Kloptdatwel?

fotografie

Alien op ‘Roswell Slides’ blijkt Indiaanse mummie

by 8 Comments

Roswell 1947, hét ufoverhaal bij uitstek en blijkbaar nog lang niet helemaal uitgemolken. Dat bleek vorige week weer eens, toen na twee jaar onderzoek – en vooral veel gehype – eindelijk de zogenaamde ‘Roswell Slides’ getoond werden aan het betalende publiek. De twee dia’s die genomen zouden zijn omstreeks 1947 en een buitenaards wezentje zouden laten zien, stelden echter zelfs de meeste ufo-enthousiastelingen teleur. Helemaal nu met een computerprogrammaatje gevonden is wat er echt te zien valt: een mummie van een twee jaar oud Indiaans jongetje, die sinds 1938 in een museum ligt.

De 'alien'. Lijkt wel erg op een museumopzet, je ziet zelfs iemand aan de andere kant van de vitrine lopen in gewone kleiding en geen speciaal pak zoals je toch zou verwachten ;-)
‘Museum!’ zeg je toch meteen? Je ziet zelfs iemand aan de andere kant van de vitrine lopen zonder speciale beschermende kleding zoals je toch zou verwachten als het om een echte buitenaardse levensvorm zou gaan 😉

Wat het verhaal achter deze dia’s is, kunnen we de mensen die er zo enthousiast over waren beter zelf eerst laten vertellen. Hier een stevig opgeklopt promotiefilmpje waarin vooral de bekende Mexicaanse ufopromoter Jaime Maussan aan het woord komt:

https://www.youtube.com/watch?v=4q989LHlIFM

Direct na die presentatie op 5 mei in Mexico City was er teleurstelling over wat er gepresenteerd werd. Ook een bekende ufoloog als Nick Pope vond het maar niets en die heeft zich in andere casus bepaald niet kritisch getoond. Voormalig astronaut Edgar Mitchell vond het er wel authentiek uitzien. Mitchell is echter al heel lang de weg kwijt, een NASA woordvoerder over zijn stellige uitspraken dat er een doofpot bestaat wat betreft buitenaardse bezoeken aan aarde: “NASA is not involved in any sort of cover up about alien life on this planet or anywhere in the universe. Dr Mitchell is a great American, but we do not share his opinions on this issue.”
De afbeelding was eerder al in matige resolutie te zien geweest in een ander promofilmpje. Dat het veel weg had van een museumstuk was menigeen opgevallen. Er ligt zelfs duidelijk zichtbaar een kaartje in de vitrine. Volgens de organisatoren van het hele gebeuren was het echter door geen van de geraadpleegde experts gelukt om daar bruikbare informatie van tevoorschijn te toveren, de dia zou daar gewoon te weinig informatie voor bevatten.

Een groepje skeptische volgers van het ufofenomeen verenigden zich in de informele ‘Roswell Slides’ Research Group (RSRG) en toen zij uiteindelijk een goede scan van de dia’s te pakken kregen, lukte het hun binnen een paar uur om de tekst op het kaartje te ontcijferen met het programma SmartDeblur.

Het museumkaartje ontvaagd door de 'Roswell Slides' Research Group
Het museumkaartje ontvaagd door de ‘Roswell Slides’ Research Group

Best knap van die software als je bedenkt hoe het origineel er uitziet. De tekst is met een beetje moeite te lezen. Er lijkt het volgende te staan:

MUMMIFIED BODY OF TWO YEAR OLD BOY
At the time of burial the body was clothed in a xxx-xxx cotton
shirt. Burial wrappings consisted of these small cotton blankets.
Loaned by the MR. Xxxxxx, San Francisco, California

Op de website van de RSRG wordt uitgelegd hoe het ‘ontvagen’ in zijn werk gaat.

In eerste instantie beschuldigden sommige ufo-enthousiastelingen het team van bedrog, de tekst op het kaartje zou er met Photoshop in gezet zijn. Maar intussen is ook gevonden waar de tekst vandaan komt en kwam een van de personen die nauw betrokken was bij de presentatie met een mea culpa. Het blijkt inderdaad te gaan om een mummie van een twee jaar oude jongen, die in 1894 gevonden werd in één van de ruïnes in Mesa Verde National Park, bekend om zijn goed bewaarde klifwoningen:

A splendid mummy was received by the Park Museum recently when Mr. S.L. Palmer Jr. of San Francisco returned one that his father had taken from the ruins in 1894. The mummy is that of a two year old boy and is in an excellent state of preservation. At the time of burial the body was clad in a slip-over cotton shirt and three small cotton blankets. Fragments of these are still on the mummy.

