Kloptdatwel bespreekt in 2011 iedere maand het nieuwste nummer van happinez. Zoek je vorige besprekingen – klik dan op de tag ‘happinez’.
Het thema van dit nummer is fantasie. Er is een interessante beschouwing over het sprookje ‘de kleine prins’ en het is boeiend om kennis te maken met een spirituele professor. Maar verder veel tips en adviezen die ik niemand zou willen meegeven. En een podium voor dure, niet bewezen of zelfs ronduit onwerkzame alternatieve behandelingen en behandelaars. Zelfs Roy Martina krijgt ruim de gelegenheid om uit te leggen dat een wonder zijn leven zou hebben gevormd.
Het eerste artikel dat ik tegenkom is een interview met Paul de Chauvigny de Blot (p26), Skepter schreef eerder over hem. ‘Dankbaar zijn bevrijdt je van alles’. Paul de Blot (86) is jezuïet en honorair hoogleraar businessspiritualiteit aan Universiteit Nyenrode. ‘Iedereen moet een droom hebben’ is zijn motto. ‘Een eigen droom op het diepste zijnsniveau, die je bezielt.’ ,’Het gaat erom de business te bezielen vanuit een droom’. ‘Waar zit de energie? Pak die en ga daar op zweven. De droom betekent dat je weet waar je kunt zweven, waar de kracht van vernieuwing zit. Loslaten, daar gaat het om, dat heb ik wel geleerd.’ Je kunt meer lezen op het blog van de spirituele hoogleraar.
Dan een artikel van schrijfster Marion Bloem, ze reist naar Bali om via de Balinese priester Pak Tjakra in contact te komen met overleden dierbaren. Het verhaal overtuigt mij niet. Niet echt fantasievol die man, Derek Ogilvie is beter (naar Bali reizen is natuurlijk wel veel exclusiever.)
Op pagina 52 een artikel over het nut van visualisatie-oefeningen van meditatieleraar Mark Teijgeler, met tips en trucs (tip 3: verbeeld jezelf nooit iets vanuit het perspectief van een toeschouwer, maar maak jezelf tot middelpunt, of tip 4: een visualisatie werkt alleen als deze plaats vindt in de tegenwoordige tijd). Je kunt kennismaken met Mark op deze pagina van happinez.
In het volgende artikel , ‘De bronnen van je verbeelding’ van Lisette Thooft wordt het visualiseren en fantaseren nog wat uitgediept. ‘Of fantasieën je ergens brengen, misschien zelfs voorbij de grenzen van je eigen verbeelding, ligt aan de bron waar ze worden geboren: je ego of je ziel’. Verder veel Oshocitaten in het artikel, maar niet al te serieus nemen dus (Skepter deed in 1993 al eens een boekje open over Osho).
Op pagina 68 geeft schrijfster Marjolijne de Vos haar interpretatie van het sprookje De kleine prins en vertelt waarom fantasie en beeld belangrijk zijn in een verhaal (beelden spreken tot de verbeelding, zonder beelden is het saai). Een onderhoudend artikel.
Sorry lezer, de column van Paulo Coelho sla ik snel over, ik ben allergisch voor die man.
Het stuk over natuurlijke cosmetica dat op de cover wordt aangekondigd, valt me een beetje tegen, ik had er meer van verwacht. Het bestaat vooral uit grote foto’s van poeders en kwasten. De tekst van het zes pagina’s tellende item bestaat op de titel en ondertitel na uit slechts twee zinnen, ik zal ze hier in z’n geheel weergeven want weet niet hoe ik dit nog verder kan samenvatten: ‘Echt ‘groen’ : make-up op basis van kruiden’ en ‘Verpulverde edelstenen zoals amethist geven een krachtige energie’.
Het volgende artikel ‘Wat je ziet ben jezelf’ is geschreven door de Utrechtse psycholoog Vincent Duindam die door zijn in de jaren tachtig gehouden huismannenonderzoek enige bekendheid verwierf. Hij lijkt de wetenschap vaarwel te hebben gezegd gezien zijn publicaties van de laatste jaren bij de spirituele uitgeverij Ten Have. Het is een nogal zweverig stuk over de valkuil van projecties in relaties. Op zich is het gesignaleerde probleem terecht: je slaat aan het fantaseren, maakt een plaatje en vervolgens ga je protesteren als de ander zich niet volgens dat beeld gedraagt. Maar de oplossing lijkt me niet zo praktisch. Inspiratie om uit de valkuil te klimmen zoekt Duindam namelijk in de Bhagavadgita: ‘Wie nog niet wakker is leeft in een wereld van maya (fantasie/illusie), het doel van de Gita is wakker worden, bevrijding van oude patronen en verlichting’ en in de jungiaanse techniek Voice Dialogue die ervanuitgaat dat we allemaal een hele serie stemmen in ons hebben zoals, de criticus, de flierefluiter, de pleaser, de altruïst, de twijfelaar enzovoort. Ze mogen er allemaal zijn, maar ook hier moeten wel weer patronen worden herkend en doorbroken.
