De Vereniging tegen de Kwakzalverij reikt tijdens haar jaarlijkse symposium de Mr. Kackadorisprijs uit aan die ‘instelling, persoon of onderneming die het meest heeft bijgedragen aan de verspreiding in daad, woord of geschrift van de kwakzalverij in Nederland’. Dit jaar valt de dubieuze eer aan de vijf grootste zorgverzekeraars (VGZ, ONVZ, Achmea, Menzis en CZ). Ze krijgen de prijs vanwege hun plannetje om van alternatieve zorgverleners een minimaal niveau te eisen op het gebied van medische en psychosociale kennis.
De ontwikkeling van een onderwijsprogramma, dat de alternatieve zorgverleners deze kennis moet bijbrengen, werd overgelaten aan PLATO, een instituut gelieerd aan de universiteit van Leiden. Het uiteindelijke ‘pluis-niet-pluis opleidingsprogramma op hbo-niveau’ wordt geaccrediteerd door het CPION. Dit allemaal om ongelukken te voorkomen bij patiënten die te laat naar een echte dokter worden doorgestuurd vanuit het alternatieve circuit. Behandelingen van alternatieve zorgverleners die deze opleiding niet doorlopen, worden niet langer vergoed door de verzekeraars.
Klinkt mooi, toch? Waarom is de VtdK dan toch zo tegen op deze poging het kaf van het koren te scheiden in het weelderige aanbod van alternatieve therapieën en behandelaars?
De Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK) heeft als belangrijkste bezwaar dat in die opleiding helemaal niet wordt gekeken of de behandelingen die de alternatieve zorgverleners aanbieden zinnig zijn. Daarnaast stoort het de VtdK dat de opleiding gepresenteerd wordt als ‘op hbo-niveau’. Deze term is niet beschermd en je kunt er niet zo maar van uitgaan dat de opleiding en uiteindelijke diploma van gelijkwaardig niveau zijn als de echte hbo-opleidingen die geaccrediteerd worden door de Nederlands-Vlaamse Accreditatieorganisatie (NVAO). Sterker, eigenlijk kunnen we er van uit gaan dat die opleiding niet gelijkwaardig zal zijn, omdat de NVAO een vergelijkbare opleiding van hogeschool Saxion Next uitvoerig heeft getoetst en geen accreditatie waardig achtte.
Kortom, volgens de VtdK vergroten de zorgverzekeraars alleen maar de onduidelijkheid bij het grote publiek:
Door deze nepdiploma’s denkt het grote publiek dat zij in veilige handen is bij alternatieve therapeuten. Deze nepdiploma’s zeggen echter helemaal niets over de kwaliteit van de alternatieve therapeut. Het enige wat zeker is dat zij niet werkzame behandelingen toepassen. De zorgverzekeraars misleiden met deze nepdiploma’s het grote publiek op ernstige wijze en bevorderen kwakzalverij op niet eerder vertoonde wijze.
De zorgverzekeraars kwamen de prijs niet ophalen op het symposium (dat deden prijswinnaars in het verleden overigens maar twee keer, in 2003 Zilveren Kruis Achmea en in 2006 ZonMw) en gaven in hun reactie aan RTL Nieuws aan er helemaal niets van te begrijpen:
Juist met de aanscherping van de opleidingseisen voor alternatieve genezers tot hbo-niveau, willen wij waarborgen dat onze verzekerden veilige alternatieve zorg ontvangen. In plaats van alternatieve zorg te bestrijden, willen zorgverzekeraars er juist voor zorgen dat de mensen die er heengaan in elk geval kunnen rekenen op een genezer die op hbo-niveau over medische en psychosociale basiskennis beschikt.
Dat ‘hbo-niveau’ is misleidend en zegt erg weinig. Een andere opleiding die zichzelf als op ‘hbo-niveau’ aanduidt en zegt accreditatie na te streven is bijvoorbeeld de Academie voor Astrologie. Jammer dat de verzekeraars niet op dat punt zijn ingegaan. Het is interessant om te kijken hoe PLATO, die de eindtermen van de opleiding heeft opgesteld, daar tegen aankijkt:
Uiteindelijk komt PLATO met het voorstel om de opleiding als volgt in te richten: “5 ECT voor A (de algemene basis, het gemeenschappelijk deel), 20 voor B (medisch) en 20 voor C (psychosociaal). Ook tegen de achtergrond van het gegeven dat één heel HBO studiejaar neerkomt op 60 ECT, achten wij dit een reëel uitgangspunt.” Het moge duidelijk zijn dat zelfs als het onderwijs op ‘hbo-niveau’ is, de opleiding in totaal misschien maar een kwart waard is van een normale hbo bachelor.
