Een boek vol leugens: “9/11 is gewoon een complot”

Op 11 september 2001 kaapten 19 terroristen van het Al Qaeda-netwerk vier vliegtuigen en slaagden er met drie daarvan beeldbepalende gebouwen in New York en Washington binnen te vliegen. De desastreuze gevolgen zijn bekend. Veel complotdenkers willen niet aan de officiële versie van de gebeurtenissen, of verwerpen delen daarvan. Coen Vermeeren is één van hen. In zijn boek “9/11 is gewoon een complot” schrijft hij dat de officiële complottheorie niet kan kloppen en impliceert daarmee in feite dat de Amerikaanse overheid verantwoordelijk is voor een moordaanslag op 3000 eigen burgers. Een oordeel gebaseerd op feiten, zogenaamd dan.

Vermeerens dwaaltocht met alles rondom 9/11 begon in 2006. Tijdens een zomerproject van Studium Generale onderzocht een aantal studenten van de TU Delft onder zijn leiding of het officële verhaal kan kloppen en of er enige waarheid in de complottheorieën schuilt. Daar was meteen ophef over. Moest de TU zich daar wel mee bezighouden? Vermeeren haalt een column aan van zijn TU-collega Dap Hartmann, die dat toen verdedigde (dat het citaat van Hartmann is, staat overigens een beetje sneaky alleen achter in het boek bij de bronnen).
De uitkomst van het onderzoekje was overigens geheel in lijn met de officiële versie van de gebeurtenissen. Na ‘vele uren studie en gesprekken’ is Vermeeren in de jaren daarna tot ‘voortschrijdend inzicht’ gekomen – lees: volkomen van het pad geraakt en als truther uit de kast gekomen.

Het is in een kort artikel niet te doen om alles uit het boek te bespreken, laat staan in detail uit te leggen waarom er erg weinig van klopt. Het boek is ruim 300 pagina’s en je hebt er vermoed ik minstens zoveel nodig om dat een beetje gedegen aan te pakken. “Een zinvolle discussie over 9/11 kan alleen gevoerd worden op basis van objectieve feiten”, schrijft Vermeeren. Ik zal me daarom beperken tot een aantal zaken, waarvan iedereen meteen kan controleren dat wat hij erover beweert niet klopt of een bewuste verdraaiing van de feiten is. Een paar van deze punten noemt Vermeeren ook in de recente documentaire van WeAreChangeRotterdam.

Waar bleef de luchtmacht?

In hoofdstuk drie beschrijft Vermeeren de officiële versie van de gebeurtenissen. Die laat zien dat de militairen nauwelijks tijd hadden om in te grijpen en waarom. Van slechts één toestel kreeg Northeast Air Defense Sector (NEADS ) ‘op tijd’ informatie door waarop actie ondernomen kon worden. Dat wil zeggen dat militaire toestellen er op uit gestuurd konden worden om de gekaapte vliegtuigen te onderscheppen. ‘Op tijd’ wil hier zeggen 9 minuten voordat American Airlines 11 de noordelijke toren van het World Trade Center invloog. De andere vluchten crashten voordat NEADS op de hoogte gebracht werd van mogelijke problemen met de respectievelijke vliegtuigen.

Bij de Federal Aviation Administration (FAA), die over de civiele luchtvaart gaat, wisten ze uiteraard wel wat eerder van de problemen per vliegtuig en gaven dat wat vertraagd door aan NEADS. Die vertraging in de communicatie is juist één van de zaken die aangepakt is na 9/11. Zelfs als alle informatiesystemen perfect op elkaar hadden aangesloten, geautomatiseerde waarschuwingen meteen in acties hadden geresulteerd, zou er bij één toestel maximaal 40 minuten zijn geweest om echt iets doen: vanaf de allereerste indicatie dat er met American Airlines 77 iets mis was, tot het moment dat het toestel in het Pentagon vloog.
Het lijkt achteraf behoorlijk klungelig en misschien was dat het ook wel. De 9/11 Commission maakte zich ook druk over tegenstrijdige verklaringen die zijn afgelegd door diverse officials van NEADS en FAA, mogelijk om dat geklungel te verdoezelen. Maar de vraag is of de mogelijk verspilde tijd erg veel had uitgemaakt. Een shoot down order werd pas van kracht toen het laatst gekaapte vliegtuig, United Airlines 93, al was neergestort. Het normaal geldende interceptie-protocol hield in dat het problematische toestel geïdentificeerd moest worden, gevolgd en zo mogelijk begeleid naar een vliegveld.

