in die weken rondgetoeterd als bewijs voor het feit dat in werkelijkheid de temperatuur aan het dalen was, maar dat ze dat voor ons verborgen probeerden te houden. Toen sommigen de moeite namen om die uitspraken in hun context te lezen bleken ze over heel andere dingen te gaan. Maar ondertussen was de toon gezet en bij het grote publiek was klimaatwetenschap opeens verdacht.
Henk,
Ik heb veel van die mails doorgenomen en vooral de zaken met “Harry” (jobstudent?) die verantwoordelijk was om de rotzooi van de data by het CRU op te ruimen. Ik had echt medelijden met die jongen. Als dat de omgang met historische temperatuurdata is van een gerenomeerd instituut…
Verder, als je de mails in de juiste context plaatst, dan maakt dat de zaak alleen nog maar erger.
Uiteraard hebben sommige politieke groepen daar misbruik van gemaakt, maar de kliekjesmentaliteit die uit die mails puilt is op zich al erg genoeg.
Verder, nogmaals, als een bepaald type proxy vandaag onbetrouwbaar is, dan is die ook onbetrouwbaar in het verleden en mag je die simpelweg niet gebruiken en zeker niet “aanvullen” met recente gegevens, gezien we in het verleden ook geen thermometers hadden.
Overigens is dat niet de enige “truuk” die werd toegepast: ook ontbrekende stukken uit het verleden werden aangevuld met “passende” getallen.
Op zich géén duidelijke fraude, maar het neigt nogal nadrukkelijk naar aanpassen van de data om een doel te bereiken, of m.a.w. de activist die de wetenschapper voorgaat…
Stel dat een door de olie-industrie betaalde wetenschapper de omgekeerde aanpassing deed en het verleden met de juiste keuze van proxies veel warmer werd dan het heden, zou je dat normaal vinden?
@Hans
Erren
Er is
een groot verschil tussen de “voorspellingen” van Malthus, Ehrlich, Club van
Rome enerzijds en die van bijv Paul Crutzen (1970: aantasting Ozonlaag) en de
klimaatwetenschappers anderzijds. Met name Ehrlich en de CvR namen een trend
waar en waarschuwden dat als dit zo door zou gaan het fout zou lopen. Het waren
als het ware “self-destructing prophecies”: door te “voorspellen” dat het fout
zou lopen werden maatregelen getroffen (op het gebied van milieu, energie etc.),
waardoor de voorspelling juist niet uitkwam.
Crutzen en de klimaatwetenschappers voorspelden een ontwikkeling op basis van
een wetenschappelijke theorie, nog vóór dat de trend waarneembaar werd.
Er is geen Hiaat. Als je de temperatuurdata vanaf ca. 1975 bekijkt dan zie je
een gestaag stijgende trend van ongeveer +0,16 °C per decade. Die trend was er
al de eerste 20 jaar. Als je op basis daarvan in 1996 de trend zou extrapoleren
naar 2014 dan zou je op +0,6°C (tov. 1950-1980) uitkomen; in werkelijkheid was
2014 +0,68°C – meer dus dan je in 1996 had mogen verwachten. Wat ook onmiddellijk
opvalt is dat 1998 een uitzonderlijke uitschieter naar boven is, gevolg van een
van de sterkste El Nino’s ooit gemeten. Trends bepaal je uiteraard niet vanaf zo’n
uitschieter – dat zou voor een statisticus uiterst verdacht zijn. Maar dat is
wel precies wat je op het internet vaak tegenkomt: “sinds 1998 geen opwarming
meer”. (Zelfs dat is strikt genomen niet juist, de trend is nog steeds stijgend
(+0,09 maar de correllatiecoëfficiënt is slechts 0,15))
Dat er op de schaal van decades versnellingen en vertragingen ten opzichte van
de trend zullen optreden is natuurlijk logisch. Tussen 1988 en 1996 was er
nauwelijks stijging, daarna weer een sprong omhoog, vanaf 2003 weer minder, de
laatste jaren lijkt er weer een versnelling op te treden. Sommige excursies
zijn deels verklaarbaar met de ENSO-fluctuaties, de zonnecyclus, grote
vulkaanuitbarstingen; en recent is nog een artikel gepubliceerd (Duke et al: http://www.nature.com/srep/2015/150421/srep09957/full/srep09957.html)
waaruit zou blijken dat multidecade interne variaties tussen met name oceanen
en atmosfeer meer grotere excursies van de trend kunnen opleveren dan tot dan
toe (op basis van fysische modellen) was geschat. In dit verband is het ook
belangrijk te vermelden dat de maatschappelijke focus op de
oppervlaktetemperatuur uit het oog verliest dat de extra warmte die in het
klimaatsysteem wordt opgeslagen (door de grotere radiative forcing) voor het
overgrote deel in de oceanen gaat zitten en slechts voor een paar procent in de
continenten en de atmosfeer. De trend over 40 jaar komt goed overeen met de
klimaatmodellen voor langere termijn-ontwikkelingen (zie bijv. http://web.archive.org/web/20111019211836/http://tamino.files.wordpress.com/2010/01/ar4mods.jpg).
