Op 3 november schreven Hans Dooremalen en Herman de Regt een opiniestuk in de NRC. Daarin stelden ze de SBS6-serie ‘paranormale kinderen’ aan de kaak. Deze serie was eerder al op de korrel genomen door HP/De Tijd. Voor wie wil kijken: iedere woensdag om 20:30.
Medium Liesbeth van Dijk, finaliste uit ‘het zesde zintuig’, presenteert de TV-serie waarin volgens het NRC opiniestuk ‘getroebleerde kinderen met een paranormale gave’ de hoofdrol spelen. Eerder was ‘het zesde zintuig’ door Rob Nanninga van Skepsis grondig onderzocht en ontmaskerd.
Dooremalen en De Regt:
Ze concluderen volgens ons terecht:
“Als vreemde overtuigingen van kinderen extreme vormen aannemen en niet verdwijnen op latere leeftijd, is het zaak hen door te verwijzen naar professionele hulp. Dat zijn psychologen en artsen – niet de ‘paranormale’ ervaringsdeskundigen die als volwassenen nog steeds dezelfde wanen hebben die ze als kind al hadden”.
Eerder al had HP/De Tijd in een blogbijdrage geconstateerd dat SBS 6 de kinderen misbruikt:
“Een nieuw dieptepunt in het toch al niet florissante trackrecord van SBS 6. Het heet Paranormale Kinderen. En het is precies wat je bij die titel verwacht. In dit programma worden deze keer niet min of meer normale volwassenen opgelicht door sprookjesvertellers, maar kinderen. Jazeker, kinderen-van wordt aangepraat dat ze paranormaal zijn en dat ze geesten zien”.
Aflevering 1 van de serie is op youtube gezet:
https://youtube.com/watch?v=SRyn5mpnCqc
Koefnoen had overigens een leuke reactie:
Illustratie op voorpagina uit besproken youtube film
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Dit is niet vreemd en ligt ook nauwelijks aan SBS6 wat mij betreft. Het past in de tijdgeest en sluit aan bij de gedachte dat we voor alles en iedereen begrip moeten hebben. Ik heb dit zelf eens in een artikel bestreden. Begrip is best maar het is belangrijker te begrijpen.
Dan volgt begrip vaak vanzelf. Wat gebeurt er nou echt? Klopt dat wel?
Geruime tijd voor het programma begon was er een soort promotieprogramma waarin naast Liesbeth van Dijk een reguliere NIP-psycholoog optrad, Pieter Kousemaker.
Zodra het programma begon heb ik nagekeken op de site van SBS6 of er een reguliere psycholoog bij betrokken was. Tenzij ik iemand over het hoofd heb gezien, werden er toen slechts drie alternatieve therapeuten vermeld, overigens zonder nadere aanduiding van hun rol bij het programma.
Bij Pauw & Witteman 25-11-10 zei Liesbeth van Dijk dat er een kinderpsycholoog bij haar programma betrokken was, waarop Herman de Regt zei dat dit geen NIP-psycholoog was. Opnieuw op de site van SBS6 gekeken, en inderdaad, daar staat geen NIP-psycholoog, maar wel een GZ-psycholoog, namelijk Joep van Roosmalen. Het BIG-register vermeldt een J. J. M. van Roosmalen te Gouda als GGZ-psycholoog, dat moet hem haast wel zijn. Ko van Dijk komt op zijn blog “Debat over paranormale kinderen” tot dezelfde conclusie. Overigens wijdde ook Logates een interessant blog aan de uitzending van Pauw & Witteman.
Het is dus niet een NIP-psycholoog, maar een BIG-psycholoog die op de een of andere manier meewerkt aan een tv-programma waarin paranormale gaven als werkelijke bestaand worden beschouwd. Dat heeft hij ongetwijfeld niet geleerd tijdens zijn studie psychologie.
En de psychologen, psychiaters en pedagogen zwijgen tot heden in alle talen …
Vandaag heb ik een vraag erover gesteld aan het Nederlands Jeugdinstituut. Ik zal hun antwoord laten weten.
Verder kan ik bevestigen dat we in de psychologen opleiding voornamelijk theoretische kennis opdoen en natuurlijk onderzoeksmethoden. De instelling ‘klopt dat wel’ wordt op zowat elk vlak toegepast en beargumenteerd twijfelen wordt zeer op prijs gesteld. Echter komen de zaken die Skepsis (en dus ook Kloptdatwel.nl) behandelt niet dusdanig aan bod en vandaar dat bij de meeste studenten het idee dat je er ook aan kan twijfelen niet opkomt. Dat is mijn persoonlijke mening tenminste. Het placebo effect wordt natuurlijk wel behandeld, maar niet in de context van zaken als homeopathie, paranormaliteiten etc.
