Reiki is een in Japan ontstane … tja… behandelwijze is niet het juiste woord want echt behandelen wordt er niet gedaan… geneeswijze ook niet want er geneest niets… geloofsovertuiging is het ook weer niet hoewel dat misschien nog het dichtste bij komt.
Ik kan denk ik beter uitleggen wat er bij reiki gebeurt, als je meer wilt weten over de achtergrond dan kan ik dit artikel over reiki uit de Skepter aanraden.
Bij reiki plaats je je handen op (of net boven) iemands lichaam en dan heb je vervolgens het idee dat je energie overbrengt (hoewel meer ervaren reikimensen ook het idee hebben vanaf een afstand energie over te brengen). Deze energie is niet zichtbaar, voelbaar of meetbaar. helaas, hoewel over dat voelen sommige mensen nog weleens in discussie willen gaan. Maar dat komt omdat ze vanwege de kracht van suggestie iets menen te voelen.
Ik zou reikimensen die skeptisch zijn eens willen vragen om bij een aantal volgende behandelingen achter hun cliënt te gaan staan (in elk geval niet zichtbaar voor de cliënt) en te vragen of de cliënten iets voelen. Daarna een aantal precies dezelfde behandelingen maar zonder reiki te gebruiken (je gaat sommetjes maken in je hoofd of zoiets) en verder moet je alles doen/bewegen/praten/ademen/etc zoals je dat normaal ook doet. Als je normaal aangeeft ‘ik begin nu bij de nek en ga zo langzaam naar beneden tot aan de onderrug’ ofzoiets, dan zeg je dat nu dus ook. Aan het einde vraag je weer of ze iets konden voelen. We zouden eigenlijk van een aantal reikimasters de resultaten moeten bijhouden, maar de verwachting is dat de cliënten net zoveel voelen en net zo tevreden zijn. Laat dit dan trouwens een aanwijzing zijn dat het niet werkt in plaats van ‘hey, door niets te doen werkt het ook, alleen al mijn aanwezigheid is dus genoeg!’ /facepalm in dat geval.
Goed, terug naar het onderwerp, Reiki is onlangs weer eens onderzocht en werkzaam bevonden.
Ik heb het wel vaker gezegd, in de alternatieve geneeswijzen kan je ongeveer de volgende richtlijn volgen: hoe hoger de kwaliteit van je onderzoek, hoe minder effect van de alternatieve geneeswijze, hoe lager de kwaliteit, hoe meer effect.
Zo ook nu weer:
Reiki is a system of natural healing techniques administered by laying of hands and transferring energy from the Reiki practitioner to the recipient. We investigated the role of Reiki in the management of anxiety, pain and global wellness in cancer patients. Building on the results of a pilot project conducted between 2003 and 2005 by a volunteer association at our hospital, a wider, 3-year study was conducted at the same center. The volunteer Reiki practitioners received 2 years of theory and practical training. The study population was 118 patients (67 women and 51 men; mean age, 55 years) with cancer at any stage and receiving any kind of chemotherapy. Before each session, the nurses collected the patient’s personal data and clinical history. Pain and anxiety were evaluated according to a numeric rating scale by the Reiki practitioners. Each session lasted about 30 min; pain and anxiety scores were recorded using a Visual Analog Scale (VAS), together with a description of the physical feelings the patients perceived during the session. All 118 patients received at least 1 Reiki treatment (total number, 238). In the subgroup of 22 patients who underwent the full cycle of 4 treatments, the mean VAS anxiety score decreased from 6.77 to 2.28 (P <.000001) and the mean VAS pain score from 4.4 to 2.32 (P = .091). Overall, the sessions were felt helpful in improving well-being, relaxation, pain relief, sleep quality and reducing anxiety. Offering Reiki therapy in hospitals could respond to patients’ physical and emotional needs.
