Afgelopen maandag waren de ouders van Niek Zervaas te gast in De Wereld Draait Door. Matthijs van Nieuwkerk ontving ze naar aanleiding van de documentaire over hun zwaar gehandicapte zoon, later die avond bij de NCRV uitgezonden. Die documentaire, ‘Een dansend hart‘, vertelt het verhaal van Niek, die in de eerste achttien jaar van zijn leven niet kon communiceren, maar toen met een methode, die Facilitated Communication (FC) heet, zijn gedachten de wereld in kon sturen. Bij deze methode ondersteunt (‘faciliteert’) een helper de gehandicapte om zijn hand te bewegen over een letterbord. Op die manier zou iemand net voldoende geholpen worden om zijn woorden te kunnen formuleren wat anders niet lukt door slechte spiercontrole.
Kritiekloos waar vragen op zijn plaats zijn
Wat misten we in dit item? In ieder geval elk spoor van een kritisch geluid van Van Nieuwkerk. Deze methode wordt namelijk door geen enkele serieuze organisatie nog vertrouwd. De informatie die door wordt gegeven hangt helemaal af van de kennis die de ondersteuner heeft. Het is bijna niet voor te stellen dat de redactie geen enkel idee hiervan had. Zelfs even kijken in de Wikipedia had toch geleerd dat er ernstige twijfel bestaat over FC, en dat is erg zacht uitgedrukt.
In de Skepter 23-2 schreef Rob Nanninga een uitgebreid artikel over een ander bekende gebruiker van FC, Thiandi Grooff, dat ook online staat op de site van Skepsis. Zij schopt het met haar helpers inmiddels zo ver dat ze binnenkort een Bachelor titel kan verwachten. De wetenschap lijkt al tijden compleet afstand genomen te hebben van FC. In drie overzichtsartikelen (Jacobson et al. (1995), Mostert (2001) en Probst (2005)) kwamen de auteurs tot de conclusie dat ondersteunde communicatie vrijwel niets oplevert wanneer de ondersteuner het juiste antwoord op een vraag niet kent. In dat geval waren bijna alle antwoorden fout. [Update: zie ook de Frontline documentaire ‘Prisoners of Silence’ uit 1993]
Sindsdien (tot 2010) zijn er ook geen nieuwe goed gecontroleerde onderzoeken bijgekomen. Aanhangers van FC laten zich echter niet overtuigen door wat deze onderzoeken uitwijzen en vertrouwen op hun eigen goede ervaring. Ze zijn ook niet bereid mee te werken aan een eenvoudige, maar goed gecontroleerde, test die uitsluitsel zou kunnen geven over de vraag of er echt met de persoon in kwestie gecommuniceerd wordt of eerder met de ondersteuners. Bij Niek is het niet meer te testen, hij stierf op 13 augustus 2011, bijna 24 jaar oud.
So what?
Het belangrijkste dat in de documentaire naar voren komt, is de enorm liefdevolle inzet van Patty en Reinier Zervaas voor het welzijn van hun zoon. Ik twijfel er dan ook niet aan dat alles met de beste intenties is gebeurd. Moeten ‘wij’ er ons dan nog druk over maken? Ik denk toch van wel. In het geval van Thiandi gaat het om een Bachelor titel die binnenkort gehaald gaat worden. Dat lijkt me toch geen titel die zomaar uitgereikt kan worden zonder 100% zeker te weten dat FC in haar geval werkt. Het Amsterdam University College doet echter nog alsof er niets aan de hand is.
Bij Niek zijn er zaken gebeurd waar je ernstigere vraagtekens bij kunt zetten. Zowel in het fragment van DWDD als in de documentaire komt het aan de orde: de medicatie voor zijn epileptische aanvallen werd op een gegeven moment gestopt. Op eigen verzoek van Niek, zogezegd. Of moeten we zeggen zogefaciliteerd? Hij zou hebben besloten dat hij liever met een heldere geest, zonder die medicijnen, zou doorleven. Ondanks de risico’s die de in aantal toenemende aanvallen dan met zich mee zouden brengen. Dat bleek ook, want waarschijnlijk door het stoppen van die medicijnen, overleed hij veel vroeger dan verwacht.
Welke arts heeft het in zijn hoofd gehaald om hierin mee te gaan? Wat waren diens overwegingen? En welke ondersteuner bracht deze boodschap van of namens Niek? Juridisch zal het wel allemaal wel niet verwijtbaar zijn. De ouders namen, naar ik aanneem, alle beslissingen op medische gebied voor Niek. Maar nu lijkt het er toch sterk op dat hier iemand die zijn wil waarschijnlijk niet echt kon uiten een vorm van zelfbeschikking is toebedacht, die op geen enkele manier objectief is gecontroleerd. [Update: zie naschrift]
Een ander probleem: uit een ouder filmpje blijkt dat vooral de moeder deze methode graag aangeboden ziet worden aan anderen, die in hetzelfde schuitje zitten als Niek en Thiandi. Misschien met de beste bedoelingen, maar het lijkt me niet verstandig. Deze methode is gewoon te onbetrouwbaar om gehandicapten te helpen die niet kunnen communiceren, maar dat mogelijk wel zouden willen en over de intelligentie daarvoor beschikken. In dit filmpje is overigens ook goed te zien dat Niek heel vaak zijn blik afgewend heeft van het letterbord als hij het gebruikt. En het is nauwelijks voorstelbaar dat iemand dan zo snel begrijpelijke teksten zou kunnen produceren, dat het bijna niet mogelijk is om die bij te houden op een normaal toetsenbord, zoals zijn moeder stelt.
Genoeg voer voor discussie zou je denken, maar Van Nieuwkerk wist er werkelijk niet één kritische vraag over te stellen. Zou het te pijnlijk zijn geweest? Dat denk ik niet. Uit de reacties die de ouders van Niek op Internet onder kritische geluiden in het verleden plaatsten en ook een zinnetje in het persbericht over de documentaire op de site van Niek, blijkt dat ze zeker op de hoogte zijn van de kritiek op FC. Of zouden er vooraf afspraken gemaakt zijn over wat er gevraagd mocht worden?
Verzoekjes
Beste redactie van DWDD, laat eens zien dat jullie je eigen instinkers op pseudowetenschappelijk gebied onder ogen durven zien en kom eens terug op deze materie. Lijkt me niet teveel gevraagd van een crew die heeft laten zien de wetenschap een warm hart toe te dragen onder andere door het maken van een programma als De Wereld Leert Door.
En beste Matthijs, kan het bij dit soort items alsjeblieft ook wat kritischer van jouw kant? Of moeten we telkens maar hopen dat er een tafelheer of dame zit die dat wel aandurft? Ook als het mogelijk pijnlijk is, zoals toen met Hugo Borst die de moeder van Tom aanviel op het Rawfood dieet dat ze hem (nog altijd) voorschotelt.
Naschrift 25-2-2013 Op de Facebook pagina van NCRV Dokument heeft de maker van de documentaire, Rishi Chamman, gereageerd op de commotie die is ontstaan, vermoedelijk door de column van Jonathan van het Reve in de Volkskrant en dit blog:
Het wordt er niet echt duidelijker op hoe het is verlopen met dat minderen of stoppen van de medicijnen voor epilepsie. Zowel uit de documentaire als uit het gesprek bij DWDD kan de kijker nauwelijks een andere conclusie trekken dan dat Niek minder medicijnen kreeg en dat dat negatief uitpakte voor zijn gezondheid. Als er dan geen overleg over is geweest met de neuroloog, hebben de ouders dit dan op eigen houtje gedaan? |
| Naschrift 7-3-2013 Op 5 maart stond er een stuk van Haro Kraak in de Volkskrant dat de ‘storm van kritiek’ op DWDD beschrijft en een gedeeltelijke reconstructie maakt hoe die kritiek op gang kwam: DWDD: ‘We waren verblind‘. Een woordvoerder van de redactie van DWDD geeft daarin aan dat ze “verblind waren door het wonder van Niek en de ontroering van de ouders. We hadden kritischer moeten zijn over de methode die tot dit mirakel had geleid.” Hoofdredacteur Dieuwke Wynia gaf later die dag een signaal dat weer de andere kant op leek te wijzen. Zij twitterde: “Volkskrant goes Telegraaf” met een foto van het bewuste artikel daar bijgevoegd. |
Links
- De documentaire via Uitzending gemist: Een dansend hart
- Skepter artikel over Thiandi en Facilitated Communication van Rob Nannninga: Met een hulphand naar de universiteit
- Skepdic over Facilitated Communication en de Nederlandse versie
- (Later toegevoegd) Boynton, Janyce (2012). Facilitated Communication—what harm it can do: Confessions of a former facilitator. Evidence-based Communication Assessment and Intervention
Hierin vertelt Boynton hoe zij twintig jaar geleden als hulphand optrad van een autistisch meisje, Betsy, en ‘doorkreeg’ dat zij seksueel misbruikt zou zijn. De politie plaatste het meisje uit voorzorg uit huis. Bij een gecontroleerde test bleek dat Betsy geen antwoorden kon geven (met Boynton als ondersteuner) op simpele vragen als Boynton het antwoord niet wist.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Om nog even een pijnlijke vraag te stellen: Gaat het hier nu om moord? Doodslag? Dood door schuld? (Zijn er eigenlijk nog meer mogelijkheden?)
Het is bekend dat FC niets anders doet dan de kennis/wensen/voorkeuren van de FC’er naar buiten laten komen, al dan niet geprojecteerd op de gehandicapte. De duidelijkste voorbeelden zijn de verhalen van mensen die met de gehandicapte spreken terwijl de FC’er erbij zit, en de gehandicapte alles lijkt te horen en normaal kan antwoorden op gestelde vragen. Wanneer de FC’er even naar het toilet is en er gesproken wordt met de gehandicapte kan deze bij terugkomst van FC’er opeens helemaal —niets— reproduceren van hetgeen er gezegd is tijdens de afwezigheid. Terwijl dat mét FC’er een fluitje van een cent is.
Betekent dat dat de FC’er er (onbewust?) voor gezorgd heeft dat het verzoek tot beeindigen van de medicatie. Of is de FC’er ontvankelijk voor suggestieve vragen van ouders? “Hoe ervaar je die medicatie eigenlijk?”, vraagt bijvoorbeeld een ouder. De FC’er heeft, zoals iedereen denk ik, het idee dat medicatie altijd onprettig zijn, gezien de eventuele bijwerkingen. Deze reageert dan wellicht met het idee dat de medicatie niet als prettig wordt ervaren en projecteert dit antwoord op de gehandicapte. Als ouder zijnde vraag je dan misschien: “wil je ermee stoppen?”. En de FC’er antwoordt dan: “ja”, want wie zou dat nu niet willen? De rest lijkt dan geschiedenis.
Ik ben benieuwd hoe het gesprek gegaan zou zijn met een FC’er met een aan epilepsie overleden familielid omdat die persoon zijn/haar medicatie ooit vergeten was, omdat ik me goed kan voorstellen dat er dan een heel andere ‘keuze’ was gemaakt door Niek.
Prima artikel maar wel jammer dat jullie een link plaatsten naar het Engelstalige artikel van skepdic.com. Dat artikel is immers ook in het Nederlands beschikbaar in de Nederlandse versie. Ik vermoed dat jullie lezers aanvullende informatie nog altijd liever in het Nederlands dan in het Engels lezen.
Zie http://nederlands.skepdic.com/dict_onderstcomm.htm
Ik heb het toegevoegd!
Als je het twede filmpje bekijkt blijft er helemaal geen twijfel over wát hier de waarheid is. Met die methode kan je ook met knuffelbeesten communiceren, zou wel leuk zijn, toch.
Maar de vragen die wij ons kunnen stellen zijn: Warom zeggt dat niemand? Willen ze de ouders niet teleurstellen en kwetsen? En zelfs hoogleraren spelen het spelletje mee en willen een diploma verstrekken. Ik kan me niet voorstellen dat iemand, op een enkeling na, daar ernstig in gelooft. Kan de maatschappelijke openbare druk zo sterk zijn?
Het doet sterk denken aan het gesol met Silvia Millecam. Alternatieve genezers hielden haar af van een adequate behandeling waardoor ze uiteindelijk aan kanker overleed. Tegen verschillende “artsen” en Jomanda is toen een uitgebreid onderzoek gestart. Toen het OM afzag van verdere stappen hebben de Vereniging tegen de Kwakzalverij en de Stichting Skepsis het OM via de rechter gedwongen door te gaan. Uiteindelijk leidde dat tot straffen.
Het grote verschil is dat Sylvia Millecam de besluiten bij haar volle bewustzijn heeft kunnen nemen, ook al werd ze ernstig misleid door mensen die voorgaven kennis van zaken te hebben. Niek Zervaas heeft echter geen enkele kans gehad zich zelf uit te spreken over het wel of niet stopzetten van zijn behandeling. Laat staan dat hij de consequenties ervan had kunnen overzien. De ouders die voor hem beslisten deden dat op grond van valse argumenten, aangegeven door de “ondersteuners”.
Was er in het geval van Sylvia Millecam al aanleiding om een onderzoek in te stellen, dan is die er in dit geval des te meer. Er is een scala aan mogelijkheden van wat hier plaats heeft gevonden. Dat loopt van onzorgvuldige “euthanasie” tot moord.
Het stellen van kritische vragen op TV is tegenwoordig niet meer gebruikelijk. Hooguit bij politici gebeurt dit nog wel, maar verder mag iedereen gewoon vertellen wat hij of zij wil. Ik zie het ook nog wel eens bij een programma als ‘Boeken et cetera’, bijvoorbeeld als iemand het over psychoanalyse heeft. De tijd dat Adriaan van Dis een schrijver op de pijnbank legde, ligt al een aardig tijdje achter ons.
Natuurlijk, maar het ligt toch voor de hand dat in een programma als DWDD zeker in een dergelijk triest geval, er toch geen kritische vragen gesteld gaan worden.
Dat lijkt me wel evident.
En waarom zou dat zo moeten zijn? Een zielig verhaal hoeft toch niet te betekenen dat we niet opgelicht worden? Hoeveel mensen is door oplichters met een zielig verhaal geen geld uit de zak geklopt? Als men het een en ander niet op TV wil ontmaskeren, breng het dan gewoon niet op TV, of laat ook iemand aan het woord die aan de mooie verhalen twijfelt.
Ik mag toch op z’n minst hopen dat iemand die op een dergelijke wijze een universitaire studie afrond, daarmee niet op een plaats terecht komt waar beslissingen worden genomen.
Misschien kun je dan beter naar programma’s zoals “Labyrint” kijken.
http://www.wetenschap24.nl/programmas/labyrint.html
Sorry, link vergeten.
Je gaat de ouders van de Niek toch niet op het cruciale moment desillusioneren door zeer kritische vragen te gaan stellen.
