Pseudowetenschap

Na twee dagen International Flat Earth Conference draait mijn hoofd. De aarde, zo is mij een weekend lang verzekerd, draait niet, die staat stil. Enkele dagen daarvoor ben ik in mijn vlakke land de trein opgestapt om vier uur later af te stappen in een deel van de wereld dat zo mogelijk nóg platter is.

Mijn twee virtuele compagnons de route waren Samuel Rowbotham en Cyrus “Koresh” Teed. De eerste was de Engelse vader van de moderne platte-aardetheorie en auteur van Zetetic Astronomy: Earth Not a Globe (1865), de tweede schreef The Cellular Cosmogony; or, The Earth a Concave Sphere (1898). Mijn eindbestemming was Egmond-aan-Zee, Noord-Holland, een voormalig vissersdorp dat nu vooral Duitse toeristen lijkt binnen te halen.

Op zaterdag 2 juli, iets over tien, opent organisator Frans Heslinga de conferentie met een eerste voordracht. Slechts drie van de acht sprekers zijn opgedaagd, maar hij zou met zichtbaar gemak de uren opvullen die op beide conferentiedagen vrij waren gekomen [1]. Frans Heslinga, econoom van opleiding, is dan ook niet aan zijn proefstuk toe. Met zijn bedrijf InfinityEvent zet hij allerhande events en (vak)beurzen op en één van de toppers is het bewustzijnsevenement Earth & Beyond dat focust op “graancirkels, buitenaards contact, wetenschap & spiritualiteit, transformatie, archeologische (on)waarheden, financiële zaken, dimensies en (inter) dimensioneel contact, ufo’s, het universum en […] gezondheid & genezing. Aardse en hemelse zaken dus!”

Dat we belogen en bedrogen worden, begint Frans, al eeuwenlang. Alles wat we op school geleerd hebben, zijn leugens en die zijn we beu! We moeten zelf onderzoeken en ontwaken en snel een beetje, want we worden daarbij ook nog eens bedreigd. Deze mantra zou het Leitmotiv worden van de conferentie, zowel in de zaal als in de wandelgangen. Hitler kon via Argentinië ontsnappen naar Antarctica met behulp van het Vaticaan, gaat hij zonder overgang verder. William Shakespeare heeft nooit bestaan, dino’s evenmin [2]. Lady Di leeft nog, de maanlanding was een hoax geregisseerd door Stanley Kubrick, chemtrails maken ons ziek en de Titanic is nooit gezonken. Uit de zaal komt de opmerking dat de term ‘complottheorie’ een uitvindsel is van de CIA om complotrealisten te descrediteren. Frans knikt. Het is duidelijk dat hij spreekt voor een publiek van kenners. De eerste vijf minuten van de internationale conferentie over de theorie van de platte aarde zitten erop. Ik ben wakker, maar een beetje in de war door de stortvloed aan complottheorieën.

We denken dat we apen zijn op een rondtollende bal, gaat hij onverdroten verder, en voor die “theorie” zijn er velen verantwoordelijk. Het complot duurt ondertussen dan ook al zo’n 500 jaar. Onder de schuldigen bevinden zich de jezuïet-vrijmetselaar Nicolaus Copernicus (‘Open Circus’ voor complotmakkers die van betekenisvolle anagrammen houden) en de priester(!) Charles Darwin. Niet alleen de bolle aarde, het heliocentrisme en de evolutietheorie moeten er aan geloven. Ook de Big Bangtheorie maakt deel uit van het complot en dus wordt Georges Lemaître geviseerd, “nog zo’n katholieke priester”. Verder J. Edgar Hoover, vrijmetselaar van de 33ste graad, Brian Cox, een rockster die zich voordoet als een professor, tv-presentator Neil deGrasse Tyson, atheïst Richard Dawkins en president Barack Obama. Uiteraard zijn Albert Einstein en een handvol Rothschilds eveneens van de partij. Een complot zonder Joodse samenzweerders, dát zou pas gek zijn.