Vermeeren komt nu met de bekende bezwaren van complotdenkers tegen het officiële relaas en de volgorde van gebeurtenissen zoals die gereconstrueerd werden door de 9/11 Commission. Hij maakt er her en der echt een potje van. Hij verwisselt vluchten, husselt soms de volgorde van gebeurtenissen door elkaar en laat bijvoorbeeld Dick Cheney vanuit het Pentagon evacueren, terwijl die in het Witte Huis zat. Aan de bronvermelding schort ook nogal wat, soms staan er zaken die Vermeeren compleet verzonnen lijkt te hebben, maar hij zal ze wel van een of andere (verouderde) complotdenkerssite hebben gekopieerd.

Explosief bewijs zou de verklaring van Norman Mineta, minister van Transport, zijn. Mineta heeft verklaard een opmerkelijk gesprek van Cheney met een militair in het presidentiële calamiteitencentrum onder het Witte Huis te hebben opgevangen. Uit de weergave van dat gesprek zou volgens Vermeeren blijken dat de vice-president een order om vliegtuigen neer te schieten juist introk en aldus voorkwam dat AA77 en UA93 konden worden tegengehouden. Het is echter onomstotelijk aangetoond dat Mineta zich minstens een half uur vergist heeft en dat daardoor zijn verklaring verkeerd wordt geïnterpreteerd. Cheney arriveerde namelijk pas later in dat calamiteitencentrum, hij werd geëvacueerd ná de inslag van AA77 in het Pentagon. Op het moment waarop volgens Mineta het gesprek plaatsvond, zat Cheney nog in zijn kantoor (in het Witte Huis dus) naar de live verslaggeving van de rokende torens van het WTC te kijken op ABC News. Daar zijn foto’s van. Volgens hardcore complotdenkers zijn die natuurlijk achteraf in scène gezet of gephotoshopt. Vermeeren lijkt niet te weten van het bestaan van de foto’s.

Vermeeren schrijft: “Vier grote verkeersvliegtuigen konden zonder enig probleem meer dan anderhalf uur doen wat ze wilden.” Dat is moeilijk anders te zien dan een bewuste verdraaiing van de feiten. Een eindje verderop in het boek is ‘anderhalf uur’ al ‘urenlang’ geworden …

Skeptici

Heeft Vermeeren een beetje moeite gedaan om de complottheorieën die hij opvoert en al dan niet plausibel acht, serieus tegen het licht te houden? Niet bepaald. Een paar keer noemt hij wel de bekende debunks van Popular Mechanics, maar veel verder komt hij niet. Het Popular Mechanics werk (uit 2005) is op zich prima, maar blijft soms iets teveel aan de oppervlakte. Het is nog wel bijgewerkt in 2011, zodat het bijvoorbeeld meer zaken behandelt dan het stuk op de website van Skepsis: Het WTC-complot – Bouwkunde met strohalmen. Dat is van 2007 en wel iets verouderd. Het officiële rapport over de instorting van WTC7 en het nano-thermiet verhaal staan er bijvoorbeeld niet in.

Vermeeren leunt zwaar op de theorieën van Architects & Engineers for 9/11 Truth (AE911Truth), de club van Richard Gage, die vorig jaar op het podium van Studium Generale zonder oppositie zijn verhaal kon komen afsteken. Vermeeren is één van de inmiddels 2600 architecten en ingenieurs die de petitie hebben getekend, waarin opgeroepen wordt tot een serieus onderzoek naar de instortingen van de drie WTC gebouwen. Omdat het officiële onderzoek dus niet zou deugen. AE911Truth krijgt tot nu toe geen steun van gerenommeerde experts en ook niet van de grote vakorganisaties. 2600 lijkt veel, maar het is maar een fractie van iedereen die zich architect of ingenieur mag noemen.

Over kritiek op het werk van AE911Truth schrijft Vermeeren: “Je verwacht dan dat er inhoudelijke reacties komen. Inhoudelijke reacties die het tegendeel bewijzen. Nou die kwamen er ook, vooral van zogenaamde skeptici (met een ‘k’) maar die tegen-tegenargumenten bleken ook eenvoudig te weerleggen.” En dan zeurt hij wat dat reageren eigenlijk zou moeten gebeuren via wetenschappelijke peer reviewed artikelen. En middels ‘falsifieerbare feiten'(?!) Het is gewoon een flauw excuus om de inhoudelijke kritiek over veel van de onzin van AE911Truth uit de weg te gaan.

