Afgelopen zaterdag ging het onderzoeksjournalistieke programma Argos over ritueel misbruik. Een uur lang werd de luisteraar afwisselend geconfronteerd met soms gruwelijk verhalen van vermeende slachtoffers, hun behandelaars, klaarblijkelijke experts uit binnen- en buitenland, en ook heel veel twijfel bij de makers. Ritueel misbruik? Hadden we dat hoofdstuk eigenlijk niet al zo’n 25 jaar geleden afgesloten? Nooit was er toch iets concreets aangetoond dat wees op het bestaan van netwerken van satanisten of een sadistische elite? En de dubieuze therapieën waarmee herinneringen werden hervonden waren inmiddels toch echt wel uit het reguliere zorgcircuit verbannen? Toch? Wat was er dan voor nieuws onder de zon, dat er kamervragen over gesteld zijn en dat oud-advocaat generaal Joost Hulsenbek vindt dat er nieuw onderzoek moet komen naar ritueel misbruik?
Eigenlijk komt het neer op twee zaken: een eigen langdurig onderzoek van Argos journalisten Sanne Terlingen en Huub Jaspers onder vermeende slachtoffers en een aantal gesprekken met deskundigen in binnen- en buitenland. Het eigen onderzoek van Argos begon met een vragenlijst die in samenspraak werd opgesteld met een aantal deskundigen (van wie alleen Christel Kraaij met name wordt genoemd). Zo’n 140 ingvulde vragenlijsten kwamen binnen. Met zo’n honderd deelnemers had Argos contact en meer dan twintig ontmoetten ze.
Je kunt de lijst nog steeds bekijken en invullen. De enqûete werd onder andere verspreid door het Kenniscentrum Transgenerationeel Georganiseerd Geweld (TGG), waarin behandelaars verenigd zijn die overtuigd zijn van het bestaan van ritueel misbruik, wat op zich al het gevaar inhoudt dat je een overrepresentatie krijgt van slachtoffers die in contact geweest zijn met therapeuten die hierbij zijn aangesloten.
Een aantal vragen leken mij (vast onbedoeld) nogal sturend. Als je weet dat in de bekende verhalen vaak daders met een enigszins elitair beroep voorkomen, of personen waarvan kinderen in zekere mate afhankelijk zijn, kun je afvragen of je met de volgende vraag niet teveel naar bevestiging zoekt. Waarom staan hier bijvoorbeeld geen beroepen tussen als bakker, callcentermedewerker of marktkoopman?
Rode draad door de uitzending is het verhaal van Marinke, waar zoveel concrete verifieerbare aspecten in zitten, dat het merkwaardig is dat er geen aangifte is gedaan zodat de politie ermee aan de slag kan. Zou het er iets mee te maken hebben dat Bas Kremer van het Kenniscentrum TGG vertelt dat zij tegenwoordig afraden om aangifte te doen, omdat zaken over ritueel misbruik toch geseponeerd worden? Dat zou dan gebeuren op advies van de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ) waar alle dossiers met rituele aspecten heen moeten worden gestuurd. Wat er precies gebeurt als er een afwijzend advies komt om een zaak als ritueel misbruik te onderzoeken, horen we niet. Als er concrete aanwijzingen van ‘normaal’ misbruik overblijven, of andere aspecten die kunnen wijzen op strafbare handelingen, neem ik aan dat de politie die toch wel verder onderzoekt.
Op een geven moment horen we Jaspers vertellen dat ze te rade gingen in het buitenland, omdat ze daar “inmiddels veel meer stappen gezet hebben om ritueel misbruik professioneel te onderzoeken”, waarmee impliciet ook de suggestie gewekt wordt dat het in Nederland niet goed genoeg zou gebeuren. Op de geraadpleegde buitenlandse deskundigen is echter wel het een en ander af te dingen. Nagenoeg allemaal komen ze uit het kamp dat gelooft in het bestaan van ritueel misbruik. Lees voor de details het blog van Peter Zegers dat ook hier op Kloptdatwel is gepubliceerd.
In Duitsland hebben ze dus een heuse onafhankelijke regeringsfunctionaris voor seksueel misbruik van kinderen die op grond van vijf persoonlijke contacten met getroffenen overtuigd geraakt is van het bestaan van ritueel, georganiseerd, seksueel misbruik. Maar wat in de uitzending van Argos niet naar voren komt, is wat de rechtspyschologen in ons buurland van zijn standpunt vinden.
En datzelfde geldt ook voor de positie van de Australiër Michael Salter: hoe ligt hij bij zijn Australische academische collega’s? Salter geeft bijvoorbeeld ook wel erg gemakkelijk af op de Amerikaanse False Memory Syndrome Foundation, een organisatie die streed tegen valse beschuldigingen van seksueel misbruik op basis van hervonden herinneringen:
De beweringen van de FMSF hebben specifiek betrekking op de vraag of het mogelijk is om valse herinneringen van autobiografische gebeurtenissen op te wekken. De claims van de stichting zijn niet relevant bij het beoordelen van beschuldigingen van kindermisbruik. De oprichters zijn geen experts op het gebied van kindermisbruik, en zullen dit ook niet worden. Nog een belangrijk feit is dat in de periode waarin de stichting werd opgericht, beschuldigingen van ritueel misbruik vooral van kinderen kwamen. Dit had dus niks te maken met zogenaamde “hervonden herinneringen”.
Salter laat dan weg dat de stichting een stevig bezette wetenschappelijke adviesraad had, waarin bijvoorbeeld de alom erkende expert Elizabeth Loftus zitting had.
Salter vertelt ook dat hij zelf crime-scenes gezien heeft “waar dierenbloed over de muren was gespoten en er overal symbolen getekend waren. In sommige gevallen waren dezelfde symbolen op de lichamen van de slachtoffers gebrand.” Helaas lijken de journalisten van Argos hier niet op doorgevraagd te hebben, want details komen we niet te weten over deze zaken die een sterk argument zouden kunnen zijn tegen de gevestigde mening dat ritueel misbruik niet voorkomt. Een korte zoektocht of Salter iets over deze zaken geschreven heeft, leverde mij vooralsnog niets concreets op. [zie update]
Interessanter wordt de uitzending als Terlingen vertelt dat ze Marinke ruim honderd foto’s voorlegden die bestonden uit een mix van willekeurige personen, bekende mensen die vaker in verhalen over ritueel misbruik op complotsites op internet rondgaan, en onbekendere personen die in verhalen van andere slachtoffers waren opgedoken. Van die laatste groep wees Marinke er met stelligheid een aantal aan die er ook bij haar bij zouden horen en zij wist veel details over deze mensen te vertellen die niet te vinden zouden zijn op internet. Hoe Argos deze test precies heeft opgezet horen we niet en is ook niet op de website te lezen, maar het lijkt des te betreurenswaardiger dat Marinke niet met haar verhaal naar de politie is gestapt die het nader kan onderzoeken. Opvallend is dat Marinke zoveel details weet te noemen van deze mensen (namen, woonplaats, namen van hun kinderen, favoriete sport, morbide seksuele voorkeuren), dat het haast merkwaardig is dat zij die niet uit zichzelf in eerdere gesprekken heeft gegeven.
Ook horen we dat een aantal deelnemers aan het onderzoek eenzelfde loods in de bollenstreek heeft aangewezen waar misbruik zou hebben plaatsgevonden en kinder- dierenporno zou zijn gemaakt. En in totaal zouden er meer dan tien plaatsen in Nederland en daarbuiten uit de enqûete naar voren komen die door meerdere deelnemers werden genoemd. Maar gaat het dan om deelnemers waarmee Terlingen en Jaspers direct contact hebben gehad, of zit een groot gedeelte van deze overlap in anoniem ingevulde enqûetes? Dezelfde vraag kun je stellen bij de 40 daders die door verschillende slachtoffers worden omschreven.
De loods kon niet verder onderzocht worden, die ging in vlammen op, kort nadat Argos een anoniem mailtje had gekregen waarin gewaarschuwd werd dat ‘ze’ alert waren op hun onderzoek en dat ‘ze’ bewijs kwijt zouden maken. Toeval of niet, in ieder geval leert het dat het rondging dat de journalisten van Argos met dit onderzoek bezig waren en dat er personen die met het onderwerp betrokken zijn de moeite namen om de redactie anonieme berichten te sturen en te beïnvloeden.
