Op 13 november 1996 promoveerde aan de EUR de basisarts Schilder op Spontane regressie van Kanker: Een onderzoek naar de aard en oorzaken van psychologische veranderingen in de pre-regressionele periode. Promotor was de oprichter van het Helen Dowling Institute (HDI), Marco de Vries. Subsidie voor het onderzoek werd verstrekt door het HDI in Rotterdam.
De onderzochte hypothese van dit onderzoek betrof het idee, dat spontane regressie van kanker (SRK) gevolg kan zijn van veranderingen in karakter of wijze van coping. De onderzoeker voerde diepgaande gesprekken met negen patiënten met een SRK, waarvan overigens drie later toch een recidief zouden krijgen. In een recensie van dit proefschrift schreven wij: ‘Wat kan de onbevooroordeelde lezer anders uit dit proefschrift concluderen, dan dat er geen enkele serieuze aanwijzing is gevonden dat er bij de zeer zeldzame gevallen waarin kanker schijnbaar spontaan geneest psychologische factoren een rol spelen? Het onderzoek kan in dat opzicht als mislukt beschouwd worden.’ (Actieblad tegen de Kwakzalverij, 1999(5):5-7 zie http://www.kwakzalverij.nl/268/Actieblad_tegen_de_Kwakzalverij_december_1999 ).
De auteur van het proefschrift formuleerde e.e.a. wat meer omfloerst (p.169): ‘Dit onderzoek staat geen algemene uitspraken toe over een mechanisme van verandering. (…) Een enigszins passend kernbegrip kan slechts in zeer abstracte termen worden gedaan en bevat de term ‘wezenlijk’. (…) Hooguit kan als veronderstelling worden geformuleerd dat de confrontatie met diagnose en prognose en besef van de situatie (‘awareness’) in een context van toegenomen verbondenheid (‘connectedness’) de kans heeft vergroot op desidentificatie – en daarmee op wezenlijke veranderingen in tot dan toe gangbare activiteiten en belevingen – en op toegang tot wezenlijke activiteiten en belevingen.’
Schilder bewerkte zijn gebrekkige onderzoek in de hoogtijdagen van de psycho-oncologie en De Vries c.s. lieten hun arme kankerpatiënten met elkaar praten tot ze een ons wogen en stuurden ze de natuur in om daar te boetseren. De suggestie dat men zo langer kon blijven leven werd daarbij nadrukkelijk geuit. Prinses Irene was beschermvrouwe en het HDI kreeg een half miljoen gulden subsidie per jaar. In 2002 werd besloten verder onderzoek naar de relatie tussen psychosociale factoren en kanker te staken wegens de steeds maar weer negatieve resultaten. De Vries raakte in het Erasmus MC gemarginaliseerd en eindigde zijn leven als zeer spiritueel bewogen joodse rabbijn. Zijn Helen Dowling Institute overleefde alle onderzoek waaruit is gebleken dat psychologische factoren geen invloed hebben op het beloop of ontstaan van kanker (gevolg immers van DNA-schade) en schakelde over op meer pastorale zorg.
De enige Nederlandse arts die nu nog beweert dat psychotherapie dan wel psychodrama de overlevingsduur bij kanker kan verlengen is dezelfde Schilder. In zijn therapie laat hij kankerpatiënten met hun tumor praten. De EO gaf hem op 2 december 2012 een uur lang het woord in hun veelbeluisterde radioprogramma Dit is de zondag. Zijn brutale claims kunnen ook worden nagelezen op zijn website: http://www.psycho-oncologie.nl/psycho-oncoloog.html. Hij praktiseert in Kampen, de plaats waar hij geboren is, naar wel wordt beweerd als een van de tien kinderen van de gereformeerde scheurmaker en theoloog H.J. Schilder. De ‘Kamper Ui’ Schilder is ook geestelijk weer thuisgekomen, want in zijn favoriete dromen gaat het steevast over Israël en Jerusalem. Naast psycho-oncologie is droomuitlegging een van zijn favoriete hobby’s. De dag voor een ‘behandeling’ van een kankerpatiënt bidt Schilder om het welslagen van de sessie. Tachtig euro per uur en de verzekering betaalt meestal niet. ‘Als uw tumor niet reageert, dan verbetert gegarandeerd uw kwaliteit van leven’, aldus de psychokwak. Waar blijft de tuchtrechter, die hier ingrijpt?