We zien dus dat de score wat betreft angst/onrust (op een schaal van 0 tot 10) van gemiddeld 6,77 afnam naar 2,28 en dit was significant (dus als het slechts toeval zou zijn geweest, dan zou de kans p (probability) op een dergelijke uitkomst kleiner dan 0,05 (5% dus) geweest zijn). De pijn ging van 4,4 naar 2,32 maar dit was niet significant (de p was boven de 0,05, wat te groot is om serieus te nemen). Men wordt er dus eigenlijk alleen wat rustiger van.
Maar deze studie heeft een groot probleem… er is geen controlegroep.
Een controlegroep voeg je toe om te controleren dat er met je patiënten/onderzoeksgroep niet sowieso iets gebeurt terwijl je met het onderzoek bezig bent, je controleert dus eigenlijk of mensen na een tijdje niet sowieso wat rustiger worden. De mensen in de controlegroep laat je dan bijvoorbeeld langskomen, je kletst er even mee en laat ze dan weer gaan of je zet ze op een wachtlijst. Je houdt ze in elk geval op een of andere manier in de gaten. Het komt vaak voor dat een wachtlijstgroep namelijk óók vooruitgang laat zien, gewoon omdat ziektes/problemen veranderen in de loop der tijd.
Wil je het helemaal goed doen dan moet je ook een placebogroep toevoegen. Daarbij doe je bijvoorbeeld hetzelfde als bij de reikigroep, maar in plaats van reiki geef je een massage of iets dergelijks. Of je laat aan leken een video zien van een reikibehandelaar en zegt ze dat ze de video zo goed mogelijk na moeten bootsen. Dan houd je dus alleen de bewegingen over zonder de reiki.
Als je dat soort dingen, die in de reguliere wetenschap standaard worden toegepast, niet doet, dan zul je nooit een serieuze wetenschapper kunnen overtuigen en blijft het een alternatieve behandelmethode: waar dus geen bewijs voor is.
Trouwens, deze studie heeft alleen gekeken naar psychologische componenten van klachten, en juist die zijn gemakkelijk beïnvloedbaar door het placebo-effect.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Het ergste vind ik nog het gebruik van de VAS. Let me elaborate. De patiënt vult een vragenlijst in o.b.v. subjectieve stellingen. Dit is niet zo vreemd; angst wordt vaker op zo’n manier gemeten en dat kan ook heel goed. Echter, bij de meeste vragenlijsten gebeurt dit aan de hand van een Likertschaal. Dit wil zeggen dat de antwoorden in stappen lopen van bijvoorbeeld 1 t/m 5 (totaal niet mee eens, niet mee eens, neutraal, mee eens, totaal mee eens). Bij de VAS werkt dat echter anders; er worden geen discrete waarden aangeboden, maar er wordt een lijn aangeboden waarop je een kruis moet plaatsen.
Nu is het verschil in theorie niet zo groot, maar in de praktijk zul je merken dat mensen hun scores heel erg gaan overdrijven. Ze hebben namelijk geen referentiepunten, en kiezen heel snel voor uitersten. Tenminste, dat heb ik heel erg gemerkt toen ik zulke lijsten moest gebruiken; de proefpersonen waartegen ik ook maar 1 grapje had gemaakt, scoorden spontaan zeer hoog op emotie. De andere proefpersonen zetten hun kruisje altijd exact in het midden.
Ter illustratie:
http://blogs.oregonstate.edu/programevaluation/files/2011/04/visual-analog-scale.jpg
Bij een Likertschaal is duidelijk voor de patiënt wat je van ze verwacht (differentiatie in 5 niveaus). Bij een analoge schaal maak je meestal een referentiepunt in het midden als je je neutraal voelt, maar bij elke verbetering schiet je al vrij snel omhoog; waarschijnlijk meer dan bij een Likertschaal.
Oja, dat moest er nog even bij. Die schaal van 0 t/m 10 is dus alleen duidelijk voor de onderzoekers, niet voor de proefpersonen. De proefpersonen krijgen geen referentiepunten, en toch wordt afstand gebruikt om er een discrete schaal van te maken. Nu zijn er wel meer nadelen aan psychometrische vragenlijsten, maar als je voor een duidelijke discrete schaal kunt kiezen voor proefpersonen, doe dat dan tenminste.
