Kent Hovind is een bekende Amerikaanse Jonge Aarde Creationist. Hij is nogal controversieel, niet alleen onder skeptici maar ook onder zijn eigen collega-creationisten. Naast het geloof in een unieke schepping door een god, en een aarde die niet ouder is dan zo’n 6.000 jaar, houdt hij er nog veel meer vreemde ideen op na. Hij heeft een dr-titel van een ‘diplomafabriek’ die ‘Bible Degrees’ verstrekt. Zijn persoonlijke levenswandel is dubieus: hij zit op dit moment een gevangenisstraf uit voor belastingontduiking en een faillissement. Niettemin is Hovind een niet te onderschatten spreker en debater. In de geluidsfragmenten hieronder ontmoet hij echter een tegenstander van formaat.
Hovind houdt lezingen voor grote groepen mensen in kerken maar ook op universiteiten. Daarnaast heeft Hovind gedebatteerd met vele bekende ‘evolutionisten’ zoals echte wetenschappers meestal worden genoemd door creationisten. Hij noemt zichzelf Dr. Kent Hovind, hij heeft een PhD van the Patriot Bible University een bekende ‘Diploma Mill’ en zijn dissertatie was lange tijd niet beschikbaar (in principe is wetenschappelijk onderzoek altijd publiek beschikbaar, dat is één van de fundamenten!) Hier is een link naar de uiteindelijk gelekte dissertatie van Hovind en ik wens met name de gepromoveerden (die echt 4 jaar of meer hebben gezwoegd) veel leesplezier bij het werk van dit miskende genie.
Hovind als ‘goede’ debater betekent niet dat zijn argumenten steekhoudend zijn. Maar hij heeft zich een debatmethode eigen gemaakt waarbij vele (vaak zeer gekwalificeerde) opponenten er slecht vanaf komen. Het gaat bij Hovind om winnen van het publiek en niet om de feiten. Dit is veel voorkomend in dit soort debatten, ook met andere creationisten. De belangrijkste reden voor het debating-succes van de creationisten is naar mijn mening dat deze zich fulltime bezighouden met debatten en het ‘preken voor eigen parochie’, terwijl menig opponent vaak druk bezig is met echt wetenschappelijk onderzoek. Daarnaast zijn deze creationisten goed in het zaaien van verwarring, springen ze van de hak op de tak en gebruiken veel drogredenen. Het herkennen van drogredenen is, denk ik, een kwestie van ervaring omdat ze best (misschien intuïtief) plausibel kunnen klinken als je de redeneringen niet herkent voor wat ze zijn.
Naast een hele organisatie (Creation Science Evangelism, tegenwoordig CreationToday) van misinformatie in de Verenigde Staten heeft Hovind vele lezingen op DVD (zie DrDino) geproduceerd (veel daarvan zijn op Youtube te vinden). Tevens heeft hij een soort ‘Dinosaur Adventureland’, een themapark dat laat zien hoe mensen en dinosauriërs tegelijk hebben geleefd. In de Verenigde Staten zien we ook vaak dat evangelisten een eigen radiostation hebben, zo ook Hovind, en in 2005 heeft hij schijnbaar een keer zijn lastpost gevonden. Een promovendus aan de universiteit van Uppsala, belt hem in zijn programma en gaat de discussie aan. De verstokte evo-crea-discussie volgers zullen de discussie misschien al wel hebben gezien. Het laat op een uitstekende wijze de misleidende methoden van Hovind zien, maar de promovendus laat zich niet van de wijs brengen! Niettemin is dit naar mijn mening een van de beste discussies waar je aan het einde echt kunt zeggen dat de ‘evolutionist’ heeft gewonnen.
