Wie kijk naar een bepaalde tint roze, ervaart dat hij minder kracht heeft en rustiger wordt. Hersenspoeling of mind control met minimale middelen, toegepast in gevangeniscellen om probleemgevallen te kalmeren. Dr. Alexander Schauss, directeur van het American Institute for Biosocial Research in Tacoma,Washington staat aan de wieg van het gebruik van deze kleur voor dit soort doeleinden.
Schauss baseerde zijn idee op de theorieën van de Zwitser Max Lüscher, die bedacht dat iemands voorkeur voor bepaalde kleuren iets wezenlijks zou kunnen zeggen over diens persoonlijkheid (het betere onderzoek laat echter zien dat zijn Lüscher-kleurentest geen betrouwbare informatie geeft). Schauss draaide de boel echter om, hij onderzocht of je met bepaalde kleuren de emotionele gesteldheid van iemand zou kunnen beïnvloeden. Experimenten gaven aanleiding om te denken dat een bepaalde kleur roze het meest invloed heeft op spierkracht en ook bloeddrukverlagend werkt.
In 1979 wist Schauss zijn idee in de praktijk te brengen toen de directeuren van een marinegevangenis in Seattle, de heren Baker en Miller, een aantal van hun cellen in deze kleur lieten schilderen. Met veel succes. Agressiviteit nam af en er waren veel minder gewelddadige incidenten. Meer instellingen gingen werken met het rustgevende roze, nu vaak Baker-Miller Pink genoemd. Onderzoek uit de jaren 80 van de vorige eeuw kon de bevindingen van Schauss (en andere onderzoekers) dat er direct waarneembare effecten op kracht en bloeddruk zouden optreden echter niet herhalen (pdf).
Via Atlas Obscura
Ik herinner mij gelezen te hebben dat het kantoortje waar je in Amsterdam naar toe moest om je parkeerboete te betalen én te regelen dat je wielklem van je auto gehaald werd, in groentinten geverfd was, want dat ‘dempte de agressie van de kwade autobezitters’.
Dat zal dus ook wel iemand uit zijn duim gezogen hebben.
Ik kan me wel voorstellen dat je boete betalen in een net en schoon kantoortje met vriendelijke medewerkers en een kopje koffie tijdens het wachten heel wat minder agressie oproept dan buiten op een grauw industrieterrein in de kou en regen in een lange rij moeten wachten voor een botterik achter halfdonker pantserglas.
Maar als ALLES, werkelijk ALLES roze is zoals bij die foto van de cipier in de gang, wordt je daar niet juist agressief van?
Of stompt iemand eerder af en wordt hij passief/depressief bij gebrek aan prikkels voor de ogen/hersenen?
En googel eens op ‘groene kleur kalmeert’ dan gaat er weer een alternatieve beerput open waar je niet goed van wordt.
Als je uit zo’n groen kantoor buiten komt, zie je een poosje alles rood.
Zou dat dan ook de agressie verminderen, bijvoorbeeld om te voorkomen dat klanten het kantoortje gaan vernielen? 🙂
Ik kan me wel voorstellen dat je operatielakens groen maakt omdat bij urenlange operaties dat de ogen zo min mogelijk zou belasten en het helverlichte operatieveld goed doet uitkomen.
Vroeger schilderde men zijn hele keuken blauw, tegen de vliegen. Dat bleek een nutteloze maatregel, als ik het me goed herinner.
Om de hele dag te moeten vertoeven in een roze cel, lijkt me een extra bijkomende straf. Wat een Amerikaanse wansmaak!
Er is een beruchte sheriff in de US die merkte dat witte boxershorts gestolen werden. Sindsdien is het gevangenisondergoed roze. Volgens mij is het ook pesterij want zijn gevangenen krijgen ook geen vlees en slapen in tenten.
Roze tenten?
QI heeft er ook onlangs over bericht:
https://www.youtube.com/watch?v=0PzNDMCT0rg&feature=youtu.be&t=615
Fry zegt o.a. dat Amerikaanse football teams de kleedkamer van hun tegenstander roze verfden. De bond verordonneerde toen dat elke kleur mogelijk was zolang de kleedkamer van de gasten dezelfde kleur had als die van de thuisspelers.
Intimidatie met de suggestie van een bijbehorende betekenis?