De “WTC7 stortte in 6,5 seconden in”- mythe

Smoking gun van de truthers-beweging is World Trade Center 7. Dat gebouw werd niet door vliegtuigen geraakt, maar raakte toch zo beschadigd dat het later die dag instortte. Vermeeren herhaalt door het boek heen dat die instorting, compleet, in 6,5 seconden plaatsvond. Nu is die instorting op zich best een onderzoek waard. Dat is ook gedaan door het National Institute of Standards and Technology (NIST) dat in 2008 een uitgebreid rapport over de oorzaken van de instorting schreef, waarin ook globaal beschreven staat hoe die instorting verder verliep. Ook staat er een uitgebreide FAQ op hun website waarmee de meeste vragen van de truthers afdoende beantwoord zouden moeten zijn.

De truthers maken er nogal een punt van dat gedurende 2,25 seconden de noordelijke buitenmuur een vrije val lijkt te maken. Dat kunnen zij niet anders verklaren dan door middel van controlled demolition. Het voert hier te ver om in te gaan op hoe die instorting precies zo kon verlopen (‘is toch geen peer-reviewed wetenschappelijk verhaal, en weer zo’n betoog van een zogenaamde skepticus’ hoor ik Vermeeren al zeggen).
Maar alvorens een serieus gesprek aan te gaan, zou het al schelen als de truthers eens zouden erkennen dat het gebouw niet in 6,5 seconden is ingestort, maar dat dat veel langer duurde. Vermeeren verwijst notabene naar een YouTube-filmpje waarin een fragment te zien is, waaraan je het kan zien! Het deel dat ongeveer met de valversnelling valt, is alleen de noordelijke facade en betreft niet complete verdiepingen (die waren vlak daarvoor al grotendeels ingestort). Vermeeren stelt ook gewoon glashard dat het instorten van het oostelijke penthouse geen indicatie is van het daadwerkelijk begin van de instorting en heeft het over trucs van NIST.

Ook de Nederlandse explosieven-expert Danny Jowenko ontbreekt niet bij Vermeeren. Die is te zien in een Zembla documentaire (2006), waarin hij geconfronteerd wordt met Loose Change, een van de bekendste complotdocu’s. Daarin zit ook alleen maar de 6,5 seconden en het is dus niet zo vreemd dat Jowenko op grond daarvan uitspreekt dat het om controlled demolition moet gaan (hoewel hij ook meteen vraagtekens bij de plausibiliteit heeft als hij hoort dat het gebouw op dezelfde dag is ingestort en niet veel later). Wat de truthers ook nooit vertellen, is dat Jowenko op basis van de beelden van de instorting van WTC1 en WTC2 oordeelde dat daar zeker niet met explosieven was gewerkt!

Blokkendoosfysica

NIST heeft de instortingen van WTC1 en WTC2 nauwelijks bekeken, alleen de gebeurtenissen die tot aanvang van de instorting leidden. Hoe die finale instorting begon met het begeven van het gebouw ter hoogte van de verdiepingen waar de inslag plaatsvond en de branden voortduurden, kunnen we op talloze videobeelden zien. Een snelle instorting volgde. Onwaarschijnlijk snel volgens de truthers. De structuren onder de directe geraakte verdiepingen hadden veel meer weerstand moeten bieden en de instorting af moeten remmen, of zelfs helemaal doen stoppen. Dat is niet gebeurd en daarom moet er wel extra energie in het systeem ingebracht zijn. Middels explosieven. Of nog ongeloofwaardigere scenario’s.
De meeste experts die zich met de zaak hebben beziggehouden zien de problemen niet, maar er zijn er maar weinig die er echt aan gerekend hebben. Dat is wel gebeurd, ook in wetenschappelijke artikelen, dus het is nogal vreemd dat Vermeeren doet alsof onderzoek naar 9/11 taboe is. Veel discussies gaan echter aan de hand van sterk gesimplificeerde modellen van de werkelijkheid.
Een van de eerste pogingen om te verklaren waarom de gebouwen konden instorten, stamt al van een paar dagen na 9/11 en is geleverd door prof. Zdeněk Bažant. Die liet zien dat het vallen van het ‘blok’ boven de inslagzones op de onderliggende structuur over een geringe hoogte al voldoende kinetische energie zou leveren om de nog overeind staande verdiepingen in te laten storten. Zelfs als die verdiepingen nog helemaal intact zouden zijn.
Op dit eenvoudige model is wel kritiek gekomen, Bažant zou de energie die nodig zou zijn om al(?) het beton te verpulveren onderschat hebben en ook de energie die opgevangen zou kunnen worden door het vervormen van verticale kolommen. Bekende truthers als Steven Jones en Toni Szamboti mochten dat recent nog eens herhalen in Europhysics News.

