In de Canadese Dragons’ Den (waarin ondernemers hun idee presenteren voor een panel van investeerders) verschijnt een man die graag financiering voor z’n bedrijf wil. Het product is gedestilleerd water met zilver en is volgens de man goed tegen artritis, hepatitis, allerlei virussen en bacteria, ontstoken tanden, wonden en schrammen, spijsverteringsproblemen, prostaatproblemen, asthma en nog veel meer.
Het begint als een jolig gesprek maar na een tijdje neemt het een hele andere wending.
— Edit: helaas is de video niet meer beschikbaar.
Steun Kloptdatwel
Waardeer je dit artikel? Je kunt onze site steunen met een financiële bijdrage. Dat waarderen wij dan weer! Een donatie kun je doen via dit betaalverzoek (of klik op de afbeelding hiernaast).
NB de rekening staat op naam van Maarten Koller, formeel eigenaar van deze site.
Zilver kan man blauw maken!
Dat is totale onzin; dit kan alleen voorkomen bij zeer grote overconsumptie. Bij normaal gebruik is er werkelijk geen probleem. ‘Colloïdaal zilver’ als natuurlijk antibioticum zou in de toekomst weleens een belangrijker rol kunnen gaan krijgen.
Dit vanwege de toenemende resistentie-problemen als gevolg van antibiotica overconsumptie in de reguliere geneeskunde. Met name de veeartsenij maakt zich aan overconsumptie schuldig. Dit probleem wordt gelukkig nu erkend, men is wel bezig dit probleem aan te pakken. Maar veel kwaad is nu wel geschied….
Kijk eens alstublieft . https://www.youtube.com/watch?v=ahihGKZC5Kk
**
Er zijn enkele gevallen bekend van mensen die een onomkeerbare grijs/blauwkleuring van de huid (argyrie) kregen na het gebruik van colloïdaal zilver. In die gevallen ging dat om extreem overmatig gebruik.
En het innemen van zilveroplossingen die niet volgens de juiste methode waren geproduceerd. Waarschijnlijk zijn de zilverdeeltjes die daarbij geproduceerd werden te groot, was het zilver van onzuivere kwaliteit en/of is er sprake van de vorming van zilverchloride door toevoeging van zout ten behoeve van betere stroom geleiding.
Deze mogelijkheden worden in verband gebracht met argyrie.
** bron: Wikipedia
Eerst beweert u “Dat is totale onzin; dit kan alleen voorkomen bij zeer grote overconsumptie.”
Vervolgens “En het innemen van zilveroplossingen die niet volgens de juiste methode waren geproduceerd.”
Het is dus absoluut geen onzin.
Als je het zelf maakt moet je heel goed weten wat je doet (juiste stroom, temperatuur, tijdsduur etc) colloidaalzilver.nl en als je het koopt moet je ook zeker weten dat niet een of andere sukkel in zijn garagebox met een gesloopte magnetronvoeding aan het knoeien is geslagen.
Ik zie althans nergens een simpel testje waarmee je kunt controleren of er niet teveel zilver of te grote zilverdeeltjes in zitten.
Nu je het zo stelt Eelco, ik vond hierover de volgende link:
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/natuurgeneeswijze/2591-natuurlijk-antibioticum-colloidaal-zilver.html
Die site is volstrekt onbetrouwbaar, iedereen kan daar een verhaaltje op zetten.
Weet jij dan een betrouwbare site over de (eventuele) werkzaamheid van colloïdaal zilver, trouwens grappig in het filmpje dat die stemming zo plotseling omsloeg.
Bij de VtdK staat er wel het een en ander over http://www.kwakzalverij.nl/367/Colloidaal_zilver_CZ_ ook met verdere links. Bij de FDA zul je ook wel iets kunnen vinden als die de ‘over de toonbank’-verkoop in de VS verboden hebben.
Dat is inderdaad weer een heel ander verhaal, als je er slechts een blauwe kop van krijgt schiet ook niet op, dan mag Eelco het verder maar uitwerken en onderbouwen, vandaar dat ik hem om bronvermeldingen vroeg.
Hoe kun je in dergelijke sites nu het kaf van het koren scheiden, lees welke sites zijn nu betrouwbaar en welke geenszins, de site die ik zoeven aanhaalde kwam op mij (als leek ) niet onbetrouwbaar over.
Eelco_G, heb je ook bronvermeldingen hieromtrent.
