De XKCD comic van Randall Munroe hebben we al vaker gebruikt. Deze onderstaande spreekt voor zichzelf:
De begeleidende tekst:
Well, we’ve really only settled the question of ghosts that emit or reflect visible light. Or move objects around. Or make any kind of sound. But that covers all the ones that appear in Ghostbusters, so I think we’re good.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Geweldig. Helemaal raak.
Ach…
Ik heb ooit eens in de nabijheid van een onzichtbare entiteit een soort van kilte ervaren, dat is niet te beschrijven, dat zul je moeten ervaren.
Dan heb je echt niet zoveel praatjes meer.
Serieus? Weet je zeker dat het niet Ahriman was 😀
Typische Bosch ervaring, vooral als je de deur open laat staan 😀
Je had het maar eens mee moeten maken en echt bang uitgevallen ben ik nu ook weer niet, als zeg ik het zelf, daarvoor heb ik in mijn leven al teveel meegemaakt, maar is dit geval, het speelde in een huis waar ik logeerde in de VS, waar iets aan de hand was, kreeg ik kippenvel van mijn kruin tot mijn tenen, want ik voelde duidelijk een aanwezigheid.
En eigenlijk ben ik een vrij nuchtere Hollander.niet zo ontvankelijk voor bijgeloof of whatever..
Maar ik was gewaarschuwd, ging er toch steeds weer naar toe, de confrontatie aangaan, want ik wilde er niet aan, maar zag op een gegeven moment de deurkruk bewegen, die toch echt wel zeer stevig afsloot, terwijl ik ‘s middags op mijn bed lag te lezen, sprong razendsnel mijn bed uit, trok de deur open, dacht dat iemand een grapje uithaalde, maar er was niemand te zien.
Mijn gastvrouw had me wel gewaarschuwd dat de geest van haar recentelijk overleden man in het desbetreffende huis wel eens wat plaagde, maar dat lachte ik enthousiast weg, dat nam ik echt niet serieus, ik geloofde niet in die onzin, nu kijk ik toch wel ietwat anders tegenaan.
Ik beveel een stevige cocktail van antroposofische middeltjes en een neut aan, om je etherische lichamen weer in balans te krijgen.
Grappig hoor. Maar zo zou ik misschien ook wel gereageerd hebben als ik dergelijke post zou lezen,
Je moet eerst een iets dergelijks ervaren, net als misschien met uittredingen of BDE’s.
Dan piep je wel anders.
Na deze ervaring ben ik me grondig in het occultisme gaan verdiepen, waardoor zaken me plotseling wat duidelijker begonnen te worden,
Waarschijnlijk heb ik contact gehad met een astrale schil uit de astrale sferen, waar we uiteindelijk allemaal belanden als we overleden zijn, begrijp ik nu, afijn voor de geïnteresseerden:
http://www.saint-pierre-les-bregines.org/belgie/A850219%20-%20Be%EFnvloeding%20betreffende%20astrale%20werelden%20-%20100%20kB.pdf .
Goed verhaal.
Maar als je er logisch op ingaat,
dan is het dus zo dat de gastvrouw des huizes jouw al had gewaarschuwd voor een ronddolende geest. Dan wordt je dus al alert, de rest volgt dan vanzelf, een windvlaag, iets dat dichtslaat enz. dat was dan die kwaaie geest 😉
Nooit een spookhuis meegemaakt, lijkt me wel een ervaring waard.
@Theo,
Dat had zo kunnen werken, maar is niet het geval, een stevig verankerd deurslot gaat echt niet open door een windvlaagje.
Het voelen van een aanwezigheid was onmiskenbaar, nooit eerder een dergelijke ervaring gehad, ook toen had ik nog niets bij mijn gastvrouw ter sprake gebracht.
Zelfs dan denk je nog het zullen mijn eigen hersenspinsels wel zijn, maar het deurslot en later een reflectie in de spiegel van de badkamer, toen was ik alleen in het huis, schrok toen wel eventjes, dit deed me vermoeden dat er wel ietwat meer aan de hand was.
(Nogmaals) De waarschuwing van de gastvrouw kreeg ik pas nadat ik al bepaalde ervaringen had gehad niet ik beslist niet kon plaatsen en ik het bij haar ter sprake bracht.
Ik ben echt niet bijgelovig, overgevoelig, verre van dat, in dit geval was dit ook niet voorgeprogrammeerd, want ik weet dat je de kracht van suggestie zou je beslist niet moeten onderschatten.
Mijn vrouw en kinderen sliepen destijds op een ander adres, het speelde zich af in een buitenwijk van L.A., ik kreeg wel een ander logeeradres aangeboden, maar bleef logeren op het bewuste adres, omdat ik wilde uitvinden hoe het nu precies zat. Het intrigeerde me.
Maar daar ben ik nooit achter gekomen, Een interessante ervaring inderdaad maar ook zeer zeker wel belastend.
Theo, in Engeland kun je geloof ik tegen een forse betaling reserveren voor een verblijf in een spookhuis, ga maar eens Googlen.
Misschien zit er iets van jouw gading bij.
De link verwijst naar o.a.
