Kloptdatwel?

CHAKRAAAAAAAAAAAAS!

by 29 Comments

De Vereniging van Nederlandse Vrouwelijke Artsen viert dit jaar een lustrum. 85 jaar alweer behartigt de club de belangen van haar leden. In het kader van dat jubileum organiseert de vereniging een veiling, de opbrengst gaat naar een goed doel. Tussen de doosjes wijn, kunstvoorwerpen, golfclinics en kaartjes voor theatervoorstellingen, waar je allemaal op kunt bieden, treffen we ook een Mala aan, een sieraad waaraan de volgende eigenschappen worden toegekend:

Deze zachte maar krachtige kristalheldere Mala, gemaakt met Crystal Quartz, Jade en Amazonite, is opmerkelijk omdat je angst en zorgen verandert in een koel vertrouwen en een diepe kalmte! De Crystal Quartz is kalmerend en kalmerend. Het is het belangrijkste kristal voor hart- en hartchakra. Jade staat erom bekend geest, lichaam en ziel te integreren. Jade moedigt je aan om jezelf te zijn. Bovendien wordt gezegd dat het geluk en begrip brengt en er wordt aangenomen dat het het lichaam helpt om zichzelf te genezen. Amazoniet verbetert de communicatie over liefde. Het helpt je om zowel de pure energie van universele liefde te manifesteren als te behouden.

CHAKRAAAAAAAAAAAAS! 1

Nou, bieden maar!

Petitie tegen chemtrails in huis-aan-huiskrantje Zicht Op Schouwen-Duiveland & Tholen

by 21 Comments

Een opvallende mededeling in huis-aan-huiskrantje Zicht Op Schouwen-Duiveland & Tholen (pag 14, editie 23 mei), een oproep voor het tekenen van een petitie tegen chemtrails. Wie zit hier achter?

Petitie tegen chemtrails in huis-aan-huiskrantje Zicht Op Schouwen-Duiveland & Tholen 2

Die petitie loopt al meer dan 9 jaar, waarom zou een krantje er nu nog aandacht aan schenken? Of betaalde iemand voor deze mededeling als advertentie?

De redactie van Zicht Op wilde er niets over kwijt: “In verband met privacy en bescherming van onze bronnen, kunnen wij geen antwoord geven op uw vraag.” Een beetje merkwaardig antwoord. Het is ofwel een advertentie en dan mag de lezer toch wel weten wie die heeft laten plaatsen, niet? Ofwel is het een stuk dat onder redactionele verantwoordelijkheid valt en dan wil ik eigenlijk ook wel weten wie het schreef en dat is wat anders dan vragen naar een bron. Maar op mijn volgende mail, waarin ik dat uitlegde, kreeg ik al geen reactie meer.

Wat ik vermoed is dat dit soort krantjes lang niet altijd de beschikbare advertentieruimte verkocht krijgen en om lege pagina’s te voorkomen, plaatsen ze dan voor nop ‘advertenties’ van bijvoorbeeld goede doelen. Het gaat dan meestal wel om onomstreden partijen en niet om zo’n aluhoedjesverhaal. Initiatiefnemer van de petitie, Elbert Westerbeek, was overigens niet degene die de medeling ter beschikking had gesteld aan Zicht Op, liet hij mij weten. Wie het wel was wil ook hij niet zeggen vanwege privacy.

Raar, hoor, die geheimzinnigheid, je zou er haast een complot achter vermoeden 😉

Voor de achtergronden van de chemtrailmythe, zie: Valse vliegtuigsporen – Contrails, chemtrails en complotten van Dirk Koppenaal uit Skepter 24.2 (2011).

De linke weekendbijlage (22-2018)

by 9 Comments

De linke weekendbijlage (22-2018) 3

Vaak komen we zaken op internet tegen die niet groot genoeg zijn om een heel stuk over te schrijven of soms hebben we daar de tijd niet voor. Daarom willen wij in deze nieuwe rubriek een verzameling interessante of gewoon vermakelijke berichtjes van de afgelopen week met de lezers van Kloptdatwel delen. Leesvoer voor in het weekend!

Tips zijn welkom! Mail gerust de redactie.

Dubieuze marketingtruc van Herbalife-distributeurs

by 6 Comments

In een week waarin ik overspoeld werd met e-mails van bedrijven die me informeerden over hun aangepaste privacybeleid in het kader van de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG), was het enigszins bevreemdend om dit briefje aan te treffen dat iemand door mijn brievenbus (met NEE/JA sticker) had geduwd:

Dubieuze marketingtruc van Herbalife-distributeurs 4

Even een enquête invullen van een wereldwijd actief bedrijf dat verder niet met name genoemd wordt, maar me wel verzekert dat mijn gegevens in veilige handen zijn? Ehum. Ook op die website trof ik alleen de naam aan van de persoon die ook op het briefje staat, zonder contactmogelijkheid als een emailadres of telefoonnummer. Wel een invulformulier (op de onbeveiligde website) waarop ik het liefst ook mijn telefoonnummer moet invullen, zodat ik teruggebeld kan worden. Ehum, ehum. Dat komt allemaal niet bepaald betrouwbaar of professioneel over.