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Het spijt mij wel voor Renckens, maar op de site van Hans Schilder kan ik in het geheel niets christelijks vinden, het is gewoon het New Age-gedachtengoed.
Het enige “christelijke” dat ik kan bedenken is dat Hans Schilder een broer is van de zeer alternatieve Aleid Schilder, en bijgevolg oudoom moest zeggen tegen Klaas Schilder van de Afscheiding van 1944. Ik lees in het Reformatorisch Dagblad dat de broers Jim en Hans Schilder, zoons van de Kamper hoogleraar Herman Schilder, afscheid namen van de kerk, maar wel, onafhankelijk van elkaar een niet nader gespecificeerde bijzondere ervaring kregen die zij ervoeren als ‘thuiskomen’.
Maar wellicht is dit een andere Hans Schilder.
“Anderzijds waarschuwt Jezus zijn discipelen om niet alleen argeloos te zijn als
duiven, maar ook sluw of listig als een slang.” Dit in de woorden van een klant
van meneer Schilder. Verder bestaat de site uit onzin, die inderdaad flink moet
worden betaald. Nou ja, dat laatste zijn we wel gewend van kwakzalvers.
De link tussen zijn christen-zijn en zijn ‘therapie’ is me ook niet zo duidelijk. In het gesprek bij de EO (te bekijken/beluisteren via http://www.eo.nl/radio/ditisdezondag/aflevering-detail/dit-is-de-zondag-6660d25f64/) zet ie zich wel al snel neer als christen (vanaf 1:50) en aan het einde ook weer (vanaf 49:30) als ie droomt van het ‘nieuwe Jeruzalem’. Maar verder in het interview komt het niet ter sprake volgens mij.
Bizar vond ik het wel om zijn verhaal van een man die leed aan asbestkanker te horen vertellen (vanaf 21:50).
Medisch gezien heeft men inderdaad nooit aan kunnen tonen dat de invloed van de psychische gesteldheid van de patiënt van welke hoedanigheid dan ook, van invloed kan zijn op het verloop van een ernstig ziekteproces.
Was dat maar waar, dat een optimistische stemming gepaard gaande met een flinke dosis strijdlust in deze als een belangrijke invloedsfactor zou gelden, maar helaas, het lichaam gaat hierin zijn eigen gang, zoals ik ooit eens een medisch specialist in een programma hoorde verkondigen en daarmee zullen we het maar moeten doen..
Wacht eens even, je zou dus in dialoog moeten gaan met het stukje
bezieling achter de tumor, daarin zit hem nu juist de crux, je moet maar
durven als afgestudeerd arts, maar ik denk dat de goede man ook nog
eens heilig in zichzelf gelooft en in de Euro’s natuurlijk.
De verzekering betaalt meestal niet, zijn er dan ook nog verzekeraars die deze onzin wel vergoeden dan?
De gegeven link werkte niet bij mij, maar deze wel : http://www.eo.nl/radio/ditisdezondag/aflevering-detail/dit-is-de-zondag-6660d25f64/
Hij zegt inderdaad aan het begin van het interview : wij als christenen. Dat klopt dan niet met zijn proefschrift waarin hij schrijft dat hij daarvoor al afscheid nam van zijn geloof.
Voorts zegt hij (34:11) dat hij niet claimt dat het herstel door hem komt want niet te onderscheiden van de reguliere therapie. Dat klopt niet met zijn site waar hij de retorische vraag stelt : Wat is een paar honderd euro, wanneer een psychosociale behandeling de overleving bij kanker kan verdubbelen ?
Hij gebruikt bij workshops soms de joodse zegenbede Yahweh zegene u enz. Verder niets gevonden dat de benaming christen rechtvaardigt. Het is vermoedelijk een man die met alle godsdiensten uit de voeten kan als het in zijn freudiaanse (of jungiaanse ?) therapie van pas komt.
