Robbert van den Broeke is nog niet uitgefotografeerd en ook nog niet klaar met de skeptici die zijn trucjes telkens debunken. In zijn laatste op YouTube geplaatste filmpje verschijnt Paul Kurtz op zijn foto’s, een van de grondleggers van het moderne skepticisme. Kurtz overleed op 20 oktober 2012, Jan Willem Nienhuys schreef een In Memoriam op het Skepsisblog: Paul Kurtz en het Mars-effect.
Ideeën over hoe ze het dit keer gedaan hebben, zijn natuurlijk welkom in het commentaar. Je vraagt je natuurlijk af waarom hij niet een keertje een camera over zijn schouder laat meekijken bij het nemen van de foto’s, zodat we kunnen zien wat er op het LCD-schermpje te zien is tijdens de opnames. Dat zou een heel wat sterker bewijs opleveren. Als het zo vaak ‘lukt’ om dit soort foto’s te nemen, moet dat toch makkelijk een keertje kunnen? De foto die gebruikt is, is waarschijnlijk die van Wikimedia Commons, maar dan gespiegeld (hier rechts).
Ik heb zelf wel een idee hoe ze het gedaan kunnen hebben. Van den Broeke houdt zijn duimen tegen de onderkant van de camera en we kunnen niet zo goed zien of het klepje van het compartiment waar de batterij en geheugenkaart zitten wel goed afgesloten is. Het kan zijn dat die geheugenkaart voor en tijdens het nemen van de foto’s niet helemaal in de contacten gedrukt zit (en het klepje dus een beetje open staat). Na het nemen van de laatste foto is een een lichte druk van je duim voldoende om het klepje goed te sluiten en de geheugenkaart in de contacten te drukken. Daarna komen de vooraf gemaakte afbeeldingen tevoorschijn als je op ‘play’ drukt. Bij mijn eigen camera kreeg ik het zo wel voor elkaar.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Het meest boeiende aan dit alles is dat we Paul Kurtz z’n mededelingen uit het hiernamaals krijgen in een bizar mengsel van Engels en Nederlands. Het is allemaal net zo ongrammaticaal als dat het mediamiek is. Gods wegen zijn indirect & ondoorgrondelijk moeten we maar denken.
Na 14 minuten komen we te weten dat Paul Kurtz, na twee of drie weken dood te zijn geweest, met God en met “hisself” gevochten heeft. Twee minuten later doet Robbert de onsterfelijke uitspraak “What will you choice? The dog or the light. And you get the freedom.” En weer 3 & 1/2 minuut later sluit Robbert af met “I thank him also that he was try to canalisate this energy through my mediumship.”
Als skepticisme een religie geweest was, dan zou Robbert hier heiligschennis gepleegd hebben. Als er skeptische ayatollahs geweest waren, dan zou er een fatwa tegen Robbert gekomen zijn. Maar meer dan een medelijdende glimlach behoort men als verstandig mens eigenlijk niet voor deze schertsfiguur over te hebben.
Martin Bier
Ik moest even nadenken over die dog. Robbert zal ‘dark’ bedoeld hebben te zeggen, pardon canalisate. I canalisate you: this sees dog out four Robbert.
Ik hoorde ook nog ‘The body is the shpace jacket that [holts?] [waltz?] yourself in this timeframe.’
Misschien is het interessant om te weten dat Grenswetenschap.nl hem een keer had aangeboden om zijn gave voor hun camera te bewijzen. Dat was toen hij voor het eerst bewegende beelden van aliens op beeld ving. En er weer even reuring rond zijn persoon was. Grenswetenschap.nl gaat wel vaker lang vage types en ze geven iedereen altijd de volle gelegenheid om hun punt te maken. Ondanks dat ze zijn skeptischer dan hun website doet vermoeden, (zo hebben ze voor hun Bosnische Piramide docu hulp van iemand van Skepp gehad) laten ze iedereen gewoon hun zegje doen. Het zijn geen kritische interviews, en soms heeft het een beetje Joris´Showroom/De Stoel gehalte. Voor de negatieve energie die een partij als bv. Skepsis uitstraalt hoefde hij dus niet bang te zijn.