De zaak kritisch aan de orde stellen kan later alsnog.
Alles op zijn tijd.
Er wordt inderdaad teveel nadruk gelegd op het feit dat DWDD weinig kritisch was.
Waar het om gaat is dat Niek als willoos slachtoffer van alternatieve ego’s goede medicijnen zijn onthouden. Deze “ondersteuners” zijn op zijn minst medeverantwoordelijk voor zijn dood, zoveel is wel duidelijk. Daarbij geholpen door geneesheren van ziekenhuis of kliniek die hiermee in moeten hebben gestemd.
Als er bij Sylvia Millecam al een onderzoek werd gestart, die toch had kunnen weten wat ze deed, dan moet dat hier zeker gebeuren, waar Niek niets had in te brengen en er over zijn leven werd beslist door buitenstaanders.
Quote column: Maar nu lijkt het er toch sterk op dat hier iemand die zijn wil waarschijnlijk niet echt kon uiten een vorm van zelfbeschikking is toebedacht, die op geen enkele manier objectief is gecontroleerd.
Dat vind ik nogal een bewering, dat is ook nooit concreet te verifieren.
Maar wordt dit kritisch aan de orde gesteld? Ik vrees van niet.
Het is verbazingwekkend dat scholen en universiteiten zelfs niet de simpelste proef op de som nemen: kan de ondersteuner een woord herhalen dat Thiandi is ingefluisterd. Als dat al niet lukt – en er is geen enkel betrouwbaar geval bekend – hoeven er niet eens dubbelblinde experimenten te worden gedaan.
Maar Thiandi kan een complete schoolloopbaan plus universteit volgen, zonder dat ook maar de geringste poging wordt gedaan fraude te ontmaskeren, terwijl iedere andere leerling (terecht) bij de minste verdenking van spieken of voorzeggen ter verantwoording wordt geroepen.
Ook hier moest maar eens een onderzoek worden gestart.
In dit geval naar fraudeleus verkregen diploma’s.
Naast de simpele test van de ondersteuner een woord laten herhalen dat Thiandi is ingefluisterd zouden die tentamens met een ondersteuner gemaakt moeten worden die niets van dat vak weet of op zijn minst die tentamenstof nog niet kent. Nu gebruikt men medeleerlingen of zelfs docenten.
Het lijkt op een houding van de universiteit van “ach, zo’n zielig geval, daar gaan we toch niet moeilijk over doen?”. Maar ondertussen schep je een onwetenschappelijk precedent en valse verwachtingen bij vele ouders.
De moeders van Thiandi (onder wie een homeopathische arts) hebben zich fel verzet tegen elke vorm van testen. Dat is natuurlijk curieus want aan ‘gewone’ examens mocht ze wel deelnemen. Het antwoord intikken van “3 x 7 = ?” of “welke kleur heeft sneeuw?” (of soortgelijke simpele vragen, van het type dat je stelt aan mensen met bewustzijnsstoornissen als gevolg van hersenbeschadiging) als die vraag onzichtbaar was voor de ondersteuner, dat mocht niet.
Dat ben ik met je eens. Dat is een teken van angst. De waarheid is soms te veel voor sommige mensen.
Ik vernam vandaag dat het Amsterdam University College (waar Thiandi ‘studeert’) net een nieuw protocol voor toetsen met FC heeft vastgesteld: alleen studenten die minder dan de helft van de betreffende colleges hebben gevolgd, mogen bij de toets als ondersteuner optreden. Daarnaast begreep ik dat dat door de inroostering van ondersteuners zo uitpakt dat er in de praktijk geen student meer als ondersteuner kan optreden. Beetje rare oplossing, die in mijn ogen wegloopt voor een serieuze test.
Ik heb de documentaire gekeken op uitzendinggemist.nl
De twijfels over of de informatie van de begeleider afkomstig was werd vreemd genoeg weldegelijk even aangestipt door de vader. Hij zij dat hij er in het begin aan twijfelde, maar dat hij na verloop van tijd overtuigd raakte omdat de manier van formuleren constant was en dus van Niek afkomstig zou moeten zijn. Ook is hij degene die zijn afkeer uitspreekt tegen dat mensen Niek als goeroe zien. Dit punt vormt echter niet het hoofdonderwerp, deze lichte skepsis lijkt bovendien sowieso weinig te aarden bij de talloze tot tranen geroerde anderen die er wel in geloven. Ga er maar aanstaan. De moeder lijkt immers vol enthousiasme.
Het zien van het werken met het letterbord is erg vreemd. Ik dacht in het begin eigenlijk ook dat Niek blind was. Hij heeft een erg starende blik en lijkt slechts sporadisch zijn ogen ergens naar te richten. Zijn pupillen zijn ook constant op z´n kleinst, onafhankelijk van de situatie. Vreemd was ook dat Niek niet naar het letterbord kijkt bij het typen. Maar goed, dat zou nog vanuit herinnering kunnen gaan als hij echt zo slim is, dacht ik dan. Ik kan immers ook blind typen. Desondanks rijst de twijfel, want het gaat vliegensvlug, terwijl Niek zijn andere ledematen nauwelijks meester is.
Heel vreemd is natuurlijk dat hij ook leest zonder zijn blik op het papier te richten. Dat zou dan gaan door vluchtig te scannen en de tekst op te nemen. Dat ging er bij mij niet in omdat supersnellezers bij mij altijd al in het verdachtenhoekje gezeten hebben. Helemaal wanneer de lezer een andere kant op kijkt, zijn pupillen niet lijken te reageren en hij niet op een school heeft leren lezen en schrijven.
Wanneer de frase ´er zijn andere manieren van weten´ valt weet je hoe laat het is. Het wordt echter ronduit schokkend wanneer je een zaal vol mensen op audiëntie ziet komen bij Niek. Er kunnen vragen aan Niek gesteld worden waarna via een letterbord de antwoorden op een beamer verschijnen en er wordt gemediteerd terwijl er new age muziek gedraaid wordt.
Dus jullie suggereren dat al zijn begeleiders een pact hebben gesloten om over de rug van de jongen ‘onzin’ te verkondigen en hem expres de dood in hebben gejaagd? Ga toch weg zeg. Eén van de begeleiders zei zelf: ik heb niks met spiritualiteit en werd een wereld in gezogen waar ik helemaal niet zo blij mee was. En als nou 100% met zekerheid zou kunnen worden aangetoond dat hij zélf communiceerde, vinden jullie dan nog steeds dat hij tegen z’n zin als een zombie langer moest leven vanwege de medicijnen???
Dat DWDD wat kritischer vragen had mogen stellen, ben ik het overigens mee eens. Al is het alleen maar om mensen als jullie te overtuigen.
“Mensen als jullie”?
En dan nog een naamloze reactie ook?
Als deze site die kant opgaat en dit toestaat, ben ik weg.
[Mod(PvE): dit is niet een erg vriendelijke reactie naar iemand die hier voor het eerst reageert en mogelijk een beetje emotioneel los schiet. Houdt er ook rekening mee dat niet iedereen meteen de ‘mores’ op KDW oppikt.En wat anoniem reageren betreft, is de opmerking een beetje raar als je niet zelf helemaal open kaart speelt. Maar die discussie graag elders, op https://kloptdatwel.nl/skeptisch-chatten/ ]
Volgens mij suggereert niemand hier dat de ondersteuners of zijn ouders Niek bewust de dood in hebben gejaagd. Ze wisten wel heel goed dat het stoppen met de medicijnen risico’s met zich meebracht, maar zij waren er duidelijk van overtuigd dat ze handelden in overeenstemming met wat Niek zou willen. De vraag is of ze tevreden hadden moeten zijn met die eigen overtuiging. Dat geldt des te meer voor de medische begeleiding die al dan niet betrokken was bij die beslissing.
Nu ging het om een besluit dat een risico met zich meebracht, maar stel dat Niek om actieve euthanasie had gevraagd? Dan zou er denk ik toch heel wat zorgvuldiger zijn opgetreden, althans dat hoop ik. Maar ergens maakt het niet uit, je moet in mijn ogen die simpele tests doen om er zeker van te zijn dat het niet een uiting is die louter aan de ondersteuners is toe te schrijven.
Als met 100% zekerheid was vastgesteld dat Niek inderdaad zelf communiceerde, zou het een heel ander verhaal zijn. Het is echter hoogst waarschijnlijk nooit vastgesteld, anders had die dame die deze methode propageert daar wel uitvoerig gewag van gemaakt.
Die begeleider die niets van de spirituele toestanden moest hebben, trad, als ik het goed begreep, niet meer op als ondersteuner tegen het einde toen die beslissing is genomen.
Het probleem is dat met 100% zekerheid aangegeven kan worden dat hij niet zelf communiceerde! Bij de allersimpelste tests vallen ze al door de mand.
En voor iedereen die een beetje kritisch kijkt, is het ook volkomen duidelijk. Iemand die te weinig controle heeft om ook maar iets aan te wijzen, zou plotseling vliegensvlug kunnen typen met ondersteuning? Iemand die dat gelooft heeft een bord voor zijn kop!
ALS dit zou werken, zou het verschrikkelijk langzaam gaan, en zou de persoon heel gecontreerd naar het bord moeten kijken!
Wees gerust, ik kwam even langs en ben weer weg. Ik heet Monique trouwens; waarom dat er niet boven staat weet ik ook niet. Niet expres iig. En sorry voor de term ‘mensen als jullie’. Idd niet respectvol, maar ik was pissed. Niet zozeer dat er vraagtekens bij worden gezet. Alles voor zoete koek nemen is dom, dat doe ik ook niet. Maar de mogelijkheid negeren dat het wél waar is en de ouders en begeleiders zonder meer als een stelletje charlatans neerzetten, vind ik nog véél dommer en bovendien respectlozer dan mijn slip of the tongue …
Ik ben weer weg. Gegroet!
De ouders zullen ongetwijfeld bevoegd zijn geweest tot het nemen van medische beslissingen voor hun zoon. Hoe het verder juridisch zit weet ik niet, maar ik neem aan dat het onthouden van medicijnen buiten deze bevoegdheid valt en gewoon strafrechtelijk verboden is (al kan ik het juiste artikel in het WvS niet vinden).
Ik kan mij nog iets voorstellen bij het stoppen van medicatie als er zeer ernstige bijwerkingen zijn. Daarover heb ik echter niets gehoord. Ook is mij niet gebleken van enig overleg met de voorschrijvende arts.
De overheid die een epilepsiepatiënt in de gevangenis medicatie onthield moest een schadevergoeding betalen wegens onrechtmatige daad. Jehova’s Getuigen worden uit de ouderlijke macht gezet als zij een bloedtransfusie weigeren voor hun minderjarige kind.
Hier gebeurt praktisch hetzelfde voor het oog van een complete filmcrew en het wordt publiekelijk uitgezonden, maar kennelijk stelt niemand zich daarbij vragen.
Marilyn Chadwick heeft volgens de moeder in Nederland 4 patiënten tot communicatie gebracht. Dat zijn dus Thiandi en Niek, geen idee wie de andere twee zijn.
In België hebben we een gelijkaardig geval gehad. Op de site van de stichting Skepp is daarover meer info te vinden. Voor zover ik me goed kan herinneren is er zelfs een heuse test onder toezicht geweest.
Ik heb vanochtend de docu en DWDD bekeken, KDW houdt me bezig.
Het artikel van Rob in de Skepter had ik toen ook gelezen.
Ik begrijp niet dat er hier mensen zeggen dat de jongeman mogelijk nog had kunnen leven en dat men dit de voorkeur geeft boven hoe het nu gegaan is. Dat men zelfs suggereert dat wat de ouders deden, misschien als iets juridisch verkeerds kan worden geïnterpreteerd. Deze jongeman was zeer ernstig ziek.
De docu vond ik pijnlijk te bekijken; te zien hoezeer ziek menselijk leven in stand gehouden wordt.
Niek had een heel bijzondere, intense oogopslag en ik denk inderdaad dat zijn leven een bijzondere bedoeling had. Maar om dit leven onnatuurlijk lang te rekken: nee.
Zoals altijd denk ik dat de waarheid in het midden te vinden is.
Er is m.i. inderdaad invulling geweest van de helpers, véél invulling. Maar er was toch wel meer aan de hand met Niek dan iemand die echt helemaal niets kan, niets denkt, niets voelt. Het stoorde mij (hoe mooi misschien ook) hoe aan het hele fenomeen Niek een invulling gegeven werd met stem en vogelvlucht beelden over bomen etc..
Hoewel ik het voor zeer waarschijnlijk houd dat Niek, zoals hem toegeschreven werd, het meeste van de natuur hield en nu eindelijk vrij en gelukkig is, vind ik het te ver gaan in een docu zoveel invulling aan zijn persoon te geven.
Ik voelde me erg ongemakkelijk, te zien hoe Niek behandeld werd. Het werd me allemaal wat te benauwend. Eveneens het feit hoe zeer zijn naaste omgeving ervan uitging dat ze (vrije exact) zijn woorden weergaven.
Het werd me een beetje te intiem allemaal, de complete kijk in iemands zeer fragiele en kwetsbare (compleet met speeksel verlies en al) bestaan, moet dat nu allemaal (zo) op tv?
Het was misschien voor Niek het beste. Maar dat zullen we niet weten. De beslissing om met de medicijnen te stoppen is niet genomen door Niek of door een verantwoordelijke en onafhankelijke arts, maar door een amateur begeleider die Niek dat heeft laten zeggen. Dat is tenminste het beeld dat de documentaire feitelijk schetst.
De behandelend arts heeft vervolgens blijkbaar de epilepsie-medicijnen daadwerkelijk gestopt, omdat hij/zij ervan overtuigd was dat het Nieks uitdrukkelijke wens was. De documentaire laat nauwelijks een andere interpretatie toe. De sterke indruk bestaat dat deze arts is misleid, of zich heeft “laten” misleiden.
Om aan alle twijfel een einde te maken dient te worden uitgezocht wie verantwoordelijk was voor het stoppen en op welke gronden dat is gebeurd. Zo’n onderzoek vindt ook plaats in gevallen waarbij twijfel is aan een correcte uitvoering van euthanasie. Hier gaat het om meer: de patient heeft zelf niet kunnen kiezen en niet kunnen beslissen.
Tenslotte: moet de wet rekening houden met de mogelijkheid dat ondersteunde communicatie bestaat ook al is daar geen enkel bewijs voor? Ik zou zeggen ja, maar dan ligt de bewijslast bij degene die het onmogelijke beweert. Zoals een Belgische rechercheur onlangs zei: als een paragnost het lijk daadwerkelijk weet te vinden, dan wordt hij ter plekke als verdachte opgepakt. Ze zijn in Belgie verder dan wij.