Maar ik vond hem een zeer boeiende, overtuigende spreker ; ik kan mij voorstellen dat patiënten echt gaan geloven dat het helpt als ze hun tumor op een stoel zetten en daarmee eens hun ondergesneeuwde, onbewuste persoonlijkheidskenmerken gaan bespreken. Ook al omdat de therapeut het er zelf zo moeilijk mee heeft : als veiligheidsmechanisme voor hemzelf (39:00) bidt hij (tot Wie ?) voor elke sessie, doet hij geen sessies na een slechte droom en ook niet na een seksuele ervaring (zie OT) in droom of anderszins.
Waar komt men zoiets nog tegen in de reguliere zorg ?
Denken mannen niet om de paar minuten aan sex of herinner ik me dat onjuist? Ik vermoed dat meneer Schilder, indien de bovengenoemde uitspraak enige juistheid in zich bergt (al zou het maar iedere dag enkele malen zijn…), een zeldzame uitzondering is. Per slot van rekening kwam hij anders nauwelijks aan zijn zegenrijke arbeid toe 🙂
Waar men zoiets nog tegenkomt in de reguliere zorg? Nergens, want je zou als man geen droog brood meer kunnen verdienen (als ik de uitspraak mag geloven).
U had de goede link te pakken, die andere gegeven link werkte bij mij ook niet.
Maar even in het kort, dus d.m.v. psychodrama de bewustzijnsaspecten proberen op te
dreggen, die aan de kanker gerelateerd zijn (want hij stelt dat de factoren die ons ziek maken diep in de krochten van onze ziel sluimeren, in het onbewuste, daar hebben we geen grip op) en inderdaad, u heeft wel gelijk, hij kan het heel goed en overtuigend presenteren en komt zelfs wel enigszins bevlogen over, je zou als medicus zo stelt hij naar de gehele mens moeten kijken en of de patiënt de voor hem belangrijke essentie in zijn leven, op wat voor manier dan ook, niet gemist heeft, het is ook weer niet een echt warrig onzinnig verhaal, een beetje moeilijk de vinger op te leggen, tja wie het weet mag het zeggen. Misschien is het als zo vaak in het leven een kwestie van en/en.
Want er zijn ook nog zoveel x-variabelen in het geding, die een ernstige ziekte kunnen veroorzaken, kortom we hebben nog lang niet alles in beeld.
Maar al die aandacht zal voor de patiënt best wel aangenaam zijn en het leed waarschijnlijk aanmerkelijk verlichten, maar toch denk ik (als leek) dat het daarbij blijft.
Deze werkwijze doet me wel een beetje denken aan een bepaald psychotherapeutisch concept genaamd “Focusing”, gericht op een pijnloze catharsis d.m.v. lichaamsgericht werken contact te leggen met verdrongen onbewuste inhouden waarvan men last kan hebben en hiermee op een vriendelijke manier te gaan communiceren en deze vervolgens te elimineren, waarna het leven weer een stuk aangenamer kan worden.
http://home.wanadoo.nl/a.heer/Focussen.htm
.
Lees dit ook eens:
Het lichaam weet
http://medischcontact.artsennet.nl/rubrieken-1/alle-rubrieken-/lezersbijdragen-1/lezersbijdrage/125406/het-lichaam-weet.htm
Aardige anecdote, die weinig met het onderwerp te maken lijkt te hebben. Bovendien is een anecdote geen bewijs.
Weinig reden om te denken dat dit een fantasieverhaal is.
Het is veelzeggend en interessant.
En de moeite waard om eens over na te denken.
Ook in dit verband: wisselwerking geest – lichaam.
Dat stress het ontstaan van kanker kan beinvloeden, is algemeen aanvaard.
Omgekeerd, dat je met stress-reductie kanker kunt genezen, dat is een ander verhaal.
Maar invloed zal het zeker hebben.
Zoveel invloed dat het tot genezing leidt, dat kan in principe, maar zal in de praktijk niet heel veel voorkomen.
Het is een kwestie van alle beetjes helpen: behandeling, voeding, stress-reductie, enz
Net zo als kanker voorkomen een kwestie is van alle beetjes helpen.
