Kloptdatwel?

Buitenland

Meteoor boven Rusland voer voor complotdenkers

by 24 Comments

Het was onverwacht en spectaculair, de meteoor die boven het Russische Tsjeljabinsk een felle lichtstreep door de hemel trok en een schokgolf veroorzaakte die vele vierkante kilometers aan vensterglas deed rondspringen. Een zeldzaam fenomeen en het is bijzonder dat er zoveel goed beeldmateriaal van is te vinden. Een reden daarvoor is dat veel Russische auto’s met een dashboard camera rondrijden vanwege corrupte politieagenten of schrik voor verzekeringsclaims.
Ook voor  complotdenkers en hoaxers is het een geschenk uit de hemel. Zo zijn er altijd wel rare Russische parlementariërs te vinden die de schuld in Amerikaanse schoenen wil schuiven (‘Russian parliament member says meteor was actually a U.S. weapons test‘) of iets met UFO’s en/of aliens. Onze Lieve Heer kan het natuurlijk ook zijn (‘Russian Cleric: Meteorite Was Lord’s Message‘) of de meteoor is uit de lucht geschoten door de Russische luchtmacht.

Een aparte vergissing van een Russisch journaal ging als een lopend vuurtje het Internet over:

[update: YouTube heeft het ’embedden’ uitgeschakeld voor de clips van het journaal, bekijken kan wel door er op te klikken]

http://www.youtube.com/watch?v=ZLqD-zDWbE8

De beelden aan het begin hebben niets met de meteoor te maken, maar zijn van een al jaren voortdurende brand op de bodem van een ingestorte grot bij Derweze, een dorpje in Turkemenistan in een streek die rijk is aan natuurlijk gas. De grot stortte in 1971 in na een foutje bij het boren. Het brandende gat staat bekend als Poort naar de Hel.Veel mooie plaatjes daarvan ook op de site Atlas Obscura.

Natuurlijk werd dit snel opgemerkt en staat het in de commentaren bij de verschillende versies van het journaal die op YouTube gezet zijn. Omdat er meerdere kopieën van zijn, ga ik er maar van uit dat het inderdaad zo is uitgezonden, maar het zou makkelijk zijn om ons allemaal (een tijdje) te foppen door andere beelden in een Russisch TV-journaal te plakken. Als er zoiets als ‘Uitzending gemist’ is van die TV-zender, zou je het misschien kunnen controleren.

Voor zinvoller berichtgeving over de meteoor en interessant beeldmateriaal, kijk op Phil Plaits blog Bad Astronomy.

links

Royale inmenging in voorlichting over homeopathie

by 132 Comments

 In het Verenigd Koninkrijk is de website NHS Choices een belangrijke bron van informatie over gezondheidszaken. Volgens eigen zeggen ‘de voordeur van de National Health Services en de grootste website van het land op het gebied van gezondheid’. De website bevat ruim 20.000 artikelen die aan strenge eisen voldoen, althans als je ervan uitgaat dat de ‘Editorial Policy‘ zo strikt wordt toegepast als voorgeschoteld. Daarin staat dat de website is ‘toegewijd aan het verstrekken van objectieve en betrouwbare informatie en richtlijnen omtrent alle aspecten van gezondheid en gezondheidszorg. In alle gevallen streven we ernaar om er voor te zorgen dat de inhoud evidence based is, met andere woorden dat het gebaseerd is op de beste wetenschappelijke kennis die op het moment beschikbaar is.‘
Dat klinkt heel mooi, maar gaat niet op bij informatie over alternatieve gezondheidszorg en met name homeopathie. Hoe dat komt? De ambtenaren van het Department of Health (Ministerie van Gezondheidszorg) blijken te zijn gezwicht voor de lobby van organisaties die nauw zijn verbonden met leden van het Engelse Koninklijk Huis. 

Vooraanstaand skepticus, professor David Colquhoun, doet op zijn blog DC’s Improbable Science uit te doeken hoe de tekst over homeopathie op de website verschillende keren is aangepast en hoe die aanpassingen tot stand zijn gekomen. Om dit precies te kunnen nagaan, deed hij een beroep op de Freedom of Information Act om inzage te krijgen in de correspondentie tussen NHS Choices en het Department of Health. Het werd namelijk duidelijk dat alle informatie op de site uiteindelijk nog door het ministerie goedgekeurd moest worden.

