Kloptdatwel?

happinez

RTL Late Night over vaccinatie: confrontatie tussen expert en internet

by 139 Comments

screen-shot-2016-10-27-at-11-40-52
Pauline Bijster en Jan Peter Rake op de website van RTL Late Night

Afgelopen dinsdag (25 oktober 2016) discussieerden Happinez-columniste Pauline Bijster en kinderarts Jan Peter Rake over vaccinaties. Bijster had een anti-vaccinatie column geschreven voor de Happinez. Je kunt de inmiddels offline gehaalde column hier nalezen. Het was een interessante uitwisseling. Bijster haalde onderzoeken en publicaties aan die ze had gevonden op het internet en legde uit dat haar twijfel was toegenomen omdat het consultatiebureau nooit antwoord had gegeven op haar vragen. Rake legde uit waarom vaccineren verstandig is en vertelde dat elke kinderarts zijn kinderen laat vaccineren. Ionica Smeets zat ook aan de RTL-late-night tafel. Zij vindt dat het niet helpt om antivaxxers zoals Pauline Bijster te bestrijden met spot en verontwaardiging. Het is volgens Smeets beter om goede uitleg te geven. Bijster liet zich niet overtuigen door alle deskundigheid. Antivax-geloof (of vaccinatietwijfel) blijft een hardnekkige kwestie. We schreven hierover eergisteren ook al. Je kunt de RTL-uitzending hier nakijken.

Arjen Lubach laat zien waarom hij de Skepsis prijs kreeg

by 60 Comments

Arjen Lubach laat zien waarom hij de Skepsis prijs kreeg 1
Arjen Lubach (foto: R van Elst | Wikimedia Commons)

Afgelopen zaterdag (22 oktober 2016) kreeg Arjen Lubach de Skeptische Pendelprijs uitgereikt voor ‘zijn creatieve inzet om het algemene publiek te informeren over zaken als homeopathie, anekdotisch bewijs, toeval en voeding’. De dag erna, afgelopen zondag liet hij weer eens zien dat hij de prijs verdient. In de uitzending van afgelopen zondag trekt hij stevig van leer tegen een anti-vaccinatiecolumn op de website van de Happinez van Pauline Bijster (kijk vanaf 8:19). Arjen Lubach zet in zijn VAC FAQ nog een keer de argumenten pro vaccineren op de rij (het voorkomt dat kinderen doodgaan aan akelige ziektes) en hij ontkracht de tegenargumenten: zitten er gevaarlijke stoffen in de vaccins (antwoord: nee), het helpt toch niet altijd, dus waarom zou ik het doen (antwoord: het helpt bijna altijd en als iedereen is ingeënt dan kunnen anderen de ziekte ook niet krijgen), zijn er bijwerkingen (antwoord: bijna niet en je krijgt er geen autisme van). Zijn conclusie: niet-vaccineren is dom en super-egoistsich.

Oil pulling: een mondvol nonsens

by 28 Comments

Onlangs onderzocht de Amerikaanse neuroloog Steven Novella het fenomeen ‘oil pulling’. Dat is een uit India afkomstige vorm van mondverzorging waarbij je een eetlepel olie in je mond neemt en de olie vervolgens 10 tot 20 minuten heen en weer spoelt. Dit spoelen zou goed zijn voor je tanden en tandvlees, maar ook allerhande andere lichamelijke en geestelijke klachten kunnen verhelpen. Novella vond voor de eerste bewering maar heel weinig bewijs en voor de tweede helemaal niets. Gebrek aan bewijs belette het tijdschrift Happinez vorig jaar niet om oil pulling met verve te promoten onder de titel ‘Zo simpel, zo gezond’. Ook de Happinez erkent dat er eigenlijk geen bewijs voorhanden is, maar wie maalt er om bewijs als je zoveel tevreden gebruikers hebt?

401px-SesameSeedOil
Een flesje sesamolie als panacee voor al uw gezondheidsproblemen. Was de wereld maar zo simpel!

Oil pulling is ook wel bekend onder de naam kavala graha. De olie – sesamolie, zonnebloemolie, kokosolie – zou in staat zijn afvalstoffen uit de mond en kennelijk ook uit andere delen van het lichaam te ‘trekken’ en aan zich te binden, waarna je de olie uit kunt spugen en daarmee de afvalstoffen kwijt kunt raken. Novella onderzocht eerst de claim dat oil pulling een goede vorm van mondverzorging zou zijn. De database PubMed bevatte slechts een zeer beperkt aantal onderzoeken naar oil pulling, en die waren ook nog eens allemaal van dezelfde (hoofd)auteur. Het ging om twee kleine studies (telkens 20 personen) in het weinig toonaangevende Journal of the Indian Society of Pedodontics and Preventive Dentistry. Dit tijdschrift bestaat sinds 1983 en heeft volgens deze bron een impact factor van 0.00. Dan was er ook nog een studie in het Indian journal of dental research naar het mechanisme achter oil pulling. Ook dit tijdschrift blijft qua impact factor op 0.00 steken.