Iets hoeft geen fantasieverhaal te zijn. Het is gewoon de visie van een persoon, waar diverse verklaringen voor zijn. Ik meen dat het verband tussen stress en kanker helemaal niet zo sterk is, als het al bestaat.
Geest – lichaam
Onder invloed van geestelijke zaken kan:
het (angst)zweet uitbreken, je rillerig worden, hartkloppingen krijgen, je benen slap worden, je keel dichtgeknepen raken, je maag in een knoop gaan liggen, enz. Noem maar op.
Als je maag regelmatig een klein beetje in de knoop ligt, zonder dat je het eigenlijk merkt, maar wel een aantal, heel wat keren, te vaak, dan heb je dus al een stressor die jou negatief beinvloedt, wat kan leiden tot een kwaal, waaronder celdegeneratie, kanker.
Het hangt af van jouw persoonlijke gevoeligheden, predispositie, wat er precies gebeurt, en of het gebeurt.
Het feit dat je pijn in je darmen kan krijgen, als je zenuwachtig bent, wil nog niet zeggen dat dit ook daadwerkelijk schade veroorzaakt.
Nee, niet van 1 keer.
Wel van stress die steeds weer op je darmen slaat.
Dat is een potentieel gevaarlijke situatie.
Het gaat om kansen.
De kans dat je dan aan je darmen permanente schade oploopt, neemt daarmee toe.
Heb je daar overtuigende bewijzen voor?
Hoe ontstaan ziekten dan volgens jou?
En heb jij daar ook overtuigend bewijs voor?
Hoe ontstaan plantenziekten?
Hoe ontstaan dierenziekten?
Hoe ga jij met je hond om?
Wat gebeurt er met dieren die gestresst zijn?
Zomaar wat vragen waar je eerst eens over na moet denken.
En dan weer terug naar de eerste:
hoe ontstaan ziekten volgens jou, en heb je daar overtuigend bewijs voor.
Nou, u hebt wel heel overtuigende argumenten voor het ontstaan van ziekten, hoor! Stress die op de darmen slaat, enzovoort. En daar moeten we het mee doen? Gelukkig heeft de “reguliere” wetenschap in de afgelopen eeuw wat nauwkeuriger beschreven mechanismes ontdekt. Algemeen aanvaard dat stress kanker veroorzaakt? En het tegengaan van kanker door bovengenoemde “psychotherapie”? Geeft u dan eens een wetenschappelijke bronvermelding?
PDS schijnt wel stress gerelateerd te zijn. Als de serotinine huishouding tussen de oren niet optimaal functioneert kan dat zijn weerslag hebben op de darmperistaltiek.
Maar of stress kanker gerelateerd zou zijn?, dat is wetenschappelijk nog nooit aangetoond.
En waar blijft de reactie van Renate op mijn laatste vraag?
Ik vraag u om bewijs dat stress ziekten veroorzaakt. Daar heb ik nog geen antwoord op gekregen.
Ziekten kunnen verschillende oorzaken hebben, zoals virussen, of bacteriën. Dan hebben we nog auto-immuunziekten, waarbij het immuunsysteem zich tegen het eigen lichaam keert. Voor kanker zijn er verschillende oorzaken, waaronder kankerverwekkende stoffen.
Een medicus zal u waarschijnlijk van een uitgebreider en meer gedetailleerd antwoord kunnen voorzien.
Precies, voor kanker zijn er verschilende oorzaken, daar zijn we het over eens.
Welke nog meer dan kankerverwekkende stoffen, en is daar overtuigend bewijs voor?
U bent begonnen met te beweren dat stress kanker veroorzaakt, dus het is uw taak om met overtuigende bewijzen te komen.
Vroeger dacht men dat mensen een maagzweer kregen door stress, maar inmiddels is aangetoond dat dit veroorzaakt wordt door een bacterie.
Over de oorzaken van kanker is nog niet alles bekend, maar voor zo ver ik weet is er geen overtuigend bewijs dat het door stress veroorzaakt wordt.
