• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar

Kloptdatwel?

  • Home
  • Onderwerpen
    • (Bij)Geloof
    • Columns
    • Complottheorieën
    • Factchecking
    • Gezondheid
    • Hoax
    • Humor
    • K-d-Weetjes
    • New Age
    • Paranormaal
    • Pseudowetenschap
    • Reclame Code Commissie
    • Skepticisme
    • Skeptics in the Pub
    • Skeptische TV
    • UFO
    • Wetenschap
    • Overig
  • Skeptisch Chatten
  • Werkstuk?
  • Contact
  • Over Kloptdatwel.nl
    • Activiteiten agenda
    • Colofon – (copyright info)
    • Gedragsregels van Kloptdatwel
    • Kloptdatwel in de media
    • Interessante Links
    • Over het Bol.com Partnerprogramma en andere affiliate programma’s.
    • Social media & Twitter
    • Nieuwsbrief
    • Privacybeleid
    • Skeptisch Chatten
      • Skeptisch Chatten (archief 1)
      • Skeptisch Chatten (archief 2)
      • Skeptisch Chatten (archief 3)
      • Skeptisch Chatten (archief 4)

perpetuum mobile

Over de Yildiz motor – interview met Jorge Duarte

23 March 2013 by Pepijn van Erp 98 Comments

Dr. Jorge L. Duarte
Dr. Jorge L. Duarte

Op 15 maart schreef ik hier op Kloptdatwel over de nieuwe ontwikkelingen rond de magneetmotor van Yildiz en kondigde aan erop terug te komen na een gesprek met dr. Jorge Duarte. Duarte is universitair docent aan de Technische Universiteit Eindhoven en was nauw betrokken bij de presentaties van de motor op de TU/e in 2009 en in 2010 op de TU Delft. Al eerder onderzocht hij een ander apparaat van Yildiz, een soort koffer die energie zou opleveren.
Het geplande gesprek in persoon of telefonisch kwam niet tot stand, maar Duarte was bereid om een aantal vragen te beantwoorden die ik hem per e-mail stelde. Hieronder heb ik die met zijn toestemming integraal overgenomen: ‘aan de sceptici’.

1. Hoe kwam je in contact met Yildiz? 

In 2005 probeerde Yildiz in contact te komen met een Philips dochter-bedrijf waarvoor ik toen een dag per week als adviseur werkte. Zijn voorstel was om iets met de beroemde “koffer” te doen. Ik was in eerste instantie verbijsterd door de waardeloze octrooiaanvraag die hij meestuurde en gaf hem het advies verder geen geld meer te stoppen in die onzin. Na enig heen en weer werd duidelijk dat hij op zijn minst iets zeer opmerkelijks in handen had (de exacte toedracht is een te lang verhaal om hier te vertellen).
 Ondanks een schriftelijk verzoek van het Philips bedrijf kreeg Yildiz geen visum van het Nederlandse Consulaat in Ankara om in Eindhoven gedurende twee weken gecontroleerde experimenten uit te voeren. Nee, geen MIB complot, gewoon vreemdelingenbeleid. (Ik kan je in contact brengen met twee betrokken Philips medewerkers die dit zullen bevestigen.)

Een voorloper van de motor, de "koffer" van Yildiz
Een voorloper van de motor, de “koffer” van Yildiz

2. Je onderzocht ook een eerder apparaat van Yildiz (die ‘koffer’). Wat is er van dat apparaat geworden en waarom horen we daar niets meer van? Heb je indertijd een conclusie getrokken over de werking?

Na de mislukte poging van Yildiz naar Nederland te komen is de “koffer” uiteindelijk in Dortmund aan een groep belangstellenden getoond (voor Duitsland kon Yildiz wel een visum krijgen). Toentertijd heb ik op Yildiz’ verzoek die presentatie gegeven. Het doel was een erkend laboratorium bereid te vinden dat het apparaat kon certificeren. Gewoon: één week laten werken zonder stoppen, uitgangsvermogen meten, verslag schrijven met handtekening en stempel, met alle kosten voor het gebruik van de faciliteiten door de uitvinder zelf te betalen. Een (jonge) medewerker van een gerenommeerd instituut die de presentatie gezien had was bereid dat werk uit te voeren. Een paar dagen voor het afgesproken begin van de test ontving Yildiz een fax van de directeur van het instituut die er op neer kwam dat alleen niet-controversiële zaken gemeten en gecertificeerd konden worden. (Op verzoek breng ik u in contact met de betreffende medewerker, en de uitvinder heeft wel een kopie van de fax). Waarschijnlijk was de directeur bang voor de reputatie van zijn instituut, mocht de test positief uitvallen. Naar mijn mening demonstreert dit waarom het niet simpel is om een laboratorium een experiment te laten doen waarmee een eenduidig antwoord kan worden gegeven — zeker niet als er indicatie is (de enthousiaste reactie van de jonge medewerker) dat de claims niet direct ontkracht zullen worden.
 De “koffer” had een groot nadeel: er was een externe stroompuls uit een accu nodig om het proces op gang te brengen. Omdat dit maakte dat het apparaat altijd kon worden afgeschreven door sceptici, vroeg ik aan de uitvinder of het niet anders kon. Yildiz ontwierp daarop een prototype dat zonder accu  werkte, alleen maar met magneten. Vandaar dat u niet meer hoort over de “koffer”, zonder accu zijn de demonstraties eenvoudiger te geven en overtuigender.

