• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar

Kloptdatwel?

  • Home
  • Onderwerpen
    • (Bij)Geloof
    • Columns
    • Complottheorieën
    • Factchecking
    • Gezondheid
    • Hoax
    • Humor
    • K-d-Weetjes
    • New Age
    • Paranormaal
    • Pseudowetenschap
    • Reclame Code Commissie
    • Skepticisme
    • Skeptics in the Pub
    • Skeptische TV
    • UFO
    • Wetenschap
    • Overig
  • Skeptisch Chatten
  • Werkstuk?
  • Contact
  • Over Kloptdatwel.nl
    • Activiteiten agenda
    • Colofon – (copyright info)
    • Gedragsregels van Kloptdatwel
    • Kloptdatwel in de media
    • Interessante Links
    • Over het Bol.com Partnerprogramma en andere affiliate programma’s.
    • Social media & Twitter
    • Nieuwsbrief
    • Privacybeleid
    • Skeptisch Chatten
      • Skeptisch Chatten (archief 1)
      • Skeptisch Chatten (archief 2)
      • Skeptisch Chatten (archief 3)
      • Skeptisch Chatten (archief 4)

wiskunde

Vergezochte wiskunde op Mars

8 March 2017 by Pepijn van Erp 7 Comments

Engels - UK vlag 30x24

Vergezochte wiskunde op Mars 1Pak een A4-tje en vouw dat drie keer dubbel. Vouw alles weer open, leg het velletje voor u neer en markeer zes punten zoals op de afbeelding hiernaast. Hang het velletje voor het raam en u bent klaar. U heeft zojuist een boodschap met diepe wiskundige stellingen gecommuniceerd naar uw buren en voorbijgangers: over priemgetallen, Pythagoras, raakpunten van tetraëders met omschreven bollen, en zelfs iets over de spin van elektronen! U gelooft me niet? Komt het over alsof iemand van een andere planeet tegen u zit te kletsen? Mooi zo, dan zit u aardig in de goede richting.

In het Journal of Space Exploration publiceerden de voor mij tot nu toe onbekende heren Horace Crater, Stanley McDaniel en Ananda Sirisena in november vorig jaar een artikel met de titel: The Mounds of Cydonia: Elegant Geology, or Tetrahedral Geometry and Reactions of Pythagoras and Dirac? Al jaren blijken zij bezig met een aantal heuveltjes op Mars die met hun onderlinge posities mogelijk een boodschap van een buitenaardse intelligentie zouden bevatten. De bergjes in kwestie liggen niet ver af van het zogenaamde ‘Marsgezicht’, een bergformatie die op de niet zo scherpe foto’s van de Viking ruimtevaartuigen in 1976 iets weg had van een gezicht. Toen er bij latere missies veel scherpere foto’s beschikbaar kwamen van die regio, bleef er niets over van dat idee.

Wat minder bekend is dat er dus vlakbij dat marsgezicht in de Cydonia regio nog andere formaties liggen die zouden kunnen duiden op kunstmatig constructiewerk. Het gaat dan om een aantal bergjes die op de Vikingfoto’s veel helderder te zien zijn dan andere bergjes. Door allerlei driekhoeken te tekenen met die opvallende punten, viel op dat de hoeken die zo gemaakt worden wel heel erg in de buurt kwamen van rechte hoeken of mooie delen daarvan. Dit was al ontdekt door Richard C. Hoagland, die ook verantwoordelijk was voor de ophef over het ‘Marsgezicht’.

Crater en McDaniel  publiceerden in de loop van de tijd al een aantal artikelen over deze formatie. Zij focussen in eerste instantie op vijf van de twaalf zogenaamde ‘Mounds of Cydonia’ en proberen later een zesde punt in te passen in hun patroon.

Vergezochte wiskunde op Mars 2
Opmerkelijke verhoudingen van de oppervlakten van driehoeken?

Wisknutselen

Het idee achter het zoeken naar wiskundige constructies is dat dat een geschikte manier zou kunnen zijn om met buitenaardsen te communiceren, wiskunde is immers niet erg afhankelijk van taal. Een plaatje van de stelling van Pythagoras zal voor een andere geavanceerde beschaving ook wel herkenbaar zijn. Of de rij priemgetallen zoals in Contact van Carl Sagan.

