Had Steve Jobs nog geleefd als hij geen alternatieve therapieën had gebruikt?
Het antwoord: waarschijnlijk wel.
De door mij zeer bewonderde visionair Steve Jobs overleed op 5 oktober 2011. Hoewel er geen officiële doodsoorzaak werd genoemd overleed hij vermoedelijk aan alvleesklierkanker die in 2003 tijdens een routine scan werd ontdekt:
During a routine abdominal scan, doctors had discovered a tumor growing in his pancreas. While a diagnosis of pancreatic cancer is often tantamount to a swiftly executed death sentence, a biopsy revealed that Jobs had a rare – and treatable – form of the disease. If the tumor were surgically removed, Jobs’ prognosis would be promising: The vast majority of those who underwent the operation survived at least ten years.
Helaas besloot Steve geen operatie te ondergaan maar in plaats daarvan een alternatief dieet te gaan volgen:
Yet to the horror of the tiny circle of intimates in whom he’d confided, Jobs was considering not having the surgery at all. A Buddhist and vegetarian, the Apple CEO was skeptical of mainstream medicine. Jobs decided to employ alternative methods [9 maanden lang] to treat his pancreatic cancer, hoping to avoid the operation through a special diet – a course of action that hasn’t been disclosed until now.
Ik heb met het Amerikaanse Pancreatic Cancer Action Network gebeld (op het moment van schrijven is er in Nederland niets meer open) en zij wisten mij te vertellen dat over een dieet ter behandeling van alvleesklierkanker niets in de medische wereld bekend is.
Brian Dunning, van de Skeptoid podcast en Here Be Dragons schrijft op het Skepticblog:
Most pancreatic cancers are aggressive and always terminal, but Steve was lucky (if you can call it that) and had a rare form called an islet cell neuroendocrine tumor, which is actually quite treatable with excellent survival rates — if caught soon enough. The median survival is about a decade, but it depends on how soon it’s removed surgically. Steve caught his very early, and should have expected to survive much longer than a decade. Unfortunately Steve relied on a naturopathic diet instead of early surgery. There is no evidence that diet has any effect on islet cell carcinoma. As he dieted for nine months, the tumor progressed, and took him from the high end to the low end of the survival rate.
Hij sluit af met:
We can’t say for sure that Steve would still be alive and making lives better were it not for the alternative therapy, but the statistics suggest it very strongly. If you insist on unproven therapies, fine; but also try the proven ones. Nobody likes to either write or read a post such as this one.
Ik heb opgezocht hoe waarschijnlijk het is dat Jobs nog geleefd zou hebben en ik vond dit onderzoek, hieronder de abstract:
A total of 1310 (619 women and 691 men) cases with a median age of 59 years were identified. The annual age-adjusted incidence in the periods covered by SEER 9 (1973–1991), SEER 13 (1992–1999), and SEER 17 (2000–2003) were .16, .14, and .12 per 100,000, respectively. The estimated 28-year limited duration prevalence on January 1, 2003, in the United States was 2705 cases. Classified by SEER stage, localized, regional, and distant stages corresponded to 14%, 23%, and 54% of cases. The median survival was 38 months. By stage, median survival for patients with localized, regional, and distant disease were 124 (95% CI, 80–168) months, (95% CI, 54–86) months, and 23 (95% CI, 20–26) months, respectively. By multivariate Cox proportional modeling, stage (P < .001), primary tumor location (P = .04), and age at diagnosis (P < .001) were found to be significant predictors of survival.
Oftewel: de mediaan lag op 124 maanden = 10 jaar, met een range van 80-168 maanden. De laatste zin geeft aan welke factoren van invloed zijn op de uitkomst: tumorlocatie en leeftijd. Over de locatie is mij niets bekend, maar qua leeftijd was Jobs met zijn 56 aan de jonge kant (de piek van deze vorm van kanker ligt tussen de 65 en 69 jaar) en voor zijn leeftijdscategorie (<59) was zelfs bijna 80% na 120 maanden nog in leven (zie het onderzoek). Maar die cijfers kloppen alleen wanneer je je regulier laat behandelen, in dit geval door middel van een operatie.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Dit is wat Orac/David Gorski te vertellen heeft over het ziek zijn van Steve Jobs:http://scienceblogs.com/insolence/2011/10/steve_jobs_and_pancreatic_cancer_two.php
Steve Jobs and pancreatic cancer, revisited
Steve Jobs nam een dieet in plaats van een operatie en wachtte 9 maanden tot hij zich liet opereren. De vraag is: Klopt dát wel? Heb je daar een goede bron van? Iedereen verwijst naar elkaar en ik zie nergens een overtuigende bron…
Het tijdstip van diagnose is bekend, evenals het tijdstip van whipple procedure. Voor zover bekend, heeft er in de tussengelegen tijd geen reguliere behandeling plaatsgevonden. Maar of dat de oorzaak is van het feit dat de kanker is uitgezaaid, weten we niet. Misschien was de kanker al uitgezaaid op het moment van diagnose, misschien zou de kanker evengoed zijn uitgezaaid ook als Jobs meteen met reguliere behandeling begonnen was.
