Uittreding: de ervaring dat men zich buiten het lichaam bevindt. Onderzoekers laten zien dat zo’n ervaring opgewekt kan worden door de zintuigen andere informatie te geven. Het brein zou dan de ervaring van alle zintuigen niet goed samenbrengen in het normale geheel. Daarop begint het de informatie op een andere manier te verwerken. Het gevoel je buiten jezelf te bevinden kan dan een gevolg zijn.
Hieronder een drietal filmpjes over experimenten om uittredingservaringen op te wekken. Bij het eerste filmpje hoort dit artikel.
Michael Shermer ondergaat een out-of-body experiment:
Gerelateerd interessant artikel: een vrouw die aantoonbaar een derde arm ervaart en er zichzelf zelfs mee kan krabben.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Olaf Blanke presenteert zich als een kenner van uittredingen. Ik vermoed dat hij er op natuurlijke/spontane wijze nog geen enkele heeft meegemaakt. Anders zou hij niet zo zelfverzekerd en zelfs arrogant op zijn stoel zitten en doen alsof hij ‘God’ op de hielen zat. De experimenten die hij uitvoert en de effecten die deze oproepen, lijken niet in de verte op uittredingen zoals frequente ervaarders die hebben. Ervaren deze proefpersonen bijvoorbeeld ook de suizingen in de hersenen die harder en frequenter worden naarmate de uittreding nadert? Voelen zij vezel voor vezel hoe zij – langzaam of snel – naar boven drijven, boven hun lichaam, en door een deur of raam heengaan? Voelen zij hoe zo’n raam of deur een lichte weerstand geeft?
Een uittreding zou een ‘mismatch’ zijn van de hersenfunctie? Waarom zou men tijdens de uittreding dan opeens een andere en ‘verkeerd’ werkende breinfunctie hebben die alles niet meer begrijpt en verkeerde signalen afgeeft, terwijl men op niet-buitenzintuiglijke momenten een prima functionerend brein heeft?
De uittreding omvat een enorm scala aan sensaties, activiteiten en bewegingsvormen ook ver buiten de paar meter spanradius van het fysieke lichaam (die hier worden aangehouden) onder een volkomen helder bewustzijn, waarbij het hier en elders getoonde aan ‘opgewekte uittredingen’ werkelijk een lachtertje zijn. Lees de boeken eens, zou ik zeggen, van Robert Monroe of welja: van mijzelf. Het verklaart ook niet de ‘verre’ buitenzintuiglijke waarnemingen van bde’rs en obe’rs, het vergaren van nieuwe informatie, inzichten, krachten en wijsheden. Het verklaart ook niet waarom mensen tijdens een uittreding een complete stad van boven zien liggen, erover heen zweven/vliegen, waarbij zij precies zien wat een vogel ziet. Het tegelijkertijd voelen van bewegingsweerstand, het geprikkeld raken van het astraallichaam. Een brein dat nooit boven die bepaalde stad verkeerd heeft, zou dat nooit en te nimmer kunnen reconstrueren. Of we hebben te maken met een helderziend brein! En waarom zou het brein vervolgens allerlei sensaties gaan meegeven: het gaan ‘kabbelen’ in je eigen fysieke lichaam, het opstijggevoel (en weer afdaalgevoel), het zien zoals een vogel dat doet vanaf grote hoogte, het voelen van windweerstand, het ontmoeten van mede wezens? Waarom zou een ‘mismatch’ in de hersenen tot zulke enorme complexe en complete werkelijkheden (net zo complex en compleet als de alledaagse) leiden? Ik kan wel eindeloos doorgaan. Enfin, het heeft geen zin hier op deze plaats in te gaan op deze mini experimentjes. Het is jammer dat de heer Blanke omarmd wordt alsof hij de sleutel tot uittredingen gevonden heeft, want dat heeft hij zeer zeker nog in de verste verte niet.
Sten antwoordt op uitdagende wijze. Een serie proeven in een gecontroleerde labomgeving zal altijd lijden aan een zeker gebrek aan externe validiteit. Hoe zit het?