Ik heb op dit moment even geen tijd om e.e.a. uit te zoeken, maar er was toch zo’n onderzoekje door een meisje dat dit soort onzin ontmaskerde? Gewoon door tussen behandelaar en klant een scherm te plaatsen. Op die manier kun je heel gemakkelijk een controlegroep invoeren.
Energie die onmeetbaar is, is er gewoonweg niet.
http://www.kloptdatwel.nl/2011/07/07/emily-rosa/
Dat was echter een test waarbij de therapeut input moest geven (en dus werd ontmaskerd). In het huidige artikel gaat het om de symptomen van de patiënt. Dan blijf je met de discussie “maar het werkt toch!”.
Dank voor de link 🙂
En daar ging het om Therapeutic Touch (waarbij er specifiek niet aangeraakt werd overigens) en niet om Reiki.
Hoewel het wel weer allemaal onder het kopje ‘energy healing’ valt natuurlijk.
2011/11/6 Disqus
Ik zie weinig of geen verschil. En een controlegroep is gemakkelijk in te voeren.
Eigenlijk zou je moeten zeggen dat wie geen controlegroep gebruikt wanneer het om het vaststelling van ‘verbetering’ gaat, zichzelf automatisch diskwalificeert als serieus te nemen onderzoeker.
Overigens heb ik als corrector de vrijheid genomen om de omschrijving van ‘p-waarde’ in bovenstaande even aan te passen. Bij een proef heb je vaak een nulhypothese, namelijk ‘het maakt niks uit’. Je doet de proef om na te gaan of er redenen zijn om te twijfelen aan de nulhypothese.
Aangenomen dat de nulhypothese waar is, zou (als de proef goed verlopen is) het enige wezenlijke onderscheid tussen beide groepen moeten zijn hoe de ‘dobbelsteen’ gevallen is die bepaalde in welke groep men zit. In dit geval houdt dat dus een ‘model’ in namelijk dat de pijn of de rustigheid een volkomen autonoom proces is dat door geen enkele omstandigheid beïnvloed is, en dat het dus niks uitmaakt of je naar tijdstip T kijkt of twee weken/dagen/uren later. Het houdt ook de veronderstelling is dat de auteur op geen enkele manier heeft zitten selecteren in het totaal van alle verworven data. Dit type veronderstelling wordt in tal van onderzoeken grovelijk met de voeten getreden. De cliënten komen bijvoorbeeld niet op een willekeurig tijdstip, maar op een ogenblik dat ze veel pijn voelen. De ‘verbetering’ die daarna optreedt heet dan ‘regressie naar het gemiddelde’.
Even aannemende dat de veronderstelling over het enige wezenlijke onderscheid tussen de groepen waar is (ook gezien het precieze verloop van de proef) kun je gaan rekenen alsof het gaat om het vallen van een munt of het gewicht van blikken doperwten in twee partijen. Je beschouwt de twee groepen als twee willekeurige steekproeven uit een en dezelfde (dat was de nulhypothese) grote groep. Dan kun je uitrekenen hoe groot de kans is op het waargenomen verschil.
Het gaat dus om een berekende kans op een dergelijke gebeurtenis, aangenomen dat slechts toevallige factoren zoals de toewijzing aan de ene of de andere groep van invloed zijn.
Bij een serieus onderzoek hoort er behalve de nulhypothese ook nog een hypothese te zijn over het te verwachten effect. Als het om een munt gaat die niet helemaal symmetrisch is, kan de tweede hypothese bijvoorbeeld zijn: ‘bij deze munt komt “kop” bij 52% van de worpen boven’. Je kunt dan uitrekenen hoeveel worpen er nodig zijn om een duidelijk onderscheid tussen beide hypothesen te krijgen. Reken, reken: bij ongeveer 10.000 worpen heb je een uitkomst die onder tenminste 1 van beide hypothesen een berekende waarschijnlijkheid van ongeveer 2,5% heeft.