Je laatste zin: nou, mooi is dat dan zeg. Heb je geholpen iemand te vinden, heb jij út weer gedaan. Dat is het andere uiterste. Dat noem ik niet: verder.
Mijn reactie weg of spookt het hier? Ik zei dus: ik vind dat niet “verder”; als iemand heeft geholpen iets of iemand te vinden, kun je hem niet pardoes oppakken. Dat is al net zo bevooroordeeld.
Edit: ja dus, het spookt hier.
Het leek mij ook voor Niek het beste, zeker als je zo zwaar gehandicapt bent, maar dat zullen we inderdaad nooit ontdekken, ik kan me trouwens ook nauwelijks voorstellen dat een behandelend arts deze (pseudo) communicatie serieus neemt en zich op die manier heeft laten misleiden tot het stopzetten van de medicatie.
Ik ben benieuwd naar het vervolg.
Maar FC blijft omstreden, dat zou juridisch gezien nog wel eens een hele kluif kunnen gaan worden.
Zoals een Belgische rechercheur onlangs zei: als een paragnost het lijk
daadwerkelijk weet te vinden, dan wordt hij ter plekke als verdachte
opgepakt. Ze zijn in Belgie verder dan wij.
Waarop Constantia Oomen: ” ik vind dat niet “verder”; als iemand heeft geholpen iets of iemand te
vinden, kun je hem niet pardoes oppakken. Dat is al net zo
bevooroordeeld.”
Bevooroordeeld? Iemand die weet waar “het lijk” ligt en beweert verder niets van de moord te weten is buitengewoon verdacht en wordt terecht opgepakt. Geholpen? Je bent volgens de wet verplicht de politie in te lichten als je kennis hebt van een ernstig misdrijf. Dat hij beweert die kennis langs bovennatuurlijk weg te hebben verkregen is iets waar de politie niet in moet trappen.
De analogie met Niek is dat ook daar de recherche niet in de val mag trappen dat ondersteunde communicatie de mening van Niek weergaf.
Ze zijn in Belgie verder omdat ze daar hulp van paragnosten weigeren bij het ophelderen van misdrijven, terwijl de politie er hier nog steeds bakken met geld, tijd en energie aan spendeert.
Maar u bedoelde het ironisch?
Nee hoor, ik bedoelde het niet ironisch. Ik krijg soms informatie tot mij die volgens jouw ‘methode’ niet te verklaren is, maar ik begrijp het wel (hoe dat komt, volgens mij). Maar stel je voor dat men mij oppakt omdat ik die dingen weet, terwijl ik onschuldig ben. Dat kan gewoon ECHT niet. Eerst bewijs van een misdaad, dan oppakken.
Tja, wat is “oppakken”? Maar als iemand te kennen geeft zaken te weten die eigenlijk alleen de dader kan weten is dat voor politie voldoende reden om je te verhoren of te arresteren.
De kranten staan vol met verhalen waarbij aangehouden personen weer moeten worden vrijgelaten. Dus “eerst bewijs” gaat niet helemaal op.
Frank, het is een gevaarlijk goedje. Want als iemand toch onschuldig blijkt te zijn, zijn de rapen gaar. En juist Skepsis weet alles van mensen die onschuldig bleken te zijn, ook na jarenlange gevangenisstraf.
Wat je zegt maakt niet uit. Het Gebeurt. En wereldwijd. En helderzienden is een te verwaarlozen groep.
Toevallige voorbijgangers die enigszins passen in het signalement etcetera. Als ze onschuldig zijn en het systeem goed werkt staan ze snel weer op straat.
Natuurlijk, Frank, maar toch is het gevaarlijk te stellen dat iemand die iets (heel bijzonders) weet, zeer waarschijnlijk schuldig is. Ik zou dan heel erg schuldig zijn, want ik weet veel. En juist ik ben de onschuld zelve. 😀
Is it jouw vak, trouwens, Ger, of is de overeenkomst toevallig?
http://www.linkedin.com/pub/gerard-rinckes/32/268/157
PS: ga je mij nu ook arresteren? :p
Wat een treffende gelijkenis, die naam….
Nee Constantia, dat ben ik niet. Het is wel verschrikkelijk toevallig.
Google nog even verder als u me zo nodig wilt vinden.
Oppakken doet de politie alleen op grond van redelijke verdenking van betrokkenheid en dat lijkt me in het geval van de paragnost een duidelijke zaak. Het betekent niet dat hij “dus” schuldig is, maar verhoren is het minste wat de politie moet doen. En als hij zijn kennis niet anders kan verklaren dan verkregen via bovennatuurlijke weg dan zal hij net zo lang brommen tot hij met de waarheid komt. Of voor de rechter komt.
Blijft natuurlijk de kans dat hij puur toevallig op dat verlaten plekje in duinen stuitte waar het lijk ligt. Net zoiets als die naam van mij, maar dan nog een miljard keer kleinere kans. Of dat hij de kennis ooit verkreeg, maar er zich niet meer bewust van was door verdringing oid. Dan zal het onderzoek het moeten uitwijzen. Uitsluitend op dat ene feit zal hij niet veroordeeld worden.
Tenzij je pech hebt, want in Nederland zaten en zitten er maar al te veel onschuldig in het gevang.
Ok Ger, het is erg toevallig dus. En dat kan ook het geval zijn met iemand die dingen weet. Of het is geen toeval, maar het is toch niet wat je denkt dat het is.
Je moet zo iemand ook tegen zichzelf in bescherming nemen. Het kan maar zo zijn dat die persoon precies de spijker op de kop slaat door een kosmische grap (zou ik het noemen).
Maar soms weten sommige mensen, zoals ik bijvoorbeeld, iets, dat komt op specifieke wijzen binnen; wijzen die jij niet zult accepteren, maar die wel bestaan, bijvoorbeeld via dromen, uittredingen, bijna-dood ervaringen en wat dies meer zij (let op: ik zie deze fenomenen zeker niet als identiek).
Zo heb ik ook een indruk van dat jongetje dat in Wassenaar werd gevonden en waarvan men zegt dat het zelfmoord is. Ik zit daar af en toe aan te denken, om er iets over te zeggen. Want er klopt iets niet. Maar dan slik ik het maar weer in, wat heeft het voor zin als ik het zeg. Bovendien hecht toch niemand waarde aan wat ik zeg (haha, hoewel de “haha” in dit verband niet zo passend is). Maar ik ken mezelf en hoe het gaat met dingen waar ik een (sterke) indruk van heb. Spreek ik verder maar niet uit op het ‘gevaar’ af hier afgemaaid te worden (probeert men voortdurend, maar het lukt ze maar niet). Maar zulke zaken zullen jou wel erg pissed maken over mij (?), kan ik niet helpen Ger, ik ga niet ontkennen wie ik zelf ben en wat ik ‘zie’. Pas op dat je het kind niet met het badwater weggooit.
Het toeval kan inderdaad zeer grillig zijn. Het kan iemand de hoofdprijs in de loterij opleveren. Of aan drie mensen 10 jaar wegens moord, uitsluitend op grond van de getuigenis van drie vrouwen. Oorzaak: foute verhoormethoden, een OM dat wilde scoren en een rechter die dat best vond (Bredase moordzaak).
Daarom zullen er altijd meer onafhankelijke aanwijzingen moeten zijn in zodanig ernstige zaken. In het geval van de paragnost zal de politie bv. bij hem thuis naar sporen zoeken en als ze die vinden hangt hij alsnog.
Dat mensen dingen waarnemen buiten de werkelijkheid om staat voor mij overigens buiten kijf. U noemde dromen en dergelijke al. Intuitie is ook zo iets. Het gaat dan om het verwerken, het analyseren, van eerdere waarnemingen. Tot in de jeugd toe. Vanuit het onderbewuste kunnen dan herinneringen, ideeën en conlusies naar boven komen die soms logisch consistent zijn en met de werkelijkheid blijken te kloppen. Door sommigen “voorspellen” genoemd.
Zo kan de paragnost uit alle informatie via zijn omgeving en de media onbewust de juiste conclusie hebben getrokken dat het lijk op de zolder van Dorpsstraat 10 ligt. Bijvoorbeeld omdat hij zonder het te weten met de dader heeft gesproken, die zonder erg aanwijzingen losliet. Maar dat gaat dan weer niet op voor een vindplaats “ergens” in uitgestrekte natuurgebieden als bossen of duinen.
Nogmaals, het onmogelijke moet nooit worden uitgesloten, maar de bewijslast ligt bij degeen die het “onmogelijke” beweert. Alle grote wetenschappers hebben eens dat “onmogelijke” verdedigd. Ze worden pas geloofd als ook het bewijs is geleverd. En zo hoort het ook.
Heel mooi, Gert, dat jij dit net als ik weet: er is een waarneming die alle kanalen bundelt, en dan vaak gezien wordt als bovennatuurlijk. We zijn het met elkaar eens. En de rest laat ik hier maar zitten, aangezien het niet over astrale ervaringen gaat.
Wat een commotie. De waarheid is niet te achterhalen. maar een onderzoek? wie zal daar nu nog gelukkiger van worden?
Tobias
De skeptici, Tobias, de skeptici.
Tobias: ” Wat een commotie. De waarheid is niet te achterhalen. maar een onderzoek? wie zal daar nu nog gelukkiger van worden?”
Het volgende slachtoffer.
Het mag niet zo zijn dat men wegkomt met deze dubieuze praktijken. In het geval van Sylvia Millecam zijn er harde straffen gevallen en dat zal menig alternatieve genezer voorzichtiger hebben gemaakt.
Als ondersteunde communicatie door de wetgever wordt erkend als een serieuze zaak dan staat de deur wagenwijd open voor fraude, malversatie, misdrijf en andere egoistische motieven. Zelfs al gebeurde het met goede bedoelingen, en daar lijkt het hier op, dan nog moeten de grenzen van de wet worden gerespecteerd, zoals die er bij euthanasie ook niet voor niks zijn.
Onderzoek moet er voor zorgen dat ernstige fouten niet opnieuw worden gemaakt.
Ger ik snap uw punt. Zulke zaken blijven denk ik lastig/gevoelig. Maar ik heb het gevoel dat mensen vaak de neiging hebben als ze niet weten hoe iets werkt, graag willen aantonen dat het niet werkt. Juist bij dit onderwerp omdat Niek zelf ook niet in staat was direct met iemand te kunnen communiceren, onstaan snel kritische geluiden.
Je kunt misschien een heleboel dingen in deze documentaire in twijfel trekken. Maar wat denk ik niet in twijfel valt te trekken is: de liefde, tijd en zorg die Niek’s ouders hem gegegeven hebben. Naast het facilitaire communicatie verhaal, werd er ook een beeld gegeven van de gevoelsband tussen Niek en zijn ouders, wat door vader ook werd benadrukt.
Je punt over dat je met een onderzoek een volgend ‘slachtoffer’ kunt voorkomen ben ik het niet helemaal met je eens. Dat onderzoek zou dan natuurlijk mentale gevolgen hebben voor de ouders van Niek. Zij zullen zich wellicht schuldig gaan voelen, terwijl zij het beste met hun kind voor hadden. Je kunt er ook nog niet vanuit gaan dat Niek ‘slachtoffer’ is. Dat is te voorbarig.
Nogmaals, ik begrijp de kritiek, maar een lichte nuance is denk ik ook op zijn plaats.
Die mensen zullen er zijn, maar verstandige mensen willen bewijs dat het in ieder geval werkt, zie homeopatie. En in deze gevallen zou het bewijs heel simpel en goedkoop geleverd kunnen worden, dat is het frustrerende. De weerstand van ouders, behandelaars e.d. om te testen is onbegrijpelijk, tenzij zij liever niet de waarheid onder ogen zien en het vertederende sprookje willen laten voortbestaan.
Hoe pijnlijk ook, dat mag nooit een reden zijn om van onderzoek af te zien en de wetenschap buiten spel te zetten. Er wordt hier een heel apparaat in werking gezet met een twijfelachtig resultaat en mogelijke enorme kosten en valse hoop voor anderen.
Om het even in het extreme te trekken: morgen ga ik naar de decaan van de universiteit om te bespreken dat ik wiskunde wil studeren. Ik zal hem echter vertellen dat ik vind dat ik een handicap heb als het gaat om het beste uit mijzelf te halen en dat ik dat veel beter kan met Jan Willem Nienhuys aan mijn zijde als invuller van de tentamenvragen. Ik denk dat ik, bij gebrek aan degelijke artsenverklaringen, 30 seconden later op de gang sta. Ook krijg ik nog de vraag nageroepen: wat denkt u na de uni zonder Jan Willem te gaan doen?
Warom weigeren de betrokkenen een proef te laten doen?
Er zijn mensen die geloven ondanks kleine symptomen dat ze geen kanker hebben. Het is heel makkelijk om dat te bevestigen, een spreekuur of twee bij de arts en een paar dagen wachten op het resutaat volstaat. Maar ze weigeren steevast en gaan helemaal niet naar de dokter.
Kunt u dat begrijpen, zo’n irrationaal gedrag? Ik wel !
Het lijkt me redelijk duidelijk waarom ze geen proef willen laten doen… Ze zijn doodsbang voor de uitkomst. Eigenlijk weten ze rationeel wel dat het niet klopt… Maar het sprookje is veel te mooi, om je door de objectieven feiten te laten tegenhouden.
Dit bedrog geeft de ouders een goed gevoel. Plotseling is hun kind niet meer een zombie, maar maken ze zichzelf wijs dat ze er diepe emotionele gesprekken mee voeren. Dat hun kind eigenlijk enorm intelligent is, en niet slechts een wandelend kasplantje.
Je kunt het de ouders nauwelijks kwalijk nemen dat ze deze strohalm aangrijpen om zich van de realiteit te ontrekken, en van hun kind iets moois en wenselijks te maken. De droomwereld waarin ze zich begeven is zoveel mooier dan de wrede realiteit…
Ik snap ook wel dat de ouders zich aan die waan vast willen blijven klampen, hoewel ze diep in hun hart inderdaad veronderstel ik misschien toch wel weten, maar hoe gevoelig het ook ligt, toch vind ik een gedegen onderzoek absoluut op zijn plaats, zeker wat het stopzetten van de medicatie betreft en de factoren die daarbij een rol hebben gespeeld.
Kunnen we de link naar dit blog niet (via twitter) naar alle media doorsturen? In tegenstelling tot Tobias denk ik dat dit heel belangrijk is en dat er enorm veel (kwetsbare) mensen en mensen die belang hechten aan waarheid gelukkiger van worden als dit aan de kaak gesteld wordt. Maar zelfs de ouders van Niek, die toch ergens diep van binnen, blijkbaar heel ver weg gestopt, de waarheid wel moeten weten, zouden volgens mij gelukkiger kunnen worden als zei die waarheid onder ogen durven te komen. Pas dan kunnen ze zelf echt ‘met hun hart gaan kijken’. En dat gun ik iedereen.
