Kloptdatwel?

Archives for May 2012

Ecowasbal afgekeurd

by 9 Comments

Tros Radar besteedde op maandag 23 april aandacht aan de Ecowasbal, de wasbal van Ecozone en de Green Effex wasbal. Wat er uit de test kwam, zal de trouwe lezer van Kloptdatwel.nl niet verbazen: de Ecowasbal en die rare Fx-bal deden hoegenaamd niets. De Ecozone wasbal doet wel wat ie claimt, maar of het iets met duurzaam wassen te maken heeft, blijft in mijn ogen een vraag. Ik onderzocht de herkomst van de Ecowasbal – dat bracht zaken aan het licht die Tros Radar nog niet had gemeld.

De fabrikanten claimen dat de ballen getest zijn door instituten als TNO en TüV.. Ik stelde hierover vragen aan de TüV. Die antwoordde dat het keuringscertificaat ten onrechte werd gevoerd. Mijn vragen aan TüV hadden effect: de commerciële uitingen voor de wasbal zagen er na een paar weken ineens anders uit. Een verhaal over een speurtocht door het labyrint van keuringsclaims voor de wasbal.   

Maar laten we eerst nog eens kijken naar het bewuste item van Tros Radar:

De conclusies van Tros Radar (en de TU Delft) sluiten naadloos aan bij wat ik in mijn artikel Even opfrissen: de wasballen nader bekeken schreef. Over de herkomst van de Ecowasbal en de keurmerken heeft Radar weinig te melden. Ik kan daar nu echter wel wat meer over vertellen. Nadat mijn artikel geplaatst was, wees ik daar af en toe mensen op via Twitter, als ik zag dat ze informatie vroegen over de mogelijke werkzaamheid of wanneer er juichverhalen over verteld werden. Een beetje sceptisch tegengeluid leek me dan wel nuttig. Ook stelde ik het energiebedrijf Nuon, die flink reclame maakt voor de wasbal, een aantal vragen via hun Facebook pagina. Maar die werden inhoudelijk ‘professioneel genegeerd’, net zo lang totdat het bericht van de voorpagina was afgeschoven.

Ecowasbal afgekeurd 1
Ecowasbal heeft een dergelijk logo van TüV Sud op de verpakking staan

Contact met Ecowasbal

Blijkbaar was de producent van de Ecowasbal hier toch niet zo blij mee en na eerder nooit inhoudelijk op mijn vragen via e-mail ingegaan te zijn, werd ik half december plotseling gebeld: of ze er niet met mij over konden praten? Daar zag ik niet zoveel in, zeker niet zolang ze mijn vragen niet eens beantwoord hadden (zie naschrift bij mijn vorige artikel).

Een week later kreeg ik via mail die antwoorden alsnog, met als belangrijkste het certificaatnummer van TüV Sud. De Zuid Koreaanse ingenieur die de wasbal zou hebben bedacht, werd door Ecowasbal niet herkend als Dr. Jeon Hyoung Tag van Biocera, zoals ik geopperd had. Wie het dan wel is, vertelden ze jammer genoeg niet. Het certificaatnummer kon ik echter niet traceren in de database van TüV Süd en ik vroeg Greenhabits, de leverancier van de Ecowasbal, toen maar om gewoon een scan van de papieren versie te mailen. Daarop heb ik niets meer van ze vernomen.

De herkomst van de Ecowasbal

Begin januari besloot ik uiteindelijk zelf maar TüV te mailen. Eerst moest ik tot de conclusie komen dat ik tot dusver bij de verkeerde TüV (Rheinland namelijk) had aangeklopt, wist ik veel dat het om gescheiden organisaties gaat! Maar eenmaal bij het juiste adres kreeg ik vrijwel direct het volgende antwoord:

‘According to our database your enquired certificate B 08 03 65904 001 held by MBAURA CO., LTD. for Washing Balls is shown as not valid’.