Maar goed, het gaat natuurlijk om de inhoudelijke kwaliteit van de studies. De eerste studie bekeek het effect van oil pulling op de bacterie streptococcus mutans en vergeleek dit effect met de resultaten in de controlegroep, waar een modern mondspoelmiddel werd gebruikt. De moderniteit won het van de traditie, want het mondspoelmiddel produceerde veel betere resultaten. De tweede studie keek naar halitosis, of in normaal Nederlands: slechte adem. Daar deden oil pulling en het moderne mondspoelmiddel het even goed. De derde studie stelde vast dat “sesamin and sesamolin isolated from sesame oil did not have any antibacterial effect against oral microorganisms like Streptococcus mutans, Streptococcus mitis and Streptococcus viridans”. De onderzoekers vonden wel aanwijzingen voor emulsievorming en ‘verzeping’ als gevolg van het spoelen en concludeerden bijna verontwaardigd dat de mythe dat bij oil pulling slechts sprake was van een placebo-effect daarmee toch echt weerlegd was.

Novella werd er niet warm of koud van. Hij kwam tot de conclusie dat oil pulling in ontwikkelingslanden zeker beter is dan niets doen, maar dat er geen enkele reden is om deze vorm van mondverzorging te verkiezen boven of te praktiseren naast het poetsen van je tanden, flossen en een goed modern mondspoelmiddel. En al die andere aandoeningen dan? Novella was er kort over:

“While oil pulling may be a better-than-nothing alternative if you are stuck without modern dental care, there is no scientific basis in either plausibility or empirical evidence for any claims of benefits to general health. Of course, lack of plausibility and evidence is not a barrier to promotion by the alternative gurus. The claim here is that oil pulling removes “toxins” and harmful bacteria from the body through the oral cavity. Like all alleged detox treatments, specific toxins are never named or measured, nor is any specific causal link made to the specific diseases that are claimed to be treated.”

Leggen we deze passage naast het artikel in de Happinez, dan blijkt wat Novella schrijft aardig te kloppen. Er wordt in het Happinez-artikel alleen gesproken van naamloze ‘schadelijke stoffen’ en ‘afvalstoffen’, terwijl ook de in het artikel genoemde grote groep blije artsen en tandartsen anoniem blijft. Hoewel wordt erkend dat oil pulling op zichzelf geen wondermiddel is, wordt op gezag van de directeur van de Academy of Ayurvedic Studies beweerd dat olie een sterke antivirale en antibacteriële werking heeft. Kennelijk vond men dat laatste zo’n mooie quote, dat deze nog eens extra wordt uitgelicht op 1 van de 4 pagina’s die het artikel telt, een pagina die verder geheel in beslag genomen wordt door een foto van een lepel met olie. De Happinez moet ook vol natuurlijk. De geclaimde antibacteriële werking kunnen we op grond van de hierboven genoemde studies al enigszins relativeren – er werd geen effect gevonden op de verschillende streptococci – en die studies leveren al helemaal geen bewijs voor antivirale werking. Dat wordt overigens ook wel erkend verderop in het Happinez-artikel, al is het met de enigszins merkwaardige formulering dat “er in onze westerse cultuur geen wetenschappelijke ondersteuning [is] voor oil pulling”. Wat heeft bewijs leveren met cultuur te maken?

De lijst met aandoeningen waarbij oil pulling effectief zou (kunnen) zijn, is ellenlang. De Happinez noemt ontstoken tandvlees, aften, acne, slechte adem, pijn in de kaken, spijsverteringsproblemen, slecht slapen, stramme spieren, opvliegers, zware hoofdpijnen en stemmingswisselingen. Novella noemt ook nog migraine en bronchitis, terwijl de in zijn bijdrage genoemde Bruce Fife daar nog asthma, diabetes, artritis en iedere andere chronische aandoening aan toevoegt. Deze Fife wordt onder het Happinez-artikel ook genoemd als “dr. Bruce Fife”, maar daarbij moet men wel bedenken dat hij natuurgenezer (ND) is, geen arts en al helemaal niet gepromoveerd.

hap
Zou het spoelen met olie echt tot meer ‘happinez’ leiden?