Overigens sprak Niek volgens zijn moeder met zijn Poolse verpleegster in het Pools. Hij zou ‘alle talen spreken’, de interviewster is naar eigen zeggen niet eens verbaasd hierover … zie het interview in het blad ‘Van hart tot hart’ van mei 2009: http://www.vanharttothart.org/archief/pdf/2009-2.pdf
Toegegeven, Pepijn, dit soort zinnen wekken steeds meer vraagtekens op. Het lijkt allemaal een soort overcompensatie te zijn vanuit de naaste omgeving van Niek. Zingeving. Dat hoefde niet en het hoeft nog steeds niet. Het was zoals het was en Niek had een heel intense oogopslag. Dat alleen al was bijzonder genoeg.
Ik heb een aantal reacties verwijderd die gingen over het al dan niet anoniem reageren op kloptdatwel. Dat lijkt me meer een onderwerp voor https://kloptdatwel.nl/skeptisch-chatten/
Kun je die niet verplaatsen in plaats van cru verwijderen?
[Mod(PvE): voor zover ik weet niet en ik dacht dat het duidelijk was dat discussie over moderatie ook niet hier thuis hoort]
Omdat ik me zo machteloos voel heb ik de link naar bovenstaand stuk doorgestuurd naar NRC, Welingelichte Kringen, Zembla, Pauw en Witteman en Tegenlicht. Tja, ik doe ook maar wat. Heb geen idee hoe groot het bereik van deze site is maar dit onderwerp verdiend in mijn ogen alle aandacht.
Hebben jullie ideeen over wat ik verder zou kunnen doen?
Ik zat zelf nog te denken aan het schrijven van ingezonden brieven. Het stuk is overigens al wel goed gelezen gisteren: bijna 1.100 keer. Dat is ongeveer 4 keer zo veel als een stuk normaal hier op KDW haalt op de eerste dag.
Verder is het misschien een idee om specifiek columnisten op het stuk te wijzen?!
Steven de Jong, columnist bij NRC, had eerder een blog over Thiandi :
http://www.nrc.nl/stevendejong/2012/07/15/studeren-met-hersenbeschadiging-universiteit-onder-vuur-wegens-omstreden-hulpmiddel/
Ik heb o.a ook Steven de Jong een mailtje gestuurd met een link naar deze site. Ik krijg echter tot nu nergens reactie op. Frustrerend… Ik moet iets fout doen.
Misschien ben je te eager. Of te ongeduldig.
Dat zou beide heel goed kunnen!
Zelfkennis is de weg. (thumbs up)
Ik zou het eens bij Joop.nl melden. Dat is wel VARA, maar alles kleine beetjes helpen om DWDD op het rechte pad te helpen.
“Ondersteunde communicatie” mag niet worden geaccepteerd als een deugdelijke vorm van zich uiten door de patient, zonder dat er harde bewijzen zijn dat het ook werkelijk de patient is die “spreekt”. Hier een hypothetisch geval:
Mike is een jongen zoals Niek, zwaar gehandicapt, die zich alleen heeft kunnen uiten via ondersteunde communicatie. Mike verliest zijn ouders en erft een vermogen van 10 miljoen. Via de ondersteuner regelt Mike al zijn zaken. Na enige tijd beseft Mike dat hij al dat geld niet nodig heeft. Hij overweegt veel geld aan een goed doel te schenken. Bij nader inzien wil hij zijn ondersteuner, die hem altijd belangeloos heeft bijgestaan, een miljoen schenken. Bij de bank doen ze daar niet moeilijk over, via de ondersteuner verklaart Mike dat alles in orde is.
Als het slechter gaat met Mike komt hij op het idee om zijn ondersteuner in zijn testament te zetten. Ook de notaris doet niet moelijk, overtuigd als hij is dat Mike dat via zijn ondersteuner zo wil. Een jaar later overlijdt Mike en zit de ondersteuner weer bij de notaris. Hij blijkt alles te erven.
Niks aan de hand? Geen reden voor het OM om een onderzoek te starten?
Dit geval is misschien erg opgelegd, maar de voorbeelden kunnen zo subtiel gekozen worden als nodig is. In het geval van Niek gaat het niet om geld, maar om de keus geen medicijnen te nemen. Met fatale gevolgen. Alle reden om een onderzoek in te stellen, al was het maar om duidelijkheid te krijgen. Hoe moet men in de toekomst omgaan met ver-strekkende wensen van patienten die zich uitsluitend via een onbewezen vorm van ondersteunde communicatie kunnen uiten?
Grappig dat je nu met dit voorbeeld komt, nu er aandacht is voor onder druk aangepaste testamenten. Ik mag toch hopen dat een notaris in het geval van jouw voorbeeld ook kritisch is.
Iemand in die toestand is nooit handelingsbekwaam geworden en zal ouders of voogden hebben die over zijn (financiële) reilen en zeilen gaan.
Dat neem ik ook aan, maar als de ouders of voogden in dit soort flauwekul geloven?
Dan is de persoon reddeloos verloren, tenzij een ander voor je opkomt en de voogd of ouders uit de (ouderlijke) macht laat zetten. Maar ja, niet iedereen heeft een Peter R. de Vries naast zich wonen.
Ik heb het ondertussen ook bij de Volkskrant gemeld. Hoe komen we aan contact-adressen van columnisten? Ik ga nog eens op twitter kijken.
Wat ik er zoal verder nog meer over heb gelezen verwacht ik niet dat FC ooit enige juridische zeggingskracht zal krijgen, dus net wat Frank stelt, in die toestand kun je eigenlijk nooit handelingsbekwaam zijn, het lijkt me meer een psychologische opsteker voor de ouders en verzorgers, op zich niets mis mee natuurlijk, zolang ze er maar niet mee op de loop gaan en het in excessen ontaardt.
Ragnar764:
” Wat ik er zoal verder nog meer over heb gelezen verwacht ik niet dat
FC ooit enige juridische zeggingskracht zal krijgen, dus net wat Frank
stelt, in die toestand kun je eigenlijk nooit handelingsbekwaam zijn,
het lijkt me meer een psychologische opsteker voor de ouders en
verzorgers, op zich niets mis mee natuurlijk, zolang ze er maar niet mee
op de loop gaan en het in excessen ontaardt.”
—
Vervang juridische door medische.
Moet dat in dit geval nou juist niet worden uitgezocht?
Onder welke omstandigheden en onder wiens verantwoordelijkheid is besloten tot het stopzetten van de medicijnen. En om welke redenen.
Trouwens ook voor juridsche kwesties lijkt het me goed dat er beter goed naar gekeken kan worden wat er doorheen glipt. Thiandi is het (niet) sprekende voorbeeld van (mogelijk) fraude met diploma’s. Uw “ooit” is allang aangebroken als dit alles onweerlegd blijft.
Wat fijn om dit artikel te lezen. Ik was ook erg verbaasd over de documentaire over Niek en heb daarna ook het stuk bij DWDD gezien. Ik vond het heel vreemd dat er geen enkele kritische vraag werd gesteld over de methode. Ik werk zelf in de gehandicaptenzorg en had eerlijk gezegd nog nooit van de methode gehoord. Na wat speurwerk op internet bleek ook wel waarom…
Inmiddels ook wat filmpjes en artikelen over Thiandi gelezen en mijn verbazing blijft groeien. Hoe kan het dat een ernstig verstandelijk gehandicapte vrouw als Thiandi een opleiding volgt aan de universiteit? Ik vind het echt ongelooflijk dat een Nederlandse universiteit hiermee instemt..
Goed om te lezen dat hierover ook naar andere media geschreven wordt, dit verdient echt meer aandacht. Alleen al de valse hoop die het een heleboel mensen kan geven…
Ik wilde zelf ook reageren naar DWDD, maar zag via de website dat dit met max. 200 tekens kan, niet echt genoeg om er iets zinnigs over te zeggen.. Fijn dat dat hier wel gebeurt!
Goed werk!
Oordeel zelf:
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1043828
Zou u dat typen lukken met zo’n loshangend papiertje dat iemand anders ophoudt?
Een papiertje dat ook nog eens door de andere, vrije, hand van de ondersteuner wordt gestuurd?
Een oplossing was geweest een neutrale robothand. Iemand zonder kennis en zonder gevoelens over/voor het ‘object’, in dit geval: Niek.
Het argument van de universiteit in het geval van Thiandi is kennelijk dat het feit dat ze een VWO diploma heeft, reden is om haar toe te laten.
Dus als men bij het afnemen van het VWO examen in sprookjes geloofde, dan gelooft de universiteit daar ook maar in.
De universiteit geloofde in menselijk-zijn. En was menselijk. Als dat een fout is, is het een fout. Bij zo’n universiteit werken mensen, geen robotten. Ze hebben een hart, ze hebben emoties. Ook slimme mensen hebben dat soms.
Dat was nu juist helaas niet menselijk. Ten eerste is het als iemand voor piloot opleiden die nooit zal kunnen vliegen. Ten tweede geef je valse hoop aan veel ouders; die van ons kan ook wel eens piloot worden.
Ok, Frank, ik begrijp je reactie. Laten we in dit geval zeggen: de universiteit was menselijk op de onmenselijke manier. Zo beter?
Wat moet ik daar nu mee? De universiteit geloofde in menselijk zijn. Tja ik ben ook menselijk, maar als ik met behulp van een aantal mensen een VWO-diploma krijg, wil dat nog niet zeggen dat ik op een universiteit thuishoor. Misschien wel, maar daar ga ik niet over oordelen. Waar het uiteindelijk om gaat is dat iemand met veel hulp van anderen, die pretenderen haar gedachten te kunnen interpreteren, een diploma haalt, of moet ik zeggen krijgt? Op deze manier kan m’n kat ook wel een VWO-diploma halen.
Renate, je hebt soms geestige kanten. Dat met die kat. Je weet dat ik een zeer hoge pet van dieren op heb, dus je vindt alleen mijn bijval.
Ik zei ook: als dat een fout is, is het een fout (van de universiteit).
Als jouw kat dat zou lukken, wil ik hem wel van je overnemen. 🙂
Gewoon de juiste mensen meenemen, die pretenderen namens de kat de antwoorden op het examen te kunnen geven. Uiteindelijk is dit niet anders dan wat met Thiandi en Niek is gebeurd.
Let bij de genoemde link naar Uitzending Gemist, “Je zal het maar hebben, Kevin en Thiandi” ook op hoe Thiandi vaak midden in een zin wegkijkt, opstaat, een biertje wil pakken, etc … en hoe de ondersteuner haar bij de les trekt om de zin af te maken. Een zin die Thiandi blijkbaar helemaal niet “af wilde maken”.
aan Pepijn van Erp
van Hart tot Hart , mei 2009 , het intervieuw met Niek Zervaas heb ik net gelezen. En de rest ook –
In de Colofon van dat tijdschrift : Uitgave van Centrum voor Attitudinal Healing. te Moorveld.
Marianne Schoffeleers bespreekt het boek Healing met Engelen.
In het begin van het intervieuw staat : Huisvriendin Marianne opent de deur…
Maar ja, er zijn meer mensen die zo heten.
Ik vraag me af, Hoe is het mogelijk dat een jongen van 21 jaar op deze wijze en bewoording zijn visie en gedachten kan weergeven.
Niek werd omringd met levende Engelen uit de Healing school, met veel liefde.
Maar toch moeten de FC’s grondig onderzocht worden.
Als ik een journalist zou zijn, zou ik beginnen met dat tijdschrift van hart tot hart te lezen.
Dan wordt al heel veel duidelijk.!
Ik heb het tijdschrift nog niet verder doorgenomen. In mijn blog heb ik de ‘zweverige’ toestanden rondom Niek er bewust buiten gelaten, omdat het mij daar niet zo zeer om gaat. Het is denk ik echter niet helemaal toevallig dat het idee van FC ‘aanslaat’ in de gezinnen van Niek en Thiandi. Mensen die sowieso al geneigd zijn om allerlei spirituele ideeën serieus te nemen, zijn denk ik ook niet voldoende rationeel toegerust om te doorzien wat er echt gebeurt. Voor de duidelijkheid: een van Thiandi’s moeders is homeopathisch huisarts en homeopathie is ook niet veel meer dan een magisch denken.
Pepijn, nu doe je het toch doelbewust?: Erp’s Law erbij halen.
eh. nee niet doelbewust 😉 Ik typte eerst antroposofisch, totdat ik even checkte of dat wel klopte, niet dus, en het woord verving.
Je zocht de bekende weg dus op. 😉
Pepijn schrijft van die unieke zinnen, waarbij je je afvraagt of het zich beperkt tot dit topic.
(Zolang je het maar niet persoonlijk aantrekt.) Ba, en ik wil zo graag skepticus zijn 🙂
Wil je skepticus zijn, Theo? Je moet er niet over nadenken of je skepicus wilt zijn. Er schijnt ook een verschil te zijn tussen sceptische en skeptische heren. Alsof het allemaal al niet ingewikkeld genoeg is. Zoiets moet latent in je zitten, anders is het vrij kansloos.
Maar nu weer terug naar DWDD.
Ik ben die ik ben, sceptisch en openminded, dus met zachte ‘c’.
Ik hou het bij meneer de Vries die het heeft over een zombie en een kastplantje,
dat kunt u namelijk niet weten, u weet niet wat er in een persoon zoals beschreven (Niek) gebeurde, of niet gebeurde (net zoals u wilt) , mensen projecteren altijd hun ideeën op andermans geestesgesteldheid. Dat idee, dat hún kind een “zombie” was heeft ongetwijfeld meegespeeld in het zogenaamde openbaren van zijn talenten. (Stille schaamte voorbij, of de kleinerende vooroordelen van een samenleving.)
Je hebt hier een punt; dat wat Anthony doet, is ook een projectie, net als dat van de naaste kring van Niek.
Echter, Theo, er is toch een puntje ten favore van het boute standpunt van Anthony de Vries. Laat je gezonde verstand spreken. Je eerste indruk is (vaak/altijd) de juiste.
Mijn eerste indruk van Niek was: oei, oei. Dat is een heel zieke jongeman. Verbijstering, medelijden, weten dat het leven zo niet bedoeld is. Of ja, hoe moet je dat uitdrukken: het gezonde leven waarin men een voldoende/goed werkende geest in een goed werkend lichaam heeft. Een leven waarin iemand in ieder geval bewust kan stellen: dit is mijn leven en ik krijg genoeg kansen met wat ik in huis heb.
Weten dat je ernstig ziek leven beter niet moet rekken. Althans: niet volgens de natuur. Of je moet het zieke leven trachten te genezen, maar als het al zo ver heen is, of als dat niet mogelijk is, dan moet je de lijdensweg verlichten.
