Kloptdatwel?

Vandaag het Denkgelag in Antwerpen met Richard Dawkins en Lawrence Krauss

by Leave a Comment

Vanavond vindt in Antwerpen ‘onder het genot van pot en pint’ het Denkgelag plaats, een ‘ongedwongen gespreksavond over skeptische en wetenschappelijke onderwerpen’.  Hoogtepunt van de avond is een gesprek met de evolutiebioloog Richard Dawkins en de fysicus Lawrence Krauss, bekend van zijn boek ’A Universe from Nothing: Why There Is Something Rather than Nothing’. Dawkins is vermoedelijk de bekendste atheïst ter wereld. Een aantal Nederlandse skeptici bezoekt het Denkgelag. Als je nog geen kaartje hebt, ben je jammer genoeg te laat: het evenement is uitverkocht. GJvtL.

Vandaag het Denkgelag in Antwerpen met Richard Dawkins en Lawrence Krauss 1

Dawkins en Krauss

Discussie n.a.v. column Cees Renckens over Nationaal Fonds tegen Kanker

by 1 Comment

Op 7 januari schreef onze columnist Cees Renckens dat een serieuze onderzoeker geen geld moet willen aannemen van de Stichting Nationaal Fonds tegen Kanker (SNFTK). Aan de SNFTK zijn natuurartsen, Moermanartsen en andere personen verbonden die overtuigd zijn van onbewezen alternatieve behandelingen tegen kanker. Cees Renckens noemde als voorbeeld een bijdrage die bij het SNFTK was aangevraagd en verkregen door Heger c.s. van de afd. Experimentele Chirurgie van het AMC, een Amsterdamse Universiteitskliniek.

Michal Heger nam contact op met Kloptdatwel met het verzoek om commentaar te geven op de column van Cees Renckens. Dit leidde tot een levendige discussie tussen Michal Heger en Cees Renckens die je via deze link kunt vinden op Kloptdatwel. Heger schrijft dat ook hij tegen kwakzalverij is. Over de SNFTK-euro’s zegt hij o.a. ‘dat maakt mij niet uit in dit geval, zolang er robuust wetenschappelijk onderzoek mee gedaan wordt’. GJvtL.

‘De jongen die uit de hemel terugkwam’ blijkt verzonnen verhaal

by Leave a Comment

Alex Malarkey schreef in 2010 samen met zijn vader een bestseller over hoe hij na een zwaar auto-ongeluk door engelen begeleid aan de hemelpoort kwam en weer terugkeerde op aarde. Hij beschreef zelfs een persoonlijk gesprek met Jezus. ‘De jongen die uit de hemel terugkwam’ is ook in het Nederlands vertaald en is bij bol.com te koop. Alex is nu 16 en schreef onlangs in een open brief dat hij het hele verhaal heeft verzonnen. Alex legt uit: ‘ I did not die. I did not go to Heaven. I said I went to heaven because I thought it would get me attention. When I made the claims that I did, I had never read the Bible. People have profited from lies, and continue to. They should read the Bible, which is enough’. Jammer, het leek zo’n mooi verhaal. Lees meer in dit Volkskrant artikel en in dit Wikipedia artikel. GJvtL.

Wim Hof over de top

by 80 Comments

Engels - UK vlag 30x24Hij heeft het weer geflikt. Halfnaakt in de kou de top van de hoogste berg in Afrika beklommen, de Kilimanjaro, bijna 6.000 meter hoog. En dat met een groep onervaren klimmers – in recordtijd. Petje af voor ‘Iceman’ Wim Hof. In slechts 32 uur 4.000 meter naar boven in de ijle lucht. Zet hij hiermee alle critici in het hemd, die zeiden dat deze snelle stijging vanwege het grote risico op hoogteziekte onverantwoord is?

De Kilimanjaro, gezien vanuit Moshi ,Tanzania (WikiMedia Commons)
De Kilimanjaro, gezien vanuit Moshi ,Tanzania (via Wikimedia Commons)

Voor wie niet zo bekend is met het beklimmen van vulkanen in Oost-Afrika, hier het detail uit het persbericht dat vertelt wat deze geweldige prestatie nu precies voorstelt:

Wim Hof en de groep pioniers zijn op 14 januari gestart op 1.800 meter hoogte. Vanuit hier zijn ze doorgelopen naar een kamp op 3.700 meter hoogte. Hier hebben zij overnacht, om vervolgens de volgende ochtend zeer vroeg door te stoten naar de top op 5.685 meter (Gilman’s Point). Normaal gesproken is dit tempo niet te realiseren in verband met acclimatisatie-tijd om hoogteziekte te voorkomen.

Maar, eh, wacht even … Gilman’s point? Da’s toch niet helemaal boven op de Kili, toch? Hé, Hofje! Hoe zit dat?

OK, ondanks het stranden op 200 meter onder de echte top, blijft het best een uitzonderlijke prestatie. Die hoogteziekte is geen pretje en treft veel klimmers op de Kilimanjaro. Dat Hof met zijn groep er ondanks die rappe stijging geen last van had, is interessant en wellicht zit er dus wel degelijk wat in zijn ademhalingstechnieken waar bergbeklimmers in het hooggebergte iets aan kunnen hebben.