Maar die gelegenheid wees Robbert dus af. Grenswetenschap.nl waren namelijk geen echte wetenschappers, dus hij achtte grenswetenschap.nl incapabel een goede test af te nemen. Hij melde liever te wachten tot er een echte goede partij zich aanbood, zodat iedereen hem geloofde. Bovendien was hij zo sterk ontdaan door de toon waarop er op de website over hem gesproken werd dat hij dat genoeg vond om niet met hun in zee te gaan.
Het is opvallend dat Robbert nogal wat verwacht van ‘science’, want hij heeft het er vaak over, en natuurlijk over sterrenstelsels en computers en over de arrogantie van wetenschappers. Het is een voorbeeld van hoe ‘goeroes’ zich afzetten tegen wat zij als een hoog gezag zien dat zij niet blieven te erkennen en dat zij bekritiseren, uiteraard met de suggestie zij (de goeroes) het beter weten.
Het is overigens wel mooi dat we nu eindelijk bewijs van het hiernamaals krijgen want vanaf 12:21 I was feel very strong that he will say to his “……?” …..tegen zijn medeskeptici gaat Kurtz ook openbaren dat er meer is. Binnenkort kunnen we dus uit de skeptische gemeenschap dus ook de geest van Kurtz horen spreken.
Ik hou mijn camera bij de hand 😉
Dat er op dit blog nog aandacht aan een dergelijk figuur geschonken wordt, verbaast me eigenlijk wel een beetje.
Het is langzamerhand toch wel bekend met wie je hier te maken hebt.
Dergelijke charlatans zou je dood moeten zwijgen.
Ik weet het niet. Zo lang er nog mensen zijn die in dit soort onzin geloven en zich door dit soort figuren geld uit de zak laten kloppen, dient er tegen gestreden te worden, al is het maar in de ijdele hoop dat mensen daardoor op andere gedachten worden gebracht en geen geld aan dit soort zelf-benoemde mediums uitgeven.
Dit is gewoonweg een kwestie van u vraagt, wij draaien.
Robbert haalt het plaatje uit de wiki beschrijving van Paul Kurtz,
het is ongelofelijk dat de man niet op z’n minst zijn materiaal zoekt
waar het niet (makkelijk) achterhaalbaar is. Anders dan uit zijn pc.
Ik weet niet of hij veel verdient aan zijn “talenten”
hij vindt negatieve aandacht in elk geval óók aandacht.
Hij zoekt de aandacht van de skeptici, die zijn door een hoop transparante onzin blijkbaar gemakkelijk te triggeren en hij staat weer in de schijnwerpers.
Hoe simpel kan het zijn.
Misschien probeert hij de reacties uit,
voor zijn volgende truc : p.s. Beste Robbert,
TIP, gebruik géén materiaal uit Internet 🙂
Ach, die jongen is echt onverbeterlijk.
Pepijn,
Denk dat het precies zo gaat als je hierboven beschrijft. De “Memory Stick DUO” zit aan de rechteronderkant op het toestel (vanaf het scherm gezien) en werkt met een kliksysteem. Robbert neemt dus eerst 3 foto’s die in het (maagdelijke) interne geheugen geladen worden en duwt dan snel de memory-stick op zijn plaats met de van te voren genomen foto’s.
Heb even de gebruiksaanwijzing van deze Sony erop nageslagen en dan wordt ook meteen duidelijk waarom Robbert (kennelijk in tegenstelling tot andere keren) slechts drie foto’s neemt. Het interne geheugen is namelijk maar 15 MB groot, dus met een gemiddelde grote van zo’n 4MB per foto ga je dan al snel over de grens heen en werkt de truc niet meer.