Het zijn leuke rekensommetjes, maar als Szamboti en consorten gaan betogen dat de val van het instortende deel gestopt zou moeten zijn als je de juiste waarden neemt, dan zouden ze zich moeten realiseren dat het simpele model van Bažant uitging van het meest optimistische scenario (voor het blijven staan van het gebouw). Gaan rekenen met kolommen die op wonderbaarlijke wijze kunnen plooien zonder te knappen en dan ook nog verticale steun blijven geven (zie afbeelding hiernaast), is flauwekul. Die mogelijkheden kunnen alleen theoretisch voorkomen in de hypothetische situatie dat het bovenste blok precies recht op het onderste blok valt – van elke ‘doorgesneden’ kolom moeten de breukvlakken elkaar precies weer tegelijkertijd raken. Aan de video’s van de instorting is zo te zien dat dat volstrekt niet overeenkomt met de realiteit.  De blokken boven de inslagzone waren behoorlijk gekanteld vóór de aanvang van de instorting en bij de instorting schoten de wanden met daarin de kolommen aan de buitenkant zichtbaar langs elkaar heen.
Ik zeg niet dat ik de feitelijke instorting wel precies kan verklaren, maar de tegenwerpingen van de truthers zijn moeilijk serieus te nemen als je er wat in verdiept (ik vond dit draadje op Metabunk wel verhelderend op diverse punten).

Het simpele blokkenmodel dat nauwelijks relevant is voor de daadwerkelijke instortingen voert Vermeeren ook weer op in een ‘hypothetische prijsvraag‘ in een column op de website van Studium Generale. In deze webversie volgen de volgende zinnen op de beschrijving van de uitdaging: “Velen zullen bovenstaande beschouwen als een hypothetische prijsvraag. Niemand kan deze prijsvraag serieus in overweging nemen. Of toch wel? Let me know? We zijn heel erg benieuwd naar jullie technisch inhoudelijke reacties.” In het boek staat de uitdaging ook, maar daar volgt: “Ik heb dit [het uitzetten van de prijsvraag] zoals u zult begrijpen niet gedaan. Want hoewel het in de eerste instantie misschien lijkt op een serieuze prijsvraag, kan ik u vertellen dat vanwege de wetten van de natuur deze opdracht nooit kan slagen. En iedereen die een klein beetje heeft doorgeleerd heeft in die natuurwetten en ingenieurswetenschappen, die ziet dat ook meteen.”
Het publiceren van die column lijkt wat op gespannen voet te staan met de opmerking in het colofon van het boek waarin Vermeeren benadrukt dat: “zijn onderzoek naar de materie die in het onderhavige boek aan bod komt uitsluitend op persoonlijke titel plaatsvindt en niet gelieerd is aan enige organisatie of institutioneel kader waarbinnen hij werkzaam is of waarmee hij verbonden is.” Misschien vonden ze dat aan de TU ook, want op het moment dat ik dit schrijf, constateer ik dat de column verwijderd is van de site.

De discussie over de instortingen, die op zich best interessant is, wordt door de truthers toch vooral gevoerd om te betogen dat die onmogelijk alleen door de inslagen van de vliegtuigen, de branden, de constructie van de gebouwen en de zwaartekracht veroorzaakt zou kunnen zijn. ‘Dus’ moeten er wel explosieven in het spel zijn geweest.
Dat er verder helemaal geen aanwijzingen zijn te vinden voor het gebruik van explosieven (geen zware explosies als in controlled demolition waargenomen, geen restanten van ontstekers gevonden) en dat het ongemerkt aanbrengen daarvan niet plausibel is, belemmerde de truthers niet om verder te fantaseren. Zo kwam het idee van (nano-)thermiet in het leven. Ik verwijs voor een behandeling van die mythe gemakshalve naar de videoserie van Myles Power (deel 2 & 3).

