Kloptdatwel?

Wetenschappelijk bewijs voor voedingssupplementen?

by 16 Comments

Het weblog informationisbeautiful heeft een versie 2.0 gepubliceerd van het overzicht van nut en onzin van meer dan 100 voedingssupplementen. We hadden op 1 januari van dit jaar een bericht naar aanleiding van de eerste versie die het blog toen had gepubliceerd. Hieronder vind je de statische versie en onder deze link vind je een dynamisch versie*: je kunt op ieder bolletje klikken en informatie nalezen, ook kun je op de tab ‘show me’ per kwaal supplementen opzoeken. Het blog beschouwt de blauw en groen gekleurde supplementen als zinvol (boven de ‘worth it-line’). De omvang van het bolletje wordt bepaald door de populariteit van het supplement. In dit document op google docs kun je precies zien welke bronnen informationisbeautiful heeft gebruikt. Voor het verzamelen van de informatie hebben ze samengewerkt met de Cochrane Collaboration. Dit is volgens de wikipedia een groep van bijna 30.000 vrijwillige onderzoekers die effecten van interventies in de gezondheidszorg testen. De Cochrane Collaboration staat goed aangeschreven.

Ik ben natuurlijk geen deskundige op het gebied van voedingssupplementen en ik plaats deze post mede om discussie aan te moedigen. Skeptici zijn vaak niet snel te porren voor supplementen. Zo krijg ik regelmatig grapjes te verduren als ik betrapt wordt op m’n dagelijkse multivitamine-pilletje. Ik ben benieuwd.

Wetenschappelijk bewijs voor voedingssupplementen? 1
* De dynamische versie wordt constant bijgewerkt en is meer up-to-date dan deze afbeelding

Het goddelijke vergiet

by 60 Comments

Op diverse plekken dook onlangs het bericht op dat een 34-jarige Oostenrijker op zijn rijbewijs op de foto staat met een vergiet op zijn hoofd, om, zoals hij zelf zegt, zijn geloof in het Pastafarianisme te kunnen belijden. De politie heeft inmiddels een persbericht de wereld in gebracht in een poging nog gezicht te redden, maar dat gaat inmiddels wel wat lastig worden. Een kleine reconstructie.

Op een dag krijgt Weense atheïst Niko Alm een brochure in de bus over de do’s en don’ts van een nieuw rijbewijs. Een van de punten op de lijst is dat alle hoofddeksels verboden zijn, tenzij ze onderdeel uitmaken van iemands geloof. Alm besluit om dit uit te testen en als aanhanger van the Church of The Flying Spaghetti Monster op de foto te gaan met een vergiet op zijn hoofd. Na een aantal malen heen en weer getouwtrek en zelfs een tripje naar de dokter om te bewijzen dat hij niet gek is, krijgt Alm zijn zin en mag hij zijn rijbewijs ophalen.

Het goddelijke vergiet 2
Het rijbewijs in kwestie – copyright @ Niko Alm (www.alm.at)

Hoe grappig ook, er zit een duidelijk statement achter deze actie. Alm voert al langere tijd actie tegen de privileges die de kerk en religie krijgen. Hij is van mening dat het krom is dat er andere regels gelden voor religieuze mensen als niet-religieuze mensen als het gaat om foto’s. En tja, daar heeft hij natuurlijk wel een punt en met zijn absurde ‘religieuze uiting’ maakt hij dat wel in één keer pijnlijk zichtbaar.