Even zoeken leerde al snel dat het hier hoogstwaarschijnlijk om verkapte marketing van een Herbalife-distributeur ging. Zo iemand die ‘lid’ is geworden van deze leverancier van supplementen, die verdacht veel weg heeft van een piramidespel (zie een eerder bericht op Kloptdatwel). Via Facebook nam ik contact op met de persoon, die ik als meest waarschijnlijke afzender had geïdentificeerd en zij bevestigde dat zij de afzender was. En ook dat het inderdaad om Herbalife ging.

Wie even googlet met zinsneden uit het briefje of van die website vindt wel meer vergelijkbare websites waar zo’n enquête staat, vaak letterlijk hetzelfde op de naam na, maar ook lang niet altijd meer actief. Het ontbreken van de informatie dat om een marketingactie gaat van een Herbalife-distributeur en/of duidelijke contactinformatie is eerder regel dan uitzondering. In 2015 tikte de Reclamecodecommissie iemand op de vingers die op deze manier reclame had gemaakt: “De Commissie acht de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 11.1 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.” Bij een eerdere vergelijkbare zaak was ook Herbalife zelf aangeklaagd. Daar ging het als ik het goed begrijp wel om een iets uitgebreidere flyer waarin ook (kans op) producten in het vooruitzicht gesteld werden als tegenprestatie voor het invullen van de enquête. Alleen de distributeur werd voor de actie verantwoordelijk gehouden, Herbalife ontsprong de dans.

Niet alleen is dit allemaal in strijd met de reclamecode, maar is het volgens mij nu ook heel duidelijk in strijd met de nieuwe AVG. Die staat namelijk wel toe dat je gegevens verzamelt, die op vrijwillige basis aan jou verstrekt zijn, maar het moet volstrekt duidelijk zijn waarvoor de informatie verzameld wordt en wat de identiteit is van de organisatie die ze verzamelt. Alleen je naam geven, zoals hier gebeurt, lijkt me volstrekt onvoldoende. In het briefje wordt daarnaast gesproken over een wereldwijd onderzoek en op de website gaat het over ‘onze database’. Het is van tweeën één: ofwel worden de gegevens verzameld in een database die uiteindelijk onderdeel uitmaakt van zo’n wereldwijd onderzoek van Herbalife, ofwel de distributeur doet verder hooguit zelf iets met die enquêtegegevens. In beide gevallen is er mijns inziens sprake van misleiding.

Ik ga er vanuit dat het om fopenquêtes gaat, dat het hele idee uit de koker van Herbalife komt en dat het bijvoorbeeld in de opleidingen voor hun ‘leden’ aangedragen wordt als een van de mogelijkheden om potentiële klanten en/of nieuwe ‘leden’ te werven. Dat heb ik ‘mijn’ distributeur ook nog gevraagd, maar daar kreeg ik (nog) geen expliciet antwoord op. Wel dat ze haar enquête zou gaan aanpassen zodanig dat die binnen de wet blijft. We zullen zien.

Ander recent nieuws over Herbalife? U kunt kiezen uit deze advertorial die ik tot mijn grote verbazing aantrof op de website van de Volkskrant, door Herbalife zelf geschreven ter gelegenheid van 25 jaar aanwezigheid van het bedrijf in Nederland, maar interessanter zijn een stuk uit Knack van vorig jaar: “Over de (il)legaliteit van Herbalife: iedereen verkoper, niemand consument” (waarover Herbalife ging klagen bij de raad voor de Journalistiek, en deels gelijk kreeg, omdat de journaliste Herbalife niet voor publicatie om de kans had gegeven om te reageren), en een artikel over de ontknoping van het gevecht tussen twee grote investeerders die tegengestelde posities innamen met de aandelen van Herbalife.

PS. de identiteit van de afzender van het briefje dat ik ontving, is waarschijnlijk ook voor de lezer makkelijk te achterhalen, maar die is verder niet echt van belang. De Herbalife-distributeurs die deze enquêtes uitzetten zijn natuurlijk zelf verantwoordelijk, maar het is mijns inziens toch Herbalife dat hierop het beste aangesproken kan worden.