Volgende vraag: wat komt er in die 20 ECT aan medische kennis zoal aan bod komt en wat moeten de studenten er van opsteken? Er wordt een onderscheid gemaakt in hoe diepgaand een student een onderwerp moet leren. Het laagste niveau is ‘repliceren’, dan komen ‘inzicht/begrijpen’, ‘toepassen’, ‘analyseren’ en tenslotte ‘evalueren’. De deskundigen die gevraagd werden om feed-back te geven op het gedeelte over medische kennis zijn overigens zelf allebei alternatieve zorgverleners, drs. Christien Klein-Laansma, arts voor algemene geneeskunde en homeopathie, en Fleur Kortekaas, MSc Evidence Based Practice and clinical epidemiology en natuurgeneeskundige. Van laatste staat ook vermeld dat zij auditor was in het (mislukte) accreditatietraject van de CAM opleiding van Saxion Next. Het is merkwaardig dat er bijvoorbeeld niet iemand van de huisartsenopleiding voor gevraagd is, of iemand anders uit het reguliere circuit. Of zouden die hier helemaal niet aan hebben willen meewerken? Het lijkt me wel interessant om vanuit het reguliere kamp (dat dus de patiënten bij wie het ‘niet-pluis’ gevoel naar boven is gekomen, moet opvangen) een kritische inhoudelijke beschouwing van dit programma te zien.
In de Eindtermen Medische- en Psychosociale Basiskennis Alternatieve Zorg (pdf) staan hele schema’s waarin per onderwerp het niveau is aangekruist waarop de aanstaande ‘geaccrediteerde’ zorgverleners de stof moeten beheersen. Een paar voorbeelden:
Wat mij opvalt is dat er Begrip/Inzicht gevraagd wordt voor de werking van processen in het menselijke lichaam zoals die door de wetenschap wordt beschreven. Deze kennis staat vaak haaks op de schimmige theorieën van de alternatieve behandelwijzen die de studenten zelf later in de praktijk willen gaan brengen. Hoe kan iemand die deze opleiding doorloopt die verschillende gedachtewerelden combineren? Hoe kan je voldoen aan de gestelde eindtermen van begrip en inzicht in hoe het lichaam werkt volgens de gevestigde medische kennis en daarna vol overtuiging aan de gang gaan met vage energieën, oneindige verdunningen en het prikken van naaldjes op tamelijk willekeurige plaatsen?
Het grote risico dat ik zie bij deze opleiding is dat de alternatieve zorgverleners die alleen maar gaan volgen, omdat hun handelingen anders niet meer voor vergoeding in aanmerking komen. Met oogkleppen op is de aangeboden kennis misschien best te verwerken tot een niveau dat voldoende is om het ‘diploma’ te halen, zonder die echt te laten bezinken en je eigen te maken. Een jaar lang een toneelstukje opvoeren en vragen op je examen beantwoorden met de vingers gekruist achter de rug: ‘ja, die wetenschappers zeggen wel dat het zo zit, maar dat geloof ik lekker toch niet’.
En hoe gaat dat dan later in de praktijk van zo’n ‘geaccrediteerde’ alternatieve zorgverlener? Die stelt dan na het doorlopen van het pluis-niet-pluis-systeem voor zichzelf vast dat er geen serieus medisch probleem is en acht de weg vrij voor zijn of haar magische handelingen. Ik ben benieuwd wat zo iemand aan de patiënt vertelt: ‘Ik heb net met de door mij opgenomen medische basiskennis, waarvoor ik een niet officieel erkend diploma heb gehaald, ingeschat dat het hoogstwaarschijnlijk geen kwaad kan dat ik u in het vervolg van dit consult met door diezelfde medische basiskennis weersproken behandelingen lastig val.’ Waarom daarvoor dan een vergoeding van de zorgverzekeraar onder het kopje ‘zorg’ tegenover mag staan, is iets wat misschien aan de orde kan komen bij het blokje ‘Ethische vraagstukken en handelingsopties’, wat de studenten op het niveau van ‘evalueren’ moeten kunnen beheersen.
