Op 1 mei aanstaande zal de populaire, in 2005 overleden paus Johannes Paulus II zalig worden verklaard. Volgens de rooms-katholieke kerk heeft hij ruim twee maanden na zijn overlijden een wonder verricht door een non te genezen van de ziekte van Parkinson. Klopt dat wel?
Afgelopen week heeft de huidige paus vastgesteld dat JP2 een wonder heeft verricht. Hij zou op 2 juni 2005 een vrouw hebben genezen van parkinson, dat is dus twee maanden na zijn overlijden in april 2005! In de pers was vreemd genoeg wel veel aandacht voor het wonder dat JP2 zou hebben verricht, maar dat hij dit postuum zou hebben gedaan kreeg veel minder aandacht. Kun je na je dood wonderen verrichten? In een interview met Radio Vaticano, een officiële spreekbuis van de Katholieke kerk legt Kardinaal Amato het uit:
‘The miracle is the cure of French Sister Marie Simon Pierre from Parkinson’s. The disease was diagnosed in 2001 by her physician and by other specialists. Sister received proper treatment, which was not, however, apt to cure the disease, but only to attenuate her pain. At the news of the death of Pope John Paul II, who had suffered from the same disease, Sister Marie and her companions began to invoke the deceased Pontiff, asking him for healing. On June 2, 2005, tired and overwhelmed by the pain, Sister Marie made her intention to be released from professional work known to her religious superior. Her superior, however, invited Sister Marie to trust in the intercession of John Paul II. Sister Marie then retired for the night, which she passed quietly. On awakening she felt healed.Her pains had disappeared, and she felt no stiffness in her joints. It was June 3, 2005, the Feast of the Sacred Heart of Jesus. Sister Marie immediately interrupted her medical treatment and saw her doctor, who could only confirm that Sister Marie had been healed’ .
Het is natuurlijk al heel lastig om te accepteren dat iemand na zijn dood in staat is om anderen te genezen. Maar er is ook nog een ander lastig puntje. De diagnose van Parkinson is niet makkelijk te stellen. Gewoonlijk wordt de diagnose gesteld door andere ziektes uit te sluiten. Er is dus geen zekerheid dat zuster Marie aan Parkinson heeft geleden. Het verloop van haar klachten kan aan andere oorzaken te wijten zijn. Volgens de wikipedia:
‘There is no definitive test for diagnosis, but finding Lewy bodies during autopsy has traditionally been considered the gold standard. […] diagnosis can be difficult when the symptomatology is not fully typical of PD, since parkinsonism can occur due to a range of causes, and the difference with PD may be subtle, particularly in the early stages when symptoms may be mild’ .
De ervaringen van zuster Marie kwalificeren niet als wetenschappelijk bewijs. De interventie van JP2 na zijn dood kan niet worden vastgesteld, de diagnose van parkinson kan niet trefzeker worden gesteld en een ‘gevalsstudie’ levert onvoldoende bewijs.
De werkelijkheid is vermoedelijk dat er een grote maatschappelijke druk is om de populaire paus heilig te verklaren. Al tijdens zijn begrafenis waren er stemmen die hier om vroegen. Door de paus toe te dichten dat hij na zijn eigen overlijden een wonder heeft verricht, vermijdt de katholieke kerk de confrontatie met de wetenschap. Jammer genoeg is de gekozen casus van parkinson onbetrouwbaar.
De zaligverklaring van JP2 is de eerste stap op weg naar zijn heiligverklaring. De procedure om iemand zalig te verklaren kan pas vijf jaar na de overlijdensdatum beginnen.
Bron illustratie voorpagina: npr radio
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Ik vind de krantenbeschrijving van de ziekte verdacht. De hoofdsymptomen van de ziekte van Parkinson zijn trillen, stijfheid, langzame beweging en evenwichtsstoornissen. De stijfheid in combinatie met de traagheid van bewegingen kan leiden tot spierpijn en gevoelens van vermoeidheid. In de krant lijkt het net alsof pijn en moeheid de enige symptomen waren. De ziekte is niet per definitie zo ernstig dat men met werk moet stoppen. JP2 had de laatste 13 jaar van zijn leven parkinson.
Parkinsonpatiënten hebben vaak pijnklachten, maar die ontdekt de arts pas bij doorvragen. Slechts in een paar gevallen zijn voor de patiënt de pijnklachten het belangrijkste. Zie:
http://www.pdf.org/en/winter04_05_Pain_in_Parkinsons_Disease
In de krant worden pijnklachten als eerste genoemd, stijfheid zijdelings, en het wordt voorgesteld alsof de medicatie gericht was op de pijnklachten. Maar medicatie bij parkinson bestaat vaak uit toediening van L-dopa, waardoor de traagheid van bewegingen en de stijfheid vaak veel minder worden.