Dan neemt het verhaal rondom Marinke een dramatische wending. Zij verdwijnt een paar uur, verblijft enige tijd op een locatie in Utrecht die ook door andere deelnemers aan het onderzoek is genoemd, en als zij weer opduikt blijkt zij glas in haar baarmoeder te hebben, dat in het ziekenhuis verwijderd moet worden. Eerder in de uitzending had Terlingen het voorkomen van verhalen over glas in de vagina al genoemd en gechecked bij gynaecologen of ze er bekend mee waren. Dat werd bevestigd, vier artsen kenden dergelijke gevallen. Was die rondvraag echter ná het incident met Marinke, of daarvoor? Had Argos het er misschien met haar over gehad? Die indruk kan makkelijk ontstaan omdat een vriendin de ingreep filmde om voor de journalisten van Argos “vast te leggen dat dit echt met Marinke is gebeurd.” In ieder geval leidde ook dit incident niet tot een gesprek bij de politie, Marinke wil dat niet.
Vlak daarna is de eigenlijke uitzending afgelopen en krijgt de luisteraar te horen dat het LEBZ dan wel geen interview had willen geven voor de uitzending maar wel een uitgebreide schriftelijke reactie op vragen van Argos heeft gestuurd. Die is op de website te lezen en ik zal niet de enige zijn die na het lezen daarvan denkt dat het erg jammer is dat veel van die antwoorden al niet waren meegenomen gaandeweg het onderzoek van Argos. De gang van zaken rond de aangiften lijkt bijvoorbeeld nogal anders dan Kremer doet voorkomen.
Ik bleef achter met het gevoel dat Argos, ondanks alle twijfels die ook hoorbaar zijn, zich toch te veel heeft laten meeslepen door het beeld dat gedreven behandelaars schetsen, te weinig kritisch gekeken hebben naar de buitenlandse deskundigen, de waarde van hun enqûete overschatten, en te persoonlijk betrokken raakten in een casus als die van Marinke.
Eerder op Kloptdatwel
- Recente berichten over satanisch ritueel misbruik: daar gaan we weer? (2011)
- Argos en het onbestaande satanische rituele misbruik (2020)
Artikelen uit Skepter over ritueel misbruik:
- Een therapeutische Nouvelle Cuisine – De mythe van het satanisch ritueel misbruik (Skepter 5.2, 1992)
- Morele paniek in de VS – De angst voor satanisch ritueel misbruik (Skepter 23.1, 2010)
- Geen paniek – Satanisch ritueel misbruik in Nederland (Skepter 23.2, 2010)
Rapport van de Werkgroep Ritueel Misbruik, Den Haag, Ministerie van Justitie, Directie Staats- en Strafrecht, april 1994.
Update 8 juli 2020
Ik nam vorige week contact op met Michael Salter om hem te vragen naar die crime scenes waar hij het over had. Nog de volgende ochtend (in Australië) had ik een reactie. Salter had erover geschreven in zijn boek Organised Sexual Abuse, het zou gaan om de periode 1999-2005. Hij wees nog op een 16 jaar oud nieuwsbericht over de heropening van een aantal politieonderzoeken die er mee te maken zouden hebben.
Niets in dat bericht wijst echter op ritueel misbruik. Op een website vond ik een interview met Salter, waarin verwezen wordt naar fragmenten uit het boek van Salter. Bij het lezen van dit persoonlijke relaas viel me op dat alle details over de crime scene die Salter in de uitzending noemde, daarin vermeld worden: de symbolen met bloed op de muren en de brandmerken met diezelfde symbolen. Het gaat hier echter om incidenten die Salter meemaakte als vriend/partner van een slachtoffer, nog voordat hij aan zijn academische carrière begon. Dat zet het mijns inziens toch in een wat ander licht.
Op een vervolgmail aan Salter of het klopte dat hij die crime scene niet als professionele onderzoeker had waargenomen, maar eerder als iemand die er persoonlijk nauw bij betrokken was, heeft hij, ondanks herhaald verzoek, niet meer gereageerd.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Satanisch misbruik zou in de doofpot worden gestopt?
Vreemd dat dat dit grootschalige misbruik kennelijk wel aan het licht is gekomen:
https://nos.nl/artikel/2338954-kindermisbruikzaak-duitsland-steeds-groter-duizenden-verdachten-in-beeld.html
Kunnen de mensen die geloven dat er niets aan satanisch misbruik wordt gedaan dit dan verklaren?
Salter laat dan weg dat de stichting een stevig bezette wetenschappelijke adviesraad had, waarin bijvoorbeeld de alom erkende expert Elizabeth Loftus zitting had. https://ritualabuse.us/research/memory-fms/a-brief-history-of-the-false-memory-research-of-elizabeth-loftus-2/
https://unsw.academia.edu/MichaelSalter/Papers
https://www.youtube.com/playlist?list=PLHGcA1yzncdmHuf2Nx76ZLtpPbSRX07mo
Mkultra daar leer je meer over het splitten van de geest en mind programming.
Heb je ook ff ge fact checked dat deze discutabele “foundation” niet meer bestaat als in anno nu werkzaam en alleen het archief zijn werk doet?
Doe je facts nog eens opnieuw checken, dit is bar en boos.
Mevrouw Loftus is welbekend en hooggeacht. En zij heeft stevig overhoop gelegen met mensen die geloofden in hervonden herinneringen.
– De zaak die wellicht de meest nadelige invloed had op Loftus is die van “Jane Doe”, die in werkelijkheid Nicole Taus heet. In 1997 publiceerden David Corwin en zijn collega Erna Olafson een casusbeschrijving[21] van een ogenschijnlijk geloofwaardige zaak van een accurate hervonden herinnering aan seksueel kindermisbruik.[19][22] Loftus en haar collega Melvin Guyer besloten de zaak nader te onderzoeken. Door het gebruik van openbare dossiers en het ondervragen van bekenden van Taus ontdekten ze informatie die Corwin niet had opgenomen in zijn oorspronkelijk artikel; informatie die er volgens hen op wees dat Taus’ herinnering aan misbruik vals was.[9][10][19] Terwijl Loftus en Guyer bezig waren met hun onderzoek, nam Taus contact op met de Universiteit van Washington en beschuldigde Loftus van inbreuk op haar privacy.[9][10][23] Daarop nam de universiteit Loftus’ bestanden in beslag en stelde een 21 maanden durend onderzoek naar haar in, haar in de tussentijd verbiedend om haar conclusies te delen.[9][10][19][23] Uiteindelijk concludeerde de universiteit dat ze niets had misdaan en mocht ze haar conclusies publiceren in 2002.[9][1-
– In haar toespraak bij het aanvaarden van de Scientific Freedom and Responsibility Award stelde Loftus states dat het woord “vrijheid” voor haar persoonlijk belangrijk is. Ze had namelijk nooit verwacht dat ze, toen ze begon zich uit te spreken over onderdrukte herinneringen, het doelwit zou worden van een georganiseerde en niet-aflatende hetze. Loftus vindt dat de huidige wereld gevaarlijk is voor de wetenschap en dat als wetenschappers hun vrijheden willen behouden, zij zich moeten uitspreken tegen “zelfs de meest gekoesterde overtuigingen die onbewezen mythes weerspiegelen”.[33] –
https://nl.wikipedia.org/wiki/Elizabeth_Loftus
Kwalijke onzin die je verspreidt. Sinds 1999 heeft geen enkele aangifte van ritueel misbruik geleid tot een strafzaak. De reden hiervoor is dat ze de de fabels van Crombag en Merkelbach als richtlijn aanhouden. Zij stellen dat door een verkeerde manier van vragen stellen van therapeuten, deze psychologen bepaalde ‘valse herinneringen’ in de geest van hun patiënt zouden hebben ingebracht waardoor ze iets denken wat nooit gebeurd is. Ofterwijl; zo kunnen ze ieder slachtoffer van seksueel misbruik afdoen als schizofreen. Ondanks dat geen enkel psychologisch instituut deze “False Memory Syndrome” heeft geratificeerd als een werkelijke diagnose, wordt vrijwel elke aangifte van ritueel misbruik geseponeerd om deze reden. Deze theorie is ontstaan toen een groep invloedrijke sceptici een tegenaanval gedaan sinds het begin van de jaren negentig, toen een golf van berichten uit het VK en de VS kwamen van grootschalig kindermishandeling, ritueel misbruik en satanisme. Deze groep, de FMSF, heeft er alles aan gedaan om het publiek en de psychologiegemeenschap ervan te overtuigen dat alle DID-gevallen is gemaakt door incompetente psychologen – en met succes.
