Deze video legt uit waar je op moet letten tijdens het kijken naar de televisie. Van interviews tot documentaires: waar moet je nou op letten om niet voor de gek te worden gehouden?
Met dank aan Anony.
Skeptische TV
Coen Vermeeren en het anecdotisch bewijs
Het bovenstaande filmpje is een uitzending van Radio 1. Coen Vermeeren, die bij de Faculteit Lucht- en Ruimtevaarttechniek doceert aan de TU Delft, is daar te gast om te vertellen over de trip van André Kuipers en om zijn geloof in buitenaardsen toe te lichten. Dat van Vermeeren, niet dat van Kuipers.
Vermeeren geeft regelmatig lezingen over zijn idee dat er toch echt wel buitenaardsen zijn die ons bezoeken, en ook in de uitzending geeft hij aan dat hij gelooft dat er buitenaardse voertuigen te zien zouden zijn geweest op de maan, gezien door Buzz Aldrin en Edgar Mitchell toen zij daar waren.
Theo Boer die ook aanwezig is maakt duidelijke opmerkingen: als de aliens zo gemakkelijk miljoenen kilometers weten te overbruggen, waarom dan die laatste paar kilometer niet door even te landen? En anecdotisch bewijs, dat is helemaal geen bewijs!
Klik hier voor meer informatie over de lezingen van Vermeeren.
Met dank aan Ron. voor de tip.
Le Mur – hoe Franse psychoanalytici denken over autisme
In de documentaire ‘Le Mur’ (de muur) van Sophie Robert vertellen Franse psychoanalytici hoe zij denken over autisme. Het tweede stukje tekst wat tijdens het afspelen verschijnt geeft heel kort samengevat weer hoe het er met hun denkbeelden aan toe is:
50 years of progress in science do not seem to have had any influence on their dogmatism – Sophie Robert
http://www.youtube.com/watch?v=W-zofLBFjto
In de docu kan je allerlei bizarre ideeën horen. Een spelend kind dat een hand in de open bek van een speelgoedkrokodil stopt zou reden tot zorg zijn (2:36). Dat autisten slachtoffers zouden zijn van kille moeders (18:55) (iets waar in mijn opleiding lacherig over wordt gedaan: “dat ‘we’ dat vroeger geloofden zeg”.). Een vader is een beschermende factor voor de incestueuze verlangens van een moeder (die ze altijd heeft, of ze zich daar nu bewust van is of niet) (31:08).
Ik vraag me af of de manier van werken die deze psychoanalytici laten zien eigenlijk nog verschilt van een alternatieve behandelmethode. Als naar je eigen methode geen of weinig wetenschappelijk onderzoek wordt gedaan én je negeert daarbij ook het gedane onderzoek in andere wetenschappelijke velden, heb je dan nog iets anders over dan een geloof?
Als we de docu mogen geloven, worden 80% van de Franse psychologen nu nog steeds getraind in de psychoanalyse. Gelukkig leven we in Nederland waar psychoanalyse tijdens de studie psychologie eigenlijk alleen nog wordt besproken in de hoofdstukken over de geschiedenis van het vak.
What The Bleep Do We Know?
De film What The Bleep Do We Know!? kwam uit in 2004 en werd razend populair, (hij was zelfs te koop bij de Albert Heijn). Een vervolg kon dan ook niet uitblijven en enkele jaren later verscheen deel twee ‘What The bleep – Down The Rabbit Hole‘. De films staan bol van de ‘quantum’-mystiek en, pseudowetenschappelijke inzichten (van Rabbit Hole is er zelfs een ‘Quantum Edition’, met wel 15 uur aan beeldmateriaal, om het je gemakkelijk te maken hebben de makers een speciale ‘Go Quantum’ functie ingebouwd: “Go Quantum” by using a randomization function on their DVD player, the film restructures itself every time it’s viewed so it’s never the same film twice.).
Uiteraard wordt in de productinformatie van dvd-verkopers met geen woord over pseudowetenschap gesproken, daarin valt bijvoorbeeld te lezen:
De film zoekt de raakvlakken op van de zichtbare, waarneembare wereld en de mystieke, religieuze en filosofische inzichten die de mensheid sinds vele duizenden jaren en overal ter wereld heeft ontwikkeld. Het waarheidsgehalte van deze inzichten wordt steeds meer bevestigd door de allernieuwste resultaten van geavanceerd natuurwetenschappelijk onderzoek. Kortom: What The Bleep Do We Know!? is een nieuwe ervaring en een uitdaging die je leven kan veranderen.’
Bekijk hieronder de eerste film uit 2004:
http://www.youtube.com/watch?v=PNHwBv_Tm1E
Er is veel mis met de film en academici hebben dan ook uitgebreid gereageerd.
Zo zegt een van de wetenschappers die in Bleep verscheen dat zijn uitspraken in de film totaal uit zijn verband zijn gehaald:
David Albert, a professor at the Columbia University physics department, has accused the filmmakers of warping his ideas to fit a spiritual agenda. “I don’t think it’s quite right to say I was ‘tricked’ into appearing,” he said in a statement reposted by a critic on “What the Bleep’s” Internet forum,“but it is certainly the case that I was edited in such a way as to completely suppress my actual views about the matters the movie discusses. I am, indeed, profoundly unsympathetic to attempts at linking quantum mechanics with consciousness. Moreover, I explained all that, at great length, on camera, to the producers of the film … Had I known that I would have been so radically misrepresented in the movie, I would certainly not have agreed to be filmed.”