Wikipedia heeft een neutraal artikel over colloïdaal zilver met ook verwijzingen naar puur wetenschappelijke informatie.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Collo%C3%AFdaal_zilver
Eelco-G, maar mijn vraag aan Pepijn was en nu eveneens aan jou, hoe weet je de informatie op de verstrekte sites wetenschappelijk echt betrouwbaar is, dat is even het cruciale punt.
Misschien ook eens de Duitse en de Engelse versie van die pagina lezen. Dan krijg je namelijk een heel ander verhaal.
Hij zou ook eens skeptisch kunnen zoeken:
http://www.kritischdenken.info/skeptisch-zoeken/
Er is al zoveel geschreven hoe je kwakzalverij kunt herkennen, en de simpelste gaat ook in dit geval op: als het te mooi is om waar te zijn dan is het meestal niet waar.
Oh, vrijdagmiddag hoorde ik dat ze op radio 2 weer eens ‘septisch’ waren.
Stront aan de knikker 😉
Lees vooral ook even de vele aan (colloïdaal) zilver gewijde artikelen op het Science-Based Medicine blog. Ze hebben daar in Canada en de VS nogal eens last van naturopaten die dit niet ongevaarlijke, vermeende wondermiddel graag inzetten. Dat zal de ca. 30 artikelen verklaren die ik op SBM vond. Een heel mooi artikel vond ik “Hi Ho Silver” van Mark Crislip (http://www.sciencebasedmedicine.org/hi-ho-silver/ ), die duidelijk uitlegt dat zilver een antisepticum (ontsmettingsmiddel) is en géén antiobioticum (ieder bewijs daarvoor ontbreekt). Dat het pathogenen op bijvoorbeeld medische apparatuur doodt, komt overigens omdat zilver bij de juiste dosis giftig is, niet omdat het natuurlijk is. Dat laatste is compleet irrelevant. Ik zie ook niet in waarom het natuurlijker zou zijn dan bijvoorbeeld peniciline.
Naar mijn idee kun je je beter zorgen maken om het toenemende resistentie-probleem als gevolg van antibioticagebruik.
Dat is namelijk écht een serieus probleem, waar men hier liever over zwijgt..
Als colloïdaal zilver (een populair alternatief middel) een serieus probleem voor de volksgezondheid zou zijn, zou de verkoop allang aan banden gelegd zijn…
http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/antibioticaresistentie/gevaar-antibioticaresistentie
Dat we hier liever zwijgen over antibiotica-resistentie is natuurlijk flauwekul. Wat mij betreft is die bewering een goedkope poging de aandacht af te leiden van het werkelijke probleem in deze discussie, namelijk dat je geen enkel bewijs hebt (omdat er geen enkel bewijs is) dat colloïdaal zilver een effectief antibioticum is. Als een middel geen werking heeft, is iedere bijwerking er één te veel. En die bijwerkingen zijn in elk geval dusdanig serieus dat de verkoop van colloïdaal zilver in de VS sterk aan banden is gelegd. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat het daar niet meer verkocht wordt, want zoals veel alternatieve geneeskunde is ook de zilverhandel een ware goud… eh… zilvermijn.
De Canadese versie van de zeer populaire American Shark Tank: http://en.wikipedia.org/wiki/Shark_Tank
Je ziet o.a. ‘Mr. Wonderful’ Kevin O’Leary (“You are dead to me, for the cockroach you are, go out!”) en Robert Herjavec die beide ook meedoen aan Shark Tank.
De ‘Sharks’ staan er bekend om alleen te luisteren naar harde, recente en vooral indrukwekkende verkoopcijfers als ook wel (enige) wetenschappelijke onderbouwing. Verder zijn ze erg bang als een product of dienst gevoelig is voor schadeclaims. Vaak gaat het ook over het belang van het patent/licensing. Sommige van de Sharks, zoals Robert Herjavec, zijn extra geïnteresseerd in innovatieve producten of diensten.
Ik heb Robert vaker zien uitvaren tegen dit soort medische claims. Hij is normaal de vriendelijkste ‘shark’, maar hier wordt hij altijd erg boos over. (“You disgust me. Now you offend me. I hope you will get out now.”)
Ik vind het er nogal nepperig uitzien.
Op tv wordt zelden iets aan het toeval overgelaten, dus de kandidaten worden van te voren gescreened of hun idee wel goede televisie op gaat leveren.
Deze man is m.i. gezamelijk doelbewust geslachtofferd.