Resumerend, er lijkt eigenlijk geen aandoening te zijn waarvoor je oil pulling niet zou kunnen proberen. Ondanks dat er dus nauwelijks bewijs van effectiviteit is, geeft de Happinez gedetailleerd aan hoe je moet spoelen, met welke oliën en hoe lang. Als je per ongeluk de olie inslikt, is dat volgens het artikel geen ramp, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat al die afvalstoffen in je keel verdwijnen. Novella’s collega Orac (David Gorski) heeft al eens een ‘wetenschapper’ aan de lijn gehad die waarschuwde voor de gevaren van het inslikken van gespoelde olie met al die toxines. Die wetenschapper is ene dr. Fedor Karach, die onder andere kanker en AIDS aan het lijstje te behandelen aandoeningen toevoegt, iets waar de Happinez zich gelukkig niet schuldig aan maakt. Karach zegt over het inslikken van de olie:

“Obviously, the poisons are drawn from the blood through the mucous membrane of the mouth. That is why, in no case, the oil should be swallowed because it has become poisonous. (…) Swishing activates the enzymes and the enzymes draw toxins out of the blood. The oil must not be swallowed, for it has become toxic.”

Je zou bijna denken dat je jezelf vergiftigt als je per ongeluk je lepeltje olie naar binnen klokt. Het is overigens volslagen onduidelijk wie die dr. Fedor Karach is. PubMed geeft bij zoeken op “Karach” maar drie resultaten en die verwijzen geen van alle naar artikelen van zijn hand. PubMed vroeg me zelfs heel behulpzaam of ik niet “Karachi” bedoelde, want dat leverde veel meer treffers op. Karach lijkt een typische verkoper van slangenolie te zijn, al gaat het in dit geval om sesam- of zonnebloemolie.

Het inslikken van de olie is echt geen drama. Het zal niet erg lekker smaken, maar kwaad kan het niet. Idealiter spuug je de olie weer uit, inclusief alle vermeende afvalstoffen, bacteriën en virussen. Waar laat je dat klein chemisch afval vervolgens? Het Happinez-artikel zegt er niets over, maar op de website van het blad vinden we het antwoord:

“Na vijf minuten spoel je de olie, die inmiddels melkachtig wit is geworden, uit in het toilet.”

Olie in het toilet? We leren toch allemaal dat je geen olie in het toilet mag gooien omdat het verstoppingen kan veroorzaken? Dat leer je zelfs op de basisschool. Dat worden nog zware tijden voor ons rioolstelsel als half Nederland aan oil pulling gaat doen! De kans daarop lijkt me gelukkig vrij klein, terwijl de kans op daadwerkelijk spectaculaire resultaten als gevolg van oil pulling bijna nihil mag worden genoemd.

Happinez 1, 2 en 3 – 2013

by 47 Comments

Mijn laatste Happinez-recensie ging over nummer 8 van 2012. Hoogste tijd dus voor een nieuwe aflevering. Omdat het inmiddels juni is zijn er al weer vier nummers verschenen dit jaar, waarvan ik er drie gelezen heb. Hieronder een selectie uit de nummers 1, 2 en 3.

In Happinez 1 gaat het over verbeelding, het blad stond vol met stukken die allemaal goed bij het thema pasten, maar vooral het artikel over mediumschap vond ik wel interessant. Zo leerde ik dat er al prestigieuze opleidingen voor mediumschap bestaan en werd ik op de hoogte gebracht van enkele nieuwe ontwikkelingen in deze sector.

Het Arthur Findley college
Het Arthur Findley college

Marisa Bottenheft richtte drie jaar geleden het mediumcollege op geïnspireerd door het Harry Potter-achtige Arthur Findley College in Engeland, waar ze nog minimaal twee keer per jaar naar toe gaat om bijscholing te krijgen van de wereldtop. Er is zoveel belangstelling voor de opleiding dat er binnenkort gaat worden uitgebreid, lees ik op de website. Alle aangeboden cursussen en hun docenten zijn erkend door de stichting Enigma (die overigens door Marisa Bottenheft zelf is opgericht).
De stichting werd in het leven geroepen om de beroepsgroep te vrijwaren van oplichters en om de krachten van paragnosten en mediums te bundelen. Wie lid wil worden, zal zich moeten onderwerpen aan een strenge test: mediums die aan cold reading doen bijvoorbeeld, komen er niet doorheen.

‘Zo’n pseudomedium doet vage uitspraken, noemt bijvoorbeeld geen namen maar alleen beginletters, en wacht steeds op aanwijzingen die je bewust of onbewust geeft, voordat hij verder gaat. Dat is geen mediumschap, dat is oplichterij’, aldus Marisa Bottenheft.

