Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!
- The Washington Post: 50 years after Apollo, conspiracy theorists are still howling at the ‘moon hoax’
- Nature: Google revives controversial cold-fusion experiments
- The Guardian: SpaceX satellites could blight the night sky, warn astronomers – met zowaar een vermelding van het Nederlandse UFO-meldpunt
- NOS: Waarom ‘Bilderberg’ een dankbaar onderwerp is voor complotdenkers
- Annemarie Bon heeft het eerste Nederlandstalige skeptische boek gericht op kinderen (11+) is uitgebracht:
Als je het via bovenstaande link bestelt, krijgt Kloptdatwel.nl een klein deel van de opbrengst: bedankt voor de support!
Disclaimer: Annemarie Bon heeft ons gevraagd of wij het manusscript door wilden nemen. Dat hebben Pepijn en Maarten gedaan. Daarmee zijn wij dus niet meer onafhankelijk.
De laatste paar weken is er redelijk wat nieuws over MMS. Myles Power vertelt in een nieuwe video in het kort de geschiedenis van dit kwakzalversgoedje. Meer volgt.
Tips zijn welkom! Mail gerust de redactie.
){kind=link}
[ The Washington Post: 50 years after Apollo, conspiracy theorists are still howling at the ‘moon hoax’ ]
Ik las dat er duizenden uren beeldmateriaal zijn gevonden van de Apollo missies. Daar zijn twee documentaires van gemaakt, voor TV en een langere voor de bioscoop. Waar te zien is hoeveel duizenden mensen er mee werkten.
Dus je maakt een fake maanlanding en maakt tegelijkertijd enorm veel (dure) opnamen achter de schermen en die laat je vervolgens op de plank liggen? Klinkt niet logisch.
https://www.engadget.com/2019/02/10/apollo-missions-to-the-moon-documentary-trailer/
https://laughingsquid.com/nasa-apollo-11-moon-mission-documentary/
2 Verschillende die ik zo vond.
Wat voor “verschillen”?
Waar reageert u eigenlijk op?
U geeft aan dat er 2 documentaires waren gemaakt. Ik vond in ieder geval deze 2 documentaires die met nog niet eerder gepubliceerd materiaal, waar u gewag van maakt, waren gemaakt. Niet perse de 2 die u bedoelde misschien, u gaf de titels niet, en nog steeds niet, dus is het voor de rest van de mensheid daar het raden naar.
‘Verschillen’ en ‘verschillende’ zijn verschillend van betekenis, dus uw vraag kan ik niet beantwoorden.
Waar ik op reageerde? U roept ‘docu’ en geeft geen titels, geen links, geen info. Is het raar dat dan iemand zelf gaat zoeken?
Waarom zich gelijk aangevallen voelen? Dat vraag ik me af.
Sorry, ik las verschillen in plaats van verschillende.
Pepijn van Erp, ik wens je heeeeel veeeel succes morgenochtend en hoop en wens dat de aanklacht van W.Middelkoop niet ontvankelijk wordt verklaard.
Ja, Pepijn, ik sluit me geheel bij Marianne aan.
Dank voor de support! Ik was niet van plan om nu al publiekelijk verslag te doen over hoe het ging, wacht daar wel mee tot de uitspraak die – ik verzin dit niet – op 11 september zal volgen…
Ik weet het dat het lang duurt. Maar weet de landelijke pers af van die absurde rechtszaak?
Die uitspraak moet dan wel een complot zijn. Die is natuurlijk al helemaal voorgekookt, als het niet wordt wat de heer Middelkoop verwacht.
Kun je misschien vertellen wie daar waren?
Heb je een advocaat en was Middelkoop er?
Geen probleem FVerwerven. Ik had wat haast en plaatste een half bericht, dat hielp ook zeker niet.
Artsen maken zich zorgen over medisch crowdfunden.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/medisch-crowdfunden-in-opkomst-medici-waarschuwen-voor-schaduwzijde~ba923c13/?utm_source=browser_push&utm_medium=push&utm_campaign=stdc_vk
En een van de mensen achter zo’n crowdfundingsites komt natuurlijk met een slap excuus:
Ja en de crowdfunders weten natuurlijk altijd precies of de behandeling die ze gefinancierd willen krijgen ook daadwerkelijk doet wat het belooft.
Dat was ook mijn grote ergernis bij het programma ‘Jouw geld of mijn leven.’
Daar zag ik in de voorbeschouwingen, dan wel in de informatie die elders te lezen waren ook nog wel behandelingen voorbij komen, waar ik toch ernstige twijfels aan had. Zoals bijvoorbeeld een stamcelbehandeling in Rusland.
Dat is meer dan een artikel, dat is een heel sterk dossier.
Door de 12 verhalen zie je ook dat het overgrote deel geen genezing heeft gebracht.
Dat de patiënten het desondanks succesvol vonden komt omdat ze genoegen nemen met een kleine verbetering plus het gevoel dat ze er toch alles aan gedaan hebben, “en dat was die anderhalve ton meer dan waard”.
Petje af voor Maarten van Gestel!
Inderdaad petje af.