Maar hier stoten we onmiddellijk op ethische grenzen. Wie bepaalt wat goed is voor Niek, goed was voor Niek?
Er zou een kring van wijzen moeten zijn, van zeer zorgvuldig geselecteerde mensen uit diverse achtergronden. Want dit is geen eenvoudige kwestie.
In mijn geval zou ik zeggen: neem mijn leven onmiddellijk, als ik te zeer aan het aftakelen ben. Maar ik zeg dit bewust.
(Oei, ik zag dat jullie al zoveel meter verder zijn.)
Even op je reactie, het gaat dan alleen over deze Niek,
je moet altijd zéér voorzichtig zijn in het stellen van een “diagnose”.
Je hebt het over bv. een lijdensweg, ik vraag me af of mensen met ernstige mentale stoornissen lijden (menig volbewust mens gooit zich ook voor de trein.) Je praat dan van een ziekte, maar we hebben het over een geboorte (genetische) afwijking, daarin ligt enig verschil met de term ziekte. En het rekken van een leven, dat hangt inderdaad samen met de mate waarin er sprake zou zijn van een lijdensweg – en de lijdensweg verlichten, als je daarmee althans het beëindigen ervan bedoelt, wie gaat dat bepalen?
In het overige is dit zonder meer een afgrijselijk verhaal, mensen die op je begrafenis gaan dansen en swingen zijn helemaal doorgeflipt, en daardoor wellicht ook niet bijster toerekeningsvatbaar. (Op zulke gronden zouden ze ook elk gerecht doorstaan.)
Hallo Theo,
ja, daar stip je weer een zinnig punt aan.
Meteen een sprong naar je laatste zin: ook ik vond dat erg storend. “Can’t you feel a brand new day?” Voor hen zeker ja, verlost van de last (?).
Dat is trouwens nog een punt: als iemand zo zwaar gehandicapt is, heeft de familie die zo’n persoon op de wereld gezet heeft, de plicht hem tot het einde toe de verzorgen, ook al wordt de persoon 80 jaar? Als je eigen leven er daardoor compleet aan onderdoor gaat? Als jij je niet meer kunt ontplooien, omdat iemand maar hulpbehoevend blijft, tot in de grijze dagen der dagen. Ik zou het niet kunnen, ik zeg het eerlijk.
En vervolgens: wie gaat het dan wel doen, en wie moet er dan zijn leven opofferen?
In de natuur is het een stuk harder en sneller opgelost. Maar ja, de mensen zijn het ‘buitenaardse’ ras op de aarde, en ze doen alles – bijna alles – anders dan de dieren en de planten.
Ik ben naarmate de commentaren hier vorderden, steeds ‘somberder’ geworden over het hele verhaal Niek. Ik heb er zelfs bijna een kater aan overgehouden.
Dingen die Pepijn aandroeg, had ik zelf nog niet bekeken, en ik vind het ronduit meer dan schokkend, dat mensen het wezen van een mens die niet kan spreken …… (iets daarmee doen). ### ik censureer mezelf hier, maar een grof woord.
Ik had een onaangenaam gevoel tijdens de docu – en Rob had gelijk: het is eigenlijk heel goed dat de documaker dit zo in beeld gebracht heeft, het vertrouwen won van de familie en vrienden, want anders hadden we het nooit geweten – het voortdurende geknuffel met Niek, die oma bijvoorbeeld. Hem steeds kusjes geven, hem dicht tegen zich aandrukken, het voortdurende geleur met hem alsof hij een knuffelbeest is.
Het lijkt er meer op dat ze hem gebruikten als pleister op hun eigen sores. Wie zegt dat hij dat fijn vond, dat voortdurende geaai, gekus, dat kleffe omhelzen van iedereen?
“Niek wil je nu knuffelen”. Wie zegt dat eigenlijk? En als hij dat eigenlijk al niet fijn vond, hoe kon hij zich dan verzetten? Door te slaan en te tieren… Misschien was hij murw geslagen, wie weet wat hij voelde.
“Zullen we dansen?”
Wie heeft dat verzonnen?, misschien was het totaal niet Niek.
En dat mensen nu doorgaan met boodschappen doorgeven ‘van Niek’, waarom?
Ik kan daar een antwoord op geven: ze zijn verslaafd, ze zijn er in gerold, en de stroom blijft doorgaan, de stroom die waarschijnlijk niet eens van Niek kwam. Je ziet het aan Robbert van den Broeke en Stan Pluijmen (voor de mensen die dit een beetje gevolgd hebben): ook die kunnen maar niet stoppen.
Hé Pepijn, over antroposofie gesproken. Vanavond 21:35 op Ned3 in het programma ‘De hokjesman’ gaat de presentator in de rol van antropoloog (merk het verschil op! 😉 ) op bezoek bij sub-culturen, vanavond de antroposofische wereld.
Citaat nu.nl/tvgids
De Hokjesman verdiept zich in de antroposofie – spirituele filosofie en occulte wetenschap – gebaseerd op de leer van Rudolf Steiner (1861-1925). Het in pacht hebben van de wijsheid zoals de antroposofie die leert, verplicht tot het verspreiden en toepassen ervan op veel terreinen. Zoals vrije schoolpedagogie, heilpedagogie, euritmie, spraakvorming, kunstzinnige therapieën, antroposofische geneeskunde, sociale driegeleiding en biologische landbouw. Onze Hokjesman onderzoekt deze opmerkelijke combinatie van wetenschap en mystiek en hij aanschouwt hoe deze zelfbouwpakket-religie-zonder-god leidt tot een worsteling tussen de aanhangers onderling en de non-believers.
EDIt: ondertussen heb ik het gezien, heel leuk programma, ik heb bij het ´Skeptisch chatten´ een stukje over geschreven omdat dat me een betere plek leek.
En vergeet niet de opmerking dat je nog heel wat aan al deze antroposofische kennis zou kunnen hebben na je verscheiden.
Maar wel interessant om eens kennis van te nemen, ik blijf me steeds weer verbazen over het feit hoe creatief en fantasierijk mensen wel niet kunnen zijn in het ontwerpen van hun eigen mens en wereldbeeld.
–
Of soms naar aanleiding van de uitzending van vanavond. “De Hokjesman”. 🙂
Nog een kanttekening bij Uitzending Gemist, “Je zal het maar hebben, Kevin en Thiandi”.
Regelmatig wordt gesteld dat de ondersteuners te goeder trouw zijn. Ze zouden er in geloven en onbewust de teksten voor Thiandi of Niek uittikken. Kijk naar dat filmpje. Gelooft iemand dat de daar optredende ondersteuners niet weten wat ze doen? Ik zie daar mensen willens en wetens de kluit belazeren, om het nou maar eens stevig neer te zetten.
Of dat werkelijk zo is moet eindelijk maar eens worden uitgezocht, nu het er naar uitziet dat er slachtoffers vallen.
Ik bekeek de documentaire net argeloos op uitzending gemist, was onthutst, en ging vervolgens op zoek naar een plek waar wat commentaar wordt gegeven op het fenomeen gefaciliteerd communiceren.
De documentaire toont ontroerende toewijding en zorg. Maar: een jongen die niet spreekt of naar school gaat kan spontaan schrijven? Kan met een vinger typen terwijl hij naar het plafond kijkt? Uit zich prachtig filosofisch terwijl hij alsmaar als een baby wordt toegesproken? De associatie met een ouija board is onontkoombaar. Onbegrijpelijk dat deze documentaire over zo’n precair onderwerp zonder verder kanttekening wordt uitgezonden door de NRCV.
[Van de facebook pagina van Niek Zervaas]
WIJ ZITTEN AANSTAANDE MAANDAG AAN TAFEL BIJ DE WERELD DRAAIT DOOR!
Lieve mensen,
Graag deel ik Niek’s woorden, die hij heeft doorgegeven voor de filmpremière in Amsterdam afgelopen zaterdag. Het was een prachtige happening met heel veel mooie mensen. De hoofdredacteur van de NCRV bedankte Niek voor de film. Hij noemde hem een echte levenskunstenaar.
Aanstaande maandag zal de film op TV zijn op ned 2 bij de NCRV.
(…)
In trotse dankbaarheid,
Patty en Reinier
—
Geliefde aanwezigen,
Vergun het mij mijn grote, grote dank uit te spreken naar mijn dierbare vriend Rishi. Bij onze eerste ontmoeting, tijdens mijn aardse leven keken wij elkaar in de ogen en de herkenning was onmiddellijk daar. Onze zielsverwantschap heeft hem gedragen gedurende het gehele proces, waarin de film tot stand is gekomen. Het voortraject, de opnames, de samensmelting van alle beelden, teleurstellingen, tegenslagen, tijdsdruk. Daadkracht en grenzeloos vertrouwen zijn bondgenoten geweest. Weet geliefde vriend, deze trouwe vazallen zullen je je leven lang niet meer verlaten.
Er heeft zich een groot aantal mensen om je heen geschaard waarmee jij deze productie, EEN DANSEND HART, jouw “levenswerk” hebt kunnen voltooien. Ook over hen wordt hemelse dank uitgestrooid.
En natuurlijk staan ook mijn ouders in de schijnwerpers, die dienstbaar aan de eenheid, alles hebben gedaan om deze productie mogelijk te maken. De onmisbare hulp van mijn geliefde tante M., oma, mijn oom en neef, mijn geliefd NIEKteam, alle zielsverwanten, die zich hebben verbonden met de Cirkel van Liefde.
Samen zetten jullie de passie en missie van mijn leven voort:
De liefde op aarde te verspreiden.
Op het beeldscherm wordt de beleving van mijn leven via beelden geprojecteerd.
(…)
Weet, dat hier op grootse wijze feest gevierd wordt, want een DANSEND HART is niet voorbehouden aan fysieke lichamen, die zich verbinden met tekst en beelden, die zij nu waarnemen op het filmscherm. Weet dat uitbundige vreugde uitstraalt vanuit de Bron waar de zielenkrachten in hemelse sferen zich verenigd hebben en massaal en uitzinnig van vreugde meedelen en meedansen in jullie aardse beleving.
Niek, Eeuwig Stralend Licht in de Liefdevolle Bron
via Marianne Lens, bronvertaler
De discussie is inmiddels enigszins genuanceerder, dus reageer toch maar weer even. Wat ik de ouders heel graag zou willen vragen: waarom hebben jullie zelf niet leren communiceren met FC? Als een begeleider het kan leren, waarom zij niet? Die vraag is bij DWDD volgens mij ook niet gesteld.
Overigens denk ik dat de waarheid over dit onderwerp wel ergens in het midden zou kunnen liggen (zoals bij zoveel van dit soort onbewijsbare zaken): het bestaat, maar er zijn helaas mensen die er misbruik van maken. Maar da’s mijn idee uiteraard.
ps. Constantina, ik mag je wel 😉
Hallo Monique, en mooi dat je er weer bent. Dank je. ☺
Er zijn meer mensen die vragen willen stellen aan de ouders, maar ze hebben hun zoon verloren. Er komt hopelijk een moment dat ze zich sterk genoeg voelen. Ze zullen zich, vermoed ik, toch bedreigd voelen door de stevige kritiek die nu optreedt. Dat is een bittere pil, maar als ze eerlijk zijn, hoort dit juist en vooral bij het sterker worden. Het ‘spirituele’ dat zo sterk is opgetreden in hun leven. ‘Spiritueel’ kun je óók zien als de vuurproef der vuurproeven.
Niet een docu maken die (voor sommige mensen) schitterend voor het oog en hart is, met vogelvluchten boven bossen en zeggen dat Niek nu eindelijk vrij is, maar oog in oog met een genadeloze, meer allround, spiegel staan, en dan nog steeds je hoofd boven water weten houden.
Deze blik bleef me bij (circa 44 minuten van de docu). Ik vind dat de ouders, familie, vrienden etc. van Niek regelmatig vreemd tegen hem praten, als een baby (op dit moment bijvoorbeeld, die circa 44 minuten); hoe valt dat te rijmen met het feit dat ze hem tegelijkertijd zien als een verlichte, wijze ziel?
Het antwoord op deze vraag is inherent aan wat er al staat in deze reactie.
Ook ik was enigszins verbaasd over de uitzending van DWDD en later nog meer verbaasd over het verhaal van Thiandi. Een publieke omroep die kwakzalverij promoot en een universiteit die een dure studieplek weggeeft aan een ernstig zwakzinnige in plaats van een kansrijke student.
Het zal me niet verbazen als de genoemde assistenten ook met publiek geld worden betaald, want de maatschappij moet immers ernstig zwakzinnigen eens kans geven op universitair onderwijs, aldus de moeder van Thiandi.
Ik snap de geïnstitutionaliseerde? tolerantie voor dit soort oplichterij niet, helemaal niet in tijden dat we al met minder af moeten.
Al dit geld had m.i. veel beter kunnen gaan naar echte zorg en onderwijs.
Je kunt overigens nog steeds communiceren met Niek. Via zijn bronvertaler Marianne Lens, voor een kleine vergoeding (meestal tussen de € 10 en € 20): http://www.niekzervaas.nl/niek_site/Publicaties_-_Publications/Artikelen/2011/8/23_NIEUWSBRIEF_NEWSLETTER_2.html …
Ai, dat is wel een beetje wrang.
Ik dacht eerst nog dat het een niet gewijzigde pagina was omdat er Publicaties_-_Publications/Artikelen/2011/8/ in de URL staat. Maar dan scroll je naar beneden en blijkt dat ze al bij leven op afstand met Niek kon communiceren en dat dat voortgezet is nadat Niek zijn lichaam verlaten heeft. Zouden Thiandi´s FC´ers ook aan op afstand kunnen communiceren doen?
Wat? Is het geen fout. Nee, dit kan echt niet. Nu begin ik toch te denken dat er hier meer in het spel is dan naïviteit en projecties veroorzaakt door gevoel van tekortkomen.
Nee maar, dan dacht je na Robbert van den Broeke alles gezien te hebben. ☹
Foutje bedankt. Of zou het inmiddels via mediumschap gaan.
Bah, zo’n mens zou je toch wel eens even stevig bij de oren willen pakken.
En die ouders gaan daar in mee?
Hallo, dit verhaal wordt zwarter en zwarter. Zo langzamerhand zou een onderzoek van justitie op zijn plaats zijn.
