De TED-website geeft een prima beschrijving van het optreden van Randi: “Legendary skeptic James Randi takes a fatal dose of homeopathic sleeping pills onstage, kicking off a searing 18-minute indictment of irrational beliefs. He throws out a challenge to the world’s psychics: Prove what you do is real, and I’ll give you a million dollars. (No takers yet)”.
Als je de filmpjes van Randi bekijkt, kun je net zo goed een en hetzelfde filmpje tonen, want hij zegt steeds hetzelfde. Ik was op 11 juni 2010 op zijn lezing in Utrecht, en hij zei en deed exact dezelfde dingen! Het verbaasde mij dat zijn publiek, dat toch voor een groot deel bekend zal zijn met zijn grappen en grollen, nog steeds smakelijk lachte alsof het iets nieuws hoorde.
Was het uit respect voor de oude baas, was het omdat ze hem heel hoog hebben zitten, was het omdat ze zelf ook niets beters zouden weten, of was het omdat het misschien prettig is je eigen denkbeelden keer op keer bevestigd te zien?
Feit is dat James Randi al decennia lang met niets nieuws meer komt.
Het is als de musical ‘De Sound of Music’ die men al ‘eeuwen’ lang speelt. Verschil is wel dat er bij die musical nog leuke liedjes in zitten. 😉
Randi is duidelijk geen onderzoeker of wetenschapper, want er is niets innoverends aan zijn werk.
Hoeveel vruchtbaarder zou het zijn als mensen geen langspeelplaat worden die blijft hangen? Dat is niet gemakkelijk, zeer zeker niet! Maar het is wel iets om in je achterhoofd te houden. Het overkomt de besten, dat blijkt, maar je kunt je wel afvragen of het dan wel ‘de besten’ waren.
Tijdens de happening in Utrecht maakte hij een paar onzinnige opmerkingen over Steiner, en toen ik hem daar later naar vroeg, bleek dat hij Steiner verward had met de joodse goochelaar en astroloog Hermann Steinschneider, toneelnaam Erik Jan Hanussen (zie Wikipedia). Als excuus voor de verwarring zei hij dat de chemotherapie zijn geheugen had aangetast.
Ik denk dat de mensen hem bezochten om hem eens ‘in het echt’ te zien.
Dat zijn verhaal bekend is, ach. Als je gaat kijken naar een toneelstuk van Shakespeare, dan zie je ook een opvoering waarvan de tekst al eeuwen hetzelfde is. Trouwens, bij een concert worden ook vaak stukken gespeeld die je ook op CD kunt beluisteren.
Hoi JW.
Ja, de oude baas heeft heel wat moeten doorstaan. Rudolf Steiner te verwarren met Herman Steinschneider is toch wel een kapitale blunder.
Een vriend mailde me hierover een reactie op Randi’s eigen website: “No matter how many times James pulls the fake-mike and the empty-frames gag. It keeps cracking me up… ” alhier te vinden: http://www.randi.org/site/index.php/swift-blog/960-randi-at-ted.html
Maar aangezien er maar één ‘kudos’ aan gegeven is (sommige opmerkingen krijgen er zes of meer), is dit toch niet een heel erg gewaardeerde opmerking. Wordt hiermee misschien onbedoeld een taboe doorbroken?
Als het zo is, wat je schrijft, dan zou ik wel willen weten, of dit het is wat Randi voorstaat? Of dít zijn ambitie was: een soort skeptische Shakespeare te worden en niet een skeptische Leonardo da Vinci, Nikola Tesla of Albert Einstein…
Groetjes,
Sten
Buiten het stukje wat ik op de TED talk (20 min) al had gezien was de lezing in Utrecht (2 uur) voor mij nieuw. Blijkbaar heb ik al die tijd zijn standaard grappen dus niet meegekregen. Misschien omdat ik nog niet zolang meedraai in het skeptische wereldje (sinds 2008). Ik heb toch zeker wel een aantal reacties gehoord zoals de mijne, dat het erg entertaining was en nieuw. Natuurlijk ook reacties zoals jij Sten, maar toch voornamelijk onder de die-hards. Daarnaast stond ik bij het kaartjes innemen en daar kwamen veel reacties voorbij ‘eindelijk eens in levende lijven zien’. Dus ook daar is zeker iets voor te zeggen.
Mijn reactie is in het begin een beetje Randi-offtopic, maar misschien kan het wel:
Haha, Maarten, ben ik tegenwoordig al een ‘skeptische’ die hard (een van mijn favoriete films ook nog)…? Laten sommige skeptici of anti-kwakzalvers je maar niet horen, want voor hen behoor ik nog steeds tot de ‘te bestrijden alternatieve groep’. 😉 Maar dat zijn dan wel degenen die de wereld graag in groepjes van zwart en wit indelen.
Een centraal persoon van de Kwakzalverij Vereniging benoemde dit zeer recent letterlijk in een mail naar mij: “… gezien het feit dat je in het licht van je publicaties over uittredingen, astrale erotiek etc. behoort tot de groepen die wij bestrijden. ”
Maar voor de feiten, ik vier deze maanden een soort van Skepsis jubileum, want sinds ongeveer november 2005 kwam ik in contact met Skepsis in de vorm van Jan Willem Nienhuys en Rob Nanninga. Zie hier voor de historie het medium dat in dit geval ook écht als medium werkte, Robbert van den Broeke namelijk: hij bracht me onbewust in contact met Skepsis: http://forum.fok.nl/topic/782856
Om de een of andere reden ben ik bij Skepsis blijven hangen, ik vond het altijd wel boeiend en prikkelend…
Wat betreft Randi: die volg ik ook zo’n vijf jaar, maar ik vind dat hij niets heeft bijgedragen aan een goed contact tussen de alternatieven en de skeptici. Zelf zie ik meer in een samenwerking dan in een bestrijding van partijen. Dat zwart wit denken en handelen is niet van deze tijd, maar reken maar dat er nog veel mensen binnen de skeptische en kwakzalverische gelederen zijn die wél zwart wit denken.
Dit vind ik vruchtbaarder: “Wij zijn op de wereld om elkaar om elkaar om elkaar om elkaar te helpen nietwaar (ja)” (songtekst)
Groetjes,
Sten
En een taalcorrectie, excuus: “Laat” sommige skeptici… je maar niet horen (i.p.v. “Laten”)
Ons lijkt Steiner/Steinschneider heel erg, maar vanuit de VS gezien zijn het allemaal curieuze Europeanen van lang geleden. Ik weet precies hoe dat voelt, ik heb laatst nog Bush en Reagan verward. Randi had het over Steiner en maakte toen de terloopse opmerking dat het verkeerd met hem was afgelopen omdat hij te veel met de nazi’s had aangepapt. Niemand in het gehoor reageerde (ik fluisterde alleen tegen mijn buurman dat dat niet kon kloppen omdat Steiner ca. 1925 door ziekte stierf).
@ JW
Het klopt dat Amerika zo ontzettend groot is, dat Amerikanen zich vooral bezig houden met hun eigen land en inwoners. Europeanen zijn een stuk minder belangrijk. Wat dat betreft is Randi’s blunder inderdaad beter te begrijpen.
Bush en Reagan verward? 🙂 Ook voor te stellen, hoewel ik maar niet zal zeggen wat ik van B. vind… daarbij komt R. er genadig vanaf.
Anyhow (…), Jeroen en ik gaan, als alles volgens plan verloopt, zelf volgend jaar in Amerika wonen. Laten we hopen dat ik dan nog wel over de grenzen van het continent heen zal kijken. 🙂