Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!
- The New York Times: How to Counter the Circus of Pseudoscience
- The Guardian: Le gold rush: why a tiny French village is a magnet for treasure hunters
- De Volkskrant: Geweld en seksueel misbruik: boeddhisten zijn niet zo zen als we denken in het Westen
- Men’s Health: This Pricey ‘Raw Water’ Is a Total Scam — $64 Gets You Tap Water from Oregon
- Dr. Jen Gunter: Gwyneth Paltrow and GOOP recommend irrigating your rectum and colon with coffee. Don’t.
- NRC: Nieuw onderzoek: een op de tien Fransen gelooft dat de aarde plat zou kunnen zijn – hoe zou het in Nederland zitten?
- Science Guide: “Een wetenschappelijk dogma is niet te doorbreken”
- Dagblad van het Noorden: Santanera wil Hertsenberg (Tros Radar) laten getuigen over BioStabil
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
“Het Q-koorts Expertisecentrum van het Radboudumc in Nijmegen waarschuwt voor een behandeling die een alternatieve arts aanbiedt aan patiënten met het Q-koortsvermoeidheidssyndroom. Deze arts, Leendert Kunst, zou zeker vijf patiënten behandelen met een ‘autovaccintherapie’: door bloed af te nemen, een paar weken te bewaren en later weer bij de patiënt in te brengen, zegt hij mensen te kunnen genezen. ”
https://nos.nl/artikel/2211719-radboudumc-waarschuwt-voor-levensgevaarlijke-q-koortsbehandeling.html
Ik heb zijn website vanochtend wat door zitten lezen. Hij heeft een theorie die aanschurkt tegen zaken die ergens wel te onder bouwen zijn. Maar om te geloven dat zijn behandeling voor Lyme ergens op slaat, moet je wel heel veel theoretische stapjes nemen die nauwelijks empirisch onderbouwd zijn en volgens mij ook niet plausibel. Kunst is al 83 jaar, stond vanochtend nog wel in het BIG-register, maar zal daar vast wel snel uit verdwijnen.
“Geen bewijs dat cannabisolie tegen kanker werkt”
Mooi overzichtsartikel van de VtdK, voor wie met beide benen op de grond wil staan.
https://www.kwakzalverij.nl/nieuws/geen-bewijs-dat-cannabisolie-tegen-kanker-werkt/
Het AD stookt het stralingsziekte-vuurtje nog eens lekker op:
https://www.ad.nl/binnenland/ziek-van-straling~a9f1f801/
Jaja, een Premiumartikel!
Toch maar geen abonnement op deze premiumkrant.
Nou, lezen van het artikel is niet bepaald goed voor de gezondheid.
Alleen verhalen van allerlei mensen die zeggen vreselijk ziek te worden van straling en die zich met alle mogelijke middelen daartegen denken te beschermen. Vooral veel aluminiumfolie en andere dingen.
Verwacht geen weerwoord van enige deskundige, maar alleen een verzameling persoonlijke verhalen van gelovigen. Ze zijn allemaal vreselijk ziek en wijten het allemaal aan de straling van zendmasten en wifi.
Sinds wanneer is het AD een premiumkrant?
Het is misschien iets minder erg dan de Telegraaf, maar daarmee heb je het dan ook wel gehad.
En zelfs kwaliteitskranten ontsporen nog wel eens.
Het stond erbij dat het een premiumartikel was, vandaar mijn ironisch bedoelde opmerking over de premiumkrant. Inderdaad, zo’n totaal kritiekloos “artikel” degradeert deze krant tot een ordinair dorpsroddelblaadje.
Als dat artikel al premium is, dan houd ik m’n hart vast voor de gewone artikelen.
Dergelijke kritiekloze nonsens hoort nog niet eens in een roddelblad.
Helaas heeft het AD hier een handje van. Met enige regelmaat brengen ze verhalen van zielige patiënten met een of andere nare ziekte die geld voor een ‘behandeling in het buitenland’ bijeen proberen te krijgen. Nooit is ook maar één woord van kritiek te lezen dat het gaat om kwakzalverij. Sterker nog: toen ze nog de mogelijkheid van lezersreacties boden, heb ik een paar keer een wat kritische maar toch respectvolle reactie getracht te plaatsen. Dit kwam dus niet door de censuur — in tegenstelling tot reacties van mensen die dit alles juist aanmoedigden en meldden dat ze de oproep tot doneren verder zouden verspreiden.
Wat ik mij afvraag, is of die zendmast- en wifiklagers zelf thuis geen wifi gebruiken en niet mobiel telefoneren.
Het AD is nogal regionaal georiënteerd. En dat ontaardt inderdaad geregeld in dorpsroddel. De roddels lijken belangrijker dan de harde feiten. Als het maar gezellig is, zo lijkt de leus van het AD te zijn. Geen lastige vragen. Die verstoren de dorpsidylle. Het Algemeen Dagblad, gewoon een bijzondere krant.