In 2012 verscheen er voor het eerst een artikel waarin een voormalige facilitator, Janyce Boynton, vertelde hoe ze zichzelf had misleid. Ze fungeerde als hulphand voor Betsy, een autistisch meisje dat niet kon spreken. Toen dit meisje steeds opstandiger werd en haar in het gezicht sloeg, kreeg ze het idee dat dit misschien kwam omdat ze thuis seksueel werd misbruikt. De boodschappen die er via het letterbord doorkwamen, leken dit te bevestigen. De politie werd ingeschakeld en het meisje werd uit voorzorg meteen uit huis geplaatst, evenals haar broer. De (ad litem) voogd van Betsy zorgde ervoor dat er een gecontroleerde test plaatsvond. Daarbij moest Betsy onder meer een aantal plaatjes benoemen. Janyce kreeg ook plaatjes te zien, maar dat waren meestal niet dezelfde. Toen bleek dat het autistische meisje alleen kon vertellen welke plaatjes haar helper had gezien en nooit wat zij zelf had gezien. Het artikel is online als pdf beschikbaar en de moeite waard:
Boynton, Janyce (2012). Facilitated Communication—what harm it can do: Confessions of a former facilitator. Evidence-based Communication Assessment and Intervention, 6(1), 3-13.
http://dx.doi.org/10.1080/17489539.2012.674680
In de VS was er in 2007 nog een geval waarbij een vader (Julian Wendrow) 80 dagen in hechtenis zat omdat zijn dochter via een hulphand had verteld dat hij haar jarenlang misbruikt had. Ook in dit geval was de gefaciliteerde communicatie onjuist.
Ongelofelijk, met een beetje kritische stellingname t.a.v. FC schijnt het ook in de U.S droevig gesteld te zijn.
Maar mensen geloven blijkbaar wat ze willen geloven, zeer zeker als het diep trieste gevallen betreft, dan schijnen alle gezonde kritische vermogens weg te vallen.
Welcome back. ❀
Bedankt voor de link. Het is blijkbaar keer op keer nodig dat er tegengeluid komt. Ik kan me bijna niets ergers voorstellen dan onschuldig veroordeeld te worden. Dat niemand je nog gelooft, dat je opgepakt wordt en iedereen je voortaan scheef aankijkt. Terwijl je door de totale shock nauwelijks nog weet hoe je je moet weren.
Ik heb nu de tekst helemaal gelezen. Het is een indrukwekkend en dapper verslag. Maakt veel duidelijk over hoe mensen mee kunnen gaan in het idee dat FC echt werkt. Ik voeg het toe bij de links in het artikel.
Als ‘facilitators’ worden op de site van Niek de volgende namen genoemd: ‘Jeroen, Marty, Marianne, Belinda, Patries, Dieneke, Carin faciliteren, ondersteunen mij.’
http://www.niekzervaas.nl/Niek_Site/Communicatie_-_Communication.html
Of deze Marianne Lens de Marianne uit het lijstje facilitators is, kan ik niet zo snel achterhalen. Wel is zij waarschijnlijk van grote invloed geweest op de spirituele teksten die van Niek zouden komen, zie http://www.wanttoknow.nl/inspiratie/gastcolumns/het-verhaal-van-niek-zervaas/
Ach Pep, is het nodig dat jij in dit geval – als skepticus zijnde – mij steeds meer in de armen van skeptici drijft. Want dat doe je. Ik had zelf niet verder gezocht in de kringen van Niek. Ik vind dit echt niet zuiver. Ik begin te denken dat er inderdaad actie ondernomen moet worden tegen de eindeloze uitbuiting van vage kanalen en overleden mensen. Hun een stem te geven die niemand kan controleren.
Zijn we weer beland bij mensen zoals Derek Ogilvie, Robbert van den Broeke en Janny Post? Robbert heeft bij veel mensen nog voor veel vertier gezorgd moet ik zeggen, maar dat staat los van de misleiding, die geen vertier is.
En die misleiding is nog steeds niet opgehouden.
Het begint er steeds meer op te lijken dat we hier te maken hebben met een internationale sekte. Ondanks het feit dat bedrog wel vaststaat, blijken er tientallen mensen te zijn die “geschikt” zijn als ondersteuner. Zij leren het ongetwijfeld van elkaar en hebben bijeenkomsten. Ook zullen ze waarschijnlijk afstemmen wat een bepaald slachtoffer aan gecreëerd verleden en talenten heeft. Als dat misgaat blijkt Niek bv. ook nog Pools te spreken. Eigenlijk alle talen.
Sekteleden weten vaak ongemerkt door te dringen in belangrijke postities en behartigen daar de belangen van de sekte. Je zou bijna denken dat Thiandi’s decaan, Prof. Dr. Marijk van der Wende van het AUC, tot de sekte hoort gezien haar weigering om Thiandi zelfs maar de simpelste toets af te nemen die kan aantonen of zij het is die de studieresultaten behaalt, of haar ondersteuner.
Aan de andere kant, Marijk van der Wende heeft een flinke lijst van publicaties. En wel uitgerekend op het gebied van toelatingseisen voor studenten en de kwaliteit van scholen en universiteiten, Zij heeft het meest te verliezen met het naar buitenkomen van de enorme blunder bij de toelating van Thiandi. Zelfs al houdt ze het op de formele grond van Thiandi’s VWO-diploma, dan nog moet zij haar goedkeuring geven aan de frauduleuze tentamens aan haar universiteit.
Zelfs van der Wende zal toch moeten toegeven dat er niets wetenschappelijks is aan de brieven die Niek Zervaas stuurt vanuit het hiernamaals. Ik mag tenminste hopen dat deze hooggeleerde dame haar publicaties niet daarvandaan betrekt. Niek’s “toespraak” vanuit gene zijde, “vertaald” door Marianne Lens, tijdens de premiere van de documentaire [zie een eerder post] bewijst toch hoe bij deze sekte fantasie en werkelijkheid doorelkaar heen lopen.
Gezien de schade die deze sekte in de VS al heeft aangericht, zie de bijdrage hierboven van Rob Nanninga, gezien de examenfraude en de duistere manier waarop Niek Zervaas aan zijn einde kwam, wordt het tijd dat deze hele sekte door justitie onder de loep wordt genomen.
Prof. Dr. Marijk van der Wende, decaan van het AUC, kan nu inderdaad niet meer terug. Ze heeft Thiandi eerder gebruikt om reclame te maken voor haar University College en staat zich erop voor dat ze “diversity” en “inclusion” hoog in het vaandel heeft staan.
Hopelijk beseft Van der Wende inmiddels dat ze een blunder heeft begaan. Maar ze kan geen testje met Thiandi organiseren om haar vervolgens geruisloos te laten verdwijnen, want de moeders van Thiandi zullen ongetwijfeld alle juridische middelen en hun omvangrijke netwerk inzetten om daar tegenin te gaan. Het zou een rel worden. Van der Wende kan alleen hopen dat de belangstelling overwaait. Dat is ook gebeurd nadat de Volkskrant er een zeer kritisch artikel over publiceerde. Dat stuk is snel doodgevallen.
Veel mensen gaan in gefaciliteerde communicatie geloven omdat ze zich niet kunnen voorstellen dat de facilitators zichzelf misleiden (of bedrog plegen). Bij Thiandi zijn de facilitators geen onnozele lieden, maar vaak hogerejaars studenten en soms afgestudeerden. Zoek bijvoorbeeld met Google op: site:nl.linkedin.com “facilitated communication”. Dan vind je er al drie. In de documentaire over Thiandi zag je ook Rik, een ouderejaars student sociale wetenschappen in Utrecht.
Ik heb eerder geprobeerd te verklaren hoe facilitators het idee kunnen krijgen dat ze niet zelf verantwoordelijk zijn voor hun handelingen: http://www.skepsis.nl/skepter194-willoze-handelingen.pdf.
Toch vind ik het moeilijk om te geloven dat facilitators ook een examen of tentamen kunnen maken zonder te beseffen dat zij zelf de antwoorden bedenken of op z’n minst actief meehelpen. Ik weet niet hoe ze dit voor zichzelf verantwoorden.
Misschien helpt een aanklacht tegen Prof. Dr. Marijk van der Wende, decaan van het AUC, wegens fraude: het onder haar verantwoordelijkheid bewust toekennen van wettelijk erkende diploma’s op basis van onder zeer verdachte omstandigheden verkregen studieresultaten.
Dan zal zij, of wie er bij de universiteit dan ook over gaat, zich voor de rechter moeten verantwoorden. En een proef die de deugdelijkheid van ondersteunde communicatie in dit geval moet aantonen, zal daar dan zeker deel van uitmaken.
Het lijkt mij dat de fraude des te ernstiger is naarmate de studie vordert en zeker als ook daadwerkelijk een diploma zou worden uitgereikt. Ze zal toch wel eieren voor gaar geld kiezen? Of tenminste een goeie advocaat…
Wie kan zo’n aanklacht indienen?
Vermoedelijk moet je zelf benadeeld zijn om iemand voor fraude te kunnen aanklagen. Er zijn overigens genoeg universitaire deskundigen die heel goed weten dat het onzin is, maar zij hebben vermoedelijk geen zin om zich hieraan te branden. De publieke opinie kan zich ook tegen je keren als je naar het schijnt een gehandicapte aanvalt, want de meeste mensen verdiepen zich niet in de feiten.
@retweeter. De documentairemaker kun je waarschijnlijk weinig verwijten. Niemand zou aan zo’n documentaire meedoen als de maker de intentie heeft de hoofdpersonen onderuit te halen. Je moet eerst vertrouwen opbouwen voordat je zo’n documentaire kunt maken. En als je dat vertrouwen beschaamt, zul je niet opnieuw zoiets kunnen maken. Volgens mij mogen we de documentairemaker dankbaar zijn dat hij heeft laten zien wat hier aan de hand is. Anderen kunnen er nu beter over oordelen. (Dat geldt naar ik aanneem niet voor autocue-lezers zoals Matthijs van Nieuwkerk, en de redactie van zijn programma moet je op de eerste plaats zien als ronselaars die gasten moeten werven.)
Het is naar mijn oordeel de taak van wetenschappers om hier in het openbaar kritiek op te leveren. Zij weten heel goed dat FC niet werkt en kunnen daar ook met gezag over spreken of schrijven, maar ze laten zich bij voorkeur niet horen, omdat ze zich zelden geroepen voelen om zich met onzin bezig te houden . Daarom is het helaas nodig dat er skeptici bestaan.
Tja daar zit natuurlijk wel iets in, dat vertrouwen opbouwen, maar ik citeer nu weer even een alinea van de website van de documentairemaker zelf:
‘Op filmmaker Rishi Chamman heeft Niek grote indruk gemaakt. “Niek heeft van zijn beperking zijn kracht gemaakt. Die jarenlange stilte heeft iets opgeleverd. Hij kijkt anders. Hij zegt ‘Kijk met de ogen van je hart’. Het is een intuïtieve manier van kijken. Alle etiketten vallen weg.”’
Zo´n zin zou dan toch niet nodig moeten zijn.
Is overigens hier te vinden: http://www.rishichamman.nl/wordpress/?p=323
Bovendien vind ik dat de manier waarop de docu is gemaakt erg bijdraagt aan de begoocheling.
O.a de stem van Niek die ‘zijn’ verhaal vertelt draagt hier lekker aan bij.
En die begoocheling heeft flink effect gehad gezien de meeste reacties op internet.
Ik vind het een erg manipulatieve documentaire.
Het lijkt me dat iedereen die een diploma heeft gehaald zich benadeeld kan voelen omdat de waarde ervan om deze manier onderuit wordt gehaald.
Maar afgezien daarvan. Als het OM op de hoogte wordt gesteld van een duidelijk vermoeden van fraude, dan moeten ze dat toch op zijn minst natrekken? Het enige dat ik op hun site kon vinden was dat via de anonieme kliklijn te doen. Aan anoniemiteit heb ik daar geen behoefte, wel aan een degelijk verhaal met verwijzingen. Dat gaat slecht via de telefoon.
@Rob_Nanninga
Net toen ik aan een verband met hypnose begon te denken kreeg ik uw verhandeling onder ogen. Zeer verhelderend. Daar blijkt volgens mij uit dat er veel raakvlakken zijn, maar ook duidelijke verschillen. Tijdens het lezen kwam ik op het volgende, tenmiste als u dat niet ook aanstipte – ik heb het globaal gelezen,
Zouden de ondersteuners zich in een geimproviseerd toneelstuk wanen, waarin ze de rol van Thiandi zo goed mogelijk menen te moeten spelen? De één gaat het beter af dan de ander, zelfs als er de wil is. Dat geldt ook voor het vermogen tot toneelspel: het zich in een andere persoon inleven. Het zou verklaren waarom ze het niet als bedrog zien: het is toch een spel dat je zo goed mogelijk probeert te spelen?
Het verklaart overigens niet waarom ze buiten speeltijd vasthouden aan hun rol. Misschien zou dat anders het spel van anderen verstoren. Of ze zien het als een permanente rol.
Niek’s begrafenis zoals die in de documentaire was te zien had alle kenmerken van een sektarische ritueel. Niek leek wel geslachtofferd en ze dansten op zijn graf. Vervolgens verschenen er allemaal berichten van Niek uit het hiernamaals. Websites die aan hem zijn gewijd stellen hem voor als een heilige. Het lijkt haast of zijn wederopstanding al wordt voorbereid. En, zoals Pepijn meldde, er wordt al dik geld aan verdiend, gezien bv. de mogelijkheid voor (goed)gelovigen om à €20 met Niek te communiceren. Is trouwens duidelijk of deze ondersteuners een “kleine vergoeding” vragen voor geleverde diensten?
De enige effectieve manier om een voet tussen drempel en deur te krijgen zal toch via afvalligen zijn. Mensen die inzien voor welk onheil ze medeverantwoordelijk worden gemaakt en die het met hun geweten niet overeen kunnen komen om daar verder aan mee te werken.
Laat dit een oproep zijn.
Deze site geeft meer inzicht in de organisatie:
http://www.samens.nl/
Moeder van Niek en haar zus zijn daar de drijvende kracht.
Kijk bv, onder “wie zijn wij”, “bijeenkomsten”, “communiceren”,…
Onder dat laatste kopje staan links naar internationale websites.
Zoals: http://soe.syr.edu/centers_institutes/institute_communication_inclusion/default.aspx
Van de Syracuse University(!)
“Facillitated Communication” heet daar nu “Communication and Inclusion”. Een wijder begrip, ze willen kennelijk van de slechte naam af. Je kunt daar zelfs training videos bestellen om het ondersteund communiceren onder de knie te krijgen.
Op de controverse wordt uitgebreid ingegaan:
http://soe.syr.edu/centers_institutes/institute_communication_inclusion/Research/authorship_and_controversy.aspx
Maar waarom ook daar geen melding van de allersimpelste toets: kan de ondersteuner iets reproduceren dat hij zelf niet weet?
Overigens heeft de decaan van Thiandi, Marijk van der Wende, volop de gelegenheid gehad deze dubieuze Amerikaanse wetenschappers te leren kennen: blijkens google bezoeken ze dezelfde internationale congressen.