Dit antwoord bevestigde in ieder geval mijn vermoeden dat de Ecowasbal die van MB Aura is. En dus ook dezelfde bal als de Ecobolo Irisana. Dat was ook één van mijn vragen aan Ecowasbal geweest en die was ontkennend beantwoord. Het ongeldige certificaat van MB Aura blijkt op vier verschillende ballen te slaan. Hieronder staan de ballen die je het meest aantreft op diverse internetsites:

Ecowasbal afgekeurd 2
Drie verschillende ‘gecertificeerde’ wasballen van MB Aura

Met deze informatie was het vervolgens niet moeilijk om andere leveranciers over de wereld op te sporen en uiteindelijk vond ik ook de tussenhandelaar: Rapha World Co Ltd. Op een pagina op hun site staan keurig al hun ‘partners’ genoemd. Die wasballen blijken in nogal wat landen leverbaar. In het kleine Nederland zijn er alleen al via de Nuon duizenden stuks verkocht, om hoeveel zou het wereldwijd wel niet gaan?

Ecowasbal afgekeurd 3
Het ongeldige certificaat met mogelijk vervalst zegel

In de VS en Canada is o.a. Good Morning Enterprises Inc. (GME) de leverancier, maar het werd mij niet duidelijk of het hier om een zusterbedrijf van MB Aura gaat, of slechts om een doorverkoper. Op de site van MB Aura staan ze als gelijken. In ieder geval wist ik daar met een beetje bluf een setje gescande certificaten  los te krijgen. Die stuurde ik weer naar TüV.
Toen raakten ze daar in Duitsland toch wat meer geïnteresseerd en vroegen ook of ik wat betere afbeeldingen van de verpakking van Ecowasbal kon mailen. Het antwoord kwam weer snel:

‘According to our database your enquired certificate B 08 03 65904 001 held by MBAURA CO., LTD. is shown as not valid.
According to our database your enquired certificate Z2 08 03 65904 002 held by MBAURA CO., LTD. is shown as not valid.
As accreditated body we are bound to confidentiality to our clients towards third parties. Therefore, please understand that we cannot provide you the requested information.

The attached declarations of conformity were not issued by the TÜV SÜD Product Service GmbH and the pictured TÜV SÜD holograms are added without the relevant authorization’.

Acties van TüV Süd

Helaas wilde TüV mij dus niet vertellen wat er aan de hand zou kunnen zijn en hoe ze het verder gingen afhandelen. De regels van TüV zelf lieten daar volgens mij weinig onduidelijkheid over bestaan: het voeren van het logo is niet toegestaan en het logo moet verwijderd worden van al het beschikbare materiaal, of de producten moeten vernietigd worden  (lees maar na op pag. 7, punt 2.2). Ik besloot zelf maar even tot een ‘radiostilte’ en af te wachten of TüV inderdaad wat zou doen.

De ‘boosdoeners’ zitten duidelijk in Zuid-Korea en de leveranciers (als Ecowasbal/GreenHabits) moesten in eerste instantie waarschijnlijk ook maar vertrouwen op informatie die ze kregen van MB Aura en/of Rapha. Wellicht dat TüV daarom alleen maar aandringt op het verwijderen van het logo op de meest zichtbare plekken. Op een aantal websites zag ik namelijk dat er de afgelopen weken veranderingen zijn opgetreden. Vergelijk de huidige website van ‘TheMagicEraWashingball‘ (van GME) maar eens met het screenshot hieronder. Ook hieronder een afbeelding die eerder op de site stond waar ze de Ecobolo Irisana verkopen. Nu worden er nog maar drie zijden van de verpakking getoond. De vierde, die is verwijderd, had ik eerder gemaild naar TüV Süd.

Ecowasbal afgekeurd 4
Screenshot van ‘TheMagicEraWashingBall” van 4 januari 2012 (klik voor vergroting)
Ecowasbal afgekeurd 5
Deze afbeelding staat niet meer op de site (screenshot 4/1/2012)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En Ecowasbal?