Me dunkt dat hier samenwerking met de uittreders nodig is. Net als met bijvoorbeeld astronomen of homeopathen zal toch ook met uittreders keurig een protocol af te spreken zijn? Als er daadwerkelijk betrouwbare waarnemingen worden verricht door mensen die zo informatie vinden die ze anders niet hadden kunnen weten dan kan dat getest worden. Als er daadwerkelijk bewijsbaar steden kunnen worden gereconstrueerd dan is dat toch aan te tonen?
Sten, je lijkt een specialist. In ieder geval auteur. Wat voor proeven zou je willen opzetten?
Hallo Maarten,
ik denk aan proeven die verder gaan dan deze, waarbij het astraallichaam daadwerkelijk geheel uit het lichaam treedt, en er niet slechts een zinsbegoocheling optreedt zoals bij Olaf Blanke het geval is.
Een ‘complete uittreding met toeters en bellen’ dus. Ik heb er ideeën over, maar ik heb nog geen wetenschappers noch budget gevonden die mijn ideeën zouden willen/kunnen begeleiden.
Bovendien vertrekken mijn man en ik volgend jaar naar L.A. (mijn man heeft de US Green Card DV 2011 Lottery gewonnen) en zal ik daar dus een nieuwe start gaan maken. Wellicht is er op Amerikaans grondgebied meer mogelijk.
Ik rep over een van die ideeën in mijn praktische boek DOOR DE NACHT, zie het hoofdstuk ‘Elektrische wind’. Ik had een wetenschappelijk geschoold iemand in Seattle gevonden die er in principe wel iets mee kon, alleen wilde de samenwerking niet boteren, omdat de betreffende man nogal excentriek leeft. (we waren in Seattle).
Mijn idee is dat het astraallichaam bij ‘verrassing’ of ‘ideale omstandigheden’ zo je wilt uit het fysieke lichaam geworpen kan worden. Dit zie ik in de eerste plaats in de natuurwetenschappelijke hoek, en hoogstens ondersteund door ‘niet natuurwetenschappelijke prikkels’ zoals beeld en verbale instructies (vergelijk mijn ‘uittreedscripts’ in DOOR DE NACHT).
Groetjes,
Sten
De proeven van Olaf Blanke, evenals de andere op de filmpjes getoonde proeven creëren in elk geval een vreemd effect. Het gevoel niet in je eigen lichaam te zijn en jezelf te observeren van een afstandje. Dit is een onderdeel van een uittreding en het lukt hem om dat op te wekken. Wanneer zulk soort proeven worden gedaan raakt een bepaald hersengebied actief volgens het tweede filmpje.
Mogelijk zijn er bij een echte uittredingservaring meer hersengebieden actief. Deze proeven vormen alvast een onderdeel en wellicht komen we zo stapje voor stapje dichter tot de volledige uittredingservaring.
Dat gezegd hebbende zou je eigenlijk zelf eens aan zo’n proef mee moeten werken, dan zou je kunnen beoordelen of in elk geval dat onderdeel enigszins erop lijkt op het geheel wat jij ervaart.
Wat mij betreft maakt echter zulks onderzoek wel plausibeler dat er geen uittreding plaatsvindt maar dat het effect dus door de hersenen veroorzaakt wordt.
Tijdens een droom kunnen mensen ook vanalles meemaken en soms worden die ervaringen als ‘volkomen echt’ beschreven. Het verschil is dat achterna gezeten worden door een draak, hoe echt ook, bij het waken niet ervaren zal worden als iets wat echt gebeurd is. Zelf sturing geven aan wat men meemaakt in een droom kan ook voorkomen, dit wordt lucide dromen genoemd en ook dit kan als ‘volkomen echt’ beschreven worden.
Dus, wie zegt mij dat de ervaring die iemand tijdens een ‘echte’ uitreding heeft, niet simpelweg een product is van de hersens? De hersens creeeren de ervaring, wat die ook is.