Overigens is Alm nog niet klaar met zijn actie. Hij heeft een prijsvraag uitgeschreven voor de portretfoto met de meest creatieve religieuze hoofdbedekking. De hoofdprijs is een trip naar Cuba, dus wie zich verveelt tijdens deze druilerige zomerdagen heeft nog wat te doen…

Foto voorzijde: wikipedia

Hitler’s sprekende honden

by 6 Comments

Hitler's sprekende honden 3
Adolf Hitler en zijn Duitse herder Blondi (honden.blogo.nl)

De Duitse dictator Adolf Hitler was een groot liefhebber van honden. Hij had twee Duitse (!) herders, Blondi en Bella, die hem tot het laatste moment in de bunker in Berlijn gezelschap hielden. Zeer bekend is het verhaal dat  Hitler, vlak voordat hij de hand aan zichzelf sloeg, Blondi een cyanidetablet in de bek liet stoppen. Hij wilde er zeker van zijn dat de pillen echt zouden werken. Veel minder bekend is, dat Hitler honden een enorme intelligentie toedichtte en zelfs dacht dat ze konden leren praten.

Nog voor de nazitijd was er in Duitsland een groep ‘wetenschappers’ die meenden dat honden bijna net zo slim waren als mensen. En dat hun intelligentie er wel uit zou komen met het kruisen van de juiste rassen en met de juiste training. Die wetenschappers werden na de machtsovername van Hitler niet opgesloten, maar mochten een fokprogramma starten om te komen tot de Ultieme Hond.

Hitler's sprekende honden 4
De sprekende terriër Rolf (dailymail.co.uk)

Hitler was er zelfs van overtuigd dat honden met mensen konden leren praten. Hij richtte een school op in Hannover om honden te leren praten, de Tier-Sprechschule ASRA. Een van de helden van de Schule was terriër Rolf, die in morse zijn eigen naam met zijn poot kon spellen. Ook zou Rolf zich bezig hebben gehouden met filosofie, buitenlandse talen en poëzie hebben geschreven. Het uiteindelijke doel van de Sprechschule was overigens niet om honden dichtkunst en buitenlandse talen bij te brengen. Het doel was dat de honden taken zouden kunnen overnemen van de SS.

Al dit bizarre nieuws werd onthuld door Jan Bondeson van de Universiteit van Cardiff in zijn onlangs verschenen boek vol met vreemde verhalen over honden ‘Amazing Dogs: A Cabinet of Canine Curiosities’. Bondeson schrijft:

“There were some very strange experiments going on in wartime Germany, with regard to dog-human communication. Were the Nazis trying to develop a breed of super-intelligent canine storm troopers, capable of communicating with their human masters of the Herrenvolk?”

Bondeson ontdekte een stuk in een Nazi-propagandablaadje uit 1943 over de directrice van de spreekschool voor honden, Frau Schmitt, die zeker wist dat sommige honden in staat waren om een paar woordjes te spreken. Bondeson schrijft:‘At a Nazi study course, a talking dog was once asked ‘Who is Adolf Hitler?’ and replied ‘Mein Führer!’ 

Hitler's sprekende honden 5
De Nazi's deden ook experimenten om honden en mensen telepatisch met elkaar in contact te brengen (dailymail.co.uk)

Zou het kunnen zijn dat mensen die dachten dat ze honden hoorden spreken (of dichten) last hadden van auditieve pareidolia, waarover we hier een paar dagen geleden schreven?

Een ding is zeker: de Sprechschule voor honden is een prima bewijs van de gekte die een dictatuur kan opleveren.

 

 

 

Je kunt het boek van Bondeson kopen via de link hieronder. Daarmee steun je Kloptdatwel.

De volgende bronnen werden voor dit stukje gebruikt: welingelichte kringen, de New York Times, de Daily Mail, Huffington Post.