Misschien is het toeval, maar in het antwoord van Ecowasbal op het programma van Tros Radar wordt TüV Süd ook niet meer genoemd. En onlangs maakte iemand in Wikipedia een pagina aan over de Ecowasbal (inmiddels verwijderd, omdat het gewoon reclame was). In de paar dagen dat die pagina erop stond, werd er wel een opmerkelijke wijziging aangebracht door degene die het oorspronkelijke lemma had aangemaakt: een verwijzing naar TüV Süd werd verwijderd. Op de eigen site van Ecowasbal wordt nog wel over TüV gerept maar dat kan een verwijzing naar de test zijn die wel/niet door TNO werd uitgevoerd (het bewuste onderdeel van TNO is in 2010 overgenomen door TüV Rheinland, zie mijn eerdere stuk voor de onduidelijkheid hierover).

Al eerder merkte ik op dat Ecowasbal waarschijnlijk te goeder trouw in zee is gegaan met de leveranciers in Zuid-Korea. Dat de wetenschappelijke onderbouwing van de vermeende werking van de bal echter ontbreekt, kon echter nu al minstens twee jaar bekend zijn. Ook vind ik het opvallend dat het bedrijf maar een heel klein stukje van de wetenschappelijke onzin geeft, die door MB Aura wordt verteld (klik op de link: het is echt heel smakelijke onzin!). Ecowasbal neemt alleen heel beknopt het verhaal over de ‘hydroxyl-ionen’ over. De huidige eigenaar van Ecowasbal gaf in ons gesprek wel toe dat al die andere formules en verhalen over ‘verkleinde waterclusters’ ook werden genoemd door hun leverancier als verklaring voor de werking van de wasbal. Werden ze weggelaten voor de Nederlandse consument, omdat die ook voor Ecowasbal iets te dubieus klonken?

 

‘She’s a witch! Burn her!’

by 6 Comments

Geloof in, en de angst voor hekserij is iets dat eens in de zoveel tijd zijn kop opsteekt. De ene keer (vooral in Europa) is het meestal lachwekkend, de andere keer (in bijvoorbeeld Azië en Afrika) letterlijk dodelijk serieus. Deze occulte1 zaken zijn flauwekul, maar af toe verdient het geloof in deze onzin weer eens wat aandacht. In dit stuk aandacht voor kinderen in Afrika die worden beschuldigd van hekserij. Vaak is dat niet meer dan een excuus om de aandacht af te leiden van alle dagelijkse ellende. Voor de kinderen met afschuwelijke gevolgen.

De laatste heksen werden in Nederland naar verluidt in 1613 geëxecuteerd. Dat was tijdens de heksenprocessen van Roermond. In korte tijd werden daar 64 mensen op de brandstapel ter dood gebracht. De laatste heks in Europa werd officieel in Zwitserland geëxecuteerd, dat was Anna Göldi in 1785. In deze casus was hekserij overigens al niet meer de officiële aanklacht, maar het speelde wel een rol bij de beschuldigingen.

‘She’s a witch! Burn her!’ 6
Vele ‘veroordeelde’ heksen eindigden op de brandstapel. Executie van Anna Hendricks in 1571 (bron: onbekend)
Geloof in hekserij nog steeds actueel

Wie overigens dacht dat het daarmee gedaan was, heeft het mis, zoals een eerder artikel hier op Kloptdatwel laat zien. Voor prof. dr. Mart-Jan Paul (van de Evangelische Theologische Faculteit te Heverlee bij Leuven) is hekserij springlevend. Dat blijkt uit zijn boek over occulte zaken (waaronder dus hekserij). Hij heeft ook bepaalde uitspraken gedaan in de zaak van Tristan van der V. die doen vermoeden dat voor Paul hekserij iets van deze tijd is. Bepaalde christelijke stromingen leggen verbanden tussen occulte zaken en de duivel. Dus het idee dat mensen (zwarte) magie bedrijven, al dan niet in samenwerking met de duivel. Dat fenomeen is onder andere waar te nemen bij  kritiek van bepaalde groeperingen op bijvoorbeeld de boeken en films van Harry Potter.