Alle ervaringen die je omschrijft (gevoel van weerstand bij het doorgaan van een raam etc) zijn niet uniek. In een droom kunnen mensen dezelfde gevoelens ervaren. Ik zeg niet dat je droomt. Ik zeg alleen dat de hersenen de mogelijkheid hebben om dat soort ervaringen op te wekken zonder dat een uittreding plaats hoeft te vinden. Hersenen kunnen nog je nog veel vreemdere zaken laten ervaren, je kan ze foppen zoals in de bovenstaande experimenten, dan gaan ze direct raar doen. Je kan ze beschadigen en dan kan je ervaringen krijgen zoals het hebben van een derde arm (zie link onderaan artikel). Je kan drugs innemen en allerlei zaken hallucineren. Je kan ze bijna dood laten gaan en mensen kunnen dan ervaringen hebben van uittredingen en ze ervaren daar dan soms ook een sereen gevoel bij.
Hoewel de ervaring er niet minder om wordt zijn bovenstaande voorbeelde allen voorgebracht door de hersenen. Dat impliceert dus dat je de volledige ervaring van een uittreding kan hebben, zonder dat de ziel/energie/innerlijk persoon het fysieke lichaam echt verlaat.
Je vraagt je af waarom het brein tijdens een uittreding niet goed zou werken en tijdens andere periodes normaal. Goede vraag. Ik weet het ook niet. Maar onwetendheid vind ik geen argument om te stellen dat er dan maar daadwerkelijk een uittreding plaatsvindt. Het is geen argument voor, noch tegen een uittreding, we weten het gewoon (nog) niet.
Je zegt: ‘Het verklaart niet de buitenzintuigelijke waarnemingen et cetera’. Voor zover ik weet zijn de onderzoeken waarbij op de juiste manier alle andere mogelijkheden van waarneming is uitgesloten (correct geblindeerd) altijd negatief geweest. Heb je dan informatie over onderzoek dat juist is geblindeerd én een positieve uitslag had? Geen anekdotes/persoonlijke verhalen aub, daar hebben we gewoon te weinig aan als bewijs zijnde.
Je vraagt: ‘waarom zou het brein allerlei sensaties meegeven: opstijg en daalgevoel, windweerstand et cetera’. Dat het een aparte en zeer gedetailleerde ervaring is betekent niet dat er dan ook daadwerkelijk een uittreding plaatsvindt.
Een vriend van mij hallucineerde onder invloed van xtc tijdens een housparty eens dat er een hele grote glazenplaat in het midden van de hal stond, waar hij vervolgens telkens doorheen ging lopen. (Visualiseer je een in zichzelf giechelend persoon die telkens over een denkbeeldige lijn heen en weer stapt… het was erg vermoeiend om iedere keer weer opnieuw naar zijn verhaal te luisteren terwijl hij mij ervan probeerde te overtuigen het ook te proberen… door de denkbeeldige glasplaat stappen in dit geval, niet de drugs). Zijn ervaring was levensecht en ook hij voelde iedere vezel van zijn lichaam door de glasplaat gaan. Dat er geen glasplaat was, laat staan eentje waar je herhaaldelijk door heen en weer kunt stappen, doet niets af aan de ervaring.
Ik denk dat Blanke ook wel weet dat hij nog niet ‘de’ sleutel tot uittredingen gevonden heeft. Maar hij is denk ik wel een stukje dichterbij gekomen.
citaat Maarten:
“Dus, wie zegt mij dat de ervaring die iemand tijdens een ‘echte’ uitreding heeft, niet simpelweg een product is van de hersens? De hersens creeeren de ervaring, wat die ook is”
De ervaringen hier beschreven zijn, zijn inderdaad ontstaan door “manipulatie” van hersengedeelten. Die manipulatie geeft de illusie van een “buiten je lichaam treden”. Die illusie hier beschreven in de proefnemingen wordt dus veroorzaakt door een beïnvloeding van hersenen die van buiten af komt.
Maar kun je het dan ook omdraaien door te zeggen dat uittredingen DUS door de hersenen wordt veroorzaakt? Manipuleren de hersenen zichzelf dan? En zo ja, door wat wordt die manipulatie dan opgewekt?
De “resultaten” die kunstmatig zijn opgewekt, steken bovendien magertjes af bij de ervaringen die spontane uittreders ervaren.
Dat geeft toch te denken …….
Ik denk dat een uittreding een ervaring is en dat de hersenen volledig instaat zijn om die ervaring te creëren. Daarmee wil ik niet zeggen dat het een verzinsel is, maar dat zou wél kunnen. Niet bewust natuurlijk.
