Derren Brown is een bekende Engelse mentalist waar we al vaker over schreven. In de volgende show laat hij de kracht van het placebo-effect zien als hij een mensen een placebo-pil laat slikken van een verzonnen farmaceutisch bedrijf. Mensen overwinnen hun angst voor hoogtevrees om maar wat te noemen, maar het middel blijkt veel breder inzetbaar.
Met dank aan Jan Broekhof voor de tip!
De pil was nep, de spuiten, de doosjes, de reklame, evenals de hele ziekenhuis-loods. Artsen, onderzoekers en verpleegsters allemaal gespeeld door acteurs, zelfs een nep-patiënt verscheen. Ik denk dat geldt ook voor de ruzieschoppers die er dikwijls optraden. En de cameraploeg moest zich altijd inhouden met lachen. Een heuze samenzwering (-; (ze bestaan dus wel, de samenzweringen)
Ik zou niet verbaasd zijn als uitkomt dat ook de proefpersonen geacteerd hebben, om een mooie documentaire te kunnen draaien.
Daar zou je best eens gelijk in kunnen hebben, ik verbaas me langzamerhand nergens meer over.
Behalve de hele reeks van factoren die van invloed zijn op de werking van het placebo-effect mag er ook nog wel een verhandeling (ter verduidelijking inzake de werking van placebo’s) over kleurenpsychologie bij.
Misschien een leuke uitdaging voor Maarten. 🙂
Ik geloof er ook niks van. Ik vraag me zelfs af of de placebo fobisten niet ook nog eens zijn gespeeld door placebo acteurs? Die barfight is tenenkrommend en ik had steeds de neiging die Nick te moeten redden. Dat kan niet goed zijn, die pillen voor hem.
Zeer correct! Als dit niet het geval is, is de ethiek van DB weer eens zeer dubieus. Is het in either way, ook als het geheel een setup was van acteurs.
Ik zou het van meet af aan al niet geloven, zo’n verhaal over een pil getest in het leger. Zoeken die mensen geen informatie voor ze aan iets meedoen? Kennen ze die kop van DB niet? Alles in dit filmpje straalt uit: NEP.
Van Derren Brown geloof ik niets (meer). Bij hem zie je door de bomen het bos niet meer.
Heel vroeger was het nog leuk, het was verrassend en slim. Maar nu: nee.
Hoezo is de ethiek van Derren Brown weer eens zeer dubieus?
Als je de reportage ziet heb je een ander beeld (meer info) als de deelnemers van het proefonderzoek.
Van af het begin is het voor de toeschouwer duidelijk waar het omgaat, de deelnemers echter hebben een angst neurose die een deel van hun leven bepaalt, tenminste zo wordt het voorgesteld.
Ik denk dat het zeer wel mogelijk is dat de deelnemers zich niet bewust waren van het “spelletje” wat met hun gespeeld werd, er was een fixatie gericht op een nieuw ontwikkelt medicijn wat mogelijk hun angstneurose kon verminderen of zelfs geheel kon laten verdwijnen.
Daar bij is de informatie betreffende dat de pil getest zou zijn door het leger om te zorgen dat de manschappen minder/geen angst zouden hebben, heel aannemelijk.
Tijden de 2e wereldoorlog werd met verschillende drugs getest om tot meer prestaties te komen (o.a Amfetamine, cocaïne).
Geen angst in militaire operaties levert betere prestaties.
Ik ken mensen die geloven in heel wat onwaarschijnlijker zaken…
Conclusie: ik weet niet of hier een totaal toneelspel is opgezet, er wordt echter duidelijk gemaakt wat een placebo is, en wat het eventueel kan doen.
Het probleem is (dus) dat het ondoorzichtig is. En alles wat ondoorzichtig is, is in principe suspect, in ieder geval in mijn optiek.
Want: hoe moet je überhaupt aan iets waarde hechten voor real life situaties, als alles wat voorgeschoteld wordt, misschien een toneelstukje is?
Hetzelfde heb ik met Amerikaanse praatprogramma’s als Dr. Phil (waar ik verder nooit naar kijk, want ik vind de man verschrikkelijk): er worden verhalen verteld, mensen die elkaar te lijf gaan etc.. Maar je weet nooit of je naar acteurs kijkt. Dat maakt zulke shows voor mij oninteressant.