Het idee dat we op een bol leven die aan de evenaar tegen ruim 1600 per uur om zijn as draait, daar moet je in Brazilië niet mee afkomen, aldus Heslinga. Aangezien dat sneller is dan het geluid, zouden ze je zelfs niet kunnen horen [3]. De rotvaart waarmee de aarde rond de zon zou draaien, dat zou je toch moeten voelen! [4] Nee, toch niet en dus draait de aarde niet. Dezelfde redenering – wat je niet kan waarnemen, bestaat niet – gebruikt hij om het bestaan van satellieten te ontkrachten: je ziet ze niet, dus ze bestaan niet. En het ISS dan? Da’s een drone. Spreker noch publiek zijn blijkbaar op de hoogte van de talloze websites en artikels met tips & tricks voor het visueel spotten van satellieten. De lezing wordt er niet beter op. De ene brok informatie volgt pijlsnel op de andere, het is een gish gallop van halve en hele onwaarheden.

Zwaartekracht is nog zo’n verzinsel, niet meer dan een ‘theorie’ en daarvoor heeft hij twee bewijzen. Voor het eerste bewijs laat je een veer vallen en meet je de tijd tot die veer de grond raakt. Je laat de veer een tweede keer vallen van dezelfde hoogte, maar nu onder een object met een massa van 50 kilogram. De theorie van de zwaartekracht voorspelt dat diezelfde veer trager valt door de aantrekkingskracht van die bovenhangende massa van 50 kilogram. En dat is niet het geval, aldus Frans: de tweede keer valt de veer even snel naar beneden, dus zwaartekracht bestaat niet, concludeert hij. Het andere bewijs behelst dan weer een hoop veren, of beter, een complete vogel: vogels vliegen en Frans scoort een tweede keer. Een volgende slide toont een citaat van Wayne Dyer: “De opperste vorm van onwetendheid is wanneer je iets afwijst waarover je absoluut niets weet”. Drie doelpunten op een rij, juicht het publiek, ondanks de duidelijke own goal.

Het hele idee van een draaiende, bolle maar licht afgeplatte en heliocentrische aarde is een 500 jaar oud complot opgezet door de jezuïeten-vrijmetselaars, waarvan Copernicus er eentje was [5]. Vormen de zon, stralen en de einder samen dan geen driehoek misschien? De ‘theorie’ dat de aarde 23,4 graden uit de haak zou staan (hij bedoelt hier de helling van de aardas) is voor hem een extra bewijs: 90° minus 23,4° is gelijk aan 66,6°. Het publiek, ondertussen verdubbeld, mompelt goedkeurend. Frans glundert, hij kent de geheime codes. De NASA heeft in samenwerking met Walt Disney de mythe verdergezet. Niet om ruimtetuigen te lanceren, want die zijn er nooit geweest, wel om Star Trek – jawel, de serie – bekender te maken. Ook Stephen Hawkings stem is eigenlijk die van een man van het ruimteagentschap en dient enkel ter promotie van hun laakbare ideeën. Een van de hoogtepunten van de tweedaagse is de mededeling dat de NASA eindelijk ter verantwoording geroepen zal worden voor hun aandeel in het complot: het Amerikaanse ruimteagentschap zal voor het gerecht in Den Haag gesleept worden. Applaus alom.

Frans is nochtans een sympathieke man, met een overvloed aan charisma en mededogen. Even komen skeptici ter sprake, kniesoren met slechte energieën die zich enkel denigrerend en vloekend kunnen uitdrukken en die platte-aarders ronduit belachelijk willen maken. Hij roept op om aardig tegen hen te zijn, per slot van rekening zijn zij ook slachtoffers van de grootste hoax aller tijden. En hier heeft hij eigenlijk een punt: agressie hoort niet in een discussie, hoe gek het onderwerp ook lijkt.

Dit was nog maar de inleiding, zegt Frans, al iets minder fris dan een dik uur geleden. Goh joh, er komt nóg, fluistert een bewonderaar voor mij. Het publiek lust er duidelijk pap van; ik snak naar koffie.

