Om de zoveel tijd zijn ze weer in het nieuws, mensen die magnetisch zouden zijn. Op schijnbaar wonderbaarlijke wijze plakken er allerlei voorwerpen aan hun huid. Dat ook glazen of plastic voorwerpen blijven plakken weerhoudt de pers er meestal niet van om hen ‘magnetisch’ te noemen.
De laatste is Ivan Stoiljkovic. Hij kwam een aantal weken geleden in het nieuws.
Bogdan Ivkovic haalde een paar maanden geleden ook al het nieuws met dezelfde gave:
Maar al deze mensen verliezen hun ‘gave’ wanneer ze worden ingesmeerd met wat talkpoeder, zodat de huid zijn plakkerigheid verliest. Gevolg: niets blijft meer plakken. Ook het gebruikelijke iets achteroverhangen (of dik zijn, dan maakt je buik de hoek) werkt dan niet. Kijk even mee naar James Randi die dit demonstreert:
Op FOX News kunnen we uitgebreider lezen hoe dit nu precies komt:
“Your skin is covered with grease and oils,” he [Gabor Somorjai, a leading surface scientist and chemistry professor at University of California, Berkeley] told us.
“You can clean them off with soap, but within less than a minute it will again be covered with oils.” The grease on your skin has a very low surface energy, due to the fact that it is a liquid. “Its atoms are only connected with weak bonds,” he said.
By contrast, metals, with their strong, hard-to-break atomic bonds, have very high surface energies. “Things that have high surface energies want to go into a lower energy state. And so they want to be covered with a low surface-energy material,” he said.
And that means things like spoons stick to grease.
Furthermore, the smoother the spoon (or other object), and the larger its surface area, the more contact it will make with the skin, and so the more it will stick.
Verder maakt zweet je huid nog plakkeriger:
According to Elmar Kroner, a German materials scientist who has studied gecko feet, the elasticity of skin also affects its stickiness, and sweat makes it less elastic. “The sweat has a crucial function: With increasing wetness of the skin, its mechanical properties change. The skin becomes softer, and this reduces the elastically-stored energy of the skin and again leads to higher adhesion,” Kroner told Life’s Little Mysteries.
Ook de bovenstaande video van James Randi wordt genoemd:
James Randi, the famous skeptic (…) has in the past demonstrated that “magnetic” people’s miraculous powers disperse when they are doused in talcum powder, a product that cuts grease.
Misschien dat een volgende journalist die de zoveelste ‘magnetische’ persoon ontdekt even een simpele test kan doen met een kompas?
Met dank aan Sten Oomen voor de tip.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Dat jongetje Ivan is zielig dik. Arm kind, dat door zijn ouders werd en wordt volgestopt met ongezond voedsel. En het komt nooit meer goed. Diabetes ligt al gauw op de loer. Mishandeling is het eigenlijk! En dan zijn armzalig kunstje… Hij kreeg alleen maar even zijn kwartiertje beroemdheid (Andy Warhol).
Skeptische bodybuilders in Duitsland bleken ook zeer “magnetisch” te zijn. Zie dit artikel:
http://wiki.benecke.com/index.php?title=2011-02_Skeptiker:_Magnetische_Menschen
Een simpel proefje dat je zelf kunt uitvoeren:
Druk een geldstuk van twee euro tegen je voorhoofd. Bij veel mensen blijft dat hangen. Je kunt even goed een plastic voorwerp gebruiken, bijvoorbeeld een betaalpas, Je kunt het ook met zwaardere voorwerpen proberen (bijvoorbeeld je iPhone). Houd je hoofd zo nodig een beetje achterover. Het lukt het beste als je voorhoofd niet al te bol is.
Ik heb een opname van een concert, waarbij de zangeres dit doet met een munt of iets dergelijks, die ze op haar voorhoofd plakt.
In het Duitse blad Skeptiker verscheen al in 1993 een cover-artikel hierover. Naar aanleding van het Servische jongetje werd de Duitse scepticus Mark Benecke (in het dagelijks leven forensisch expert, ‘Kriminalbiologe’) gevraagd om commentaar door de tv. Het hele verhaal staat in Skeptiker 2/2011. Hij stelde voor een proef uit voeren, want dat is mediamiek. Zijn oudere gevallen waren ‘stets durch eine weiblichen Brustwölbung gegeben’. Dat leidt namelijk tot de aanwezigheid van een minieme afwijking van de verticaal. Maar tot Beneckes verbazing wou de tv (het programma Explosiv van RTL) geen decolletés in beeld. Benecke wist echter een aantal bodybuilders enthousiast te maken. Die hebben zulke forse borstspieren dat het noodzakelijke iets gewelfde oppervlak bij hen ook aanwezig is.
Het aardige van zo’n proef is dat de tv-maatschappij er dan iets langers van maakt dan alleen een one-liner van een talking head dat 20 seconden in beeld is. Bovendien is zo’n proef ook reuze leuk om te doen.
Het artikel in Skeptiker is verluchtigd met foto’s van uiterst fitte gespierde grijnzende mannen met allerhande spul (lepels, zware koekenpannen en zelfs een flinke afstandsbediening voor een tv). Bij de proef bleek dat even de onderkant van zo’n koekenpan iets vochtig maken door erop te ademen de resultaten al flink verbetert. Het bovenstaande verhaal dat het speciaal goed lukt met metalen en dat het te maken heeft met de chemische eigenschappen van vet is dus niet helemaal correct: objecten van kunststof (zoals de afstandsbediening) doen het ook, en een beetje vocht is ook goed in plaats van vet.
Zwaartekracht, wrijvingskrachten en een mengsel van vette en/of oppervlakteactieve stoffen plus een miniem klein beetje water…
Dat joch is moddervet. Volgens mij als hij zijn best doet, blijft de Mcdonalds ook aan hem plakken.
gun die mensen toch hun pleziertjes!