Let bovendien op het feit dat zijn rechterduim strak over het klepje ligt, terwijl dat bij zijn eerdere foto-filmpjes niet het geval was (daar steekt zijn duim ontspannen wat naar voren). Het is in elk geval duidelijk niet zijn ‘natuurlijke’ manier om een camera vast te houden tijdens het foto’s nemen.
Quote manual:
(…)When there is no “Memory Stick Duo” inserted the camera records/plays back images using the internal memory (approx. 15 MB)(…)
Ik heb ook een Sony Cybershot (Robbert heeft een iets nieuwer model) als je niets insteld dan staan de randen vol met informatie beetje zoals dit, maar iets minder extreem: http://www.metawinginfotech.com/the-new-compact-camera-sony-cyber-shot-dsc-rx100-for-your-needs/sony_cybershot_dsc_rx100_screen/
Die tekens kun je dus uitzetten, en dat heeft Robbert dus gedaan. Ik heb mijn toestel er even bijgepakt (model HX5V) en bij mij zie je: next/back, resolutie v.d. foto, batterij
En voor Robbert belangrijk: datum+tijd van opname, fotonummer en rechtsboven een icoontje voor het opslagmedium intern/kaart.
Robbert is volgens mij een geval dat beter eens een psychiater zou bezoeken en dat inderdaad beter niet teveel aandacht kan krijgen. Het is zó overduidelijk nep bij hem dat zélfs Niburu hun vingers niet aan hem willen branden. Het is ook vrij zeker dat het bij hem geen zelfbedrog is, hij moet immers met Stan de camera prepareren en ‘s nachts de deur uit om lelijke graancirkels te maken. Het is ook niet echt slim, wanneer hij zich na het genverbrander debacle een tijdje gedeisd gehouden had. En daarna een iets subtieler mediumwerkwijze gehanteerd had, dan had hij waarschijnlijk gewoon weer aan het werk gekund als ‘dat controversiële medium’.
Desondanks volhard hij in zijn rare zelfverkozen rol, hem aandacht schenken zou op een verknipte manier voor hem als een bevestiging kunnen werken. Maar ja, hij wil graag een hoge boom zijn, dus dan vang je wind.
Hier artikel over hem in de Privé over zijn leven na zijn “zogenaamde ontmaskering”:
http://www.robbertvandenbroeke.nl/downloads/97_PrivAc_artike.pdf
Een beetje zielige aandachtvragende papzakkige vroegtijdig kalende en niet al te slimme figuur. Maar niet al teveel woorden meer aan verspillen.
Zo zou ik het dan weer niet verwoorden. Het is iemand die een tijd lang echt depressief is geweest, over zijn gewicht, geaardheid en zijn ontmaskering. Wat mij betreft zijn dit juist niet de dingen waar hij zich voor hoeft te schamen, net zoals zijn kaalheid, maar in tegenstelling tot de voortzetting van zijn leugens. Mijn opmerking over hulp zoeken bij een psychiater was dan ook serieus bedoeld. Dan heeft hij de mogelijkheid met zichzelf in het reine te komen en een echte nieuwe start te maken.
Dus nu ook al in de Privé. 🙂
Alle mensen die behept zijn met serieuze psychische problematiek zijn toch niet in staat de media te halen, daarin slaagt R v/d B echter met zijn ongebreidelde bizarre fantasieën en vermeende “paranormale” vermogens keer op keer blijkbaar wonderwel.
Dat feit zou je ook weer als opmerkelijk kunnen benoemen.
Robbert leest blijkbaar ook mee op Kloptdatwel: http://www.robbertvandenbroeke.nl/nieuws/Nieuw_fotoexperiment_verschijning_van_Jozef_Rulof_Christopher_Hitchens_en_Edgar_Cayce_met_boodschap
Nieuwe poging om de theorie met de net niet in de contacten gedrukte memorycard onderuit te halen. Maar ja, dit keer maar één foto met geest ‘live’ genomen. Is het te lastig om drie keer achter elkaar een geslaagde verschijning te fotograferen als Stan een transparant net buiten beeld voor de camera houdt, misschien?