Ik wil weten waar ik aan toe ben. Ik kijk bijvoorbeeld zeer graag naar films, sommige reken ik tot mijn favorieten en bekijk ik ‘eindeloos’, zoals deze: http://www.imdb.com/title/tt0102945/. In deze film is het toverwoord ook “Fear”. Maar ik weet dat ik naar fictie kijk: alles duidelijk, alles OK. En soms denk je: jazeker, zo gaat het IRL soms ook.
Maar DB is een wat mij betreft ongewenste mengeling tussen fictie en feiten. Je kúnt er niets mee.
Deze clips van DB hebben verder geen enkele wetenschappelijke/waarachtig informatieve waarde, omdat de condities onbekend zijn. Je weet niet waar je naar kijkt.
Maar als je het mij vraagt: één grote ego trip van DB. Just my humble opinion.
Dat je als toeschouwer niet weet of de case gespeelt of echt is maakt het nog niet onethisch.
De werking van een placebo is onderzocht en heeft een aantoonbaar effect op de gebruiker.
Derren Brown breng dit effect visueel in beeld.
Het zou pas onethisch zijn als Derren Brown de toeschouwer iets probeert op de mouw te spelden waar geen enkel bewijs/onderbouwing voor zou zijn, zoals b.v “het 6e zintuig” of de show van Derrick Ogilvi en Jomanda e.d.
Placebo is real, en het doet er dan ook niet toe of de kandidaten het speelden of niet.
Daarbij zijn de argumenten die je aanhaalt om het van “meet af aan al niet te geloven” op zijn zachts uitgedrukt bijzonder zwak, en lijken meer voort te komen uit de onderbuik dan uit de hersenen.
Ik vind het ook een beetje ongeloofwaardig overkomen, Nick die nota bene lijdt aan een sociale fobie voelt zich plotseling in staat een poging te wagen om een knokpartij in een kroeg te sussen, de vraag begint zich dan wel aan te dienen hoever de werking van het placebo-effect uiteindelijk strekt. (er zijn nogal wat x-variabelen die daarbij van invloed zijn, het is ongelofelijk complexe materie)
Maar misschien krijgt het in onderhavig geval toch een beetje teveel credits.
Zou hetzelfde trouwens kunnen lukken (even er vanuit gaande dat het opgevoerde toneelstukje niet fake is) d.m.v. een posthypnotische suggestie?, vraag ik me af.
Heb je gelezen wat ik schrijf? Over transparantie enzo?
Okay, ik moet het schijnbaar verder verduidelijken. Geen probleem.
Het feit dat vrijwel alles nep is bij Derren Brown – juist dat is immers zijn handelsmerk – maakt mij zeer wantrouwig over dat ene elementje in zijn ‘show’ dat dan wel echt zou zijn.
Als iemand zo fantastisch in staat is de kluit te belazeren, hoe weet je als kijker dan dat je zélf niet bij de neus wordt genomen; dat dát uiteindelijk het grote klapstuk, de duvel uit de doos, is, bij Derren? Hij heeft iedereen voor de gek gehouden, niet alleen zijn onwetende ‘voorbijgangers’ maar ook zijn publiek‽
Ik weet het niet. Daarom heeft DB voor mij afgedaan. Ik geloof hem helemaal niet meer. Niets meer.
“Tijdens de 2e wereldoorlog werd met verschillende drugs getest om tot meer prestaties te komen (o.a Amfetamine, cocaïne).”
Gezien de ter discussie gestelde ethiek van DB, is het bovenstaande dan een voorbeeld van niet-dubieuze handelingen? Tenminste, zo lees ik uw bijdrage. Of bedoelt u het niet zo? Ik denk juist dat uw voorbeeld zeer dubieus is. In WOII wist men heus ook allang dat cocaine verslavend is en dat amfetaminen vervelende bijwerkingen hebben. Of ging het u erom dat angst tijdens militaire operaties erger is dan na afloop verslaafd?
En nu wil ik graag toch nog wat meer mening geven. Ik doe geen aanspraak op waarheid, maar het moet me van het hart.
Derren Brown doet mij erg aan Derek Ogilvie denken. Kijk nu toch eens naar 38 minuten in de clip. De cameramontage, de letterlijke blikken omhoog naar de ‘Ziener’, Derren, allemaal dezelfde soort mensen, naïevelingen, acteurs die hij ingezet heeft of niet (I don’t know, maar het zou me niet verbazen), maar naïef…
Alles is in scène gezet, ter meerdere glorie van Derren. In ieder geval de gehele montage van het geheel. Hij onthult dat het middel je eigen mind is. Wat een flutonthulling.