Ik denk ook dat het onderzoek waar dit zeer korte artikeltje over gaat laat zien dat er onderdelen zijn die bij een uittredingservaring horen die door stimulatie van buitenaf opgewekt kunnen worden. Nog steeds is dat misschien wel niet hetzelfde als wat de uittreders beschrijven. Maar ik denk dat er ook toegegeven moet worden: dat kunnen de uittreders eigenlijk niet helemaal weten want ze hebben dat soort proeven niet ondergaan. Dus onderga het eens en vertel dan het verschil.
En dat de hersens zich af en toe vreemd gedragen, bijvoorbeeld bij een epileptische aanval (tot nu toe nog onverklaart), weten we al een tijdje. Mogelijk (mogelijk) is een uittreding een manifestatie van hersens die eens wat anders doen dan normaal. Mij persoonlijk zou zo’n remote viewing onderzoek wat sjoerd voorstelde ook overtuigen. Laat structureel zien dat wat je zegt te kunnen waar is en dan zou je mij en vele anderen gemakkelijk kunnen overtuigen. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar de natuurwetenschappelijke onderzoeken waar over gesproken is.
Maar dan moet er niet zoiets als de iPhone app die bewegingen tijdens slaap gebruikt worden om REM slaap e.d. te meten worden gebruikt, want tja, zoiets overtuigd natuurlijk niet. Zoiets meet niet specifiek genoeg en kan mogelijk zeer veel meetfouten bevatten. (Bijvoorbeeld wanneer iemand wakker is maar zeer stil ligt zal de app waarschijnlijk slaap registreren, wat dan niet klopt).
Mijn reacties tussen de alinea’s en tussen de **.
De proeven van Olaf Blanke, evenals de andere op de filmpjes getoonde proeven creëren in elk geval een vreemd effect. Het gevoel niet in je eigen lichaam te zijn en jezelf te observeren van een afstandje. Dit is een onderdeel van een uittreding en het lukt hem om dat op te wekken. Wanneer zulk soort proeven worden gedaan raakt een bepaald hersengebied actief volgens het tweede filmpje.
Mogelijk zijn er bij een echte uittredingservaring meer hersengebieden actief. Deze proeven vormen alvast een onderdeel en wellicht komen we zo stapje voor stapje dichter tot de volledige uittredingservaring.
Dat gezegd hebbende zou je eigenlijk zelf eens aan zo’n proef mee moeten werken, dan zou je kunnen beoordelen of in elk geval dat onderdeel enigszins erop lijkt op het geheel wat jij ervaart.
* Ook als Olaf Blanke er in slaagt de gehele uittreding na te bootsen (wat ik betwijfel) door alle sensaties op te roepen (en dan moeten we afgaan op de betrouwbaarheid van de uitspraken van de proefpersonen!), wil het nog niet zeggen dat deze ‘uittreding’ identiek is aan een spontane uittreding bijvoorbeeld tijdens een narcose. Een nep sinaasappel is nog geen echte sinaasappel. Een kledingstuk met het ingenaaide merkje ‘Versace’ is nog geen Versace. Het verklaart ook niet de waarnemingen die veel nde’rs en obe’rs doen, zoals ik tijdens mijn amandelknipoperatie. *
Wat mij betreft maakt echter zulks onderzoek wel plausibeler dat er geen uittreding plaatsvindt maar dat het effect dus door de hersenen veroorzaakt wordt.
* Ik zou zeggen: een echte scepticus neemt NIETS voor zeker aan toch het tegendeel bewezen is. En dat is het niet. *
Tijdens een droom kunnen mensen ook vanalles meemaken en soms worden die ervaringen als ‘volkomen echt’ beschreven. Het verschil is dat achterna gezeten worden door een draak, hoe echt ook, bij het waken niet ervaren zal worden als iets wat echt gebeurd is. Zelf sturing geven aan wat men meemaakt in een droom kan ook voorkomen, dit wordt lucide dromen genoemd en ook dit kan als ‘volkomen echt’ beschreven worden.