In de tweede helft van de lezing gaat Frans verder met het afraffelen van nog méér samenzweringen, maar stilaan komt dan eindelijk toch de aarde in zicht: een platte schijf, waarschijnlijk 13 kilometer dik [6] en afgesloten met een koepel, een stolp. Hij begint over de grenzen van de aarde: Antarctica omgeeft de schijf, als een hoge muur van ijs, verboden voor het gewone volk, voor u en mij, quoi. De zee in de buurt van de ijsmuur bevat zout water en dat is niet toevallig. Mensen kunnen niet overleven op zout water, zout water dient geen enkel menselijk doel. Maar mineralen in het water zorgen wel voor een betere geleiding van levensnoodzakelijke energie, tussen Noordpool (de anode), Zuidpool (de kathode) en de ether, het medium dat de voortplanting van licht en andere elektromagnetische straling mogelijk zou maken: kortom, een Electrolytic Earth Dome Battery. Hier moet een schepper, een creator achterzitten, weet Frans. Dat de theorie van de ether ontkracht werd door Einstein maakt hem tot een onderdeel van het supercomplot. Het is meteen ook de reden waarom Nikola Tesla, voorvechter van de ether-gedachte en van vrije energie, een superieure denker was.

Eigenlijk hint Frans hier voor de eerste maal naar kern van zijn betoog, denk ik, met de uitspraak dat zout water geen enkel menselijk doel dient. Volgens hem is de aarde gecreëerd voor de mens, en dat is ook meteen de reden waarom hij niet gelooft in een bolle aarde, het zonnestelsel en het heelal. Het universum zoals het door de wetenschap wordt voorgesteld laat de mogelijkheid van tal van andere, levensvatbare aarde-achtige planeten open en die gedachte is een aanslag op zijn idee Mens-zijn, een uniek, geschapen wezen waarrond de schepping draait. Enkel op een platte aarde kunnen mensen zich de existentiële vragen beginnen te stellen: wie, wat, waar, hoe? en dat kan volgens hem niet als je op één van de mogelijke miljarden werelden leeft. Waarom niet? Nu, dat wordt niet zo meteen duidelijk. Het is au fond ook de reden waarom hij de de Big Bangtheorie en de evolutietheorie verwerpt: mensen zijn niet het resultaat van een toevallig akkefietje in het Grote Niets en zeker niet het resultaat van een aaneenschakeling van toevallige veranderingen in organismes die wij voor het gemak evolutie noemen. Trouwens, mensen komen niet van lagere wezens, niet van apen, dat is de mens onwaardig. Alle complotten die Frans ziet, wel, alle complotten dus, zijn erop gericht om de mens uit het centrum van de schepping te halen, te devalueren, geografisch én spiritueel. En dat verkropt hij niet. Eén slide vat het samen: “Door de aarde weg te halen uit het bewegingsloze centrum van het uiversum, hebben de vrijmetselaars ons fysiek en metafysisch van een plaats van superieure belangrijkheid gebracht naar een van totale nihilistische onbelangrijkheid” (zijn nadruk).

Nochtans gelooft Frans in een evolutie van ons, mensen, zij het in een andere vorm. Mensen stammen af van de antediluviaanse Nephilim, de reusachtig grote zonen Gods van voor de Zondvloed. De Smithsonian Institution geeft volgens Frans toe dat het schedels van onze grote voorouders vernietigd heeft. En daarvoor heeft hij plots wél bewijsmateriaal, foto’s zelfs, want zien is geloven. Sinds de zondvloed zitten wij, mensen, driemaal opgesloten: in ons lichaam, in onze beperkte geest en in onze platte aarde, die afgedekt wordt door een koepel van doorzichtig aluminium of glas. Enkel wanneer we lichtwezens worden, wezens die materie kunnen maken uit energie, zullen wij erin slagen die koepel te doorprikken en naar een hoger niveau, een nieuwe dimensie op te klimmen. Frans beweert niet alle kennis in pacht te hebben en laat tal van andere mogelijkheden open. Misschien zijn er nog werelden, met andere proporties, dimensies waarin de mens spiritueel moet doorgroeien.