Pentagon

In de Zembla documentaire uit 2006 lijkt Vermeeren nog wel overtuigd dat er een Boeing het Pentagon is ingevlogen; de gevonden brokstukken zijn moeilijk anders te verklaren (zie vanaf 25:35). Inmiddels stelt hij dat er geen overtuigend bewijs is dat een vliegtuig het Pentagon ramde. Te weinig wrakstukken en geen die als onomstotelijk bewijs kunnen dienen. Hoe het dan kan dat bijvoorbeeld van alle passagiers DNA is gevonden op de rampplek is voor Vermeeren alleen maar iets dat “in tegenspraak lijkt” met andere feiten.
Vermeeren vindt het sowieso maar verdacht dat het Pentagon geraakt zou kunnen worden door een vliegtuig: “Geen van de luchtdoelraketten die rond het Pentagon zijn opgesteld wordt afgevuurd.” Misschien kan hij eens uitzoeken met welke luchtdoelraketten dat dan had moeten gebeuren, want er is geen enkele aanwijzing dat die er waren op 9/11. Een systeem om vliegtuigen rondom het Pentagon neer te halen, is ook niet goed voorstelbaar, daarvoor ligt het veel te dicht bij een groot internationaal vliegveld.
Ook maakt Vermeeren een punt van het ontbreken van beelden van de 85 beveiligingscamera’s die de FBI in beslag nam en waarop het inslaande vliegtuig te zien zou moeten zijn geweest. Alleen op de beelden van een camera op een poortje van het parkeerterrein bleken iets van het toestel te zien. Verschillende andere camera’s die misschien wel iets hebben kunnen opnemen werden tijdens de crash vernietigd. En vanwege de renovatie die gaande was, waren niet alle camera’s operationeel. Uiterst verdacht natuurlijk. Totdat je bedenkt dat de meeste beveiligingscamera’s vrij hoog hangen en omlaag zijn gericht om zo de grond direct om de camera op te nemen. Is het zo vreemd dat er op bijna geen van de camera’s (die uit de wijde omtrek kwamen) iets te zien was? En is het zo raar dat die banden waarschijnlijk teruggegeven zijn aan de rechtmatige eigenaars, omdat ze niet langer als bewijsmateriaal konden gelden? Vermeeren denkt ook nog steeds dat er maar vijf frames van die video zijn vrijgegeven, maar het zijn langere fragmenten van twee camera’s bij het Pentagon en ook nog een fragment van een camera op een hotel in de buurt (waarop alleen de rookpluimen na de inslag te zien zijn). [toevoeging: de 85 in beslag genomen tapes zijn overigens niet allemaal van beveiligingscamera’s en niet allemaal van uit de buurt van het Pentagon, zie de commentaren hieronder]

Debunken

Heeft het zin om alle vergezochte theorietjes, verdraaiingen van bronmateriaal, irrelevante of volkomen verkeerde fysische modellen van de 9/11 truthers-beweging tot in detail te debunken? Specifiek: heeft het zin om de onzin in dit boek boek bladzijde voor bladzijde te weerspreken? Wie een beetje handig is met zoeken, vindt op internet redelijk snel wat er mis is met de alternatieve complottheorieën rondom 9/11. Goede debunks in het Nederlands vinden is wat lastiger en voor een aantal onderwerpen zijn die er ook gewoon niet, denk ik.
Op webforums van skeptische organisaties als www.internationalskeptics.com en metabunk.org staan uitgebreide discussies over vele aspecten rondom 9/11. Vermeeren moet dat haast wel weten, want een aantal voormannen van zijn organisatie (o.a. Toni Szamboti) zijn daar ook regelmatig in discussies terug te vinden. Vermeeren doet echter niets met de vaak gedegen analyses die er zijn te vinden, die meestal niets van de theorieën van AE911Truth overeind laten.

Sommige zaken rondom 9/11 zijn ook zo complex dat zelfs als er volledige informatie beschikbaar was, ze niet naar tevredenheid van de truthers beantwoord zullen kunnen worden. Geen enkel probable collapse mechanism voor WTC7 zal ze nog overtuigen als er geen explosieven mee gemoeid gaan. In ieder geval lijkt het me sterk dat de voormannen van de beweging, als Gage en Griffin, ooit nog zullen toegeven dat zij het mis hebben. Dat doen ze namelijk ook al niet met de zaken die iedere leek zo kan controleren, zoals de ‘6,5 seconde’-mythe.