Helaas ziet men het in allerlei publicaties ritselen van de p-waarden. Maar dat is fout. Een p-waarde zegt alleen iets wanneer de proef uitsluitend en alleen is opgezet om precies dat getal te verkrijgen en als er in het geheel geen selectie van gegevens heeft plaats gehad.
Een serieuze onderzoeker gaat een duur onderzoek pas uitvoeren als er al aanwijzingen zijn dat de nulhypothese niet klopt. Men leest wel eens dat p=0,05 betekent dat bij 5% van alle onderzoeken zoiets kan gebeuren. Alweer fout. Correct is: dat kan gebeuren bij 5% van de onderzoeken naar aperte onzin. Grappenmakers kunnen daar tegenin brengen dat vrijwel alle onderzoeken over aperte onzin gaan. Tja. In elk geval is zoiets als ‘de kans dat het op toeval berust’ h-e-l-e-m-a-a-l onzin. Achter die frase doemt een wereld op waarin onderzoeken volgens een of ander eerlijk selectiemechanisme uit een grabbelton met alle onderzoeken worden opgeduikeld, en dat nauwkeurig (hoe?) wordt nagegaan of de uitkomst reëel is of ‘op toeval berust’. In die fantasiewereld is dus een orakel dat zomaar kan nagaan of iets ‘toeval’ is of niet. Dat kan alleen in een fantsiewereld. Stel je trekt een kaart uit een pak kaarten. Het is schoppenboer. Hoe ga je na of dit ‘toeval’ is of niet? Je kunt helemaal niet weten of iets toeval is. Je kunt alleen berekenen wat een kans is, uitgaande van een bekend kansmechanisme met bekende kansen. Of je kunt door natellen een schatting maken van wat de kansen zijn bij een concreet kansmechanisme (bijvoorbeeld trekken van ballen uit vazen waarvan men de inhoud niet kent).
Ik vrees dat ik een roepende in de woestijn ben. Onderzoekers zullen doorgaan met p-waarden te berekenen zonder dat aan de voorwaarden voldaan is.
Alleen bij ‘skeptische proeven’ gaat het anders. Daar proberen we het altijd zo in te richten dat iemand een bepaalde paranormale prestatie een van tevoren afgesproken aantal keren binnen een totaal eveneens afgesproken keren goed moet hebben. Daar zit ook één enkele p-waarde in verstopt, namelijk de kans dat ‘wij’ onze uitgeloofde 5000 euro door een speling van het lot kwijtraken. Maar is die dan al vertaald in bijvoorbeeld: u moet uit deze 20 foto’s, waaronder 10 van inmiddels overleden personen, de 10 levenden aanwijzen en u mag maar 2 fouten maken (toevalskans op succes 0,6 promille).
En wat staat er op deze site nu bij dit item te lezen bij Google ads:
Reiki-Instituut Reiki cursussen Goede opleidingen schrijvers van Handboek Reikiwww.reiki-instituut.nlKlopt dat wèl voor Kloptdatwel?
Ja, en als je daar op klikt, dan moet de adverteerder iets betalen aan Google en Kloptdat wel krijgt ook iets van Google, zo werkt het toch?
Klopt, dus technisch gezien moeten we allemaal erop klikken. Maargoed, het gaat om 1 cent per unieke klik per dag ofzo…
De bedragen kunnen aanzienlijk hoger zijn, dat ligt eraan hoe graag de adverteerder wil dat erop geklikt wordt –> Google toont de advertentie met de hogere opbrengsten namelijk vaker. Het hoogste wat ik me kan herinneren was dat er een keer geklikt was en dit meer dan een euro opleverde. Dan hoop je inderdaad dat alle 400+ unieke bezoekers die dag even klikken natuurlijk 😉 maar aangezien de advertenties per persoon weer veranderen vervliegt die hoop al weer snel.
