Stel, je hebt je toch een beetje bang laten maken voor de mogelijk negatieve gevolgen van straling van mobiele telefoons, Wi-Fi of DECT. Of van magnetrons. Of van aardstralen, voor mijn part. En je gaat op zoek naar beschermende maatregelen. Dan zul je er versteld van staan hoeveel producten er met de meest bizarre claims worden aangeboden. Wat is nu iets dat echt werkt? Een keurmerk zou misschien uitkomst kunnen bieden.
En dat is er ook, namelijk het certificaat van de Internationale Gesellschaft für Elektrosmog-Forschung (IGEF). Er is alleen een probleempje. De certificering van IGEF is een wassen neus.
De methoden van IGEF
De bedrijven die producten tegen elektrosmog aanbieden claimen vaak dat hun producten wetenschappelijk onderzocht en gecertificeerd zijn. Bij navraag blijken dat wetenschappelijk onderzoek en de certificatie op hetzelfde te slaan, een rapportje van IGEF waarin hun producten getest zijn met apparaten voor bioresonantie, hartritmevariabiliteit of middels een Levend Bloed Analyse. Deze methoden zijn wetenschappelijk gezien waardeloos en kunnen ook niets zeggen over de quasi-natuurwetenschappelijke theorieën waarmee de piramides, hangers of stickers tegen elektrosmog aan de man worden gebracht.
Als voorbeeld van hoe een IGEF onderzoek eruit ziet, geef ik het resultaat van een meting bij één proefpersoon die de Akaija-Iloa testte. ‘De Akaija creëert eigenlijk een miniatuur tornado van lichtenergie’ en dat in de zilveren uitvoering voor maar € 55. Hier werd telkens de hartritmevariabiliteit voor en na het dragen van het sieraad gemeten:
De percentages in de rechterkolom van de tabel moeten we als volgt lezen: de 12,26% betekent dat in een vergelijkbare groep personen er 87,74% een betere score hadden. RMSSD staat voor ‘root mean square of successive differences’, maar wie de details wil weten van die metingen, kan beter zelf het hele rapport doorlezen. Belangrijker is dat we na het dragen van de Akaija vanzelfsprekend een betere resultaat zien:
In het Skepterartikel ‘Ademen via je hart – vraagtekens bij hartcoherentietraining‘ van Janneke Donkerlo (Skepter 25.2) kun je lezen wat ze eigenlijk met hartcoherentie bedoelen. De hartslagfrequentie hangt onder andere samen met je ademhaling en veranderingen in je bloeddruk. Met die hartcoherentietraining leer je via directe feedback van je hartslag, die fluctuaties in hartritme regelmatiger te maken, dat zou stress reduceren. Of dat nu zinvol is of niet, in ieder geval is het dus vrij eenvoudig om de hartritmevariabiliteit (al dan niet bewust) te beïnvloeden. Ook zijn al deze tests natuurlijk niet dubbelblind uitgevoerd.
Dus zelfs al zou die hartritmevariabiliteit iets kunnen zeggen over de vermeende schadelijke effecten van elektromagnetische straling, dan nog zou je weinig waarde aan dit rapport moeten hechten. Het is gewoon prutswerk. Maar daar gaat het de afnemers natuurlijk niet om, die zijn tevreden met het certificaat in zoveel talen als ze maar willen.
Wat is het IGEF eigenlijk?
IGEF is gevestigd in Birmingham, het staat daar althans in het handelsregister ingeschreven. Op de certificaten staat echter een adres op Tenerife. Daar woont de voorzitter van IGEF, Wulf-Dietrich Rose (afkomstig uit Memel, Oost-Pruisen, tegenwoordig in Litouwen gelegen) en zijn handtekening staat onder alle certificaten vanaf 2010. Voor die tijd werden de tests uitgevoerd in het ‘laboratorium’ van medewerker Paul Sommer in Schleussingen (Dld). Zowel Rose als Sommer zijn ‘bouwbiologen‘ en houden zich dus bezig met allerlei zaken die een invloed kunnen hebben op een gezond leefklimaat. Dat klinkt nog redelijk, maar in de praktijk blijken degenen die zich ‘bouwbioloog’ noemen, allerlei pseudowetenschappelijke ideeën aan te hangen en dito apparaten te gebruiken om die invloeden te meten.
In alternatieve kringen is het leveren van kritiek op elkaar niet al te gebruikelijk, maar onder de titel ‘Betrügerische Gutachten der IGEF zu unwirksamen Abschirmprodukten‘ (frauduleuze rapporten van IGEF over onwerkzame beschermingsproducten) levert Claus Scheingraber van de Arbeitskreis Elektrobiologie stevige kritiek op de methoden van IGEF. Interessant is dat Sommer daar op reageerde (zijn e-mail is in de eerste reactie op dat blog opgenomen) en verklaarde dat hij met Rose gebroken had in 2010. De reden was dat hij erachter was gekomen dat Rose een certificaat had uitgegeven voor een antistralingssticker, waarvan Sommer had vastgesteld dat die niet werkte. Rose had gewoon een oud rapport aangepast en op grond daarvan een nieuw certificaat uitgegeven. Volgens Sommer kan Rose zelf helemaal geen tests uitvoeren! De vraag of er überhaupt onderzoeken aan de IGEF certificaten van na 2010 ten grondslag liggen, lijkt dus gerechtvaardigd.