Nu kan het zwartepieten natuurlijk beginnen tussen de promoters van de dia’s. Wisten zij (allemaal?) al wat de herkomst was van de dia’s en wat er echt op staat? Hebben de geraadpleegde experts wel de beste scans van de dia’s gekregen voor hun beoordeling (met name het gedeelte waarop het museumkaartje te zien is). Hebben zij de presentatie doorgezet om zoveel mogelijk geld op te halen bij het goedgelovige publiek dat er blijkbaar is voor dit soort nieuws? Dit lijkt al tot heel wat discussie te leiden binnen het ufowereldje in de Verenigde Staten, maar het voert te ver om dat hier uitgebreid te bespreken.

Tot troost van die personen die willen blijven geloven dat er in 1947 te Roswell wel degelijk een buitenaards ruimtevaartuig is neergestort met aliens erin, kunnen we natuurlijk zeggen dat het feit dat deze dia’s geen bewijs voor dat geloof betekenen, het ook geen bewijs is dat die aliens er niet waren 😉

Britse scholier fotografeert geest van Schotse soldaat op Duits oorlogskerkhof

by 29 Comments

Mitch Glover, een veertienjarige Britse scholier, bezocht op schoolreis het oorlogskerkhof Neuville-St Vaast, waar ruim 40.000 Duitse soldaten liggen die in de Eerste Wereldoorlog zijn gesneuveld. Hij maakte er een aantal foto’s met zijn smartphone. Thuisgekomen bleek op één van die plaatjes een geest te zien! Volgens Mitch in de dracht van een Schots regiment. Die is dan vast even komen aanlopen van het nabijgelegen Nine Elms Military Cemetery, waar gesneuvelden van het Gemenebest liggen.

GhostSoldier1

Mitch Glover toont een uitvergroting van zijn foto
Mitch Glover toont een uitvergroting van zijn foto

Een goed verhaal moet je niet doodchecken en dus neem je het als zelfrespecterend medium klakkeloos over. Die Mitch kijkt er toch ook heel serieus bij. Niet een jochie dat de boel zou belazeren, toch?
Het zou natuurlijk pareidolie kunnen zijn of vrij eenvoudig met Photoshop voor elkaar te krijgen zijn. Maar aangezien de foto van een smartphone afkomstig is, zijn er wat andere mogelijkheden waar je aan moet denken.

Iemand vond de afbeelding die vermoedelijk gebruikt was met wat zoeken op het Internet. Weblog The Skeptic’s Boot vond vervolgens dat die afbeelding in een SpaansPortugeestalige  iPhone app zit: Ghost Effects. Dat maakt het allemaal wel heel erg simpel. Mitch Glover is een boefje.

 GhostApp

 

Chileens UFO-bureau toont weer z’n onkunde

by 34 Comments

In Chili pakken ze het UFO-onderzoek serieus aan. Ze hebben er een heus bureau voor opgericht, CEFAA, waar UFO-meldingen onderzocht worden door analisten en ook serieuze wetenschappers worden ingeschakeld om uitsluitsel te geven in twijfelgevallen. Leslie Kean, schrijfster van een bestseller over UFO’s, is nogal weg van die aanpak en publiceerde op The Huffington Post de laatste ‘indrukwekkende’ analyses van beeldmateriaal uit Chili. Het is weer tenenkrommend onbenullig.

Twee jaar terug kwam Kean enthousiast vertellen over foto’s gemaakt tijdens een militaire luchtshow, waarop UFO’s te zien waren. Die werden vrij snel overtuigend geïdentificeerd als insecten. Niet door CEFAA, maar door wat skeptischer ingestelde foto- en video-analisten op Internet. Onlangs schitterde Kean nog in een weinig kritische aflevering van KRO Brandpunt over UFO’s. Maar nu heeft ze dus weer een nieuw verhaaltje uit Chili.
CEFAA plaatste een tweetal foto’s op zijn website die gemaakt zijn bij een vrij afgelegen kopermijn in het noorden van het land. Vier technici zouden daar een object hebben waargenomen, dat meer dan een uur lang voor hun ogen bewegingen in de lucht uitvoerde. Zij werden ervan overtuigd dat het hier om een intelligent bestuurd voorwerp moest gaan. Eigenlijk wilden ze hun ervaring liever stil houden, maar via de hoofdingenieur van de mijn kwamen hun foto’s uiteindelijk toch bij CEFAA terecht. Dat zocht eerst uit dat het niet om een vliegtuig, drone, weerballon, vogel, wolk of ander bekend verschijnsel in de lucht zou kunnen gaan.