DID is in feite een psychische stoornis waarbij de geest en de herinnering van het slachtoffer wordt verbrijzeld in tien, honderd of mogelijk zelfs duizend verschillende subpersoonlijkheden, waardoor getuigen uiterst moeilijk en een proces van zeer lange duur is. Verschillende X-dossier getuigen leden nog steeds zwaar aan deze aandoening op het moment dat ze begonnen te getuigen. Het is niet ongewoon voor DID-patiënten om details over misbruik te geven die zo bizar, gruwelijk en enorm klinken dat, ongeacht het bewijs, enige tijd en herhaling zal duren voordat de gemiddelde persoon zelfs maar een mogelijkheid accepteert. De dader doet het slachtoffer opzettelijk de meest extreme dingen aan, omdat de maatschappij het slachtoffer dit nooit zou geloven. Een interessant aspect waar veel slachtoffer-getuigen uit verschillende landen over hebben getuigd, is een zeer vergelijkbare psychologische benadering die wordt gebruikt om de slachtoffers van zelfs de meest sadistische mishandeling [enigszins] in de samenleving te laten functioneren, waardoor er geen echt alarmerende vragen in de directe omgeving van het kind.
Hoewel meer dan een dozijn bestuursleden van de FMSF zelf zijn beschuldigd van kindermishandeling, zich hebben uitgesproken voor pedofilie, of een verleden hebben in mind control-onderzoek voor een hele reeks inlichtingendiensten, heeft vrijwel geen mainstream media ooit de behoefte gevoeld om daar consequent op te wijzen. De belangrijkste oprichters, Pamela en Peter Freyd, werden overigens zelf beschuldigd door hun dochter Jennifer, een Ph.D. in de psychologie en werkzaam bij een prestigieus psychologisch instituut, van kindermishandeling. Ze beweerde ook dat haar vader zelf als kind was misbruikt. Het gebeurt erg vaak dat seksueel misbruikten later zelf kindermisbruikers worden.
Deze stichting ondersteunde hun standpunt onder meer door te beweren dat als misbruik echt zou hebben plaatsgevonden, de slachtoffers het nooit zouden vergeten en bovendien gelijk de politie zou inlichten. Daarom zouden slachtoffers die het zich niet volledig herinneren of niet onmiddellijk het misbruik onthulden lijden onder dit syndroom. Het is echter heel normaal dat slachtoffers van ernstig kindermisbruik geheugenverlies lijdt. Het is een natuurlijke respons omdat de gebeurtenissen zo verschrikkelijk zijn dat ze het uit een soort overlevingsstrategie uit hun gedachten wringen. Deze reacties weerspiegelen de actieve pogingen van individuen om te voorkomen dat ze aan het trauma denken. Anderen gaven aan dat het zo vaak gebeurde dat ze het zich niet meer allemaal konden herinneren; ze hadden [natuurlijk] het geheugen verloren voor delen van de herhaalde aanvallen. Bovendien, als je zo’n chaotische jeugd hebt gehad met zoveel traumatische ervaringen is het logisch dat je niet alles even goed kan herinneren. Kinderen hebben bovendien baat bij een therapeutische benadering. Risico’s verbonden aan artsen die niet vragen naar jeugdtrauma’s, herinnerd of vergeten, zijn aantoonbaar groter dan de risico’s van het creëren van valse herinneringen.
Jennifer Freyd introduceerde vervolgens het concept verraadtrauma. Ze maakte duidelijk hoe het vergeten, niet denken aan en zelfs verkeerd herinneren van misbruik voor sommige overlevenden noodzakelijk en adaptief kan zijn. Jennifer Freyd betoogde dat de manier waarop traumatische gebeurtenissen worden verwerkt en herinnert, afhangt van hoeveel verraad er is. Verraad vindt plaats wanneer het slachtoffer afhankelijk is van de dader. Het slachtoffer moet zich elke dag aanpassen omdat hij/zij vastzit [of voelt] in die relatie. Een manier waarop slachtoffers kunnen overleven, is door minder aan het misbruik te denken of te onthouden, of door tegen zichzelf te zeggen dat het geen misbruik was. Overtuigend wetenschappelijk bewijs heeft aangetoond dat er een sterk verband is tussen geheugenverlies en de afhankelijkheid van het slachtoffer met de dader. Ook probeert de FMSF DID af te doen als schizofrenie maar DID en schizofrenie is totaal wat anders. Bij schizofrenie lijdt je aan een gebrek aan identiteitsgevoel, terwijl de verschillende alters van een persoon dat aan DID lijdt, juist allemaal een eigen identiteit hebben. Sommige gecreëerde persoonlijkheden herbeleven ook vaak emoties, die actief waren op het traumatische gebeurtenissen uit het verleden, uit het verleden. Veel van de slachtoffers lijden dan ook aan depressie, paniekaanvallen en plegen zware zelfverminking.
https://www.jimhopper.com/pdf/stanton1997.pdf
https://www.kspope.com/memory/memory.php
https://isgp-studies.com/false-memory-syndrome-foundation-fmsf
https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/2167702618797106
https://dynamic.uoregon.edu/jjf/articles/fdz.pdf
Waarde Unabomber
Uw nickname komt mij niet zo sympathiek over. Ik weet wie de Amerikaanse Unabomber is en wat hij heeft uitgevroten. En wat hij heeft uitgevroten, was niet best. Mijn empathie gaat toch echt meer uit naar zijn slachtoffers dan naar hem.
Me dunkt dat mevrouw Loftus een zeer gerespecteerde wetenschapper is en zeer goed weet waarover ze het heeft.
Helaas komt misbruik voor. Daarvoor sluit ik geenszins de ogen. Maar het lijkt erop dat u en uw gelijkgestemden nogal overdrijven en de overdrijvingen niet kunnen onderbouwen.
Toch bedankt voor uw commentaar.
Link naar Pizzagate? Weten we in ieder geval uit welke hoek deze wind waait…
Je mag best zo je intellectuele scepsis hebben over het niveau van het huidige racismedebat. Maar anderzijds, waarom zou je dwepen met je eigen velletje? Mensenvelletjes komen in vele tinten voor. Prachtig toch? Gun iedereen zijn eigen velletje, zijn eigen geslacht en zijn seksuele voorkeuren. Ken je dat woord, “vrijheid”? En gun iedereen zijn eigen kleur van ondergoed. En nee, het gaat mij niets aan welke kleur jouw ondergoed heeft.
“Heb je ook ff ge fact checked dat deze discutabele “foundation” niet meer bestaat als in anno nu werkzaam en alleen het archief zijn werk doet?”
En dan zelf de zin “Salter laat dan weg dat de stichting een stevig bezette wetenschappelijke adviesraad had, waarin bijvoorbeeld de alom erkende expert Elizabeth Loftus zitting had.” met 2 maal het woord HAD er in kopiëren uit het originele artikel en plakken.
En waarschijnlijk bedoelde u MK-Ultra?
Niet alleen Argos laat wel eens steken vallen (op de site van Skepsis staan ongetwijfeld veel artikelen over satanisch misbruik, hervonden herinneringen, etc.), ook Zembla kan er wat van.
Op 9 maart j.l. zond BNN/VARA een wel zeer eenzijdige Zembla-documentaire uit onder de titel “De macht van Monsanto”. Een paar dingen van de vele die mij opvielen :
– er werd geen onderscheid gemaakt tussen gevaar (IARC ?) en risico,
– als een Amerikaanse rechtbank besluit dat er een oorzakelijk verband is tussen kanker en Roundupgebruik wil dat niet per se zeggen dat dat verband er ook is,
– de rattenstudie van Seralini werd als volstrekt serieus beschouwd.
Het kan aan mijn afwezigheid op de sociale media liggen, maar ik heb over deze documentaire geen enkel kritisch commentaar gelezen.
https://www.npostart.nl/zembla/12-03-2020/BV_101396318
@Redactie
Ik vind het verwarrend dat er 2 artikelen zijn over de Argos-misbruik-uitzending.
Kan e.e.a. niet op een of andere manier worden samengevoegd?
Update geplaatst na communicatie met Michael Salter.
Dat uitgerekend die loods in vlammen op gaat, hoe bestaat het 😉
En waarom zou dat geen toeval kunnen zijn?
Bewijzen mevrouw, bewijzen.