Over zulk soort zaken wordt in principe niet gesproken. Er is geen tijd binnen de opleiding om daar tijd aan te besteden; we hebben wel wat beters te doen. Dat betekent dat we vaak nuttige en bruikbare kennis hebben om in het werkveld te opereren. Alleen we staan vaak (onnodig, want de kennis is er) met onze mond vol tanden bij paranormale zaken, helaas.
Een BIG-psycholoog zou zich overigens prima moeten kunnen registreren bij het NIP. Maar niet iedereen doet dit. Dus een psycholoog-NIP betekent (in verband met de beschermde term) in principe een degelijk opgeleid persoon. Iemand met een degelijke opleiding hoeft dus niet per se psycholoog NIP te zijn.
Een BIG-geregistreerde psycholoog heeft overigens extra opleiding gedaan (2 jaar post master) dan alleen een psycholoog NIP (minimaal 4 jaar).
Ik kende het Nederlands Jeugdinstituut niet, ben benieuwd wat zij ervan zeggen.
In dit verband, ik heb een paar jaar geleden aan het NIP gevraagd of het NIP een mening had over het optreden van een NIP-psychologe in een uitzending van Derek Ogilivie, die een gezin in behandeling nam nadat Derek Ogilvie de diagnose had gesteld. Temeer daar het NIP in haar statuten (nu niet meer leesbaar zonder inloggen) een passage had staan over het naleven van wetenschappelijke inzichten, o.i.d. Als ik mij goed herinner was het antwoord dat het NIP zich daarover niet uitsprak en dat de leden vrij autonoom waren.
Tot nu toe heb ik alle afleveringen gezien en ik blijf het volgen.
Aanvankelijk leek het me wel leuk om het programma te analyseren, maar die lol ging er gauw vanaf toen ik zag in wat voor conditie Liesbeth van Dijk lijkt te verkeren.
(overigens is dit programma al vele maanden geleden opgenomen gezien de sneeuw die er te zien was, en die niet op de huidige herfst te herleiden is.)
Iedereen maakt zich wel zorgen over de kinderen in het programma – en waarschijnlijk terecht – maar misschien moeten een paar medisch geschoolde mensen zich eerder eens over Liesbeth van Dijk buigen.
Het moet andere mensen toch ook opgevallen zijn, in wat voor fragiele gezondheid Liesbeth van Dijk verkeert. Wat mijn ogen zien en voor mij vertalen, is een vrouw die dan wel aan ernstige astma dan wel aan een levensbedreigende ziekte aan haar longen lijdt.
Liesbeth krijgt nauwelijks adem als zij trappen bestijgt of met kinderen praat. Ik krijg het er bijkans zelf bijna benauwd van als ik haar zo bezig zie (nou ben ik natuurlijk ook wel een high sensitive person myself ;-)).
Terwijl de kinderen andere deels ongezonde etc. kinderen en volwassenen ‘lezen’ en schijnbaar feilloos hun zwakke plekken weten te lokaliseren, vraag ik me af of die kinderen het aangedurfd hebben Liesbeth van Dijk zelf te ‘lezen’ en te confronteren. Want als die kinderen inderdaad zo heel goed zijn, dan moet hun toch de dame zelf zijn opgevallen. Hoe gaat Liesbeth hier dan mee om?
Hoe dan ook: ik heb geen zin meer Liesbeth van Dijk te analyseren, omdat ik er geen zin in heb een zieke vrouw op haar ziekbed te storen. Ik heb zelfs meer sympathie voor haar gekregen, want ik geloof wel dat ze oprecht is. Ik heb me tijdens het ‘Zesde Zintuig’ aan haar gestoord wegens haar kolkende emoties, maar dat is dus niet meer het geval, nu ik haar kwetsbaarheid zie.