* In mijn boek DOOR DE NACHT noem ik vele verschillen tussen de uittreding en de lucide droom. Er zijn inderdaad ook overlappingen, maar net zo veel verschillen.*
Dus, wie zegt mij dat de ervaring die iemand tijdens een ‘echte’ uitreding heeft, niet simpelweg een product is van de hersens? De hersens creeeren de ervaring, wat die ook is.
* Idem: een echte scepticus neemt niets zonder meer aan. Dat doe jij wel. *
Alle ervaringen die je omschrijft (gevoel van weerstand bij het doorgaan van een raam etc) zijn niet uniek. In een droom kunnen mensen dezelfde gevoelens ervaren. Ik zeg niet dat je droomt.
* Dit klopt niet. Ik zelf ben een expert in zowel dromen, lucide dromen als uittredingen. Tijdens dromen ervaar ik nooit de sensaties zoals ik die gedurende een uittreding ervaar. In meer dan driehonderd dagboeken (en dit aantal groeit nog elke dag), schrijf ik zowel dromen, lucide dromen als uittredingen en verwant op. Dit sedert mijn elfde. Ik heb letterlijk DUIZENDEN dromen en uittredingen trouw elke dag genoteerd.
Deze sensaties zou ik benoemen als: de juist fysiek verwante sensaties (ook tijdens de uittreding!) zoals de suizingen, het uit je lichaam glijden, het licht worden, de weerstand die je voelt bij het door materie gaan, de prikkeling die snel vliegen in je astraallichaam oplevert, het plotseling verliezen van je gezichtsveld tijdens uittredingen (wat ik benoem als de ‘visuele handicap’ in mijn boek DOOR HET RAAM). Ik kan wel doorgaan! Het is duidelijk dat je niet zoveel details weet over uittredingen, anders zou je dit niet zeggen. Het is zeker geen droom, anders had ik het zo wel genoemd! *
Ik zeg alleen dat de hersenen de mogelijkheid hebben om dat soort ervaringen op te wekken zonder dat een uittreding plaats hoeft te vinden. Hersenen kunnen nog je nog veel vreemdere zaken laten ervaren, je kan ze foppen zoals in de bovenstaande experimenten, dan gaan ze direct raar doen. Je kan ze beschadigen en dan kan je ervaringen krijgen zoals het hebben van een derde arm (zie link onderaan artikel). Je kan drugs innemen en allerlei zaken hallucineren. Je kan ze bijna dood laten gaan en mensen kunnen dan ervaringen hebben van uittredingen en ze ervaren daar dan soms ook een sereen gevoel bij.
* Het valt me op dat veel skeptici die het over uittredingen hebben, alleen de zeer spaarzame, soms zelfs eenmalige ervaringen noemen van hun skeptische vrienden die een keer een trip gehad hebben (vergelijk ook Susan Blackmore) . Of van eerder ‘ziektegevallen’. Zelf heb ik nog nooit drugs gebruikt. Diezelfde skeptici zouden beter de ervaringen van frequente uittreders zoals Robert Monroe en mijzelf kunnen gebruiken als voorbeeld materiaal. We hebben hier niet te maken met de uitzondering, maar met de regel (van gemiddeld zo’n een keer in de negen dagen bij zowel Monroe als mezelf). Robert Monroe was een fysiek en geestelijk gezonde man, zijn dokter en psychiater bevestigden dat (als dat al nodig was, haha), hetzelfde geldt voor mezelf. *
Hoewel de ervaring er niet minder om wordt zijn bovenstaande voorbeelde allen voorgebracht door de hersenen. Dat impliceert dus dat je de volledige ervaring van een uittreding kan hebben, zonder dat de ziel/energie/innerlijk persoon het fysieke lichaam echt verlaat.
* Een echte scepticus blijft twijfelen tot het tegendeel bewezen is, en zelfs dan nog zal hij vragen blijven stellen. Jij lijkt dat niet te doen. De conclusie over de aard van je ideeën laat ik aan jou. *
Je vraagt je af waarom het brein tijdens een uittreding niet goed zou werken en tijdens andere periodes normaal. Goede vraag. Ik weet het ook niet. Maar onwetendheid vind ik geen argument om te stellen dat er dan maar daadwerkelijk een uittreding plaatsvindt. Het is geen argument voor, noch tegen een uittreding, we weten het gewoon (nog) niet.