Er werd zelfs een allergie patiënt genoemd in de clip. Mijn hemel! Als Derren Brown erin zou slagen mijn allergieën met een placebo te verdrijven, zal ik hem voordragen voor de Nobel Prijs. Wat een complete bullshit.
Constantia,
Mooi dat je je leerpunt -de harde placebogrenzen- te pakken hebt.
Stuur Derren een dankjewel.
Nee hoor, ik vind Derren Brown zeer dubieus, zoals ik al uitlegde. Heb geen enkel behoefte aan contact, ik vind zijn oogopslag onbetrouwbaar, mijn mening, ja, ik zeg het er nog maar eens uitdrukkelijk bij.
Ik zie Derren weinig voorbehoud maken, en de momenten dat hij dat doet in deze clip, doet hij m.i. om geloofwaardig te blijven. Hij weet best dat hij het te dol kan maken, en dat mensen in dat geval opeens zouden ontdekken dat hij niet veel beter is dan Derek Ogilvie, die erg houdt van het ‘applaus voor hemzelf’ . Alles – van A-Z – komt op mij als manipulatie van de kijker over. En niemand manipuleert mij, dat kan ik je verzekeren. 😉
Voor jou en alle anderen hier. Krijg je niet een beetje de kriebels bij een dergelijke cameramontage? Beetje sekte associaties misschien?
Ik persoonlijk zou heel pissed zijn als dit de overheersende camera angle zou zijn tijdens een van mijn presentaties. Derren Brown is in charge en hij kiest ervoor zo in beeld gebracht te worden.
Vergelijk Derek Ogilvie eens en als je wilt lachen, werp je blik op dit artikel:
http://www.mediacourant.nl/?p=137721
De harde placebogrenzen?., wat is dat nu weer voor vreemde bizarre kwalificatie. Leg eens uit.
Het ligt er in die docu allemaal veel te dik bovenop, een zeer slecht amateuristisch opgevoerd toneelstukje, (heb het nogmaals eens goed bekeken) hoe naief kun je wel niet zijn om dit alles serieus te nemen en wat mij betreft kan de die DB een beste trap onder zijn &^%^& krijgen. Weg met die gast.
Laat hij maar de boel ergens anders gaan bedonderen.
Aan de negatieve reacties hier te lezen denk ik dat men het placebo-effect onderschat. Niet voor niets rapporteren alternatieve behandelaren (in alles, van homeopathie tot reiki etc.) regelmatig positieve resultaten. We weten één ding zeker: dat komt niet door de methodiek –> want die heeft geen specifieke therapeutische effecten. Dat moet dus door iets anders komen: het placebo-effect. Daarnaast moet je beseffen dat angst behandeld wordt door de angst aan te gaan. Als je jezelf op een of andere manier overtuigd dat je in staat bent de angst aan te kunnen dan kan je zeer snelle resultaten behalen.
Daarnaast vertonen veel allergieen een psycho-component: stress kan bijvoorbeeld de klachten verergeren.
Alle problemen die in het filmpje voorkomen hebben een psycho-component: en zijn dus beinvloedbaar.
Er wordt niet gepretendeerd dat men kanker* kan genezen of iets dergelijks. (Iets wat in alternatieve settings vaak wel wordt gedaan, en *: vul bij kanker gerust een willekeurige andere ziekte in).
Nog een noot: het is geen wetenschappelijk programma en ik kan me goed voorstellen dat de meest positieve resultaten het meest in beeld zijn gekomen.
Je mag het niet onderschatten maar (m.i.) zeer zeker ook niet overschatten, ook niet wat de werking inzake psychische problematiek betreft, om maar een een dwarsstraat te noemen, iemand die aan een sociale fobie lijdt maak je door een toedienen van een suikerpilletje nog geen colporteur, misschien dat het met een forse (rode) capsule (wel) gaat lukken :-), zou de stijging van het bloedsuikergehalte (suikerpilletje) daar ook mede debet aan zijn?, :_), maar het zal allemaal wel individueel bepaald zijn dus sterk mede afhangen van de psychische gesteldheid en problematiek van de desbetreffende persoon en zoals al eerder gesteld zoveel variabelen die we nog niet in beeld hebben.