Ik heb ooit een stukje geschreven over dat soort mismatches met de inhoud van het artikel en de inhoud van de google ads: http://www.kloptdatwel.nl/2011/01/03/google-ads/
Nu stond er- heb de link maar weggelaten- :Japanse Reiki opleidingJapanse gecertificeerd Jikiden 1 en Jikiden 2
Ik vind het niet ter zake doende of er nou een cent of een euro per klik voor betaald wordt. Het stoort me gewoon dát ze verschijnen en wilde dat even kwijt. Kees Braam werkt er tegenwoordig b.v. ook mee en als je ziet wat daar met de regelmaat van een klok aan kankerkwakadvertenties verschijnt houd je je hart vast.
Wie Kees Braam is weet ik niet maar het is de enige manier om onze kosten te betalen en onze auteurs iets van een beloning te kunnen bieden (de Google ads e.d. bedoel ik). Troost je met de gedachte dat wanneer ze bij ons vertoont worden het natuurlijk verspilde moeite/geld is. En wanneer erop geklikt wordt dan krijgen wij een klein beetje inkomsten, waar zij dus voor betalen, terwijl het voor de kwakzalver niets oplevert.
2011/11/6 Disqus
Jezelf op deze manier een hand boven het hoofd houden -met Rijki dus- werkt blijkbaar prima……
Laatst hield ik bij iemand de hand boven het hoofd. En verrek, het werkte!
Daarom geloof ik in Reiki. Maar ik geloof niet in Het Monster van Loch Ness, wel in Bigfoot.
En de dinosaurussen zijn uitgestorven omdat ze tegelijkertijd niesten, hoesten en een scheet lieten.
Klopt dat wel? Als Maarten dat voor ons gaat uitzoeken en een artikel erover post, ben ik benieuwd wat er bij Google Ads allemaal verschijnt. 😉
Waarschijnlijk iets religieus, zoals een wetenschappelijk tijdschrift voor jongeren met een religieuze invalshoek. Ik meen dat het ‘Hoe zit dat?’ heet, maar ik kan me vergissen.
Weet magazine.
En je hebt nog steeds een review van dat blad van me te goed, ik weet het 😉 Hoe zit dat is een spin-off van Quest en voor zover ik weet gewoon prima wetenschappelijk.
2011/11/7 Disqus
De Camping onder de dinosaurussen?
Als iedereen zijn hand boven zijn eigen hoofd houd kan niemand ooit nog hoofdpijn krijgen.
Ik stel voor dat wij allen gaan klikken om Maartens salaris op te krikken en de kwakzalvers in het faillissement te drijven.
Google verbiedt dit soort oproepen.
Zoals Crypto al aangaf, dat mag inderdaad niet. Sterker nog, als ze merken dat hierdoor een piek ontstaat in het geklik en ze zoeken het uit, dan kunnen ze ons afsluiten 🙂
Van de andere kant komt de oproep natuurlijk niet van onze kant dus ik verwacht dat het dan zou gelden als verzachtende omstandigheid.
Oproep niet van jullie kant? Is bovenstaande CJ de Jong dan toevallig iemand anders dan mede-auteur Catherine J. de Jong?
Hmm… ja ok op die manier kan je het ook bekijken.
met ‘onze kant’ bedoel ik meer de actievere auteurs van ons blog daarnaast staat het in de comments en niet in een ‘officieel’ artikel natuurlijk.
2011/11/7 Disqus
Op dit moment bij Google Ads:
Er worden op deze site per dag 400+ bezoekers geclaimd en hoe weten jullie dat die allemaal snappen dat de vraag ‘Klopt dat wel?’ iets anders betekent dan de vraag ‘Wilt u de waarheid weten?’ en de laatste vraag voor jullie onder mismatches valt?
Als maar 10 personen per dag dat niet snappen en die kankerkwak serieus nemen omdat het op deze site vermeld wordt, zijn dat er al 10 teveel. Het kunnen er makkelijk ook veel meer zijn…….. I rest my case.