Bijzonder dan toch wel in een negatieve zin. Op school zou ik misschien gezegd hebben: “een krant voor de domme massa”, maar dat is niet zo aardig en vermoedelijk ook niet waar. Toen ik iets dergelijks in een opstel schreef, kreeg ik daar negatief commentaar van m’n leraar op.
Als je de interviews leest (de gemiddelde politicus wordt minder welwillend geïnterviewd) lijkt het op dat deze mensen inderdaad zelf geen wifi gebruiken.
Meestal hebben ze geen wifi maar een kabel tussen de router en de computer en geen draadloze huistelefoon.
Maar in een flat of straat barst het van de buren met wifi, dus dat helpt niks. Er zijn diverse apps om de wifi sterkte te meten en niet zelden komen die van de naaste buren net zo sterk binnen als je eigen wifi.
Als je die getuigenissen leest zou het voor een aantal vrij makkelijk moeten zijn om met een klein random controlled testje te bewijzen dat zij echt gevoelig zijn voor radiogolven. Maar dat lees je nooit…
Ik doe al enige tijd onderzoek onder mensen die beweren last te hebben van ‘straling’, en de eerste passieve tests lieten al niets heel van hun claims; dit waren dus tests waarbij ik telkens een halve dag met zo iemand op stap was, waarbij de ‘gevoelige’ persoon ieder kwartier een symptoomscore noteerde, en ik samen met een gezinslid (doorgaans de partner) de daadwerkelijk gemeten RF-veldsterkte noteerde, zonder dat we elkaars score konden zien. En nee, er was dus geen enkele consistente correlatie tussen gemeten veldsterkte en symptomen — maar ja, dat werd dus niet geloofd; want die veldsterktemeter was te ongevoelig, of heeft het verkeerde frequentiebereik (hij pikt bijvoorbeeld geen ‘vuil’ lichtnet op) of een van de vele andere smoezen die EHS-gelovigen in de loop der jaren hebben verzonnen om toch te kunnen beweren dat ze last hebben van ‘straling’.
Het bizarre is dat veel van deze mensen beweren dat ze last hebben van minder dan een microwatt op meerdere meters afstand van een Wifi-signaal, echter probleemloos een MRI-scan hebben ondergaan waarbij ze waren blootgesteld aan elektromagnetische velden maar liefst 50 kilowatt(!) op enkele centimeters(!) van hun lichaam.
Ik ben momenteel bezig met de voorbereiding van een dubbelblinde actieve test; dit wordt een zender die op willekeurige momenten kan in- of uitschakelen, zonder dat hier van buitenaf iets aan te zien is. Deze tijdstippen worden ook echt random en kunnen alleen achteraf uitgelezen worden. Het is dan de bedoeling dat EHS-lijders met zo’n ding gaan rondlopen en wederom noteren wanneer ze last ervaren. Uiteraard wordt dan eerst wel gecontroleerd met een veldmeter erbij of ze inderdaad zeggen dat ze de straling kunnen voelen, en is het zaak dat ze in de testperiode juist niet naar veldmeters kijken.
Ik heb echter niet de illusie dat ik die mensen daarmee van hun illusie kan afhelpen, ook al zou hun leven daardoor enorm veel gemakkelijker kunnen worden.
Ik juich uw proeven toe.
Maar tegen dom geloof valt niets te ondernemen.
Blijven vechten tegen de bierkaai is het enige dat je kunt (en moet) doen.
Treurig maar waar.
Het woord “modeziekte” komt weer om de hoek kijken.
Dus ook de problemen dat de reguliere testen hun gevoelens niet zouden kunnen oppikken.
Sommigen geven ook aan niet direct gevoelig te zijn maar pas na een tijdje, en dus ook pas na een tijdje zonder straling weer beter te zullen worden.
Is jouw onderzoek openbaar?
Misschien kun je de testpersonen niet overtuigen maar dan toch wel de twijfelaars die info zoeken.
Richard R.
Er is een goede wikipedia pagina over “Electromagnetic Hypersensitivity.” Er decennialang getest en er is blijkbaar nog nooit iemand geweest die acute blootstelling kan voelen. Patientenverenigingen weigeren nu dan dus ook i.h.a. om mee te werken aan onderzoek waarin dat getest wordt. De claim onder patienten is dat mensen ziek zijn als gevolg van een totale dosis aan opgevangen straling in een al dan niet recent verleden. Dit is lastig om dubbelblind te testen. Hoe ver moet je bijvoorbeeld terug in het verleden? Wat je zou kunnen proberen is om 40 boerka’s te vervaardigen met twee lagen textiel. Bij 20 ervan doe je een laag aluminiumfolie tussen de lagen textiel en bij de andere 20 doe je een laag materiaal ertussen die precies zo aanvoelt als aluminiumfolie maar straling perfect doorlaat. Vervolgens gaan 40 patienten een paar maanden in een boerka door het leven.
