Kloptdatwel?

UFO

Commercieel UFO-onderzoek

by 30 Comments

Commercieel UFO-onderzoek 1
Harry Reid vindt het duidelijk goed besteed geld

De New York Times onthulde op zaterdag 16 december 2017 dat er recent in de Verenigde Staten jarenlang een geheim ufo-project liep dat betaald werd uit publieke middelen. In het artikel ‘Glowing Auras and ‘Black Money’: The Pentagon’s Mysterious U.F.O. Program‘, wordt uit de doeken gedaan dat tussen 2007 en 2012 maar liefst 22 miljoen dollar vanuit een potje voor geheime projecten via het Pentagon gesluisd werd naar een onderneming van de ufo-enthousiaste, schatrijke ondernemer Robert Bigelow, die vriendjes is met een invloedrijke Democratische senator.

The shadowy program — parts of it remain classified — began in 2007, and initially it was largely funded at the request of Harry Reid, the Nevada Democrat who was the Senate majority leader at the time and who has long had an interest in space phenomena. Most of the money went to an aerospace research company run by a billionaire entrepreneur and longtime friend of Mr. Reid’s, Robert Bigelow, who is currently working with NASA to produce expandable craft for humans to use in space.

Ufo-enthousiastelingen over de hele wereld reageren verrrast en zien er bevestiging in dat de Amerikaanse overheid toch meer ziet in ufomeldingen dan miswaarnemingen van gewone objecten, en dat er blijkbaar voldoende gegevens zijn om echt onderzoek te doen. Bigelow zou zelfs al opslagruimtes hebben laten aanpassen om al het materiaal in op te slaan, dat gevonden zou zijn afkomstig van ufo’s.

Commercieel UFO-onderzoek 2Helemaal uit de lucht vallen komt dit verhaal niet. Een paar maanden terug kondigde popzanger Tom DeLonge (van Blink-182), de oprichting van de ‘To the Stars Academy‘ aan, een vehikel dat ‘begenadigde onderzoekers de ruimte biedt om exotische wetenschap en technologieën te onderzoeken met de infrastructuur en middelen die een snelle overgang mogelijk maken naar producten die de wereld kunnen veranderen.’ Uiteraard kun je in deze interessante onderneming investeren. Voor enige rendement op die investering ben je, denk ik, afhankelijk van de omzet die de sectie ‘Entertainment’ weet te genereren met het maken van speculatieve documentaires …

De persoon die in het Pentagon verantwoordelijk was voor het programma, Luis Elizondo, zou het onderzoek voortgezet hebben, ook toen de financiering in 2012 ophield. Dit jaar in oktober diende hij zijn ontslag in, naar eigen zeggen uit protest tegen de buitensporige geheimhouding en tegenwerking vanuit de organisatie. Gelukkig voor hem kon hij dus nauwelijks week later aan de slag bij het project van DeLonge.

Moeten we dit hele verhaal nu zien als bewijs voor het voortbestaan van een daadwerkelijke interesse vanuit de Amerikaanse overheid in het ufofenomeen (die er officieel niet meer is sinds het stoppen van Project Blue Book in 1970)? Of eerder als een bewijs dat een aantal ufo-enthousiastelingen altijd wel ergens geld vandaan weten te peuteren voor hun hobby als ze maar beschikken over de juiste connecties?

Met die interesse in het uitpluizen van ufomeldingen is natuurlijk weinig mis. Of het met overheidsgeld moet gebeuren terwijl zoveel mensen het als hobby voor niets (en vaak beter) doen, is een andere vraag. In het artikel in de New York Times wordt een casus genoemd die het onderzoeken waard was. Het onderzoeksprogramma van Bigelow heeft echter blijkbaar ondanks die ruime financiering hier nog geen bevredigende antwoorden voor gevonden. Op Metabunk staan intussen een aantal draadjes waarin dit geval worden besproken. De ervaring leert dat dat meestal vrij snel redelijke verklaringen oplevert voor wat de beelden laten zien.

In het NYT-artikel wordt ook Hal Puthoff opgevoerd, die zit nu bij het clubje van DeLong, maar hij is ook bekend om zijn (niet al te beste) onderzoek uit de jaren ’70 en ’80 naar mediums als Uri Geller, dat begin dit jaar weer eens opgerakeld werd, omdat de CIA documenten daarover makkelijker benaderbaar ter beschikking zijn gesteld.