“Laten we eerst beginnen met het astrale vlak een beetje te preciseren, Er is een wereld van
vrije deeltjes. Die zijn normaal overal aanwezig al is het alleen maar door het baanspringen
van bijvoorbeeld elektronen, baanverdringingen. A1 deze deeltjes zijn veldgevoelig d.w.z.
wanneer je een veld hebt van voldoende sterkte, dan is het mogelijk om ze in een veld te
groeperen ongeveer zoals je met ijzervijlsel doet in een magnetisch veld.”
Kortom: we hebben weer eens te maken met iemand die de wetenschappelijke klok heeft horen luiden maar niet weet waar de natuurkundige klepel hangt. Het lijkt wel een homeopaat, in die branche wordt er ook steeds te pas maar vrijwel altijd te onpas kwantummechanica bijgehaald.
Dit soort woordenbrij is in totaliteit niet serieus te nemen.
Kan zijn Hans, maar het ging om de ervaring en die was onmiskenbaar, wat er ook achter mag steken.
Als het ene onzin is (“kan zijn”…), wat voor waarde valt dan te hechten aan een andere mededeling van u (de ervaring)? Het komt zeer subjectief over. Eerlijk gezegd geloof ik er geen bal van en hoort e.e.a. in slechte romans thuis.
“Als het ene onzin is (“kan zijn”…), wat voor waarde valt dan te hechten aan een andere mededeling van u (de ervaring)?”
We hebben nu eenmaal niet voor alles een instant verklaring.
Ik stelde toch al, het is de ervaring die telt. Welke filosoof stelde dat nu weer zo expliciet, kan ik zo niet opkomen.
“Eerlijk gezegd geloof ik er geen bal van en hoort e.e.a. in slechte romans thuis.”
Dat soort van reacties ben ik wel aan gewend, ik begrijp jouw reactie wel, want ook krijg ik vaak van vrienden een verwijzing naar het inschakelen van “Ghostbusters”, als we het er nog eens over hebben, ik laat het hier verder maar bij, voor mezelf is het een bewiis dat er wel degelijk zoiets als een onzichtbare wereld bestaat, hoe een ander daar over denkt moet hij/zij zelf maar weten.
Waarom niet alle mogelijke en meer plausibele oorzaken van de “ervaring” nagaan maar in plaats daarvan a priori aannemen dat er sprake is van een “entiteit” en dat dan maar meteen tot bewijs bombarderen? Dat is dezelfde soort gemakzucht waarmee iedere religie van “wonderen” uitgaat en waaraan alternatieve “geneeswijzen” hun twijfelachtige waarde ontlenen. U kent toch wel dat befaamde scheermes?
“Waarom niet alle mogelijke en meer plausibele oorzaken van de “ervaring” nagaan maar in plaats daarvan a priori aannemen dat er sprake is van een “entiteit” en dat dan maar meteen tot bewijs bombarderen?”
Dat had ik al gedaan, wat dacht je, ik ben op zoek gegaan naar alle mogelijke verklaringen, daarom was ik ook vaak alleen in het huis, nu onderschat je me wel een beetje. Maar dat de deurknop bewoog, de verschijning in de spiegel en het sterk aanvoelen van een aanwezigheid, wat ik normaliter nog nooit in mijn leven zo heb ervaren, probeer daar dan maar eens chocolade van te maken.
Wat dat betreft loop ik nog steeds met grote vraagtekens rond.
Om even bij het uitgangspunt van deze thread te blijven: heb je e.e.a. gefilmd?
Nee.
Oh, jammer. Dus je hebt wel allerlei andere acties ondernomen, maar niet geprobeerd om tastbaar bewijs te verzamelen. Alleen jouw verhaal moet ons overtuigen? Met alle respect: ik ben bang dat dat niet gaat lukken zo.
Dat hoeft toch ook niet.
Klopt, daar heeft ù weer gelijk op. Maar wat is dan de reden dat je deze ervaring überhaupt deelt met mensen waarvan je met redelijke zekerheid weet dat ze die òf gewoon niet geloven, òf van een totaal andere verklaring voorzien dan jijzelf?
@Jan,
Ik was eigenlijk toch wel benieuwd naar de reacties, alhoewel natuurlijk ook wel weer voorspelbaar van aanhangers van het reductionistische natuurwetenschappelijke wereldbeeld, achteraf had ik dit verhaal misschien beter niet op dit blog kunnen plaatsen, maar
het heeft uiteindelijk toch heel wat losgemaakt en misschien sommige mensen wel een beetje aan het denken gezet, (zie o.a. mijn post aan Mopje van zes dagen geleden).
Ok, snap ik. Wat mij opvalt, is dat de toon van zo’n discussie al snel guur wordt. Als we de ander al meteen met ‘zweefkees’ aanspreken, is de kans dat diegene dan naar je argumenten gaat luisteren gereduceerd tot nul. Dat zouden hoogopgeleide mensen met enige kennis van de retorica toch moeten weten. Ik zie dat als leraar soms met lede ogen aan. Ik geloof ook absoluut niet dat jij een ‘entiteit’ hebt waargenomen, maar met mijn bescheiden wetenschappelijke kennis meen ik dat je jouw waarneming als nèt zo echt hebt ervaren als de koffie die je drinkt bij het ontbijt. Verder hou ik er ook rekening mee dat je een liegende trol zou kunnen zijn, maar totdat ik dat heb kunnen aantonen ga ik respectvol met je om.