Er kunnen zoveel oorzaken ten grondslag liggen aan een brand.
Ja, het zou kunnen zijn om iets te verdoezelen, wat mw. Kruis mogelijk suggereert. Misschien was er een drugslab gevestigd? Misschien is de bliksem ingeslagen? Misschien was de oorzaak baldadigheid? Geen idee, maar een suggestieve opmerking dat “uitgerekend” deze loods afbrandde, gaat vooralsnog te ver. Zo’n opmerking leidt op dit moment slechts tot complotdenkerij.
“Ritueel misbruik? Hadden we dat hoofdstuk eigenlijk niet al zo’n 25 jaar geleden afgesloten? Nooit was er toch iets concreets aangetoond dat wees op het bestaan van netwerken van satanisten of een sadistische elite? ”
Nee, dat is nooit afgesloten, dat is in de doofpot gestopt, met allerlei truuks afgedaan als massahysterie. Op de wikipedia pagina over satanistisch ritueel misbruik staat dat nog steeds.
Ook ik vertelde in die periode extreme verhalen over misbruik en martelingen en óók mijn ouders geloofden mij niet. Deels omdat, vanwege de drugs en de extreme trauma’s, de herinneringen mij een week later óók onwaarschijnlijk leken, alsof ze uit een andere dimensie kwamen. Toch liep ik rond met die beelden en herinneringen. Ook besloten mijn ouders dat het te extreem was, en dat ik het verzon en besloten dat met harde hand te onderdrukken. Toen zat ik vast in het netwerk en was ik overal zwaar onveilig. Ik kon beter meewerken.
Ik ben er nu voor in therapie. Mijn therapeuten hebben hier niks van gesuggereerd. Helemaal niks. Ik durf de dingen eerst niet te vertellen, bang om niet geloofd te worden.
Ik kan er echter niet onderuit dat mij dit is overkomen. Het is zulk extreem trauma dat het in de hersenen gedissocieerd wordt, letterlijk, en je er dus niet goed bij kan. Maar als ik er bij kom zijn de trauma’s zeer zeer zeer extreem.
Ik heb geen glasscherven in mijn baarmoeder gehad (ik ben een man) maar ik ook heb zeer traumatische herinneringen van o.a. kinderen die “niet bestaan”, van ceremonies en het offeren van volwassenen en babies. Ook in ben gemarteld totdat ik op elke vraag antwoorde: “ik wil het zelf” of: “ik vind het leuk”.
Ook ik ben gedwongen stukjes van het geofferde, vermoorde baby en stukje hart van een kind te eten.
Vele verkrachtingen, werken in sexclubs, ook ik ben gebruikt om politici en fabrieksdirecteuren te chanteren door foto’s te maken van het misbruik. Ook mij is verteld dat ze overal bij politie en justitie mensen hebben zitten, dat ik nooit geloofd zal worden en als ik er over vertel ik vast kom te zitten op een gesloten afdeling en nooit meer af kom. Ook ik heb als onderdeel van dit netwerk artsen, advocaten, succesvolle ondernemers gezien, een enkele politiechef, politicus en iemand uit hilversum gezien. En nog iemand hogerop wat ik niet eens durf te zeggen.
Deze uitzending is zeer sterk en beschrijft veel van de zaken die ik als kind heb moeten doorstaan.
Het onderwerp verdient de volle erkenning en aandacht. Ook als je het nog steeds niet geloofd, wat zijn de kosten om het serieus te nemen? Serieus nemen moet, we zijn met teveel slachtoffers die vergelijkbare (maar andere) verhalen vertellen.
Ik snap dat het eng is om te erkennen dat dit gebeurd in de wereld. Dat dat extreem erg is. Maar er is een ding erger, namelijk een wereld waarin dit wel gebeurd maar wordt afgedaan als onzin, slachtoffers en kinderen niet beschermd worden tegen dit georganiseerde geweld en misbruik. En dat dat gewoon elke week doorgaat. Elke dag. Elke maand een nieuw kind wat dmv trauma geprogrammeerd wordt.
Dat is vele malen erger dan het idee dat het uberhaupt voor komt. En dat moet stoppen.
Het is van de zotte dat de brand in die loods anders uitgelegd wordt dan als bewijs voor wat er gaande is. Van je kop onder het zand steken is nog nooit iets veranderd.
Het zou de auteur sieren als het skepsisme wat tentoongespreid wordt hier te richten op de argumenten tegen het bestaan van dit fenomeen. Het slaat namelijk helemaal nergens op om extreem trauma af te doen als verzinsels. Dit artikel helpt dit soort dadernetwerken en ik snap niet hoe je dat op je geweten wil hebben. Wat probeer je hiermee te beschermen?
Een heftig verhaal, Disq, zeer heftig. Maar weet je, mensen hebben soms een zeer sterke verbeelding en zo’n sterke verbeelding kan omslaan in een sterke inbeelding. Zo werkt de menselijke geest nu soms eenmaal. Vervelend voor jou. Zeker. Ik neem jou als persoon serieus.
Maar er is ook een andere kant aan jouw verhaal. De geloofwaardigheid. Zo’n groot satanisch netwerk. Dat is eigenlijk onmogelijk. Want des te groter een geheim netwerk is, des te meer en des te sneller lekt het uit.
Je hebt het over politici. Ik zou toch zeggen, noem namen. Noem man en paard. Geef je verhaal handen en voeten.
Je krijgt geen bijval van me. Wel morele steun. Ik raad je echt aan om te proberen in te zien dat je lijd aan eigen sterke verzinsels die zo sterk zijn dat je ze voor waar houdt. Dat maakt je leven wellicht iets dragelijker. Want ik gun jou zeker een tolerabel leven toe.
“Een heftig verhaal, Disq, zeer heftig. Maar weet je, mensen hebben soms een zeer sterke verbeelding en zo’n sterke verbeelding kan omslaan in een sterke inbeelding. Zo werkt de menselijke geest nu soms eenmaal. Vervelend voor jou. Zeker. Ik neem jou als persoon serieus. ”
Bedankt in ieder geval dat je mijn verhaal serieus neemt. Ik snap het argument van verbeelding, maar vanuit verbeelding ontstaat geen trauma. Dat is wat dit soort netwerken graag willen dat je denkt. Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs voor dat trauma kan ontstaan vanuit verbeelding. Het houd op bij een vervelende herinnering.
“Maar er is ook een andere kant aan jouw verhaal. De geloofwaardigheid. Zo’n groot satanisch netwerk. Dat is eigenlijk onmogelijk. Want des te groter een geheim netwerk is, des te meer en des te sneller lekt het uit. ”
Zoals in de uitzending van argos verteld wordt, gaat het niet per se om één netwerk. Als kind heb je daar ook niet een heel duidelijk beeld bij hoe dat allemaal werkt en wie wie is. Dat het snel uitlekt… Tsja, daar ben ik nu hard voor aan het vechten! Dat het naar buiten komt, dat het serieus genomen wordt. En dan stuit ik op weerstand en argumenten zoals die van u. Zo makkelijk is het niet om hiermee naar buiten te komen. Een enkele mensen heel dichtbij mij weten hiervan en mijn hulpverleners. Aan de rest vertel ik het niet, omdat ik dan inderdaad reacties krijg, van klopt dat wel? Dat kan toch niet waar zijn (net zoals de uwe). Begrijpelijk, maar vergeet niet dat je als kind door de extreme traumatisering waarvan je alleen maar kan dissocieren het al enorm gefragmenteerd maakt en het moeilijk maakt nu precies te vertellen hoe het exact zat en is gegaan. Ik kan ook alleen in grote lijnen herinneringen vertellen, maar kan ze niet per se in een goede volgorde zetten. Vergeet ook niet dat er veel drugs wordt toegediend wat de aanmaak van herinneringen verstoord. Ook elektroschok verstoort de aanmaak van herinneringen en dat heb ik ook vele malen, enkele keren urenlang moeten ondergaan. Dus zo makkelijk komen deze verhalen niet naar buiten, en als je het al durft te vertellen geloven vele mensen je niet (zoals uw reactie).
Het is bij de slachtoffers dus zorgvuldig verstopt in het brein. Gedissocieerd want dat is de enige manier om er mee om te gaan, omdat het zó extreem is. Ze doen de dingen met deze opzet zodat je er niet makkelijk over kan vertellen, en zelf ook in de war bent, dat herinneringen door elkaar heen lopen.