Hoewel het allemaal onder de aanvullende zorgverzekering valt en het dus iets is waar je in principe als verzekerde voor kunt kiezen of niet, houd ik er een niet-pluisgevoel bij.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Een goede opleiding voor alternatieve geneeswijzen moet potentiële behandelaars leren dat er 2 dingen kunnen zijn die ze tegen hun patiënt kunnen zeggen. Ofwel de patiënt is echt ziek en moet doorverwezen worden naar een echte arts, ofwel de patiënt mankeert eigenlijk niets en dan moet te therapeut gewoon zeggen dat hij of zij niets kan doen, behalve de patiënt wat geld afhandig maken.
Hoe kan een alternatieve “behandelaar” (tenzij het een alternatieve arts is en dus hoe dan ook enigszins ontspoord; conclusie: BIG-registratie ontnemen!) nu serieus beoordelen of een patiënt zo ziek is dat deze moet worden doorverwezen naar een arts? Alto’s kunnen dat als niet-arts niet beoordelen op een wijze die uitstijgt boven het beoordelingsvermogen van een leek.
Een alterneut kan dan natuurlijk evenmin beoordelen of een patiënt niets mankeert.
In beide gevallen (of eigenlijk is dat dus maar 1 geval) betaalt de patiënt voor nutteloze informatie. Dan kun je m.i. beter zeggen dat hem altijd geld afhandig wordt gemaakt. Maar ik denk… dat je dat eigenlijk ook zo bedoelde.
Inderdaad. De alterneut moet gewoon leren inzien dat hij beter een echt vak kan gaan leren. Loodgieter of metselaar, of als dat te hoog gegrepen is, stenensjouwer.
Als dat te hoog gegrepen is, is leren inzien wel lastig…
[verwijderd door Mod(PvE): gescheld is in strijd met de gedragsregels hier op kloptdatwel, zie https://kloptdatwel.nl/gedragsregels-van-kloptdatwel/ ]
[verwijderd door Mod(PvE): dat vraagt om een ban]
?????
Als ze zelfs nog te stom zijn om stenen te sjouwen, transformeren ze zichzelf waarschijnlijk weer naar alto’s. 🙂
Pepijn vraagt “Hoe kan iemand die deze opleiding doorloopt die verschillende gedachtewerelden combineren?”
Dat kan helaas heel makkelijk. Veel artsen die alternatief werken doen dat ook. Een kras voorbeeld is wijlen Tinuus Smits, die eerst lekehomeopaat was, daarna geneeskunde ging studeren, en zijn diploma haalde en toen als homeopathisch arts verder ging en zelfs een heel eigen therapie tegen ‘vaccinatieschade’ ontwikkelde.
De medische opleiding kan niet te lang duren, en degenen die de opleiding in elkaar zetten zullen daarom voor de theoretische vakken in de verleiding komen om aan ‘memoriseren’ de voorkeur te geven boven werkelijk snappen.
Artsen die zo ontsporen moet m.i. hun BIG-registratie worden ontnomen. Dergelijke lieden geven er nl. blijk van niets van de basale beginselen van hun studie te hebben begrepen. Wat overigens onbegrijpelijk is, is hoe het zover heeft kunnen komen bij deze Tinus Smits. Heeft dhr. Smits tijdens zijn studie nooit laten blijken wat voor warhoofd hij was? Hebben zijn opleiders zitten slapen?
Dat BIG-registratie afpakken gaat niet zomaar. Maar artsen moeten sinds 2012 herregistreren, en dat zou wel eens lastig kunnen worden voor uitsluitend alternatief werkende artsen. Bovendien lijkt het me dat de normen voor wat als werkervaring telt kunnen worden aangepast.
Op het ogenblik speelt dat alto-artsen 21% btw moeten gaan betalen over hun altobehandelingen. Daar speelt misschien niet alleen de geldkwestie, maar ook het feit dat als altobehandelingen niet meer btw-vrij zijn, hetzelfde argument kan gebruikt worden om ze niet meer als werkervaring te laten meetellen.
Dan is het probleem over vijf jaar grotendeels opgelost. Alleen de alto-huisartsen e.d. blijven dan nog over als alto-arts. De rest mag googuit arts n.p. achter de naam zetten. Dat staat een beetje raar als ze nog wel een altopraktijk voeren.
