K-d-Weetjes

Father Syquia en zijn team van vier andere priesters, die samen het bureau voor Exorcisme van de Katholieke kerk op de Filipijnen runnen, komen om in het werk. De laatste jaren is het aantal gevallen waarin er een beroep op de duivelsuitdrijvers wordt gedaan enorm gegroeid. Eigenlijk zou er in elk van de 86 diocesen op de eilandengroep wel genoeg werk zijn voor een exorcist. 

In ‘Help Wanted: The Philippines Needs More Exorcists‘ legt Syquia uit waarom het komt dat er de laatste jaren zoveel meer werk voor hem is. Als er lokaal geen exorcist beschikbaar is, wordt een patiënt met klachten vaak naar occulte genezers gebracht, die met spiritisme in de weer gaan, of kristallen, of gebedsgenezing (maar dan vast niet volgens de katholieke regeltjes). Na de behandeling komt het vaak voor dat deze genezers ‘spirituele openingen’ achterlaten, waar demonen zich vervolgens aan kunnen vastklampen.
Het is geen eenvoudig werk dat het team van Syquia verricht, gebedssessies van vier uur achter elkaar zijn geen uitzondering en dan nemen die demonen ook vaak nog eens wraak op de priester in kwestie. Zo raakte Syquia al één aspirantexorcist kwijt, die moest afhaken na het oplopen van een mysterieuze ziekte. Desalniettemin ziet het hoof van het exorcistenbureau in Manilla bij veel jonge priesters interesse om het vak op te nemen en de spirituele strijd aan te gaan, die volgens hem eigenlijk bestaat uit een soort commandoacties achter de vijandelijke linies. Syquia zal het wel weten, hij is getraind in het Vaticaan en is ook lid van de internationale vereniging van exorcisten die daar gevestigd is.

via Martin Bier

Wie de loopbaan van het Brabantse medium Robbert van den Broeke een beetje heeft gevolgd in de laatste paar jaar, weet dat hij zich niet alleen (nog steeds) bezig houdt met het produceren van trucagefoto’s en graancirkels, maar ook nogal eens uit de slof schiet met ranzige haatmail, krankzinnige reacties op blogs en doodsbedreigingen op Twitter.

Dit gebeurt meestal richting personen die kritiek uiten op zijn bezigheden en die doorprikken, maar ook soms richting personen die we toch eerder als medestanders zouden beschouwen (zoals onlangs Liesbeth van Dijk, een collega-medium). Het telkens terugkerende excuus van Van den Broeke (door hem zelf geuit of door zijn maatje Stan Pluijmen) is dat zijn computer gehackt is door een hacker. Die moet daar dan wel haast onvoorstelbaar goed in zijn, de pc van Van den Broeke compleet kunnen overnemen, en dat nog steeds na de talloze malen dat Van den Broeke cs. hun digitale wagenpark zeggen te hebben opgeschoond met hulp van experts.
Eén van de critici van Van den Broeke die het meest belaagd is met haatmail is Constantia Oomen. Zij was al vanaf het begin geïnteresseerd in het geval Van den Broeke, nog voor het ‘genverbrander‘-incident (2005). Ze heeft nu maar eens een boekje open gedaan waaruit de reikwijdte van deze ongein van Van den Broeke (en kornuiten) goed blijkt. Aan de orde komt ook de bizarre relatie met Joran van der Sloot. Haar verhaal bevat ook informatie die de standaardsmoes van Van den Broek, dat een hacker verantwoordelijk is voor alle kwaadaardigheid, onderuit haalt. Even los van soms omstreden meningen op allerlei andere onderwerpen die Oomen wel eens uit in de commentaren hier op Kloptdatwel, mag dit verhaal er zijn. Een duidelijk persoonlijke visie, maar wel vol feiten die nog niet ergens zo bij elkaar verzameld waren.