“Je hebt het over politici. Ik zou toch zeggen, noem namen. Noem man en paard. Geef je verhaal handen en voeten. ”
Ik heb ten eerste geen naam van deze politicus. Het was ergens eind jaren 80. Ten tweede, als ik het wel zou weten en hier zou delen, zou mij dit identificeren. Ik ben oprecht bang dat leden van dat netwerk mij thuis op komen zoeken om mij te intimideren, te mishandelen, of erger. Dat hebben ze mij tientallen keren in niet mis te verstane acties laten weten dat als ik er over zou praten, namen zou noemen etc niet te beroerd zijn om actie te ondernemen. De daad wordt bij het woord gevoegd. Dus dat is geen optie. Om precies diezelfde reden heb ik nog geen aangifte gedaan tegen de daders waarvan ik wel namen heb.
“Je krijgt geen bijval van me. Wel morele steun. Ik raad je echt aan om te proberen in te zien dat je lijd aan eigen sterke verzinsels die zo sterk zijn dat je ze voor waar houdt. Dat maakt je leven wellicht iets dragelijker. Want ik gun jou zeker een tolerabel leven toe.”
hahaha wauw! Dat jij dat vanaf een afstand kan diagnosticeren. Je gelooft in de leugens van dit soort netwerken RV. Of je zit er zelf in, dat kan ook.
” Ik raad je echt aan om te proberen in te zien dat je lijd aan eigen sterke verzinsels die zo sterk zijn dat je ze voor waar houdt. ”
Ik vind dit een absurd advies. Jij kent mij helemaal niet, laat staan wat wel en niet goed voor mij is. En absurd dat je dat zelf niet in ziet. Zo overtuigd van je eigen gelijk.
Wat jij zegt, denkt en doet is precies de reden dat het nog “niet uitgelekt” is en dat het onderdrukt wordt, waar je actief aan mee doet.
Je gaat enkel op je onderbuikgevoel dat het onmogelijk is terwijl je geconfronteerd wordt met verhalen dat het wél waar is. Ontkenning is menselijk maar gewoon de eerste psychologische fase van trauma of verlies.
“De geloofwaardigheid. Zo’n groot satanisch netwerk. Dat is eigenlijk onmogelijk. Want des te groter een geheim netwerk is, des te meer en des te sneller lekt het uit. ”
Dat uitlekken is aan de gang en jij werkt het actief tegen. Ik zou het begrijpen dat je dit doet als jij in zo’n netwerk zit.
Nogmaals, het is verschrikkelijk dat dit gebeurd in de wereld. Niet voor te stellen voor de meeste mensen. Maar wat nog veel erger zou zijn, dat het wel echt gebeurd maar dat slachtoffers niet geloofd worden. En dat is hier nu aan de gang.
“Ik raad je echt aan om te proberen in te zien dat je lijd aan eigen sterke verzinsels die zo sterk zijn dat je ze voor waar houdt.”
Stel dat het verzonnen is, hoe kan het dan dat allemaal mensen, onafhankelijk van elkaar, met het zelfde soort verhaal bij therapeuten terecht komen? Met de zelfde kenmerken? Dezelfde soort verschrikkelijke trauma’s, waar je EMDR op kan doen? Dat geloof je toch zelf niet dat dat spontaan en collectief op dezelfde manier ontstaat? Met zoveel overlap?
En nee, ik heb er niet over gelezen voordat ik aan mijn therapie begon. Van wat ik er later over gelezen heb is een deel herkenbaar, sommige dingen zijn mij in grote lijnen ook overkomen, andere zaken niet. Dat kan ik prima scheiden. Wel vind ik er erkenning in, als in, er zijn meer mensen die deze verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt, er over schrijven en er voor in therapie zijn.
En nee, van lezen ontstaan niet spontaan jeugdtrauma’s in je verleden. Dat is echt regelrechte quatsch. Daar komt nog bij dat ik klachten heb, passende bij c-ptss, reeds mijn hele leven en dat het klinische beeld klopt bij vroegkinderlijk trauma. En die trauma’s gaan over georganiseerd misbruik, marteling etc etc etc.
Je doet het echt veel te snel af als “verzonnen”. En daarmee speel je dit soort netwerken in de kaart. Stel je zelf oprecht de vraag, is het mogelijk dat dit gebeurd? Er is geen enkele reden waarom het niet zou kunnen. Het is niet dat ik vertel dat ik op de achterkant van de maan heb gewoond. Sterker nog, ik geef een aanvulling op een journalistiek artikel wat licht op dit onderwerp schijnt.
” Dat maakt je leven wellicht iets dragelijker. Want ik gun jou zeker een tolerabel leven toe.”
Nee dat is domweg onwaar. Dat heb ik 20 jaar lang gedaan. Dat werkte niet, en leidde zeker niet tot een meer tolerabel leven. Wat mij helpt is therapie voor de dingen die mij zijn aangedaan door zo’n netwerk. Het advies om het maar weg te stoppen is schadelijk, kwalijk en emotioneel zeer ongezond. En als je mij een tolerabel leven toe wenst, waar je mij het meeste plezier mee doet, vraag ik je om, misschien voor even maar, te overwegen of het misschien wel klopt wat ik schrijf en te kijken wat het met je doet.
“Of je zit er zelf in, dat kan ook.”
Hoe maak ik een verhaal in 9 woorden onklaar voor dummies pagina 1.
@urbanmagic
Bedankt voor je reactie.
“Hoe maak ik een verhaal in 9 woorden onklaar voor dummies pagina 1.”
Waarom zeg je dat en denk je dat?
Vanwaar laat die vraag jou twijfelen aan het hele verhaal?
Het is toch niet onmogelijk dat zij in zo’n netwerk zit?
Kan je uitleggen waarom iemand mij online het advies geeft om maar te doen alsof het verzinsels zijn? Wat is haar motivatie daarvan? Het is precies wat dit soort netwerken willen dat mensen geloven en doen. En ze draagt actief bij aan de onderdrukking.
Waarom ik dat zeg? Omdat het een feitelijke constatering is.
Waarom ik dat ‘denk’? Zie boven, een feitelijke constatering en dus geen mening.
“Het is toch niet onmogelijk dat zij in zo’n netwerk zit?”
Nu doet u het weer.
U zegt letterlijk: Niemand is te vertrouwen.
Conclusie, dus u ook niet. Daar mee wordt uw verhaal dus 50% waar, 50% mogelijk onzin, aangezien niemand te vertrouwen is volgens u zelf.
Nog een constatering van uit deze website, twitter, facebook en al die andere uitingsvormen;
Elk gesprek over satanistisch ritueel georganiseerd kindermisbruik, elk gesprek over ritueel georganiseerd kindermisbruik, elk gesprek over georganiseerd kindermisbruik, elk gesprek over kindermisbruik kent 1 gemeenschappelijk feit.
Op enig moment beschuldigd iemand de ander van kindermisbruik, het verbergen van misbruik, het goed praten van misbruik, het wegkijken van misbruik etc etc etc tot en met onderdeel zijn van het netwerk van satanistisch ritueel georganiseerd kindermisbruik.
Vergelijk het met een Godwin.
Wat is het doel daarvan?
Heel, heel, héél erg simpel. De gesprekspartner in diskrediet proberen te brengen zodat deze niet meer durft om te reageren.
Elk gesprek over deze onderwerpen weer.
En dat is dom.
U wilt geloofd worden? Beschuldig dan niet elke gesprekspartner. Het stoot enkel af en heeft slechts één resultaat, nog meer mensen die niet luisteren naar de echte verklaringen.
En nog een adviesje. Vraag 3den niet om de beweegredenen van anderen uit te leggen. Staat ook zo slordig in een gesprek, vooral online waar mensen elkaar niet beter kennen dan wat zij tiepen.
@urbanmagic
Een feitelijke constatering?
Wat heeft u feitenlijk geconstateerd? Dat u mijn verhaal ongeloofwaardig vind is een heel erg duidelijk voorbeeld van een mening.
Ik beschuldig RV helemaal nergens van.
U trekt mijn laatste 2 zinnen uit context. Ik schreef:
“Je gelooft in de leugens van dit soort netwerken RV. Of je zit er zelf in, dat kan ook.”
Ik zeg nergens dat het zo is, maar wel dat RV geloofd in de leugens van dit soort netwerken.
“Nu doet u het weer.
U zegt letterlijk: Niemand is te vertrouwen.”