Wat Crater en consorten allemaal beweren over de vijf (of zes) punten is iets beter te volgen als je een schematische weergave maakt van het geïdealiseerde patroon dat zij menen te zien (de lettertjes r,s en t heb ik er maar even aan toegevoegd):
Vergezochte wiskunde op Mars 3
Wat je nu eigenlijk alleen maar moet weten is dat de zijden van de grote rechthoek (PtBr) tot elkaar in de verhouding √2:1 staan. Als je deze rechthoek halveert, kijk bijvoorbeeld naar de rechthoek tBsG, dan heeft ook die weer dezelfde verhouding – en ook weer de rechthoek die daar de helft van is, EABs. Dit is kenmerkend voor de papiermaten die wij kennen als A0, A1, A2, A3, A4, A5, A6 enz. OK, leuk. Maar nu gaan Crater en zijn maten pas echt lekker los.
Eerst even zoeken naar wat priemgetallen. Stellen we de oppervlakte van driekhoek DAB op 1, dan heeft de driehoek EDA oppervlakte 2, de driehoek DAG oppervlakte 3, de vijfhoek BDEGA oppervlakte 5 en het figuur met de hoekpunten BDEPGA oppervlakte 7. Zie hier het begin van de priemgetallenrij 1, 2, 3, 5, 7 aldus de heren. Een wiskundige als ikzelf begint vermoedelijk al met gekromde tenen verder te lezen als iemand stelt dat 1 een priemgetal is, maar het valt natuurlijk ook meteen op dat ze hier wel erg selectief te werk gaan. Waarom niet ook de vierhoek DEGA met oppervlakte 4 meegenomen (die noemen ze overigens wel, ook met oppervlakte, maar nemen ze niet op in het rijtje), of de vijfhoek DEPGA met oppervlakte 6?
De getallen 2,4 en 6 gebruiken de wisknutselaars wel weer om het volgende te beweren:

Then starting with the prime number 3 from the sum 1+2, all of the prime numbers from 5 through 89 can be obtained by adding the three even numbers 2 or 4 or 6 corresponding to the squares of the sides of the middle sized right triangle (which of course satisfy 2+4=6). So, 3+2=5, 5+2=7, 7+4=11, 11+2=13, 13+4=17, 17+2=19, 19+4=23, 23+6=29, 83+6=89.

Bij 89 houdt het op, want het volgende priemgetal, 97, ligt immers 8 verder dan 89. Wat willen de auteurs hier nu mee beweren? Dit kan je immers altijd opschrijven als je ergens de getallen 1 t/m 7 vindt, bijvoorbeeld in Nijntje leert tellen. En waarom 2, 4 en 6? Nou, kijk eerst naar de kleinste rechthoekige driekhoek BDA en stel BD gelijk aan 1. Dan is AB √2 en AD √3  (Pythagoras).  De driehoek AEG heeft dezelfde vorm (‘middle sized right triangle’), maar is een maatje (√2) groter en heeft zijden met lengte √2, √4 en √6, en daar heb je dus die 2,4 en 6. Logisch, toch?

Vergezochte wiskunde op Mars 4
Iets met elektronspin is ook wel terug te vinden in het patroon.

Maar het wordt allemaal nog veel erger. Die √2 die in de verhouding van ons A4-tje naar voren komt, kun je ook wel terugvinden in driedimensionale figuren, bijvoorbeeld een tetraëder. Met een beetje uitproberen kun je een gedeelte van het patroon dan weer terugvinden in een doorsnijding daarvan, of de voorkomende hoeken in de ‘breedtegraad’ waarop de basis van de tetraëder ligt in de omschreven bol. Tsja. Je zou nu even goed kunnen nadenken over wat dat kan betekenen, maar de auteurs schotelen je alweer een ander mirakel voor: met die √2 lukt het je ook om een projectie van elektronenspin precies op het plaatje af te beelden! Ik zal u de details maar besparen.
Ik snap overigens wel waarom de auteurs die tetraëder er met de haren bijslepen. De Platonische lichamen, waartoe de tetraëder behoort, zijn net als de priemgetallen wel geopperd als duidelijk herkenbaar wiskundig materiaal, dat geschikt zou zijn om een betekenisvol signaal richting aliens te sturen. Maar dat is volgens mij toch wel iets anders dan ergens een √2 in verstoppen.