Wat we wél weten is dat hoe eerder er begonnen wordt met reguliere behandeling, hoe kleiner de kans is dat er al (micro)metastasen zijn en hoe beter de prognose. Maar dat geldt voor alle vormen van kanker, dus ook voor die van Steve Jobs.
De bron staat in het artikel (klik op ‘ontdekt’).
Het gaat om een in maart 2008 online artikel op CNN Money welke eerder gepubliceerd was in Fortune Magazine: http://money.cnn.com/2008/03/02/news/companies/elkind_jobs.fortune/index.htm?postversion=2008030510
Wel verontrustend is inderdaad dat dit de enige bron is. Daarentegen is het vrij gedetailleerd:
Jobs’ tumor was discovered in October 2003. He had been getting abdominal scans periodically because of a history of intestinal problems. His doctors noticed a growth that turned out to be an islet cell neuroendocrine tumor – a rare and operable form of pancreatic cancer. With surgery, his long-term prognosis would be good.
But Jobs sought instead to treat his tumor with a special diet while launching a lengthy exploration of alternative approaches. “It’s safe to say he was hoping to find a solution that would avoid surgery,” says one person familiar with the situation. “I don’t know if he truly believed that was possible. The odd thing is, for us what seemed like an alternative type of thing, for him is normal. It’s not out of the ordinary for Steve.”
Apple director Levinson, who has a Ph.D. in biochemistry, monitored the situation for the board. He and another director, Bill Campbell, tried to
persuade Jobs to have the surgery. “There was genuine concern on the part of
several board members that he may not have been doing the best thing for his
health,” says one insider. “But Steve is Steve. He can be pretty stubborn.”
By the standards of medical science, it was an open-and-shut case: There was
no serious alternative to surgery. “Surgery is the only treatment modality
that can result in cure,” Dr. Jeffrey Norton, chief of surgical oncology at
Stanford, wrote in a 2006 medical journal article about this kind of
pancreatic cancer. It was Norton, one of the foremost experts in the field,
who eventually operated on the Apple CEO, Fortune is told. (He declined to
comment.)
(…)
Jobs put the procedure off for more than nine months, raising the thorny
issue of disclosure. He told the board, and the board decided to say
nothing. Palo Alto attorney Larry Sonsini, the company’s longtime outside
counsel, advised the directors that the CEO’s right to privacy trumped any
disclosure requirement as long as he could continue to perform his duties. A
second outside lawyer agreed.
(…)
Jobs himself has never volunteered much on the matter – except once. In a
June 2005 commencement address he gave at Stanford University, which was
published in Fortune, he described the sequence of events this way: “About a
year ago, I was diagnosed with cancer. I had a scan at 7:30 in the morning,
and it clearly showed a tumor on my pancreas…. The doctors told me this
was almost certainly a type of cancer that is incurable, and that I should
expect to live no longer than three to six months…. Later that evening I
had a biopsy where they stuck an endoscope down my throat, through my
stomach into my intestines, put a needle into my pancreas and got a few
cells from the tumor. I was sedated, but my wife, who was there, told me
that when they viewed the cells under a microscope, the doctor started
crying, because it turned out to be a very rare form of pancreatic cancer
that is curable with surgery. I had the surgery, and, thankfully, I am fine
now.”
It was a great speech, simple and moving – though it clearly left the false
impression that Jobs had learned of his illness in mid-2004 and immediately
proceeded to surgery, when in fact he had learned of it in October 2003.
2011/10/7 Disqus
En natuurlijk zeggen de alterneuten weer dat hij nog geleefd zou hebben als hij geen reguliere behandelingen had gehad.
http://anaximperator.wordpress.com/2011/10/07/health-ranger-mike-adams-and-the-death-of-steve-jobs/
Dus er wordt al geknokt over of ie langer had geleefd als, terwijl de man nog niet eens goed koud is..