Tot eind 2010 had er een tekst gestaan die niet erg in overeenstemming was met de beste wetenschappelijke kennis die op het moment beschikbaar is, maar een vrij kritiekloos verhaal dat homeopaten zelf vertellen. Ook de links bij het artikel verwezen hoofdzakelijk naar websites van homeopathische organisaties. Er was veel commentaar op die pagina en NHS Choices besloot het stuk off line te halen en te werken aan een betere versie. Eind 2012 verscheen echter ongeveer dezelfde tekst weer op de site. Was er dan niets gebeurd? Integendeel, achter de schermen blijkt zich een felle (pennen)strijd te hebben afgespeeld tussen NHS Choices, het Department of Health en anderen.

Een stukje uit één van de documenten met commentaar in de zijlijn geeft eigenlijk heel aardig weer wat er zoal speelde:

Het Department of Health censureerde de voorgestelde teksten van NHS Choices over homeopathie
Het Department of Health censureerde de voorgestelde teksten van NHS Choices over homeopathie (klik voor vergroting)

Uit de vrijgegeven documentatie blijkt duidelijk dat vooral The Prince’s Foundation for Integrated Health stevig heeft zitten lobbyen om de prima concepttekst (die Colquhoun had gekregen van iemand die bij NHS Choices werkte) te verdunnen totdat een voor homeopaten acceptabel gehalte aan kritiek overbleef (hoewel dit vanuit hun idee over hoe verdunnen werkt weer heel tegenstrijdig klinkt). In één mail werd heel duidelijk gesteld dat de informatie van NHS Choices weliswaar op bewijsmateriaal gebaseerd moet zijn, maar niet mag botsen met beleidsuitspraken van het Department of Health. En blijkbaar zijn ze daar te bang om het bewijsmateriaal te laten spreken en daarmee tegen de haren van Prins Charles en mogelijk ook Koningin Elizabeth II zelf, in te strijken. Colquhoun spreekt treffend van ‘Policy-based evidence‘.

Die stichting van Prins Charles ging in 2010 ten onder na een fraudeschandaal, maar heeft een opvolger die voortgaat onder de even verhullende naam The College of Medicine. Ze kwam in actie toen NHS Choices de nieuwe conceptteksten aan dé expert, professor Edzart Ernst, voorlegde (overigens op voorspraak van de oprichter van de veel geroemde Cochrane Collaboration, Sir Iain Chalmers). Tussen Ernst en Prins Charles botert het al heel lang niet, maar de Koninklijke Familie heeft meer banden met homeopathische instellingen. Zo is Koningin Elizabeth II de beschermvrouwe van wat nu het Royal London Hospital for Integrated Medicine heet, maar nog niet zo lang geleden de naam Royal London Homeopathic Hospital droeg.

Maar lees vooral het blog van Colquhoun zelf voor de ‘juicy details’; uitgebreid, maar zeer de moeite waard.

Policy-based evidence. Department of Health and Prince’s Foundation censor accurate information about magic medicines

In het Verenigd Koninkrijk is er meer te doen over alternatieve gezondheidszorg. Leek het met het parlementaire onderzoek uit 2010 helemaal de goede kant op te gaan (aangeraden werd om financiering van onderzoek naar homeopathie stop te zetten en de onbewezen claims met betrekking tot homeopathische middelen te verbieden), inmiddels zit er een staatssecretaris op gezondheidszorg, die een voorstander is van homeopathie (Jeremy Hunt) en is pas een nog uitgesprokener voorstander van allerhande kwakzalverij en astrologie (David Tredinnick) toegetreden tot datzelfde parlementaire comité voor Science and Technology dat eerder zo goed werk verrichte.

Zie ook het stuk in The Guardian: Prince’s charity lobbied government to water down homeopathy criticism

Drugs- en explosievendetector valt compleet door de mand

by 43 Comments

In de strijd tegen de drugskartels grijpt het Mexicaanse leger naar wel heel aparte middelen. Op grote schaal worden een soort wichelroedes ingezet om drugs en explosieven op te sporen. Er zijn al meer landen in deze onzin getrapt. Niet alleen werden er miljoenen aan verspild, ook zijn er bijna zeker talloze slachtoffers gevallen. Er vielen doden, omdat echte bommen niet werden gedetecteerd in Irak, en tientallen onschuldigen werden vastgezet, verdacht van terroristische activiteiten, omdat het apparaatje bij hen ‘uitsloeg’. Onlangs is er in Mexico een goed opgezette dubbelblinde test uitgevoerd, die overduidelijk laat zien dat de apparaatjes met namen als GT200, ADE651, Alpha 6, geen enkele bruikbare informatie geven over de mogelijke aanwezigheid van drugs of explosief materiaal.

De GT200 in Mexico
In Mexico gaat het om de GT200 van de firma Global Technical Ltd. Het apparaat is een handvat met daaraan een inschuifbare antenne, zo eentje als op draagbare radio’s. In het handvat schuif je een kaartje, dat specifiek is voor de stof die opgespoord moet worden. Naast drugs en explosieven zou je met het juiste kaartje er bijvoorbeeld ook ivoor mee kunnen opsporen, handig in de strijd tegen stropers in wildparken of om illegale handelaren op het vliegveld er uit te pikken.