Henk,
Het probleem met al die klimaatmodellen is dat ze voornamelijk zijn gebaseerd op de periode 1975-2000 toen zowel CO2 als temperatuur behoorlijk stegen. Dus volgens de theorie was CO2 de hoofdverantwoordelijke.
Er waren wel enkele problemen die men moest verklaren: in de periode 1945-1975 ging de temperatuur lichtjes naar beneden, terwijl CO2 bleef stijgen. Daar vond men een verklaring door het effect van aërosolen in te roepen. Die tandem heeft een groot effect op elkaar: hoe groter het koelend effect van aërosolen, hoe groter het effect van 2xCO2 en omgekeerd.
Probleem is dat die klimaatmodellen met de grootste invloed van aërosolen en dus CO2, nu het verst uit de pas lopen met de werkelijke temperatuur. De klimaatmodellen die de laagste invloed van aërosolen en CO2 implementeren benaderen het dichtst de werkelijke temperatuur. Dat maakt dat volgens de laatste bevindingen, de werkelijke temperatuurstijging rond 1,5°C voor 2xCO2 ligt – tegen het einde van deze eeuw – zonder maar ook iets te doen aan de CO2 uitstoot, dus met “business as usual”.
Inderdaad oceaanstromen kunnen de voornaamste oorzaak zijn van de huidige “pauze” in de opwarming. Er is wel degelijk een pauze: de helling 1910-1945 en 1975-2000 zijn vrijwel gelijk (met in de tweede periode 5x meer CO2 stijging…), maar zowel 1945-1975 en 2000-heden zijn negatief tot vrijwel vlak, afhankelijk van welke temperatuurserie je neemt, dus statistisch is er géén opwarming sinds 2000. Toevallig – of niet – valt dat samen met de fases van de PDO (Pacific Decadal Oscillation). Bij positieve fases van de PDO is er meer opwarming en bij negatieve geen opwarming.
Punt van aandacht: als natuurlijke oorzaken het effect van record uitstoot en niveau aan CO2 kunnen tegenhouden, dan kunnen diezelfde natuurlijke oorzaken ook mee verantwoordelijk zijn voor (een groot deel van) de opwarming in de andere periodes. Geen enkel klimaatmodel is in staat om oceaanoscillaties (El Niño, PDO, NAO,…) te voorspellen.
Wat mij steeds meer verbaast is dat mensen die zich sceptisch noemen, het hele klimaatverhaal zonder enige kritiek slikken. Net alsof wat er uit computers komt rollen de enige waarheid is. Ik ben voor mijn part even kritisch t.o.v. het IPCC verhaal als t.o.v. de verhalen aan de andere kant die m.i. niet kloppen.
Mijn achtergrond: Ing. chemische procestechniek, later procesautomatisering, 34 jaar werkzaam geweest bij AKZO Nobel Bergen-op-Zoom en Rotterdam. Als dusdanig betrokken geweest bij de implementering (en soms behoorlijk falen) van procesmodellen in de praktijk van elke dag…
Met deze technische discussie raken we wel wat ver af van het onderwerp van dit blog en het lijkt me er ook niet het meest geschikte platform voor.
Het is wel illustratief voor het topic.
De “twijfelbrigade” is in actie gekomen, met een vertrouwd patroon: we moeten deze man maar op zijn blauwe ogen geloven, want onderbouwing ontbreekt. Dit verhaal zegt ook niets over hoe de klimaatmodellen zijn samengesteld, al wordt gesuggereerd dat allerlei “essentiële” zaken uit klimaatmodellen worden weggehouden om tot een alarmistisch beeld te kunnen komen, terwijl er dus “niets aan de hand is, is natuur, wij kunnen er niets aan doen”.
Misschien moet je er een slotje opzetten.
Misschien is het beter om eens een pubdiscussie te houden samen met Ferdinand in plaats van critici de mond te willen snoeren Johann. Een wetenschappelijk debat is niet gebaat bij censuur van klokkenluiders die misstanden aan de kaak stellen. Je insuering (“Twijfelbrigade”) dat Ferdinand of ik enig politiek of financieel gewin zouden hebben bij deze discussie werp ik verre van mij.
[ Een wetenschappelijk debat is niet gebaat bij censuur van klokkenluiders die misstanden aan de kaak stellen. ]
Helemaal mee eens. De klokkenluiders die al jaren bewijzen hebben dat het mis gaat met ons klimaat worden stelselmatig tegengewerkt en gecensureerd door belanghebbenden en libertariërs. Dat minderheidsgroepje heeft zoveel macht verworven dat zelfs Amerikaanse presidenten roepen dat “the jury is still out on that”, net zoals historicus Mark Rutte het lef heeft om de Armeense genocide een “standpunt” te noemen.