In wezen is dit blog gevuld met gelijkgestemde posters, zodra iemand in deze een visie poneert die niet aansluit bij de rest wordt hij/zij daar inderdaad op een niet al te tactische manier op geattendeerd. *(of zal ik de term afgerekend maar hanteren). 🙂
Lees bijv ook eens de reacties onder het topic van Prof M. de Haas, of de Federatie Steinerscholen etc.
Misschien zouden we het er eerst maar eens over moeten worden hoe je nu precies het begrip entiteit zou moeten definiëren en wat ik in een vorige post al eerder stelde dat alles wat we waarnemen slecht een neurologische representatie is van onze observaties, biedt dit gegeven toch wel een ruim scala aan mogelijkheden, een braakliggend terrein waarvan we nog geen enkele notie hebben, want wat behelst nu eigenlijk de werkelijkheid, daar hebben we nog heel weinig zicht op, behalve zaken waar we enige consensus aan kunnen ontlenen.
Als jij denkt dat ik een trol ben, dan lijkt het me maar beter dat we de communicatie verder staken, hoe had jij dat overigens willen aantonen dan, zo niet, dan blijf ik ook respectvol met jou omgaan, wie je dan ook maar mag zijn.
ok sorry voor de opmerking mbt de trol. Het lijkt me inderdaad moeilijk aan te tonen. Dat alles wat we waarnemen slecht een neurologische representatie is van onze observaties, pleit volgens mij juist tègen al te spectaculaire verklaringen.
Dat leek mij ook al. De opmerking m.b.t. de trol laten we verder dan maar links liggen.
“Dat alles wat we waarnemen slecht een neurologische representatie is van onze observaties”,
Tja, of jij zou er misschien iets anders van moeten kunnen maken. 🙂
En wat zijn nu uiteindelijk te spectaculaire verklaringen, heb je betrouwbare uitgangscriteria om jouw bewering hieromtrent te staven.
Ragnar764 Nee, ik kan daar niets anders van maken. Het spijt me maar ik heb eigenlijk geen zin om hier op deze plek daar dieper op in te gaan. Het is vakantie en ik probeer juist de grijze cellen wat rust te gunnen, ok?
Hoeft ook niet, maar je begon zelf toch met reageren, dan laten we het hierbij.
Ja, ik was begonnen met reageren, maar dat was ruim vóór ik vakantie kreeg 😉
En toen liep het wat meer uit dan dat je verwacht had waarschijnlijk, het kan verkeren. 🙂
Ach…
Nu de orbs met camera’s zijn ontdekt beginnen de zweefkezen vast over onzichtbare entiteiten in astrale velden. Die kunnen vast zware sloten openmaken maar zichzelf fatsoenlijk voorstellen is er waarschijnlijk niet bij. Wedden? 😉
Zo, ben jij het ook weer even kwijt. Ik zou het trouwens zelf ook nooit geloofd hebben, maar ervaring……
Afijn, hopelijk was het éénmalig.
Ach Mopje, zelfs wezens uit onze grofstoffelijk wereld die men ook wel met inbrekers pleegt aan te duiden maken ook deursloten open, maar zich eventjes daarbij voorstellen is er toch ook niet bij.
Pardon? You is degene die bibbert van de angst als spoken komen inbreken! En waarom zouden die onzichtbare entiteiten eigenlijk sloten openmaken, is gewoon boe roepen al uit de mode?
Ik heb nergens geschreven dat ik bibberde van angst, schei even uit met die stemmingmakerij, goed lezen, ik scheef dat ik even schrok, toen ik een verschijning in de spiegel zag, dat ik me ietwat onbehagelijk voelde in het huis, maar dat het me tevens ook wel intrigeerde.
Want zoiets had ik nog nooit eerder meegemaakt.
Jij was waarschijnlijk al gillend naar buiten gevlucht, schat ik zo in.
Dat heb je altijd met die praatjesmakers.
Waarom onzichtbare entiteiten de sloten lieten bewegen en daarbij niet boe hebben geroepen zou ik zo ook niet weten, misschien was dat destijds nog niet zo trendy.
Aha, jouw onzichtbare entiteiten kan je wel zien in de spiegel? Wat een gebrabbel.
Blijkbaar dan, een beetje vaag, toen ik zelf in de spiegel keek, had niets gerookt of gedronken hoor Mopje, ik snap het ook (nog steeds) niet. Evenmin als jij.
Zeker niet van die deurknop, en een paar zeer kille plekken in een overigens bloedhete kamer want de airco werkte er niet goed, was wel blij dat we vertrokken naar San Diego, (volgend vakantieadres destijds), want het begon voor mij psychisch behoorlijk belastend te worden.
Maar gebrabbel heb ik daar nooit gehoord. Gelukkig maar.
Blijkbaar weet jij niet hoe spiegels werken. Laat staan ‘onzichtbare entiteiten’.
Dat hoeft toch ook niet en hoe onzichtbare entiteiten werken weet ik ook niet.
En waarom ze besluiten op een gegeven moment maar eens een keer in je blikveld te verschijnen weet ik ook niet.
Dat is niet veel, maar dat maakt geen spookjes.
In de periode voor de digitale camera hebben we de revolutie van de spiegeltjes gehad. De enorme toename van achteruitkijk spiegels, make-up doosjes en zonnebrillen heeft ook het weerspiegelen van spoken wel gesetteld. Overigens was er natuurlijk ook een hele groep nitwits van mening dat die spookjes juist niet weerspiegelden. Dracula-style.