* Houd deze gedachte vast: je WEET het niet.* Met alle gevolgen van dien, dus ook niet of het mogelijk is buiten de grenzen van je fysieke lichaam te treden.*
Je zegt: ‘Het verklaart niet de buitenzintuigelijke waarnemingen et cetera’. Voor zover ik weet zijn de onderzoeken waarbij op de juiste manier alle andere mogelijkheden van waarneming is uitgesloten (correct geblindeerd) altijd negatief geweest. Heb je dan informatie over onderzoek dat juist is geblindeerd én een positieve uitslag had? Geen anekdotes/persoonlijke verhalen aub, daar hebben we gewoon te weinig aan als bewijs zijnde.
* Ik ben nog niet in een laboratorium getest nee, en ik heb geen proeven kunnen doen die dubbel geblindeerd waren. Maar dat is nog steeds geen reden om een aanname te doen. Afwezigheid van bewijs, is geen bewijs van afwezigheid. *
Je vraagt: ‘waarom zou het brein allerlei sensaties meegeven: opstijg en daalgevoel, windweerstand et cetera’. Dat het een aparte en zeer gedetailleerde ervaring is betekent niet dat er dan ook daadwerkelijk een uittreding plaatsvindt.
* Maar ook niet dat het GEEN uittreding buiten de grenzen van je fysieke lichaam was. *
Een vriend van mij hallucineerde onder invloed van xtc tijdens een housparty eens dat er een hele grote glazenplaat in het midden van de hal stond, waar hij vervolgens telkens doorheen ging lopen. (Visualiseer je een in zichzelf giechelend persoon die telkens over een denkbeeldige lijn heen en weer stapt… het was erg vermoeiend om iedere keer weer opnieuw naar zijn verhaal te luisteren terwijl hij mij ervan probeerde te overtuigen het ook te proberen… door de denkbeeldige glasplaat stappen in dit geval, niet de drugs). Zijn ervaring was levensecht en ook hij voelde iedere vezel van zijn lichaam door de glasplaat gaan. Dat er geen glasplaat was, laat staan eentje waar je herhaaldelijk door heen en weer kunt stappen, doet niets af aan de ervaring.
* Probeer eens een voorbeeld te geven van mensen die geen drugs gebruiken, want ik vind het niet zo plezierig dat skeptici steeds de drugs erbij halen. Daar heb ik GEEN ervaring mee, nog nooit gerookt zelfs (zelfs geen sigaret in mijn mond gehad), dus ook geen jointjes, maar ook geen pillen etc.. Ik drink geen koffie, ben zeer spaarzaam met alcohol (soms een half jaar niet, vaak alleen in de wintermaanden een beetje, omdat het lijkt te helpen tegen verkouden worden. In mijn boek DOOR HET RAAM kun je in een tabel zien dat uittredingen zich in alle maanden gelijkmatig voordoen). Het interesseert mij niet zoveel wat mensen ervaren als ze stevig onder invloed zijn geweest. Ik ben niet onder invloed tijdens mijn uittredingen.
Ik denk dat Blanke ook wel weet dat hij nog niet ‘de’ sleutel tot uittredingen gevonden heeft. Maar hij is denk ik wel een stukje dichterbij gekomen.
* Ik betwijfel het. Zoals een scepticus betaamt. 😉 *
Hi Sten,
Het lijkt me niet zo heel lastig om een snelle OBE test op te zetten. Als ik me niet vergis is een gebruikelijke methode die waarbij de uittreder een moeilijk bereikbaar object moet kunnen bekijken en daar later over rapporteren.
Kun jij door muren en deuren heen tijdens een OBE? Je opmerking over voelbare weerstand lijkt dat te suggereren. Zou het dan een optie zijn om een kaart in een afgesloten kist te leggen die je dan tijdens een uittreding bekijkt? Ik las ergens dat je gemiddeld eens per 9 dagen een OBE hebt, dus dat zou dan binnen 1 à 2 maanden toch een aardig beeld moeten kunnen geven. Wat denk je er van? Lijkt mij wel leuk om te doen.