vier anonieme technici namen dit 'object'gedurende een uur waar en namen ... twee foto's
vier anonieme technici namen dit ‘object’ gedurende een uur waar en namen … twee foto’s

Nadat zo alle conventionele verklaringen waren uitgesloten, schrijft Kean, achtte CEFAA de foto’s interessant genoeg voor nadere analyse. Blijkbaar wordt een hoax niet als conventionele verklaring gezien; toch vreemd als al zoveel UFO-foto’s als zodanig ontmaskerd zijn. Je zou dan denken dat die mogelijkheid wel nadrukkelijk wordt opengehouden bij die nadere analyse. Maar die analyse stelt niets voor. Het officiële rapport is niet meer dan een powerpointpresentatie met daarin wat details van de foto’s die door een paar photoshopfilters zijn gehaald.

Retired General Ricardo Bermudez, director of the CEFAA, says “We recognize that this is the determination of only one CEFFA analyst among several. So we still must be cautious.” He has called a meeting of the CEFFA scientific committee, composed of high level specialists from laboratories and universities, for next week. Although they are not expert visual photo-video analysts, the opinion of this distinguished group, which supports the work of the CEFAA and assists with investigations when needed, could shed further light on the case.

Het lijkt me toch slimmer dat CEFAA eerst eens mensen met verstand van fotografie naar het beeldmateriaal laat kijken voor het allerlei rare dingen gaat lopen vertellen. Die ene analist denkt blijkbaar dat je aan de helderheid van wat pixels kunt zien dat iets een hoge temperatuur heeft. Heel knap, want het simpele fototoestelletje kan natuurlijk geen infrarood licht vastleggen.

(detail van bovenstaande foto) Volgens de CEFAA- analyst is te zien dat het obejct een hoge temperatuur heeft. Ja, ja.
(detail van bovenstaande foto) Volgens de CEFAA- analyst is te zien dat het object een hoge temperatuur heeft. Knap hoor, met zo’n cameraatje.

Blijkbaar vindt ook Kean dat niet vreemd. Bij dat verhaal van twee jaar terug, nam ze echter ook zo over dat je op basis van een dergelijk gefilterde uitvergroting zou kunnen afleiden dat een object ‘[is] emitting some form of energy which is visible in photo analysis’. Knullig. Net zo knullig is dat CEFAA het verhaal van de vier ooggetuigen voor zoete koek slikt. Die gaven (via de hoofdingenieur die ook anoniem wil blijven) aan dat het ding vijf tot tien meter in doorsnede was en zo’n 600 meter boven de grond vloog. Op grond van de twee foto’s is dat natuurlijk helemaal niet vast te stellen, de objecten hebben alleen de blauwe lucht als achtergrond en dat geeft geen aanknopingspunten voor het bepalen van de afmetingen.
Dat de getuigen anoniem willen blijven, zegt ook niet veel goeds. Kean merkt op dat het om ‘professionals specializing in electricity, electronics, and fluid control’ gaat. Niet zo indrukwekkend als piloten of militairen natuurlijk, maar ze moet het er maar mee doen. En deze technici zagen het object dus voor meer dan een uur en maakten slechts twee foto’s!? Even een filmpje schieten kwam blijkbaar niet bij ze op, het simpele cameraatje kán het wel. CEFAA weet ook niet in welke volgorde de ze gemaakt zijn, dus ze hebben vermoedelijk niet eens de originele (onbewerkte) foto’s.

Despite the strength of this analysis, the CEFAA staff recognize the limitations of the Collahuasi case. “The witnesses were not willing to cooperate,” Jose Lay told me. “We tried to contact them, and we got no reply. So we treated the material just as we have treated several others of the same or similar nature: we file them for future reference or comparison purposes. That’s all we can do in this case.”

Tsja, “That’s all we can do in this case.” En daarom sein je natuurlijk vriendin Leslie Kean in, die er maar al te graag een stukkie over tikt voor The Huffington Post. Gaat het gegarandeerd het Internet over. Waarom wachten op commentaar van de wetenschappers die je zegt in te schakelen, als de kans groot is dat die zeggen dat je helemaal niets kunt met deze foto’s? Zou je alleen maar een leuk mediamomentje mee mis kunnen lopen.