Maar de titel van het persbericht, ‘Wim Hof en groep bereiken de top van de Kilimanjaro in recordtijd’, is dus enigszins misleidend. Ook het begin van het stuk over deze beklimming op het blog van Wim Hof vergt wat close reading om te begrijpen wat met “Wim Hof succeeded to reach the peak of Kilimanjaro with a group in record time – A new world record, the fastest group ascending world’s highest volcano” dus echt wordt bedoeld.
Uit dat blog kunnen we trouwens ook opmaken dat het laatste stuk van de klim (vanaf Kibo-hut) gewoon gekleed geklommen werd en niet in ‘Wim Hof’-outfit (korte broek en ontbloot bovenlijf); een detail dat opmerkelijk genoeg niet in de Nederlandse versie staat. Vijf deelnemers (Hof nam er achttien mee) haalden de ‘top’ niet, maar dat zou niet komen vanwege hoogteziekte. In de berichten wordt ook telkens de beklimming in 32 uur afgezet tegen de ‘normale’ tijdsduur van 5-7 dagen, terwijl die op een beklimming mét afdaling slaat. Hof’s groep had natuurlijk ook nog tijd nodig om af te dalen, de hele trip kwam neer op een niet zo exact gegeven tweeënhalve dag.

Een nieuwsbericht in de Tanzaniaanse Guardian on Sunday geeft informatie, waarmee het iets duidelijker wordt in welk tijdschema Hof naar de rand van de krater klom. Dan blijkt dat ze niet zozeer sneller klommen, maar langer achter elkaar doorliepen. De tijdswinst ten opzichte van een ‘normale’ toeristenbeklimming (Maragangu route) zit ‘m in het lopen van telkens twee etappes op één dag en het niet inplannen van een acclimatiseringsdag op 4.000 meter.
De aankomst op de rand van de krater vond door dit schema wel aan het eind van de middag plaats, terwijl de toeristen zorgen dat ze daar rond een mogelijk spectaculaire zonsopgang arriveren. Het late tijdstip is dan waarschijnlijk ook de reden dat de groep niet verder kon naar de echte top, Uhuru Peak. Dat zou minstens twee uur toevoegen aan de tocht en dan zouden ze nog langer in het donker moeten afdalen naar de veiligheid van een hut dan nu al het geval was. In dat krantenbericht staat ook dat de oorspronkelijke planning was om in 36 uur de ‘top’ te halen, maar hoe dat tot een verantwoord schema met beklimming/afdaling op de het laatste stukje zou moeten leiden is mij niet helemaal duidelijk. En in het pikkedonker aankomen op een top levert natuurlijk ook geen fraaie foto’s op …

Als je de bronnen naast elkaar legt (persbericht, blogs en krantenartikel), vallen inconsistenties en vaagheden op. Rondom het al dan niet halen van de echte top, het al dan niet gekleed lopen en of er nu sprake is van een echt Guinness World Record. Ik ben bang, dat Hof er niet al teveel belang bij heeft om hier zelf duidelijkheid over te verschaffen. ‘Familiebedrijf Hof’ lijkt er sowieso niet zoveel moeite mee te hebben de prestaties van ‘The Iceman’ iets mooier te doen voorkomen dan ze werkelijk zijn. In de media, natuurlijk, maar ook op Wikipedia. Het opmerkelijk goed gedocumenteerde Wikipedia-artikel over Hof werd vorige maand door één van zijn zoons wat bijgekleurd zonder al te veel respect voor bronvermelding. Dit werd natuurlijk niet geaccepteerd door de Wikipedia gemeenschap; de discussie erover is op de overlegpagina terug te lezen.

De top van de Kilimanjaro
De top van de Kilimanjaro (Wikimedia Commons)

Tot slot: enig idee wat het individuele record is voor de beklimming en afdaling van de Kilimanjaro? Dat is de bijna onvoorstelbare tijd van 6 uur, 42 minuten en 24 seconden! Dat werd afgelopen jaar gevestigd door de Zwits-Ecuadoriaan Karl Egloff. En dat is dus op en neer naar de echte top van de Kili: Uhuru Peak.

 

Geëxecuteerde Nederlander dreef vanuit gevangenis alternatieve geneeskunde

by Leave a Comment

De Nederlander Ang Kiem Soei die afgelopen zondag – ondanks veel protesten – door de Indonesische overheid werd geëxecuteerd, verkocht een alternatief middeltje vanuit de gevangenis waar hij sinds 2003 zat. Een NRC-artikel uit 2006 licht toe: ’Hij heeft een poeder gelanceerd en het legertje gebruikers groeit en roert de trom. In de gevangenis van Cipinang vertelt Ang: „Ik zag bij een oude medegevangene dat hij een tip had voor zijn dochter die borstkanker had – poeder van een plant, de euphorbia tirucalli Linn. Binnen een week verschrompelde de knobbel in haar borst.” Inmiddels heeft Ang vastgesteld dat het tegen allerlei kwalen werkt. „Pas nog heb ik 2.000 mensen van jeuk verlost.” Ang noemde zijn poedertje D5 Kimberal. Hij had zelfs een eigen website (die is inmiddels uit de lucht, hier is een pagina uit het internet-archief van 2012). Euphorbia tirucalli (ook bekend als Aveloz) is over de hele wereld populair tegen allerlei kwalen. Er zijn geen bewijzen dat het ook echt werkt. De American Cancer Society waarschuwt zelfs dat de plant kanker kan verergeren. GJvtL.