@ Maarten Koller
Ik ben nog even in mijn archief gedoken en vond dat ik in januari 2009 een e-mail gezonden heb naar drie instanties, met de vraag, o.v.v. van de uitzending van Een Vandaag met daarin Liesbeth van Dijk en de in het transpersoonlijke gespecialiseerde psycholoog Pieter Kousemaker (BIG en NIP), of psychologen/psychiaters zgn paranormale kinderen tegen kwamen in hun praktijk, en zo ja, of zij van mening zijn dat kinderen werkelijk helderziende kunnen zijn, en zo ja, uit welk wetenschappelijk onderzoek blijkt dat blijkt en of de eventuele therapie daarop aangepast wordt. Ik heb ook nog gevraagd of er een DBC-code was voor paranormale kinderen.
Van het NIP kan ik wel een bericht van ontvangst vinden, maar ook na rappel geen antwoord gehad.
Van het Landelijk Kenniscentrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie heb ik in het geheel geen antwoord gehad.
Van Accare, Stichting Universitaire ene Algemene Kinder- en Jeugdpsychiatrie heb ik wel antwoord gehad. Na wat rondvragen was de inschatting dat het thema vermoedelijk niet leefde binnen de beroepsgroep.
Uiteindelijk kan er toch weinig aan gedaan worden (op een undercover operatie waarin eventueel bedrog op beeld wordt vastgelegd na dan). Het is niet geoorloofd te morrelen aan bovennatuurlijk geloof, hoe bizar dat geloof ook mag zijn.
Het komt hierop neer: of je kijkt en je gelooft Liesbeth van Dijk (en de kinderen) of je gelooft het niet en kan er dan maar beter voor kiezen niet meer te kijken.
Begrijp me niet verkeerd: ik zal me tegen dit soort programmering blijven verzetten maar ergens weet ik wel dat het niets uit zal halen. Wellicht dat ik een paar twijfelaars kan overtuigen van mijn standpunt maar dergelijke programma’s bij wet verbieden is niet mogelijk.
Toch is het programma van Liesbeth van hele grote waarde. Het is nu eenmaal een feit dat er steeds meer paranormaal begaafde kinderen bijkomen. De huidige psychiatrie is absoluut niet bij machte om deze kinderen te helpen omdat die nog honderden jaren achter lopen. Trouwens daar worden al veel teveel kinderen fout behandeld maar dat is een ander onderwerp.
Natuurlijk heeft iedereen er een menig over maar bedenk wel dat het wel om kinderen gaat die zonder de juiste hulp volkomen de mist in zouden gaan en dat zou ongelofelijk zonde zijn. Tja, voor diegene die er niets van begrijpen zit er niets anders op om de ontwikkelingen met belangstelling te volgen omdat de karavaan gewoon verder trekt.
Beste Wim,
wanneer u zegt ‘het is nu eenmaal een feit’ dan verwachten wij onderbouwing van dit feit. U levert dit niet.
Aangezien wij vanuit Skepsis zeer bekend zijn met de literatuur omtrent dit fenomeen (het meeste onderzoek van hoge kwaliteit naar paranormale zaken wordt door ons soort organisaties gedaan zelfs) vinden wij uw opmerking zeer interessant. Zonder de juiste onderbouwing (referenties naar onderzoeken dus, geen verwijzingen naar anekdotes van anderen of iets in de trant van ‘ik heb het zelf meegemaakt’ graag) is hij echter zonder waarde. Op dat soort opmerkingen zitten wij niet te wachten want die zijn voor niemand interessant. Dus graag een onderbouwing of niet meer met ‘feiten’ strooien aub.
@Maarten,
Omdat ikzelf therapeut ben zit ik natuurlijk veel dichter bij het vuur dan de wetenschap. De wetenschap loopt altijd een paar stappen achter dus dat duurt nog wel even voordat die cijfers er zijn. Waarschijnlijk zal het voor de meesten hier geen waarde hebben maar een aantal jaren geleden kwam het nog niet zoveel voor als nu.
Zowel mijn collega’s als ik ondervinden in hun praktijk een hele sterke toename van het aantal kinderen die paranormaal begaafd zijn en de daarmee samenhangende hulpvraag. Het kan ook zijn dat er steeds meer ouders wel aanvoelen dat je met deze kinderen niet naar de GGZ moet gaan. Dat kan natuurlijk ook, maar toch komt het nu veel meer voor dan vroeger. Vroeger had ik zo af en toe een paranormaal kind in de praktijk en nu zie ik ze bijna dagelijks.
@ Logates
We doen wat we kunnen. Als ikzelf jaren geleden de informatie tot mijn beschikking had gehad, had ik wellicht niet zoveel tijd weggegooid met allerlei alternatieve zaken en geloven in dingen. Dat is een onderdeel van mijn motivatie tenminste.