Alleen een beetje doortastend beleid van onze overheid volstaat dus, m.i. samen met een goede voorlichting. Zo simpel kan het zijn.
Pepijn: Hoe kan je voldoen aan de gestelde eindtermen van begrip en inzicht in hoe het lichaam werkt volgens de gevestigde medische kennis en daarna vol overtuiging aan de gang gaan met vage energieën, oneindige verdunningen en het prikken van naaldjes op tamelijk willekeurige plaatsen?
Blijkbaar spreekt het vaak esoterisch gedachtengoed wat achter de vage energieën etc steekt de regulier opgeleide artsen op de één of andere manier ook wel aan, een ander verklaring zou ik er echt niet voor kunnen bedenken.
Hoe zou je er anders ooit mee kunnen werken, de (ervaren) reguliere vrouwelijke arts die mij met acupunctuur heeft behandeld, stelde dat aan de huidige westerse medische inzichten nogal wat ontbrak (benoemde dan ook weer als voorbeeld o.a. de symptoombestrijding bij systeemzieken) wat dan weer uitstekend gecompenseerd zou kunnen worden door behandelingsmethodieken van de Traditionele Chinese Geneeskunde.
In ieder geval was toch wel een gezellige informatieve middag en het heeft me geen éne duit gekost.
“Het laagste niveau is ‘repliceren’,”
We weten nu al hoe dat ge-examineerd gaat worden. Er komt een proefwerk, met multiplechoicevragen (anders is het nakijkwerk voor de docenten een te zware belasting). Er komen 50 vierkeuzevragen. Wie er 28 goed heeft krijgt afgerond een 6. Van die vierkeuzevragen zijn er ongeveer 10 die met enig gezond verstand zijn te beantworoden, zelfs zonder de lessen gevolgd te hebben. Met puur gokken heb je al ongeveer 10 vragen goed. Op hoeveel van de 40 iets moeilijker vragen moet je het antwoord weten om van een voldoende verzekerd te zijn? Als er 16 echt weet gok je de rest (6 goed, en als je heel erg pech heb maar 2 goed) en dan heb je nog steeds een voldoende. Dus al je 4/10 van de stof genoeg onthoudt om bij een multiplechoicetest zeker van het antwoord te zijn heb je al een voldoende.
Mocht je niet slagen, dan is er een herkansing waarbij de vragen nog makkelijker zijn, want de docenten krijgen knorren als niet iedereen slaagt….
Als een “huisarts” met gemiddeld een 6 of laten we zeggen voor alle vakken een 6 heeft, is hij dan geslaagd? Lijkt me eng zo’n arts die er 4 van de 10 keer naast zit.
We hebben het hier echter niet over huisartsen want de opleiding tot arts gaat gelukkig echt wel veel verder dan de bovenbeschreven multiplechoice-“examens”.
Het is hoe dan ook eng om gebruik te maken van een kwakzalver, of hij nu zijn kennis multiple choice bij elkaar gokt of niet. Kwakzalvers produceren nl. resultaten (mede) op basis van uiterst obscure en onbewezen “kennis”. Die resultaten zijn dus per definitie onbetrouwbaar, in ieder geval te onbetrouwbaar om er je gezondheid aan bloot te stellen. Vandaar dat het een laaiend schandaal is dat verzekeraars initiatieven ontplooien die gerelateerd zijn aan kwakzalverij. Waar leidt dat toe?
Ik heb het hier wél over huisartsen. Mijn vraag gaat over huisartsen niet over kwakzakvers.
Dat huisartsen niet met multiple choice vragen kunnen slagen weet ik ook wel. Mijn vraag is welk niveau als veilig wordt beschouwd.
Geen enkele arts zal alles altijd 100% correct doen. Hoeveel procent is aanvaardbaar en hoe stel je dat vast.
Dat maken de opleiders tot arts wel uit, dunkt me. Die zullen neem ik aan wel kunnen beoordelen wat veilig is.
Waar ik tegen ageer, is dat aan kwakzalvers niet een soort officieel diploma moet worden gegeven dat aan hen een schijn van betrouwbaarheid verleent.
Ik stel de vraag wel bij goeievraag.nl.
Aan open deuren heb ik niets.
U stelde de vraag aan J. W. Nienhuys.