 3. Mijn kernvraag die ik in mijn eerste mail al stelde: waarom zou je gaan speculeren over ingewikkelde verklaringen (kwantumveldentheorie ed. ) als het goed mogelijk is dat het allemaal een scam is. Is het niet verstandiger om te wachten tot er een meer overtuigende test is gedaan? Wat is je motivatie om er zo in mee te gaan?

U moet begrijpen dat ik ondertussen veel experimenten met de machine heb mogen doen en alle onderdelen heb geïnspecteerd. Met die kennis vallen de eenvoudige verklaringen weg. Mijn inzicht na al deze jaren dat het geen oplichting kan zijn is uiteraard niet zomaar de uwe, want uitzonderlijke resultaten vragen om uitzonderlijke controles waarbij geloof of overtuiging absoluut geen rol spelen. Het doet wel een beetje pijn dat een mede-academicus mij speculatie verwijt, want “In questions of science the authority of a thousand is not worth the humble reasoning of a single individual”(Galilei). Mag ik in academisch gezelschap geen hypothese (een beschaafde gok) meer wagen? Nogmaals, ik wil niet op mijn woord geloofd worden.“Bewijsmateriaal van horen zeggen”gaat tegen het wetenschappelijk protocol in en alleen meetresultaten tellen hier.

 Overigens, zelfs zonder de machines volledig te openen zijn bevreemdende waarnemingen gedaan en door derden bevestigd: geen warmteontwikkeling, aluminium onderdelen die draaien in de buurt van magneten zonder dat remkoppel ontwikkeld wordt, het ontbreken van borstels, een abnormaal grote luchtspleet, geen deskundigheid van de uitvinder met elektronische schakelingen (zodat truukjes op dat gebied uit te sluiten zijn).

4. Krijg je reacties van collega’s op je bemoeienis met Yildiz’ motor? En van welke aard zijn die? Ward van der Houwen vertelde me dat hij van verschillende kanten bijna boze reacties kreeg en de waarschuwing dat hij zo zijn academische carrière wel eens zou kunnen schaden. Heb je soortgelijke ervaringen?

Aangezien ik geen academische carrière ambieer (ik ben en blijf een gewone UD in hart en nieren, gelukkig wel met een vast aanstelling), zijn waarschuwingen op dat gebied geen probleem. Academisch vrijheid om over hypothesen te praten en schrijven heb ik zeker. Boze reacties komen vooral via internet, maar na een paar e-mails over en weer bereiken we uiteindelijk altijd het stadium van een constructieve discussie. Het is een prachtig spel om  beargumenteerd over waarnemingen en resultaten te discussiëren met oprecht geïnteresseerde mensen. En wanneer ik de mogelijkheid heb om met collega’s (ook de cynische, het blijft toch een soort humor) hierover te praten, is – meestal — het vooroordeel snel verdwenen (wat niet wil  zeggen dat ik zomaar een budget krijg om onderzoek met de machines te mogen doen).

 5. Heb je een idee hoeveel er al geïnvesteerd is in al die prototypes die Yildiz gemaakt heeft? En door wie is dat geld opgebracht?

Dat zijn zaken van de heer Yildiz.

Hoeveel energie de ventilator vraag, is niet zo duidelijk
Hoeveel energie het laten draaien van de ventilator kost, is niet zo duidelijk

6. Vraagt Yildiz je wel eens om advies? Bijvoorbeeld hoe zijn demonstraties (die in Genève?) zo in te richten dat ze overtuigend kunnen zijn voor de sceptici, maar toch zonder zijn geheim prijs te geven. Ik kan me voorstellen dat zou kunnen door mee te denken over de belasting van de motor, die duidelijker zou kunnen zijn dan die draaiende ventilator.

Ja, wij zijn goede vrienden geworden. Genève is een enerverende situatie omdat het eerst de bedoeling  was om een universiteit de testen met de machines te laten uitvoeren en bevestigen. Dat is niet doorgegaan om waarschijnlijk dezelfde soort reden als ik hierboven onder 2 al noemde. Daarom moet er nu in Genève van alles tegelijkertijd gebeuren. De Expo Hall is niet geschikt om wetenschappelijke experimenten uit te voeren, en onvermijdelijk blijft er voldoende reden tot twijfel over voor de sceptici die niet van ventilatoren houden. (Overigens, de ventilator methode is volledig draadloos en er zijn geen (elektronische) instrumenten bij nodig. Knoeien met de luchstroom is direct waarneembaar en dat er echt mechanische energie opgewekt wordt is visueel en auditief zelfs voor leken duidelijk. Het enige minpunt is dat voor sommigen de kwantitatieve hoeveelheid opgewekte energie niet intuïtief duidelijk zal zijn, en dat dat moet worden uitgelegd.)

 7. Als we even van het scenario uitgaan dat het om een scam gaat: kan je betrokkenheid dan niet zo uitgelegd worden dat je geloofwaardigheid hebt gegeven aan het hele verhaal? Vind je dat je voldoende een neutrale houding aanneemt? Houdt je rekening met mogelijke schadeclaims in jouw richting van investeerders als alles een (technisch knappe) truc blijkt te zijn?