En al gesteld dat stress dat wel zou doen, een beschrijving van het mechanisme in de zin van “stress die op de darmen slaat” is natuurlijk ten enen male onvoldoende.
Renate, die maagbacterie hebben we allemaal.
Hoe verklaar je dat de een er wel een maagzweer door krijgt, maar de meeste mensen dus niet.
Overigens missen mensen die veel antibiotica gebruiken deze bacterie tegenwoordig.
Dat lijkt een voordeel, maar dat is het niet.
Maar dit even terzijde.
Waar ik eigenlijk een beetje naar toe wil, Renate, als je dat nog niet doorhad, is dat van sceptische kant snel geroepen wordt: waar is het bewijs.
Terwijl ik op deze manier probeer aan te tonen dat je zelf ook lang niet altijd overtuigend bewijs hebt van de manier waarop je zelf aankijkt tegen ziekte en gezondheid.
De medische wereld zit vol aannames, vooronderstelingen, overtuigingen.
Die niet bewezen kunnen worden.
Je kunt ze soms wel beredeneren, maar bewijzen is een ander ding.
Veel vooronderstellingen hebben alle mensen gemeenschappelijk.
Maar er zijn er ook waar we over van mening verschillen.
U stelt iets, dus u mag de bewijzen leveren. Het feit dat we nog niet alles weten is geen argument.
Dat argument heb ik ook niet gebruikt.
Je hebt mijn reactie niet goed gelezen, of niet goed begrepen.
In de reguliere geneeskunde is heel veel niet bewezen, ik geloof dat je je daarvan niet bewust bent.
En dan heb ik het dus over de vooronderstellingen, niet over de (be)handelingen.
Maar als je dat niet kunt vatten, dan heeft het geen zin om verder te discussieren.
Dan zitten we op een dood punt.
Ik heb mijn zegje wel gezegd.
Denk er maar eens over na, de tijd van het jaar leent zich daar wel voor.
Prettige feestdagen gewenst en een gezond nieuwjaar.
Leuk, dat dit draadje helder laat zien, waar het de heren en dames sceptici maar al te vaak aan ontbreekt en dat is inzicht en relativeringsvermogen. Queet heeft dit haarscherp blootgelegd..
Och, de meeste skeptici zullen de opmerkingen van queet behoorlijk relativeren (tot generlei waarde). Ze zijn erg vrijblijvend en allerminst specifiek, je hebt er niet eens veel inzicht voor nodig om dat te op te merken. Als queet hier al iets haarscherp heeft blootgelegd is dat het lastig is om op die manier een serieuze discussie te voeren.
Queet beweert dat ‘de medische wereld vol aannames, vooronderstellingen, overtuigingen [zit].
Die niet bewezen kunnen worden.’ Tsja, wat moeten we daar nu mee? Zelfs als het al waar zou zijn, mogen skeptici dan geen kritiek meer leveren op de praktijken zoals die van Hans Schilder? Dat mensen met verschillende vooronderstellingen problemen te lijf gaan, betekent nog niet dat die benaderingswijzen allemaal evenveel respect verdienen.
Geest en lichaam zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en
zijn in een voortdurende wisselwerking met elkaar. Als je dit meer en meer gaat beseffen (meestal
na ingrijpende gebeurtenissen) kan er geleidelijk
aan meer inzicht ontstaan en zal je ook beter in staat zijn om (eigen)
opvattingen te relativeren.
Mensen die met kanker te maken hebben , moeten zich vaak
door (zware) innerlijke processen heenwerken en als ze dit op eigen kracht willen
doen zonder de (maskerende) “hulp” van psychofarmaca is een man als
Hans Schilder van onschatbare waarde.
Deze gepassioneerde wetenschapper durft zijn nek uit te steken en is een
pionier, die tegen de stroom durft in te gaan.
Alle waardering voor deze man dus!
Het is werkelijk onterecht, dat een dergelijke behandeling niet in de
basisverzekering zit..
Ds. Renckens (pardon..) dr. Renckens gedraagt zich in zijn
column als een orthodoxe (rechtlijnige) dominee, die alles wat buiten de officiële
leer valt ‘rücksichtlos’ afserveert..
