De Duitse dictator Adolf Hitler was een groot liefhebber van honden. Hij had twee Duitse (!) herders, Blondi en Bella, die hem tot het laatste moment in de bunker in Berlijn gezelschap hielden. Zeer bekend is het verhaal dat Hitler, vlak voordat hij de hand aan zichzelf sloeg, Blondi een cyanidetablet in de bek liet stoppen. Hij wilde er zeker van zijn dat de pillen echt zouden werken. Veel minder bekend is, dat Hitler honden een enorme intelligentie toedichtte en zelfs dacht dat ze konden leren praten.
Nog voor de nazitijd was er in Duitsland een groep ‘wetenschappers’ die meenden dat honden bijna net zo slim waren als mensen. En dat hun intelligentie er wel uit zou komen met het kruisen van de juiste rassen en met de juiste training. Die wetenschappers werden na de machtsovername van Hitler niet opgesloten, maar mochten een fokprogramma starten om te komen tot de Ultieme Hond.
Hitler was er zelfs van overtuigd dat honden met mensen konden leren praten. Hij richtte een school op in Hannover om honden te leren praten, de Tier-Sprechschule ASRA. Een van de helden van de Schule was terriër Rolf, die in morse zijn eigen naam met zijn poot kon spellen. Ook zou Rolf zich bezig hebben gehouden met filosofie, buitenlandse talen en poëzie hebben geschreven. Het uiteindelijke doel van de Sprechschule was overigens niet om honden dichtkunst en buitenlandse talen bij te brengen. Het doel was dat de honden taken zouden kunnen overnemen van de SS.
Al dit bizarre nieuws werd onthuld door Jan Bondeson van de Universiteit van Cardiff in zijn onlangs verschenen boek vol met vreemde verhalen over honden ‘Amazing Dogs: A Cabinet of Canine Curiosities’. Bondeson schrijft:
“There were some very strange experiments going on in wartime Germany, with regard to dog-human communication. Were the Nazis trying to develop a breed of super-intelligent canine storm troopers, capable of communicating with their human masters of the Herrenvolk?”
Bondeson ontdekte een stuk in een Nazi-propagandablaadje uit 1943 over de directrice van de spreekschool voor honden, Frau Schmitt, die zeker wist dat sommige honden in staat waren om een paar woordjes te spreken. Bondeson schrijft:‘At a Nazi study course, a talking dog was once asked ‘Who is Adolf Hitler?’ and replied ‘Mein Führer!’
Zou het kunnen zijn dat mensen die dachten dat ze honden hoorden spreken (of dichten) last hadden van auditieve pareidolia, waarover we hier een paar dagen geleden schreven?
Een ding is zeker: de Sprechschule voor honden is een prima bewijs van de gekte die een dictatuur kan opleveren.
Je kunt het boek van Bondeson kopen via de link hieronder. Daarmee steun je Kloptdatwel.
De volgende bronnen werden voor dit stukje gebruikt: welingelichte kringen, de New York Times, de Daily Mail, Huffington Post.