Tegen kandidaat-investeerders die met mij contact opnemen vertel ik altijd met klem dat ze een gekwalificeerde deskundige (en dan bedoel ik een techneut, niet een advocaat) mee moeten nemen, en eerst een werkende machine in een afgesloten kamer minstens één week moeten laten draaien. In mijn ervaring zijn rijke investeerders niet zo onnozel als ze zich proberen voor te doen en uitzonderlijk goed op de hoogte van alles wat op oplichtingsgebied mogelijk is.

Tot zover voor nu. Er zijn nog veel meer vragen te stellen, dat komt wellicht later nog een keer. Ik denk dat er tot de demonstratie in Genève niet zoveel nieuws te melden is. Hier nog wel de trailer van de documentaire die Ward van der Houwen met René van der Woude aan het maken is:

Verder lezen:

  • Op de site Pure Energy Systems News (PESN) staat veel over Yildiz. Het is wel een handige verzameling van filmpjes en nieuwtjes omtrent de motor. Duarte gaf ook een interview aan  Sterling Allen. En hier staat ook het in mijn ogen speculatieve stuk waarin Duarte een mogelijke verklaring zoekt voor de werking van de motor: Modeling the Yildiz Motor.
  • Informatie over de  “koffer”  van Yildiz.
  • Een interessant draadje uit een forum, waarin een geluidsanalyse van de demonstratie in Delft aan de orde komt. Uit die analyse zou je kunnen opmaken dat de motor gedurende de demonstratie al iets langzamer ging draaien, wat zou kunnen wijzen op de aanwezigheid van een batterij, die langzaam minder vermogen levert. Misschien kan iemand die analyse overdoen.

 

Filed Under: Pseudowetenschap, Uit het nieuws Tagged With: Jorge Duarte, magneet, magneetmotor, motor, perpetuum mobile, Ward van der Houwen, Yildiz

Ontwikkelingen rond magneetmotor van Yildiz

15 March 2013 by Pepijn van Erp 67 Comments

In 2009 en 2010 demonstreerde de Turkse uitvinder Muammer Yildiz zijn magneetmotor op de Technische Universiteiten van Eindhoven en Delft. Dat veroorzaakte nogal wat rumoer: waarom zouden deze universiteiten aandacht schenken aan de zoveelste knutselaar die meent een perpetuum mobile te hebben gebouwd? Op het Skepsis-blog schreef Martin Bier er een uitgebreid artikel over naar aanleiding van de demonstratie aan de TU Delft. Daarna was het een tijdlang rustig.

Maar op websites die zich bezig houden met alternatieve nieuwe vormen van energiewinning als koude kernfusie, nulpuntsenergie en dit soort magneetmotoren was af en toe iets te lezen over een aanstaande proef aan een Europese universiteit. Een serieuze test dit keer, waarin de motor  30 dagen continu zou gaan draaien. Er blijven ook Nederlandse connecties met het verhaal van Yildiz’ magneetmotor. Assistant professor Jorge Duarte aan de TU/e doet pogingen een theoretisch model voor de werking van de motor te geven en ontwerper/wetenschapper/kunstenaar Ward van der Houwen is bezig met het maken van een documentaire. Wat is hun motivatie om zich bezig te houden met iets dat door de meeste natuurkundigen meteen afgedaan wordt als onmogelijk? Vandaag eerst over die documentaire die gemaakt wordt. Een korte teaser staat inmiddels al twee maanden op Internet, Van der Houwen op bezoek bij Yildiz:

Techniek en controverse
Van der Houwen presenteert zich op zijn website als ontwerper, wetenschapper & kunstenaar. Ik sprak hem over zijn motivatie om aan de documentaire mee te werken en probeerde natuurlijk uit te vinden hoe hij er echt over denkt. Hij is vooral bezig met de rol van techniek in de maatschappij en probeert via allerlei activiteiten het publiek te laten zien hoe mooi techniek kan zijn. Tot nu toe is hij vooral bekend van zijn producten die een medische toepassing hebben, maar vaak wel met een apart verhaal eraan verbonden. Het spannendste is het om onverwachte combinaties van mensen met verschillende achtergronden te vormen, waaruit heel verrassende nieuwe technische toepassingen komen. Maar het is beter om zijn website te bekijken om een indruk te krijgen hoe hij over techniek denkt (dit filmpje bijvoorbeeld).
Van der Houwen vertelde dat hij al een tijdje geïnteresseerd was in al die websites waarover gesproken wordt over free energy, cold fusion en dat soort zaken, die zich een beetje buiten het blikveld van de gevestigde wetenschap ophouden. Het is niet meteen duidelijk dat het alleen maar onzin is, maar wel opvallend is dat er weinig interactie is tussen ‘serieuze wetenschappers’ en deze ‘alternatievelingen’. Ze maken soms wel technisch fascinerende apparaten, zoals die motor van Yildiz. En het enthousiasme waarmee veel mensen er mee bezig zijn is natuurlijk mooi om te zien voor iemand die techniek als zodanig graag onder de aandacht brengt.
Van der Houwen valt het wel op dat er heel heftig gereageerd wordt op iedere belangstelling van wetenschappers voor  zoiets als Yildiz’ motor, als die wat anders inhoudt dan een resolute afwijzing (omdat het immers niet kán volgens de thermodynamica wetten). Dat ervaart hij zelf ook en hij heeft veel meer dan bij andere projecten het gevoel dat hij heel voorzichtig moet optreden. De motor zelf is natuurlijk al een interessante puzzel, maar ook die controverse over dit technisch vernuftig apparaat, hoax of niet, vindt hij interessant genoeg om er zich mee bezig te houden; in de rol van neutrale ‘host’ of presentator van de documentaire. Hij raakte erbij betrokken na de aankondiging begin dit jaar dat er een test van 30 dagen aan een vooraanstaande Europese universiteit zou plaatsvinden.