Pepijn,
Het moet inderdaad zoiets zijn en er is volgens mij ook enig indirect bewijs voor. Let bijvoorbeeld op het feit dat de eerste keer de camera niet focused (met de rode led) en de tweede keer opeens wel. Dat moet erop duiden dat er opeens iets in de omgeving veranderd is (bijv. een transparant dat net buiten beeld staat alleen de eerste keer). Daarna gaat hij plotseling allerlei armbewegingen maken om Stan de gelegenheid te geven het transparant snel weer te verwijderen voordat de tweede foto gemaakt wordt. Ook kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat Robbert de eerste keer veel preciezer en meer geconcentreerd de camera richt dan bij het nemen van de tweede foto.
Ook kun je tussen de twee foto’s door horen dat Stan (die toevallig alleen net op dát moment de camera op een statief plaatst) zijn stem iets verandert (alsof hij zijn hoofd wegdraait) en je hoort ook wat gerommel op de achtergrond.
Dat probleem met focussen viel me ook op. Als ik het goed heb, probeert de camera met dat extra licht genoeg contrast te creëren om scherp te kunnen stellen. Ik heb nog niet de gelegenheid gehad om het heel precies te bekijken. Rob Nanninga heeft ervaring opgedaan met het fotograferen van die transparantjes, misschien dat hij kan vertellen op welke afstand van de lens dat nog goed gaat. Zie http://www.skepsis.nl/blog/2012/04/fotos-van-robbert-van-den-broeke/
Denk dat het nog iets subtieler is. Het rode focuslampje gaat namelijk branden zodra je het foto-knopje langzaam een beetje indrukt. Zo kun je scherpstellen in een omgeving met weinig licht voordat je de foto maakt. De eerste keer drukt Robbert het knopje echter snel in en doet dit waarschijnlijk om te voorkomen dat het rode focuslicht door het transparant weerkaatst wordt en dat daardoor opeens een haarscherpe ‘geest’ tevoorschijn ‘getoverd’ wordt. En een vage geest met een scherpe achtergrond oogt natuurlijk veel geestiger, dan een scherpe geest met een vage achtergrond. Maar Robbert zelf blijft helaas een niet zo scherpe geest met ook een wat schimmige achtergrond…
Of het rode ledje gaat alleen aan als hij de foto’s van het zwarte gordijn maakt met niets ertussen. Is typisch zo’n achtergrond waarbij het lastig is om te focussen. Die transparant lijkt helder genoeg. Bij de drie opnamens die gemaakt worden in het filmpje van 12-6-2013 gaat het ledje ook aan en het idee is dat dat foto’s zijn met niets erop die in het interne geheugen verdwijnen.
Als dat transparantje er al hangt of op een statiefje is geplaatst, is het ook makkelijk om even te oefenen dat je het er goed op krijgt. Stan hoeft het alleen maar te verwijderen tussen de eerste en tweede foto.
Hallo Agno.
Hier een bericht van je ‘oude kennis’ “Stenny”, in nieuwe vorm: Constantia. Zou je mij kunnen e-mailen, ik zou graag wat contact met je hebben? Je kunt me bereiken via mijn website http://www.constantiaoomen.com
Ik heb onlangs het FOK forum, “Het Medium Robbert van den Broeke”, zitten doorploegen om wat data wat betreft Rob Nanninga boven tafel te krijgen en stuitte op jouw leuke bijdragen, en steun ook aan mij als vaste poster daar. Wat mij betreft is het tijd dat jij en ik elkaar eens de hand geven, al zal het wel bij virtueel blijven.