Is het mogelijk dat er behalve Bosch-lampie mensen ook bangebroekjes zijn die regelmatig, binnen de garantietermijn, gaan kijken of de spiegel het nog wel doet?
Dit ontaardt langzamerhand in een eindeloos en zinloos gesteggel, daar heb ik geen trek in zeg.
Als je mij niet gelooft, dan geloof je mij toch niet.
Waarom blijf je er nu zo bevlogen en met zoveel overkill over door mekkeren, het begint er stellig op te lijken dat mijn verhaal een bepaalde impact op je heeft.
Want stel je nu eens voor als…………dat lees ik eigenlijk tussen jouw regels door.
Maar we het hier maar bij.
Wat je a.g. geesten zou kunnen opmerken, (en waarom spookverschijningen en spookhuizen twijfelachtig zijn)
ze zijn niet fysiek, dus je zou ze gewoonlijk niet kunnen waarnemen, (er is geen lichtweerkaatsing, noch op een spiegel of op je netvlies) , ze kunnen iets dat materieel is niet bewegen, omdat ze niet stoffelijk zijn. Anders wanneer je bv. zou verkeren in een mindere waaktoestand, tussen waak en slaap in kan van alles gebeuren.
(Ik had nog een Anekdote, maar nee, laat maar, we weten waar we zijn 🙂
@Theo,
Voor mij was deze ervaring ook een openbaring, misschien voor jou ook wel herkenbaar, de manier waarop mensen reageren op je verhalen omtrent je uittredingservaringen, eigenlijk ben ik vrij nuchter en skeptisch van nature, (in zoverre ik dan staat ben mezelf te beoordelen), ben zeeman geweest, militair, aardig wat meegemaakt, maar nog nooit zoiets dergelijks als wat ik beschreef, uiteindelijk beland op een verzekeringskantoor en nu doe ik nog slechts wat vrijwilligerswerk, maar goed, deze ervaring blijft me wel bij, ben er niet door getraumatiseerd geraakt hoor, integendeel, het was voor mij wel een eye-opener.
Geloven? Yeah right.
Onzichtbare spoken die je kan zien in de spiegel en die werken als een slecht functionerende airco? Een plausibele verklaring is bibberen van de angst, al dan niet van een behoorlijk belaste psyche.
Nou kijk eens aan, jij hebt zelf je eigen verklaring nu al gefabriceerd, case closed.
Flauw hoor. Eerst met een spookverhaal beginnen en als mensen dan wat kritisch reageren, enigszins kribbig antwoorden en gauw dit soort opmerkingen maken. Het zou misschíen wel eens zo kunnen zijn, misschien misschien, ik veronderstel het maar even héél voorzichtig, dat u mogelijk te maken had met een soort hallucinatie of wat voor namen er ook maar zijn voor diverse soorten illusie. Nee, inderdaad, een aantal mensen gelooft u niet althans is niet bereid op uw woord aan te nemen dat er “entiteiten” bestaan. Met de nadruk op “gelooft” in de betekenis dat waarde hechten aan uw anecdote heel sterk met geloof te maken heeft. Waarom zou je zo’n oncontroleerbare overgeleverde anecdote voor waar aannemen zonder kritisch te zijn? En er is nog altijd dat befaamde scheermes, weet u wel? Dat hanteert u niet.
Maar kijk nu dan eens naar de teneur van de reacties van Mopje, een beetje provocatief en ze gaat er als het ware psychisch helemaal mee op de loop.
Hoe zou je anders een dergelijke manier van kritiek uiten willen benoemen. Het lijkt me een beetje een kattig vrouwtje.
Tja, dan wil ik ook nog wel eens kribbig uit de hoek komen.
Want was ik in mijn leven tot zover inderdaad een bang uitgevallen neurotisch mannetje geweest, dan had ik hier nu echt niet meer posten zitten te schrijven, dat kan ik je wel verzekeren, maar genoeg hierover.
Inderdaad had er sprake geweest kunnen zijn van een hallucinatie, maar dat was niet het geval. Verder stel je alles in het werk natuurlijk om een dergelijke ervaring in een voor jezelf begrijpelijke logische context te plaatsen, maar dat lukte me niet, een aantal zaken bleef volstrekt onverklaarbaar,
Ik denk trouwens überhaupt dat de huidige wetenschappelijke benadering van de werkelijkheid dermate complex is, dat de toepassing van het scheermes van Ockham allang geen opgeld meer doet.
Trouwens, nog afgezien van mijn eigen ervaring, er zijn nogal wat anekdotes over dit soort van gebeurtenissen in omloop, teveel om te negeren, hetzelfde geldt eigenlijk voor uittredingen en BDE ‘s, UFO ‘s, dus alles wat in feite in strijd is en niet te verklaren met de huidige empirische wetenschap.
Empirische wetenschap?? NiBOEru talk ragnar!
Het aantal spiegels is inmiddels ook niet meer te negeren. En hoe vaak heb jij wel niet in een spiegeltje gekeken? En hoe vaak heb jij een spook gezien? Heb je al eens een logische context gezocht voor die ratio? Jou ‘ervaring’ tegen de kans dat het universum op je vakantie adres in de warrie is!
De strekking is dat jij graag zweefkezerij verspreidt, de easypeasy kind.