Een inkijkje in het binnenwerk van de motor
Een inkijkje in het binnenwerk van de motor

Doorbraak of hoax?
Maar hoe zit het nu met die motor van Yildiz? Van der Houwen weet niet hoe het apparaat werkt. Hij heeft het gezien en geconstateerd dat er geen spoelen in de bewegende rotor zitten en ook niet in de ringen daar direct om heen. Ook zijn er geen aansluitpunten voor stroomtoevoer naar die onderdelen en de motor wordt niet merkbaar warm als die draait. Dus blijft het vooralsnog voor hem een raadsel hoe de aandrijving plaatsvindt. Maar ook hij heeft natuurlijk de essentiële onderdelen niet mogen onderzoeken.
Wel is duidelijk dat Yildiz en mensen rondom hem in Turkije niet zo goed weten hoe het normaal gesproken in zijn werk gaat met patenten. Het cultuurverschil van de Turken en ‘wij’ uit het Westen vormt een boeiend element in het verhaal. De communicatie verloopt bijvoorbeeld niet zo gemakkelijk. Yildiz is vaak lastig te volgen, omdat hij zelf geen Engels spreekt en niet altijd standaardtermen voor natuurkundige zaken gebruikt. Van der Houwen was het, geloof ik wel wel eens met de drie mogelijke scenario’s die ik hem voorlegde over wat er nu aan de hand kan zijn:

1) het apparaat werkt echt zoals Yildiz beweert en er moeten wat natuurkundige theorieën op de schop;

2) het is een technisch bijzonder knap in elkaar gezette hoax én

a) Yildiz is een slimme oplichter, van begin af aan op groot geld uit en gokt op een grote investeerder;

b) of het is een uit de hand gelopen hobby/grap waar Yildiz zich niet meer zo goed uit kan praten  zonder gezichtsverlies (en mogelijk boze investeerders).

Waar en wanneer precies die test aan de universiteit zou gaan plaatsvinden bleef onduidelijk, totdat deze week het bericht kwam dat het helemaal niet doorgaat! Van der Houwen weet niet om welke universiteit het zou gaan en óf er wel echt gesprekken waren. Yildiz en de mensen om hem heen zijn uiterst terughoudend in het verschaffen van informatie daarover. Het kan natuurlijk goed onderdeel uitmaken van de totale maskerade als we uitgaan van oplichting. Mij komt optie 2b nog zeer wel mogelijk voor; het heeft er nog niet zo de schijn van dat Yildiz op enorme geldbedragen uit is. Daarvoor betracht hij iets te veel geduld in mijn ogen, maar misschien onderschat ik hem. Intussen zullen wel een aantal mensen uit Yildiz’ omgeving geld geïnvesteerd hebben en de vraag is of hij nog wel met goed fatsoen terug kan uit de fuik waar hij mogelijk in is gezwommen. Dat is een niet zo ongebruikelijk scenario voor uitvindingen die zo  revolutionair claimen te zijn, dat je op grond van de huidige kennis moet vaststellen dat het ‘niet kan’.

Yildez bij zijn uitvinding
Yildiz bij zijn uitvinding

Een serieuze test?
In plaats van de uitgebreide test op een universiteit gaat Yildiz nu op een expo in Geneve (10-14 april) zijn motor vier dagen continu laten draaien om de sceptici te overtuigen. Dat kan alleen niet zomaar in de expo hal, omdat die ‘s nachts afgesloten wordt vanwege veiligheidsredenen. Daarom zal Yildiz zijn opstelling op een trailer installeren, telkens voor sluitingstijd naar buiten rijden en op de parkeerplaats stallen. Alles vastgelegd door een webcam die continu zal aanstaan. Het zal lastig zijn om met die test echt te overtuigen; teveel is daarvoor gecontroleerd door Yildiz.
Met Van der Houwen heb ik het nog gehad over een test die begeleid zou worden door Skepsis of andere skeptische organisaties. Op zich zou dat niet zo’n gek idee zijn. Een goede test zou meteen veel duidelijkheid kunnen geven, wat in bijna ieders voordeel is. Behalve dan misschien voor Yildiz als het in feite om een hoax gaat. De bal ligt daarom, denk ik,  in eerste instantie toch bij Yildiz. Maar misschien staat hij wel open voor suggesties om een wat overtuigender demonstratie te geven dan we tot nu toe gezien hebben. In de eerste plaats moet die lang genoeg duren om uit te sluiten dat er een batterij in het apparaat verborgen is en als tweede zou ik graag die herrie makende ventilator vervangen zien door een dynamo met daaraan een simpel meetinstrument. Misschien hebben de lezers nog wel meer goede suggesties.