Toevoeging (22:00 uur): het artikel in Politico dat gelijktijdig met dat van de NYT verscheen is eigenlijk een stuk interessanter: The Pentagon’s Secret Search for UFOs

20 duizend lezers van Niburu.co zwaar teleurgesteld

by 13 Comments

In juni dit jaar zette Niburu.co een poll op om te kijken wat hun lezers dachten over de planeet Nibiru die op 23 september zichtbaar zou moeten zijn. 20.000 lezers waren ervan overtuigd dat de planeet niet alleen zichtbaar zou zijn op 23 september maar dat de bewoners van Nibiru, de Anunnaki, zelfs de aarde zouden bezoeken. Nu kan ik het gemist hebben maar ik geloof niet dat ze geland zijn. Nou ja, er zal vast binnenkort een nieuwe aankomstdatum ontdekt worden.

20 duizend lezers van Niburu.co zwaar teleurgesteld 3
(bron: niburu.co)

 

 

Unacknowledged op Netflix – herkauwde onzin van Steven Greer

by 60 Comments

Sinds een paar maanden staat de Unacknowledged op Netflix. In deze documentaire van ufoloog Steven Greer wordt uit de doeken gedaan dat een elite binnen geheime programma’s van de Amerikaanse overheid informatie achterhoudt over contacten met buitenaardsen, neergestorte ruimtevaartuigen veiligstelde en zich de technologie daarin eigen maakte. En niet om daarmee de problemen op onze planeet constructief op te lossen, maar om ze aan te wenden om uiteindelijk de totale controle over onze samenlevingen te verkrijgen. Hoewel Greer het allemaal heel serieus brengt, is het allemaal dezelfde evidente flauwekul waarmee hij al jaren komt.

Greer loopt al heel wat jaartjes mee in het ufowereldje. In 1990 richtte hij het Center for the Study of Extraterrestrial Intelligence (CSETI) op. Oorspronkelijk was dat een non-profit organisatie, maar sinds 2013 is het een commercieel instituut waarmee Greer een goed belegde boterham verdient. Unacknowledged is het laatste product, maar het biedt voor de nieuwsgierige kijker die al een beetje weet wat er binnen de ufologie naar voren wordt gebracht, niets nieuws. Het is het uitmelken van oud materiaal waarmee Greer al jaren rondloopt.

Bewijs genoeg

Na de introductie volgen de aankondigingstitels met allerlei bekenden beelden van misstanden op onze planeet. Van de moord op Kennedy tot het aangespoelde Syrische jongetje op een strand in Turkije. Dit alles onder begeleiding van Louis Armstrong’s ‘What a wonderful world’. De boodschap van de documentaire wordt al stiekem doorgegeven: wij leven op een verziekte planeet en de buitenaardsen kunnen ons helpen om uit onze ellende te geraken. Als we ze maar willen zien natuurlijk. De documentaire begint dan met Act I: An embarressment of riches waarin de kijker overtuigd moet worden dat er al lang genoeg bewijs is voor die vermeende buitenaardse bezoekjes.

Unacknowledged op Netflix - herkauwde onzin van Steven Greer 4
Het Guy Hottel memo

Dat zogenaamde bewijs van Greer is niet veel meer dan waarmee hij in 2001 al zijn fameuze Disclosure presentatie in 2001 vulde: en 20-tal getuigen deden toen hun verhaal. Marcel Hulspas schreef er over in Skepter. Maar eerst doet Greer nog zijn best om ons in de stemming te brengen met het overbekende Roswell-verhaal. Dat daar veel mythes over zijn, erkent Greer, maar hij wijst op het zogenaamde Guy Hottel memo, een FBI document waarin gesproken wordt over vliegende schotels die neergestort zijn in New Mexico en waar buitenaardsen geborgen zouden zijn. Greer vergeet te vertellen dat dit memo (uit 1950) weinig tot niets te maken heeft met Roswell (1947) en dat de FBI het ook maar ziet als iets dat een ongeïdentificeerde persoon vertelde aan een agent: “It related a story told to one of our agents by a third party who said an Air Force investigator had reported that three “flying saucers” were recovered in New Mexico.” Een verslag van een opgevangen gerucht, dus.
Opgevoerde expert Richard Doty mag in beeld ook vertellen dat deze aliens zijn getransporteerd naar de bekende geheime luchtmachtbasis Area 51. Maar hij vergeet jammer genoeg uit te leggen hoe dat precies zit met de tijdsvolgorde. Area 51 werd immers pas geheim in 1955 toen het als thuisbasis voor de U2-spionagevliegtuigen in gebruikt genomen werd.

Veel van de andere opgevoerde verhalen zijn besproken door Hulspas of komen langs in de besprekingen van Rob Nanninga [1,2] van de schrijfsels van Coen Vermeeren (waar het om het opvoeren van getuigen gaat, blijft het immers vissen uit een beperkte vijver). Het gaat dan om volstrekt  ongeloofwaardige types als Clifford Stone, Philip Corso, Robert Salas en Carl Wolf. De kwestie rond testen van intercontinentale raketten die afgevuurd werden van de Vandenberg airbase en die door ufo’s zouden zijn beïnvloed, was nog enigszins nieuw voor mij, maar ook dat is reeds lang geleden afdoende verklaard. Telkens weer ‘ooggetuigen’ met teveel fantasie, daar beschermt een uniform je niet tegen.
De enige beetje interessante casus is mijns inziens die van vlucht JAL 1682 in 1986, die nooit helemaal goed opgehelderd is. Maar zoals met de meeste onopgeloste waarnemingen van ufo’s betekent ‘onverklaard’ nog lang niet ‘onverklaarbaar’. Meestal is er gewoon een gebrek aan essentiële informatie, dat een bevredigende oplossing in de weg staat.