Desondanks wil ik wel opmerken dat er een Medisch Tuchtcollege bestaat dat bij fouten van artsen bepaald niet mals optreedt. Natuurlijk kan geen enkel percentage aan fouten “aanvaardbaar” worden genoemd.
Het onderwerp van deze discussie is echter niet de opleiding tot arts, maar het is en blijft de steun in de rug aan kwakzalverij door verzekeraars. Iedere schijn van het verlenen van betrouwbaarheid aan kwakzalvers is uit den boze.
J. W. Nienhuys schreef iets over de opleiding van alterneuten, waarop ik wilde weten hoe dat zit met reguliere artsen om een vergelijking te kunnen maken.
U kent het antwoord niet, dus ga dan niet reageren met nietszeggende algemeenheden om vervolgens weer lekker te klagen over alterneuten, wat niets met mijn vraag van doen heeft.
En of iets off-topic is, daar is een moderator voor.
Hans vervalt liever in chronisch klagen en zeuren dan dat hij een beetje scherp de posten leest, dat was mij ook al vaker opgevallen, daar heb je dus geen éne moer aan.
Inzage vragen in zijn/haar cijferlijst voordat je de desbetreffende arts consulteert. 🙂
Esoterie bewaren artsen maar voor hun vrije tijd.
Ja inderdaad, was het maar waar.
Ik zie hetzelfde bij collega’s die weliswaar een universitaire opleiding psychologie aan een reguliere universiteit hebben behaald, maar vervolgens aan de slag gaan met mindfulness, Bachbloesem-therapie, magnetiseren. Als je daar dan naar vraagt, dan is de reguliere wetenschap ‘maar een mening’, waar ze zich van op de hoogte hebben gesteld, het papiertje hebben gehaald, ermee adverteren, maar er in de praktijk niks mee doen.
Het is een mentaliteitsprobleem: als het in hun straatje past, dan zwaait met met ‘het is ook in de reguliere wetenschap bewezen’, en als het niet bewezen is, dan is het ‘zo nieuw’, dat het ‘nog niet bewezen is’. Heel frustrerend.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de financiële belangen in deze sterk prevaleren, het is gewoonweg een kwestie van u vraagt en wij draaien en kassa.
Maar als de cliënten zich in een therapeutisch concept (als je het nog zo zou willen benoemen) goed kunnen vinden en denken dat voor hun werkt, is de zaak uiteindelijk toch tot wederzijdse tevredenheid beklonken.
Bij de dames en heren afgestudeerde psychologen moet tenslotte ook brood op de plank komen.
Maar zonder aanbod van onzin, is er ook geen vraag.
Als psycholoog wil ik dat mijn cliënten herstellen. Ik weet dat zorg ten dele ook uit gemeenschapsgeld betaald wordt. Ik betaal elke maand zorgpremie, ook als ik niet ziek ben. Daarvan wordt niet alleen mijn zorg betaald, maar ook de zorg van anderen. Daarom vind ik dat ik eisen mag stellen aan wat vergoed wordt en wat niet. Evidence-based therapie vergoeden, prima. Kwakzalverij? Niet prima. Laten mensen daar zelf voor betalen uit hun eigen als ze dat per se willen.
Het feit dat zorgverzekeraars massaal onzintherapieën vergoeden is één van de redenen waarom jouw en mijn zorgpremie zo hoog zijn. Het is niet nodig, het werkt niet, dus laten we alsjeblieft ophouden met geld over de balk smijten.
Er zijn voor afgestudeerde psychologen zat evidence-based therapieën beschikbaar om hun clienten te helpen, daar heb je helemaal geen kwakzalverij voor nodig.
@Inge,
Maar kun je van die vele psychotherapeutische concepten eigenlijk wel definitief stellen dat ze evidence-based zijn, ik verwijs je nu even naar een artikel in het tijdschrift Skepter over psychotherapie in het algemeen.
http://www.skepsis.nl/s-frames.html
Zoek vervolgens in de linker kolom onder het kopje psychologie, dan scroll je vervolgens naar beneden tot je het artikel “Psychotherapie: een hardnekkige mythe” in je blikveld verschijnt.
Ben benieuwd hoe je dit becommentarieert.
@Renate, ja inderdaad, dat klopt.