Het verhaal vertoont veel parallellen met de kwestie rond de Nederlandse uitvinder Jan Sloot, die eind jaren ’90 van de vorige eeuw, claimde op een geheugenchip van 64 Kb meerdere DVD’s te kunnen zetten door een nieuwe vorm van compressie. Wiskundig gezien is de zaak klip en klaar, dat is onmogelijk. Toch wist Sloot met een werkend prototype zoveel indruk te maken op mensen als Roel Pieper dat er miljoenen guldens ingestoken werden. Net toen het product eindelijk in een patent zou moeten worden beschreven, overleed Sloot aan een hartstilstand. Nooit werd zijn ‘broncode’ aangetroffen. De geïnteresseerde verwijs ik naar het boeiende boek ‘De Broncode‘ van Eric Smit over deze kwestie.

In een volgend blog wil ik verder ingaan op de vraag hoe je hier als wetenschapper mee om moet gaan. Is het al zinnig om te gaan speculeren over mogelijk exotische verklaringen? Of is het verstandiger om eerst maar eens een serieuze test af te wachten? Loop je niet het risico dat elke serieuze interesse verkeerd uitgelegd wordt en mogelijk misbruikt voor het verkopen van iets wat zeer goed mogelijk niet meer is dan een knap gemaakt fopding? Volgende week hoop ik ook Duarte te spreken om zijn kijk op de zaak te horen.

[Interview met Duarte op 23 maart 2013 gepubliceerd: Over de Yildiz motor – interview met Jorge Duarte]

Meer afbeeldingen op de site van Yildiz: www.bsmhturk.com

Filed Under: Pseudowetenschap, Uit het nieuws Tagged With: documentaire, Jorge Duarte, magneet, motor, perpetuum mobile, Ward van der Houwen, Yildiz

Ondertussen in het Free Energy lab in Maastricht

18 January 2013 by Pepijn van Erp 45 Comments

In Maastricht sleutelt een aantal enthousiastelingen ijverig aan machines die ons energieprobleem moeten gaan oplossen. Skeptici hebben er niet zoveel vertrouwen in dat ze daarin zullen slagen, omdat het van concepten moet komen als auto’s die volledig op water rijden en elektronische schakelingen die ‘vrije energie’ oppikken. Het is voor de regelmatige bezoeker van Kloptdatwel misschien al wel duidelijk: ik heb het over Niburu Free Energy. Sinds februari vorig jaar hebben ze een heus ‘Free Energy lab’ in Maastricht.
In mei ontmoette ik nog de leider van het clubje, Frank Collaris, tijdens een bijeenkomst in Zwolle waar ze hun op 100% water draaiende generator zouden demonstreren. Dat mislukte toen, maar er werd beloofd dat binnenkort een echt werkend model getoond zou kunnen worden. Daarna werd het echter wat stil rond Collaris en zijn kompanen.

Misschien dat het er mee te maken heeft dat het niet zo best gaat met Niburu. De ontwikkelingen rond die organisatie zijn bijna niet te doorgronden. Denk je net weer een beetje te snappen hoe het zit, scheurt er weer een fractie af en begint als ‘enige echte Niburu’ vrolijk naast de bestaande organisatie. En ook met hun politieke aspiraties via SOPN liep het niet zo geweldig af.
Op het ‘enige echte originele’ Niburu forum (dat ‘gered’ is door urubin.com) kwam ik echter wel iets tegen dat een inkijkje geeft in wat ze nu allemaal in Maastricht uitspoken.

Update: het filmpje is om een of andere reden van Youtube verwijderd.

http://www.youtube.com/watch?v=yYTV56IAlJQ

Er wordt wat afgehobbied daar in het zuiden! Ik vind het nogal aandoenlijk. Het volgende filmpje is ook leuk.

http://www.youtube.com/watch?v=QbnYa3hTiXU

Uitleg over de hoofdwetten van de thermodynamica en waarom het maken van een perpetuum mobile gedoemd is te mislukken, is waarschijnlijk niet zo besteed aan deze vrolijke knutselaars.

Filed Under: Pseudowetenschap Tagged With: Frank Colaris, niburu free energy, perpetuum mobile, vrije energie

Rijdt iedereen in Pakistan binnenkort op water?

7 August 2012 by Pepijn van Erp 19 Comments

In Nederland probeert Niburu Free Energy al tijden een auto te laten rijden op water alleen. Recente demonstraties waren echter niet zo succesvol zoals u  al eerder (hier en hier) op kloptdatwel heeft kunnen lezen. In Pakistan zijn ze al een stukje verder: ingenieur Agha Waqar Ahmad heeft met zijn demonstraties zoveel aandacht weten te genereren dat het kabinet er al drie keer over vergaderd schijnt te hebben. Het is nog slechts een kwestie van tijd dat er miljoenen subsidie in de verdere ontwikkeling van Waqar z’n ‘water fuel kit‘ zullen worden gestopt . Tenzij de uitvinding natuurlijk binnenkort toch als onzin wordt ontmaskerd.

https://www.youtube.com/watch?v=OAfr-2gw8aY

De minister voor Religieuze Zaken, Khursheed Shah, heeft zich laten overtuigen door een testritje met een omgebouwde auto en ook andere ministers hebben hun steun uitgesproken. Bekende Pakistaanse wetenschappers als dr. Samar Mubarakmand en dr. Abdul Khan, die nauw verbonden zijn aan Pakistan’s nucleaire programma, hebben zich ook al in positieve zin uitgelaten. Volgens Khan zou er zeker geen sprake zijn van fraude. Het systeem werkt volgens zijn uitvinder op basis van een veel beter elektrolyseapparaat, waarbij er blijkbaar op ondoorgrondelijke wijze meer energie uitkomt in de vorm van de potentiële verbrandingswarmte van het gegenereerde knalgas, dan er aan elektriciteit ingaat.