Hoe creëer je zoiets?

Op basis van de hoge resolutie beelden wist een bevriende geoloog de auteurs te vertellen dat de heuvels waarschijnlijk de restanten van moddervulkanen zijn. Die hebben dan wel een natuurlijke oorsprong, maar, zo redeneren de auteurs, als wij op aarde al per ongeluk een moddereruptie kunnen veroorzaken, dan zouden hoogontwikkelde aliens dat vast wel met voorbedachte rade en op een gekozen locatie kunnen doen. Ze wijzen dan op de ramp in Sidoarjo, Indonesië, waar uit een boorgat al sinds 2006 een enorme hoeveelheid modder stroomt. En ja, als er al een aantal heuvels op de goeie plek zitten, hoef je het patroon misschien alleen maar aan te vullen met een paar kunstmatig veroorzaakte vulkanen. Is dan wel weer mazzel dat er later niet nieuwe heuvels zijn onstaan op de plek waar je je patroon aan het creëren was. Die zouden het hele schema in het honderd hebben doen lopen …

Hoe precies is het patroon?

Uiteindelijk draait het toch om die vraag. Op de foto’s van de Vikings had de kleinst waarneembare structuur een afmeting van ongeveer honderd meter, maar het nieuwere beeldmateriaal heeft een veel groter oplossend vermogen (5 m per pixel). Het is misschien slim om zelf eens te kijken op dat beeldmateriaal dat beschikbaar is gekomen. Hieronder de foto van de regio genomen door de Mars Orbiter in 2014 (klik voor een uitvergroting):

Vergezochte wiskunde op Mars 5
De 6 punten waarop het artikel gebaseerd is tov het “Marsgezicht” [foto: MRO HiRISE CTX D21_035487_2215_XN_41N009W]

Wat levert het nieuwe beeldmateriaal nu op voor de precisie van het patroon? Want dat is naast het geologische verhaal eigenlijk het enige echt nieuwe aan dit artikel, al dat geneuzel met priemgetallen en elektronenspin stond al in een artikel van Crater uit 2007. De auteurs geven voor allerlei hoeken van de driehoeken wat de ideale grootte zou zijn en wat die is als je gaat meten aan de foto’s na die eerst zo gedraaid te hebben dat je van ‘bovenaf’ tegen de formatie aankijkt). De afwijkingen lopen uiteen van een paar tienden tot enkele graden. Wat dat op de grond betekent voor de afwijkingen van de toppen van de heuvels ten opzichte van de ideale punten vertellen de auteurs niet.
In de berekeningen gebruiken de de auteurs overigens niet de toppen van de heuveltjes als vaste punten van het patroon, maar laten ze nog enige bewegingsvrijheid toe voor die punten. Een computerprogramma berekende namelijk de beste fit als je de punten mag laten schuiven over een rechthoekje dat je om het bergje trekt. Ik leid daaruit af dat de hoekpunten op enkele tientallen meters van de top van een bergje kunnen liggen. Die fysieke toppen zijn natuurlijk ook maar een suggestie voor de punten van het patroon, moeten we maar denken. Maar als ik kijk naar de mate van nauwkeurigheid per fotoset, valt mij op dat de afwijkingen ten opzichte van het ideale met name bij de nieuwste een stuk forser zijn geworden, dat lijkt niet echt goed nieuws voor de speculatieve hypothese.

De auteurs beweren desalniettemin dat de kans dat je zo’n patroon aantreft bij toeval astronomisch klein is. De wiskundige Ralph Greenberg bekritiseerde dit al eerder door er op te wijzen dat Crater c.s. alleen kijken naar de hoeken uit hun favoriete patroon. Als je naar alle mogelijke wiskundig interessante patronen kijkt, zal je waarschijnlijk zien dat er veel vaker zo’n interessant verhaaltje is op te hangen als je willekeurig twaalf punten op een vlak tekent (en met de gehanteerde methode om een patroon te fitten). Met de gegeven vijf punten ligt het misschien voor de hand de gevonden waarde √2 tot een belangrijke boodschap te verheffen, maar hadden de punten iets anders gelegen, dan hadden Crater en co wellicht een soortgelijk verhaal kunnen houden met de Gulden Snede, π of e. Mij valt ook op dat de auteurs geen moeite gedaan hebben om te kijken of de twaalf opvallende punten van de Vikingopnames in het nieuwe beeldmateriaal er ook nog zo duidelijk uitspringen. Heuvel B lijkt mij bijvoorbeeld al helemaal niet meer zo opvallend.