Wat doe ik weer? Haar beschuldigen? Dat heb ik nooit gedaan. En twee het is toch een feit dat het niet onmogelijk is?
Ik zeg letterlijk niet letterlijk dat niemand te vertrouwen is. Misschien de definitie van letterlijk opzoeken? Ik zeg ook nergens dat niemand te vertrouwen is, maar wel dat ik mij afvraag wat het motief is om iemand maar te adviseren om het te onderdrukken. Ik viel van mijn stoel toen ik dat las, net zoals uw reactie.
“Elk gesprek over satanistisch ritueel georganiseerd kindermisbruik, elk gesprek over ritueel georganiseerd kindermisbruik, elk gesprek over georganiseerd kindermisbruik, elk gesprek over kindermisbruik kent 1 gemeenschappelijk feit.
Op enig moment beschuldigd iemand de ander van kindermisbruik, het verbergen van misbruik, het goed praten van misbruik, het wegkijken van misbruik etc etc etc tot en met onderdeel zijn van het netwerk van satanistisch ritueel georganiseerd kindermisbruik.”
Tsja vervelend natuurlijk. Maar feitenlijk klopt het dat RV mijn verhaal van misbruik probeert te onderdrukken.
Nogmaals, ik beschuldig haar nergens! Ik denk niet dat het zo is! Ik probeer met die opmerking duidelijk te maken hoe extreem haar opmerking is naar mij toe.
“Heel, heel, héél erg simpel. De gesprekspartner in diskrediet proberen te brengen zodat deze niet meer durft om te reageren.”
Als u zo zwaar tilt aan “een poging om iemand in discrediet te brengen” waarom ziet u dan de poging van RV om te doen alsof ik lijd aan een psychische aandoening dan heel gemakkelijk door de vingers?
Het is heel simpel, héél erg simpel, voor iemand als u toch makkelijk te spotten lijkt mij.
“U wilt geloofd worden? Beschuldig dan niet elke gesprekspartner. Het stoot enkel af en heeft slechts één resultaat, nog meer mensen die niet luisteren naar de echte verklaringen.”
Bedankt voor de tip.
Ik beschuldig mijn gesprekspartner trouwens nergens van. Er staat een OF tussen mijn laatste twee zinnen. Of je gelooft de leugens van dit soort netwerken OF je zit er in. Kies zelf maar.
U suggereerd tegelijkertijd dat ik een nep verklaring opvoer. Heel bijzonder.
“En nog een adviesje. Vraag 3den niet om de beweegredenen van anderen uit te leggen. Staat ook zo slordig in een gesprek, vooral online waar mensen elkaar niet beter kennen dan wat zij tiepen.”
Tsja, ik hoopte u aan te zetten om de zaak te overdenken. Ik kan namenlijk geen emotioneel gezonde reden bedenken waarom iemand over internet, na het lezen van enkele regels tekst iemand meent te moeten adviseren om zijn/haar traumatische herinneringen maar voor nep te verklaren. Ik vind dat absurd. Ik hoopte ook aan u die absurdheid over te kunnen brengen.
Laat ik de vraag anders formuleren, wat is uw reden om te doen alsof mijn verhaal niet echt is? Wat is uw reden om te denken dat ritueel misbruik niet bestaat?
Bestaat de mogelijkheid ook gewoon dat het echt is, echt gebeurd en dat de verhalen van de slachtoffers waar zijn? Is het fysiek mogelijk in deze wereld? Niet voor te stellen, snap ik, maar is het onmogelijk?
Beste Disq,
ik ben een hij. Kan ik ook niets aan doen. Ben zo geboren en voelde nooit de behoefte om een zij te worden. Maar alle respect voor elke zij.
Maar zou het zo kunnen dat jou inderdaad iets vreselijks is overkomen en dat jij dankzij het ontstane terechte trauma verstrikt bent geraakt in je eigen verhalen over grote netwerken van seksuele criminelen? Door een ernstig trauma kan onze verbeelding op hol slaan. Ook bij mij, hoor.
En weet je, nee, ik maak geen deel uit van één of ander smerig netwerk. Daarvoor ben ik te arm en te verlegen. En ik mag het ook niet van mijn vrouw. 🙂
@RV
Ah, nou, excuses voor de verwarring over uw geslacht.
“Maar zou het zo kunnen dat jou inderdaad iets vreselijks is overkomen en dat jij dankzij het ontstane terechte trauma verstrikt bent geraakt in je eigen verhalen over grote netwerken van seksuele criminelen?”
Sorry, nee, daar is geen bewijs voor. En het zou al helemaal niet “maar zo kunnen”. Echte quatsch. Mensen hebben dit wel lang gegeven als verklaring voor dit soort extreme verhalen, omdat ze het niet kunnen of willen voorstellen. Maar wetenschappelijk gezien is er geen enkele basis voor deze bewering van u. Ik heb trouwens nergens gezegd dat dit grote netwerken zijn. En, in plaats van verstrikt raken, ben ik druk bezig, met behulp van therapeuten, om mij los te maken van de trauma’s van mijn verleden. Het tegenovergestelde van verstrikt raken is bij mij dus aan de gang. Mijn PTSS klachten worden minder door deze trauma’s te erkennen en verwerken.
“Door een ernstig trauma kan onze verbeelding op hol slaan. Ook bij mij, hoor. ”
Is dat zo? Waarom denkt u dat dat zo is? Welke wetenschappelijke onderzoeken heeft u voor de onderbouwing van deze overtuiging?
En vind u het, als ik even mee ga in uw hypothese, ook niet heel raar, dat al die “op hol geslagen” zeer traumatische herinneringen gaan over gruwelijk seksueel misbruik? Met mij als kind als hoofdpersoon van de herinnering? Met dezelfde mensen, dezelfde plekken, dezelfde gebeurtenissen die andere mensen ook omschrijven? De zelfde zaken die dan volgens uw hypothese, door die andere mensen ook spontaan zijn ontstaan ten gevolge van trauma? Dat is toch, op zijn zachts gezegd, heel erg gek en heel erg onwaarschijnlijk? Het gaat niet over allerlei obscure of rare beweringen als dat ik geloof dat ik een russisch spion ben? Of dat ik op de achterkant van de maan heb gewoond? Of dat putin mijn vriendje was vroeger op de basisschool? Of dat ik van binnen eigenlijk chinees ben en daar ben opgegroeid?
En nog een punt in die hypothese wat niet klopt, die traumatische herinneringen van mij, die niet alleen overlappen met herinneringen van anderen gaan allemaal over zaken die daadwerkelijk kunnen. Lastig voor te stellen? Akkoord. Onwaarschijnlijk? Akkoord. Maar onmogelijk? Nee.
Stel dat mijn fantasie daadwerkelijk op hol zou zijn geslagen, hoe kan het dan dat alle traumatische herinneringen die ik heb gestoeld zijn in harde werkelijkheid? Met zwaartekracht? Hier op aarde? Met mensen? En messen? Pistolen? Elektroschock? Kettingen? Verstikking? Marteling? Seksueel misbruik? Allemaal heel aardse zaken.
Bij een op hol geslagen fantasie horen ook allerlei zaken die gefantaseerd zijn en er horen zaken tussen te zitten die niet kunnen in de echte wereld. Anders kan je moeilijk spreken over een op hol geslagen fantasie.
Kijken we naar wikipedia over het woord fantasie:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Verbeeldingskracht
“De menselijke verbeeldingskracht of fantasie is het vermogen om mentale beelden, ideeën en/of gevoelens op te roepen, zonder dat men deze zintuiglijk waarneemt. Zo kan men zich inleven in situaties of gebeurtenissen of entiteiten bedenken die niet bestaan, die onmogelijk kunnen bestaan of waarvan het bestaan onbewezen is. Dat wat wordt voortgebracht door de verbeeldingskracht wordt eveneens ‘een fantasie’ genoemd. ”
Dus, binnen uw hypothese, heeft u een verklaring waarom ik geen herinneringen heb aan zaken die onmogelijk kunnen? U denkt dat de zaken die ik vertel onmogelijk zijn. Maar ze zijn het niet. 100% van mijn traumatische herinneringen heeft echt kunnen plaatsvinden in deze wereld. En een op hol geslagen fantasie, die zich wél heel netjes houd aan wat er wel en niet mogelijk is in de wereld, en hetzelfde fantaseert als anderen en hetzelfde soort trauma produceert, vind u dat zelf ook niet wat vergezocht? Deze hele hypothese is absurd. Heeft u de afleveringen van argos geluisterd?