Een kwade geest in de vorm van een kikker

by 2 Comments

De Nederlandse fotograaf Ilvy Njiokiktjien (www.imagesbyilvy.com) legt vast hoe predikers in Kinshasa goed geld verdienen aan de ‘behandeling’ van kindheksen.

Enkele weken geleden was ik bij een lezing van Ilvy Njiokiktjien, onze eerste ‘Fotograaf des Vaderlands’. In januari 2014 won Ilvy Njiokiktjien als eerste vrouw de Zilveren Camera voor een foto die ze in 2013 maakte bij de begrafenis van Nelson Mandela. De lezing was onderdeel van een serie lezingen over fotografie van het Utrechts Centrum voor de Kunsten.

Ilvy Njokiktjien liet tijdens de lezing een indrukwekkende fotoserie zien die ze in Kinshasa had gemaakt, aan het begin van haar loopbaan. De serie toont hoe predikers ‘behekste kinderen’ behandelen en daar goed geld aan verdienen. En wat ze met dat geld doen. De serie is op de website van Ilvy Njiokiktjien (www.imagesbyilvy.com) te zien. Ilvy vond het goed dat we een paar foto’s in dit stuk verwerken. Ilvy vertelde dat ze in de vele openluchtkerken in Kinshasa op zoek was gegaan naar een prediker die dermate overtuigd was van zijn kwaliteiten dat hij geen bezwaar had tegen een fotoreportage. Die vond ze in de persoon van ‘Priest Okita’ die van mening is dat de titel ‘profeet’ beter bij hem past.  De ‘behandeling’ van de 16-jarige Pauline Ekomba wordt close-up vastgelegd.

Eerst krijgen de kerkgangers uitleg over het heksenkind, daarna volgt de ‘genezing’, de kwade geest wordt uitgedreven. Dat gebeurt heel letterlijk! De kwade geest wordt via de keel opgediept uit de buik van het meisje.

Een kwade geest in de vorm van een kikker 1
Priest Okita diept een kwaadaardige geest op uit de keel van de 16 jarige Pauline Ekomba. Foto copyright Ilvy Njoikiktjien. De hele serie foto’s (‘child witches’) is te zien op de website van Ilvy Njokiktjien: www.imagesbyilvy.com .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De boosdoener neemt de vorm aan van een kikker. De patiënte ligt na de behandeling uitgeput op de grond.

Een kwade geest in de vorm van een kikker 2
De boosdoener neemt de vorm aan van een kikker. De patiënte, Pauline Ekomba, ligt na de behandeling uitgeput op de grond. Foto copyright Ilvy Njokiktjien. De hele serie foto’s (‘child witches’) is te zien op de website van Ilvy Njokiktjien: www.imagesbyilvy.com.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na de wonderbaarlijke genezing vieren de kerkgangers feest en kan Priest Okita de giften tellen. Uit de laatste foto van de serie wordt duidelijk dat Okita goed leeft van zijn werk als uitdrijver van kwade geesten. In het straatarme Kinshasa kan hij zich een sportauto veroorloven. Wat je niet ziet op de foto is dat zijn prachtige auto nergens naar toe kan rijden. De wegen in de omgeving van zijn kerk zijn te slecht voor een luxe sportauto. Okita koestert zijn ultieme statussymbool ondertussen. De auto ziet er frisgewassen en goed onderhouden uit…

Hoe werkt dit? Het is wel begrijpelijk dat de patiënte na de behandeling uitgeput op de grond ligt, maar niet begrijpelijk is dat er een kikker uit haar buik kan worden getoverd. Het gaat hier om een goocheltruc die uitdrijvers van geesten (exorcisten) graag gebruiken. In een artikel op de website van Skepsis lees je bijvoorbeeld hoe Sjamanen dergelijke trucs leren:

‘De antropoloog Claude Lévi-Strauss beschrijft in een beroemd essay de carrière van Quesalid, sjamaan bij de Kwakiutl, aan de noordwestkust van de VS. Quesalid wilde eigenlijk geen sjamaan worden: hij ging juist in de leer om sjamanen te ontmaskeren. Hij leerde liederen en een behoorlijke hoeveelheid anatomie en psychopathologie, maar een belangrijk onderdeel van de opleiding waren de trucs: hoe hij kon doen alsof hij flauwviel, in trance kon raken, kon braken als hij wilde en hoe hij een plukje haar of veren in zijn mond moest verbergen en zich in zijn lip moest bijten om op beslissende momenten een bebloed propje tevoorschijn te halen. Dat propje stelde de ziekte voor die hij op magische wijze uit het lichaam van de zieke had verdreven’.