Zoals ik in mijn vorige post al stelde: Er zijn nogal wat anekdotes over dit soort van gebeurtenissen in omloop, teveel om te negeren, hetzelfde geldt eigenlijk voor uittredingen en BDE ‘s, UFO ‘s, dus alles wat in feite in strijd is en niet te verklaren met de huidige empirische wetenschap.
Als we iets nieuws ervaren wat we niet kunnen plaatsen in een voor ons begrijpelijke logische context dan zullen we er voortaan maar vanuit moeten gaan dat onze perceptie van de werkelijkheid (universum) even in de warrie is? 🙂
Jouw manier van reageren en het smijten met superlatieven heeft trouwens veel weg van een boos kind dat even stoom moet afblazen.
Een beetje op teletubbie niveau.
Je zou toch ook kunnen stellen dat je het verhaal volstrekt ongeloofwaardig vind, omdat je helemaal niets op hebt met paranormale fenomenen.
Allemaal onzin wat je daar schrijft. Geef maar eens antwoord op mijn drie vragen! Succes met je spookjes verder.
Hoe kan men objectief weten dat men niet hallucineerde?
M.a.w.: u kunt het als “slachtoffer” niet helemaal zelf beoordelen.
Nogmaals: Het scheermes van Ockham! Daar refereert Mopje met zoveel woorden ook aan.
U kunt heel goed tegen enige provocatie en ironie en sarcasme dunkt me. Koekje van eigen deeg?
Zoals jij het stelt zou het dan als volgt moeten zijn gegaan, op het moment dat ik het huis betrad ging de hallucinatie-modus meteen van start en ten tijde dat ik het huis weer verliet trad ik weer automatisch uit de hallucinatie-modus.
Dat lijkt me toch niet erg waarschijnlijk, maar als ik een dergelijke verhaal zou lezen, zou ik ook richting “een storing in de chemie van het brein” gaan denken.
Een koekje van eigen deeg krijgen we vroeg of laat allemaal.
Maar we laten het hier maar bij.
Waarom zou enigerlei vorm van hallucinatie zich zo precies aan die tijdstippen moeten houden?
En wat is er mis met hallucinatie dat u het zo categorisch afwijst, althans in dit geval?
Ik zie of hoor zo vaak iets dat in werkelijkheid toch anders blijkt te zijn.
Het menselijk brein is gemakkelijk te beïnvloeden en het interpreteert vaak dingen op een manier die het meest voor de hand ligt maar die niet de werkelijkheid representeert. Daar hoef je zelfs geen alcohol voor te nuttigen of “iets” te “gebruiken”.
Dat weet ik wel, maar als ik het huis verliet en me begaf naar een ander pand, hadden de aanwezigen aldaar toch moeten bemerken dat er (volgens jou dan) iets met me aan de hand was.
Het zou toch wel heel erg frappant zijn, als het hallucineren zich enkel bepaalde tot één bepaalde gegeven locatie.
Als je plotseling iets waarneemt wat je niet thuis kan brengen, ga je inderdaad aan je verstand twijfelen, natuurlijk, maar zoals ik het nu achteraf beschouw werd ik beïnvloed door een sterke in het huis heersende negatieve mentale atmosfeer, afijn, eigenlijk had ik maar beter dit verhaal op een ander blog had kunnen zetten.
Dan heb je tenminste nog wat kans op lotgenotencontact met mede-ervaringsdeskundigen, van Mopje hoef ik in deze helemaal niets te verwachten, lees ik wel. 🙂
Inderdaad, als andere aanwezigen altijd hallucinatie in enigerlei vorm bij een ander zouden bemerken. Maar is dat wel zo? Ik ben geen psycholoog of neurobioloog maar ik vraag me dat wel af en ik heb een vermoeden dat het antwoord “nee” is.
Is er een psycholoog in de zaal?
Als u “lotgenotencontact” wilt, kunt u beter naar een of andere zweefsite gaan in plaats van naar deze site die in zijn naam zijn kritische opstelling meer dan duidelijk laat blijken.
Natuurlijk niet, dan had ik daar toch allang voor gezorgd.
Ik houd helemaal niet van zweefsites.
Ik vond het juist heel markant dat dit gebeuren mij jaren gelden als “nuchtere Hollander” overkwam.
Bottomline mocht je ooit nog eens iets beleven wat je niet in een voor jou logische en begrijpelijke context kan plaatsen ben je (in dit geval dan) locatie gebonden aan het hallucineren.
Lekker simpel opgelost, daar houden we het dan maar bij.
Ik geloof dat u hier niet de essentie doorhebt van skepticisme.
Die essentie ligt zeker niet in “lekker simpel opgelost….”.
Ik los natuurlijk helemaal niets op. Ik stel in deze discussie alleen vragen en zet de zaak op losse schroeven.
Voor u zelf bleek echter de oplossing al gevonden. En juist dát is pas “lekker simpel opgelost…”. Skeptici stellen zich daarmee niet tevreden.
Door te suggereren dat er hallucinatie in het spel moet zijn geweest, sluit je alle andere mogelijkheden tevens al uit.
Wat dat past niet in het mens en wereldbeeld van de skeptici, ik weert heel goed waarop dat gebaseerd is, in veel zaken kan ik overigens wel met ze meegaan, maar dat gaat niet altijd op, je kunt nu eenmaal niet alles weg verklaren, of iets als onzin bestempelen omdat je er niet een passend wetenschappelijk labeltje op kan plakken, dat geeft pas blijk van een kokervisie.