In Saoedi-Arabië is hekserij nog steeds een misdrijf waarop de doodstraf staat. In december 2011 is daar nog een vrouw onthoofd voor dit ’misdrijf’. Ook in India komt het voor zoals dit recente artikel uit het blad The Economist beschrijft. De ‘heksenjacht’ lijkt vaak de kop op te steken in perioden van onzekerheid zoals bij armoede en ziekten. Dat geldt niet alleen in andere landen. Hoogleraar Paul kreeg bijvoorbeeld een podium in de Nederlandse pers door zijn commentaar op de schokkende moordpartij van Tristan van der V. Daarnaast lijken factoren zoals afgunst van belang te zijn waardoor dorpsbewoners elkaar soms beschuldigen van hekserij.

Kinderen worden van hekserij beschuldigd

Het geloof in hekserij en andere occulte zaken is ook wijd verbreid in grote delen van Afrika ten zuiden van de Sahara. Daar is in sommige gebieden een tendens zichtbaar waarbij bepaalde christelijke stromingen in combinatie met lokaal bijgeloof heksengedrag projecteren op kinderen. De gevolgen daarvan zijn schrijnend, zoals te zien  in de documentaire ‘Saving Africa’s Witch Children’ (Red Afrika’s heksenkinderen).

‘She’s a witch! Burn her!’ 7
Verstoten door de eigen ouders (Scène uit ‘Saving Africa’s Witch Children’)

Deze documentaire uit 2009 heeft deze problematiek terecht de nodige aandacht gegeven. En hoewel de documentaire ‘Saving Africa’s Witch Children’ zich vooral richt op Nigeria, komt dit probleem voor in grote delen van het Afrikaanse continent. De documentaire heeft mede geresulteerd in een rapport van de Verenigde Naties (VN) over deze problematiek met als titel ‘Breaking the spell’.

Ook in een documentaire van de Amerikaanse nieuwszender ABC is te zien hoe angst en onzekerheid van individuen en soms hele dorpen wordt afgeschoven op kinderen.

http://www.youtube.com/watch?v=MlRG9gXriVI

http://www.youtube.com/watch?v=M8Dl2EeqHxc

Ook in Europa (zelfs in Ermelo)

Ook in Europa hebben we al een aantal keren te maken gehad met deze gevaarlijke combinatie van religie en bijgeloof2, zoals deze voorbeelden uit Zweden en Groot-Brittannië laten zien. En het zijn niet alleen Europeanen met niet-Europese achtergrond die in deze zaken geloven. Afgelopen weekend was er een zogenaamde bevrijdingsconferentie in Ermelo ‘(…) om onderwijs te geven en te bidden voor hen die occult belast en/of gebonden zijn geraakt’. Dit, samen met de eerder genoemde prof. dr. Mart-Jan Paul, laat dit zien dat dit soort bijgeloof nog steeds leeft, ook in Nederland.

Een voorbeeld: Helen Ukpabio’s geloof in behekste kinderen

Recentelijk verscheen er op youtube een filmpje van een sceptische ‘vlogger’ die ook op dit probleem wilde wijzen. Doel was aandacht te vragen voor het aanstaande bezoek van Helen Ukpabio aan de Verenigde Staten (dit bezoek was eerst gepland in maart maar is verplaatst naar mei). Helen Ukpabio is zelfbenoemd ‘Lady Apostle’ en oprichter van de Liberty Foundation Gospel Ministries in Nigeria. Wikipedia schrijft over haar geloof in behekste kinderen:

‘The belief most often associated with Mrs. Ukpabio and her organisation is a claim that Satan has the ability to manifest himself in the bodies of children by demonic possession and make them become his servants in the form of ‘witches’ or ‘wizards’.

Naast veel aanhang in Nigeria zijn er ook varianten van deze kerk te vinden in andere delen van de wereld zoals de Verenigde staten. Deze kerken worden veelal bezocht door daar wonende Nigerianen.