Een Mexicaanse politieman met de GT200 aan 't werk
Een Mexicaanse politieman met de GT200 aan ‘t werk

Het apparaat bevat geen batterij en zou alleen de statische energie van de gebruiker nodig hebben. De detectie zou gebaseerd zijn op ‘electrostatic magnetic ion attraction‘,  ‘diamagnetic and paramagnetic fields‘, ‘Nuclear quadrupole resonance‘ of ‘nuclear magnetic resonance‘, afhankelijk van wat de aanbieder vertelt. Het mirakelse apparaat zou zijn kunstjes zelfs vertonen als de verboden stoffen worden afgeschermd met lood of andere metalen, beton of in het menselijk lichaam. Een prijskaartje van minimaal 20.000 dollar lijkt gezien die ongekende mogelijkheden niet eens zo hoog.

Natuurlijk zijn er altijd van die vervelende critici. Mexicaanse organisaties die zich met mensenrechten bezighouden, maakten zich zorgen over de toename aan rechtszaken waarin de GT200 was gebruikt om een verdachte op te sporen. Uiteindelijk gelastte het Opperste Gerechtshof dat er bewijs geleverd moest worden voor de geclaimde werking van de GT200. Dat onderzoek werd al uitgevoerd in 2011, maar omdat het onderdeel is van een proces werden de resultaten vooralsnog geheim gehouden. In het najaar van 2012 kwam een krant er echter achter en publiceerde erover. Daarom hebben de onderzoekers nu hun bevindingen voor publicatie aangeboden. Hun artikel staat sinds 24 januari 2013 op arXiv (Hat tip: Doubtful News).

Dubbelblinde test
De onderzoekers Wolf Luis Mochan van de  National University of Mexico en Alejandro Ramirez-Solis van de  Universidad Autonoma del Estado de Morelos, beiden natuurkundigen, hebben een goed doordachte test ontworpen en uitgevoerd. Ervaren gebruikers van de GT200 moesten proberen uit acht kartonnen dozen die ene te kiezen waarin 1630 30mg capsules Itrabil en 33 30mg capsules Obeclox (typen amfetamines) gestopt was met daarbij nog drie 9 mm kogels en één van kaliber 0.28. Dit was niet een willekeurige verzameling, maar een voorraad verboden materiaal dat in beslag was genomen bij een huiszoeking waarbij de GT200 was gebruikt.

Maar eerst werd er gekeken of de GT200 bij deze doos überhaupt een verschil zou waarnemen ten opzichte van de lege dozen. De twee betrokken operatoren waren daarvan overtuigd en in de eerste vier testen die niet blind waren, pikte het apparaat de goede doos er feilloos uit. Daarna vond de echte test plaats. Twintig keer achter elkaar werd willekeurig één van de acht dozen gekozen en met de contrabande gevuld. Degenen die wisten in welke doos het geplaatst was, verlieten de ruimte en pas daarna kwam de operator met de GT200 binnen om te bepalen welke doos het zou zijn. Er is ook wat beeldmateriaal van de test op YouTube gezet:

Uitkomst van de test
De GT200 wees slechts in drie van de twintig gevallen de juiste doos aan, geheel in overeenstemming met een willekeurige keuze. En de conclusie was dan ook makkelijk getrokken: het apparaat is volkomen ineffectief bij het opsporen van drugs of explosieven. Terecht? of was deze test te klein en misschien een negatieve uitschieter? Als je er even optimistisch van uit gaat dat het apparaat wel werkt en normaal gesproken (een bescheiden) resultaat van 80% scoort, dan is de kans op deze desastreuze uitslag maar 1 op een miljard. Enig puntje van kritiek op de test die ik kan bedenken, is dat uiteindelijk maar één persoon met de GT200 heeft gelopen. Dat was echter wel een zeer ervaren gebruiker en de ‘voorstanders’ van het apparaat waren volledig akkoord met alle stappen van het testprotocol.

Een veel betere verklaring voor de schijnbare successen is het ideomotorisch effect. Net als bij ‘normale’ wichelroedes of pendels treden bij de operator onbewuste spierbewegingen op die de aanwijzer in de ‘gewenste’ richting sturen. De kans op slagen hangt alleen af van de kennis die de operator heeft of die hij al dan niet bewust afleest van de omstanders, die wel weten waar de spullen verstopt zijn. Bij een goed geblindeerde proef scoort hij niet beter dan iemand die een toevalsgenerator gebruikt voor het bepalen van zijn keuze. De GT200 stuurt zijn gebruiker naar die verdachte of locatie, die hij zelf (onbewust) had uitgekozen.