Saillant detail op die foute site (naam en link weer weggehaald door mij):
Het boek van Dr.****** is ook verkrijgbaar als e-book bijvoorbeeld hier via bol.com
Misschien tijd om een kritisch stukje te wijden aan de onzin die op die site beweerd wordt? Ik denk overigens dat de lezer van deze site wel begrijpt dat hier allerlei onzin aan de kaak wordt gesteld.
Maar goed, de mensen die allerlei onzin geloven, beschouwen zich ook nog wel eens als sceptisch, maar dan jegens de reguliere wetenschap. Zodra die wetenschap beweert dat iets onzin is, dan moet het volgens deze mensen misschien waar zijn.
Sorry Maarten, soms zie ik door de bomen het bos niet meer. Maar je hebt gelijk, het was Weet Magazine. Er zijn naar ik meen ook verkopers van schoolboeken met een Christelijke invalshoek, die bij zo’n stukje over dinosaurussen zouden kunnen adverteren.
Ik was meer aan het denken aan Google Ads voor Oscillococcinum:
http://www.kwakzalverij.nl/1377/Niet_werkende_griepkorrels_bestormen_weer_de_reclame
en voor detox i.v.m. die scheten laten:
http://www.kwakzalverij.nl/1090/Colonhydrotherapie_of_darmspoeling_is_onzin
http://www.youtube.com/watch?v=qDAT2IaEsTI&feature=related
Onderwerp hoort hier niet thuis, maar ik wil graag vermelden dat Radar vanavond (maandag 7/11) een prachtige reportage had over het bedrog t.a.v. het zogenaamd tegengaan van ‘celstress’ t.g.v. straling afkomstig van electronica.
Vast wel terug te vinden in Uitzending gemist. Een aanrader!
Yeo. Duur zand… 🙂
leuke tip!
2011/11/7 Disqus
Gezien. Erg leuk. Natuurlijk was de Triodos bank er met open ogen ingetuind, maar ja, wie geld geeft aan de waterverkopers van homeopaten zonder grenzen, gelooft natuurlijk alle mogelijke onzin.
Volgens mij werkt het als volgt:
Mensen maken zich zorgen over electrostress en krijgen daar allerlei klachten zoals hoofdpijn van. (Zelf heb ik ook wel eens last van spanningshoofdpijn en andere klachten die met spanningen (geen elektrische spanningen) te maken hebben.) Als ze dan een apparaatje kopen, waarvan wordt beweerd dat het de schadelijke gevolgen van het een en ander opheft, verdwijnen de zorgen en daarmee dus de klachten. Daarom zullen ze dus ook niet klagen over de prijs, want de klachten zijn verdwenen en het feit dat het duur is bewijst dat het iets heel bijzonders moet zijn en dat het dus wel moet helpen.
Zand + lampje = placebo
Die griezel van een “arts”…
En het argument van de directeur: geen ontevreden klanten…
Waar heb ik dat meer gehoord?
Triodos: de ene kwakzalver bedonderd door de andere…
Inderdaad, placebo. Een soort geruststelling waardoor de klachten verdwijnen. Als je de mensen zou voorhouden dat er echt geen schadelijke effecten van elektrische apparaten zijn, en ze zouden dit inderdaad geloven, zouden ze ook geen klachten hebben.
Overigens, gisteren ook nog andere onzin in het nieuws. In Spits namelijk een stuk waarin gevraagd werd voor meer aandacht voor satanisch seksueel misbruik.
Wel een dure placebo…
Iedereen die deze site bezoekt zal het toch wel met me eens zijn dat het hier erg ordinair bedrog betreft?
Enfin, ik veronderstel dat de kijkers van gisteravond door deze ontmaskering als potentiële koper zijn afgevallen.
Stevig bedrog, maar de mensheid wil bedrogen worden. Dat de Triodos Bank 40.000 euro aan deze flauwekul heeft uitgegeven en daar heel tevreden over is, maakt me alleen maar aan het lachen. Per slot van rekening geven zij geld aan homeopaten zonder grenzen, de kwakzalvende waterverkopers die de mensen in de derde wereld belazeren. Goed te weten dat de Triodos Bank dus ook belazerd wordt.