Een lesje statistiek – door PVV-er Lilian Helder

by 26 Comments

Iedereen weet dat statistiek belangrijk is. Kort door de bocht: zonder statistiek is veel wetenschap niet mogelijk. Niet voor niets besteden de meeste studies maanden aan het onderwijzen van statistiek. In het onderstaande filmpje wordt maar weer eens duidelijk waarom dit toch zo belangrijk is. Aan het woord PVV-er Lilian Helder, advocaat en onwetend op het gebied van statistiek en het doen van onderzoek.

http://www.youtube.com/watch?v=R9cNsK0s9WQ

Statistiek is voor veel mensen moeilijk. Ik zal niet ontkennen dat ik daar ook een van ben. Maar hoe je groepen met elkaar moet vergelijken is zo ongeveer les numero 1 als een student onderwezen wordt in de statistiek. Als mevrouw Helder dan zegt dat je groep A uberhaupt niet met groep B kan vergelijken…

Het zou mooier zijn geweest wanneer ze inhoudelijk kritiek had gehad op de onderzoeken. Bijvoorbeeld iets in de richting van: “Er moet een reden zijn waarom de rechter persoon A een taakstraf geeft en persoon B voor hetzelfde delict een gevangenisstraf. De groepen zijn dus per definitie altijd verschillend en niet te vergelijken” Ofzoiets. Ik ga er echter vanuit dat de onderzoekers met dit soort zaken rekening hebben gehouden. Jammer genoeg is dat niet wat mevrouw Helder hier bedoeld.

Ik neem overigens aan dat het rechtssysteem niet is gaan experimenteren en willekeurig personen aan een strafconditie heeft toegewezen. Dat lijkt me niet ethisch verantwoord maar ik kan me vergissen. Mocht iemand de onderzoeken kennen en er meer van weten, dan ben ik daar erg benieuwd naar.

Edit 08:24 – Dank aan Wilmazone voor deze achtergrondinformatie (zie 2e comment):

http://www.kennislink.nl/publicaties/werkt-gevangenisstraf

Ex-gevangenen maken zich vaker opnieuw schuldig aan criminaliteit dan veroordeelden die geen gevangenisstraf kregen. Dit geldt voor verschillende typen daders en voor verschillende typen delicten. Gevangenisstraf brengt daarmee deels teweeg wat het zou moeten voorkomen, namelijk crimineel gedrag. Dit blijkt uit onderzoek van het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving.
quote:

Hulp van de statistiekEen echt experiment is dus problematisch. Door gebruik te maken van een speciaal daarvoor ontwikkelde statistische techniek is het echter wel mogelijk een experimentele situatie zo dicht mogelijk te benaderen. Deze techniek helpt bij het samenstellen van goede vergelijkingsgroep. Bijvoorbeeld door iemand met een lang strafblad die wel gevangenisstraf kreeg te vergelijken met iemand met een even lang strafblad die geen gevangenisstraf kreeg. Dankzij deze onderzoeksmethode kunnen we, net als bij een experiment, het criminele gedrag van de gevangenisgestraften na hun straf vergelijken met dat van de vergelijkingsgroep. We kunnen er dan ook zo goed als zeker van zijn dat de gevonden verschillen niet het gevolg zijn van verschillen die al tussen de beide groepen bestonden vóór het opleggen van de gevangenisstraf.Bron:Nieuwbeerta, P. A. Blokland & D. Nagin (2007). De effecten van gevangenisstraf op het verloop van criminele carrières. Mens en Maatschappij, 82, 272-279.

Hieronder een gedeelte uit het transscript van het debat via publitiek:

  1. Jeroen Recourt (PvdA)

    Voorzitter. De PVV heeft uiteraard, zoals iedere partij, recht op een mening. Maar nu het voorkomen van recidive. We hebben over een aantal onderzoeken gehoord. Het ene is wat succesvoller dan het andere, maar alle geven ze als uitkomst met betrekking tot de voorkoming van recidive — het gaat dan niet zozeer over vergelding, want daarover kun je denken wat je wilt — dat de taakstraf beter werkt dan een gevangenisstraf. Hoe past dat in de opmerkingen van mevrouw Helder?

