platte aarde

Health Hunk Paul Kramer, voormalig makelaar, nu zelfverklaard gezondheidsexpert, wurmt zichzelf naar binnen in de academische wereld. Naar eigen zeggen heeft hij een uitnodiging van directeur Coen Vermeeren binnen om bij Studium Generale te komen spreken over het onderwerp “De verloren kunst van het aderlaten: tijd voor een herwaardering”. Gaat de Delftse universiteit zich na de lezing van twee homeopaten en truther Richard Gage opnieuw blameren? We vroegen het Paul Kramer zelf.

Je bent dus uitgenodigd om een lezing over aderlaten te komen geven. Wat is je boodschap?

We zijn zo stom bezig in de gezondheidszorg. Terwijl de kosten de pan uit rijzen gaan we op zoek naar allerhande nieuwe, alternatieve behandelwijzen. We vergeten dat onze voorouders al een zeer probaat middel tegen vele kwalen hadden: aderlaten. Meer dan 2.000 jaar heeft aderlaten allerhande aandoeningen, van schurft tot oedeem, van wratten tot zwangerschapsvergiftiging, als sneeuw voor de zon laten verdwijnen. Bij iedereen, van de simpelste boer tot de machtigste vorsten.

Dat is zeker een grapje.

Een grapje? Ik zie er de humor niet van in. Integendeel, ik ben bloedserieus. Jij komt eerst slijmen om een interview, en dan ga je een beetje je gal lopen spuwen?

Sorry, Paul. Maar aderlaten is toch verlaten omdat het niet werkte?

Welnee. Aderlaten was eeuwenlang een buitengewoon effectieve, goedkope en minimaal-invasieve behandeling. Patiënten waren er ook erg positief over. Marie-Antoinette, koningin van Frankrijk, had er zeer veel baat bij. Het hielp haar van haar krampen af en zorgde ervoor dat ze opnieuw zwanger kon worden. Haar moeder, de keizerin van Oostenrijk, was ook enthousiast over aderlaten. Dat zijn toch niet de minsten. Een prikje hier, een prikje daar, een paar napjes bloed, en een week later ben je van je griep of verkoudheid af! Ik vind dat studenten aan de TU Delft dat moeten weten.

Oud-President George Washington van de Verenigde Staten is overleden na een aderlating…

Ná een aderlating, ja. Dat is niet hetzelfde als dóór een aderlating. Je maakt je schuldig aan “post hoc, ergo propter hoc”, een klassieke drogreden. Aderlaten is veilig, goedkoop en effectief. In 2.000 jaar heeft er niemand geklaagd, behalve dan die charlatan Hahnemann, met wiens ellende we nu zitten opgescheept.

Er is nogal wat commotie ontstaan nadat bekend werd dat je een lezing over de kunst van het aderlaten ging geven. Begrijp je die ophef?

Om eerlijk te zijn: nee. Coen Vermeeren heeft voor Studium Generale twee watergenezers, een orthomoleculaire pillendraaier, mensen die in energiemeridianen geloven, een zelfstandig energetisch onderzoeker en adviseur en iemand die ons angst voor straling aanpraat uitgenodigd. Nu nodigt hij eindelijk eens een normáál iemand uit die wat over gezondheid kan vertellen, en dan ontstaat er zo’n heisa! En dat terwijl ik mede kom spreken namens een zeer respectabele beroepsorganisatie, de Vereniging Artsen-Aderlatings Geneeskundigen (VAAG), waarvan ik de voorzitter ben en mijn vrouw Antje de penningmeester. Goed, ik geef toe dat het begrip ‘aderlaten’ in een kwade reuk staat. En het is ook maar één van de vele effectieve behandelingen die artsen van de VAAG verrichten. Ze doen ook aan blaartrekken, cauteriseren, purgeren, noem maar op. Eigenlijk bedrijven ze allemaal Classical European Medicine. Noem ze voortaan maar CEM-artsen.

Straks ga je de Delftse ingenieurs in spe nog vertellen dat de aarde plat is…

Maar dat is ook zo! Natuurlijk had de aarde wel oorspronkelijk een bolvorm, maar ze is de laatste 2.000 jaar aanzienlijk afgeplat. Dat zit zo: de zon wordt al eeuwen geplaagd door grote implosies. Die zuigen de aarde dichter haar kant op. Tegelijkertijd wordt er een tegenkracht opgeroepen door de buitenaardse vissen die rondom Jupiter zweven en waarnaar in het kader van de Nationale Wetenschapsagenda onderzoek gedaan zal worden. De circulaire, linksom trillende beweging van deze dieren zorgt voor een tractie met een kracht van 1,49 x π⁴⁵ newton. Toevallig heft dit precies de suctie op die door de zonne-implosies wordt veroorzaakt en een kracht van 2,48 x e⁵¹ newton heeft. Het gaat allemaal heel langzaam, maar door de vloeibare aardkorst is de aarde heel elastisch. Zij wordt dus eigenlijk door de krachten van twee kanten opgerekt als een elastiekje. Een platte aarde is het logische gevolg van deze ontwikkeling. En ja, dat heeft gevolgen voor onze gezondheid, die trouwens prima met aderlaten te ondervangen zijn. Dat zal ik de studenten voorhouden.

Dap Hartmann van de TU Delft zal blij zijn met die theorie over een platte aarde, gecombineerd met kwakzalverij…

Hij is welkom voor een tegengeluid. Om met Coen Vermeeren te spreken: “Als een professional met goede argumenten een duidelijk punt kan maken, mag er best naar hem geluisterd worden. Je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar iedere academicus die zichzelf serieus neemt, moet openstaan voor verschillende geluiden en theorieën.” Ik wil dus best naar de malle complottheorieën van Hartmann luisteren. Als het zo evident is dat ik onzin uitkraam, moet hij dat toch makkelijk kunnen uitleggen?

Disclaimer: uiteraard gaat Paul Kramer niet echt een lezing bij Studium Generale in Delft geven. Zoals bij alle avonturen van de Health Hunk is ook dit weer gewoon een geval van satire. Satire met een serieuze ondertoon, dat wel. Want waarom homeopaten uitnodigen, maar geen fans van aderlatingen? Carl Sagan schreef dat de kern van de wetenschap een essentieel evenwicht is tussen twee schijnbaar tegenstrijdige geesteshoudingen: een openstaan voor nieuwe ideeën, hoe bizar of contra-intuïtief ook, en het meedogenloos sceptisch onderzoeken van alle ideeën, oude en nieuwe. Zo worden volgens hem diepe waarheden gezift uit diepe onzin. Coen Vermeeren lijkt als directeur van Studium Generale de eerste geesteshouding te bezitten, maar de tweede compleet te negeren.