Deel 1 (de uploader heeft de intro weggelaten)
http://www.youtube.com/watch?v=XZm0weL8r6o
Deel 2
http://www.youtube.com/watch?v=6QCuUu90lyI
Deel 3
http://www.youtube.com/watch?v=9KOfEmaEuso
Kent Hovind is in 2007 veroordeeld tot 10 jaar gevangenis straf en een restitutiebetaling van $600.000 aan de Amerikaanse federale overheid. Zijn zoon Eric heeft het bedrijf overgenomen en daar verspreidt hij nog steeds zijn vaders flauwekul. Hier een link naar CreationToday op youtube.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Dat ‘proefschrift’ van Hovind is hilarisch! Geloof niet dat een middelbare scholier er een voldoende voor zou scoren als ie ‘t als opstel zou indienen.
De student had de analogie van auto fabricaties eigenlijk gewoon moeten toestaan, aangezien dit wel Hovind’s punt maakte dat ook in het scenario van een ontwerper eigenschappen gedeeld kunnen worden. Des te makkelijker had de student vervolgens het verschil kunnen aantonen tonen tussen design waarin voor het ontwerp vrij uit eigenschappen gekozen kan worden en de boomstructuur die bij natuurlijke selectie ontstaat.
Het stoort me een beetje dat hij Hovind’s argument niet aan hoort, aangezien die stelling op zich gewoon juist en correct is. Het is alleen wel bijzonder toevallig (zwaar understatement) dat een ontwerper zo consequent kiest voor combinaties van eigenschappen die OOK passen binnen een theorie van branching, waarmee dit dus duidelijk pleit voor evolutie en niet voor creationisme.
Voor iedereen behalve voor mensen met oogkleppen op, natuurlijk.
Ik volg Albert Bakker in deze, naar mijn mening wordt terecht het design argument van Hovind afgewezen. Ten eerste doen bruggen en auto’s niet aan (zelf)reproductie (zoals hij terecht aangeeft), een zeer belangrijk kenmerk denk ik.
Ten tweede is de hele design hypothese absoluut niet valide. Daarmee sluit ik een designer niet per definitie uit, maar het gaat om een werkbare hypothese die testbaar maakt dat er intelligentie achter bepaalde ontwerpen zit.
Het meest uitgewerkt zijn misschien de hypotheses van mensen als Behe, Dembski en Meyer, maar ook deze hypothesen van respectievelijk Irreducible Complexity, Specified Complexity en ‘Signature in the cell’ zijn vrij gemakkelijk te verwerpen (als simpelweg fout danwel als niet falsificeerbaar).
Ben ik ook eens met Bakker. Martin hamert op een enkel ding, maar het argument komt toch niet goed over, omat hij telkens maar weinig tijd krijgt om iets te zeggen.
Het argument is dat je de wereld van levende wezens kunt indelen in grote en kleine groepe, bijvoorbeeld de groep van de eukaryota, daarbinnen de groep van de dieren en daarbinnen weer de zoogdieren en daarbinnen de groep van de platypus en de groep van de honden. Die groepen zijn te definiëren met betrekkelijk eenvoudige kenmerken. Hovind argumenteert dat die naamgeving tamelijk willekeurig is en een menselijk bedenksel. Martin zegt dat wat in één groep bij elkaar zit, ook bij elkaar hoort op basis van andere kenmerken. Zo zul je bij de dieren geen plantkenmerken zoals chlorofyl en celwanden vinden. In elk geval kun je die consistentie van de indeling testen. Iets dergelijks is een noodzakelijk gevolg van gemeenschappelijke afstamming.
Martin had er nog veel meer aan kunnen toevoegen, namelijk dat je ook schattingen kunt maken voor de tijd tot aan diverse opsplitsingen, gebaseerd op mutatiesnelheid in het DNA. Maar het is zo al ingewikkeld genoeg en Hovind blijft maar hameren op het feit dat men in de enkele eeuwen dat mensen de natuur observeren niet heeft gezien dat er uit honden nieuwe soorten ontstaan. Hij blijft maar terugkomen op die honden.