Psychotherapie is een heel specifiek soort therapie. Als je mijn bovenstaande reacties terugleest, zie je ook nergens dat ik dat woord gebruik. Je mag alleen maar psychotherapie geven als je daarvoor specifiek bent opgeleid. Niet alle psychologische therapieën zijn psychotherapie net zoals een koe een dier is, en niet alle dieren koeien zijn.
‘Gewone’ NIP/GGZ psychologen geven doorgaans een scala van andere therapieën, zoals cognitieve gedragstherapie etc. Dit soort therapieën zijn uitvoerig wetenschappelijk getest en hun werkzaamheid is bewezen. Zie hier voor meer info: http://www.ebbp.org/skillsBasedResources.html
Als je iets wilt weten over psychotherapie, moet je dat aan een psychotherapeut vragen, gewone psychologen houden zich daar doorgaans niet mee bezig.
@Inge,
Zover ik weet is o.a. cognitieve therapie (wat valt onder de noemer van gedragstherapieën), wel degelijk één van de vele vormen van toegepaste psychotherapie, vereist cognitieve therapie dan ook speciale bijscholing, zou je nu eens het specifieke verschil aan willen geven tussen “gewone” psychologische therapieën en psychotherapie.
Ik weet niet hoe je aan die informatie komt. Binnen de academische psychologie wordt dat onderscheid niet op die manier gemaakt. Natuurlijk moet je opgeleid zijn om een specifieke therapie te geven, net zoals je specifiek opgeleid/gecertificeerd moet zijn om psychologische tests af te mogen nemen.
Psychotherapie is een aparte opleiding, vergelijkbaar het verschil tussen een ‘gewone’ basisarts en een medisch specialist. De academische opleiding tot psycholoog duurt vier jaar. Als je psychotherapeut wilt worden moet je na die vier jaar nog een speciale opleiding van nog eens vier jaar doen en ben je verplicht om je daarna in te schrijven bij het BIG register.
Een opleiding/cursus voor bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie bestaat uit het bestuderen van de theorie plus een meeloopstage met iemand die de behandeling geeft. Het is meer een cursus dat een aparte opleiding. Je bent dan voor een bepaalde behandeling gecertificeerd. Verder is een psycholoog niet bevoegd om een diagnose op te stellen, dat mag alleen een arts (psychiater) doen. etc.
Iedereen mag zich psycholoog noemen en zich bij de KvK inschrijven, ook al heb je nooit psychologie gestudeerd. Het is geen beschermde titel. Academisch psychologen staan geregistreerd bij het NIP.
Het zijn echt twee totaal verschillende dingen. Het is appels en peren met elkaar vergelijken, maar daar had je zelf met wat googlen ook achter kunnen komen…
Het gaat erom dat de therapieën die ik noemde (en die noemde ik niet ‘psychotherapie’), evidence-based zijn. Dat wil zeggen dat de werking empirisch getest is en dat het onderzoek gepresenteerd is in academische tijdschriften die peer-reviewed zijn. Dit in tegenstelling tot kwakzalverij zoals ‘Bachbloesemtherapie’ en magnetisatie Ik heb naar een hele lijst met literatuur gelinkt waarin genoemd onderzoek gepresenteerd is.
Je schreef: Het zijn echt twee totaal verschillende dingen. Het is appels en peren met elkaar vergelijken, maar daar had je zelf met wat googlen ook achter kunnen komen…
Met googlen kwam ik er nu juist achter dat psychotherapie een verzamelnaam (algemene term) is voor een breed scala aan psychotherapeutische concepten. (zie onderstaande quote, informatiebron Wikipedia).
Quote link: De Nederlandse overheid (het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport) erkent de volgende scholen van psychotherapie:
Psychodynamische therapieën (zie hierboven)
Gedragstherapie
Cognitieve therapie
Systeemtherapie
Rogeriaanse of cliëntgerichte therapie. Einde quote.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Psychotherapie
Het artikel in Skepter waar ik in een vorige post aan refereerde had daar (m.i.) ook betrekking op, dus de door Wiki benoemde interpretatie van de term psychotherapie, vandaar dat ik wel benieuwd was naar je commentaar als psychologe op dit benoemde artikel, misschien verwar je wellicht psychotherapie met psychoanalyse.
Je schreef: ‘Gewone’ NIP/GGZ psychologen geven doorgaans een scala van andere therapieën, zoals cognitieve gedragstherapie etc.