Kernfysicus dr. Pervez Hoodbhoy maakt zich zorgen over het gebrek aan kennis van zijn landgenoten en het gemak waarmee iedereen achter het verhaal aanloopt. In een artikel in The Express Tribune beschrijft hij hoe weinig kritisch de Pakistaanse politici, die bekende wetenschappers en de media zijn. Waqar kon zijn verhaal in verschillende prime time talkshows houden. En het hoofd van de Council of Scientific and Industrial Research wil bijvoorbeeld niet de indruk wekken dat zijn instituut zo’n belangrijke ontwikkeling heeft gemist (en voorbij wordt gestreefd door een eenvoudige ingenieur) en liet daarom weten dat zij ook al in deze richting onderzoek hadden laten doen.
Het is merkwaardig dat ook deze wetenschappers denken dat de Hoofdwetten van de Thermodynamica zomaar onderuit gehaald kunnen worden.  Waarschijnlijk denken ze dat ook niet echt, maar is het riskanter voor hun positie om kritiek te leveren op dit soort zaken, die in de populaire media erg positief zijn ontvangen, dan kritiek te krijgen van collega’s.
Het is natuurlijk erg simpel om te laten zien dat de ‘water fuel kit‘ niet echt doet, wat Waqar erover beweert. Laat iemand op een afgesloten terrein maar eens achter elkaar rondjes rijden om te zien hoe lang de volle accu’s waarmee gestart wordt, de elektrolyse aan de gang kunnen houden. Ik denk niet dat dat uren in beslag hoeft te nemen.
Volgens de laatste berichten neemt de steun vanuit politieke hoek alleen maar toe (een andere minister noemt hem al een ‘Nationale Held’), maar een geplande test ging niet door vorige week. Toen de krant Waqar per telefoon vroeg om de reden van het uitstel, hing ie op. Maar nu lijkt hij toch in te willen gaan op een uitdaging van ene professor Malani die een cheque van vijf miljoen Pakistaanse Rupees (43.000 euro) heeft afgegeven die aan Waqar wordt uitgereikt als die zijn beweringen kan waarmaken in de komende twee weken. Ook hier speelt politiek weer een rol: Malani wil niet dat de partij, waarin zijn broer een belangrijke rol speelt, zich zo belachelijk maakt. Malani gaat ervan uit dat Waqar een cilinder met waterstofgas heeft verstopt in zijn auto.

Filed Under: Buitenland, Pseudowetenschap, Uit het nieuws Tagged With: auto, Pakistan, perpetuum mobile, watergas

Op wind alléén, vóór de wind, sneller dan de wind!

25 May 2012 by Pepijn van Erp 17 Comments

Voor mensen die wel eens gezeild hebben, zal de vraag bekend voorkomen: “Kun je sneller gaan dan de wind?” Met een beetje zeilkennis weet je dat dat kan, als je tenminste onder een hoek met de wind zeilt. Maar direct voor de wind? Dan ga je toch maximaal zo snel als de wind zelf? Op dat moment oefent de wind geen druk meer uit op je zeilen en kun je niet sneller. Met een zeilboot lijkt het dus wel duidelijk, het kan niet.
Hoe zit het met andere voertuigen? Rick Cavallaro bedacht een voertuig op wielen waarmee het misschien wel zou kunnen. Toen hij zijn idee op Internet plaatste, onstonden er enorme discussies op allerlei fora. Veel sceptici, waaronder gerenomeerde wetenschappers, achtten het volstrekt onmogelijk. Het heeft ook iets weg van een perpetuum mobile. Nu kun je lang schetsjes maken met vectoren en rekenvoorbeelden geven, maar niet iedereen laat zich er makkelijk door overtuigen. Het gaat ook zó tegen je intuïtie in. Cavallaro besloot samen met John Borton om dan maar zo’n wagen te bouwen. En waarempel, het werkt!

In deze video kun je aan de richting van de rode vaantjes zien dat het voertuig inderdaad sneller gaat dan de wind. Maar zelfs na het zien van dit soort filmpjes zijn er nog steeds mensen die denken dat het nep is. Sommigen denken bijvoorbeeld dat het karretje maar even sneller dan de wind kan gaan, net zo lang als de energie die in de draaiende propeller zit, het toelaat. Die zou dan werken als een vliegwiel en tijdens de aanloop naar het punt waarop precies even snel gereden wordt als de wind, energie opslaan om het daarna vrij te geven. Maar je kunt zien aan het filmpje dat dat echt niet klopt.