‘She’s a witch! Burn her!’ 8

Helen Ukpabio komt vrij uitgebreid aan de bod in de eerder genoemde documentaire. Zij beweert dat ze zelf een heks is geweest en verder verspreidt ze een hele berg onzin waarbij zij alle ellende van individuen en van hele dorpen toeschrijft aan ‘behekste’ kinderen. Naast deze ‘haatpreken’ in haar eigen kerk verspreidt ze haar boodschap ook door middel van films in onvervalste ‘Nollywood’ stijl (Nigeria is de op India na grootste filmproducent ter wereld).3 Mensen zoals Helen Ukpabio zijn met hun onzinverhalen direct verantwoordelijk voor de ellende waarin veel van deze kinderen in zijn beland. Het zou goed zijn als mensen die veel schade en ellende hebben veroorzaakt, zoals Helen Ukpabio (en zij is helaas niet alleen), zich verantwoorden voor de rechter. Dat is in dit specifieke geval de taak van Nigeria.

Joseph Kony misbruikt kinderen

Recentelijk is er veel aandacht geweest voor de leider van de Lords Resistance Army (LRA), Joseph Kony. De LRA is een religieus geïnspireerde terreurgroepering en maakt ook misbruik van het bijgeloof in occulte zaken. De beweging ronselt kindsoldaten. De kinderen wordt o.a. wijsgemaakt dat deze door middel van ‘heilig’ water, toverspreuken en/of bijzondere kettingen onkwetsbaar zijn voor kogels. De resultaten laten zich raden… De Oegandese regering maakt met steun van de VS jacht op Kony die wordt gezocht door het Internationale Strafhof in Den Haag. Wikipedia schrijft over Kony:

‘Kony proclaims himself the spokesperson of God and a spirit medium, has nurtured a cult of personality, and claims he is visited by a multinational host of 13 spirits, including a Chinese phantom’.

Het is natuurlijk te hopen dat Kony zich binnenkort moet verantwoorden voor het Internationale Strafhof. Maar het geloof in kinderhekserij is en blijft een hardnekkig probleem. Zeker als we zelfs in Nederland nog mensen hebben die in deze flauwekul geloven. Het minste dat we kunnen doen is dit soort verwerpelijke zaken af toe wat extra aandacht aandacht geven. Bij deze.

 

1 De term occult betekent zoiets als verborgen of geheimzinnig en wordt vaak gebruikt om zaken aan te geven die geen enkele wetenschappelijke basis bezitten, zoals alchemie, astrologie en toverij. In bepaalde religieuze stromingen wordt de term gebruikt om te verbloemen dat men nog steeds gelooft in dergelijke ongefundeerde onzin. (definitie volgens de auteur)

2Ik maak een bewust onderscheid tussen religie en bijgeloof in deze context, ik realiseer me dat daarover te discussiëren valt.

3Het echte Nollywood produceert overigens overwegend onschuldig vermaak.

De zaak 201012662/1 en het einde van de homeopathie in Nederland

by 19 Comments

Column van Cees Renckens
De zaak 201012662/1 en het einde van de homeopathie in Nederland 9
Cees Renckens schrijft columns voor Kloptdatwel. Van 1988 tot 2011 was hij voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Foto: Vivian Oei.

In 1997 startte het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen CBG met het registreren van homeopathische middelen, een voortvloeisel uit Europese wetgeving, waaraan elk land zijn eigen invulling mocht geven. Nederland koos ervoor om deze onzinnige taak uit te besteden aan het CBG, dat zich tot die tijd nimmer met dit anachronisme bezig had gehouden, maar nu wel tuk bleek op deze uitbreiding van haar taak/functiebeschrijving.

Er kwamen twee categorieën: enkelvoudige middelen zonder indicatie, het spul dat doorgaans alleen op voorschrift van een homeopaat wordt gebruikt. Voor de tweede categorie middelen, samengesteld uit mengsels en voorradig in de zelfzorgschappen van drogist en apotheek, die wel een indicatie claimen, gold een aangepaste ‘bewijsvoering’, waarbij volstaan kon worden met verwijzingen naar monografieën over het preparaat of naar vermelding in het Deutsches Homöopathisches Arzneibuch. Aldus werd in 1999 het eerste homeopathische middel met indicatie geregistreerd: A. Vogel’s Aconitum D 10, te gebruiken bij ‘koorts en zenuwpijn’ en anno 2012 zijn er inmiddels ruim 250 homeopathica met erkende indicatie op de markt.