@ Sjoerd de Vries
Je vraag is al vele malen gesteld in allerlei varianten. Toevallig had ik vannacht een (vrij korte) uittreding. Soms kun je vanaf het begin (een beetje) sturen, soms lijk je ergens automatisch naar toe te trekken. Het is niet zoals veel skeptici kort door de bocht aannemen (ik zeg niet dat jij dit doet) zo simpel om de (gehele) uittreding te sturen.
Mensen die zeggen dat zij dit wel kunnen, hebben waarschijnlijk bewustzijnsverleggingen (een partiële uittreding) of ze belazeren de kluit.
Maar even afgezien hiervan: mijn uittredingen zijn onvoorspelbaar, soms duurt het weken voordat er zich weer eentje aandient, en dan ben ik altijd ‘overgeleverd’ aan een spel van krachten.
En: als ik het al zou proberen (heb ik wel eens gedaan, maar dit lukte niet in de paar maanden die we gesteld hadden), dan zou de uitkomst voor skeptici geen enkele geldingskracht hebben. (want: er is dan natuurlijk gesjoemeld, enz.!)
Voor mij hebben de (ook toekomstige) proeven van Olaf Blanke geen geldingskracht, want wie zegt wat mij welke uitgangspositie deze mensen hebben?
Ik vind het verbazingwekkend hoe gretig skeptici (hier) zich op Blankes ‘uitslagen’ storten en deze als vanzelfsprekend voor waar houden. Waarom zijn de uitspraken van deze testpersonen opeens wel valide, en als ik ze zou doen (als schrijfster van boeken over uittredingen) niet? Kennen wij deze proefpersonen, wat weten zij over uittredingen, wat is hun initiële standpunt?
Bewijst des te meer dat veel skeptici geen echte sCeptici zijn, want: van te voren hebben ze al een standpunt en zekerheid ingenomen en dat doet de ware scepticus niet.
De enige uitweg uit deze impasse is het natuurwetenschappelijke onderzoek zoals ik dat op het oog heb. Via wetten van de natuurwetenschap (!) een uittreding veroorzaken, dus min of meer op fysiek bepaald commando van buitenaf. Zo heb je meer gelegenheid te kijken wat mogelijk is. Je zou bij wijze van spreken iemand drie keer per dag uit zijn lichaam kunnen werpen (of dat verstandig is, is een tweede). Daarbij zou meetapparatuur de uitkomst moeten bieden.
Over meetapparatuur gesproken…
Ik houd nu al meer dan een maand aan één stuk mijn sleepcyclus bij met de iPhone. Je legt dan je iPhone naast je hoofdkussen en deze registreert gedurende de nacht je bewegingen en koppelt die ruwweg gezegd aan drie slaapstadia: wakker, lichte (droom) slaap, diepe slaap.
De statistieken laten in de eerste weken een erg onrustig beeld zien, waarschijnlijk omdat ik moest wennen aan het ding naast mijn hoofd. Nu is het meer gestabiliseerd. Ik had vannacht meerdere keren op de klok gekeken toen ik een hele poos wakker had gelegen en ook toen ik weer de slaap wilde gaan vatten. Precies hierna had ik de uittreding. De grafiek liet zien dat ik op het moment van uittreden in zeer ‘diepe slaap’ verkeerde (geen enkele beweging, laagste punt), dus dit apparaatje liet meteen al zien dat ik volgens de statstieken niet in de REM slaap verkeerde (!), wat zo vaak door skeptici wordt aangenomen. (dus dat je droomt als je uittreedt)
Eerder wordt mijn weten (!) bevestigd dat mijn lichaam er als verlamd bij ligt als ik uittreed, en dit is ook volkomen logisch, zoals je begrijpt, want je bent er immers uit.
Anyhow, ik hoop mijn eigen weg in Amerika in te slaan (we plannen een emigratie in 2011). Als ik de kans krijg, ga ik natuurwetenschappelijk onderzoek opzetten, dus niet ‘kijktestjes’ die toch geen hond serieus gaat nemen, ook al zou je scoren als een tierelier. Veel moeite, weinig plezier. Ik doe het liever andersom. 😉
Kleine taalcorrectie:
Voor mij hebben de (ook toekomstige) proeven van Olaf Blanke geen geldingskracht, want wie zegt wat mij welke uitgangspositie deze mensen hebben?
