De eerste 10 jaar van de 21e eeuw hebben een slechte naam gekregen. Het is het decennium van de financiële en daarop volgende economische crisis, de aanslagen in New York en Washington, de oorlogen in Irak en Afghanistan, het klimaatprobleem en natuurrampen zoals de tsunami.

Maar klopt het wel dat het eerste decennium in een kwade reuk staat? Natuurlijk gebeurden er ook goede dingen. Het begon er al mee dat de voorspelde Y2K ‘meltdown’ uitbleef. Noemenswaard zijn b.v. ook de berechting van Milosevic, de oprichting van het internationaal gerechtshof, de politieke ontspanning in China en belangrijke wetenschappelijke ontdekkingen zoals de ontrafeling van het menselijke genoom.

Wie niet alleen kijkt naar op zich belangrijke “incidenten” maar de blik richt op de ontwikkeling van de gemiddelde wereldburger, komt volgens het blad volgens het blad Foreign Policy tot de conclusie dat het eerste decennium nog niet zo slecht was:

“The first 10 years of the 21st century were in fact humanity’s finest, a time when more people lived better, longer, more peaceful, and more prosperous lives than ever before”.

Volgens Foreign Policy zijn er genoeg redenen om het eerste decennium door een roze bril te bekijken:

  • Steeds minder mensen leven in extreme armoede. In 2007 leefde 28% van de wereldbevolking van minder dan $ 1 per dag, in 1990 was dit nog circa de halve wereldbevolking. Ook het gemiddelde inkomen neemt op wereldschaal snel toe, ook in arme Afrikaanse landen;
  • Er zijn steeds minder ondervoede mensen. In 2008 was 17% van de wereldbewoners ondervoed, heel wat minder dan de 34% in 1970. Een scherpe daling van de graanprijzen over de afgelopen decennia is een belangrijke reden. In de ontwikkelingslanden groeide  de graanproductie tussen 2000 en 2008 twee keer zo snel als in de rest van de wereld;
  • Mede dankzij vaccinatieprogramma’s gaan er steeds minder kinderen dood aan infectieziekten. In 2005 overleden 60% minder kinderen aan de mazelen dan in 1999. Ook andere infectieziekten zijn op z’n retour, dit ondanks veel publiciteit over SARS en Varkensgriep. Kindersterfte daalde met 17% tussen 2000 en 2008;
  • De gemiddelde levensverwachting van de wereldbewoner nam in het eerste decennium met 2 jaar toe van 67 tot 69 jaar. Dit ondanks de door AIDS gedaalde levensverwachting in tenminste 15 landen;
  • Het opleidingsniveau steeg wereldwijd aanzienlijk, viervijfde van de mensen kan lezen en schrijven, steeds meer kinderen gaan naar school en steeds meer jongeren volgen een universitaire opleiding (dit aandeel steeg van 20% tot 25% tussen 2000-2007);
  • De achterstandspositievan vrouwen is afgenomen. Steeds meer meisjes volgen een opleiding. Het aandeel van vrouwelijke parlementsleden steeg wereldwijd van 11% in 1997 tot 19% in 2009;
  • In tegenstelling tot wat we geneigd zijn te denken, nam het aantal oorlogen en oorlogsslachtoffers flink af ten opzichte van de periode van de koude oorlog. Er zijn in het eerste decennium van de 21e eeuw minder mensen door oorlogen om het leven gekomen dan in elk ander decennium sinds WOII. Militaire uitgaven daalden wereldwijd met ruim $ 300 miljard jaarlijks tussen 1988 en 2009 (ca $ 750 miljard in 1988, ca $ 425 miljard in 2009);
  • Meer mensen hadden toegang tot communicatie dan ooit. 4 miljard mensen hebben nu een telefoonaansluiting, tegen 750 miljoen aan het begin van het decennium.

Het klimaat baart natuurlijk zorgen, maar ook hier is volgens FP reden voor optimisme:

“On the other hand, humanity’s malignant effect on the environment has accelerated the rate of extinction for plants and animals, which now reaches perhaps 50,000 species a year. But even here there was some good news. We reversed our first man-made global atmospheric crisis by banning chlorofluorocarbons — by 2015, the Antarctic ozone hole will have shrunk by nearly 400,000 square miles. Stopping climate change has been a slower process. Nonetheless, in 2008, the G-8 did commit to halving carbon emissions by 2050. And a range of technological advances — from hydrogen fuel cells to compact fluorescent bulbs — suggests that a low-carbon future need not require surrendering a high quality of life.

Een hoopvolle voortzetting van het tweede decennium gewenst!