Tja, fijngevoelig is anders. In liefde en oorlog is alles geoorloofd.
Op dit blog gebeurt ongeveer hetzelfde als op dat kletsblog. 😉
@5f10f21abd361c7fe33f36e22d0b8335:disqus
Welk blog bedoel je precies met ‘dat kletsblog’?
Als het in oktober 2003 gediagnostiseerd is, en hij sterft in oktober 2011, dan heeft hij toch zo ongeveer de periode geleefd die voorspeld werd, t.w. 10 jaar ? Misschien een beetje slechter, maar ja zo werkt statistiek.
Ja, volgens mij ook.
@ Timmerman
Als Mike Adams (kennelijk een beruchte kwakpromotor, die zeer onsmakelijke cartoons gebruikt om z’n ideeën kracht bij te zetten), direct na de dood van Steve Jobs, diens dood gebruikt om weer eens met de beschuldigende vinger naar reguliere geneeswijzen te wijzen, die volgens hem de dood van Steve Jobs veroorzaakt hebben, dan lijkt het me duidelijk dat dit niet onweersproken mag blijven.
Cartoons waarop vrouwen met borstkanker onder dwang van SS-ers met machinegeweren de borsten afgehakt krijgen en vervolgens de gaskamers van Auschwitz in gedreven worden voor hun chemo. Dat vinden ze grappig in alternatieve kringen.
Ik denk dat deze cartoons eerder propagandadoeleinden hebben, dan dat ze bedoeld zijn om te lachen. Wat ze natuurlijk niet minder onsmakelijk maakt. Onsmakelijk is dan misschien nog wel een eufemisme, maar er is geen woord sterk genoeg om m’n afschuw van deze cartoons uit te drukken.
Dat geldt ook voor mij. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik ze voor het eerst zag, in een artikel van Orac (oncoloog en chirurg David Gorski) op Resepctful Insolence. Dat iemand het volkomen okee vindt om zo met kankerpatiënten om te gaan is voor mij niet te bevatten.
JennyJO
Fijngevoeligheid en emphatie zijn begrippen die niet in het woordenboek van de alterneuten en hun aanhangers voorkomen.
Bij astrologen wel? Zie het artikel over astrologie van enkele dagen geleden en mijn reactie waarin ik de dwaalleer van de astrologie en die van de homeopathie probeer te vergelijken. Astrologen zouden invoelend zijn, maar naar mijn idee zijn er ook vast wel invoelende homeopaten te vinden. Het moge bekend zijn hoe ik over homeopaten denk. Dus is nu het toepassen van het ene (homeopathie) bedrog (wat ik van mening ben, en ik ben daarin niet bepaald de enige) en het andere niet? Misschien is de vraag te lastig, maar nog niemand reageerde hier op.
Is overigens invoelendheid een eigenschap die kwakzalvers en alle andere kwakdenkers vrijpleit van de verdenking van bedrog?
Die cartoons ga ik maar niet eens opzoeken. Die komen met te walgelijk voor na de beschrijving hierboven.
Ik zou daar misschien wel iets over kunnen zeggen, maar ik denk dat Rudolf Smit dat beter kan.
Maar de homeopaat pretendeert mensen te genezen.
De astroloog geeft mensen advies. Daarbij kan astrologie, ook als het niet klopt, als een handvat voor een gesprek gebruikt worden. Het verandert namelijk niets aan het advies, hooguit is de verpakking van het advies anders.
Beiden geven advies op basis van een dwaalleer en hebben het over empathie etc. Ik zie het verschil niet echt. De homeopaat laat in feite behandeling achterwege en doet niets anders dan invoelend praten met zijn klant. Die voelt zich al dan niet beter door deze “behandeling”. De astroloog geeft op basis van een geloof zijn klant een steuntje in de rug om zelf zijn probleem op te lossen (als de interpretatie onjuist is, hoor ik dat graag) en de klant is hiet al dan niet tevreden over. Wat is het feitelijke verschil?
Beiden zouden over de achtergrond van hun handelen beter kunnen weten op basis van moderne wetenschap. In mijn betoog over homeopathie noemde ik dat bedrog. Juist vanwege dat beter kunnen – en moeten – weten.
Hans,
Ik denk dat er wel degelijk een verschil is, maar volgens mij moet meneer Smit dat maar uitleggen. De homeopaat pretendeert iets te genezen. Dat heeft uiteindelijk maar weinig te maken met de vraag of de patiënt zich beter voelt. De genezing vindt plaats buiten de invloed van de homeopaat.