Misschien heeft Swaab wel gelijk hoor dat wij ons brein zijn, met
alle consequenties voor ons idee omtrent ons autonoom functioneren vandien en dat zou inderdaad heel veel kunnen verklaren, maar het is dan wel weer een theorie die door een ander brein (in dit geval van Swaab) ontworpen is en dat maakt de vraag of hij gelijk heeft an sich eigenlijk weer heel onzinnig, ik neem aan dat je wel snapt waarom.
Pffff, ik geef het op. U schijnt maar niet te willen begrijpen wat skeptici beweegt.
Nou en of ik dat begrijp, heb trouwens meer op met het filosofisch scepticisme, skepticisme is niets mis mee zolang ze hun hand niet overspelen.
Spoken bestaan niet en die astrale velden van jullie zweefkezen ook niet. En ja, dat weten we zeker.
Dat weet je pas echt als je de pijp uit bent en mocht het niet zo zijn, dan zal je het ook nooit weten, of je moet geloven dat het mogelijk is in leven tijdens uittredingen de astrale sferen te kunnen bezoeken, zoals Sten Oomen pretendeerde het te kunnen, energie gaat nooit verloren en dus in de een of andere vorm of hoedanigheid………nee Mopje ik stop er maar mee, want zo belanden we weer in een andere discussie. Dan wordt het een gebed zonder eind.
Maar evenals ondergetekende weet jij ook niets helemaal zeker.
We weten zeker dat spoken niet bestaan. Al helemaal het soort spookjes wat jij beschrijft. Ook moeten we helemaal niks geloven, hoe kom je daarbij?
Je hoeft anderen geen pretenties te verwijten als je zelf schrijft:
“Waarschijnlijk heb ik contact gehad met een astrale schil uit de astrale sferen, waar we uiteindelijk allemaal belanden als we overleden zijn, begrijp ik nu,…”.
Klipklare zweefpraat.
En het zweefkezen succesnummer “Energie gaat nóóit verloren!” (kuch) had je moeten zingen toen je de kilte ervoer en kippenvel kreeg. Zingen helpt als je bang bent.
Of er onzichtbare krachten bestaan is natuurlijk een nietszeggend pleonasme , want alle krachten zijn onzichtbaar, zwaartekracht, het leven, de werking van je psyche, afijn noem maar op.
Jung stelde bijv dat er latente vermogens op de bodem van onze ziel sluimeren, zoals bijv de kiemkracht in het zaad schuilt,(entities are dwelling on the bottom of your mind).
Ik zou er nog wel meer over kunnen schrijven, maar jij blijft toch steeds roepen “Ik weet het zeker, het kan echt niet, want het is wetenschappelijk niet verklaarbaar, geen goede uitgangspositie om hier verder over te blijven discussiëren.
Je zou het eerst maar eens moeten ervaren, toen ik de kilte ervoer, bleef ik continue in de observatiemodus, hoewel ik me enigszins onbehagelijk voelde en wat kippevel kreeg, maar echt in paniek raak ik niet zo snel, dat is geen pochen, maar zo steek ik nu eenmaal in elkaar.
“Zingen helpt als je bang bent”,
Is dat zo? Hoe weet jij dat, wat zing je dan: Toen onze Mop een Mopje was? Sorry, kon het niet laten. 🙂
Zuipen helpt ook.
Jij hebt het over weerspiegelende spoken die zware sloten openmaken en kiltes in kamers verspreiden en dat soort nietszeggende “onzichtbare krachten”. Het is prima verklaarbaar dat dat zich tussen jou oren afspeelt.
Want spoken bestaan niet.
Alles speelt zich af tussen je oren,
dus jouw observatie is slechts een neurologische representatie van hetgeen je observeert.
Hoe zouden we dan betrouwbare kennis van de werkelijkheid kunnen verwerven. Die is dermate complex dat we de sleutel hiervan nooit zullen vinden.
Een deurknop die bewoog en een gezicht in de spiegel, ik raak daardoor niet finaal van de kook, registreer het slechts, leuk is het ook niet, zelfs in het begon psychisch belastend, schrok ook wel even, maar op den duur zul je er wel aan wennen, veronderstel ik.
Geen paniek, ook niet heel erg bang, ben ik wel eens ooit in mijn leven geweest natuurlijk, maar niet in dit geval.
It won’t kill you.
Ik ga er verder niet een welles, nietes verhaal van maken, als in jouw werkelijkheid spoken niet bestaan, dan bestaan ze niet.
Voor uittredingen zou ik toch eens het boek van Dick Swaab gaan kopen Ragnar, en wat de Ufo’s betreft is “helderziende” Robbert van den Broeke misschien een bezoek waard. Het werkt mij altijd weer op de lachspieren dat mensen in 2013 deze onzin nog kunnen geloven !…..Wie spoken of geesten wil zien die krijgt ze ook te zien…alleen ik zie ze nooit, en dat is vreemd !
De visie van Swaab is wetenschappelijk gezien ook nogal omstreden, er bestaat nogal veel controversie hieromtrent in wetenschappelijke kringen, of ons brein nu volledig ons doen en laten determineert.
Ik zou me in dat opzicht nog maar breder gaan oriënteren, voordat je ietwat voorbarig het gedachtengoed van Swaab al als Evangelie aanneemt.