Hee, wat goed, Richard! Ik denk wel dat je wat kunt bereiken, mogelijk helpt het als je deze mensen gewoon heel vriendelijk en respectvol blijft benaderen zonder ze belachelijk te maken, maar ze wel met je resultaten blijft confronteren. Maar misschien zeg ik nu iets dat je zelf ook al lang in de praktijk brengt. Dit vind ik nu echt zinvol, je kunt misschien toch nog een paar mensen helpen naar een minder “lijdzaam” leven! Ga je hierover spoedig bloggen op KDW?
Hè, ja, gezèllig, Martin!🧕🏼😅
@Martin_Bier
Ik weet het, en op Rationalwiki is een wat beknoptere maar niet wezenlijk andere beschrijving te vinden.
Inderdaad claimen diverse EHS-gelovigen dat cumulatieve effecten een rol spelen; echter zodra mensen beweren dat ze momentaan last krijgen van ‘blootstelling’ is sprake van een relatief eenvoudig controleerbare claim. Ik ben dan ook bezig met vooronderzoek en het opstellen van protocollen die juist voor deze mensen zelf zo doorzichtig en eenduidig mogelijk zijn, dit in de hoop dat ze achteraf geen excuses kunnen verzinnen waarom bij de blinde tests geen correlatie optrad (en uiteraard is het ook de bedoeling dat deze mensen in ongeblindeerde toestand, dus zeg maar met een veldsterktemeter in de hand, beamen dat ze inderdaad duidelijk merken wanneer de testzender aan staat).
@Constantia Oomen
Dat is inderdaad precies de insteek. Ik neem de klachten van deze mensen absoluut serieus, waarbij ik echter wel meteen zeg dat ik het met ze oneens ben over de vermoedelijke oorzaak — en dat mijn enige doel is om domweg te meten, dus om alleen maar te kijken of er een verband te zien is tussen hun symptomen en de elektromagnetische velden die zij als oorzaak zien. Dus geen waarde-oordeel of zelfs maar speculatie over wat dan wèl de oorzaken van de klachten kunnen zijn, en inderdaad al helemaal geen ridiculiseren. Die mensen hebben het echt heel erg moeilijk, juist doordat ze menen zo ongeveer alle moderne technologie te moeten mijden. Het zou geweldig zijn als het lukte om ze in te laten zien dat ze ernaast zitten, al vrees ik dat ik evengoed maar weinig succes zal hebben. Een voorbeeld hoe mensen omgaan met deze situatie speelde zich af in Zuid-Afrika: zelfs toen het absoluut duidelijk was dat de zendmast tegenover hun flat niet de oorzaak kon zijn van hun klachten, gaven bewoners niet toe dat ze ernaast zaten. Integendeel, ze voerden hun acties om die zendmast weg te krijgen juist nog verder op…
Wat betreft publiciteit: ik werk aan een boek waar dit in zal komen, en heb ook contact met een regionale omroep die de tests wel wil bijwonen. Maar goed, dit alles gaat nog wel even duren. Ik moet zowel de kosten als de tijd voor dit onderzoek zelf opbrengen, en als ondernemer zijnde is vooral die tijd een probleem. Maar er wordt gestaag aan doorgewerkt.
@Richard R.
Waar je dus eigenlijk mee bezig bent is NIET een onderzoek naar de acute elektromagnetische hypersensitiviteit. Daarvan staat namelijk inmiddels vast dat die niet bestaat. Als ik het goed begrijp zijn je apparaat en protocol er uitsluitend voor bedoeld om de vermeende lijders aan het syndroom ervan te overtuigen dat de symptomen niets met elektrosmog te maken hebben. Psychologen noemen dat, geloof ik, cognitieve gedragstherapie.
@Martin_Bier
Nee en ja. Nee, want het basisdoel is toch echt vaststellen of er een objectief waarneembare correlatie bestaat tussen elektromagnetische velden en klachten van mensen. Het zou me inderdaad enorm verbazen wanneer dit het geval was, maar de metingen zelf betreffen toch echt twee enkelvoudige parameters, waar al dan niet een correlatie tussen kan worden vastgesteld.
En ja, je hebt wel weer gelijk dat het secundaire (en uiteindelijk ook voornaamste) doel iets heel anders is, namelijk kijken hoe mensen hun situatie ervaren en omgaan met tegenstrijdige informatie hierover, in het bijzonder wanneer ze actief hebben deelgenomen aan het opzetten van het onderzoek. (De premisse hierbij is dus ook dat het basisonderzoek negatieve resultaten geeft.)
Als allerlaatste zou het inderdaad bijzonder mooi zijn wanneer mensen hiermee van hun stralingsfobie afgeholpen kunnen worden, maar zoals je terecht opmerkt is dat dan in wezen cognitieve gedragstherapie, en dat ligt eerlijk gezegd ver buiten mijn competentie. Het is denk ik ook een goed idee wanneer ik hierover een psycholoog raadpleeg — al geeft het een verkeerd signaal aan deelnemers wanneer ik zo iemand al openlijk bij de onderzoeksfase betrek (want het geeft immers duidelijk aan dat ik bij voorbaat uitga van een ‘tussen-de-oren’-oorzaak).
Maar ik zal jouw opmerking zeker bewaren en nog verder uitwerken, want hij is absoluut relevant, dank.