Ik onderschat het placebo effect niet, maar ik denk dat de meeste mensen Derren Brown overschatten. Ik zie een oneerlijke man die er op kickt mensen voor de gek te houden. Een grenzeloos ego van in feite iemand die lijdt aan minderwaardigheid, net als Derek Ogilvie. Er is geen enkele andere reden aan te wijzen waarom mensen zichzelf zó in beeld laten brengen.
Placebo’s zouden bij mij echter voor/tegen helemaal niets helpen. Ik ben een te onwankelbaar persoon om in de suggestie van suikerpilletjes te geloven. 😉
Over allergie: is bij mij helemaal niet stress gerelateerd, maar altijd even constant. Klopt dus niet wat mij betreft wat je zegt. Waar haal je dat eigenlijk vandaan?
Tja, hersens zijn nou eenmaal niet immuun voor placebo-effecten.
2013/3/6 Disqus
Dat is geen onderbouwd antwoord. Is er uitgebreid onderzoek gedaan naar de fluctuatie van allergieën onder invloed van stress?
Ik kan je verzekeren dat mijn brein niet gevoelig is voor suggestie, al dan niet verpakt in een gelatinehoesje. En mijn allergieën zijn zo stabiel als een goed werkend uurwerk. Een Hazelaar is een Hazelaar, weet mijn lichaam, daar kom ik niet eens bij kijken.
Misschien weet je niet veel van allergieën, of wel?
In ieder geval: ik weet er veel van. Ik heb, om meer te weten te komen over mijn allergische klachten, met regelmaat een allergoloog (naast gewone huisarts) in Nederland bezocht, er zijn testen op mijn huid en met mijn bloed gedaan. Huidtesten, bloedtesten. Je krijgt dan prikjes in je huid en er wordt bloed afgenomen. De allergoloog test een aantal dingen uit, en jij weet, in het geval van de huidtest, niet eens wat waar gespoten wordt. In dit geval een overdreven verduidelijking, maar ik zeg het toch maar. Op de bloedtest heb je al helemaal geen zicht.
Vervolgens krijg je – als je inderdaad allergisch bent – rode bultjes of als je zeer allergisch bent, grote rode bulten met uitlopers op je huid. Via de bloedtest wordt hetzelfde gemeten: of je allergisch bent en zo ja, voor wat en hoe erg. Daar komen waardes uit. Dit alles staat geheel en al los van stress en mijn lichaam reageert elk jaar hetzelfde op de seizoensprikkels maar ook de niet seizoensprikkels.
Ik heb zelfs nog de staten van de allergoloog. Als je ze wilt zien, kan ik ze inscannen. Kun je lachen, want het is me een waslijst waar je u tegen zegt! (resultaten bloedtest)
Waar hier ‘stress’ en ‘suggestie’ bij komen kijken?, vertel jij het me maar.
Geen antwoord van Maarten, maar hier weer een recent voorbeeld van allergie; dat is echt niet iets dat je kunt manipuleren met al dan geen stress, al dan geen placebo pil:
http://abcnews.go.com/Health/Allergies/college-freshman-peanut-allergy-dies-eating-cookie/story?id=18723777
Zoals ik het lees, had de moeder nog een eerste hulp medicijn pen in huis, maar die was over datum. De eindeloos domme eerste-hulp medewerker die zij belde, zei dat ze die pen maar niet moest gebruiken omdat hij twee maanden over datum was. Die pen had zeker wél gewerkt twee maanden na over datum; dat is de eindeloze angst van de Amerikanen dat ze ergens voor aansprakelijk worden gesteld (‘twee maanden over datum’). Deze jongeman had mogelijk nog geleefd als die moeder de pen had gebruikt. Ik had dat zeker 100% gedaan: alsof die ‘over datum’ dingen zo nauwkeurig vastgesteld kunnen worden!
En: zo’n medicijn wordt heus niet plotseling vergif voor het lichaam als het een beetje over datum is; het enige zou kunnen zijn, dat het misschien niet zo krachtig meer werkt. Maar het had hoe dan ook de potentie haar zoon nog te redden. Nu is hij gestorven aan een half koekje.
Tja, in zulke gevallen heeft één ding zeer concreet uitwerking op leven en dood: het eindeloze respect (dom ontzag / ANGST voor ‘autoriteit’) dat mensen hebben voor het geschreven woord: de datum die op de verpakking stond. In plaats dat ze hun eigen gezond verstand gebruiken! Onnodig dit!