Ook het verhaal van Andrea Barnes kan misschien hints bevatten. Zij zou in 1961 de grenzen van de wereld bereikt hebben op de Zuidpool, maar ze werd tegengehouden door een vreemde, ondoordringbare resonantie. Van Barnes is nooit meer iets vernomen, althans niet in haar stoffelijke vorm. Een Belgisch lid van het publiek krijgt vervolgens even de tijd om zijn contacten met Andrea Barnes toe te lichten. Door frequenties te veranderen konden hij en een vriendin met haar in contact treden. Barnes bevestigde inderdaad dat de wereld vlak is, en dat er achter de ijsmuur iets zou zijn wat het best kan omschreven worden als lichtsteden. De camera van Barnes werd teruggevonden, het filmpje was verdwenen. Typisch weer dat provocatieve gejen van die Jezuïeten, klinkt het vanuit het publiek, filmrol wegnemen maar de camera laten liggen.

Frans heeft zijn onderzoek gedaan, maar laat ruimte voor twijfel en speculatie. En hoewel hij bescheiden genoeg is om zich nog niet volledig ontwaakt te weten, voelt hij toch al de bewustzijnsverandering in zijn leven. Ik, daarentegen, ben na zijn urenlange voordrachten nog niet helemaal overtuigd.

De voordracht van de Poolse katholieke creationist Jordan Michow was minder interessant. Zijn wereldbeeld is even plat als zijn nationalisme (genre “Columbus was een Poolse prins”) en zijn taalgebruik (genre “Nazi-NASA”). Verantwoording voor zijn rabiaat antisemitisme vindt hij dan weer in de roemruchte Protocollen van de wijzen van Sion, een vervalst geschrift waarin uit de fictieve doeken wordt gedaan hoe de joden uit zijn op de wereldoverheersing. De lezing van deze cartooneske platte-aarder is er eentje om snel te vergeten.

Noten

1. Uit de urenlange voordrachten, die gevolgd werden door vragen- en discussierondes, heb ik geprobeerd een coherent verhaal te distilleren. Dit gaat af en toe ten koste van een precieze, chronologische weergave van een al bij al chaotische en geïmproviseerde conferentie.
2. Olifanten hebben 18 uur per dag nodig om voldoende te eten. Dinosauriërs zouden groter zijn geweest en dus hadden ze meer dan 24 uur per dag nodig. Dat is onmogelijk, ergo dino’s hebben nooit bestaan, aldus de spreker. Die redenering klopt natuurlijk niet: het is niet omdat een dier groter is dat het meer tijd nodig heeft om zich te voeden. Maar vooral: de meeste dinosauriërs waren kleiner dan olifanten. Zelfs de Tyrannosaurus woog minder.
3. We weten dat geluid zich door de lucht voortplant, en de lucht draait mee met de aarde.
4. Precies hetzelfde argument werd gebruikt door tegenstanders van Copernicus in de 16de eeuw, voordat Galilei de traagheidswet ontdekte.
5. De jezuïeten ontstonden in 1534 in Parijs. Copernicus, die toen in Polen woonde, had al twintig jaar eerder zijn theorie geformuleerd. Hij overleed in 1543, amper drie jaar nadat de jezuïetenorde definitief erkend werd. De vrijmetselarij dateert van 1717.
6. Voor dat cijfer baseerde de spreker zich op de gegevens van het zogenaamde Boorgat van Kola (Rusland). Met zijn 12.262 meter is dit het diepste gat gemaakt door mensen. Mysterieuze krachten die weerstand boden, verhinderden de Russen om dieper te boren, aldus de spreker. Ergo, de schijf is zo’n 13 km dik.

Eerder gepubliceerd in Wonder en is gheen Wonder 2016 nr. 3

Morgen deel 2 – De Holle Aarde