  2. Lilian Helder (PVV)

    Ik vind dat die onderzoeken appels met peren vergelijken; niet appels met koeien, zo ver wil ik niet gaan, maar wel appels met peren. Niet iedere persoon is immers hetzelfde. Recidive slaat terug op de persoon zelf. Iemand die een taakstraf opgelegd heeft gekregen en recidiveert, is iemand anders dan iemand die een vrijheidsstraf opgelegd heeft gekregen en recidiveert; diegene heeft een vrijheidsstraf ondergaan en geen taakstraf. Ik vind dat je die niet met elkaar kunt vergelijken. Op die vraag kan ik dus helemaal geen antwoord geven, behalve dat ik die onderzoeken en hun resultaten wel wil meenemen, maar niet meer dan voor kennisgeving; ik vind dat je dat niet kunt vergelijken.

  3. Jeroen Recourt (PvdA)

    Ik kan mevrouw Helder niet volgen. In het onderzoek dat ik ken, is gekeken naar vergelijkbare delicten. Bij het ene delict hebben daders een taakstraf gekregen, bij het andere delict een korte gevangenisstraf en er is gekeken wie daarna vaker in de fout ging. Nu, degenen met een gevangenisstraf gingen twee keer zo vaak in de fout. Waarom is dat niet te vergelijken?

  4. Lilian Helder (PVV)

    Dat is heel goed niet te vergelijken, omdat de ene persoon de andere persoon niet is. De heer Recourtzei zojuist zelf al dat de ene persoon een vrijheidsstraf opgelegd heeft gekregen en de andere een taakstraf. Hoe moet ik die twee nu met elkaar vergelijken?

  5. Jeroen Recourt (PvdA)

    Ik concludeer dat voor mevrouw Helder überhaupt geen cijfermatige en wetenschappelijke onderbouwing te geven is als de cijfers niet vergelijkbaar zijn.

  6. Lilian Helder (PVV)

    Nee, dat klopt. Daarom zeg ik ook dat ik het voor kennisgeving aanneem, want iemand die een vrijheidsstraf heeft ondergaan, zou misschien anders gehandeld hebben als hij een taakstraf had ondergaan. We kunnen dat niet meten, want hij heeft een vrijheidsstraf ondergaan. Iemand die een taakstraf heeft ondergaan, heeft die vrijheidsstraf niet ondergaan. Wie weet zou hij niet gerecidiveerd hebben, wanneer hij die vrijheidsstraf had ondergaan. Dat kunnen we niet meten.

  7. Sharon Gesthuizen (SP)

    Voorzitter. Ik snap het echt niet. Bedoelt mevrouw Helder nu eigenlijk te zeggen dat degene die een taakstraf opgelegd heeft gekregen, wellicht ook een minder ernstig feit heeft ondergaan en daarom een minder grote kans heeft om te recidiveren?

  8. Lilian Helder (PVV)

    Ik zeg hetzelfde als wat ik eerder heb gezegd: persoon A is niet persoon B en die kun je dus niet met elkaar vergelijken.

  9. Sharon Gesthuizen (SP)

    Gelooft de PVV-fractie dan überhaupt niet in enige vorm van statistisch onderzoek? We doen namelijk statistisch onderzoek op allerlei terreinen, in de gezondheidszorg, in de handel, eigenlijk overal. Je vergelijkt altijd groepen mensen met groepen mensen, want anders is het niet meer te doen.

  10. Lilian Helder (PVV)

    Dat vind ik nu echt appels met koeien vergelijken en er iets met de haren bij trekken. Daar geef ik geen antwoord op, mevrouw Gesthuizen. Ik zeg dat, en nu ga ik toch antwoord geven, persoon A niet met persoon B te vergelijken is. Dat is toch iets heel anders dan de meetbare resultaten van het succes van een medische … Weet ik wat u er allemaal bij wilt halen? Persoon A is niet te vergelijken met persoon B. Persoon A heeft een vrijheidsstraf ondergaan en persoon B een taakstraf. Ik kan persoon A dus niet met persoon B vergelijken.