Ik hoop dat je contact met me wilt opnemen,
groetjes,
Constantia
Wel grappig dat ze aan een aantal van de opmerkingen gewerkt hebben, ze hebben ook de pictogrammen op het scherm aangezet. Dan moeten ze nu nog eens en foto maken waarvan het hoofd niet stiekem de onderkant niet onder het scherm verdwijnt (ik raad dunne draadjes aan), en moeten ze het gebeuren filmen vanuit het standpunt van Robbert. Want dan zijn we er ook eindelijk getuige van dat Robbert ‘s werelds enige fotograaf is waarbij de foto’s in de terugkijkmodus anders zijn dan de voorbeeldweergave na het maken van de foto. Want ik zie mijn foto’s altijd onmiddely na het drukken.
Het begint onderhand een beetje op de macabere praktijken van de mormonen te lijken. Die eigenen zich ook allemaal personen postuum toe aan hun ideologie.
what a load of crap
I assume you mean that what RvdB is talking about!?
Wat een grappige discussie,
meer in de zin hoe doet ie het.
Voordat ik toch wat ‘bewondering’ krijg voor Robbert,
aan KDW te laten zien hoe, dus een eigen filmpje,
bewijs/bewijs 🙂
Ik ben gisteren bezig geweest met mijn eigen Cybershot. Het kan gedaan worden door een fototje op ongeveer 75cm te hangen/houden. Dan zoom je in tot het fototje een flink deel van het beeld vult. Dat kan, want Cybershots hebben een flinke optische zoom, mijn oude HX5V heeft 10x optische zoom. Vervolgens stel je scherp op de achtergrond en door een omgekeerde “scherptediepte” wordt het object op de voorgrond vaag genoeg om Robberts foto’s te reproduceren.
Cybershots hebben een automatische scherpstelling, wat dat betreft zou een spiegelreflex makkelijker zijn. Toch kan het makkelijk. Scherpstelling doe je door het half indrukken van de sluiterknop terwijl de foto net buiten het scherpstelgebied valt.
Vervolgens richt je de camera op de foto (dat is echt maar een minime beweging) en druk je helemaal in, dan wordt gelijk de foto gemaakt terwijl de zoominstellingen behouden blijven. Et voilà. Dit alles is eigenlijk veel makkelijker dan gegoochel met geheugenkaartjes. Het verhullende camerawerk van Stan is net zo belangrijk.
Ik zal ze (vanavond ofzo) uploaden en hier linken. Helaas heeft mijn printer geen inkt meer, anders had ik het met Robberts hoofd gedaan 😀
Ik ben benieuwd! De grap van deze foto’s is natuurlijk dat het op zo veel verschillende manieren gedaan kan worden, maar afhankelijk wat ze laten zien in zo’n filmpje is het het ene scenario of het andere.
Ik zie de camara nauwelijks van richting veranderen. Maar je kunt natuurlijk eerst scherpstellen en vervolgens de foto ertussen schuiven.
Het beste blijft natuurlijk dat de cameraman gewoon over de schouder blijft filmen naar de muur en tevens het schermpje van het fototoestel blijvend in beeld houdt. Dat is pas een uitdaging.
Richten is een groot woord, het is een minieme verdraaiing die je haast niet ziet. Je moet bedenken dat het fotootje slechts een aantal centimeter groot is, op een afstand (bij mij) van +-75cm. En dan zoom je in tot het bijna het hele beeld vult. Dat is heel gevoelig.
Je kunt automatische scherpstelling laten doen over het hele scherm, over het centrumvlak óf op een centrale spot. In dat laatste geval is het heel nauwkeurig en kun je de ‘spot’ vlak naast het fotootje mikken.
Kaartje zit er wel degelijk in, hij houdt het klepje alleen op een kier als het ware, kaartje zit er dus half in (wordt met de duim tegengehouden) Als er gevraagd wordt om foto’s te maken, gaat de kaart er helemaal in en maakt hij foto’s. Vlug wordt allerlei foto’s genomen en weer gewist (buiten beeld) en wordt de enigste (nep!)-foto geshowed.