Vanaf pagina 107 kun je lezen hoe je op een spirituele manier je huis opruimt.’Omdat we onze woonomgeving vormen naar ons zelfbeeld, biedt je huis je de kans om je bewust te worden van wie je bent’. Verschillende boeken van uitgeverij Ten Have worden aanbevolen voor degenen die er graag nog meer over willen lezen (bijvoorbeeld: Spiritualiteit werkt bij het opruimen van Nina Elshof).
Het zoveelste artikel over fantasie, ‘Even in het paradijs’, sla ik over en blader door naar de rubriek ‘Wonderen’. Het is een rubriek voor lezers die hier worden uitgenodigd hun persoonlijke wonderverhalen naar de redactie te mailen. Nietsvermoedend begin ik aan het tweede ingezonden stuk. Het is een wel heel sterk verhaal (zo sterk had ik ze nog niet eerder gelezen in deze rubtriek) over iemand die op 21-jarige leeftijd zijn nek gebroken heeft na een auto-ongeluk en op de intensive care terecht komt. Na twee dagen en nachten slapen is hij op wonderbaarlijke wijze vrijwel genezen. Drieëntwintig jaar later overpeinst hij zijn leven terwijl hij in een vliegtuig zit, hij heeft het gevoel dat er iemand naast hem komt zitten en hoort dan een stem in zijn hoofd die zegt: ‘Ik ben de aartsengel Michaël en kom je een levensopdracht doorgeven.’ Vervolgens krijgt hij beelden door van een nieuwe vorm van geneeskunde die op aarde geïntroduceerd gaat worden en waarvan hij een van de initiators zal zijn. Wat een bizar verhaal, dat ze zoiets plaatsen was wat er in mij op kwam, eens kijken wie het ingestuurd heeft. Niet te geloven, het is Roy Martina over wie we al eerder schreven en die ook op de Skepsis-site te vinden is. Ik vind dat hij wel heel veel lef heeft om op deze manier de publiciteit te zoeken.
Tot slot een stuk met de titel, ‘Energetische schoonmaak’. Houseclearer Juno Burger (keurig uiterlijk, grijs haar, bril) helpt Happinez-redacteur Roos Tesselaar van de spoken in haar huis af. Gewapend met een wichelroede zoekt hij ze op. Vlakbij de bank slaat de wichelroede opeens op hol. Wild draait-ie rondjes. Zo’n entiteit slokt alle levensenergie in huis op en put op langere termijn de bewoners uit. Simpelweg verjagen blijkt geen optie want, ‘energie kan niet verdwijnen, wel veranderen’ legt Juno Burger uit. Hij gaat op de draaikolk staan die de chi (energie) in huis verslindt. Af en toe slikt en gaapt hij hardop – dat is de spanning die ontlaadt. De angel is er uit. De energie kan weer gaan stromen. Let op: er kan wel eerst een beginverergering optreden maar na een week stroomt de chi weer helemaal lekker. Prijs: 275 euro exclusief reiskosten.
Ghosthunting voor yuppen dus.
Bron illustratie voorzijde: webshop happinez.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Het klinkt allemaal weer zeer zweverig, maar dat ben ik van Happinez gewent. Ik hoef het overzicht van de artikelen maar te zien om direct kromme tenen te krijgen. Zou het misschien ook eens een idee zijn om aandacht te besteden aan de onzin in Weet Magazine, dat nota bene pretendeert wetenschappelijke inzichten te brengen voor de jeugd?
Toevallig heb ik daar even geleden een proefnummer van aangevraagd en was dat ook al van plan, maar ben er nog niet aan toegekomen. Ik hoop er binnenkort werk van te maken.
Als jullie toch bezig zijn om zweverige magazines te behandelen: laatst lag bij de fitness een exemplaar van “gezondNU”. Het tijdschrift stond bol van (advertenties voor) alternatieve geneeswijzen en “bewuste” producten. Artikelen waren doorspekt met gebrekkige statistiek, klassieke fouten in logica en een algemene minachting der wetenschap.
Ja die is ook wel leuk om eens naar te kijken, maar heb eerst nog Medisch Dossier, van Lynne McTaggart in de planning staan.
“Een recensie is een (kritische) bespreking van [….]