Daarnaast kan ik me voorstellen dat aan dit soort zaken misschien wel iets gedaan kan worden. Als blijkt dat kinderen die vroeger als paranormaal bestempeld zijn (en door de omgeving gesterkt worden in allerlei fantasieen) nu meer gevoelig zijn voor psychoses dan lijkt me dat voldoende om zulk soort programma’s te verbieden. Wellicht dat we over een aantal jaar de kinderen die nu meedoen, als volwassenen eens kunnen interviewen.
@Maarten Koller
Als blijkt dat kinderen die vroeger als paranormaal bestempeld zijn (en door de omgeving gesterkt worden in allerlei fantasieen) nu meer gevoelig zijn voor psychoses dan lijkt me dat voldoende om zulk soort programma’s te verbieden.
Ik begrijp de gedachtegang en kan me er in vinden, echter het probleem blijft: het is met geen mogelijkheid te bewijzen dat die kinderen schade ondervinden aan hun participatie aan paranormale programma’s. Je kan het vermoeden maar een grote groep gelovers zal het toch afschuiven allerhande zaken, bijvoorbeeld de negatieve berichtgeving in de media die de kinderen hebben beschadigd of andere negatieve “energieën”.
Het probleem is dat men niet de ene bovennatuurlijke handeling kan verbieden en de andere niet. Moeten we dan ook gebedsgenezing verbieden of exorcisme, homeopathie, reiki, quantum-touch therapie, scientology, voodoo en wicca om zomaar wat op te noemen?
Het enige wat sceptici kunnen doen is op absurditeiten (blijven) wijzen en hopen dat mensen vanzelf wijzer worden. Dat is ook precies wat ik vaak betoog op mijn blog.
Een kleine correctie. De Regt zei niet dat de nu als paranormaal bestempelde (en daarin door Liesbeth van Dijk bevestigde) kinderen later meer gevoelig zouden zijn voor psychoses.
Hij zei dat een aantal kinderen de leeftijd al voorbij waren waarop die bijzondere ervaringen automatisch wegebben (zo rond 10 jaar). Juist bij deze oudere kinderen die nog steeds bezig zijn met hun bijzondere ervaringen bestaat het risico dat deze ervaringen niet meer worden herkend als mogelijk symptomen van een zich ontwikkelende psychose. Daarom beval hij ook aan dat mevrouw Van Dijk die kinderen zou laten volgen. Door een reguliere psycholoog, neem ik aan.
Nee dat klopt, die opmerking maakte ik. En het was slechts een idee wat in me opkwam. Kleine update wat dat betreft: ik denk dat het wel mee zal vallen. Kinderen geloven simpelweg alles wat je ze wijs maakt. Maar hoe ouder, hoe kritischer ze worden. Kijk maar naar Sinterklaas, een hele industrie die kinderen dat zolang mogelijk wil doen laten geloven, de hele omgeving van het kind werkt eraan mee. En kijk maar om je heen, geloof niet dat er veel mensen slechter van geworden zijn. (Ik heb er dus geen literatuur studie naar gedaan ofzoiets, even disclaimer toevoegen ;)). Maar blijf het interessant vinden om over 10 jaar eens een interview proberen te regelen met de ‘paranormale kinderen’ van nu.
Het is altijd weer jammer dat een discussie over dit onderwerp altijd uitmond in gehakketak. Waar men aan voorbij gaat is dat er steeds meer paranormale kinderen bijkomen en dat de reguliere hulp absoluut niet in staat is om deze kinderen te helpen. Momenteel zijn er al genoeg kinderen die volkomen fout behandeld worden en talloze zitten nu onder de medicijnen waarmee ze eigenlijk kansloos zijn om hun leven verder op te bouwen. Ikzelf heb al 20 jaar een praktijk die aan alle kanten uit zijn voegen barst maar ben natuurlijk niet in staat om al die kinderen te redden. Gelukkig komen er steeds meer goede collega’s bij zoals CEASE-therapeuten. Ik denk dat wanneer deze therapie in de openbaarheid komt het een grote ommekeer zal zijn voor al die nu kansloze kinderen.
Citaat uit weekblad Vriendin van deze week (nr. 50):
Liesbeth van Dijk:
“Momenteel ben ik druk bezig met mijn nieuwe programma op SBS6, met paranormale kinderen. Door hun oprechtheid en zuiverheid kunnen straks zelfs de grote sceptici er niet meer omheen: dit is écht”
(Bladzijde 67).