Ook zit het de stichting dwars dat aanwijzingen van paragnosten en mediums op het gebied van vermiste personen of voorspellingen van nationaal belang niet of onvoldoende serieus genomen worden door de maatschappij. Daar moet verandering in komen. Enigma gaat diensten aanbieden voor particuliere opdrachtgevers evenals voor nog op te lossen zaken voor politie en justitie. Een intern onderzoeksteam verzamelt en toetst de aanwijzingen van de aangesloten mediums en paragnosten om zo een oplossende dan wel helpende hand te bieden bij het opsporen van vermiste kinderen en andere zaken. Dat klinkt, als je niet beter weet, misschien best redelijk en hoopvol, maar is het natuurlijk niet. Het lijkt wel alsof ze volkomen onbekend zijn met het feit dat jarenlang parapsychologisch onderzoek niets buitengewoons heeft opgeleverd of met het gegeven dat de politie helemaal niets heeft aan tips van paragnosten. Bij de ontvoering van Gerrit Jan Heijn bijvoorbeeld bleek geen van de 1.200 tips bruikbaar. Bovendien is het onethisch om op deze manier de families van de vermisten valse hoop te geven. Op Kloptdatwel besteedde Pepijn van Erp er niet zo lang geleden nog aandacht aan in een aantal artikelen (1 en 2).

In nummer 2 is het thema eenvoud. In de rubriek gezondheid stond een artikel over de eenvoudige genezingsmethode, Jin Shin Jyutsu, waarmee je volgens de bedenker (een Japanse zijderupskweker die circa 100 jaar geleden leefde) heilzame energie door je heen kunt laten stromen. Toen hij ernstig ziek was en zich had teruggetrokken in een hutje in de bergen, omdat artsen niets meer voor hemdownload (1) konden doen, kreeg hij visioenen van engelen en boeddha’s die hem ongewone lichaamshoudingen lieten zien. Hij ging ze nadoen en werd beter. Omdat hij er van overtuigd was dat dit door de houdingen kwam, keerde hij terug naar de bewoonde wereld met een missie: de filosofie van wat hij noemde Jin Shin Jyutsu verder ontwikkelen en verspreiden. En dat is vrij goed gelukt, gezien het aantal treffers dat het oplevert als je het googelt. Behalve achtergrondinformatie voorziet het artikel in enkele met foto’s geïllustreerde adviezen. Bijvoorbeeld deze, waarbij in het inleidende stukje gesproken wordt van ‘het natuurlijk antibioticum’ en ‘het immuunsysteem versterken’ :’Heb je een infectie? Druk de duim van je vrije hand eerst op de wijsvingernagel van diezelfde hand, dan op de nagel van de middelvinger en vervolgens op die van de pink. Dit bevordert de genezing.’ Een onschuldige oefening natuurlijk, maar toch zijn er altijd enkelen die aangespoord door dit soort verhalen besluiten om niet naar de dokter te gaan of om hun antibiotica te laten staan.

In Happinez nummer 3 met als thema ‘aandacht’ valt me vooral de religieuze inslag van een aantal artikelen op. Eerst is er een elf pagina’s tellende fotoserie over ‘Het nieuwe bidden’ met af en toe een klein stukje tekst erbij. (Een vrouw in steeds weer andere kleurige kledij zie je onder meer mediteren, bidden voor het eten en de kralen van een rozenkrans tellen.)

In een volgend artikel geeft een Nederlandse zenmonnik adviezen op het gebied van time-management. De monnik is Paul Loomans, die vroeger acteur was en nu workshops geeft in tijdsurfen; hij schreef er onlangs een boek over Ik heb de tijd, handleiding in tijdsurfen. Hieronder een voorbeeld van zijn werkwijze: een cursist had last van een hoop zand in de tuin die maar bleef liggen. De hoop zand kostte veel energie omdat ze er steeds aan dacht. Loomans noemt dit een plaaggeest, ‘plaaggeesten kosten veel tijd en energie omdat gedachten eraan verzet oproepen’. Wat te doen? Ik zou zeggen, bedenk een oplossing, maar dat is helemaal fout, volgens Loomans moet je zoiets heel anders aanpakken. Met open vizier moet gekeken worden naar de plaaggeest, de handeling waar je tegenop ziet komt dan tot leven in je onderbewuste en die zoekt uit zichzelf een oplossing. De cursist dient zich af te vragen waarom ze spanning voelt. Het zand kon niet weg, want de band van de kruiwagen was lek. De hindernis bleek dus deels te zitten in niet-kunnen. En waar moest dat zand naar toe? Het niet-weten speelde ook een rol. Door via haar volle aandacht een neutrale relatie aan te gaan met de plagende gedachte kwam er rust. Een week later diende zich vanzelf en zonder forceren een oplossing aan: een tuinierende kennis gaf de handige tip het zand in de tuin zelf te gebruiken. Voor mij is het duidelijk: time-management van Paul Loomans is pure tijdverspilling.

Tot slot een artikel over Advaita Vedanta, een religieuze filosofie die zich naar het lijkt in een steeds groter wordende populariteit mag verheugen en zelfs wordt ingezet voor personeelstrainingen. Andere benamingen waaronder de filosofie bekend is zijn non-dualiteit of non-dualisme. Ik schreef er al eerder over in het kader van een Happinez bespreking. Advaita vedanta is een mystieke tak van het hindoeïsme, zoals soefisme dat bij de islam is en de gnostici dat zijn t.o.v. het christendom.