Het heeft natuurlijk allemaal veel weg van het rekenen aan de piramides of aan de fiets van professor De Jager.

Filed Under: Pseudowetenschap Tagged With: mars, marsgezicht, pareidolia, wiskunde

Lek in samenzweringsuitlekformule

31 January 2016 by Pepijn van Erp 38 Comments

Dat een samenzwering sneller uitkomt doordat een betrokkene uit de school klapt of per ongeluk zijn mond voorbij praat als er meer samenzweerders op de hoogte zijn, ligt voor de hand. Maar kun je ook berekenen hoe lang dat ongeveer duurt als je het aantal betrokkenen weet? Dr. David Robert Grimes denkt dat je dat aardig kunt schatten. Hij publiceerde een artikel waarin hij een formule afleidt die bijvoorbeeld als uitkomst geeft dat als NASA de maanlanding zou hebben gefaket, dat dan met 95 procent zekerheid binnen vier jaar publiek bekend zou zijn geworden. Een wiskundig bewijs dat grootschalige complotten niet geheim kunnen blijven?

volkskrant-complotformuleDit resultaat ging aardig snel het internet over. Nu konden skeptici ook met wiskundige precisie complotdenkers alle hoeken van de kamer laten zien. In de Volkskrant haalde het resultaat van Grimes zelfs de tweede pagina van de krant. Inclusief afbeelding van de formule!

Grimes is van origine natuurkundige en werkt als kankeronderzoeker aan de universiteit van Oxford. Daarnaast schrijft hij veel populaire stukken over wetenschap (onder meer columns in The Guardian), die vaak over skeptische onderwerpen gaan, bijvoorbeeld de antivaccinatiebeweging en ontkenning van klimaatopwarming. In 2014 ontving hij voor zijn schrijverij de John Maddox Prize for Standing up for Science. Het onderwerp complottheorieën is hem dus niet vreemd en met zijn achtergrond is het begrijpelijk dat hij er wel een uitdaging in zag om het kwantificeerbaar te maken.

In zijn artikel On the Viability of Conspiratorial Beliefs, dat verscheen in Open Access tijdschrijft Plos One, doet Grimes uit de doeken hoe hij aan zijn formule komt. Hij kijkt alleen naar het uitkomen van samenzwering door lekken, bewust of per ongeluk. Externe factoren die een complot aan het licht kunnen brengen, neemt hij niet mee – de uitkomsten van het model zullen gemiddeld dan ook nog een te positief beeld laten zien (vanuit het gezichtspunt van de geheimhouders).

De aanname van Grimes is dat de kans dat iemand in een jaar tijd lekt behoorlijk klein is en dat verschillende lekken onafhankelijk van elkaar optreden. En één lek is eigenlijk ook wel voldoende voor het openbaar worden. Een aangewezen methode om dat soort zeldzame voorvallen aan te pakken is om uit te gaan van een Poissonverdeling. De kans op tenminste één lek tot tijd t wordt dan gegeven door de formule L(t)= 1-e^(-tφ) waarin φ het verwachte aantal lekken is in één tijdsperiode (bijvoorbeeld per jaar). Je ziet aan deze formule dat als je t maar laat oplopen de e-macht heel erg klein wordt en L naar 1 kruipt (‘het complot komt bijna zeker uit’).
Voor één samenzweerder is dat simpel en voor meer is het niet veel lastiger. Dan moet je alleen die waarde φ aanpassen. Als je uitgaat van N op gelijke wijze lekkende samenzweerders dan wordt de kans dat er geen één lekt in een jaar gegeven door (1-φ)N, en de kans dat er minstens één lek is door 1-(1-φ)^N en die waarde neem je nu als nieuwe φ op in de formule*. Grimes noemt (1-φ) voor het gemak nog even ψ en neemt in plaats van een vaste waarde N een tijdsafhankelijke functie daarvoor, N(t). De samenzweringsuitlekformule wordt dan:

