Manuel Venderbos, presentator van het populair wetenschappelijke programma Galileo, verbleef samen met zijn cameraman een nachtje in een huis waar het zou spoken. Die avond had spokenjager Paul ze met zijn apparatuur proberen te overtuigen dat er misschien toch echt iets paranormaals gaande is in het pand en ‘s nachts gingen ze er bijna in geloven. De volgende ochtend mocht ik ze met wat nuchter commentaar geruststellen 😉
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Ik vind het niveau bedroevend laag. Ik ken het progamma Galileo verder niet, maar als dit wat zegt over hun andere fragmenten…
Als je weet bij wie je op bezoek komt, Johan Vlemmix, dan weet je dat carnaval niveau op de loer ligt (voor hetzelfde geld heeft JV een paar “leuke” “spook gimmicks” geïnstalleerd. Het viel me nog mee dat dit blijkbaar niet gebeurd was.)
Dit heeft echt niets met wetenschap te maken: er wordt niets van te voren gedefinieerd, geen onderzoeksdoel opgesteld, noch een onderzoeksplan, behalve dan te “blijven overnachten in de kelder”, waarbij de (dus niet serieuze) redactie ook nog eens een flauwe grap uithaalt met een mannenstem.
Mag ik concluderen dat dit een entertainingsprogramma voor kinderen is? ?
Op TV, laat staan bij RTL, mag u per definitie geen wetenschappelijke benadering verwachten.
Het niveau van TV-programma’s is gebruikelijk gebaseerd op kijkers met een korte aandachtsspanne en een niveau van een puber.
Nou, soms toch wel een beetje, toch. Maar dit is zo een cliché benadering, dat het net zo goed vijftien of vijfentwintig jaar geleden opgenomen had kunnen zijn. Maar dan verwacht ik het nog altijd onder de noemer “volksvermaak” of “kinderprogramma’s”, niet “populaire wetenschap”..
In het artikel over “Jules Unlimited” wordt er ook hardop gemijmerd over wetenschap op tv.
Op grond van dit spoken fragment ben ik verbaasd dat Galileo überhaupt genoemd wordt.
Dit onderwerpje is wetenschappelijk gezien natuurlijk nogal dun. Komt natuurlijk omdat ze maar een heel klein gedeelte van het met mij opgenomen materiaal hebben gebruikt 😉
Andere items van Galileo zijn best aardig, maar ik ben het helemaal eens met Ionica Smeets die in dat artikel het volgende laat optekeken:
Pepijn,
misschien begrijp je nu hoe het is als je voor tv een heel serieus/uitvoerig verhaal doet, of probeert te doen, zoals ik in het verleden een keer deed, en er doodleuk fors in geknipt wordt en er een flinterdun, subjectief gekozen stukje overblijft.
Ik kan natuurlijk niet navoltrekken of jij hier inderdaad een beter/uitvoeriger verhaal gedaan hebt. Wat precies het aangekaarte probleem van net bevestigt. Want op deze manier krijgt de kijker een verkeerde voorstelling van zaken.
Je kunt wel vergeten het volk naar een hoger (wetenschappelijk) niveau te tillen met dit soort tv. Als kijkers denken dat dit maar iets met (huidige, anno 2017 stand van zaken) wetenschap te maken heeft, vrees ik dat we net zo goed reruns kunnen gaan draaien van de jaren tachtig en negentig.
Dat viel anders behoorlijk mee voor i.i.g. het ‘wetenschappelijke’ programma Man Bijt Hond.
Spookhuizen zijn enorm populair op Amerikaanse TV-baggerprograma’s . Altijd veel poeha maar nooit een echt spook aan de haak. Verbazingwekkend zijn de zogenaamde wetenschappelijke apparaturen. Eigenlijk draait het om banaal vermaak en niet om serieus onderzoek.
Toch raar dat het nooit spookt bij vol daglicht op drukke plaatsen. Spoken zijn dus nogal bang voor mensen.
Overigens kan ik een goede horrorfilm best waarderen.
“Who ya gonna call?”
😛
Maar daarin kwamen de spoken wel op drukke plaatsen 🙂