Wat mijn geloof in Ufo’s betreft, zolang planeet aarde nog niet onderhevig is geweest aan een grootscheeps offensief van de Galactische federatie van “het licht”, ben ik nog steeds niet overtuigd in het bestaan hiervan. Misschien zijn we juist zelf wel de Aliëns.
Spoken en geesten heb ik genoeg over gepost, lees maar na, dat jij ze nooit ziet heeft misschien te maken met het feit dat jouw antennes niet scherp genoeg zijn afgesteld.
Ik weet niet goed hoe ik jou interpretatie van “controversieel” die jij geeft aan de onderzoeken van Swaab moet kwalificeren. Ik ken de man persoonlijk niet, maar ik weet wel dat Dick Swaab een vooraanstaande en vooral een respecteerde onderzoeker is de medische wereld. Dick Swaab verkondigt geen evangelie, hij geeft zijn wetenschappelijke visie op basis van jarenlang onderzoek en is daarmee in mijn ogen een pionier in de neurobiologie. Het hoeft geen betoog dat ik geen aanhanger ben van het geloof, of het nou geloof in entiteiten is of die in een ufo-hypothese,…..ik kan er mijn empathie niet mee uitstralen, hoe ik fanatiek ik ook probeer om mijn antenne in de goeie richting af te stellen.
Mij evolutionaire overtuiging zet mij op voorsprong t.o.v jouw “goddelijke” en “geestelijke” inspiraties die jij aanhangt !….maar daar zijn eindeloze discussies aan te wijden, en ik ga niet daarover met iemand in competitie…..het dient geen enkel nut vanuit mijn optiek !
Evenals Swaab zijn er meer respectabele en vooraanstaande onderzoekers die vanuit welke wetenschappelijke discipline dan ook actief op dit terrein zijn en nog al eens van mening willen verschillen en dat mag.
Ik heb nooit gesteld in mijn post dat ik een aanhanger ben van een bepaald geloof, welke goddelijke en geestelijke inspiratie heb je het in vredesnaam nu over, ook over Ufo’s heb ik het helemaal niet gehad, je gaat psychisch nogal met het e.e.a. op de loop, nou ja, je zou me misschien als een ”Ietsist” kunnen benoemen.
Ga maar eens Googlen wat dat betekent.
Gewoonweg goed lezen, dat is ook een kunst.
Maar afgezien van dit alles kunnen zelfs sommige theologen zich tegenwoordig wel in de evolutie theorie vinden, (ze zijn blijkbaar ook al bereid water bij de wijn te doen), dus jouw onzinnig gebrabbel over een eventuele voorsprong?, waarop gebaseerd dan?, neem ik dan maar voor wat het waard is.
Antennes??? ‘Scherp’ afgestelde antennes, dat kan prima, maar ik denk niet dat jij weet wat daarmee wordt bedoelt en hoe dat dan zou moeten werken. Wellicht kan je net als Robbert, met een radiocassetterecorder van vroeger net zo’n trucje uithalen…, haha.
Wel nee joh, dat was natuurlijk als grapje bedoelt, want dat zou impliceren dat je het kan sturen, maar dat begreep Jacob en jij blijkbaar ook niet, bottomline in deze, soms kan iets je in je leven spontaan overkomen, wat je totaal niet in de lijn van je verwachtingen ligt, daar heb je natuurlijk niet altijd grip op, zelf was ik ook stom verbaasd.
Hetzelfde zullen mensen wel ervaren met een BDE of uittreding, veronderstel ik.
Die stuiten ook op onbegrip en ongeloof.
Hoe je dan dat gebeuren wat je met een groot vraagteken boven je kop verder dan ondergaat en vervolgens interpreteert (inkleurt) en welke referentiekaders (informatiebronnen) je daarbij hanteert, is verder aan jou.
En nu houden we er maar over op, Mopje, want er is al zoveel over gezegd, want het blijft toch altijd weer het langzamerhand uitgekauwde adagium “persoonlijke ervaring versus wetenschap”.
Ik zoek het nu uit met het boek: The Lesser Key of Solomon”.
Er zit veel wijsheid in die oude geschriften, je moet het natuurlijk niet allemaal letterlijk opvatten, dan zou het grote onzin zijn, leren tussen de regels door te lezen.
Er is geen onbegrip en ongeloof, zeker niet aan de kant van de wetenschap (psychiatrie in het bijzonder). Dat spoken zien is een heel bekende hallucinatie of mogelijk minder erg een illusie. Bekend is ook dat mensen die hallucineren dat als echt en werkelijk ervaren. Maar net als roze olifanten zijn spoken en geesten dat niet.
BTW. men moet eens leren die zwarte dingetjes als letters te zien in het witte gedeelte staat ook niets!
Hallucinaties, waar ik overigens nooit in mijn leven last van heb gehad, zijn meestal ook niet slechts strikt locatie gebonden, natuurlijk kan het ook op een psychiatrische stoornis berusten, maar dat is niet altijd het geval, je kunt er nooit te stellig over zijn, er is ook niet altijd een sluitende neurologische verklaring omtrent het verkrijgen van hallucinaties, als je het zo wilt benoemen, psychiatrie en neurologie liggen daarover nogal eens met elkaar in de clinch, of ik nu een neurologische representatie van de buurvrouw in beeld krijg of steeds zoals reeds benoemd, destijds van iemand op de bepaalde benoemde locatie, waarna het beeld daarna weer vervaagt, verder absoluut niets gerookt en niets gedronken, hoe zou je een dergelijke ervaring nu moeten plaatsen.