Kenmerken van een recensie:
Een recensie bestaat meestal uit drie onderdelen:
– De analyse (een bespreking van de inhoud van het boek, de film, …)
– De interpretatie
– De evaluatie (positieve en negatieve kritiek)
Een recensie bevat dus een (liefst met argumenten onderbouwd) waardeoordeel over het culturele product. Daarnaast kan het besprokene in een ruimere context worden gesitueerd (bijv. het oeuvre van een schrijver, ontwikkelingen in de literatuur, de tijdgeest), de voorstelling worden beschreven of de korte inhoud van een film worden weergegeven.”
(bron: wikipedia)
Ik lees hier echter geen (kritische) bespreking, maar samenvattingen van artikelen, zonder verdere uitdieping, of argumenten waarom het goed of flut zou zijn volgens de auteur van de recensie.
Met als grootste misser deze zin: “Sorry lezer, de column van Paulo Coelho sla ik snel over, ik ben allergisch voor die man.”
Schoffel Coelho dan met argumenten onderuit, als je allergisch voor hem bent moet dat best lukken lijkt me.
“Het eerste artikel dat ik tegenkom is een interview met Paul de Chauvigny de Blot (p26), Skepter schreef eerder over hem. ‘Dankbaar zijn bevrijdt je van alles’. Paul de Blot (86) is jezuïet en honorair hoogleraar businessspiritualiteit aan Universiteit Nyenrode. ‘Iedereen moet een droom hebben’ is zijn motto. ‘Een eigen droom op het diepste zijnsniveau, die je bezielt.’ ,’Het gaat erom de business te bezielen vanuit een droom’. ‘Waar zit de energie? Pak die en ga daar op zweven. De droom betekent dat je weet waar je kunt zweven, waar de kracht van vernieuwing zit. Loslaten, daar gaat het om, dat heb ik wel geleerd.’ Je kunt meer lezen op het blog van de spirituele hoogleraar.”
Analyse, interpretatie, evaluatie, kritische noot, argumenten voor een eventuele mening, helaas zie ik ze niet.
“Dan een artikel van schrijfster Marion Bloem, ze reist naar Bali om via de Balinese priester Pak Tjakra in contact te komen met overleden dierbaren. Het verhaal overtuigt mij niet. Niet echt fantasievol die man, Derek Ogilvie is beter (naar Bali reizen is natuurlijk wel veel exclusiever.)”
Idem, analyse, interpretatie, evaluatie, kritische noot, argumenten voor een eventuele mening, helaas zie ik ze niet. ‘t Is een samenvattinkje met een meninkje, zonder verdere uitleg. Jammer.
“Op pagina 52 een artikel over het nut van visualisatie-oefeningen van meditatieleraar Mark Teijgeler, met tips en trucs (tip 3: verbeeld jezelf nooit iets vanuit het perspectief van een toeschouwer, maar maak jezelf tot middelpunt, of tip 4: een visualisatie werkt alleen als deze plaats vindt in de tegenwoordige tijd). Je kunt kennismaken met Mark op deze pagina van happinez.”
Idem, analyse, interpretatie, evaluatie, kritische noot, argumenten voor een eventuele mening, helaas zie ik ze niet. Alleen een (heel korte) samenvatting.
Er zijn naast het door Teijgeler beschreven nut van visualisatie-oefeningen bijvoorbeeld ook tegengeluiden te plaatsen, zoals de onderzochte frustraties die visualisatie technieken kunnen oproepen, o.a. door het (te) hoge verwachtingen stellen aan jezelf, je omgeving of je toekomst.
Jammer, het blad kennende denk ik (weet ik) dat er meer over te zeggen is, -liefst met een stoot humor, zoals Lebbis het blad doorzaagde- en blijft er weinig over wat betreft inhoud.
Maar ook zonder humor zijn de meeste artikelen te fileren, waarna blijkt dat er helemaal geen botjes inzaten en dat je wat in loos vlees hebt zitten snijden.
Het is een losse opeenstapeling van clichés en vaagheden mbt “je persoonlijke ik” en je “energie in balans brengen” enzovoorts. Afgewisseld met allerlei wellnessproduct-reclames die bol staan van de niet-onderbouwde claims en dergelijke.
De balans lijkt niet zozeer de innerlijke mens van de lezer, maar vooral de boekhoudkundige balans van de uitgever te betreffen.
Is dat dezelfde uitgever die FLOW maakt? Dat is ook schitterend vormgegeven, dure, blinkend glossypapieren klets.
Er zijn volgens mij verschillende manieren om een blad te recenseren, de methode die Timmerman noemt is er één van in mijn ogen. Het is duidelijk dat Timmerman vraagt om analyse, interpretatie en evaluatie. Agnes kiest voor een andere aanpak.