Bij het gesprek met de astroloog, die eerder een adviserende functie heeft, is het advies misschien gebaseerd op een dwaalleer, maar hier vormt die dwaalleer alleen een verpakking. Als een ander advies zou geven, zou het vermoedelijk hetzelfde zijn. Zie het als een vorm van psychologie. Verschillende psychologen hebben een andere benadering en allemaal kunnen ze op de een of andere manier werkzaam zijn. De ene persoon is misschien meer gebaat bij een stevige trap onder het achterste, terwijl voor de ander een meevoelend gesprek belangrijker is. Verschillende personen hebben misschien baat bij een verschillende benadering op dit gebied. Ik heb vrij veel ervaring met hulpverleners en wat medepatiënten bijvoorbeeld een vervelende benaderingswijze vonden, hielp mij juist weer wel om de feiten in het juiste perspectief te zien.
Renate,
Het gaat me niet specifiek om homeopathie of astrologie; dat zijn maar 2 voorbeelden van “kwakdenken”, zoals er zovele zijn (en die we dagelijks langs zien komen op deze site).
Iedereen kan dus op mijn mening reageren.
Het gaat er me om of invoelendheid of overtuiging of vast geloof (en meer van dergelijke vaak genoemde zaken) in de achtergrond van de betreffende dwaalleer, voldoende zijn om positieve gevoelens op te wekken over de behandeling of het advies dat eruit voortvloeit en over de leer als totaal en om niet te mogen spreken over bedrog. Ik zou bijvoorbeeld zelf vast kunnen menen zo speciaal te zijn dat ik geen belasting hoef te betalen, maar ik weet wel heel zeker dat er dan op een gegeven moment toch iemand aanbelt… Die iemand heeft dan het argument dat ik toch beter zou moeten weten en dat ik word geacht de wet te kennen.
Overtuiging en oprecht handelen etc. is naar mijn mening niet voldoende; “alternatieve genezers” en “alternatieve denkers” behoren ook tot de maatschappij, waarin een zekere vaststaande basiskennis en ontwikkeling tot het normale leven behoort. Zij kunnen en moeten dus weten wat er over hun “vak” bekend is, ook de op wetenschap gebaseerde tegenwerpingen. Als je daar dan niet naar handelt, handel je tegen beter weten in. Dat is wat ik bedrog noem in het geval dat je daar anderen bij betrekt, zeker als er sprake is van een zakelijke relatie. Alleen iemand die “op de hei” woont zonder enige communicatie, zou zich misschien op die manier kunnen vrijpleiten.
Sorry, ik blijf er verschil in zien. Vergelijk het maar met het volgende. Toen m’n moeder overleden was, kregen we door het ziekenhuis een gesprek aangeboden met een hulpverlener. Aangezien m’n vader en ik niet religieus zijn, werd het dus een gesprek met een humanistisch raadsman. Iemand die wel religieus is, zal vermoedelijk meer baat hebben bij een gesprek met een dominee, of pastoor.
Voor verschillende mensen zal een verschillende benadering noodzakelijk zijn. Dat is dus geheel in tegenstelling tot ziekten en andere zaken waarin sprake is van kwakdenken.
Een hulpverlenend gesprek, waarbij het gesprek het belangrijkst is, kan gebaat zijn bij verschillende benaderingswijzen. Die veronderstelde basiskennis staat daar toch een beetje buiten. Het gaat hierbij meer om de verpakking van het advies en dat deze aansluit bij de belevingswereld van de cliënt.
Renate,
Het is je goed recht verschil te zien tussen verschillende kwakrichtingen.
Ondanks het feit dat ik volstrekt ongelovig ben, zou ik me best kunnen voorstellen een goed gesprek te kunnen voeren met een dominee of pastoor, tenminste: zolang het niet over geloofszaken gaat.
Ook bij kwakhulp speelt empathie een zeer belangrijke rol, misschien wel de belangrijkste. Dat wil zeggen dat eigenlijk iedere empathische persoon in principe die hulp en dat advies zou kunnen geven.
Dat staat dus enigszins los van de kwak-achtergrond waarvan ik steeds zeg dat de hulpverlener beter zou kunnen en zelfs moeten weten. Want veel kwak-ideeën gaan nu juist niet over een geloof (want daarover valt weinig te bewijzen), maar over een wetenschappelijk weerlegbare theorie (en daarom noemde ik homeopathie en astrologie). Wat als mensen nu juist vanwege die kwakachtergrond hulp zoeken bij de kwakker en die er tegen beter weten in toch lustig op los kwakt?