Ja, zo kan ik het ook…
Deze avond kreeg Vincendt een onrustig gevoel dat hij niet precies kon duiden. Als een soort aanwezigheid, maar dan energetisch van aard. Vincendt had dit nog nooit meegemaakt, dus wende hij zich tot hét autoriteit op het gebied van aanwezigheden, Robbert van de Broeke. Dit deed hij op een zuivere energetische wijze, dus als Robbert dit contact tegenspreekt, komt dat omdat Vincendt Robberts vredigheid zo min mogelijk wilde verstoren. Vincendt kreeg door dat hij bij een entiteit het beste kon vastleggen op zijn vertrouwde Cybershot.
In energetische toestand: http://farm6.staticflickr.com/5475/9096445224_54856c8fa1_c.jpg
In tegenstelling tot Robbert lukte het Vincendt ook een tweede foto te maken waarbij hij heeft kunnen scherpstellen. De entiteit bleek toen helaas een no-name gezichtsacteur van een reclame. Wat dat betreft heb ik nog veel te leren van Robbert.
http://farm4.staticflickr.com/3689/9096441632_ff1e07c06f_c.jpg
Voor de duidelijkheid dit effect heet ‘scherptediepte’ en wordt veel gebruikt omdat het een mooi isolerend effect heeft op het onderwerp (zoals een portret). Het kan ook omgekeerd gebruikt worden, scherpstellen op de achtergrond en bv. (onscherpe) blaadjes als kader gebruiken (of een fotootje).
Dit is dus Gaussiaanse vervaging (die van de normaalverdeling) omdat alles gelijkmatig uitgespreid wordt. Daarnaast zie je bij Robbert ook vaak straalachtige vervaging of een verdubbelde afbeelding. Dat lijkt sprekend op bewegingsonscherpte. Een effect dat je krijgt als de sluitertijdlanger is. De sluitertijd is langer als er weinig licht is. En Robbert fotografeert…. ‘s avonds voor een zwart gordijn. Dat heeft als medevoordeel dat het wel aangelichte fotootje heel erg ‘energetisch’ afsteekt tegen de donkerte.
Ik heb ook een noviteit toegevoegd door mijn aanwezigheid los in de ruimte te fotograferen. Dat heb ik gedaan met transparant nylonkoord. Zoals je ziet wordt dat helemaal onzichtbaar. Voor Robberts achtergrond adviseer ik daarvoor zwart fijn naaigaren.
Voor de filosofen onder ons, dit is geen bewijs tegen fotogenieke spoken, dit is bewijs dat Robberts effect makkelijk gereproduceerd kan worden. Nog makkelijker zelfs dan door met geheugen te goochelen. Maar de kaartjesmethode leent zich weer goed voor andere situaties.
Oh, wat bijzonder! En die onbekende entiteit is gewoon aan ‘t bellen met een mobieltje! Is dat een teken van andere zijde, dat we ons geen zorgen hoeven maken over de vermeende schadelijk invloed van GSM’s? 😉
Die conclusie zou ik niet zo gauw trekken, ze zijn immers dood hè.
Oh wacht, daar heb je wel een punt 😉
BREAKING NEWS!!!!! :O Oh Noo´s!!!
In de nacht van 25 op 26 juni, kreeg Robbert weer een onrustig gevoel. Hij voelde duidelijk weer de aanwezigheid van iets hogers. Hij kreeg echter door dat het graancirkeltijdperk voorbij was.
http://www.robbertvandenbroeke.nl/nieuws/Einde_graancirkeltijderk_tijdperk_van_Robbert
Om precies te zijn:
Zo, nu hoeven de entiteiten ‘s nachts niet meer de deur uit. En gelukkig blijven we voorzien van onverklaarbare verschijnselen die Robbert desondanks tóch kan verklaren.
Of Topic :
Waar is Robbert van den Broeke “jaagster” Constantia Oomen nou toch gebleven?
Wat is dat nou : Guest? En hoe gaat het in California? Waarom dat terugtrekken?
Groetjes Constantia.
Daar zeg je wat. Misschien kreeg ze door dat ze in haar eentje verantwoordelijk was voor 50% van de reacties.