De ADE 651
De ADE 651

Producent gepakt
In Groot-Brittannië werd in juli 2012 Jim McCormick aangeklaagd wegens fraude. Hij verkocht aan meer dan 20 landen de ADE 651. Dit apparaat is bijna identiek aan de GT200. Alleen al Irak spendeerde meer dan 85 miljoen dollar aan de handvatjes met wiebelende antennes. En naar verluidt, worden ze nog steeds gebruikt bij checkpoints.
McCormick liep nog op borgtocht vrij rond, nadat hij gearresteerd werd in 2010 toen BBC Newsnight liet zien dat de ADE 651 niet eens een processor of geheugenchip bevat. Hoe kon het apparaat dan geprogrammeerd worden om, zoals geclaimd werd, onder ideale omstandigheden explosieven te detecteren tot op 1 km afstand?

http://www.youtube.com/watch?v=dLw6Gu3NOik

Corruptie in België?
Dat hier ooit iemand intrapte, is verbazingwekkend, maar het beperkt zich niet tot minder ontwikkelde landen. Ook onze zuiderburen tuinden er rond 2007 in. De politiezone van Geel-Laakdal- Meerhout schafte er één aan en was er begin 2010 nog tamelijk positief over (zie ook het Skepp-forum). In juni 2012 werd echter korpschef Jef van Lommel geschorst op verdenking van gesjoemel met auto’s en bouwmaterialen. Ook  is er sprake van dat hij een snoepreis naar Cuba maakte, op kosten van een Amerikaanse firma die de politie van Geel in 2007 de volstrekt waardeloze ‘drugssnuffelaar’ had verkocht voor het riante bedrag van 25.000 euro. Het onderzoek loopt nog steeds. Eind september werd zijn schorsing verlengd om het onderzoek af te ronden, maar dat bleek niet voldoende: de schorsing is per 1 februari 2013 met nog eens vier maanden verlengd.
De opvolger van Van Lommel, korpschef Dirk van Aerschot, liet mij per mail weten dat het apparaat weinig is gebruikt. Het is nu in beslag genomen door de gerechtelijke diensten, ook vanwege het onderzoek in het Verenigd Koninkrijk. De politiezone probeert intussen de aankoopprijs terug te vorderen in een civiele procedure.
[Update 21/8/2013: de Nederlandse Marine blijkt eerder net zo dom te zijn geweest als de Belgische politie en kocht in 2000 vijf voorlopers van de GT200, de ‘Mole’, zie link in de reacties]

Generaals in Thailand steken kop in het zand
In Thailand had het leger er sinds 2006 ruim 1.500 gekocht voor een slordige 30 miljoen dollar. De nutteloze apparaatjes worden nog steeds ingezet in de strijd tegen Islamitische rebellen. Verdere aanschaf is gestopt, nadat de Amerikaanse ambassade in 2010 waarschuwde dat het hier om bedrog gaat. Een blinde test liet hier ook maar een slagingspercentage van 20% zien, waar een willekeurige keuze 25% had gescoord. Maar triest genoeg houden de generaals vertrouwen in het apparaat en worden er nog steeds zo’n 750 ingezet in de strijd in het zuiden van het land. Met als gevolg dat er talloze onschuldigen worden vastgezet, omdat de GT200 minutieuze resten van explosieven op hun kleding zou hebben aangetoond.

De producent van de GT200 doet nog alsof de test in Thailand niet zo veel voorstelt
De producent van de GT200 doet nog alsof de test in Thailand niet zo veel voorstelt

Een  anekdote verklaart misschien een beetje het vertrouwen dat de gebruikers blijven houden in deze apparaten. Bij een checkpoint op de snelweg van Mexico City naar Monterrey wees de GT200 een Volkswagen aan als verdacht. In de auto zaten een man, een vrouw en een kind. Soldaten omsingelden de auto, die grondig werd doorzocht op de aanwezigheid van drugs. Alleen een potje met paracetamolpillen werd ontdekt. Foutje? Nee, volgens de bediener van het apparaat juist meer bewijs voor de enorme gevoeligheid van de GT200.

Verder lezen:

http://doubtfulnews.com/2013/01/bomb-detector-test-compatible-with-completely-ineffectual-device/

http://ade651gt200scamfraud.blogspot.co.uk/

http://sniffexquestions.blogspot.nl/

James Randi over de ADE651 aka Quadro Tracker (YouTube) vertelt over de bemoeienis van JREF met een voorloper van de ADE 651 en het gebrek aan een luisterend oor bij de officiële instanties voor de geuite waarschuwingen.