Mevrouw Renate – u heeft het juist gezien. Het is inderdaad een vorm van psychologie.
Maar Hans, wat is dan het verschil tussen de dominee en de astroloog die niet meer overtuigd is van de waarheid van de astrologie, maar het gebruikt als handvat om een gesprek op gang te helpen.
Ook in de psychologie zijn verschillende scholen, die allemaal pretenderen te werken. Desondanks zal het een beter werken bij de ene persoon en het ander bij de andere persoon.
Ik heb ooit 9 maanden in dagbehandeling gezeten. Daarbij hadden we dus ook een therapievorm, waarbij we konden oefenen met moeilijke situaties, die dan nagespeeld werden. Probleem daarbij was voor mij dat het altijd een toneelstukje bleef, dat weinig overeenkomst had met m’n gevoelens die ik in de moeilijke situatie had. Voor anderen zal dit wel gewerkt hebben, maar voor mij had het dus kennelijk maar een beperkt nut.
Ik neem aan dat de dominee in het bestaan van een hogere macht gelooft. Een dominee die van zijn geloof is gevallen, dat lijkt me erg lastig werken. Ik zie al een dominee op een preekstoel voor me met zalvende stem allerlei voor hem (of haar) niet meer geloofwaardige zaken verkondigen omdat de kerkgangers dat graag horen.
Waarom zou een ex-astroloog nog astrologie (waarin hij niet meer gelooft) toepassen om een gesprek op gang te brengen? Als je empathisch bent, kan dat toch ook zonder? Dan is een goed gesprek toch ook mogelijk? Of doe je het dan omdat de klant er in gelooft? Een vreemd soort placebo, lijkt me.
Ik ben bang dat ik je vraag niet helemaal kan volgen, Renate.
Meneer Hans – Kennelijk heeft u mijn verhaal niet goed gelezen.
Ik ben EX-astroloog, ja, maar ik gebruik astrologie ALLANG niet meer om een (empatisch) gesprek te beginnen. Om precies te zijn, sinds 1984 niet meer – ik heb alleen maar verteld wat de bevindingen zijn omtrent astrologie als gesprekstechniek.
O zeker, een heel enkele keer doe/deed ik het wel – laatste keer vijf jaar geleden geloof ik – maar alleen als men mij daar uitdrukkelijk om VRAAGT (om te weten hoe zoiets gaat). Echter met alle voorbehouden zoals ik die aan het eind van mijn verhaal heb vermeld. Dat is alles.
U dient mij geen zaken in de schoenen schuiven waar geen enkele grond voor bestaat.
Het zou overigens gepaster zijn geweest als u dit naar voren had gebracht op mijn blog ipv u nu te verschuilen achter een ander topic.
Zoals ik ook al opmerkte op de blog over astrologie: humbug gebruiken om een gesprek te beginnen. Daar word ik nu moedeloos van. Maar ik zal het wel fout zien tengevolge van te weinig kennis van zaken, er niet voor open staan. Het gebruikelijke kwakzalversverwijt dus.
Als u mijn blog goed had gelezen, meneer Hans, dan had u gezien dat ik astrologie een geloof, een religie noemde.
Mensen die ergens in Geloven, “bekeer” je niet met rationele argumenten. Voor uw argument: ze zouden beter moeten weten, zijn ze helemaal niet gevoelig.
Als u even naar boven scrollt, meneer Smit, dan zult u kunnen zien dat ik me niet verschuil, maar slechts verschillende alternatieve richtingen gebruik als voorbeeld van wat ik daar wil betogen en als reactie op het bovenstaande. Dat althans was mijn bedoeling. Astrologie is een van die richtingen. Homeopathie is een andere. Ik had evengoed acupunctuur, antroposofie e.v.a. kunnen noemen.
Gelovigen waarvan het geloof of een deel van het geloof door middel van wetenschap is “onderuitgehaald” zouden specifiek op die aspecten beter kunnen en moeten weten, of ze dat nu willen of niet. Als ze het niet willen of kunnen, zal mij dat eerlijk gezegd worst wezen, zolang ze mij of anderen geen last bezorgen of schade berokkenen.
Door verblijf buitenslands weet ik niet of ik er vooralsnog aan toekom om deze site te raadplegen.
http://welingelichtekringen.nl/15989-steve-jobs-had-spijt-dat-hij-niet-naar-de-dokter-was-gegaan.html