De Belgische krant De Standaard berichtte op 29 februari over een bizar ritueel. Op het Bulgaarse platteland knoopt men honden aan een touw, laat ze op hoge snelheid rondjes draaien waarna de doodsbange hond in het water van een beekje ploft. Op de video hieronder (die door youtube is aangemerkt als geschikt voor kijkers van 18 jaar en ouder) kun je zien hoe het werkt. Het ritueel is volgens De Standaard bedoeld als bescherming tegen hondsdolheid, maar uit de video wordt duidelijk dat het ook om volksvermaak gaat. Het hoeft geen betoog dat het ronddraaien van een hond en een daaropvolgend bad geen enkele bescherming biedt tegen hondsdolheid. Het is een zinloze en kwellende behandeling die de honden moeten ondergaan. En het is verboden. Volgens De Standaard:
‘De heidense traditie is sinds 2006 bij wet verboden maar wordt nog steeds uitgevoerd. Maar het ritueel werd dit jaar tegengewerkt na een campagne van dierenrechtenactivisten om de wreedheid bloot te leggen. Leden van de dierenrechtenorganisatie in Sofia bewaakten vorig weekend de oevers van een rivier om ervoor te zorgen dat de lokale bevolking alle nieuwe richtlijnen volgden. Volgens die richtlijnen worden de honden gewoon in het water gegooid en kunnen ze veilig naar de oever zwemmen. ‘Sommige van die tradities bestaan al meer dan honderd jaar en dat verander je niet van de ene op de andere dag’, verklaarde een woordvoerder van de burgemeester van het dorpje Petko. ‘Je kan geen traditionele gewoonte stoppen met een eenvoudig regel.’
Met dank aan een tweet van SKEPP, de Belgische zusterorganisatie van Skepsis. Foto voorpagina uit besproken video.
Ach ja traditie, het allerlaatste argument om niets aan een onwenselijke situatie te doen.
Ik houd helemaal niet van honden, maar dit is walgelijk!
Even walgelijk als het palingtrekken, waar onze overheid destijds tegen optrad.
Bulgarije is dus een achterlijk land.
Net als Spanje dus met het stierenvechten.
Ik heb altijd leedvermaak als er gewonden vallen in Pamplona als er mensen en stieren door de nauwe straten rennen. Dan krijgen de stieren tenminste ook nog een kans. Leedvermaak is niet mooi, ik weet het, maar ik denk dan “net goed!”
Inderdaad. De enige kans voor stieren om vast wraak te nemen voor het leed dat ze te wachten staat, hoewel ze daar natuurlijk geen weet van hebben en het een en ander me voor de stieren toch ook geen pretje lijkt.
Er is een verhaal over een man die door de kelner in een Spaans restaurant een fantastisch gerecht krijgt aanbevolen en daar zeer van geniet: stierenballen. Ze hebben er toch genoeg na het stierenvechten. De volgende dag heeft de man er weer zin in en gaat dan naar hetzelfde restaurantje. “Hetzelfde, ober!”. Maar het opgediende gerecht ziet er maar klein er miezerig uit en het smaakt ook niet geweldig. De kelner om opheldering gevraagd: “Meneer, de stier wint ook wel eens…”.
Zou het echt? Ik vermoed dat de stier uiteindelijk altijd aan het korste eind trekt.
Vast wel, maar dan is de pointe van de grap weg.
Misschien kun je het beter als wishful thinking zien.