complottheorieuitlekformule

Waarom Grimes het aantal samenzweerders in de tijd wil kunnen variëren met die functie N(t) is eigenlijk wel goed te begrijpen. Als een complot dat ooit op een moment is uitgevoerd lang geheim blijft, zullen er samenzweerders uitvallen door overlijden. De kans op uitkomen wordt dan vervolgens kleiner, want er zijn minder potentiële lekkers. Grimes geeft nog twee formules van hoe N in de tijd zou kunnen veranderen. Voor een complot dat voortdurend ‘bijgehouden’ moet worden (zoals bijvoorbeeld het verborgen houden van een eenvoudige kuur voor kanker), lijkt een benadering waarin je N(t) constant houdt een logischer keuze.

Leuk zo’n theoretisch afgeleide formule, maar doet ie het ook wel echt? Grimes kijkt daarvoor naar drie samenzweringen die uitgekomen zijn: de NSA-affaire (klokkenluider Edward Snowden onthulde dat het afluisteren en onderscheppen van berichtenverkeer veel verder gaat dan iedereen had vermoed), het Tuskegee-syfilisonderzoek (dat liep vanaf 1932, de besmette deelnemers kregen niet te horen dat ze syfilis hadden en ook geen medicijnen toen die beschikbaar kwamen met de ontdekking van antibiotica) en de affaire rondom het forensisch laboratorium van de FBI (willens en wetens werden talloze getuigenissen afgelegd op basis van onbetrouwbare onderzoeksmethoden).
Op basis van de (min of meer) bekende tijd dat deze zaken verborgen bleven en verschillende schattingen voor het aantallen betrokkenen, komt Grimes tot een conservatieve schatting voor de kans dat een samenzweerder lekt. In zijn berekeningen is Grimes er bij deze voorbeelden van uitgegaan dat ze uitkwamen als de kans daarop groter of gelijk aan 50 procent was. Als je uitgaat van de gunstigste schatting  voor de geheimhouding kom je volgens Grimes uit op een 0,0005 procent lekkans per jaar per samenzweerder.

Er is veel aan te merken op deze benadering en Grimes geeft zelf in het Discussion gedeelte van het artikel een hoop mitsen en maren aan. Zijn schattingen om het model te ijken en een redelijke waarde voor p te vinden zijn grof, maar dat maakt niet zoveel uit voor zijn belangrijkste conclusie dat omvangrijke samenzweringen altijd uitkomen. Hij concludeert op basis hiervan dat het bij vermeende samenzweringen als dat de klimaatopwarming een omvangrijk bedrog zou zijn van wetenschappers en dat de maanlanding een hoax is geweest, het onmogelijk is dat ze zo lang verborgen hadden kunnen blijven. En dus dat er geen sprake kan zijn van samenzweringen in die zaken.

De vraag is natuurlijk of dit model niet te veel toegespitst is op de drie voorbeelden die Grimes heeft uitgekozen. De waarden die Grimes daaruit afleidt verschillen nogal, en wat zouden de uitkomsten zijn als hij andere voorbeelden had genomen? En daarbij moet je bedenken dat het hier gaat om samenzweringen die zijn uitgekomen. Zijn die wel representatief voor alle samenzweringen? Ook voor die juist (nog) niet zijn geopenbaard.

Op Twitter merkte een aantal scherpe geesten op dat er toch ook iets fundamenteels mis moest zijn met Grimes’ benadering. De meest in het oog springende aanwijzing hiervoor is grafiek 1:

3-curven-complottheorieartikelHierin zien we de drie verschillende scenario’s die Grimes in overweging neemt voor verloop van het aantal samenzweerders. De blauwe lijn is het scenario waar het aantal samenzweerders gelijk blijft, de roze stippellijn de situatie voor de gebeurtenis die geheim wordt gehouden door een groepje dat langzaam uitsterft door ouderdom, en de oranje stippellijn waarin het aantal samenzweerders elke zoveel jaar halveert. Telkens uitgaande van een startpopulatie van N=5000 en een lekkans van 0,0005 procent.
Deze grafiek zou de cumulatieve kans moeten weergeven dat het complot uitlekt. Maar een cumulatieve kans kan nooit gaan afnemen in de loop van de tijd, zoals bij de laatste twee scenario’s wel gebeurt! In de commentaren op Plos One bij het artikel vergelijkt iemand het treffend met een overlevingsgrafiek (dan moet je deze grafiek net verticaal omkieperen, naar de waarde 1-L kijken), waar geen stijging in kan voorkomen; dat zou er immers op duiden dat overledenen weer uit de dood opstaan (of in het geval van samenzweringen dat ze na openbaring weer geheim worden). Ik dacht dat Grimes misschien nog een slordigheidje had begaan bij het maken van deze grafiek (formule verwisseld ofzo), maar toen ik narekende bleek dat niet het geval te zijn – de formule is inderdaad dalend vanaf een bepaald tijdstip in de twee laatste scenario’s en dus heeft Grimes een probleem.

Dit ging waarschijnlijk mis omdat Grimes de formules voor het verloop van het aantal samenzweerders zomaar substitueerde in de formule die volgt uit de aanname dat het lekken Poisson verdeeld is. Die cumulatieve kansformule is echter afgeleid van de feitelijke kansverdeling en komt alleen op deze vorm uit als die factor in de exponent een constante is. Het vergt wat ver om dat hier helemaal in detail te laten zien, maar het komt er dus op neer dat Grimes de functie van het aantal samenzweerders in de tijd op een verkeerd niveau heeft ingevuld en daardoor verliest de door hem gevonden formule de relatie met het probleem dat die moet beschrijven. Als je het wel goed doet, komt die formule er waarschijnlijk ook stukken ingewikkelder uit te zien, maar ik heb dat niet uitgewerkt. Gelukkig voor Grimes lijkt het wel goed te gaan voor de gevallen waarin het aantal samenzweerders in de tijd gelijk blijft en dat zijn net de voorbeelden die hij verder uitwerkt.

Martin Robbins schreef hier wel een bijzonder kritisch stuk over: The maths of the paper disproving conspiracy theories don’t add up, waarin hij dit ook als een enorme blunder van de peer review bij Plos One benoemt. Er worden ook nogal wat mensen bedankt in het artikel die meegekeken hebben, en die hebben de fout dus ook niet opgemerkt. Robbins vindt het frustrerend dat dit artikel door skeptische organisaties en blogs als welkom resultaat is binnengehaald, vrolijk rondgetwitterd en anderszins verspreid:

It’s frustrating because a paper that lashes out against the idea that scientists might be engaged in covering up bad research turns out to be an example of bad research that slipped through peer review.

Robbins besluit gelukkig wat luchtiger:

Which leaves perhaps the biggest question of all: was this really just a bad paper, or was there some deeper purpose behind it? Is Doctor Grimes engaged in some kind of charade, running interference on behalf of a master or masters unknown? Is he still the real Grimes, or has he been replaced by a foppish-haired lizard impersonator? The truth is out there…

Het is ook een verwijzing naar de slotzin van Grimes’ artikel:

This work did not require specific funding, from nebulous clandestine cabals or otherwise.

In de commentaren op Plos One heeft Grimes zijn fout inmiddels ook al wel voorzichtig toegegeven. Hij is net op vakantie gegaan, dus ik neem aan dat een uitgebreidere reactie nog even op zich zal laten wachten.

* Toegevoegd (20:50 uur): hier gaat ‘t al mis, als N een constante is zou de correcte formule L(t)= 1-e^(-tNφ) worden. Grimes berekeningen kloppen ongeveer nog wel, maar dat komt alleen om dat bij deze hele lage lekkans p =0,0005 procent Np en (1-(1-p))^N elkaar niet veel ontlopen in de drie voorbeelden die Grimes analyseert. Bij de toepassing op de vermeende complotten waar hij uitgaat van honderdduizenden betrokkenen (bij die kuur voor kanker hanteert Grimes 714.000 – alle medewerkers van de acht grootste farmaceuten samen), zou de correcte formule nog veel eerder lekken voorspellen dan de formule van Grimes al doet.