Van het standpunt van een creationist kan een God-Schepper natuurlijk de natuur in elkaar zetten zoals Hij wil, bijv. Adam en Eva meteen in volwassen vorm met navel op de aarde zetten (en Eva meteen al met lang haar, zoals ze altijd wordt afgebeeld, en Adam met kort haar, dat alles in een tijd dat er nog geen kappers of messen en scharen waren. God kan de aarde scheppen compleet met fossiele schelpen hoog in de bergen en een verhouding uranium/lood in de rotsen die een leeftijd van miljarden jaren suggereert. Wat let Hem dan om de wereld in elkaar te zetten zodat die er net uitziet alsof het leven ontstaan is door een vertakkende proces van afstamming.
(Bij bacteriën komt het wel voor dat ongerelateerde bacteriën genetisch materiaal aan elkaar doorgeven, maar gelukkig gebeurt dat niet bij ons meercellige wezens, anders zouden we het een stuk moeilijker hebben om uit te vinden hoe de natuur in elkaar steekt.)
Omdat Martin voortdurend hamert op die indeling is het heel begrijpelijk dat hij zich niet laat afleiden door machines en bruggen. Je kunt trouwens machines niet zo makkelijk indelen voertuigen naar het aantal wielen bijvoorbeeld. Hij had misschien dan kunnen uitleggen dat als je dat probeert, dat je dan juist wel allerlei aanwijzingen krijgt dat het geen indeling naar afstamming is, omdat je dan allerlei uitzonderingen krijgt of mogelijkheden om ze op een heel andere manier in te delen. Het ging echter niet om aan te tonen dat machines niet van elkaar afstammen, maar dat levende wezens wel allemaal in 1 grote stamboom zitten.
Kon hij volgens mij beter niet doen en vast blijven houden aan het essentiële ingrediënt van reproductie. In jouw scenario sta je twee fenomenologisch identieke werelden toe en moet het onderscheid worden gebaseerd op het toepassen van Occam’s scheermes, of zoals de Engelsen zeggen parsimony. Dan kom je vervolgens in gebekvecht over inefficiëntie van een ontwerper en het oplepelen van voorbeelden van ontwerpfouten, die dan niet passen bij een perfecte ontwerper. Mij lijkt dat je je dan al veel te veel op theologisch terrein begeeft, hetgeen misschien niet het allerbeste idee is bij een creationist met een hem welgezind publiek.
In mijn ogen deed hij het precies goed, hield z’n oog constant op de bal en haalde hem iedere keer voor Hovind’s voeten weg op het moment dat hij dacht hem te kunnen passeren met een ingestudeerd trucje.
De student deed het goed natuurlijk, maar mijn probleem blijft dat het juist voor Hovind’s publiek zwak zal lijken de analogie af te wijzen, hoe terecht die afwijzing ook feitelijk was. Als je je in zijn publiek verplaatst zul je het afwijzen van de stelling nog moeten onderbouwen.
Ik denk nog steeds dat de student dacht dat Hovind de analogie gebruikte voor de theorie als geheel, maar dat was niet zo. Hij gebruikte hem alleen voor de stelling dat opdeling alleen niet bewijst dat er evolutie in het spel was. En dat is ook zo, het ging niet de opdeling, maar de strikte boom structuur *binnen* de opdeling. Daarop komt hij echter pas veel later terug.Ach ja. Voor mij blijft het meest tekende van de discussie op het eind waar, wanneer de tegenstander van het debat weg is, hij nog snel met wat verkeerde dooddoeners een en ander in de mond gelegd krijgt om het eigen aangenomen gelijk te bekrachtigen. Walgelijk.
Kent Hovind is echt goed! Evolutietheorie de macro gedeelte die door Darwin erg werd gepromoot is in jaren 80 ontkracht. Meer over creationisme in het Nederlands?
http://www.groeieningeloof.nl/genesis/ luister de eerste preken.