Dit is een tv-verslag van het door Rob Nanninga genoemde geval van beweerd seksueel misbruik:
http://abcnews.go.com/2020/video/moment-truth-15310056
Te zien is hoe voor de rechter een ondersteuner, facilitator, probeert te bewijzen dat het de gehandicapte is die spreekt. Ze moet het simpele proefje doen: bij haar afwezigheid wordt de gehandicapte een vraag gesteld die de facilitator bij terugkomst moet laten beantwoorden.
Zelfs in de rechtszaal wordt in eerste instantie geprobeerd hiermee te frauderen door de ondersteuner een koptelefoon op te geven die het verstaan van de gestelde vraag onmogelijk zou maken. In feite ging het om een koptelefoon die het geluid juist versterkte door achtergrondruis weg te drukken!
En inderdaad valt de ondersteuner door de mand: ze kan alleen onzin typen.
Maar dan komt de bekende smoes: de gehandicapte “tikt” nu: ik ben bang”. En daar wordt de verklaring voor de foute antwoorden gelegd. Hemeltergend.
Het wordt tijd dat het Amsterdam University College hetzelfde proefje doet.
Ik heb organisatie SaMens bekeken. Ze willen op hun wijze de gehandicapten en fam. ondersteunen.
Iheb geen facebook, anders zou ik meer te weten komen over b.v. Marianne Lens, deBronvertaler van de overleden Niek. Pffft. Zij is ook : Lichtwerker , Reiki , Astrologie , Meditatie
Het is echt de moeite waard , zoals Pepijn van Erp aangaf , http://www.vanharttothart.org van mei 2009 waarin het intervieuw met Niek staat en lees de colofon.
Ik heb 2 namen nagezocht en zag : persenal Reading , Attitudinal Healing , Cursus in Wonderen ,
The Work of Byron Katie , Centrum voor Miracles-Studies …
Dus kunnen de FC’s uit die hoek komen.
Want…je moet wel een heel sterk Geloof in jezelf hebben om zoiets te kunnen doen.
Op mijn I-Pad kan ik geen reply’s openen. heb geen computer.
En niet vergeten te vermelden dat in de Raad van Advies van het blad o.a ‘ Irene
van Lippe-Biesterfeld, auteur, begeleidster van veranderingsprocessen‘ zit.
Beste Pepijn van Erp,
Waarschijnlijk zal je het al gelezen hebben.
Ik was een dag achter met de krant… NRC. 28 febr.
Blz. 14 Opinie. Column Jan Kuitenbrouwer.
Over “Een Dansend Hart”
Ik weet nu nog niet of het me zal lukken een reactie met wezenlijke aanvullingen te sturen naar het NRC, opdat de mensheid kan lezen over charlatans en er een onderzoek komt naar de werkwijze van de kliek FC’s rondom Niek. Het lijkt inderdaad een sekte geworden !
De documentaire maker zegt zelf spiritueel getint te zijn.
De column geeft een aanzet om op te reageren.
Met vriendelijke groet,
Marianne den Ouden.
verstuurd vanaf Marianne’s iPad
Op 22 feb. 2013 om 16:24 heeft “Disqus” het volgende geschreven:
Ik heb alleen de slotzinnen die hier op de site geciteerd zijn gelezen van die column. Ik had zelf vorige week een ingezonden brief naar NRC gestuurd en toen die daar geweigerd werd naar de Volkskrant. Maar zonder succes dus. Blijkt dus maar weer eens dat we eigenzinnige columnisten nodig hebben om de kwalijke kant van de zaak onder de aandacht te brengen.
originele versie
downloaden
afdrukken
Een hardnekkig bijgeloof
Jan Kuitenbrouwer | pagina 14 – 15
In de Volkskrant werd afgelopen maandag ingegaan op de zaak Niek Zervaas, waarover ik het hier vorige week ook had. De NCRV zond een documentaire uit over de meervoudig complex gehandicapte Niek, die als zwaar verstandelijk beperkt wordt beschouwd maar op zijn zeventiende ineens spirituele verhandelingen gaat schrijven dankzij ‘facilitated communication’ (FC). Uiteindelijk laat hij langs dezelfde weg weten geen medicijnen meer te willen en kort daarna is hij dood. Maar facilitated communication bestaat helemaal niet, het is een verzinsel, net als satanische boodschappen op Marlboro-pakjes, spontane menselijke ontbranding en het monster van Loch Ness. De maker van Een Dansend Hart begrijpt alle kritiek niet en beroept zich op zijn ‘stijl’, die geen ruimte biedt voor waarheidsvinding. De eindredactrice van De Wereld Draait Door, waar de film zonder één kritische vraag of kanttekening werd geplugd, kwalificeert het Volkskrant-stuk op Twitter nijdig als ‘Telegraaf’. Terwijl een ‘woordvoerder’ van DWDD in dat artikel nu juist het boetekleed aantrekt door te erkennen dat de redactie zich heeft laten ‘verblinden’ en het onderwerp niet of anders had moeten behandelen. De Wereld Draait Door, en de redactie soms blijkbaar ook. Nieks vaste ‘ondersteuner’, met wie hij zijn miraculeuze teksten opstelde, was zijn tante Marty van der Krogt, zus van zijn moeder. In oktober 2011 reageert Marty op een boze bezoeker van Nieks website, die het FC-circus rond Niek ‘een walgelijke vertoning’ noemt. „Lieve bezorgde burger”, antwoordt Marty. „Iedereen heeft zijn eigen waarheid. De waarheid bestaat niet. Wat wel bestaat zijn emoties als bijvoorbeeld angst. (…) Kies je voor angst en ervaar je de wereld door de ogen van je lichaam of kies je voor liefde en ervaar je wereld door de ogen van je hart. De waarheid ligt binnen deze keuze. De waarheid dat Niek communiceert en niet degene die hem faciliteert, ligt ten grondslag aan wat je wilt zien en hoe je er naar kunt kijken. Uw hart is de plek waar je naar toe kunt als de vraag zich aan u op dringt: wat gebeurt er hier?” Opmerkelijk: als zij namens zichzelf spreekt, produceert ondersteuner Mary precies dezelfde teksten als Niek. De Amerikaanse publieke omroep PBS wijdde al in 1993 een huiveringwekkende documentaire aan facilitated communication,Prisoners of Silence, te zien op YouTube. FC wordt eind jaren tachtig ontwikkeld door Douglas Biklen, hoogleraar aan de Universiteit van Syracuse, en verovert in korte tijd de Amerikaanse gehandicaptenwereld. Een beweging met sekteachtige trekken vormt zich. Duizenden ‘facilitators’ leidt Biklen op, tientallen miljoenen overheidsdollars worden geïnvesteerd in achtendertig regionale centra, zonder enig publiek debat. Overal in Amerika beginnen verstandelijk gehandicapte en diep-autistische kinderen plots te spreken en te schrijven. Zesjarigen vormen zinnen van academisch niveau. Vreemd genoeg doen zij dit uitsluitend met hun facilitator en nooit met, bijvoorbeeld, hun ouders. Een moeder krijgt argwaan en gaat op onderzoek uit. Dan komen de eerste uitwassen: beschuldigingen van seksueel misbruik. Kinderen worden uit huis geplaatst, ouders van hun bed gelicht en achter de tralies gezet, op basis van afgrijselijke ‘verklaringen’. Een van de eerste slachtoffers: de echtgenoot van de moeder die haar argwaan ventileerde, een brave apotheker. Politie, justitie, niemand trekt de geloofwaardigheid van de methode in twijfel. Totdat de advocaat van een beschuldigde ouder een simpele dubbelblind-test laat ontwerpen: het kind en de facilitator krijgen zogenaamd hetzelfde plaatje te zien, maar het plaatje voor het kind wordt heimelijk veranderd. In alle gevallen, niet één uitgezonderd, wordt het woord getikt dat de facilitator gezien heeft. Bij Een Dansend Hart dacht ik aanvankelijk naar een mockumentary te kijken, bij Prisoners Of Silence denk je het weer. Een deel van de FC-sekte laat zich niet van de wijs brengen door het demasqué en volhardt in de fictie, constateert de film aan het eind. Zoals Een Dansend Hart laat zien, is het een hardnekkig bijgeloof. BEKIJK KNIPSEL
PRINT DIT ARTIKEL
groet van marianne
Die Kuitenbrouwer heeft wel een beetje last van ‘zure druiven’: gisteren complimenteerde hij de schrijver van het stuk in de Volkskrant, Haro Kraak, maar tekende wel even aan dat de discussie wat hem betreft was begonnen met een ‘twitterdiscussie’ tussen hemzelf en Jonathan van het Reve op de avond van uitzending (en dus niet met dit weblog) https://twitter.com/kuitenbrouwer/status/309272063451996161
En zijn eerste opmerking over de ethische kant van de zaak was op donderdag 21 feb. https://twitter.com/kuitenbrouwer/status/304617084728516608 een dag na publicatie van dit blog en 4 uur nadat @twitter-401670952:disqus hem daarop gewezen had https://twitter.com/tweets_good/status/304540086891057152
Dat signaleren van het ethische probleem van het stoppen van Nieks medicijnen moet ik overigens in eerste instantie toeschrijven aan mijn echtgenote die daar meteen over viel tijdens het zien van de DWDD uitzending.
Tsja, en hoe zou hij nu aan dat stukje over de tante van Niek, Marty van der Krogt gekomen zijn: https://twitter.com/pjvanerp/status/306422282002259969 ge-retweet door Jonathan van het Reve, die Kuitenbrouwer volgt (en mee ‘discusieert’).Als hij zich er echt in verdiept had, had hij Nieks bronvertaler, Marianne Lens, er toch ook wel in genoemd.
‘Retweeter’ heeft trouwens erg veel werk gemaakt van het onder de aandacht brengen van dit blog, waarvoor dank!
Ik ben helemaal opgelucht dat hier tenminste serieus wordt ingegaan op deze beerput, die steeds maar dieper wordt. Elders is de teneur toch vooral ‘o, wat prachtig’, en, maximaal sceptisch: ‘de waarheid zal wel in het midden liggen’. Je zou er wanhopig van worden.
Enfin, we zitten dus met een publieke omroep die kennelijk zonder gewetensbezwaren enge sektes promoot. Zou het stupiditeit zijn, of cynisme?
Wat mij ook nog steeds zo verbaasd en hier niet zo veel ter sprake komt, zijn de documentairemakers en de NCRV. Op de site van Rishi Chamman lees ik: ‘Een dansend hart is geregisseerd door Rishi Chamman en geproduceerd door Hollandse Helden en is mede mogelijk gemaakt met steun van het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Mediaproducties. Voor meer informatie : Albert Klein Haneveld: 06 22808105’
Ik verdiep me anders nooit zo in de achtergrond van documentaires (zou misschien wel moeten) maar de volgende documentaire van Hollandse Helden ga ik toch met meer argwaan bekijken. Helden op sokken die geen research doen of alles voor de poen?
Dat zowel VARA als NCRV zich hiermee zo kritiekloos willen identificeren, ik ben nog steeds sprakeloos.
Net zoals het politiek correct zijn bestaat er klaarblijkelijk ook een soort van alternatief, zoals het wetenschappelijk correct zijn.
Anders is dit niet te verklaren.
Na wat zoeken blijkt dat aangifte kan worden gedaan doen door “een ieder die kennis draagt van een begaan strafbaar feit”. Ook getuigen van een strafbaar feit zijn daartoe dus bevoegd.
Op deze site staat precies uitgelegd hoe te werk te gaan:
http://www.judex.nl/rechtsgebied/strafrecht/columns/264/tien-vragen-over-het-doen-van-aangifte.htm
Het waarschijnlijk frauduleus verkregen VWO-diploma en de tentamenresultaten bij het AUC lijken me daar geknipt voor.
Het onthouden van medicijnen aan Niek zal wat lastiger liggen. De formulering is belangrijk. Essentieel is dat er een onderzoek wordt gedaan naar de omstandigheden: een ondersteuner die Niek laat zeggen dat hij geen medicijnen meer wil gebruiken en een arts die meegaat in die beslissing. Met fatale afloop. In het geval dat dit als ernstig misdrijf kan worden gezien is elke burger die daar weet van heeft zelfs wettelijk verplicht om aangifte te doen.
Ger, je vergeet mijns inziens toch één ding: er is nóg een discussie nodig. Moet ernstig gehandicapt, zeer dement, zeer zwaar misdadig (kortom: elk mensenleven dat een zeer zware wissel trekt op de samenleving) enz. leven gerekt en in stand gehouden worden?
De vergrijzing en verdementering in Nederland en elders slaan zwaar toe. De verzorgingstehuizen in Nederland (en wederom: elders) gaan echter gradueel opgeheven worden en mantelzorgers moeten het gaan overnemen.
Maar wie moet dat allemaal gaan doen én gaan betalen? Wie gaat de verzorging van “Niek” (tussen aanhalingstekens nu, omdat hij staat voor een grote groep andere zwaar gehandicapten) op zich nemen? En is dat eigenlijk gewenst?
Zeker, maar dat is een andere discussie.
Zelfs al zou het voor Niek een zegen zijn geweest, dan nog hoort hierover beslist te worden door een onafhankelijke arts. Die mag zich daarbij niet laten be-invloeden door een frauduleus tot stand gekomen zogenaamde uitdrukkelijke wens van de patient. En het heeft er alle schijn van dat dat nou juist precies is, wat er wel is gebeurd.
Eventueel hebben de ouders hier inspraak bij, maar ook dan: die ouders hebben daarvoor recht op goede informatie over Niek’s toestand. De ondersteuners hebben de ouders daarbij echter ernstig misleid.
Zonder de tussenkomst van de ondersteuners had Niek gewoon zijn medicijnen blijven gebruiken. Dat staat voor mij vast. En daar moet de rechter maar eens goed naar kijken.
Ja, ik ben het met je eens dat er actie ondernomen moet worden. Een beetje merkwaardig dat daar een docu voor nodig was, maar het is de manier waarop we het te weten kwamen. Niek is nu overleden, maar er zijn beslist, zoals door meerdere mensen hier gezegd wordt, andere huidige en toekomstige casussen.
Het hele FC gebeuren moet op de schop en men zou het mogelijk het beste maar verbieden. Het is in een dermate onbewezen stadium, dat mensen er geen conclusies aan mogen verbinden, zoals hier bij Niek gedaan werd.
Er moet denk ik, hoe gek het misschien voor veel mensen hier ook klinkt, een lacune in de wet opgevuld worden: dat het niet toegestaan is, fotobeelden en channellings van overleden mensen te gebruiken/te doen, in die zin dat er gepretendeerd wordt dat het de waarheid is. Als mensen dat al doen, zou er duidelijk gemaakt moeten worden (verplicht) dat het de eigen belevingswereld is. Maar dan zeer uitdrukkelijk. En als mensen er te ver in gaan, moeten ze gewaarschuwd worden.