Paul Smit geeft trainingen met als uitgangspunt de filosofie van non-dualiteit
Paul Smit geeft trainingen met als uitgangspunt de filosofie van non-dualiteit

Van oudsher claimen mystici de methode in handen te hebben om de mens te verlossen van ellende of zijn zij zoekende naar een manier die leidt naar eenheidservaring of verlichting. Het blijkt altijd te gaan om ‘het ego’ wat in de weg zou zitten. En terwijl de een beweert, dat je daar enorme hindernissen voor moet overwinnen, is het volgens de ander gewoon een kwestie van een ‘knopje’ omzetten. De laatste categorie lijkt tegenwoordig vooral populair. Er is een heel netwerk van mensen die al verlicht zijn en die nu leven van het geven van workshops, lezingen en het schrijven van boeken. Eckhart Tolle is wel de meest bekende van dit gezelschap (we schreven eerder over hem), maar ook in ons eigen land zijn er veel vertegenwoordigers. Een van hen is de cabaretier Paul Smit die trainingen verzorgt voor bedrijven en in zijn shows deze denkwijze uitdraagt. In het artikel wordt hij geïnterviewd door een journalist van Happinez. Volgens Smit kun je het leven maar beter beschouwen als een film, want dat maakt alles stukken lichter en fijner.

‘We hebben zelf geen invloed op de rol die we spelen, het script staat al vast, want alles in het universum wordt bestuurd door slechts één allesomvattend bewustzijn. Als er een keuze wordt gemaakt, fluistert het ego je in: ik kies, terwijl de keuze niet door jou wordt gemaakt maar in jou ontstaat. Want kies jij ervoor om honger en dorst te hebben? Kies jij ervoor wanneer je slaap hebt? Mensen hebben steeds het idee dat ze zelf keuzes moeten maken, maar dat is een illusie. Ze komen daardoor juist in de problemen want zo ontstaat bijvoorbeeld angst om het verkeerde te kiezen. De kunst is overgave, accepteren dat je geen enkele invloed hebt op je rol en dat het daarom ook helemaal niets uitmaakt wat je doet’, aldus Smit.

‘Dus een inbreker die een bank besteelt kan daar niets aan doen…’, oppert de interviewster. Inderdaad is ook dat volgens Smit de wil van het super-bewustzijn, maar natuurlijk volgt wel op elke actie een reactie, want dat is dan weer de wet van karma. Dat zijn filosofie weerstand oproept, is Smit wel gewend. Zoals veel onzinverkopers reageert hij hierop door zich met Galilei te vergelijken. Zijn boodschap zet ons wereldbeeld op z’n kop, maar op een dag zal iedereen inzien dat hij gelijk had. Natuurlijk maakt hij ook de standaardfout van het vertellen hoe schokkend het wel niet was voor 17e-eeuwers om te vernemen dat de aarde niet plat was maar rond. (Het conflict dat Galilei had met de kerk draaide om heliocentrisch versus geocentrisch, dat de aarde rond was wist men in de oudheid al.) Smit denkt ook dat zijn visie door modern neurowetenschappelijk onderzoek wordt ondersteund. Een misinterpretatie die ook wel een beetje in de hand wordt gewerkt door sommige download (3)neurologen zelf, bijvoorbeeld neuroloog Victor Lamme die zijn boek de titel gaf: De vrije wil bestaat niet. Het lijkt mij een kwestie van begripsverwarring. Om hieruit te raken stelde filosofe Griet Vandermassen van Skepp voor om in plaats van over ‘de vrije wil’ te spreken over ‘keuzemogelijkheid‘.
Het klopt dat wij meestal niet bewust kiezen wat we denken. Onze hersenen zijn voortdurend bezig met het verwerken en afwegen van informatie en dat gaat grotendeels onbewust. De manier waarop ze dat doen en de beslissingen die daaruit voortkomen, worden door een onherleidbare hoeveelheid factoren bepaald, waaronder onze genen, onze levensgeschiedenis en onze doelstellingen.Om greep te krijgen op dit complexe proces wordt onderscheid gemaakt in twee soorten denken: systeem 1, snel, intuïtief en automatisch denken en systeem 2, langzaam, bewust en rationeel denken. Systeem 2 komt in actie zodra er meer nodig is dan de ‘automatische piloot’ bijvoorbeeld als er moet worden uitgerekend hoeveel 35 x 24 is of als je informatie wilt ordenen en wegen. Systeem 2 kan ook worden ingezet om rationalisaties achteraf te maken, de zogenaamde confirmation bias is hier een voorbeeld van. Confirmation bias hoeft niet per se negatief te zijn, zo kunnen inwoners van Nederland zichzelf bijvoorbeeld wijsmaken dat zij in het fijnste land ter wereld wonen wat ze een goed gevoel oplevert. Maar om jezelf wijs te maken dat je geen keuzes meer hoeft te maken omdat toch alles al van te voren is bepaald lijkt mij niet zo’n gunstige vorm van confirmation bias. Ik zou in elk geval als ik een bedrijf had gebruik maken van de keuzemogelijkheid om mijn werknemers geen trainingen te laten volgen bij Paul Smit.