Borstkankerscreening: wie doet er mee?

by 4 Comments

Cees Renckens schrijft columns voor Kloptdatwel. Van 1988 tot 2011 was hij voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Foto: Klaas Jaarsma
Cees Renckens schrijft columns voor Kloptdatwel. Van 1988 tot 2011 was hij voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Foto: Klaas Jaarsma

Begin mei werd bekend dat in Engeland als gevolg van een ICT-probleem, dat teruggaat tot 2009, een geschatte 450.000 vrouwen tussen de 68 en 70 jaar geen oproep hadden ontvangen voor het bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Jeremy Hunt, de minister van Volksgezondheid, becijferde dat deze omissie aan tussen de 135 en 270 vrouwen het leven had gekost of in elk geval hun leven had bekort.

Al deze vrouwen kregen nu het aanbod om op zo kort mogelijke termijn de schade in te halen. Een groep briefschrijvers verbonden aan de Britse kwakzalverijbestrijders, verenigd in HealthWatch, stuurde een waarschuwing naar The Times, waarin zij de vrouwen die de screening waren misgelopen, adviseerden dit ‘gegeven paard nog maar eens goed in de bek te kijken’.

Deze waarschuwing werd mede gesteund door Michael Baum, emeritus hoogleraar chirurgie aan het University College London, die in de jaren 80 vormgever was van het borstkankerscreeningsprogramma. Een citaat uit de ingezonden brief in The Times luidde: “’Breast cancer screening mostly causes more unintended harm than good’. De gemiddelde lezer van de krant zal verbaasd hebben opgekeken van dit wel zeer contra-intuïtieve bericht, want hoe logisch is het immers niet dat vroege opsporing van borstkanker een gunstig effect moet hebben op de genezingskansen van een gevreesde ziekte, die 1 op de 9 vrouwen ooit zal krijgen? Insiders daarentegen zijn zich al lange tijd bewust dat er aan het nut van bevolkingsonderzoek op borstkanker in toenemende mate wordt getwijfeld. Hoe zit dat nu precies?

Allereerst vier feiten waarover voor- en tegenstanders van borstkankerscreening het eens zijn:

  • Sinds de invoering van de borstkankerscreening is de 5-jaars overleving van vrouwen met borstkanker (fors) toegenomen; maar deze trend was al begonnen ruim voor de invoering van screening;
  • Sinds het invoeren van de screening wordt de diagnose borstkanker zeer veel vaker gesteld, maar…
  • Sinds de invoering van de borstkankerscreening is de sterfte aan borstkanker maar weinig gedaald…en dat vooral voor de hogere stadia (en niet voor de lagere, die waren altijd al goed te genezen);
  • De levensverwachting van gescreende vrouwen verschilt niet of nauwelijks van hen die niet gescreend zijn.

De verklaring voor deze schijnbaar verwarrende bevindingen moet worden gezocht in het feit dat er bij screening sprake is van forse ‘overdiagnose’, dat wil zeggen er worden tal van tumortjes gevonden, die uit zich zelf nooit aan het licht zouden zijn gekomen, naar schatting zo’n 80% van de gevonden kankers. Wel krijgen al die 80% vrouwen een zware behandeling in de vorm van operaties, bestraling en chemotherapie in wisselende combinaties. Zowel de lagere stadia van borstkanker als de hogere worden hiermee meestal genezen, maar voor die genoemde 80% wegen de bijwerkingen en late gevolgen niet op tegen de beoogde gezondheidswinst en dat verklaart mede dat de levensverwachting nauwelijks gunstig wordt beïnvloed door de screening. Eenzelfde fenomeen doet zich inmiddels ook voor bij de screening op dikke darmkanker: iets minder sterfte aan de kanker, maar geen langere overleving overall.

Over de vraag of deze geldverslindende screeningsindustrie voortgezet moet worden, verschillen critici nog wel van mening. Criticaster Lux Bonneux ontraadt beide vormen van screening ten stelligste: zie zijn boek En ze leefden nog lang en gelukkig. Hoe gezondheid een industrie werd (Lannoo, 2011). Lukas Stalpers, hoogleraar radiotherapie in het AMC, ziet als enige oplossing het opzetten van een gerandomiseerde studie tussen wel en niet screenen en de volledige sterfte vergelijken, niet alleen die aan borstkanker, maar ook aan extra hartdood en herseninfarcten door bestraling en chemotherapie. Maar hij begrijpt ook wel dat dat maatschappelijk een gepasseerd station is. Dat had in de jaren 80 gemoeten.

En die Britse vrouwen, die hun screening zijn misgelopen: die hoeven zich dus niet ongerust te maken, veel nadeel zullen zij van deze omissie beslist niet ondervinden. Ook de Britse radiologenvereniging, die niet voldoende mankracht zegde te kunnen leveren om die 450.000 extra screeningen er even bij te nemen, kan zich beroepen op de hier boven weergegeven ontnuchterende feiten. Zij kunnen hun tijd waarachtig wel beter besteden.