Komaan zeg, dat afgezaagde liedje dat klimaatskeptici (zwaar) worden betaald door de olie- en kolenlobby moet het weer doen. Over de miljarden die naar alles wat met klimaat heeft te maken (zoals compleet nutteloze windmolens) zullen we het maar niet hebben zeker?
Wat gaat er trouwens mis met het klimaat? Dat beetje opwarming? T.o.v. wanneer? 150 jaar geleden? Zeker, gelukkig maar. 1000 jaar geleden? Waarschijnlijk niet. 2000 jaar geleden? Zeker niet. 6000 jaar geleden? Absoluut niet.
Wie van de klimaat alarmisten wordt er in Nederland of België op enige wijze gecensureerd in de media? Die doen er net nog een schepje bovenop…
Kom kom, zeg, dat afgezaagde liedje dat klimaatsceptici klokkenluiders zijn die gecensureerd worden, dat liedje verdient een cynische repliek om aan te tonen hoe belachelijk die stelling is.
Als je de politieke invloed van dat handjevol sceptici vergelijkt met de invloed van duizenden klimaatwetenschappers dan schrik je je wezenloos.
P.S. Ik ben tegen windmolens.
Mij maakt het geen barst uit door wie men wordt betaald om iets te onderzoeken. Elk onderzoek moet met de nodige kritische geest bekeken worden, door de overheid of door de olie- of windmolenlobby betaalde onderzoeken net wat kritischer, maar in alle gevallen kijken of wat er wordt geschreven klopt met de data en of de data kloppen met de werkelijkheid.
De invloed van de klimaatskeptici in de Amerikaanse politiek is vrij groot, maar in Europa vrijwel onbestaande: welke partij in Nederland of België durft een afwijkend standpunt innemen t.o.v. de “officiële leer” van het IPCC? In België hadden we Lijst De Decker, maar die is politiek uitgerangeerd. De PVV in Nederland? Die “gedoogt” het wanbeleid op het gebied van alternatieve energie die handenvol geld kost, de energie-intensieve industrie het land uitjaagt en geen gram CO2 uitspaart…
Pas de laatste jaren zijn er wat meer kritische geluiden te horen in de Nederlandse pers en zijn er achtergrondgesprekken bezig tussen kritici en pro-IPCC aanhangers, in Vlaanderen is dat vrijwel onbestaande.
Onbestaand?
De VVD wordt al door de Telderstichting gespleten.
En verder in de EU het Franse Front National, het Britse UKIP en (in woord) de PVV.
“De Teldersstichting en het klimaat”
http://sargasso.nl/de-teldersstichting-en-het-klimaat/
https://decorrespondent.nl/1417/Nog-even-en-de-VVD-is-een-klimaatsceptische-partij/156166153-3735c1dd
Misschien wel handig om onderscheid te maken tussen klimaatwetenschappers met een minderheidsstandpunt, zoals Christy, Michaels, Lindzen, Pielke met legitieme en wetenschappelijk onderbouwde (hoewel niet noodzakelijk juiste) kritiek en de beunhazen zoals Lord Monckton, Willie Soon en Fred Singer ( geen klimaatwetenschappers) die wel degelijk door de fossiele brandstofindustrie (al dan niet via Heartland Institute en andere conservatieve denktanks) worden betaald om twijfel te zaaien veelal met onzinargumenten (bijv. zou CO2 geen invloed op het klimaat hebben, er is geen opwarming, e.d.)
Dat het vroeger warmer is geweest dan nu (zou kunnen gaan worden) is niet relevant. Er is ook geen enkele klimaatwetenschapper die beweert dat dat niet zo is. Het gaat om het hoge tempo van verandering en of de menselijke samenleving zich daar in hetzelfde tempo bij kan aanpassen en hoeveel economische en maatschappelijke schade dat kan aanrichten.
Daar liggen trouwens nog best wat interessante vraagtekens.
Henk,
De opwarming van +/- 0.8°C sinds de Kleine IJstijd in 160 jaar tijd is niets abnormaals qua snelheid. Overigens was dat voornamelijk in twee periodes: 1910-1945 en 1975-2000, die beiden even snel en hoog waren. De eerste periode was veruit natuurlijk, de 10 ppmv CO2 extra had nauwelijks effect, de tweede periode was volgens het IPCC minstens voor de helft door CO2 (+50 ppmv), dus ook mogelijk voor de helft natuurlijk, indien de invloed van CO2 niet werd overschat… Dus zo’n 3/4 van de recente opwarming is waarschijnlijk al natuurlijk…
Probleem met schattingen van de snelheid van verandering is dat de meeste temperatuurproxies te grof in tijdspanne zijn. Met uitzondering van (nogal onbetrouwbare) boomringen geven andere proxies de gemiddelde temperatuur over tientallen tot honderden jaren weer, waardoor “snelle” veranderingen niet terug te vinden zijn.