Happinez 8 2012: een nieuw begin

by 55 Comments

happinez2012_8 (1)

Happinez 8, het december-januarinummer heeft als thema ‘nieuw begin’. Toepasselijk natuurlijk, zo rond de jaarwisseling en je kunt er alle kanten mee op. Het kan gaan over nieuwe voornemens, over de kalenderwisseling van de Maya’s of over een nieuwe tijd die eindelijk is aangebroken. Van dat laatste klinkt in veel artikelen wel iets door.
Neem bijvoorbeeld het eerste ‘Het nieuwe nu’: ‘We staan aan de vooravond van een nieuwe tijd. Overal om ons heen zijn initiatieven om de wereld mooier, eerlijker en duurzamer te maken. (…)’, tja , die retoriek van ‘een nieuwe tijd’ is al eeuwen oud en mensen blijven het maar mooi vinden…
Maar voor het Mayathema in de vorm van de vraag ‘Wordt alles anders in 2012?’ moest ik wel even ‘terugbladeren’ naar het vorige nummer, Happinez raadpleegt namelijk een heuse ziener, Ton van der Kroon, en dat kon ik u als Kloptdatwel-lezer natuurlijk niet onthouden. Verder in deze aflevering een stukje over ‘nieuwe economie’ en over detox. Ook hier heeft het blad zoals gebruikelijk een paar deskundigen uitgezocht om deze onderwerpen op passende wijze in de Happinez-mindstyle te belichten.

Op de drempel van een nieuwe tijd

Ziener Ton van der Kroon
Ziener Ton van der Kroon

In de agenda wordt een lezing aangekondigd over het einde en het nieuwe begin van de Mayakalender. De lezing heeft als titel ‘Op de drempel van een nieuwe tijd’ en wordt gegeven door Ton van der Kroon, die zichzelf ziener noemt. In nummer 7 stond een interview met hem waarin hij als volgt wordt geïntroduceerd:  ‘Ton is niet makkelijk te plaatsen. Hij geeft workshops waarin mannen hun ware kracht kunnen vinden, gaat naar zogeheten krachtplekken in de wereld om daar energetisch werk te doen, zet zich in voor vrede in het Midden-Oosten, geeft lezingen over het einde en het nieuwe begin van de Mayakalender, hoort stemmen en ziet visioenen.’
Toen hij voor het eerst zo’n stem hoorde op zijn 18de was hij nog erg sceptisch maar inmiddels zegt hij te weten dat hij op de stem, die hij zijn gids noemt, kan vertrouwen. Als de interviewster hem de vraag stelt: ‘Waar draait het nu om in onze tijd?’ tunet hij in, hij sluit zijn ogen en zijn stem verandert wat van toon als hij antwoordt:

Alleen vanuit rust en stilte is het mogelijk om dit in feite creatieve proces waarin we zitten te bezien. Door afstand te nemen van ons eigen verhaal worden we een toeschouwer en daardoor verandert onze perceptie. Niets is wat het lijkt en alles is zoals het is. Dit toeschouwersprincipe is voor de komende tijd van cruciaal belang. Het betekent dat je doet door niet te doen. Je grijpt niet in, maar je kijkt en voelt alleen maar. Dat stelt je in staat om het grotere plaatje, het onderliggende verhaal, te zien en dan ga je de zin erin ontdekken. Ook in de negatieve dingen. Wanneer je in een crisis belandt kun je je afvragen: waarom overkomt mij dit? Maar dan zit je in een benauwd bewustzijn, in het oordeel van goed en slecht. De kunst is een stap naar achteren te doen en vanuit het beschouwende bewustzijn te gaan waarnemen. Dan krijg je een groeiend besef van het grotere geheel en zie je dat alle hoogten en diepten onderdeel zijn van het leven. Je kijkt ernaar als naar een film.

Tjonge, jonge, wat een wijsheid. De mond van de interviewster viel open van verbazing over wat ze zag en hoorde. Waar kwam die gids zo snel vandaan? Toen Ton zijn normale stem weer terug had, glimlachte hij:’Daar heb ik tegenwoordig een aan- en uitknop voor’.

Het theaterstukje heeft op het Happinez-publiek blijkbaar indruk gemaakt, want de lezing die aan het eind van het artikel werd aangekondigd was helemaal uitverkocht. Er waren zelfs zoveel aanmeldingen dat besloten is het evenement op 27 januari nog eens te herhalen.