“I certainly do not subscribe to the ‘Ramtha School on Enlightenment,’ whatever that is!” he finished.
Kort na het verschijnen van de film schreven Gerrie Croonen en Rob Nanninga er een verhelderend Skepter-artikel over:
‘What The Bleep Do We Know!?’ is een documentaireachtige film die op 12 mei in een aantal Nederlandse bioscopen in première ging. Het is inmiddels wereldwijd een bescheiden succes geworden.
In 2004 won de film de ‘Pigasus’ Award. Niet voor het goede acteerwerk, het spannende verhaal, de muziek, de belichting of de ‘special effects’. De prijs werd uitgeloofd in de categorie ‘Medium dat de meest exorbitante bovennatuurlijke, paranormale of occulte beweringen als feiten presenteerde’. Deze prijs wordt jaarlijks uitgereikt door de James Randi Educational Foundation.
De film prijst zichzelf aan met de ondertitel ‘it’s time to get wise!’. Na een rommelige intro door een universum vol diepzinnige oneliners, maken we kennis met Amanda, de hoofdpersoon. Zij is een dove fotografe die genoeg heeft van haar alledaagse leven. Amanda maakt gedurende de film een bewustwordingsproces door, al spreken de makers liever over de ‘kwantumdimensie’.
Een persoon genaamd ‘William Debunker’ maakte onderstaande video over deze film, waarin hij, net als in het artikel van Croonen & Nanninga, allerlei zaken aan de kaak stelt.
http://www.youtube.com/watch?v=rlPiXNlhKFo
William Debunker gaf de volgende aantekeningen bij de video:
Emoto: Journal of Scientific Exploration. 4 22: 481–493. 2008.
http://www.is-masaru-emoto-for-real.com/
Meditation Experiment: Crime Statistics in Washington, D.C.
Overall Attitude of Physicists Regarding Film: You can find hundreds of individual blogs, letters, and postings by physicists responding to the film. Too many to list here, but the article below provides an overall look. http://www.guardian.co.uk/science/2005/may/16/g2.science
Zembla – De trucs van Char
Het documentaire programma Zembla zond een aflevering uit over De trucs van Char, Char is een medium bekend van TV.
Aflevering te bekijken via de site van Zembla.
Programma’s als ‘De nieuwe Uri Geller’, ‘Het Zesde Zintuig’, ‘Char, het medium’ en ‘Astro-tv’ trekken miljoenen kijkers. Is dit onschuldig amusement of volksverlakkerij? ZEMBLA duikt in de wereld van het Amerikaanse medium Char.
In haar RTL 4-programma nodigt zij mensen uit die een dierbare hebben verloren met wie Char in contact kan komen. ZEMBLA laat zien dat de readings van Char en andere mediums gebaseerd zijn op tactieken die nagenoeg iedereen kan aanleren.
‘Coldreading’
De Amerikaan James Randi is een beroemde criticaster van helderzienden. In ZEMBLA laat hij aan de hand van een recente uitzending van Char zien dat het medium helemaal niet met de doden communiceert. De mensen vertellen zelf hoe het zit, legt Randi uit: “Char hanteert de ‘coldreading’ techniek. Ze vist naar letters, maskeert fouten en stelt tientallen vragen.”Marian van den Hul kreeg een ‘reading’ in het programma van Char. Haar man overleed twee jaar geleden en ze bleef achter met twee jonge kinderen. ZEMBLA spreekt haar een half jaar later. Marian is niet overtuigd dat Char contact heeft gelegd met haar overleden echtgenoot. “Ik vond dat ze heel zwak was, ze zei niets concreets.”
Marian vertelt dat de reading drie kwartier duurde. In de uitzending duurde het gesprek zeven minuten. Volgens Marian zijn de stukken, waar Char er naast zit met haar vragen, eruit geknipt.
Spijt
Yoeri van der Sman heeft spijt dat hij aan de show van Char heeft meegewerkt. Hij wilde weten waarom zijn vader, die zelfmoord heeft gepleegd, geen afscheid heeft genomen. Yoeri schreef een brief aan Char en werd door de redactie uitgenodigd voor een screening.“In dat voorgesprek werden mij allemaal vragen gesteld”, vertelt Yoeri in ZEMBLA. Door de bespreking vooraf werd Yoeri argwanend, wat tijdens de uitzending ook duidelijk aan hem te zien was.
Yoeri: “Char zei dingen over mijn vader die helemaal niet klopten. Ik werd steeds chagrijniger en keek niet al te vriendelijk meer.” Reden voor het programma om Yoeri helemaal uit de uitzending te knippen.
Samenstelling & regie: Hetty Nietsch
Research: Manon Blaas
Eindredactie: Kees Driehuis
Wil je meer weten over cold-reading? Een aanrader is het boek van Ian Rowland – The Full Facts Book of Cold Reading.
Het boek van Rowland is voor 25 pond (plus 3.71 verzendkosten) te verkrijgen bij de auteur zelf:
http://www.thecoldreadingbook.com
Het is voor 42.50 pond ook verkrijgbaar via Amazon (niet via Bol.com):
Als je het boek via deze link bij Amazon UK bestelt dan steun je daarmee Kloptdatwel.nl
Overigens is dit boek ook gebruikt door Michael Shermer, toen hij binnen 1 dag een overtuigend medium wilde worden.