  11. Sharon Gesthuizen (SP)

    Dat zou dan ook betekenen dat als in het ene ziekenhuis 50% van de patiënten aan een openhartoperatie overlijdt, terwijl dat in het andere ziekenhuis bij een vergelijkbare operatie voor maar 3% geldt, er dus geen verschil in kwaliteit tussen de ziekenhuizen zou zijn omdat je patiënt A nooit met patiënt B zou mogen vergelijken. Ik vind dat echt een kolderredenering en ik vind het eigenlijk heel verdrietig dat ik op deze manier moet debatteren.

  12. Lilian Helder (PVV)

    Ik ga niet herhalen wat ik al drie keer heb gezegd.

Kattenblad stort verzameling alternatieve onzin uit over lezers

by 89 Comments

Als kattenliefhebber ben ik geabonneerd op ‘It’s Coontime’. Normaal gesproken een leuk blad met foto’s en verhalen, gewijd aan het kattenras ‘Maine Coon’. Maar deze keer is het anders. De editie zomer 2011 van de Coontime staat onder het motto ‘Alternatief? Gewoon anders!’ van kaft tot kaft vol met alternatieve onzin waaraan de kat kan worden onderworpen. Ik ben blij dat onze katten niet kunnen lezen.

Kattenblad stort verzameling alternatieve onzin uit over lezers 6
De Coontime van zomer 2011

De Coontime beschrijft nauwkeurig de ziektegeschiedenissen van Bowow (artrose) en Ayara (tandvleesontsteking).  De verhalen laten volgens mij maar één conclusie toe: de alternatieve behandelingen hebben niet geholpen om de zieke katten beter te maken. Lees mee.

Het blad opent met een artikel over de kat Bowow die met acupunctuur wordt behandeld tegen zijn spondylose. Dit is een degeneratieve vorm van artrose (ook wel gewrichtsslijtage genoemd) van de ruggenwervels. Net als bij mensen is er bij katten geen kruid tegen gewassen. De kat begon moeilijk te lopen, de dierenarts stelde vast dat pijnbestrijding de enige oplossing was. Gelukkig kende het kattenbaasje een acupuncturist ‘die ook gedeeltelijk de opleiding gedaan heeft met dieren’. Het artikel roemt vooral de kalmte waarmee Bowow de naalden in zijn rug ondergaat (‘hij ligt gewoon een halfuur heerlijk relaxed te slapen’) maar uit de beschrijving wordt duidelijk dat de klachten niet echt afnemen. Wel ‘ziet hij er gelukkig uit’ en is het baasje ervan overtuigd dat ‘hij geen pijn meer heeft en dat hij nu met deze behandeling nog een poosje bij me kan blijven omdat het proces wat vertraagd wordt’. Ik vermoed dat de werkelijkheid is dat Bowow last heeft gehouden van artrosepijn waarvoor hij niet wordt behandeld. Katten tonen pijn nu eenmaal niet zo snel.

Op deze pagina ook de advertentie van Annemieke Muis, die met behandeling op afstand (‘een foto is voldoende’) en bach bloesems gedragsproblemen van katten te lijf gaat. Haar column is verderop in het blad te vinden. We schreven er eerder over op Kloptdatwel.

De boekbespreking over Therapeutic Touch bij katten sla ik maar over (lees ons artikel over Emily Rosa maar na) en ik ga naar het artikel over chiropractie. Ook katten kunnen daaraan worden onderworpen.