Nieuwe economie

Econoom Ad Broere
Econoom Ad Broere

Een lang artikel is gewijd aan het thema ‘nieuwe economie’. Die is nodig, want het geldsysteem dat we nu hebben, werkt niet goed meer, aldus Helen Toxopeus, een van de economen die in het artikel aan het woord komen. Geld is voor veel mensen een doel geworden in plaats van een middel. Als iedereen nu eens leert inzien dat geld een middel is in plaats van een doel, lossen alle problemen zich vanzelf op, lijkt ongeveer de boodschap.
Er volgt een opsomming van allerlei plannen en initiatieven die een bijdrage zouden kunnen leveren aan die nieuwe economie. Vaak komen de woorden  duurzaamheid en spiritualiteit voorbij en veelvuldig wordt gesproken over een bewustzijnsverandering, die al volop aan de gang zou zijn. Waar deze precies vandaan komt, wordt niet duidelijk, maar ik vermoed dat de Maya’s erachter zitten of anders het sterrenbeeld Aquarius. De oude economische dogma’s moeten worden vervangen, de oplossing wordt gezocht in het teruggrijpen op nog oudere gebruiken. Zo is econoom Ad Broere een voorstander van het herintroduceren van ruilhandel en lokaal geld. Verder laat hij zich inspireren door het Oude Testament. Het lijkt hem een goed idee om een moderne variant van het jubeljaar te introduceren, in Leviticus 25 staat er een stukje over geschreven. Eens in de 49 jaar zouden alle schulden worden kwijtgescholden, waardoor iedereen met een schone lei verder kon. Volgens Broere gebeurde dit op basis van het inzicht dat een samenleving op den duur ten onder gaat aan schulden.
Tja, het lijkt mij dat dit toch meer problemen zal opleveren dan oplossen…

Hoofdredacteur Marije de Jong doet er in haar voorwoord nog een schepje bovenop, zij vindt het een prachtig plan en schrijft dat de traditie tot in de middeleeuwen bij joden en christenen in gebruik was.
Echter volgens  Wikipedia en ook mijn oude Winkler Prins-encyclopedie was de praktische betekenis ervan gering. Het was vooral een onderdeel van het joodse gedachtegoed, waar het een teken van de komst van de Messias was.download (1)

Dit doet me wel wat denken aan ‘De uitgevonden traditie‘, een vorm van geschiedvervalsing die bekend geworden is door de historicus Hobsbawm. De tactiek werd massaal ingezet aan het einde van de 19de eeuw teneinde een nationale identiteit te creëren.

Misschien dat Ad Broere en aanhangers van zijn ideeën net als de 19de-eeuwse nationalisten vinden dat je best de feiten een beetje mag verdraaien als je daarmee een hoger doel dient. Het gaat tenslotte om niet minder dan het afbreken van het oude economische dogma en het begeleiden van de mensheid naar het paradigma van de nieuwe economie!

Een nieuw begin voor je lichaam

Het laatste artikel dat ik behandel uit deze Happinez, trof ik aan in de rubriek ‘gezondheid’ en gaat over detox. Hoewel ons lichaam al over een ingenieus schoonmaaksysteem beschikt, kan het daarbij wel wat hulp gebruiken, omdat er veel valt schoon te maken, zegt detoxcoach Jacqueline van Lieshout, die de bestseller ‘In 28 dagen van gifbelt naar tempel’ schreef, die werd uitgegeven bij Ankh-Hermes. Volgens Jacqueline worden schadelijke stoffen uit onder andere voeding, cosmetica en onze leefomgeving niet goed afgevoerd, dit kan het immuunsysteem verzwakken, waardoor ziekten makkelijker kunnen ontstaan.

Het boek van verjongingscoach Jesse van der Velde
Het boek van verjongingscoach Jesse van der Velde

Meer onder de noemer detox komen we verderop in het artikel tegen bij de zichzelf verjongingscoach noemende Jesse van der Velde. Onlangs schreef hij het boek:  Voor altijd jong, wat ook al een bestseller werd. Hij adviseert om een detoxkuur onder begeleiding te doen, vooral omdat er ook een emotionele reiniging optreedt: ‘Als we fysiek gaan reinigen, kunnen oude emoties terugkomen. Je reinigt jezelf van ingrijpende gebeurtenissen uit het verleden en van minder prettige herinneringen, emoties of associaties.’ Een  idee, dat verwant is aan het in alternatieve kringen voorkomende gedachtegoed dat stelt dat alle ziektes veroorzaakt kunnen worden door onverwerkte emoties (denk hierbij bijvoorbeeld aan Brandon Bays).  Met behulp van een therapeut die in dit soort emotionele reiniging gelooft, kun je dus maar zo dergelijke onzin op de mouw gespeld krijgen. Het lijkt mij voor de hand liggend dat als je een paar dagen niet of nauwelijks eet, zoals in veel detox kuren het protocol is, je ook emotioneel wat sneller uit balans raakt. Om hier dan aan te koppelen dat er een emotionele reiniging plaatsvindt, vind ik best raar.

