Leugens en misleidingen van Stichting 11 September – reden 1

Pepijn van Erp 28 March 2018

Frank Ho heeft op de index-pagina van deze reeks weerleggingen commentaar gegeven op mijn kritiek op deze reden. Ik geef die hier weer en zal eronder mijn reactie geven.

Omdat ik één uitgebreid verweer (zie bovenstaande link) voldoende vind om zowel de motieven als de kwaliteit van een debunker aan te tonen, zal ik ditmaal slechts één van zijn tien debunkingen ter hand nemen om wederom te laten zien hoe misleidend ze zijn. We doen niet moeilijk en pakken -natuurlijk- nummer één!

1) De invloedrijke neoconservatieve denktank PNAC had in 2000 geschreven dat er ‘een nieuw Pearl Harbor’ nodig zou zijn om er voor te zorgen dat de VS hun machtspositie zouden kunnen handhaven. Misleidend.

Conclusie Van Erp:
“Over oorlogszuchtigheid wordt niet gesproken, en het rapport stelt dat de gewenste transformatie lange tijd zal vergen in afwezigheid van een gebeurtenis als Pearl Harbor. Een ‘Pearl Harbor’ wordt niet voorgesteld als een noodzakelijke voorwaarde, of iets dat wenselijk is om de transformatie te bespoedigen.”

VERWEER
Natuurlijk zou de term ‘oorlogzuchtigheid’ zelfs niet in een intern memo worden genoemd. Dit zou overeen komen met criminelen die hun voorbereidingen omschrijven als ‘werk van criminele aard’.

Van Erp poogt hier om de suggestie dat er van oorlogzuchtige bedoelingen GEEN sprake was volledig op te hangen aan de uitspraak over Pearl Harbor. Dat is wat debunkers meestal doen. Ze trachten een context te fragmenteren en hangen een totaalconclusie op aan een geamputeerd vertrekpunt.

Ik toon hier aan dat PNAC (Project for the New American Century) wel degelijk een doctrine formuleerde die uiterst offensief en dominant van karakter was.

Uiteraard vraagt context om tekstruimte en dat is precies waarom debunkers met hun oneliners vaak in het voordeel zijn bij googlende zoekers naar snelle antwoorden.
——
PNAC schreef drie jaar voor “REBUILDING AMERICA’S DEFENSES” (2000) de Statement of Principles (1997)

Hieronder de hoofdlijnen:

– we need to increase defense spending significantly if we are to carry out our global responsibilities today and modernize our armed forces for the future;

– we need to strengthen our ties to democratic allies and to challenge regimes hostile to our interests and values;

– we need to promote the cause of political and economic freedom abroad;

– we need to accept responsibility for America’s unique role in preserving and extending an international order friendly to our security, our prosperity, and our principles.

Signed: Jeb Bush, Dick Cheney, Steve Forbes, Donald Kagan, Dan Quayle, Donald Rumsfeld, Paul Wolfowitz, and others.
*EINDE QUOTE*

Deze neoconservatieve politiek van verovering en chaos is exact wat we van de regering Bush hebben gezien. De regering Obama is hier op voortgeborduurd. Neoconservatieven hebben de buitenlandse- en defensiepolitiek nog steeds in hun zak.

Neem hierbij nota van het feit dat dit politieke taal is (Orwell noemde het doublespeak). Waarmee het lelijke wordt gepolijst tot iets moois. Zoals begrippen als Pre-emptive War, Ethnic Cleansing, Collateral damage, Enhanced interrogation, enzovoort.

De ingevoerde lezer weet met dit Statement of Principles voldoende. Het is klare oorlogstaal van een club neoconservatieve die niemand in 1997 serieus nam. Zulke idioten zouden het Witte Huis nooit veroveren. Maar ze kwamen er wel. In januari 2001.

Maar het jaar daarvoor (2000) verscheen van dezelfde club het genoemde “Rebuilding America’s Defenses” met de bekende Pearl Harbor regel. Hieronder enkele vertaalde citaten uit deze doctrine:

“(…) Verder zal het proces van transformatie, zelfs bij het teweeg brengen van revolutionaire verandering, zeer langdurig zijn als niet een katastrofale en versnellende gebeurtenis plaatsvindt, zoals een nieuwe Pearl Harbor.”

“(…) Terwijl het onopgeloste conflict met Irak voorziet in een onmiddellijke rechtvaardiging, overstijgt de noodzaak van een massieve Amerikaanse troepenmacht in de Golf het probleem van het regime van Saddam Hoessein.”

“(…) Geavanceerde vormen van biologische oorlogsvoering die zich ‘richten’ op specifieke genetische structuren, zouden biologische oorlog kunnen verplaatsen uit de sfeer van terreur naar een politiek bruikbaar instrument.”
——

Wie nog dieper gaat vind nog meer schokkend materiaal. Maar dat kost tijd en energie. En dat is vaak het probleem bij waarheidsvinding. De propagandist hoeft slechts twijfel te zaaien en kan dat met weinig tekst, het versplinteren van contexten en het verdraaien van betekenissen. Dat is wat ze doen. Meer over PNAC op de pagina van Waarheid911. De ultieme plek om de dubieuze onzin van Skepsis en consorten te debunken.
http://www.waarheid911.nl/pnac.html

WAT IS WAAR?

Wat is nu waar en wat niet? De één zegt dit, de ander zegt dat. Inderdaad. Maar wat voor jou waar is kan alleen jij bepalen. Voor de zekerheden die je zoekt zul je helaas wel wat moeten doen. Wees kritisch, onderzoek en vergelijk! Kijk naar bronnen en naar contexten. Zoek de gelaagdheid van een gebeurtenis. Leer herkennen hoe fake news en propaganda werken.

Volgens mij bevestigt dit commentaar eigenlijk mijn analyse. Alleen voor ‘de ingevoerde lezer’ is het duidelijk dat achter de woorden van PNAC als “regime change” en “promote the cause of political and economic freedom abroad” eigenlijk “klare oorlogstaal” schuilgaat en dat het de PNAC-mannetjes om een “politiek van verovering en chaos” gaat. De vertaling die Ho geeft van de quote met ‘Pearl Harbor’ is mijns inziens incorrect, maar misschien kan iemand anders daar ook wel wat zinnigs over zeggen.

Er staat mijns inziens gewoon niet wat de Stichting 11 September en Ho zeggen dat er staat in de stukken van PNAC. Voor ‘ingevoerde lezer’ moeten we waarschijnlijk dan ook eerder ‘complotdenkende gedachtenlezer’ lezen. Het kan best zijn dat (sommigen van) de mannen van PNAC snodere, concrete plannen hadden dan ze in hun stukken doen voorkomen, maar wat is daarvoor het bewijs? En wat heeft dat met de aanslagen van 9/11 te maken? Van dat laatste kun je denk ik alleen stellen dat de ideeën van PNAC meer gehoor kregen na die aanslagen, maar te suggereren dat ze er zelf iets mee te maken hadden, gaat erg ver.

De politiek die PNAC voorstond, staat erg ver van mijn ideeën af en ik denk dat de ontwikkelingen in de laaste jaren ook hebben laten zien dat ze vrij naief waren, zeker waar het om kwesties als ‘regime change’ gaat.