Humor

Gezondheidsactivist Paul Kramer, alias de Health Hunk, luidt de noodklok: volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zijn ingemaakte groenten net zo kankerverwekkend als de uitlaatgassen van benzineauto’s. Omdat niemand dat lijkt te weten, roept hij op tot actie.

Bang dat mensen hem voor gek verklaren, is Kramer niet. Op zijn bureau ligt het keiharde bewijs: “De WHO heeft al in 1993 besloten ingemaakte groenten in categorie 2B, mogelijk kankerverwekkend, te plaatsen. Daarmee vallen ze in dezelfde categorie als uitlaatgassen van auto’s die op benzine rijden. Ze zijn dus net zo gevaarlijk!”

De gezondheidsactivist wijst erop dat er nog meer dubieuze stoffen in dezelfde categorie als ingemaakte groenten vallen: onder meer chemicaliën als naftaleen, lood en nikkel staan als 2B gecategoriseerd, maar ook levensgevaarlijke producten als kava-extracten, aloë vera-extracten, poeder van de Canadese geelwortel (Hydrastis canadensis) en koffie.

Volgens Kramer probeert de agrarische industrie het vernietigende oordeel over groente onder de pet te houden. “Er zijn natuurlijk grote commerciële belangen mee gemoeid”, zo stelt hij, “En ik heb ze al horen betogen dat er toch ook heel veel goede stoffen in groente zitten, en dat Nederlanders toch al niet zo veel groente eten, maar ik denk dat we uiterst voorzichtig moeten zijn.”

Toch wil Kramer de bevindingen van de WHO wel enigszins relativeren. “Er zijn veel gevaarlijker voedingsmiddelen. Peren, appels en bananen bijvoorbeeld. Daar zit formaldehyde in, en dat is zeker kankerverwekkend volgens de WHO (categorie 1). Homeopathische drankjes moet je ook beslist vermijden, en niet alleen vanwege het risico op autisme. Die drankjes zitten tjokvol alcohol/ethanol, en ook dat is al jaren als kankerverwekkend gecategoriseerd. Homeopathie is net zo gevaarlijk als roken, plutonium en asbest!”

Op de vraag wat we dan nog wel veilig kunnen eten, antwoordt Kramer vol overtuiging: “Caprolactam. Dat is volgens de WHO de enige stof ter wereld die waarschijnlijk niet kankerverwekkend is. Ik zie dus een grote toekomst voor caprolactam als voedingsmiddel. Er komt een dag dat we allemaal caprolactariër zijn”

Noot van de redactie: bovenstaand gebazel is uiteraard een parodie op de berichtgeving over bewerkt en rood vlees van afgelopen week. Daartussen zaten nogal wat slecht gekozen koppen, en wat nu precies de implicaties van de IARC/WHO-analyses zijn, werd ook niet altijd even geslaagd uitgelegd. Voor goede analyses leze men de stukken van Aliëtte Jonkers, Martijn Katan of Ed Yong over de kracht van bewijs, risico’s en het brengen van wetenschapsnieuws. En het eten van caprolactam raden we beslist af…

Update: Hans van Maanen laat weten dat er in de komende Skepter (december) een stuk komt over het werkelijke risico van het eten van vlees en hoe je dat netjes uitrekent.