Terecht natuurlijk en hopelijk hechten mensen veel waarde aan dit oordeel van de dragons, maar ik heb toch een beetje een bijsmaakje.
De apotheek en drogist verkopen het spul ook, maar ze zetten er geen indicatie op. Je krijgt dan ‘colloïdaal zilver’ met een heel laag zilvergehalte (50 ppm), dat is bijna homeopathisch. Er bestaat domweg geen enkel bewijs dat zilver in zulke lage hoeveelheden ook maar enig effect heeft. een persoon van 50 kg die dagelijks minder dan 250 microgram zilver consumeert ondervindt daar geen effect van. Dat is wat in 5 kubieke cm zit van een 50 ppm oplossing. Vijf kubieke centimeter is ongeveer 100 druppels en dat is dan ook in de grootteorde van de maximale dagelijkse dosis op dat soort flesjes.
Het doet gewoon niks.
Argentum colloidale is al oud en is voorzover ik kan overzien in de 5e editie (1951) in de Nederlandse farmacopee beland. We zijn gelukkig een heel aantal edities verder (en ook een heleboel onderzoek en een heleboel absurd geloof) en hebben nu een Europese farmacopee, die overigens voor de openbare apotheker veel te specialistisch en dus nauwelijks meer bruikbaar is. De laatste echt practisch bruikbare farmacopee was de 6e editie van 1966.
Als ik het me goed herinner, werd het middel wel bij pasgeboren babies als oogdruppel gebruikt om vervelende bacteriën te bestrijden die bij de geboorte in de oogjes konden geraken, kennelijk zonder veel succes. Nu gaan de alterneuten er mee aan de haal, ik vermoed en verwacht met even weinig succes.
Maar… maar… is KDW hier zelf niet ergens ingestonken? Dat was het eerste wat me zojuist opviel, in de eerste seconden van het – overigens vermakelijke – filmpje. Het eerste wat me opviel was de cartoonachtige verschijning (bol figuur, onregelmatig gebit, goedkoop pak, een ratelverhaal van een kermis-verkoper, overduidelijke spelfout op 1:20 (indegestion)) zoals die het cliché zijn van een spotprent van een 19de-eeuwse haarlemmer-olie-handelaar. Het heeft alles van ‘scripted reality’, zoals we dat tegenwoordig op vele kanalen te zien krijgen – Discovery, National Geographic als meest bekende notoire zondaars.
Ingestonken als niet zozeer voor het verhaal van de haarlemmer olie maar dat van de handelaren in ‘reality-tv’? Op wat lijkt op een variatie van de Tv-dominee’s die voorheen zo populair waren… Vraag ik me daarbij af: zijn er mensen die echt geld krijgen, of is de financiële geneeskracht net zo degelijk als die van de Tv-dominees, of is het dezelfde soort van oplichterij, en zijn het acteurs in een mooi pak wat zo sterk in contrast staat met dat goedkope pak van de kermis-artiest. Die op een eenvoudige, goedkope manier – vooral de requisieten vallen op qua flodderige vormgeving – voor joker wordt gezet? Ook het einde valt in die zin op, dat de folder zo mooi in de lichtvlek valt. Dat lijkt me iets wat ze desnoods 20 keer hebben overgedaan.
… Is KDW hier niet per ongeluk een doorgeefluik geworden van ‘reality’ die verzonnen is? Een reklamebord van kapitisme met ‘realiteitszin’ van doorzichtige soort (He, ik zag de spelfout! – Leuk meedoen voor de hele familie voor de buis, want iedereen thuis vind het leuk om op zijn minst een paar vragen goed te beantwoorden, vandaar dat het niveau van de vragen omlaag gaat naarmate een spelshow langer meegaat is de vigerende gedachte).
Twijfel omklemt mijn hart met een koude vuist…
Ik meen eens een soort ‘revisited’ uitzending gezien te hebben waaruit bleek dat nogal wat deals niet doorgingen. En dan vanwege het feit dat men toch liever zelfstandig doorging of elders een betere deal had gemaakt. Er blijkt dus geen verplichting te zijn, wat ook wel begrijpelijk is als je voor de camera tegenover vier bullies beslissingen moet nemen.
Ik had al aangegeven mijn twijfels te hebben, maar dat zelfs de kandidaat in het spel zou meedoen is zeker niet ondenkbaar.
Ik vraag me af of de kandidaten ook een soort veto over de uitzending hebben. Als je bv. om een andere reden dan kwakzalverij zou voor schut gezet wordt kan dat behoorlijk schaden.