Van parkinson is nog nooit iemand genezen – alleen de symptomen kunnen worden bestreden – dus als de artsen in dit geval hebben vastgesteld dat zuster Martie geen parkinson heeft dan zijn er een aantal mogelijkheden
1. de diagnose parkinson was correct, maar alleen de pijnklachten zijn verdwenen en de arts(en) die de afwezigheid van parkinson hebben geconstateerd, vergissen zich;
2. de diagnose parkinson was fout;
3. de diagnose parkinson voor en de diagnose ‘geen parkinson’ na waren allebei correct en er is een wonder gebeurd, namelijk een spontane genezing van een ziekte waar nog nooit eerder een genezing – spontaan of niet – is waargenomen.
Welk van deze drie zou het waarschijnlijkst zijn?
Elders op internet staan wat gedetaileerder verhalen over het ziekteverloop van de zuster:
http://www.catholicnewsagency.com/news/sister_marie_simonpierre_speaks_of_miraculous_cure_at_press_conference/
Het valt mij op dat in dat bericht helemaal geen sprake is van pijn, maar van een soort verlamming (‘haar linkerarm hing slap langs haar zij’) in combinatie met trillen van de hand waarmee ze schreef. Geen vermelding van medische behandeling. Maar in het volgende bericht is wel weer sprake van medicatie, en onder behandeling/controle zijn van een neuroloog. We lezen daar ongeveer hetzelfde als in het bericht hierboven, namelijk dat op 2 juni 2005 de non had besloten om maar te stoppen met werk (in een bevallingskliniek), dezelfde nacht nog genas, en de volgende dag assisteerde bij een bevalling met keizersnede en ook geen pillen meer innam.
http://www.guardian.co.uk/world/2007/mar/31/catholicism.france
Als leek denk ik eigenlijk het eerst aan conversieverschijnselen (psychologisch veroorzaakte verlammingsverschijnselen). Die kunnen heel onaangenaam en invaliderend voor de zieke zijn, maar wel instantaan genezen. Ik vind het ook maar vreemd dat deze non met parkinson tot 2 juni 2005 nog gewoon werkte.
Ik meende dat het voor een wonder in de r.-k. kerk ook nog nodig was dat de patiënt geen reguliere medicatie had gekregen, dus hier lijkt de hand mee gelicht.
P.S. Strikt genomen is het volgens de r.-k. leer niet correct om te zeggen dat het wonder verricht is door JP2. Het wonder wordt altijd verricht door God zelf. Maar die handelt op voorspraak van de ‘heilige’. Voor de gewone gelovige is dit subtiele verschil natuurlijk onzin. Voor de gewone ongelovige is het onbegrijpelijk en ridicuul. Zieke wendt zich tot vermoedelijke heilige, die geeft het verzoek door aan het hogere gezag, en het hogere gezag besluit om deze casus te gebruiken om een signaal af te geven om de aanwezigheid in de hemel van de desbetreffende heilige te bevestigen. Wereldwijd zijn er 5-10 miljoen parkinsonpatiënten die de Here God natuurlijk net zo goed kan genezen, maar dat doet Hij niet. Hij doet het altijd uiterst mondjemaat en zo dat er nog een heleboel geloof nodig is om überhaupt te zien dat er een wonder gebeurd is.
Is de non nog steeds ‘genezen’? Anders zou je denken aan regressie naar de norm. Ook tijdens of na gebedsbijeenkomsten treedt soms opvallende symptoomverlichting op. Daar is niks vreemds aan.
Gelovigen geloven nu eenmaal graag in gggristelijke sprookjes. Laat ik maar niet zeggen wat ik van het instituut ‘Paus’ vind…
Alle pauzen lijden na aanstelling wonderbaarlijk snel aan parkinson. Sitijfheid zit hen blijkbaar niet alleen in het lid.
“It was June 3, 2005, the Feast of the Sacred Heart of Jesus.” Deze zin maakt het geheel natuurlijk nóg geloofwaardiger. Nét op die éne dag gebeurde het! 😉 Dat vrijwel elke datum gewijd wordt aan een heilige -en dat de trefkans dus enorm is!-, vermeldt men er niet bij…
http://www.beleven.org/feesten/naamdagen/naamdagendatum.php
http://www.brabantsdagblad.nl/regios/denbosch/8967190/Onderzoeker-Lourdesgenezingen-bezoekt-Den-Bosch.ece
JP2 heeft nog een inhaalslag te maken, op voorspraak van Bernadette Soubirous hebben er al 67 wonderbaarlijke genezingen plaatsgevonden.. 😉