Mythbusters
Voordat Cavallaro het voertuig uit bovenstaand filmpje bouwde, probeerde hij in 2008 het programma Mythbusters zo ver te krijgen om de ‘mythe’ van ‘Directly Downwind Faster Than The Wind‘ (kortweg DDWFTTW) te onderzoeken. Daarvoor maakten ze de volgende video. In het filmpje wordt ook gesproken over de kritiek die ze in eerste instantie over zich heen kregen. Maar de modelletjes lijken overtuigend te werken. Er was iemand ze ook al voor geweest met een werkend model, John Goodman. Maar zijn poging was weggezet als een hoax, onterecht. Ook in het filmpje een foto van een model (van Andrew Bauer) dat al in 1969 gebouwd is en waarschijnlijk als eerste heeft laten zien dat DDWFFTW in de praktijk mogelijk is (en dat op basis van een artikel van een student aan MIT uit de jaren ’40).

Het is niet zo eenvoudig om uit te leggen waarom het kan en waarom er hier geen natuurwetten overtreden worden. Het overtuigendste verhaal vind ik nog de redenering die Cavallaro zelf bedacht en die tot zijn eerste voorstel op Internet leidde. Om zijn idee te volgen, moet je eerst weten dat het mogelijk is om sneller dan de wind te gaan en dat het bovendien mogelijk is dat je snelheid in de richting van de wind ook hoger is dan de windsnelheid.

Op wind alléén, vóór de wind, sneller dan de wind! 1
Hoe een zeilboot voor de wind (maar niet direct voor de wind) sneller kan gaan dan de echte wind

Dit is iets wat niet zo bekend is. Voor ijszeilers zal het een wat bekender fenomeen zijn, die gaan dan ook makkelijk vijf keer de echte windsnelheid. Zeilboten kunnen het echter ook, iets wat ook voor mij nieuw was. Om te varen naar een punt dat precies ‘windafwaarts’ ligt, moet je echter ‘gijpen’ en middels een zigzag-beweging kun je dan je doel bereiken. In een rechte lijn gaat het niet, zoals ik in de inleiding al aangaf. Het plaatje hiernaast komt van een site waar ook een aardige uitleg staat.

Het gedachte-experiment van Cavallaro
Maar hoe kom je nu van zo’n vaartuig met een snelheid waarvan de component evenwijdig aan de wind hoger is dan de windsnelheid naar zo’n karretje met propeller? Dat gaat in een aantal stappen.
Ga eerst uit van een ijszeiler die een koers heeft zoals in het plaatje en die zeilt op een oneindige ijsvlakte. Nu rollen we die vlakte op tot een koker, zodanig dat de wind precies waait door de tunnel die ontstaat. Onze ijszeiler gaat nu een spiraalvormig pad door die koker volgen (we schakelen de zwaartekracht even uit voor het gemak). Zijn snelheid in de lengterichting van de koker is nog steeds groter dan die van de wind die er door heen blaast.

Nu zetten we er nog een ijszeiler bij in de koker, net tegenover de eerste. Als de ene zich onderin de koker bevindt, zit de ander precies op de kop erboven tegen het ‘plafond’. Op het platte vlak zouden ze een parallelle koers zeilen. Nu veronderstellen we de doorsnede van de koker zo klein dat we de twee masten, die in elkaars verlengde liggen, aan elkaar vast kunnen maken. Dan krijgen we al iets dat op een propeller begint te lijken!
De volgende stap is dat we in het midden, waar de masten aan elkaar vast zitten, een gat maken. En precies door het midden van de koker en door dat gat steken we een vaste, heel lange schroefdraad. De gecombineerde masten verbinden we met die schroefdraad door een moer in dat gat te plaatsen om de schroefdraad. De windingen van schroefdraad en de moer, de spoed, moet natuurlijk zo zijn dat de moer met dezelfde snelheid over de draad beweegt als de bootjes door de koker.

Onze ‘propeller’ heeft zo een nieuw houvast gekregen; de bootjes die met hun ijzers over de wand van de koker de juiste koers hielden, zijn niet meer nodig. Die laten we dus weg en we houden alleen de masten met zeilen over. Nu is het ook tijd om weer wat vaste grond erbij te denken. We leggen een pad aan onder de koker en daarop plaatsen we een karretje met drie wielen. Vanuit het karretje bouwen we een constructie naar boven en we sluiten die aan op de moer in het midden van de masten. Het karretje wordt nu met dezelfde snelheid voortgedreven als onze propeller.
De laatste stap is een beetje tricky:  we vervangen de schroefdraad die door de hele koker loopt door een overbrenging met tandwielen en  kettingen die de as van de wielen van ons karretje aansluit op de moer in masten. Dit moet (en kan!) zo gebeuren dat de snelheid hetzelfde blijft. Dat is een kwestie van het kiezen van de juiste tandwielen. Nu zijn we er al als we de koker wegdenken en de zwaartekracht herintroduceren!

Meer uitleg
Om het te doorgronden is het belangrijk om in te zien dat niet het draaien van de propeller de wielen voortstuwt, maar dat de snelheid waarmee de wielen draaien de rotatie van de propellor bepaalt. Als je het weer terugredeneert naar een zeil op een plat vlak, zorgt de directe koppeling tussen propeller en wielen ervoor dat het zeil in dezelfde hoek blijft staan ten opzichte van de wind. In dat opzicht zou je de wielen als een soort kiel kunnen zien.

Een andere manier om ernaar te kijken, is als een hefboomwerking. Het volgende filmpje vond ik  daarvoor instructief. De verhouding tussen diameters van het grote wiel en de klosjes die de wielen op de grond vormen, is de verhouding van de lange arm en de korte arm van de hefboom.