En dat zegt wel iets over dr. Renckens zelf en over het scepticisme in het
bijzonder.
Er wordt nergens in de column van Renckens beweert dat het niet belangrijk zou zijn om aandacht te besteden aan de geestelijke gesteldheid van (kanker)patiënten. Er wordt door alternatieve behandelaars veel te makkelijk gezegd dat reguliere behandelaars alleen de ziekte behandelen en geen oog hebben voor de patiënt (als persoon). Maar dat is gewoonweg niet waar. Er zullen altijd wel een paar horken rondlopen, maar in het algemeen is er juist veel aandacht voor (en dat wordt ook steeds meer in de opleidingen geborgd).
De vraag waar het hier om gaat is of je Hans Schilder (als arts en wetenschapper, als hij zichzelf nog zo ziet) niet veel te ver gaat door te stellen dat de kanker (soms) verdwijnt door zijn aanpak, zoals hij bijvoorbeeld in het EO-interview stelt.
Psycho-oncologische hulp is géén vervanging van reguliere fysieke behandeling. Het is een extra middel in de strijd en zelfs al is je ziekte goed te behandelen met medische middelen dan nog verdient de psychische kant intensieve aandacht.
Maar hoe verder onze medische kennis groeit, hoe vaker we dingen meemaken die onverklaarbaar zijn als we niet óók naar het innerlijk kijken.
Bovenstaand wat essentiële uitspraken van Hans Schilder..
Hans Schilder claimt niets, maar geeft vanuit zijn ervaring aan, dat er wel degelijk positieve veranderingen in het ziekteproces –kunnen– plaats vinden. Is dat zo onredelijk?
Deze onverklaarbare “zaken” zijn niet bewijsbaar, maar vinden wel degelijk plaats.
Daar hebben sceptici geen boodschap aan, alles wat niet bewijsbaar is, is klaarblijkelijk “kwakzalverij”. Naar mijn idee toch wel een oppervlakkige benadering, die mijn respect en
(ik hoop) ook die van de geachte lezer niet verdient..
Tsja, als je dit een zinvolle stellingname vindt, heeft verder discussiëren weinig zin. Het is mijns inziens geen correcte weergave van wat Schilder beweert. En dingen die wel plaatsvinden, maar niet bewijsbaar zijn? dan heb je het in ieder geval niet over een behandeling, waarvan je toch controleerbare resultaten mag verwachten. Zo gesteld lijkt het meer op een geloofskwestie.
Het zou met de wereld niet al te best gesteld zijn als mensen als Schilder vrij baan kregen voor het vrijelijk rondstrooien van hun onbewezen sprookjes en wanneer daar geen kritiek en sceptische houding tegenover mogelijk zouden zijn. Zo blijft de kwakzalverij gelukkig nog enigszins binnen de perken en blijft de schade beperkt. Ik gebruik hier het woord “kwakzalverij” volgens de definitie van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, in die zin dat de methode Schilder onbewezen is.
De sneer van Eelco G. naar dr. Renckens is in dit kader wel een erg goedkope “argumentatie”.
De sneer van Eelco G. naar dr. Renckens is in dit kader wel een erg goedkope “argumentatie”.
Wel beste Hans, daar heb je wel gelijk in, maar dr. Renckens overtreft deze goedkope “argumentatie” met gemak, door onzuivere argumenten te gebruiken hoe we bijvoorbeeld dienen om te gaan met andersdenkende alternatieve of complementaire artsen. Hij meent daarvoor Nazi kopstukken te moeten aanhalen. Hier refereer ik naar zijn kerstboodschap in 2008 in het Nederlandse Tijdschrift tegen de Kwakzalverij..waarbij hij uitdrukkelijk Veldmaarschalk Goering citeert..
Een ‘slip of the pen’ kán voorkomen, maar wees dan ook zo groot om publiekelijk excuses hiervoor aan te bieden, maar dit heeft hij nooit gedaan en dat is jammer..