Hier kiest Agnes voor recensie die is gebaseerd op een combinatie van feitelijke weergave in vogelvlucht (bv het artikel over De Blot) en korte analyse (bv Duindam en Martina). Bij feitelijke weergave ga je er van uit dat de lezer zelf in staat is om een indruk te krijgen op basis van een korte weergave van wat je in de Happinez hebt gelezen. De korte analyses leggen opmerkelijke (onderdelen van) de artikelen bloot. Dit is b.v. gebeurd bij het artikel over Duindam (‘Maar de oplossing lijkt me niet zo praktisch’ met een toelichting) en bij het artikel over de brief van Roy Martina (dit is klaarblijkelijk een wild verhaal over Roy die een engel ontmoet, en Agnes geeft duidelijk aan wat een redelijk oordeel over zo’n verhaal zou moeten zijn). Ook in het stuk over de energetische schoonmaak legt ze duidelijk het financiële motief bloot, ook dit is korte analyse en exposure van mogelijk niet al te zuivere motieven.
In die zin vond ik de recensie van Agnes bevredigend om te lezen, het geeft op die manier een overview over het blad als geheel en dat is voor als je het blad niet leest een goede manier om op de hoogte te komen van de inhoud van Happinez. Gesteld dat je daaraan behoefte hebt, wat ik wel heb.
Wat ik zelf wel interessant zou vinden is om de Happinez te bespreken in een combinatie van twee artikelen: een overview (waar mogelijk wel met argumenten en bronnen) enerzijds en een diepte-stuk met de elementen die Timmerman noemt anderzijds. Ik denk dat als je een onderwerp wilt aanpakken volgens de methode ‘analyse, interpretatie en evaluatie’ dat het dan goed zou zijn om hiervoor één prangend onderwerp uit de Happinez te selecteren.
Ik ben benieuwd naar de volgende recensie!
Dank je wel GJ dat je het voor me opneemt. Wil zelf met name nog even reageren op wat Timmerman ziet als ‘de grootste misser’ want vermoed dat ik hier toch wat verkeerd begrepen wordt.Dat ik de column van Paulo Coelho even noem was bedoeld als grapje.Verder was het helemaal niet mijn bedoeling om uitgebreid op elk artikel dat ik bespreek in te gaan want dan zou de recensie veel te lang worden.(Het streven was ca 1000 woorden.) Het leek mij wel leuk om toch een groot aantal artikelen even de revue te laten passeren. Bij het artikel van Marion Bloem lukte het zelfs om het in een paar zinnen samen te vatten en te voorzien van een kritische noot. Humor en ironie hiervan ontgaan Timmerman blijkbaar. Jammer.
Sorry als mijn bericht aanvallend overkomt Agnes! Ik denk dat ik hogere verwachtingen had. Want;
Ik lees Happinez wel eens, en door de tenenkrommende ergernis die dat blad bij mij kan oproepen, verwachte ik misschien meer. Meer feiten en argumenten om de eeuwige kletspraat van dit soort flutbladen te ondergraven ipv een droge opsomming met wat kwinkslagen.
Dat had ik graag teruggezien, maar dat kan dus ook aan mijn verwachtingen (gevoed door ergernis en verbazing over zoveel stompzinnigheid) liggen.
Met ‘de grootste misser’ bedoel ik dat je die man vakkundig verbaal doormidden had kunnen klieven. Nu maak je ook duidelijk dat je jeuk van hem krijgt, dus je doet de man níet tekort!
(en nu ga ik gauw de volgende recensie lezen! (ik heb de nieuwe Happinez nog niet gelezen, misschien moet ik dat eerst doen.) ‘Spoil Yourself’, was dat geen kreet uit de Happinez van begin dit jaar? Of kwam dat uit FLOW?)
Oke ik snap nu wel beter wat je bedoelt denk ik en kan me voorstellen wat je teleurstellend vindt , het is inderdaad altijd erg fijn als iets waaraan je je irriteert of waarvan je vermoedt dat het onzin is met argumenten (of humor) tot realistischer proporties teruggebracht wordt, dat is ook wel waar ik naar streef alleen is zoals ik al schreef de lengte een beperking en lukt het gewoon niet altijd zoals bijvoorbeeld bij het artikel over Paul de Blot, ik vond de uitspraken van die man best irritant maar kon niet precies aangeven waarom, vandaar dat ik er voor koos er een paar uit te lichten in de hoop dat het dan onmiddelijk voor eenieder duidelijk zou zijn. Ook de prekerige anekdotes van Paulo Coelho zou ik graag eens van kritische kanttekeningen willen voorzien. Misschien iets voor de volgende keer of voor een apart stukje, ik hou het in herinnering.