De heer Burzynski is gewoon een kwakzalver, daar hoeft niemand inmiddels meer aan te twijfelen. Er is zo veel over deze man geschreven, maar ja, als mensen in wonderen willen blijven geloven, dan helpt daar weinig tegen.
Dat is ergens ook het grootste probleem met dit soort kwakzalvers. De artsen hebben weinig meer te bieden dan een zekere dood en dan zijn mensen bereid om iedere strohalm aan te grijpen. Levert het dan toch niet het gewenste resultaat, dan lijkt men te blijven denken: “Niet geschoten, altijd mis.” Daar is hier uiteindelijk vaak helemaal geen sprake van, maar dat is juist zo moeilijk te verkopen.
Wat ik wel verhelderend vond was “65% genezingskans”.
Laag genoeg om onderbouwd te kunnen zeggen “helaas werkte het bij u niet”, en hoog genoeg om hoop te geven en de portemonnee te laten trekken.
En die 65% genezingskans is dan ook nog uit de dikke duim gezogen.
Ik moet denken aan verkiezingen in dictatoriaal geregeerde landen. Vaak wordt daar gewonnen met ongelofelijke percentages als 98%. Sommigen lijken daar ook van geleerd te hebben en claimen de overwinning met een lager percentage, dat wat geloofwaardiger overkomt.
Pauw gaat straks praten over crowdfunding met twee mensen die “er baat bij hadden”.
Als dat maar goed gaat…
Het onderwerp was niet zozeer crowdfunding, zoals in de Volkskrant centraal stond, maar dat (experimentele) behandelingen in het buitenland hier (nog) niet vergoed worden.
Heel verrassend was de inbreng van Aboutaleb, die er fijntjes op wees dat hij een tijdje staatssecretaris van volksgezondheid was geweest.
Maar waarom had Pauw geen “opponent” uitgenodigd die de kant van de artsen en gezondheidsraad en verzekeraars kon toelichten?
Ik heb wel eens de indruk dat deze mensen nooit worden uitgenodigd. Ook bij actualiteitenprogramma’s, waarin wel eens iets is over iemand die een behandeling niet vergoed krijgt, zie je nooit iemand die de andere kant van het verhaal belicht.
Dat zal wel te maken hebben met het idee dat deze mensen er alleen maar zitten om hun eigen straatje schoon te vegen. Gisteren hoorde ik in het nieuwsoverzicht in ‘Met het oog op morgen’ iemand beweren dat de artsen kritisch waren over die behandelingen in het buitenland, omdat ze niet konden accepteren dat men elders wel eens verder kon zijn, dan hier.
Uiteindelijk kunnen er natuurlijk allerlei andere gegronde redenen zijn, waarom dergelijke behandelingen niet vergoed worden, maar dat wil men liever niet horen. Ofwel het gaat om pure kwakzalverij (zoals de behandelingen van de heer Burzynski), of het gaat om behandelingen, waar het nut gewoon nog niet van bewezen is, of die gewoon geen nut hebben bij de betreffende kwaal (zoals stamcelbehandelingen, die bijvoorbeeld maar bij bepaalde gevallen van MS lijken te helpen, en die niets doen aan de fake-diagnose chronische Lyme), of die gewoon uitzonderlijk duur zijn (exo-skelet). Hoe vervelend het ook klinkt, de gezondheidsraad en de verzekeraars hebben uiteindelijk ook de taak om de gezondheidszorg betaalbaar te houden.
En vandaag in De Volkskrant heeft een lezer weer kritiek op de kritiek van de artsen op de crowdfundingsacties en met name op op de kritiek op experimentele behandelingen. Hij verwijt de artsen kortzichtigheid en onbekwaamheid, omdat de aangeboden therapie in het buitenland zijn kind helpt.
https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/disclaimers-van-artsen-zijn-beangstigend~bc9bdb49/
Ik kan natuurlijk weinig zeggen over de in het buitenland aangeboden behandeling, maar om de Nederlandse artsen nu onmiddellijk onbekwaamheid en tekortschieten te verwijten vind ik toch wat kort door de bocht. Het gaat hier blijkbaar om een experimentele behandeling, die vermoedelijk nog niet is opgenomen in het zorgpakket en daar krijgen we dus het dilemma tussen het betaalbaar houden van de zorg en het aanbieden van dure behandelingen.
Mij lijkt dit nu juist een voorbeeld van iets, waarbij een disclaimer z’n nut zou kunnen hebben. Als het hier dus daadwerkelijk gaat om een zinvolle behandeling, die om bepaalde redenen nog niet vergoed wordt, dan zou dat ook in een disclaimer kunnen staan. Nu is bij crowdfundingsacties totaal niet duidelijk of het gaat om een goede behandeling, die alleen nog niet wordt aangeboden in Nederland, of dat het om gevaarlijke kwakzalverij gaat.
Goed gezegd, Renate.
[ Een voorbeeld van een effectieve behandelmethode die hier slechts mondjesmaat wordt toegepast ]
Als je de Wiki van SDR leest dan is “mondjesmaat” sowieso van toepassing.
Maar we zijn niets wijzer; wordt het door de gezondheidsraden geremd? Wordt het niet vergoed? Of zijn onze artsen er niet dol op, dan wel onbekend mee?