En het Wikipedia artikel over de ADE 651

Bijensterfte niet de oorzaak van handbestuiving in China

by 80 Comments

 Het programma Zembla besteedde donderdag 24 januari voor de tweede keer aandacht aan het lot van de honingbij. ‘Moord op de honingbij II‘ gaat vooral over de banden van bedrijven, die insecticiden leveren, met de Universiteit Wageningen en de mogelijke beïnvloeding die daaruit voort zou kunnen komen op de adviezen die het Ministerie van Landbouw aan Wageningen vraagt. In Nederland zijn die adviezen een stuk ‘industrie-vriendelijker’ dan in ons omringende landen. En dat is zorgelijk, omdat het niet goed gaat met de bijen en er internationaal toch wel consensus lijkt te ontstaan dat die insecticiden (in het bijzonder de neonicotinoïden) hierbij een cruciale rol spelen.
Aan het einde van de uitzending wordt een doemscenario geschetst: wat zou er gebeuren als de bijen inderdaad uitsterven? In China zouden ze er al over mee kunnen praten. Daar hebben mensen de rol van de verdwijnende bijenvolken noodgedwongen overgenomen en moeten honderden kinderen perenbomen inklimmen om daar met de hand de bloesems te bestuiven. Maar hier schoot Zembla uit de bocht. Die handbestuiving heeft een andere oorzaak.

bijensterfte-handbestuiving-fav-img

Bekijk de uitzending vanaf 37:55 (embedden van programma’s kan helaas niet meer bij de NPO)

Realistisch doemscenario of framing?
“Aan de andere kant van de wereld is de honingbij inmiddels zo goed als uitgestorven.“, zegt de voice-over dreigend. Ik had bij het zien van dit fragment echter meteen een ‘niet pluis’-gevoel, het paste iets te mooi in het verhaal van de actievoerders tegen deze insecticiden.  Het levert mooie plaatjes op en het beeld van de kinderen als menselijke bijen blijft makkelijk hangen. ‘Worden we hier niet geframed?’, was mijn gedachte.
Met even zoeken op Internet vond ik een interessant rapport: Hand pollination of pears and its implications for biodiversity conservation and environmental protection — A case study from Hanyuan County, Sichuan Province, China (pdf).  Hierin wordt de geschiedenis van de perenteelt in Hanyuan vertelt en de relatie met het verdwijnen van de bijen uit de doeken gedaan. En dat zit net wat anders dan je zou denken. De beelden van Zembla komen overigens uit de documentaire ‘Silence of the Bees‘, die op Youtube staat en de eerste auteur van het rapport, Tang Ya, komt daarin ook nadrukkelijk aan ‘t woord (41:40). We kunnen er dus wel gerust op zijn, dat we met dit rapport dé bron te pakken hebben.

Oorsprong van de handbestuiving
De perenteelt in het gebied is pas goed op gang gekomen begin jaren ’80 van de vorige eeuw. Daarvoor was het geen economisch belangrijk gewas. De inheemse perensoorten werden over het algemeen gewoon bestoven door bijen of wind, maar dat leverde niet echt geweldige opbrengsten op. Veel bloesems blijven normaal onbevrucht. Het was al wel bekend dat je een veel hoger percentage bevruchtingen kon krijgen als je het met de hand doet.

Handbestuiving met een pluimpje donsveren gedoopt in gedroogde pollen
Handbestuiving met een pluimpje donsveren gedoopt in gedroogde pollen

Toen het economische beleid in China wat geliberaliseerd werd en ook de voedselvoorziening grotendeels op orde was, kwam er meer ruimte om luxere gewassen, interessant voor de export, te telen. In Hanyuan stapten veel boeren over op de peer en werd het veel meer een industriële teelt. Die haalde echter alleen een hoog rendement door die handbestuiving. Het is iets ingewikkelder dan ik nu schets, het verschil in bloeitijd tussen inheemse en ingevoerde soorten heeft er ook mee te maken. Als je precies wilt weten hoe het zit met de bestuiving van de perenbloesem, moet je het rapport zelf lezen of een aardig goede samenvatting [gearchiveerde link] daarvan. De bijen deden het in ieder geval gewoon niet goed genoeg en door de lage arbeidskosten kon, en kan, het nog steeds uit.
Tegelijkertijd met de enorme opschaling van de perenteelt, werden de boeren ook meer geconfronteerd met ongedierte (‘Pear Lice’, Psylla), die bestreden werd met veelvuldig gebruik van insecticiden. Dit is vermoedelijk wel de belangrijke oorzaak van het achteruitgaan van de wilde bijensoorten in de regio. Maar voor de gedomesticeerde bijen speelt ook wat anders mee: de rondtrekkende imkers hebben over het algemeen niets te zoeken in de streken waar bijna alleen peren worden gekweekt. De perenbloesems geven namelijk geen nectar, zodat je de bijen met suikerwater zou moeten bijvoeren en je blijft dan ook verstoken van de lucratieve honingopbrengst.