“En weet je, nee, ik maak geen deel uit van één of ander smerig netwerk. Daarvoor ben ik te arm en te verlegen. En ik mag het ook niet van mijn vrouw. ”
Ah gelukkig. Dan gelooft u helaas wel in de leugens die deze netwerken hebben verspreid. Begrijpelijk, maar oh zo schadelijk voor de slachtoffers.
Dat van die verlegenheid merk ik niet zo trouwens, met uw opmerking over dat ik maar moet accepteren dat het verzinsels zijn.
Ik las op uw disqus profiel dat u regelmatig reageerde op artikelen over het geloof. Ik ben zelf niet gelovig, maar ik denk dat dit soort organisaties / systemen is waar de bijbel voor waarschuwt. Het komt zeer dicht bij de belichaming van de duivel. Najagen van hedonistisch genot, geld en macht en anderen slechts zien als uit te buiten.
“The greatest trick the devil ever pulled was convincing the world he didn’t exist.” is dan een quote waar ik aan moet denken.
Als je net zoals mij jarenlang in de jeugdhulpverlening hebt gewerkt dan weet je dat ritueel seksueel misbruik wel degelijk bestaat. Vaak zijn ook de ‘lijntjes’ wel bekend bij politie en justitie maar lopen deze ‘lijntjes’ steeds dood. Aangifte doen werkt inderdaad niet omdat de warrige verhalen van deze kinderen en jongvolwassenen geen bewijs leveren. Bewijs is sowieso moeilijk te leveren omdat, zoals ik al eerder aangaf, dit steeds doodloopt. Rara hoe kan dit?
Hoe die lijntjes kunnen doodlopen? Waarschijnlijk omdat er onder de pizzeria toch geen kelder was zoals daarentegen wel verteld werd. Mensen hebben nu eenmaal een grote fantasie en die strookt dikwijls niet met de realiteit.
Het is heel makkelijk voor dit soort groeperingen om een valse beschuldiging te doen, zodat types zoals u daarna kunnen zeggen: zie je wel, wat een idioten.
jij zegt het, ik weet jammer genoeg voor sommige kinderen en ook volwassenen, beter
@Jolanda Rinia
Verwijt u nu politie en justitie dat zij ritueel seksueel misbruik onder de pet houden?
Hebt u daar bewijs voor? Zo niet, dan komt u dichtbij complotdenkerij, zo daar al niet sprake van is.
Hebt u daarentegen wél bewijs van jarenlang misbruik, in welke mate dan ook, dan dunkt me dat u daar grote ruchtbaarheid aan zou moeten geven, ja dat zelfs verplicht bent. U hebt het immers over misdaad en uw kennis of vermoedens daaromtrent behoort u te melden. Hoewel er ook in Nederland knotsgekke dingen kunnen gebeuren, zoals u dagelijks in de krant kunt lezen, kan ik me nauwelijks voorstellen dat de misdaden en schandalen die u suggereert onopgemerkt blijven omdat politie en justitie “lijntjes laat doodlopen”. Zo’n bananenrepubliek is het hier nu ook weer niet.
Argos heeft daar onderzoek naar gedaan. Afgelopen 10 jaar zijn alle aangiften met rituele kenmerken afgekeurd en is het niet onderzocht. Daarmee is het de zedenrecherche verboden om onderzoek te doen. Niet gek toch dat er dan niks gevonden wordt?
Voor mij was het sowieso 30 jaar later dat ik er pas over durfde te praten. Als kind heb je geen flauw benul van wat je allemaal gebeurd, behalve dan dat het niet klopt.
U schrijft:
“Hebt u daarentegen wél bewijs van jarenlang misbruik, in welke mate dan ook”
Het dark web staat vol met nederlandse kinderporno. Dat wordt niet zomaar gemaakt hoor.
Verder probeert Jolanda er ook ruchtbaarheid aan te geven, maar ik denk dat ze net zoals bij u, overal bot vangt.
Verder schrijft u:
“kan ik me nauwelijks voorstellen dat de misdaden en schandalen die u suggereert onopgemerkt blijven omdat politie en justitie “lijntjes laat doodlopen”. Zo’n bananenrepubliek is het hier nu ook weer niet.”
Een van de leden van het netwerk wat mij misbruikt heeft is later minister van justitie geworden. Van andere slachtoffers begrijp ik (o.a. de brandbrief over ritueel misbruik door GGZ behandelaren) dat zij (ritueel) misbruikt zijn door leden van het ministerie van justitie. Deze criminele organisaties hebben het ministerie van justitie geïnfiltreerd. Wat niet ongewoon is voor de zware misdaad. Vergeet niet dat er psychopaten bestaan in de wereld.
ik verwijt politie en justitie helemaal niks, juist niet. Deze mensen doen hun best maar zijn beperkt in wat zij kunnen en mogen doen. Ik weet verhalen van een aantal jongeren destijds die betrokken waren bij een soort groep waar ze misbruikt werden maar de verhalen zijn heel warrig en onsamenhangend door drugsgebruik. Ook waren deze jongeren zeer angstig en wilden ze zeer weinig vertellen. Kortom, het is heel lastig om dit boven tafel te krijgen vanwege de bedreigingen en het toedienen van drugs. Zoals 1 dame hierboven ook omschrijft. Ze vonden het soms zelf lastig te geloven wat ze hadden meegemaakt.
U schrijft: Ik weet [ ]beter, JR, en dat doet u terwijl u afgaat op warrige en onsamenhangende verhalen. Om bij uw woorden te blijven: Rara, hoe kan dat? Vooralsnog ga ik er met RV maar vanuit dat er onder de pizzeria geen kelder is. U kunt natuurlijk altijd nog met wat meer bewijs komen.
tja. Dat is helaas niet mogelijk maar ik snap dat dit lastig te begrijpen is. Het is een rare wereld waarin wij leven.
@JR
Kortom, u hebt niets in handen dat uw stellige uitspraken resp. suggesties onderbouwt. In dergelijke gevallen zou ik me liever onthouden van zulke uitspraken en suggesties.
als er bewijzen zouden zijn dan waren dit soort mensen al lang opgepakt toch? Het is verschrikkelijk dat dit gebeurt en omdat ik geen bewijzen heb moet ik mij stilhouden? Het is juist de bedoeling dat mensen wakker worden en niet hun ogen blijven sluiten voor verschrikkelijkheden. Maar goed, u kiest ervoor om in uw wereld te leven. Ik kies ervoor om in de realiteit te leven.
Maar goed, die laatste twee zinnen bedoel ik niet zo. Ik snap best dat als je nog nooit in aanraking bent geweest met zoiets het erg ongeloofwaardig klinkt. Voor mijzelf was dat destijds ook zo. Voor veel hulpverleners is deze uitzending van argos een bevestiging van vermoedens die, naar aanleiding van verschillende verhalen, bevestigd worden. Gelukkig wordt er nu een onafhankelijk onderzoek naar verricht maar ik kan je nu al vertellen dat dit niets gaat opleveren. Het spinnenweb van bedreigingen en mensen zelf dader maken maakt dat het heel lastig wordt dat mensen gaan praten.
U spreekt uzelf tegen JR en het lijkt er sterk op dat u in een spinneweb van complotdenkerij ronddraait. U vertelt nl. nu al dat een onafhankelijk onderzoek niets gaat opleveren. Dat duidt er op dat u geen vertrouwen in overheid, politie en justitie hebt. Denkt u echt dat dergelijke grote verhalen – als ze echt zouden bestaan – stilgehouden kunnen worden? Er gebeuren echt wel vreemde dingen in dit land, maar sommige zaken zijn zo onwaarschijnlijk dat ik er niet voetstoots (dus zonder harde resp. aannemelijke aanwijzingen) in wens te geloven. Het lijkt me een betere optie niets uit te sluiten maar ik heb wel het vermoeden dat men bij dat onafhankelijk onderzoek op hetzelfde gaat uitkomen als die andere kwestie die tot niets leidde, slechts voor geld- en tijdverspilling zorgde (heette het zogenaamde en zelfverzonnen slachtoffer niet Jolanda?).
Beste Hans,
u schrijft: “Dat duidt er op dat u geen vertrouwen in overheid, politie en justitie hebt. ”
Ik ben als kind slachtoffer geweest van ritueel misbruik. Een van de leden van dat netwerk is later minister van justitie geworden. Dus dan wantrouwen, begrijp ik.