Mooie handel, certificaten opstellen op basis van mogelijk niet werkelijk uitgevoerd onderzoek met pseudowetenschappelijke methoden voor een hoogst waarschijnlijk niet bestaand fenomeen. En lucratief. Ik informeerde hoeveel zo’n certificering zou kosten met een minimaal benodigd aantal proefpersonen. Rose liet me weten dat ik dan toch aan minimaal twaalf proefpersonen moest denken, wat iets van 1.700 euro zou gaan kosten. En daarbij komt nog jaarlijks 500 euro voor de licentie om het zegel in reclame-uitingen te mogen gebruiken.
Rose is tevens als onderzoeker betrokken bij The Clean Natural Solutions Group, ook op Tenerife gevestigd. Die organisatie zegt zich in te spannen voor oplossingen voor milieurampen als olievervuiling, vervuiling van zoet water en elektrosmog. Een andere onderzoeker daaraan verbonden is de Rus Konstantin Korotkov. Die doet iets met bio-elektrische fotografie, voortbordurend op de Kirlianfotografie. Hij beweert zelfs zielen te hebben gefotografeerd met zijn techniek, die uit het lichaam van een net gestorven persoon ontsnapt waren. Het zou mij niet verbazen als deze aurafotografie binnenkort aan de IGEF-meetmethoden wordt toegevoegd.
Meer informatie over IGEF is te vinden bij PSIRAM. Zie ook het artikel over de waarschuwing van het Kennisplatform Elektromagnetische Velden tegen onzinproducten die zouden beschermen tegen straling. En voor meer achtergrond waarom je eigenlijk niet bang hoeft te zijn voor die straling, moet je vooral het artikel van Dirk Koppenaal op de Skepsis-site lezen: ‘Bang voor GSM-straling?‘ (Skepter 22.1)
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Dat is gewoon onmogelijk.
Alleen al een rapport uittikken en opmaken kost 100 euro per pagina, en dan nog 12 proefpersonen interviewen, voorbereiden, testen en belonen? No way.
Lucratief is het dus als je een beetje copy/paste doet zonder echt onderzoek.
Nog zo een certicaat, deze van INEFA.
Compleet met dreigementen over de met Memon te voorkomen schade.
http://www.memon-belgium.eu/forschung/studien/pmr.html
Het instituut voor energieveldmeting, frequentie testen en Analyses (INEFA) gebruikte een computer-gestuurd frequentie- meetinstrument om de aanwezigheid van ziekmakende interferentie te testen, zoals e-smog, wateraders, aardstralen, celnucleair membraan (vlies), DDT, kwik, koper en andere vernietigende stoornissen in het water. Bij de vorming van de ziekmakende frequenties op het meetinstrument, vertoont de wijzer wel of geen resonantie op het geteste produkt.
Deze methode verschaft informatie over de ziekmakende informatie (bvb. Electro-smog, amalganen, lood, DDT, additieven) in water, cometica en voedseladditieven. Als je voor lange duur daaraan blootgesteld wordt, kan de schadelijke informatie functionele problemen in je lichaam veroorzaken. De vibratiefrequentie van de schadelijke informatie wordt in kleine witte bolletjes (zoals ze die gebruiken in de homeaopathie als overbrengers voor de remedies) opgeslagen d.m.v. een informatietransfer. Deze witte bolletjes zijn aan het resonantienstrument verbonden met een houder. De procedure is precies hetzelfde voor jouw produktstaal. Als het te testen voorwerp dezelfde frequentie uitzendt als de bolletjes, dan is het produkt vervuild met de schadelijke informatie. De ontstane reactie, ook resonantie genoemd, is aanwijsbaar via de wijzer.
Roeland
Ziekmakende informatie? Bedoelt men de paniekzaaierij van de fabrikanten van dit soort producten? Ja, daar zullen deze producten echt tegen helpen. De mensen die eerst is aangepraat dat allerlei dingen ziekmakend zijn, zullen door de aankoop van het product gerustgesteld worden. Tegen dingen die werkelijk schadelijk zijn, doen deze producten natuurlijk niets.
ik vind beide grafieken uiterst vreemd. In beide grafieken is de horizontale as de tijd, en we moeten geloven dat er op ongeveer elke hele seconde gedurende een minuut de frequentie werd bepaald. Dus (bovenste grafiek) op seconde 1 was de frequentie ca. 70 slagen per minuut, op seconde 2 was de frequentie al tot 66 slagen per minuut gereduceerd. Je kunt helemaal niet op precies een tijdstip zeggen wat de frequentie is. Je kunt hooguit per hartslag de tijd tot de volgende hartslag de tijd tot de volgende hartslag kunnen bepalen.