Hoe lang nog?
Het een en ander zal wel veranderen nu de arbeidskosten in China stijgen en veel jonge mensen naar de steden trekken. Ook vinden veel boeren het bestuiven met de hand maar veel en moeilijk werk. Het ligt voor de hand dat het binnenkort voordeliger zal zijn om een schralere oogst te accepteren met louter natuurlijke bestuiving door bijen en wind. We moeten alleen hopen dat het ruime gebruik van insecticiden het milieu niet zo heeft verpest dat er een lang na-ijl effect is en dat er een veilig alternatief gevonden wordt voor de bestrijding van het ongedierte.

Oorzaak en gevolg
De opmerkelijke handbestuiving is dus niet uit nood geboren vanwege de bijensterfte, maar het is eerder andersom: de handbestuiving maakte het mogelijk om op grote schaal, economische rendabel, peren te kweken, maar de ongediertebestrijding die daar ook bij kwam kijken, was funest voor de bijenstand. Dit vonden ze blijkbaar bij Zembla te ingewikkeld om uit te leggen. De Utrechtse wetenschapper dr. Jeroen van der Sluijs, die het verhaal in de uitzending aanhaalt, had het de onderzoeksjournalisten namelijk wel uitgelegd, lichtte hij mij toe per e-mail. Hij wijst erop dat het de verantwoordelijkheid van Zembla is om het zo kort door de bocht te brengen. In een eerder interview noemt Van der Sluijs het echter ook zonder dat de achtergrond goed naar voren komt. En op de website ‘www.bijensterfte.nl‘, die Van der Sluijs beheert, staat ook niet hoe het precies zit: ‘In delen van China moeten fruittelers al noodgedwongen met de hand bestuiven’. Op die site staat overigens wel ergens een link naar het bovengenoemde rapport en lijkt mij verder een uitstekend initiatief, omdat het heel veel documentatie bij elkaar brengt.
Al met al wordt het verhaal toch een beetje een ‘leugentje om bestwil’. De tegenstanders van een verbod op de neonicotinoïden (de industrie, al dan niet geholpen door Wageningen) verdedigen hun standpunt vast ook met het vertellen van halve waarheden. Maar het pleidooi voor een verbod op die insecticiden is toch al sterk genoeg zonder deze verdraaiing van de feiten?

Update 29-1-2013: Van der Sluijs heeft een blog geschreven op www.bijensterfte.nl over deze handbestuiving bij peren en of het als ‘wat als’-scenario wel het meest geschikte voorbeeld was.

 

Een Fictieve Kolonel en een Bezorgde Burger

by 9 Comments

In september 2011 stond er in Skepter een artikel over Andrea Rossi en z’n E-Cat.  De kleurrijke Italiaanse uitvinder, bajesklant en zakenman zou kernfusie bewerkstelligd hebben bij temperaturen van een paar honderd graden Celsius. Het apparaat waarin hij dat deed, de “E-Cat,” was niet groter dan een doorsnee koffiezetter (zie foto). In de loop van 2011 waren er bijna maandelijks E-Cat demonstraties. Altijd betrof het daarbij een publiek van uitgenodigden. Naderhand verschenen er video’s van die demonstraties op YouTube. In kleine kring was Rossi een ware sensatie. Inmiddels, echter, lijkt het allemaal voorbij. We zitten nu in een groteske slotscène waarin een klein aantal overgebleven getrouwen probeert nog wat rumoer te maken op het internet. Nee, … de skeptici hebben geen gelijk gekregen. Ze hebben het altijd al gehad.

Een Fictieve Kolonel en een Bezorgde Burger 1
Een in tape gewikkelde E-Cat. Tegenover een beambte van de staat Florida heeft Rossi inmiddels toegegeven dat er geen kernreacties plaatsvinden in het inwendige van het apparaat.

Voorgeschiedenis

“Kleurrijk” is eigenlijk nog zacht uitgedrukt wanneer het over Rossi gaat. Op twee continenten lanceerde hij technologieën die eigenlijk te mooi waren om waar te zijn. En op twee continenten liet hij een spoor van gedupeerden achter.

In de jaren 70 zou hij, als 20er en vers van de universiteit met een filosofiediploma, een manier hebben ontwikkeld om giftig chemisch afval om te zetten in brandstof. Hij liet zich vervolgens betalen om chemisch afval over te nemen voor de vermeende verwerking. Hij werd gearresteerd toen hij, met achterlating van het chemisch afval, maar met de verworven rijkdom, naar Zwitserland trachtte te ontkomen. Het opruimen van de 70.000 ton giftig chemisch afval heeft Italiaanse belastingbetalers tot nog toe zo’n 40 miljoen euro gekost. Na het uitzitten van een gevangenisstraf emigreerde Rossi naar Amerika.