Toch zijn er een paar periodes in de recente geschiedenis te vinden waar de natuur een enorme temperatuurverandering (~8°C) gaf in minder dan een decade: het Younger Dryas en het 8.2 kyear event. Dat laatste waarschijnlijk als gevolg van een enorme instroom van zoet water in het Noord-Atlantisch gebied:
https://pangea.stanford.edu/research/Oceans/GES205/superlakes.pdf
Ferdinand: Als Pepijn het goed vindt 🙂 wil ik vragen of je me een bron kunt geven over — of kunt uitleggen hoe die koppeling tussen aerosolen-invloed en CO2-invloed precies zit.
Verder is voor de periode tot 1960 de TSI toegenomen, wat voor een deel verantwoordelijk wordt gehouden voor de stijging begin 20e eeuw. Zoals Duke et al het zelf zeggen: ” our estimate of unforced variability was NOT large enough to account for the total warming observed over the 20th century. Therefore, our results confirm that positive radiative forcings (e.g., from human-caused increases in greenhouse gas concentrations) are necessary in order for the Earth to have warmed as much as it did over the 20th century.
De invloed van aerosols werd al bediscuteerd op RealClimate zo’n 10 jaar geleden, toen nog een interessant blog waar pas later de helft van mijn commentaren verdween in cyberspace (hoewel steeds on topic):
http://www.realclimate.org/index.php/archives/2006/02/an-aerosol-tour-de-forcing/
Mijn kommentaar op #6 en volgenden.
Wat betreft de invloed van natuurlijke variaties: als je niet alle invloeden kent, dan weet je niet wat die invloed is of kan zijn. Klimaatmodellen nemen bv. de invloed van de zon enkel als TSI, maar TSI is niet het enige verschil: de invloed van de zonne-activiteit in het UV-gebied is veel groter dan op totaal zonlicht, dus op ozon en op het temperatuurverschil evenaar-polen in de stratosfeer en dus de positie van de straalstromen. Zie bv:
http://climate.envsci.rutgers.edu/pdf/StottEtAl.pdf
Waaruit blijkt dat men nog aardig kan schuiven met de relatieve invloeden…
Wat betreft de “pauze”, men kan alles bewijzen met de keuze van de juiste begin- en einddatum, maar daar doe ik niet aan mee. Maar als zelfs ervaren klimaatwetenschappers zich in het haar krabben, dan is er wel degelijk wat aan de hand:
https://www.academia.edu/4210419/Can_climate_models_explain_the_recent_stagnation_in_global_warming
Het is niet waar dat 97% van de klimaatwetenschappers het eens zijn over de opwarming van de aarde. Het is namelijk 99,9%+.
http://www.msnbc.com/msnbc/how-climate-change-deniers-got-it-very-wrong
Als ik het even snel bekijk heeft die Powell alleen het aantal artikelen geteld van de auteurs die klimaatopwarming expliciet ontkennen, terwijl die ‘97%’ slaat op acceptatie van de stelling dat minstens de helft van de waargenomen opwarming, sinds de laatste 100 jaar ofzo, toegeschreven kan worden aan menselijke invloed. Zijn toch wezenlijk verschillende vragen.
Dat dacht ik eerst ook, dat er artikelen geteld waren, maar verderop staat:
” Powell could find only four solitary authors who challenged the evidence for human-caused global warming.”
Ja, maar als ik het goed begrijp rekent Powell alle auteurs die niet expliciet de opwarming ontkennen tot de consensus. Hij stelt gewoon een andere (en eigenlijk niet interessante) vraag.
Ik vind de vraag nog steeds zeer interessant, het zegt per slot van rekening wel iets over de serieuze opponenten, maar die conclusie van 99,9 is inderdaad niet juist.
Ik vind het raar dat ik op de US sites geen kritiek op Powell kan vinden, zijn ze op vakantie of zo?
Bij Sargasso heeft ook iemand het in de gaten.
http://sargasso.nl/wvdd/97-9999-klimaatwetenschappers-ondersteunt-opwarming/#comment-918768
Hier het broeikaseffect in grafieken van factoren die positief of negatief bijdragen:
http://www.bloomberg.com/graphics/2015-whats-warming-the-world/
Nog wat ‘gedoe’ rondom de klimaatdiscussie:
Meningen over klimaatverandering
Slechte journalistiek van de ontkenners-lobby By Joep Bos-Coenraad
http://vrij-zinnig.nl/wp/2015/07/27/meningen-over-klimaatverandering/