Moet zijn:
Voor mij hebben de (ook toekomstige) proeven van Olaf Blanke geen geldingskracht, want wie zegt mij welke uitgangspositie deze mensen hebben?
Mij zou een geslaagde kijktest best overtuigen. Natuurlijk moet je wel met wat voorzorgen komen om critici voor te zijn. De kist moet goed verzegeld zijn en voorzien van maatregelen tegen manipulaties etc., maar als dan via een OBE de inhoud beschreven kan worden, zul je toch behoorlijk wat mensen kunnen overtuigen, lijkt me.
Probleem volgens jou is de onbestuurbaarheid van de ervaring. Is er misschien een plek waar je vaker heen getrokken wordt dan andere plekken? Misschien kan daar dan gebruik van worden gemaakt.
Interessant is je idee om zelf OBE’s op te wekken. Als dat lukt wordt experimenteren een stuk makkelijker, maar hoe ben je van plan dat te gaan doen? Je zegt “Via wetten van de natuurwetenschap”, maar je moet me maar vergeven als ik me daar niet direct een concrete voorstelling van kan maken.
Over de iPhone app: toevallig hebben mijn vrouw en ik allebei Sleep Cycle alarm op onze iPhone staan; dat is waarschijnlijk de app die jij ook hebt. Ik moet zeggen dat ik het zelf niet zo geweldig vind overeenstemmen met wat ik zelf op het moment van ontwaken door de wekker ervaar. Slaapcycli detecteren alleen op basis van beweging gaat nogal gebrekkig; in slaaplaboratoria is het primaire instrument toch echt de EEG met daarnaast de EMG. Tijdens de REM-slaap is, voor zover ik weet, sprake van een flinke verslapping van de spieren en dat zie je in de N2 fase van de non-REM slaap in ieder geval ook. Niet-bewegen kan dus een indicatie van beide toestanden zijn. Sleep cycle probeert jouw patroon van beweging te passen op een standaardpatroon van cycli op basis van waargenomen beweging. Als het daarom zegt dat je in een bepaalde fase verkeert is, is dat bepaald geen betrouwbare indicator, zeker als jouw patroon afwijkt van de standaard (je beschrijft dat e.e.a. gebeurde na wakker liggen midden in de nacht en diverse keren op de klok kijken).
Tijdens een REM-slaap beweeg je je juist vrij weinig (behalve je ogen dan), je hebt dan REM atonia . De verlamming die jij bij een OBE beschrijft is daar dan ook juist consistent mee.
@ Sjoerd,
zoals gezegd: ik sla de gekozen weg in, niet de kijktest. daar zie ik geen heil in. Ik heb daar wel degelijk concrete ideeën over, lees mijn hoofdstuk ‘Elektrische wind’ in DOOR DE NACHT maar. Er zijn nog ongeveer 250 DOOR DE NACHT boeken op voorraad bij het CB, daarna is het Schluß met de papieren uitgave. Misschien ga ik het later als e-book uitgeven als ik in Amerika zit, zowel in de Nederlandse als Engelse versie.
Daarnaast heb ik recent nog een idee gekregen dat ik hier verder niet zal toelichten, omdat het in een te pril stadium verkeert. Beide methodes betreffen het natuurwetenschappelijke vlak.
Er is overigens niet een bepaalde plaats in het bijzonder waar ik tijdens uittredingen extra vaak kom of waar ik meer controle heb. Dit is overal eender.
Zelf vind ik de sleep cyclus van iPhone erg goed kloppen. Hoe lang en consequent heb jij dit bijgehouden dan? Ik stuur het elke dag vanaf mijn iPhone naar mijn reguliere mailbox, en ik heb dus al meer dan een maand zonder een enkele onderbreking. Ik controleer dit voortdurend, want ik ken mijn tijden en ben een zeer lichte slaper, dus ik kan het goed nagaan. Ook omdat ik altijd een (soms) of meerdere keren (vaak) per nacht op de klok kijk.
Wat je zegt over REM doet verder niets af aan het statement dat ik maakte. De iPhone registreerde gewoon geen enkele beweging (als ‘Deep sleep’ aangegeven) gedurende betreffende uittredings-tijd en dat klopt dus, omdat ik out was…