In de Skepdic vind je een goed artikel over ‘faith healers’. Hier wordt goed uitgelegd waarom ‘faith healing’ (al dan niet met trucs) zo goed werkt:

‘The majority of faith healings are successful because of the cooperation of healer and patient. Working together, believing in the treatment, strongly desiring the treatment to work, not only can relieve stress and bring about the curative effects of the power of suggestion, it can lead the patient to give testimony that is exaggerated or even false in the desire to get well and to please the healer. The power of subjective validation is enormous and essential to many, if not most, faith healings. 

The faith healer can’t lose. Any treatment he or she gives is likely to get a high approval rating. Most patients will validate their treatments. There will be no follow-up, so there will be few bothersome failures. The healer is likely to be showered with proclamations of gratitude. It is no wonder, then, that the healer comes to believe that his or her method, whether it be invoking a god or the life force or some other mysterious entity, truly works. Even obvious failures can be blamed on the patient for not having enough faith in a god or the healing method or for not cooperating fully. Also, many patients are afraid to admit they’re not better because that would imply that they lack faith or didn’t participate properly. They blame themselves if the treatment doesn’t work’.

Op de website van Skepsis kun je meer lezen over exorcisme. Ook de Skepdic heeft een goed artikel over exorcisme. Geestelijk leiders wekken vaker de indruk dat zij dingen zomaar kunnen laten verschijnen. Piet Vroon doet in Skepter verslag van de goocheltrucs van de Indiase goeroe Sai Baba.

 

Met dank aan Ilvy Njiokiktjien voor haar toestemming om enkele foto’s te laten zien in dit artikel.

Paul Kurtz verschijnt aan Robbert van den Broeke

by 40 Comments

Robbert van den Broeke is nog niet uitgefotografeerd en ook nog niet klaar met de skeptici die zijn trucjes telkens debunken. In zijn laatste op YouTube geplaatste filmpje verschijnt Paul Kurtz op zijn foto’s, een van de grondleggers van het moderne skepticisme. Kurtz overleed op 20 oktober 2012, Jan Willem Nienhuys schreef een In Memoriam op het Skepsisblog:  Paul Kurtz en het Mars-effect.

Paul Kurtz verschijnt aan Robbert van den Broeke 3
Paul Kurtz (1925-2012) [foto van Wikimedia Commons]
Blijkbaar zoekt Van den Broeke aandacht van skeptici, want eerder deze maand plaatste hij ook al een filmpje waarin Carl Sagan aan hem verschijnt. Dit keer doen Van den Broeke en zijn compaan Stan Pluijmen er alles aan om aan de verklaringen voor hun eerdere fotografische grapjes te ontsnappen. Ze hebben het er ook over na het laten zien van de foto’s met Kurtz. Een mogelijke verklaring die ik voor een eerder ‘bewijs’ gaf, gaat in dit geval niet meer helemaal op, zie Robbert van den Broeke fotografeert weer eens wat.

Ideeën over hoe ze het dit keer gedaan hebben, zijn natuurlijk welkom in het commentaar. Je vraagt je natuurlijk af waarom hij niet een keertje een camera over zijn schouder laat meekijken bij het nemen van de foto’s, zodat we kunnen zien wat er op het LCD-schermpje te zien is tijdens de opnames. Dat zou een heel wat sterker bewijs opleveren. Als het zo vaak ‘lukt’ om dit soort foto’s te nemen, moet dat toch makkelijk een keertje kunnen? De foto die gebruikt is, is waarschijnlijk die van Wikimedia Commons, maar dan gespiegeld (hier rechts).

Ik heb zelf wel een idee hoe ze het gedaan kunnen hebben. Van den Broeke houdt zijn duimen tegen de onderkant van de camera en we kunnen niet zo goed zien of het klepje van het compartiment waar de batterij en geheugenkaart zitten wel goed afgesloten is. Het kan zijn dat die geheugenkaart voor en tijdens het nemen van de foto’s niet helemaal in de contacten gedrukt zit (en het klepje dus een beetje open staat). Na het nemen van de laatste foto is een een lichte druk van je duim voldoende om het klepje goed te sluiten en de geheugenkaart in de contacten te drukken. Daarna komen de vooraf gemaakte afbeeldingen tevoorschijn als je op ‘play’ drukt. Bij mijn eigen camera kreeg ik het zo wel voor elkaar.