Kijk eens naar Robbert van den Broeke en Stan Pluijmen; die fotoshoppen en tegenwoordig ook video-editten en ‘channellen’ er op los met (foto’s van) overleden mensen, dat het een lieve lust is. Sai Baba, Lady Di, Prinses Juliana, Gandhi, Michael Jackson, Pat Delgado, Jezus, Maria, de vader van Joran van der Sloot, you name it, niets is te dol. En brengen dat met grote nadruk in de publiciteit (proberen ze althans).
Wat verschrikkelijk dat als je overleden bent, de speelbal wordt van (al dan niet geestelijk labiele) mensen die met hun kop in de wolken lopen, die menen de wereld te moeten redden met hun zalvende liefde, die in feite de pest is voor de waarheid. Daar zou een nieuwe wet op moeten komen. Deze tijd bewijst dat mensen de integriteit van andere mensen die overleden zijn*, jatten, en er mee doen wat ze zelf willen.
* In Nieks geval leefde hij zelfs nog.
Ik heb zelf ook ervaringen met uittredingen en daarin gebeurt het een en ander. Maar het is bij mij duidelijk dat dit gedurende uittredingen gebeurt en ik wil er verder niets mee bereiken, behalve informatie geven over uittredingen. Het gaat bij mij niet verder dan beschrijven van wat er gebeurt, ik heb geen wereld-verlossersdrang of iets dergelijks. Bovendien ligt dit min of meer in het verleden; ik weet niet of ik nog nieuwe boeken over uittredingen ga schrijven en zo ja, zal ik huidige aanvullende inzichten zeker verwerken.
Al met al is het erg lastig, want ook hier moet je niet het kind met het badwater weggooien.
De grens ligt bij het vercommercialiseren, het als het ware versektariseren, het pretenderen dat je werkelijk een zeer ware en echte spreekbuis bent van een overledene. Foto’s en video’s misbruiken en pretenderen dat dit echt doorgekomen is, is sowieso al een overtreding. Dat is doelbewuste oplichting.
Voor fraude moet er de intentie tot bedrog zijn. Dat zal moeilijk te bewijzen zijn. Dat is met allerlei kwakzalverij ook het probleem.
Van dat VWO-diploma weet ik niet hoe het is gegaan, maar van de tentamens staat de intentie toch wel vast. Ondanks herhaalde waarschuwingen dat er sprake is van bedrog, weigert de leiding pertinent de meest elementaire toets uit te voeren die vaststelt of het Thandi is of haar ondersteuner die de vragen beantwoordt. Dat lijkt me een duidelijk bewijs van intentie tot bedrog.
Ik ken de regels niet goed, maar neem aan dat het in eerste instantie de verantwoordelijkheid van de examencommissie is om ervoor de zorgen dat universitaire studenten geen diploma behalen door te frauderen.
In de wet op het hoger onderwijs staat:
“Indien een student of extraneus fraudeert, kan de examencommissie de betrokkene het recht ontnemen één of meer door de examencommissie aan te wijzen tentamens of examens af te leggen, gedurende een door de examencommissie te bepalen termijn van ten hoogste een jaar. Bij ernstige fraude kan het instellingsbestuur op voorstel van de examencommissie de inschrijving voor de opleiding van de betrokkene definitief beëindigen.”
Je zou dus moeten uitzoeken waarom de examencommissie Thiandi toestaat om een helper te gebruiken, terwijl er alle reden is om te veronderstellen dat deze helper alles voorzegt.
Naar mijn weten is het geval uniek. Thiandi is een wereldwonder dat zijn weerga niet kent, of er wordt al of niet bewust gefraudeerd. Dat mag toch voldoende reden zijn om het eens beter uit te zoeken.
In ieder geval blijkt hieruit dat eventuele examen- en/of tentamenfraude in de wet is geregeld. En dus is die fraude of poging daartoe een overtreding van de wet. Een misdrijf (of overtreding) waarvan de burger die daar wetenschap van heeft, aangifte kan doen. Desnoods tegen de bewuste examencommissie, mocht die het goedkeuren of goed hebben gekeurd.
Misschien dat een jurist zijn licht kan laten schijnen?
Vraagje tussendoor. Hebben andere mensen dat ook, dat als ze hier hun reactie plaatsen en wat later de pagina herladen, hun commentaar weg lijkt te zijn? Dat je het pas weer ziet als je zelf iets nieuws zegt, of als iemand anders weer gereageerd heeft?
Ja, het duurt soms minuten voordat de definitieve versie verschijnt. Als je intussen probeert de zaak aan te passen wordt het alleen maar erger. Misschien omdat alles via een andere site – disqus – moet.
Aha, dus jij hebt het ook. Soms lijkt het echt alsof een bericht weg is, ook na herladen en zelfs na nieuw opstarten van de browser. Daarom plaatste ik al een paar keer een testbericht, want daarna zie je je andere bericht opeens als bij tovenarij weer verschijnen.
Dat hele Disqus is een ‘merkwaardig’ systeem.
Bedankt voor de mede hier verkregen wijsheden!
Mijn reactie in het gastenboek van de site van Niek:
Ook ik heb de documentaire met veel bewondering en emotie gekeken.
Wat een prachtig verhaal en wat een wijze en mooie woorden van deze jongen die 18 jaar sprakeloos was.
Omdat ik toevallig ziek op bed lig heb ik de tijd genomen om me, in mijn enorme enthousiasme, verder te verdiepen in het gedachtengoed van Niek.Ik heb deze website bekeken en was benieuwd naar wat van zijn langere teksten.
Wederom ontroerd en ook verbijsterd naar de techniek van de Faciliterende Communicatie, die in mijn ogen de wereld op zijn kop zet, kwam ik ook langs op het gastenboek. Hier las ik meer positieve reacties.
Echter kwam ik al lezende en lezende ook sceptische reacties tegen.Uiteindelijk werd ik opgewekt uit mijn positieve ‘roes’ en werd mijn nieuwsgierigheid toch ook hier naar getrokken. Er stond ook een concrete link naar een artikel op internet als reactie op een interview bij De Wereld Draait Door:
[url=https://kloptdatwel.nl/2013/02/20/en-dwdd-danste-kritiekloos-mee/]https://kloptdatwel.nl/2013/02/20/en-dwdd-danste-kritiekloos-mee/[/url]
Na het bekijken van het interview zelf heb ik met veel aandacht het artikel doorgelezen en moest ik toegeven dat er wel interessante zaken aan de kaak gesteld werden.
Waarom is er bijvoorbeeld nooit onderzoek gedaan door de ouders van Niek naar het ‘wonder’ dat zich afspeelde? De vader was initieel wel sceptisch, maar omdat de teksten samenhangend waren bij alle begeleiders was hij toch al snel overtuigd. En het feit dat Niek in 18 jaar had leren lezen en schrijven zonder opleiding vond ik toch eigenlijk ook wel bijzonder. Vooral echter het feit dat Niek vaak totaal niet naar het bord kijkt en dan toch alle letters weet te vinden liet mij toch wel even heel erg mijn wenkbrauwen fronsen. Zou ik dat kunnen? Zou uberhaupt iemand dat kunnen?
In een andere reactie werd verwezen naar een artikel in de ‘van hart tot hart’ uit 2009. Hierin wordt vermeld:
“Ze vertelt me dat Niek een Poolse verzorgster heeft met wie hij communiceert in haar taal – en dat hij alle talen spreekt.”Dat deed wederom een wenkbrauw optillen. Dat hij Nedelands heeft kunnen leren praten en schrijven wilde ik nog wel aannemen, maar daar ook nog eens vloeiend Pools bij? (http://www.vanharttothart.org/archief/pdf/2009-2.pdf)
Verder onderzoekend kwam ik uit bij een reactie waarin verwezen wordt naar een documentaire op Youtube, geheten “Prisoners of Silence”: http://www.youtube.com/watch?v=HXw8Ksvyt5Y
Deze documentaire uit 1993 veegt op een, mijns inziens, zeer goed onderbouwde en puur objectieve manier alles van tafel van wat ik was gaan geloven na het zien van de documentaire over Niek.
Er is geen enkel, maar dan ook geen enkel wetenschappelijk onderzoek dat het ‘bestaan’ van Faciliterende Communicatie onderbouwt. Sterker nog het wordt zeer duidelijk gemaakt hoe het werkt en waarom het zeer gevaarlijk is.
Om het kort samen te vatten blijkt dat de ‘facilitator’ de antwoorden onderbewust stuurt. Het gevaarlijke hieraan is dat deze het zich geheel niet bewust is. Ondersteund door het enthousiasme dat hun zoon of dochter ‘spreekt’ worden ze blind voor dit fenomeen.
De meest simpele test tonen echter keihard aan dat dit gebeurt. Als je het gehandicapte kind en de facilitator een bepaald plaatje laat zien, dan typt het kind het woord makkelijk in. Toon je het kind en de facilitator echter (stiekem) andere plaatjes, dan typt het kind het voorwerp in dat op het plaatje van de facilitator staat zonder dit ooit gezien te hebben.
Uit de honderden tests die gedaan zijn is er geen enkel geval gevonden waarin het kind echt ‘zelf’ leek te communiceren.
Daarnaast is het bewijs dat de meeste kinderen ‘typen’ zonder naar het bord te kijken ook keihard. Dit is inderdaad simpelweg onmogelijk. Probeer maar eens met één vinger te typen op je toetsenbord zonder te kijken. Je hebt geen enkele referentie en zult dus nooit een woord kunnen spellen. Als je de documentaire nogmaals bekijkt zie je ook dat Niek vaak geheel niet naar het bord kijkt.
Kortom, rekening houdend met de oprechtheid van de ouders waar ik in verkies te geloven: De ouders zijn zo enthousiast geweest over het ‘spreken’ van Niek dat ze zich totaal niet hebben gerealiseerd dat het de facilitator was die zijn mooie woorden aanwees.
Zoals aangegeven verkies ik te geloven in de goedheid van de ouders. Ik verwacht niet dat ze na 18 jaar dachten “laten we eens geld gaan verdienen met een boek van onze opeens sprekende gehandicapte zoon”. Al kriebelt het nu stiekem wel een beetje: Waarom niet gewoon de tekst van het boek ook online zetten als het je puur gaat om de verspreiding van ‘zijn’ boodschap?
Wat mij echter niet kriebelt maar shokkeert nu ik het me realiseer: Niek heeft dus nooit gesproken. Daar ben ik nu van overtuigd. Echter de keus om te stoppen met zijn medicijnen komt volgens zijn ouders van hem af. Ze zijn op basis hiervan gestopt met het toedienen en hebben hem onderbewust, in al hun goede bedoelingen dus….vervroegd van zijn leven ontnomen!
Deze shok heeft mij doen besluiten om deze uitgebreide reactie zo onderbouwd mogelijk op schrift te stellen omdat ik me kan voorstellen hoe verleidelijk het is om op basis van de documentaire met een gehandicapt kind deze uitweg te gaan opzoeken. Iets waarbij ik met heel mijn hart hoop dat ik ook maar iets kan voorkomen.
Hoezeer ik me ook kan vinden in de boodschap “van” Niek: “Laten we elkaar toch wat meer liefhebben en kijken met ons hart”, ik kan niet accepteren dat deze woorden op deze manier tot ons komen. Daar is het leven van onze gehandicapte medemens mij veel te waardevol voor.
Wees dus ontroerd door de woorden en haal er kracht uit, maar wees realistisch in wat je gezien hebt en geloof er niet in dat deze woorden daadwerkelijk van Niek zelf afkomstig waren.
Mijn gedachten gaan uit naar deze bijzondere en prachtige jongen. Rust in vrede.
Ouders zoeken altijd iets prachtigs en bijzonders in hun kinderen,
neem als vergelijk de zogeheten zangtalenten van kinderen,
dan komen ze op tv. en geven een demonstratie, dan komen de afkeurende panelleden.
(Ga maar ergens anders wat rondkrijsen.) Deze prachtige jongen is vooral prachtig gemaakt, hij is een creatie, een schepping van zijn ouders en die die geloven in deze methode. En als hij het allemaal begreep en wist, zou hij dan ‘in vrede rusten’?
Like I said.
Ik begrijp het niet. Deze Niek had een heel intense oogopslag. Verdere invulling was wat mij betreft totaal onnodig.
Als je in de pientere ogen van een Junco kijkt, of in de eindeloos grote, diepzeeblauwe ogen van een vrouw, is dat al reden genoeg om het leven een mysterie te vinden, om daarin meer dan uitputtend waarde te vinden.
Al deze extra invullingen hebben Niek wat mij betreft geen goed gedaan. Het is alsof je zo iemand persé met allerlei toeters en bellen in de bestsellerlijst wilt zetten, terwijl hij dat al staat, gewoon omdat hij is.
Dank je, Rozz z voor het volledig (en goed onderbouwd) onder woorden brengen van wat ook mij overkwam na het zien van het DWDD interview en de documentaire.
Ook ik stuitte al surfend op steeds meer bewijs dat deze methode van “communiceren” niet alleen niet werkt (en daar is overtuigend bewijs voor, het is dus niet zo dat er geen bewijs is dat het wel werkt), maar ronduit gevaarlijk is. De (talloze) gevallen van ongegronde beschuldigingen van sexueel misbruik in de jaren negentig in Amerika zijn daar illustraties van.
En ook ik ben overtuigd van de goede bedoelingen van de ouders en zelfs van de facilitoren. Juist dat maakt deze methode zo gevaarlijk. Mede omdat ik zelf arts ben, kan ik de potentiele gevaren van deze methode niet negeren en voel ik de plicht om mij hierover uit te spreken.
Ik weet simpelweg niet of in het geval van Niek dit heeft geleid tot zijn vroegtijdig overlijden, maar denk dat er meer dan genoeg bewijs ligt tegen deze methode om daar vraagtekens bij te moeten zetten.
Het zou goed zijn dat hier een onafhankelijk en objectief onderzoek naar komt en ik ben blij dat deze site daar zo hard mee bezig is.
Jonathan Reve was vandaag in De Volkskrant ook behoorlijk kritisch over de kritiekloze acceptatie van het een en ander door de documentairemakers en DWDD.
Via Twitter zag ik de column ook: https://twitter.com/kunani14/status/305295554181730305/photo/1
Prachtig. Ik had al gekeken of de column op de website van De Volkskrant stond, maar deze was alleen toegankelijk voor abonnees.
De column van Jonathan van het Reve (uit de Volkskrant) staat inmidels ook op zijn eigen site: http://www.jonathanvanhetreve.nl/index.php?page=9&columnId=186