Of de kijkers van Radar als potentiële kopers zijn afgevallen, weet ik niet. Misschien zijn er toch wel kijkers die de “arts” die het een en ander verkoopt, serieus nemen.
Als Triodos omvalt, kost het ons allemaal geld…
Het wordt dus tijd dat daar ingegrepen wordt. Dat Triodos een dubieuze tent is, is allang bekend. Lees maar wat de VTdK hierover gepubliceerd heeft.
Als mensen die Radar gisteravond hebben gezien nu nog niet weten dat ze met dit soort “apparaatjes” bedonderd worden, is het hun eigen schuld als ze in dit bedrog trappen.
Als Triodos omvalt kost het ons inderdaad geld en om het nog erger te maken, zullen de gedupeerden en de bank organisaties als de Vereniging Tegen de Kwakzalverij dan wel de schuld geven.
Ik vind het irritant dat organisatie, zoals dus de Triodos bank, waar ik op zich misschien sympathie voor heb, zich inlaten met dingen waar ik helemaal geen sympathie voor heb.
Ach, de VtdK kan bij sommigen toch geen goed doen. Dat zij zo. De “t” staat nu eenmaal voor “tegen”. De boodschapper van het “slechte” nieuws (in dit geval de waarheid of ten minste een sceptische benadering van dubieuze medische claims) krijgt altijd de schuld. Daar zitten ook financiële belangen achter, hoewel de tegenpartij vaak volstrekt ten onrechte schermt met juist het tegendeel (big pharma etc.). Dat alles is gewoon een gevolg van de opzet van de vereniging. Wie daar niet tegen kan, moet niet lid worden.
Ik ben absoluut niet tegen de Vereniging Tegen de Kwakzalverij, in tegendeel. Ik zou echter sympathie kunnen hebben voor de doelstelling van de Triodos Bank, als dit zich zou beperken tot maatschappelijk verantwoord beleggen. Echter het geven van geld aan kletskoekverkopers vind ik niet maatschappelijk verantwoord.
Je suggereerde dat o.a. de VtdK wel de schuld zal krijgen. Ik beaamde dat slechts en omschreef alleen maar even waarom dat m.i. het geval is. Ik heb allerminst gesuggereerd dat je tegen de VtdK zou zijn. Over de Triodosbank zijn we het ook wel eens.
Ik refereerde dus min of meer aan jouw opmerking “wie daar niet tegen kan, moet geen lid worden.”
Ik denk dat de aanhangers van de kwakzalverij van de Triodosbank, geen lid zijn van de VTdK. De Triodosbank heft zich wat mij betreft al gediskwalificeerd.
Een lidmaatschap van de VTdK zou wat mij betreft een aanbeveling zijn voor iedere arts en apotheker. Als men hiermee zou adverteren, zou het een reden zijn om meer vertrouwen te hebben in de arts of apotheker. Dan weet je in ieder geval zeker dat je niet met onzin wordt weggestuurd.
Renate1
Mijn opmerking was algemeen bedoeld in het kader van “de schuld krijgen”, als mechanisme dat nu eenmaal zo werkt tegen de boodschapper van het slechte nieuws. Daar moet je als lid dan maar tegen kunnen. Hij was niet tegen jou bedoeld. In deze discussie zijn we het volstrekt eens. Het is en blijft lastiger schriftelijk volstrekt helder te zijn dan in een gesprek waarin je ook mimiek en gebaren tot je beschikking hebt. Mijn excuses als ik misschien niet helemaal duidelijk was.
Ik ben overigens (gepensioneerd) apotheker en al jaren lid van de VtdK.
Maakt niet uit. Dat we het met elkaar eens zijn, is wel vaker gebleken. Ik schrijf ook wel eens dingen, die door anderen anders geïnterpreteerd worden, dan ik ze bedoel.