Je ziet dat deze vorm van therapie “uitgeoefend door gewone psychologen” ook onder het lijstje van psychotherapie vermeld staat.
Ik sta voor een raadsel.
Juist. Bedrog is en blijft bedrog, of er nu geld mee gemoeid is of niet.
Vandaag overigens 2 reacties over kwakzalverij in De Volkskrant. Een van iemand wiens partner zich met de een of andere alternatieve therapievorm bezig houdt en die beweert dat veel mensen goed geholpen worden door de alternatieve therapeuten.
De ander is van een grootverbruikster van alternatieve gezondheidszorg, die beweert dat ze op die manier de gezondheidszorg ontlast.
Anecdotes dus…
Inderdaad, maar beide beweren ze dus dat alle alterneuten over een kam worden geschoren en dat er bij de reguliere artsen ook kaf onder het koren zit.
Ik hoop nu maar dat er iemand zo alert is om te reageren met:
“Alternatieve geneeswijzen bestaan niet. Er zijn geneeswijzen waarvan bewezen is dat ze werken en geneeswijzen waarvan dat niet bewezen is. Alternatieve geneeswijzen die werken, zijn gewoon geneeswijzen.” In het Engels is hij beter.
http://www.youtube.com/watch?v=HhGuXCuDb1U
Ja, en ook nog even over dat kaf onder het koren. Dat geldt voor artsen en loodgieters en ambtenaren en vroedvrouwen en broodbakkers en buschauffeurs en caissières en ICT’ers en mondhygiënisten en dominees. Overal heb je zwakke broeders. Maar bij alterneuten zit er zelfs helemaal geen koren onder het kaf.
Inderdaad, maar toch menen de patiënten vaak dat ze wel degelijk resultaat boeken. Ik heb weinig behoefte om die mensen uit hun droom te helpen, als ze bij mij met enthousiaste verhalen aankomen.
Zou wel handig zijn, een soort stappenpan, “hoe vertel ik het mijn beste vrienden”?
Als vrienden en kennissen worden bedrogen of op het punt staan bedrogen te worden, informeer ik hen wél. Gisteren heb ik nog een aantal mensen in mijn omgeving gewaarschuwd voor een gemeen soort financieel bedrog via mailberichten. Waarom zou ik dat dan niet doen t.a.v. kwakzalverij?
En waarvoor zou anders de VtdK dienen?
Daar zit je dan lekker aan tafel na te genieten en dan vertelt de gast dolenthousiast(!) over zijn chiroprakter die hem aan paar keer per jaar van zijn rugpijn afhelpt. Ga maar vertellen dat het onzin is, dat die dokterstitel uit de US komt, dat die dokterstitel hier niet geldig is en hier niet gevoerd mag worden. En dat die rugpijn met een beetje geduld vanzelf over gaat.
Eens kijken of die gast nog een keertje langskomt om van zijn geloof afgeholpen te worden.
Tja, als mijn hulp een dochter heeft, die last heeft van haar darmen en waarbij iemand het prikkelbare darmsyndroom constateert (bestaat dat eigenlijk?) en mevrouw besluit op een glutenvrij dieet over te stappen en naar een hypnotherapeut te gaan, waar ze een positief effect van ervaart, moet ik de moeder dan zeggen dat het allemaal onzin is?
Dat kun je heus wel op een diplomatieke manier naar voren brengen als je voldoende kennis in huis hebt over de betreffende “behandelwijze”.
Soms is het gewoon hetzelfde als je gelovige bejaarde moeder gaan vertellen dat de hemel niet bestaat en dat ze haar overleden dierbaren niet gaat terugzien.
Een kennis van me moet binnen niet al te korte tijd aan het binnenoor geopereerd worden, hij ziet daar vreselijk tegenop en vroeg vervolgens aan me, zou een homeopaat hierin ook iets voor me kunnen betekenen. je hoort zo vaak dat die mensen wonderbaarlijke genezingen tot stand kunnen brengen.
Ik voelde toen echt wel verplicht hem even uit de droom te helpen en dat heb ik dus ook gedaan, hopelijk heeft het effect gesorteerd.
Ik ben nu wel benieuwd wat hij gaat doen, angst is een slechte raadgever, hoewel ingrijpende medische behandelingen natuurlijk geen pretje zijn.
En daar profiteren de alto’s ook weer van.