Succes voor de doorzetters!

Op wind alléén, vóór de wind, sneller dan de wind! 2
Het meest recente model en recordhouder, de ‘Blackbird’ (foto Steve Morris)

Het project van Cavallaro en Borton wist na het eerste succes sponsoring te krijgen van Google en Joby Energy. En dat stelde hun in staat om een nog flitsendere versie te bouwen. Met deze ‘Blackbird‘ vestigden ze op 2 juli 2010 een officieel record. Ze haalden een snelheid van 44.5 km/h  bij een windsnelheid van 16.1 km/h. Een factor 2.8 sneller dan de echte windsnelheid!

Het verhaal van de ontwerpers zelf staat in een leuk artikel van Wired. En je kunt natuurlijk de website van het project zelf bekijken: www.fasterthanthewind.org. Wie geïnteresseerd in de ellenlange discussie op fora, moet hier maar eens starten.

Intussen zijn de heren al weer bezig met de volgende uitdaging: tegen de wind in sneller dan de wind gaan! Moet in principe ook kunnen, het vergt alleen een aanpassing van de propeller en keuze van de juiste overbrenging. Als je het DDWFTTW-verhaal  begrijpt, moet het UWFTTW (“Upwind faster than the wind”) je niet verbazen, maar het zal nog raarder overkomen als je het onvoorbereid ziet. Helaas geen updates over de voortgang van dit project sinds augustus 2011.

Header: sketch Rick Cavallaro + foto Steve Morris

Filed Under: Wetenschap Tagged With: auto, blackbird, mythbusters, perpetuum mobile, windenergie, zeilen

  • Page 1
  • Page 2
  • Go to Next Page »

Primary Sidebar

Steun ons via:
Een aankoopbol.com Partner (meer info)
Of een donatie

Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

Skeptic RSS feed

  • Skepsis
  • Error
  • SBM
Inschrijvingen Skepsiscongres 2025 geopend: Was vroeger alles beter?
9 May 2025 - Ward van Beek
Inschrijvingen Skepsiscongres 2025 geopend: Was vroeger alles beter?

.Het vorige congres ligt nog vers in ons geheugen, maar omdat ontwikkelingen steeds sneller gaan zijn wij alweer druk bezig met het Skepsiscongres 2025, op zaterdag 1 november a.s.  De maatschappij bekeken met een skeptische bril Je hoort het vaak:…Lees meer Inschrijvingen Skepsiscongres 2025 geopend: Was vroeger alles beter? › [...]

Graancirkels op European Skeptics Congress 2024
7 May 2025 - SkepsisSiteBeheerder
Graancirkels op European Skeptics Congress 2024

Voordracht van Francesco Grassi op ESC2024 in Lyon.Lees meer Graancirkels op European Skeptics Congress 2024 › [...]

SKEPP wordt 35… en dat vieren ze!
27 April 2025 - SkepsisSiteBeheerder
SKEPP wordt 35… en dat vieren ze!

Onze Belgische zusterorganisatie SKEPP bestaat dit jaar 35 jaar. Op zaterdag 10 mei vieren ze dat met een mooi programma. Hoofdgast is de bekende skepticus en emeritus hoogleraar psychologie Chris French die onlangs ook tot erelid van SKEPP werd benoemd.…Lees meer SKEPP wordt 35… en dat vieren ze! › [...]

RSS Error: A feed could not be found at `https://skepp.be/feed`; the status code is `404` and content-type is `text/html; charset=UTF-8`

David Geier, Mail Order Pharmacist
10 May 2025 - Kathleen Seidel

David Geier was in the drug business. What was he selling before the FDA stepped in? The post David Geier, Mail Order Pharmacist first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Dr. Vinay Prasad is Now the Medical Establishment. It’s His Job to Run RCTs, and It’s Our Job to Call Him a Lying Piece of $#!& if He Fails.
9 May 2025 - Jonathan Howard

"I wish Vinay all the best for his new role. It's a whole new state of play when the buck stops with you." The post Dr. Vinay Prasad is Now the Medical Establishment. It’s His Job to Run RCTs, and It’s Our Job to Call Him a Lying Piece of $#!& if He Fails. first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Breathing Easy: Treating Allergic Rhinitis
8 May 2025 - Scott Gavura

Spring is a miserable season for those with seasonal allergies. There are effective drug- and non-drug measures that can control most symptoms effectively. The post Breathing Easy: Treating Allergic Rhinitis first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Recente reacties

  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsOp https://archive.is/1Exnu staat een gearchiveerde versie van een recente posting van Ronald Meester op LinkedIn. In deze posting verwijst
  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsEen verbeterde versie van Hoofdstuk 6 van dit rapport van Ronald Meester en Marc Jacobs is op 22 april 2025
  • Hans1263 on Volgens Maurice de Hond beschikt hij over telepathische gavenHet filmpje waarin hij een trucje met Jeroen Pauw uithaalt, bewijst natuurlijk helemaal niets, ja misschien het denkniveau van De
  • Renate1 on De linke weekendbijlage (17-2025)En de paashaas is er snel vandoor gegaan,
  • Hans1263 on De linke weekendbijlage (17-2025)@Renate1 Nee, de paashaas heeft het in een mandje op zijn rug. 😅😅😅

Archief Kloptdatwel.nl

Copyright © 2025 · Metro Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in