Ik geloof zonder meer dat jij spoken ziet hoor Ragnar. 🙂
Dank je wel hoor Jenny, eindelijk een medestandster.
Want ik was echt niet in de warrie. 🙂
Ok, dat wordt stemmen 🙂
Wie gelooft (Alias) Ragnar?
Ik stem vóór 🙂
Dank je Theo, ik wist dat ik op je kon rekenen. 🙂
Dat huis staat er nog steeds zag ik op Google Earth. (Rosemead, Marshall Road, L.A.), het nr weet ik niet meer maar ik kan het zo op G.E. traceren, helaas is mijn gastvrouw van destijds al weer een aantal jaren overleden vernam ik recentelijk.
Ho, heren! Nu gaan we even te snel.
En hoe zit het dan met die enorme toename aan waargenomen Orbs (Other Reality Beings)? Ronde lichtvlekken op digitale flitsfoto’s, die toch overduidelijk manifestaties zijn van overleden en/of buitenaardse entiteiten. De transcendente wereld maakt dankbaar gebruik van dit nieuwe kanaal om met ons aardse mensen te communiceren en de toename in het aantal Orb-waarnemingen correleert toch mooi met een R^2 van 1 met jullie grafiek hierboven!
Of zoals de immer betrouwbare bron http://www.grenswetenschap.nl al eens meldde:
(…) “Sinds de opkomst van de digitale fotografie verschijnen er te pas en onpas vreemde oplichtende ‘bolletjes’ op de foto’s. Het verschijnsel noemt men Orbs en vormt een dankbaar onderwerp voor de discussie over wat het is dat we op de gevoelige plaat zien. Stofjes en andere deeltje volgens de één en entiteiten of buiten dimensionale intelligenties volgens anderen. Wat zegt de wetenschap tegenwoordig over het verschijnsel?
Dr. Klaus Heinemann (v.m. prof. verbonden aan Stanford Universiteit) ontdekte jaren geleden al de vreemde lichtbolletjes op de kiekjes die zijn vrouw had genomen. Aanvankelijk dacht ook Heinemann aan stofjes of pixelfoutjes maar na gedegen onderzoek is zijn mening anders geworden. “There is no doubt in my mind that the Orbs may well be one of the most significant ‘outside of this reality’ phenomena mankind at large has ever witnessed.” Aldus Heinemann. Hoe hij tot deze conclusie is gekomen kunt u in het boek ‘The Orb project nalezen. (…)
Skepsis heeft hier echter ook al eens aandacht aan besteed en het bijgevoegde artikel van Jan Willem Nienhuys is verplicht leesvoer. http://www.skepsis.nl/orbs.html
Er is kennelijk nogal wat dat pleit voor een simpele natuurkundige verklaring (i.c. het zijn aangeflitste partikels die zich vlak voor de lens bevinden) van dit fenomeen:
· Orbs verschijnen eigenlijk alleen maar op flitsfoto’s (of heel soms als er een andere felle lichtbron in de buurt aanwezig is).
· Orbs zouden daarom dus niet voor mogen komen in het schaduwgebied vlak voor de lens waar het flitslicht niet kan komen (zie foto’s experiment hieronder).
· Ze hebben de vorm van het diafragma en dat is soms rond en soms veelhoekig (door de over elkaar vallende sikkelvormige lamellen). Het is dus wel heel toevallig dat geesten of entiteiten er ook precies zo uitzien.
· Je kunt Orbs vrij simpel reproduceren, bijv. door een bed op te schudden of met een plantenspuit te sprayen en dan een foto te nemen. Dan krijg je echter wel erg veel Orbs tegelijk te zien, maar je kunt ze ook op individuele basis maken door bijv. een naaldpunt of een dun koperdraadje aan te flitsen (zie foto hieronder)
· De grootte van de Orb in relatie tot de afstand van het partikel voor de lens volgt ruwweg de reeds lang bekende natuurkundige formule voor dunne lenzen.
· De structuur van de Orb met zijn “Fresnel” ringen wordt veroorzaakt door een bekende vorm van interferentie die ontstaat zodra het licht van een puntbron (het aangeflitste partikel) zich door een ronde opening (het diafragma) perst. Hiervoor bestaat een keurige theorie voor en de ringen zijn ook gewoon reproduceerbaar.
Hier een paar foto’s van het simpele experiment dat ik een paar jaar geleden uitgevoerd heb:
1. Berekening van schaduwgebied (~7.7mm tot lens) waarin je nimmer Orbs kunt flitsen.
2. Het legokarretje met een verrijdbaar fototoestel dat de punt van zwarte naald aanflitst.
3. Een mooie kunstmatig geproduceerde Orb op ~10mm van de naald.
4. Overzichtje van Orbs op verschillende afstanden van de naald (dus geen orbs < ~7mm).
[ingetrokken, had het bericht niet volledig gelezen]
Probeer het experiment nog eens in een volledig mat-zwart gemaakte ruimte. De vloer op de foto is al eenpotentiele licht bron, omdat die zo dicht op het toestel een gigantische hoeveelheid licht van de flits zal weerkaatsen. Een stofje op een milimeter voor je lens kan daar mijns inziens al genoeg door aangelicht worden om groot (want wazig) op je foto op te lichten…….