Update 2 maart 2016: Plos One heeft inmiddels een correctie geplaatst van Grimes.

Filed Under: Skepticisme, Wetenschap Tagged With: complottheorieen, David Robert Grimes, Samenzweringen, uitlekken, wiskunde

Primary Sidebar

Steun ons via:
Een aankoopbol.com Partner (meer info)
Of een donatie

Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

Skeptic RSS feed

  • Skepsis
  • Error
  • SBM
Graancirkels op European Skeptics Congress 2024
7 May 2025 - SkepsisSiteBeheerder
Graancirkels op European Skeptics Congress 2024

Voordracht van Francesco Grassi op ESC2024 in Lyon.Lees meer Graancirkels op European Skeptics Congress 2024 › [...]

SKEPP wordt 35… en dat vieren ze!
27 April 2025 - SkepsisSiteBeheerder
SKEPP wordt 35… en dat vieren ze!

Onze Belgische zusterorganisatie SKEPP bestaat dit jaar 35 jaar. Op zaterdag 10 mei vieren ze dat met een mooi programma. Hoofdgast is de bekende skepticus en emeritus hoogleraar psychologie Chris French die onlangs ook tot erelid van SKEPP werd benoemd.…Lees meer SKEPP wordt 35… en dat vieren ze! › [...]

Breakthrough-prijs voor Gerard ’t Hooft
7 April 2025 - Pepijn van Erp
Breakthrough-prijs voor Gerard ’t Hooft

Professor Gerard ’t Hooft had al een Nobelprijs op zak, maar kan sinds dit weekend nog een van de meest prestigieuze onderscheidingen in de wetenschap op zijn indrukwekkende palmares bijschrijven: hij kreeg de Special Breakthrough Prize in Fundamental Physics! ’t…Lees meer Breakthrough-prijs voor Gerard ’t Hooft › [...]

RSS Error: A feed could not be found at `https://skepp.be/feed`; the status code is `404` and content-type is `text/html; charset=UTF-8`

Breathing Easy: Treating Allergic Rhinitis
8 May 2025 - Scott Gavura

Spring is a miserable season for those with seasonal allergies. There are effective drug- and non-drug measures that can control most symptoms effectively. The post Breathing Easy: Treating Allergic Rhinitis first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Pig Heart Xenografts for Infants
7 May 2025 - Steven Novella

Organ transplant is a potentially lifesaving medical intervention, but there is a critical lack of donor organs. Even in a wealthy country like the US, there are about 100,000 people on the waiting list for an organ transplant, but only about 23 thousand organs become available each year. About 6 thousand people die each year while on the waiting list. For this […] The post Pig Heart Xenografts for Infants first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Dear President Trump: Jealous Deep State Haters and Losers Want to Destroy YOUR Genius, Lifesaving, Nobel-Prize Winning Achievement. YOUR Vaccine.
6 May 2025 - Jonathan Howard

You've proven your haters wrong over and over again. As the most POWERFUL man in the world, and one of the most BRILLIANT men every to live, you can do it all with one quick phone call. The post Dear President Trump: Jealous Deep State Haters and Losers Want to Destroy YOUR Genius, Lifesaving, Nobel-Prize Winning Achievement. YOUR Vaccine. first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Recente reacties

  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsOp https://archive.is/1Exnu staat een gearchiveerde versie van een recente posting van Ronald Meester op LinkedIn. In deze posting verwijst
  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsEen verbeterde versie van Hoofdstuk 6 van dit rapport van Ronald Meester en Marc Jacobs is op 22 april 2025
  • Hans1263 on Volgens Maurice de Hond beschikt hij over telepathische gavenHet filmpje waarin hij een trucje met Jeroen Pauw uithaalt, bewijst natuurlijk helemaal niets, ja misschien het denkniveau van De
  • Renate1 on De linke weekendbijlage (17-2025)En de paashaas is er snel vandoor gegaan,
  • Hans1263 on De linke weekendbijlage (17-2025)@Renate1 Nee, de paashaas heeft het in een mandje op zijn rug. 😅😅😅

Archief Kloptdatwel.nl

Copyright © 2025 · Metro Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in