Ceterum censeo: “complotdenken wordt uiteindelijk ook strafbaar”

Vermeeren sluit de columns die hij schrijft op de website van Studium Generale af met de volgende zinnen (vet door mij):

ceterum censeo

Overigens ben ik van mening dat het logisch en abstract denkvermogen van ingenieurs vaker zou moeten doorklinken in het publieke debat. Ongeacht welk debat. Ingenieurs zijn in hoge mate verantwoordelijk voor alle gebruikte en misbruikte techniek in de wereld. Zij zouden zich veel nadrukkelijker moeten bemoeien met hoe en waar en door wie hun technologieën gebruikt worden. Een stevig basis in moreel en ethisch besef is hiervoor noodzakelijk, naast een goede kennis van de historie en de actualiteit van alle menselijke geloofssystemen: zoals daar zijn o.a. wetenschap, techniek, economie, filosofie, religie en politiek. Voorwaar geen sinecure, maar voor een werkelijk vreedzame ontwikkeling van onze soort van het allergrootste belang. Met respect voor elkaars standpunten in een taboe- en waardevrij debat, waar men openstaat voor de inzichten van de ander. Om zo in gezamenlijkheid, in het besef dat de menselijk soort een werkelijk oneindige creatieve potentie heeft, alle ontstane problemen op te lossen.

In de bijdragen die Vermeeren zelf aan het publieke debat levert, is weinig terug te vinden van zo’n stevige basis. Van een ingenieur die zich bemoeit met het publieke debat, mag je tenminste verwachten dat die zijn of haar expertise op een zorgvuldige manier inzet. Alleen maar lafjes vragen herhalen die andere complotdenkers hebben gesteld en nauwelijks ingaan op de beantwoording die door anderen (onder wie veel collega-ingenieurs) is gegeven, getuigt van weinig respect.
De jongere generaties uitleggen wat er gebeurd is, was voor Vermeeren een belangrijke reden voor het schrijven van het boek. Want dat kan zo meteen niet meer:

Het internet dreigt te worden gezuiverd van andere versies dan de officiële. Google komt over enige tijd met een ranking gebaseerd op ‘betrouwbaarheid’ van websites. Het zal niet meer uitgelegd worden op school en in de collegebanken, want de docenten hebben allemaal leren omgaan met scholieren die in complotten geloven. Complotdenken wordt uiteindelijk ook strafbaar. Ontkenning van de officiële 9/11-complottheorie zal mogelijk gelijk worden gelijkgesteld aan ontkenning van de Holocaust of ontkenning van Klimaatverandering. Orwell 1984 voorbij.

Aldus dr. ir. Coen Vermeeren.

Hoewel ik mijn exemplaar inmiddels zowat op elke bladzijde voorzien heb van commentaar bij de talloze fouten, suggestieve zinnen, onvolledige en uit verband gerukte citaten, had het boek eerlijk gezegd nog stukken erger uit kunnen pakken. Vermeeren haalt in het laatste citaat de ontkenning van de Holocaust erbij, in zijn boek blijft hij gelukkig grotendeels weg van de vele anti-semitische complottheorieën rondom 9/11. Wel verwijst hij nadrukkelijk naar onderzoek van Christoper Bollyn, die in 9/11 een complot van zionisten ziet. Vermeeren noemt hem een van de best gedocumenteerde en welingelichte onderzoekers, maar Bollyn kan moeilijk niet gezien worden als holocaustontkenner en verspreider van anti-semitische propaganda.

Vermeeren schreef op een van zijn Facebookpagina’s dat hij zo blij was met de promotie die Skepsis maakt voor zijn boek Ufo’s bestaan gewoon. Hij sprak ook de wens uit dat Skepsis dat zou doen voor zijn nieuwe boek, maar een recensie-exemplaar opsturen om dat te bewerkstelligen is blijkbaar nog niet bij hem opgekomen.

NB eerdere stukken op Kloptdatwel over 9/11 zorgden voor ellenlange en onoverzichtelijke discussies. Om te voorkomen dat dat in de reacties op dit stuk ook weer gebeurt, stel ik voor de onderwerpen te beperken tot die ik hier heb aangestipt of die Vermeeren ergens anders voor iedereen controleerbaar heeft gedaan mbt 9/11 (geef links!). Voor wie het boek zelf heeft gelezen en daarover iets te berde wil brengen: wees concreet en geef paginanummers.

Update: 25 augustus 2021
Bespreking van de in 2020 bijgewerkte versie van het boek:

9/11 is nog steeds te complex voor Coen Vermeeren