Zouden die stippels dan misschien de hartslagen zijn? Even tellen. Ik zie inderdaad 67 puntjes bij de bovenste grafiek, en 58 puntjes bij de onderste grafiek. Dus verticaal hoort er eigenlijk in plaasts van “60” te staan: 1,00 seconde tijd tot de volgende hartslag. En bij 80: 0,75 seconde tot de volgende hartslag.
Ik heb de bovenste grafiek na vergroting uitgemeten. Op basis van de hoogtes vind ik ‘tijden tot de volgende (of vorige) hartslag omgerekend in pixel-eenheden:
24,6 – 26,2 – 25,5 – 25,5 – 25,1 (inderdaad kun je tussen het derde en vierde puntje zien dat de grafiek horizontaal is)
Op basis van horizontale afstanden tussen de puntjes vind ik in dezelfde eenheden
27 – 28 – 22 – 27
(als je het wilt omrekenen naar seconden: deel door 32,33)
Ik heb geen zin om verder te zoeken. Volgens mij stelt de grafiek geen echte hartslagen voor. Of de “frequenties” zijn gefantaseerde grootheden die niets te maken hebben met de tijden tussen hartslagen.
Voor die meting gebruikte Rose de StressPilot Plus, maar ik had ook niet zo’n trek om dit verder te bestuderen 😉
Het zou aardig zijn als iemand een aantal van die certificaten (met name van ná 2010) eens zou onderzoeken op copy/paste gedrag.
Ik heb er 2 vergeleken maar die waren van vóór 2010 en de grafieken leken al sterk op elkaar. In ieder geval werden stukken tekst met de bijbehorende meetapparatuur in beide rapporten getoond.
Bij een andere site werden de certificaten volop gepromoot maar waren ze alleen “ter inzage op afspraak”.
Impliciet lijkt verder in dit IGEFwerk de aanname dat een gezond hart regelmatig klopt alsof het slinger van een klok betreft. Ik heb verschillende presentaties bijgewoond en artikelen gelezen over “fractal physiology” waar werd uitgelegd dat het hart “expres” zodanig in elkaar zit dat er eigenlijk geen precies karakteristiek tijdsinterval voor de hartslag is ingebouwd. Een gezond hart is een hart dat onmiddellijk langzamer of sneller kan gaan kloppen afhankelijk van wat de omstandigheden vereisen. Het tijdsinterval tussen de slagen van een gezond hart varieert dus altijd een beetje op een random manier. Een te regelmatige rusthartslag gaat hand-in-hand met zaken als MS, diabetes, ouderdom, etc.
De “stralingsvrij sticker” van Life-maxx is getest doorrrrr: …. jawel RTL!
Je komt toch iedere keer dezelfde tegen 😉
http://www.life-maxxshop.nl/werking/40-getest-op-televisie
Overigens is duidelijk geworden dat mobieltjes wel degelijk schadelijk zijn:
http://medischcontact.artsennet.nl/archief-6/tijdschriftartikel/139540/smartphone-draagt-ziekten-over.htm
Die stralingsbeschermende sticker is niet eens een origineel kwakapparaat. In de VS leurt KwakKoning Glen Rein al jaren met de Aulterra Neutralizer. Zoek maar na!
“Aulterra is a homeopathically activated combination of natural paramagnetic and diamagnetic elements which neutralize the effect of man-made EMF exposure on human DNA.” wow, ben er even stil van
Kijk ook even op http://www.trinfinity8.com/research-data-Rein.php
Je kunt daar zien hoe Glen Rein de producten “Divine Alignment” en “Reverse Aging” wetenschappelijk onderzoekt. Voor z’n “Quantum Biology Research Lab” zien we alleen een postbusnummer.
Zou de heer Stapel niet naar Tenerife willen verhuizen? Daar is met zijn ervaring nog een mooie taak voor hem weggelegd.
Bij Niburu hebben ze weer een stickertje tegen mobieltjes-straling gepromoot, Fazup. Gecertificeerd door Emitech uit Frankrijk, waar ik verder niets over kan vinden.
Skepp.be had het ook al ontdekt.
http://www.niburu.nl/straling/5611-nieuw-sticker-tegen-gsm-straling
http://www.fazup.com/nl/
Heerlijk toch dat je als oplichter altijd op de steun van Niburu kunt rekenen?
Bij de ‘certificering’ van de Xenomide heeft Rose nog een ander geintje uitgehaald, een test met tuinkers (dit was in 2011 voor het testje van de Deense schoolmeisjes). Maar dit is zo overduidelijk nep, ik heb het als update aan het stuk op mijn eigen site toegevoegd: http://www.pepijnvanerp.nl/2013/12/the-worthless-igef-certificate/#igef-update-17042014