U neemt kennelijk alles wat Renckens schrijft, 100% serieus en erg letterlijk. Als u het tijdschrift van de vereniging goed leest. zult u zien dat er nogal veel ironie en sarcasme in voorkomt. Indien dat niet het geval zou zijn, werd het een erg droevige en saaie geschiedenis met het broodnodige aan de kaak stellen van de vele vormen van kwakzalverij. Over onzuivere argumentatie gesproken! Daar hebben kwakzalvers pas echt een handje van! Beschouwt u het dus maar als bestrijden met gebruikmaken van hun eigen redeneringen. Daardoor vermaak me juist altijd kostelijk met het tijdschrift.
Overigens vind ik het nog steeds nogal goedkoop zich te verdedigen met verwijzing naar iemand anders die iets ook zou doen. Als ik als jongetje door een agent werd aangehouden voor op de stoep fietsen en dan zei dat iedereen dat deed, maakte de agent daar heel korte metten mee.
U neemt kennelijk alles wat Renckens schrijft, 100% serieus en erg letterlijk. Als u het tijdschrift van de vereniging goed leest. zult u zien dat er nogal veel ironie en sarcasme in voorkomt.
Natuurlijk is de tekst ironisch bedoeld, maar het blijft n.m.i. zeer onkies om een kopstuk van een Nazi gruwelbewind aan te halen om een ironisch commentaar te kunnen leveren. Ik denk, dat veel mensen dit met me eens zullen zijn; er zijn wel grenzen..
U zou daartegenover ook eens de “argumenten” van kwakzalvers kunnen zetten. Daar lusten de honden vaak echt geen brood van, noch van hun kreupele en volstrekt onjuiste argumentatie, noch van hun vuilspuiterij.
Voorbeeld?
Op deze site vindt u moeiteloos talrijke voorbeelden, vrijwel in iedere discussie.
Oh ja, omgekeerd niet?
Ach, onder welke naam u op deze site ook bericht, of dat nu pro-hom is of queet, de wijze waarop u met “bewijs”omspringt, blijft hetzelfde, namelijk onder de maat.
Overduidelijk lopen hier nog wat mensen achter op de ontwikkelingen binnen en buiten de wetenschap. Als je oa ziet:
* dat meditatie en mindfulness zeer opmerkelijke positieve effecten teweeg brengen bij tal van lichamelijke aandoeningen, (allemaal wetenschappelijk bewezen beste mensen);
* als je bedenkt dat je zelf buikpijn krijgt van stress, misschien wel last van hoge bloeddruk en van je hart,
* als je ziet dat technieken zoals mindfulness helpen om de zgn ‘telomeren’ van ons DNA intact te houden (waardoor mutaties minder kans krijgen en kanker dus ook);
* als je wat kennis hebt van bijv. familieopstellingen, waarbij ook psychologische factoren een rol spelen in de gezondheid van het hele systeem;
* als je eens zou lezen in talloze andere boeken, ook over Bijna Dood Ervaringen, dan kun je niet anders concluderen dan dat psychische factoren een enorme invloed op onze gezondheid hebben.
Jullie kritiek is net zoals de kritiek die ze vroeger hadden op Copernicus en op mensen die dachten dat de aarde rond was i.p.v. plat. Tenenkrommend dus. Over pakweg 50 jaar of zo is deze site eerder lachwekkend dan nog serieus te nemen.
Succes verder met jullie treurige hobby.
– * als je ziet dat technieken zoals mindfulness helpen om de zgn ‘telomeren’ van ons DNA intact te houden (waardoor mutaties minder kans krijgen en kanker dus ook); –
Zeer benieuwd naar het wetenschappelijk bewijs. Voorlopig hou ik het op kretologie. En wat zogeheten telomeren zijn, weten we hier zeer goed.
Wat uw enigszins late reactie met het bovenstaande Kloptdatwel- artikeltje uit 2012 (!) met een serieuze benadering van oncologie te maken heeft, meneer of mevrouw Gian Kerstges, ontgaat me volledig.
Kloptdatwel is hoognodig, ook gezien uw reactie, en dus allerminst een hobby. Treurig is het wel dat een skeptische houding nodig blijft. Vechten tegen de bierkaai noem ik dat meestal.