Onze overheid had destijds nog wel het fatsoen om te eisen dat er op de verpakking van de middelen met indicatie de volgende tekst zou worden afgedrukt: ‘De werkzaamheid van dit homeopathisch geneesmiddel is door het CBG niet met wetenschappelijke criteria beoordeeld’. Deze tekst heet in de wandelgangen de disclaimer. VSM nam geen genoegen met deze storende afzwakking van haar propaganda en procedeerde tegen de verplichte disclaimer. Ze wonnen, hetgeen leidde tot dolle vreugde bij de zakenlieden van VSM, maar de vreugde duurde niet lang, want de minister van VWS oordeelde dat het evenwicht nu uit de regelgeving was verdwenen en bepaalde dat aan homeopathische middelen dezelfde toelatingseisen voortaan zouden moeten worden gesteld als aan reguliere echt werkzame geneesmiddelen. In 2007 trad deze nieuwe ministeriële Regeling in werking en homeopathica moesten dus vanaf die datum op gebruikelijke farmacologische gronden werkzaamheid aantonen. Voor middelen die al in de handel waren was er een overgangsregeling van twee jaar, waarbinnen de fabrikanten moesten aangeven op welke wijze ze de bewijzen van werkzaamheid (‘preklinisch en klinisch-farmacologisch’) dachten aan te leveren.

Op 19 december 2007 liet VSM Geneesmiddelen aan het CBG weten dat zij de indicatie van het in 31 juli 2002 geregistreerde Rinileen wilde handhaven onder verwijzing naar homeopathische literatuur en stelde dat het bewijzen van de werkzaamheid van deze middelen niet op reguliere wijze mogelijk was. Hierop ontnam het CBG VSM de handelsvergunning (RVH 80007) voor de Rinileen neusdruppels (indicatie: neusverkoudheid, oorpijn en bijholteontsteking). Tegen deze beslissing ging VSM wederom procederen en naast wat strikt formeel-juridische argumenten kwam men onder andere op de proppen met het bedrijfsbelang van VSM en beklemtoonde zij dat het CBG niet had bewezen dat het middel onwerkzaam was. Nu verloor VSM. Hoger beroep was nog mogelijk en zo klopte VSM in 2011 aan bij de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Het mocht niet baten: het hoger beroep (zaak 201012662/1) werd afgewezen en het vonnis werd gehandhaafd. De uitspraak kwam op 18 april 2012 en hij moet in de homeopathische wereld met paniek zijn ontvangen. Biohorma, VSM, Boiron en dergelijke verdienen alleen aan de complexmiddelen mét indicatie en praktisch niets aan de enkelvoudige middelen, die men slechts als service aan de al dan niet klassieke homeopaten in het schap houdt.

Na 15 jaar publieksmisleiding met toch ook enige medeplichtigheid van onze overheid en de afdeling homeopathie van het CBG komt aan die beschamende vertoning eindelijk een einde. De fabrikanten mogen hun middelen blijven maken, maar ze mogen niet meer zeggen waartegen het zou helpen: vanuit marketing oogpunt een hopeloze situatie. Het faillissement van de Nederlandse bedrijven die het publiek zo lang hebben kunnen misleiden, kan nu dus op korte termijn verwacht worden. De homeopathie is afkomstig uit Duitsland en daar kent men een mooie uitdrukking, die hier zeker voor mij op gaat: ‘Die schönste Freude ist Schadenfreude!’.

Aanpassing van de redactie 01-07-2013: het zaaknummer in de titel bleek onjuist en is gecorrigeerd. De titel als onderdeel van de URL zal niet gecorrigeerd worden omdat daarmee ook de URL aangepast zou worden.