Thermokoppels zetten een temperatuursverschil rechtstreeks om in een elektrische stroom. Maar de hoeveelheid watts die je hiermee kunt opwekken is niet voldoende om het proces industrieel interessant te maken. Rossi, echter, claimde kilowatts te kunnen opwekken en met 10 maal de gangbare efficiëntie. Het Amerikaanse leger raakte geïnteresseerd en gaf geld voor de verdere ontwikkeling en productie. Edoch, kort voordat Rossi de thermokoppels werd geacht te leveren ging het lab in de brand en ging Rossi terug naar Italië.

Bij terugkomst in Italië werd hij uiteraard eerst gearresteerd en weer een tijdje opgeborgen. Maar na z’n invrijheidstelling begon Rossi, onvervaard en zonder enige schroom of schaamte, weer aan het volgende avontuur. De E-Cat werd geboren. Met de omzetting van een gram nikkel (ongeveer de hoeveelheid in een één euro muntstuk) in koper kun je in principe net zoveel energie verkrijgen als uit vier vaten olie. De technische kant van de zaak en wat er met de E-Cat was gebeurd tot aan het najaar van 2011 – dat staat allemaal uitgebreid beschreven in het Skepter artikel van meer dan een jaar geleden. Hieronder volgt een beschrijving van wat er sinds die tijd met de E-Cat is voorgevallen.

Een Fictieve Kolonel en een Bezorgde Burger 2
De enige tientallen E-Cats in deze container zouden samen goed zijn voor een miljoen watt. Bij de demonstratie draait vlak naast de container een grote power supply unit die zogenaamd de pompen en de ventilatie zou aandrijven.

Teveel Gebluft …

We stonden in september 2011 aan de vooravond van de grote E-Cat demonstratie die alle verdere demonstraties overbodig zou maken. Met veel tromgeroffel en bombarie was het aangekondigd.  Enkele tientallen E-Cats in een grote container (zie foto) zouden samen een miljoen watt gaan produceren.
Welnu, op 28 oktober 2011 is het gebeurd.  Er staan video’s op YouTube van de vertoning. Het is een wirwar van kabels en slangen. Rossi en z’n trawanten lopen druk op en neer terwijl genodigden met hapjes en drankjes op afstand blijven.
Een vermeende koper is tevreden en bevestiging daarvan verschijnt bijna onmiddellijk op het internet (zie illustratie). De koper zou anoniem willen blijven en een titel voor z’n naam is doorgekrast. Het is allemaal even potsierlijk als dat het doorzichtig is, want het doorkrassen is expres en op zorgvuldige wijze nogal onzorgvuldig gedaan. Er staat “Colonel.”  De belangrijkste boodschap is dus de boodschap waarvan we moeten geloven dat Rossi hem geheim wil houden: het leger is geïnteresseerd. Rossi wil het prestige van het leger met z’n vermeende uitvinding verbinden.

De bijna definitieve ontluistering van de gehele onderneming vond plaats in maart van 2012. Rossi had in z’n uitlatingen geschermd met een E-Cat fabriek die hij in Florida zou hebben. Één van Rossi’s bedrijven onderhield inderdaad een woonruimte in een flatgebouw in Miami, maar nooit heeft iemand een heuse fabriek kunnen lokaliseren. Uiteindelijk had Rossi iets teveel gebluft.  Een “bezorgde burger” had de autoriteiten geattendeerd op Rossi’s claim. Nergens in de westerse wereld mag je namelijk zomaar met kernreacties en radioactiviteit aan de gang gaan. Er zijn voorschriften, vergunningen en toezichthoudende instanties. En zodoende is het Florida Bureau of Radiation Control in actie gekomen.  Ze zijn Rossi aan de tand gaan voelen. Tijdens de ondervraging op 29 februari 2012 gaf Rossi toe dat er geen fabriek bestond. Ook bekende hij dat er in z’n E-Cat geen kernreacties plaatsvinden.

Een Fictieve Kolonel en een Bezorgde Burger 3
De eerste regels van het rapport dat verscheen na de grote megawatt demonstratie van 28 october 2011. Rossi probeert een publiek geheim te lanceren met de onvolledige manier waarop “Colonel” is doorgekrast. Hij wil ons doen geloven dat het leger zaken met hem doet.