Verder schrijft u: “Denkt u echt dat dergelijke grote verhalen – als ze echt zouden bestaan – stilgehouden kunnen worden?”
Ja, dat lukt tot nu toe aardig. Niet in de laatste plaats omdat grofweg iedereen reageert zoals U. Ongeloof, ontkenning, belachelijk maken, beschuldigingen van “complotdenken” of dat mensen het zelf zouden verzinnen.
Afgelopen 10 jaar heeft de LEBZ alle aangiftes met rituele kenmerken afgekeurd. Dan is het toch heel logisch dat er ‘niks’ gevonden wordt als er niet gezocht mag worden? Dat er niemand veroordeeld wordt als de recherche zijn werk niet mag doen? Het heeft voor mij 30 jaar geduurd voordat ik er over kon praten.
“Er gebeuren echt wel vreemde dingen in dit land, maar sommige zaken zijn zo onwaarschijnlijk dat ik er niet voetstoots (dus zonder harde resp. aannemelijke aanwijzingen) in wens te geloven.”
U hoeft maar op het darkweb te kijken om een enorme hoeveelheid in Nederland geproduceerde kinderporno te vinden. Dat gebeurd niet zomaar, daar gaat flinke programmering en brainwashing aan vooraf. Ik ben ook als kind gebruikt voor kinderporno (eigenlijk: kindermisbruikvideo’s). En daarnaast ritueel misbruik. Ik heb dit meegemaakt. Ik snap dat dat geen hard bewijs is, maar ik heb dan ook helemaal niks aan hard bewijs. Ik kan u helemaal precies niks overdragen, behalve dan mijn verhaal.
In de argos uitzending zit een mevrouw waarbij de gynaecoloog glasscherven uit haar baarmoeder haalt (volgens mij de uitzending van het verhaal van lisa). Verder heeft argos echt wel meer dingen boven water gehaald, zoals bijvoorbeeld die enquete, maar ook toevallig dat loods in de fik vliegt.
@Disqus etc.
U rakelt een discussie na een jaar opnieuw op.
Vreemd.
Laten we eens één kwestie nemen als begin.
U hebt het over ritueel misbruik door een persoon die later minister van Justitie werd.
Als dat waar zou zijn, kunt u toch aangifte doen?
Dat zou toch een laaiend schandaal veroorzaken, met grote gevolgen?
Aangifte zou zelfs uw plicht zijn, omdat het om een ernstig misdrijf gaat.
En u denkt dus dat dit in de doofpot zou worden gestopt?
Ik geloof daar niet in.
Als ik al zie wat relatief (!) veel onschuldiger metoo-beschuldigingen aan een onbenullig voetbaldirecteurtje tot gevolg hebben…
Beste Hans,
“U rakelt een discussie na een jaar opnieuw op.
Vreemd.”
Voor mij is dat niet zo vreemd. Ik ben er een jaar later namelijk nog in therapie om de trauma’s van ritueel misbruik te verwerken. Ik trek het daarnaast ook slecht, als mensen het niet kunnen of niet willen geloven.
Dat u dit vreemd vind, geeft wel wat blijk van uw vooringenomenheid betreft de kwestie. Want als iemand het slachtoffer van iets is, maar door de maatschappij niet geloofd wordt, waardoor het doorgaand plaats kan vinden dan doet dat zeer. En is het heel logisch dat iemand dat onder de aandacht wil brengen. Ik wil namelijk dat het stopt, en daarvoor heb ik medestanders nodig.
“Als dat waar zou zijn, kunt u toch aangifte doen?”
Ten eerste: Ik kan wel aangifte doen, maar zoals de situatie nu is, heeft de Landelijke eenheid bijzondere zedenzaken alle aangiften met rituele kenmerken afgekeurd. Dus dat heeft geen zin. Wel loop ik daarbij het risico dat de aangifte uitlekt naar het dadernetwerk en dat ze dan langskomen om mij ‘te helpen bij zelfdoding’ of op zijn minst intimidatie van mij of familie. Daar heb ik geen trek in. Dit is een reële dreiging.
Ten tweede, is het meer dan 20 jaar geleden dat ik voor het laatst misbruikt ben door dat netwerk. Ik heb geen enkel tastbaar bewijs daarvan. Ik heb enkel de traumatische ervaringen die bovenkomen. Ik snap dat dat voor u geen bewijs is. Ik zou ook niet willen dat u of iemand anders zijn/haar traumatische ervaringen als bewijs neemt om iemand te veroordelen. Dat zou niet passend zijn bij een rechtstaat en de deur wagenwijd open zetten voor valse beschuldigingen die politiek of crimineel ingezet kunnen worden. Voor mij is het echter genoeg bewijs, ik weet echt wel wat mij wel en niet overkomen is. Misschien niet exact meer van alles hoe en wat, maar wel in grote lijnen. Dus vandaar dat ik mij richt op de bewustmaking dat ritueel misbruik bestaat ipv de poppetjes benoemen.
Ten derde, ik heb geen herinneringen dat ik misbruikt ben door de persoon die later minister van justitie is geworden. Ik kan dus geen aangifte doen tegen deze persoon. Ik noemde dit vooral om duidelijk te maken hoe verweven dit soort netwerken zijn met de bovenwereld. Zoals gebruikelijk bij zware criminaliteit. En als ik dat wel kon, heb ik niet het idee dat zo’n aangifte serieus opgepakt wordt (helaas).
“Dat zou toch een laaiend schandaal veroorzaken, met grote gevolgen?”
Nee hoor. De aangifte wordt al niet onderzocht door het oordeel van de LEBZ. Ten tweede zijn er in Nederland veel mensen die hetzelfde denken en redeneren zoals u.
Het veroorzaakt geen laaiend schandaal, precies om dezelfde reden waarom het bij u geen boosheid losmaakt, vanwege het gedachtegoed wat u hier uitdraagt, omdat u zeer sceptisch bent voor wat betreft het waarheidsgehalte van mijn verhaal. Wat overdreven: redenerend vanuit de overtuiging dat het niet waar kan zijn (vanwege reden a,b,c,d,e,f, enz).
Daarnaast, in de jaren 90, was er ook hetze over. Dat is toen omgedoopt tot de satanic-panic (dwz massa hysterie). Ik was toen ook een van die kinderen die het aan mijn ouders probeerde te vertellen, en ook mijn ouders dachten dat ik het slachtoffer was van massa hysterie. Daar is toen de LEBZ uit ontstaan (met als doel om ‘tijdig onjuiste beschuldigingen te onderkennen’ waar niemand echt tegen kan zijn). Die commissie heeft alle zaken afgelopen tijd dus afgekeurd.
“Ik geloof daar niet in.”
Dat is in de jaren 90 gewoon gebeurd.
U gelooft dus niet dat iets geheim kan blijven? (wat in de geschiedenis al talloze keren bewezen is gewoon te kunnen)?
Natuurlijk kan zoiets in de doofpot. Kijk maar naar o.a. demmink. Of de rolodex zaak. Onderzoek wordt gewoon vakkundig gesaboteerd. Het helpt natuurlijk ook niet echt om de mensen die het geheim proberen te openbaren, niet geloofd worden (zoals in onze interactie). Ja, dan blijft het wel geheim natuurlijk.
“Als ik al zie wat relatief (!) veel onschuldiger metoo-beschuldigingen aan een onbenullig voetbaldirecteurtje tot gevolg hebben…”
Ja, dat is ernstig dat er zo’n hetze ontstaat. Dat moeten we als maatschappij niet willen, omdat je dan iemands leven kan slopen op basis van een aantal beschuldigingen. Die dan dus ook tactisch en valselijk ingezet kunnen worden.
De enorme aandacht voor relatief milde zaken zoals bij de voice, maar media stilte of ridiculisatie als het betreft ritueel misbruik, doet mij dan ook veel zeer. Hoe dit precies kan of werkt weet ik niet.
“Aangifte zou zelfs uw plicht zijn, omdat het om een ernstig misdrijf gaat.”
Als aangifte zinloos is, dan verwordt die “morele plicht” tot “mogelijk maken dat de aangiftes serieus worden genomen” en daar ben ik hier en nu, onder andere met u mee bezig en voor de andere mensen die nog lezen. Ik probeer dit inderdaad onder de aandacht te krijgen.
Disqus etc.
Grote beweringen zoals u doet, vragen groot bewijs.