Dierenarts/chiropractor Leida Visée vertelt hoe ze problemen op het spoor komt, terwijl de patiënt zelf weinig houvast biedt: ‘als gewrichtjes tussen de wervels niet goed bewegen, kan een zenuw in de knel komen. […] de informatie-overdracht van en naar de rest van het lichaam verloopt niet meer goed, en er treedt pijn en spierspanning op. Katten zijn er overigens erg goed in om deze problemen niet duidelijk te laten zien! […] Een gedegen chiropractisch onderzoek kan meestal de problemen boven water krijgen en door het corrigeren van de vastzittende wervels de neerwaartse spiraal doorbreken ’. Naarmate haar artikel vordert, brengt Visée steeds gekkere claims naar voren: ‘door de behandeling zullen de spieren rond de gewrichten anders belast worden en toxinen vrijkomen, waardoor het dier de eerste dagen wat spierpijn kan hebben. […]  Chiropractie is niet alleen een effectieve geneeswijze bij een grote verscheidenheid aan klachten, maar kan ook afwijkingen ontdekken voordat het tot klinische problemen komt …’. De werkelijkheid is natuurlijk dat er geen enkel bewijs is voor de werkzaamheid van chiropractie.

Kattenblad stort verzameling alternatieve onzin uit over lezers 7
Kat ontvangt therapeutic touch na diagnose kanker (elementsofenergy.com)

Verderop lezen we het treurige verhaal van de kat Ayara die tobt met tandvleesontsteking. Haar tanden moesten getrokken worden, maar dat ging niet goed. De dierentandarts moest er aan te pas komen: ‘we moesten twee keer terugkomen om alles eruit te laten halen. Mijn meisje, weer twee keer onder narcose. Wat ik in die tijd allemaal gevoeld heb is niet uit te leggen, woede, haat, verdriet, wanhoop, er was mijn kindje zoveel onrecht aangedaan’. Ook na de operatie bleef Ayara veel last houden van ontstoken tandvlees. Hiervoor schreef de dierenarts een ontstekingsremmer (Metacam) en antibiotica voor. Het baasje vertrouwt het toch niet helemaal en gaat te rade bij de homeopathisch dierenarts. Na een bio–energetische meting bleek dat de antibiotica niets meer deed voor Ayara, die ook direct van de Metacam werd gehaald. Metingen wezen ook uit dat prednison (een andere ontstekingsremmer) geen zin zou hebben. Wel kreeg de kat zeven (!) verschillende soorten homeopathie over zich uitgestort ‘tegen de pijn en wat al niet meer’. Het kattenbaasje moest een heel boekwerk maken om greep te houden op alle korrels en druppels die Ayara moest krijgen. Het hielp allemaal niets en het leed van Ayara is door het ontbreken van de normale therapie enorm. Maar dit wordt anders uitgelegd: ‘in het begin verergerden haar klachten weer ontzettend door de homeopathie, het speeksel liep uit haar mond, er lagen letterlijk plassen slijm op de grond […] soms zat er zelfs bloed bij. Ayara’s slokdarm was erg verdikt en door alle zwellingen kon ze amper nog slikken’.

Gelukkig gingen daarna langzaam beter met de zielige Ayara, wel met ups en downs. De schrijfster stelt vast: ‘homeopathie werkt! Het kost tijd en veel doorzettingsvermogen’. Ik vind het een sneu verhaal. De kans is natuurlijk groot dat Ayara veel onnodig leed heeft meegemaakt doordat ze geen pijnstillers, ontstekingsremmers en antibiotica heeft gekregen. Gelukkig dat ze er zelf weer bovenop is gekomen.

Katten zijn sterk!

 

De foto’s van Ayara die eerder bij dit stuk stonden zijn van het maine coon forum verdwenen en daarom zijn ze ook uit dit stukje verdwenen (ik had links geplaatst naar de foto’s). Ik heb twee andere foto’s toegevoegd die niets met Ayara te maken hebben. Verder wil ik naar aanleiding van de uitvoerige discussie hieronder aangeven dat ik er van overtuigd ben dat de kattenbaasjes die in dit stuk zijn besproken enorm begaan zijn met hun kat en het beste met de kat voor hebben. Dit stuk gaat er over dat er geen enkel bewijs is voor de werkzaamheid van de besproken alternatieve behandelwijzen. Ik hoop persoonlijk dat iedere katteneigenaar haar of zijn zieke huisdier de beste bewezen werkzame behandeling geeft (toevoeging: 18 juli 2011).