Het was alsof de aard van de afgang in Florida nooit tot Rossi was doorgedrongen. Ootmoed is hem geheel vreemd. Voor invloedrijke medestanders als Nobelprijswinnaar Brian Josephson was maart 2012 het moment waarop ze zich van Rossi afkeerden. Maar het project ging voort.
Met de hem karakteristieke megalomane hybris kondigde Rossi op 27 maart 2012 gerechtelijke actie aan vis-à-vis de critici. (zie hier en hier). Hij noemt die critici “marionetten, slangen en clowns,” beschuldigt hen van laster en stelt hen zowel strafrechtelijke als civiele procedures in het vooruitzicht. Hij heeft een “inlichtingensysteem” en hij heeft advocaten ingehuurd.
Het klinkt grimmig, maar de gesel van de skeptici blijkt een hart van goud te hebben wanneer hij aan het eind van deze blog verklaart dat hij de baten van de civiele procedures zal schenken aan families die het geld nodig hebben om hun aan kanker lijdende kinderen te genezen. Tenslotte wordt er een email adres gegeven voor wie belangrijke informatie wil doorspelen.

E-Cat fans in Nederland

Dick Korf uit Dordrecht is “innovatiespecialist bij een groot baggerbedrijf.” Hij is een oprecht idealist die droomt van schone en goedkope energie voor iedereen. Het is jammer dat hij dat enthousiasme vertaalt in kritiekloze lichtgelovigheid jegens charlatans die leuren met “koude kernfusie,” “vrije energie” en “nulpuntsenergie.”
Dick reist de wereld af om uitvinders en conferenties te bezoeken en doet daarvan geestdriftig verslag in de “nieuwsbrieven” op z’n website. Op 23 februari 2012, in de 11e nieuwsbrief, meldt hij dat hij in Duitsland iemand heeft ontmoet die directe contacten met Rossi onderhoudt. Wie een aanbetaling van 100 euro overmaakt naar Dicks stichting, die kan hoog op de wachtlijst komen en een eigen E-Cat ontvangen zodra de productie op gang is. Hij schrijft: “Voor alle duidelijkheid: dit inschrijfgeld is geen gift aan de stichting. In het geval er toch niet geleverd kan/gaat worden, zal dit bedrag teruggestort worden onder aftrek van gemaakte kosten.”
Er worden vragen gesteld en een paar dagen later, in een “Aanvulling 11e nieuwsbrief” (zie ook hier en hier) geeft hij antwoorden: “Vraag: Je spreekt over dat als dit verhaal niet doorgaat dat dan het gestorte bedrag teruggestort zal worden onder “aftrek van kosten”, wat bedoel je daarmee?  Antwoord: De Stichting FE4All zal in dat onwaarschijnlijke geval 25 euro in rekening brengen wat ten goede komt aan het grote geheel.”
Op 22 oktober 2012, in de “13e nieuwsbrief,” bericht Dick over een koude-kernfusie-congres in Zürich dat hij bezocht heeft. Een rechterhand van Rossi vertelt hem aldaar dat er vertraging is bij het op de markt komen van de E-Cats. Dick krijgt het gevoel met een kluitje in het riet gestuurd te worden. Hij schrijft “ook ervaar ik als heel merkwaardig dat hij aanvankelijk had beweerd … ” en vervolgens “dit alles heeft mij doen besluiten om degene die reeds ingeschreven hebben op de E-Cat en daarvoor een aanbetaling hebben gedaan via de Stichting FreeEnergy4All van Euro 100,- dit weer terug te geven.” Een paar alinea’s verder verzekert hij de lezer wederom dat de E-Cats werken en “vrijwel zeker in 2013 op de markt zullen komen.” Edoch, hij heeft een adder onder het gras kunnen bespeuren en een mosterdzaadje van twijfel lijkt gezaaid. Check z’n eerste nieuwsbrief in 2014!!!

Op ufowijzer.nl blogt Paul Harmans dagelijks over ufo’s, graancirkels, grootschalige samenzweringen, etc. Maar sinds 2011 onderhoudt hij ook een aparte fanblog over de E-Cat. Paul heeft een minder zonnig karakter dan Dick Korf. Z’n toon is vaak erg verongelijkt en z’n stukjes lopen over van gramschap en misnoegen.
Pauls trouw aan Rossi is onvoorwaardelijk gebleken. Ook na maart 2012 gaat hij onverdroten voort met z’n acolietenarbeid. Twee dagen nadat Rossi de gerechtelijke procedures aankondigt blogt Paul het volgende: “Ik heb inmiddels het artikel van Stichting Skepsis, geschreven door Rob Nanninga en Martin Bier, dat in de Skepter van zomer 2011 (Jaargang 24 nr. 1) staat, aan Rossi gezonden. Wie weet wat het oplevert.“