Toch worden velen blijkbaar wel enthousiast van bovenstaande detoxideeën, gezien het gegeven dat het onderwerp nog steeds bestsellers oplevert.  Maar wat wordt eigenlijk verstaan onder detox en klopt er iets van de beweringen van de aanbieders van detoxdiëten en producten?

Op de website senseaboutscience is het verslag te lezen van een clubje jonge Engelse wetenschappers dat op zoek ging naar antwoorden op deze vragen. De definitie alleen leverde al problemen op, want iedere aanbieder bleek er weer iets anders onder te verstaan. Verontrustend was dat veel van de beweringen over hoe het lichaam werkt niet klopten en soms waren de adviezen zelfs gevaarlijk.

Ze besloten een ‘anti detox’-folder te maken waarin ze uitleggen waarom ‘detox’ zinloos is: detox heeft namelijk geen enkele betekenis, behalve dan als het gaat om drugsverslaving of acute vergiftiging. Gelukkig is het lichaam prima in staat om om te gaan met de meeste chemische stoffen die we dagelijks tegenkomen, dankzij de lever en de nieren. De beste en enige manier waarmee je ‘dit ingenieuze schoonmaaksysteem’ om met de woorden van Jacqueline van Lieshout te spreken, kan ondersteunen, is door het opvolgen van de gewone gezondheidsadviezen (zoals die in Nederland onder meer worden uitgedragen door het Voedingscentrum).

images (2)
Zowel het definitieprobleem als het gebrek aan kennis over de werking van het menselijk lichaam komen we in deze Happinez tegen, want wat Van Lieshout onder detox verstaat, is toch weer iets anders dan wat Van der Velde ermee bedoelt. Vooral Van de Velde is erg inconsequent in de hantering van het begrip. Eerst waarschuwt hij dat je niet zomaar opeens moet gaan detoxen, omdat er dan schadelijke stoffen vrijkomen in je bloed, die vervolgens organen en weefsels kunnen beschadigen. Dat klinkt gevaarlijk, maar van de Velde’s oplossing is even simpel als kolderiek: ‘Je kunt dit voorkomen door langzaam af te kicken van alcohol, frisdrank en sterk bewerkte voedingsmiddelen.’
In een tekstkader vinden we dan nog zijn opvattingen over de oude emoties die opeens naar boven zouden komen, reden waarom je zo’n kuur onder begeleiding zou moeten doen. Even verderop staat dan iets wat best verstandig klinkt: ‘constant gezond eten is aanzienlijk beter dan af en toe een detoxkuur doen.’ Maar een paar alinea’s verder lezen we : ‘detoxen is echt voor iedereen geschikt’ en als reden daarvoor geeft hij: ‘twee van de belangrijkste oorzaken van ziekte zijn toxiciteit en een tekort aan voedingsstoffen.’ Misschien dat Van de Velde hier met detox een dieet dat vrij is van vergif en rijk is aan voedingsstoffen bedoelt? Het valt trouwens nog niet mee om dergelijk eten te bemachtigen, lees ik even later ‘want ons voedsel is tegenwoordig van mindere kwaliteit en er zitten te veel stoffen in die ons lichaam meer kracht kosten dan energie opleveren.’
Er volgt een onsamenhangend verhaal waarin nog meer bangmakerij en merkwaardige ideeën naar voren komen. Zo denkt Van de Velde dat, zoals het er nu naar uit ziet, onze generatie niet zo oud wordt als de vorige. En dat heeft volgens hem zeker met verkeerde voeding te maken (de reden van de verhoogde pensioenleeftijd is hem blijkbaar ontgaan). Al met al zien we zowel bij Jacqueline van Lieshout als bij Jesse van de Velde veel misvattingen over voeding en de manier waarop het lichaam daarmee omgaat. Lezers worden ongerust gemaakt door het voortdurend suggereren dat het moderne leven ons vervuilt met onzichtbare gifstoffen waarmee we niet kunnen omgaan, tenzij we natuurlijk de aanbevolen adviezen opvolgen die beschreven staan in hun boeken!

 

http://www.tonvanderkroon.nl/ton_van_der_kroon/man.html

http://jessevandervelde.com/start-niet-zomaar-met-detoxen/ (filmpje)

http://en.wikipedia.org/wiki/Detoxification_(alternative_medicine)

http://www.trouw.nl/tr/nl/6849/Sylvain-Ephimenco/article/detail/3362821/2012/12/13/Het-paradijs-van-de-nieuwe-economie.dhtml (leuke column van Ephimenco over de nieuwe economie)