Aan het einde van dit deel zien we Greer weer aan het woord. Hij vertelt dat de bekende skepticus en ufo-criticus Carl Sagan in begin van zijn carriere best positief zou hebben geschreven over ufo’s en aliens, maar dat hij na druk van de inlichtingendiensten (middels chantage) aan het debunken is geslagen. Bewijs voor zijn stelling ontbreekt. Greer noemt ook nog even zijn vorige project dat draaide om een kleine mummie die gevonden is in de Atacama-woestijn. Volgens Greer nog steeds “most likely not of human origin”, maar de wat nuchterdere mens zal zich goed kunnen vinden in het oordeel dat het wel een interessant mummie is, maar 100% zeker menselijk.

Unacknowledged op Netflix - herkauwde onzin van Steven Greer 5
Steven Greer

De doofpot

Na een half uurtje deze oude meuk te hebben moeten aankijken, wordt de kijker vergast op Act II: Down the Rabbit Hole. Nu gaat het om de vermeende doofpot. Volgens Greer was het Roswell-incident een keerpunt. De luchtmacht werd binnen een aantal weken daarna een zelfstandig legeronderdeel en ook de CIA werd in die maanden opgericht. Achter de schermen zou er een splitsing ontstaan tussen legitieme militaire en inlichtingenoperaties en ‘deep, black programmes that are unacknowledged’ die tegenwoordig wel 100 tot 200 miljard dollar per jaar zouden opslokken via een black budget.
Een beetje indirect wijst Greer ook op een geheime commissie, Majestic-12 genoemd, die door president Truman zou zijn ingesteld. Dit hele verhaal berust echter op een vervalst document. Dat is vrij algemeen bekend en ook geaccepteerd door de meeste ufo-enthousiastelingen. Er zijn er natuurlijk ook bij die denken dat deze vervalsing onderdeel is van de verwarringsstrategie van CIA en andere diensten …

Kennedy wordt vervolgens vermoord omdat hij info over ufo’s wilde vrijgeven. En ook Marilyn Monroe. Zij had namelijk het een en ander gehoord van de Kennedy-broers. En de CIA heeft allerlei mannetjes zitten op strategische plekken bij de media om het nieuws dat ons voorgeschoteld wordt helemaal te kunnen sturen. Ze krijgen er flinke bedragen voor, in cash betaald om een paper trail te voorkomen. In de roddelbladen lees je ‘per ongeluk’ wel eens verhalen over ufo’s en aliens die waar zijn, maar het is allemaal zo ingeklemd tussen misinformatie dat het makkelijk wordt om alles als onzin af te doen. Ook het officiële ufo-onderzoeksproject Blue Book komt langs en de wijze waarop dat gedwarsboomd is. Wat Greer hierover naar voren brengt, klopt ook niet helemaal, maar die geschiedenis is misschien iets voor een andere keer.

Regelmatig heeft Greer het erover dat hij met allerlei hooggeplaatste officials over al deze zaken heeft gesproken en dat die dan ofwel ten kennen gaven dat het zou kloppen, ofwel dat ze er iets mee zouden gaan doen. Maar dat komt er dan nooit van. Natuurlijk omdat ze tegengehouden worden door die ultrageheime projecten. Zo beweert hij in 1993 uitvoerig met toenmalig directeur van de CIA, James Woolsey, te hebben gesproken. Greer noemt het een briefing waarin hij allerlei documenten overhandigde, maar Woolsey zelf heeft een iets andere herinnering aan hun ontmoeting.

Achtergehouden technologie

Wie nog niet afgehaakt is, komt na ruim een uur bij Act III: The Lost Century. Hierin vertelt Greer dat het allemaal om technologie draait. De veelbelovende ideeën van Tesla zouden als ze opgevolgd waren allang hebben geleid tot gratis, vrije energie voor iedereen. Maar dat is natuurlijk tegengehouden door de bestaande industriële elite die nog steeds vooral in fossiele brandstoffen zit. Maar ook de lieden met belangen in kernenergie en duurzame energiebronnen als zonnepanelen zitten niet te wachten op deze technologie die de machtsverhoudingen in onze samenleving compleet op zijn kop zou zetten.

Volgens Greer is de term ufo een bewuste afleiding van waar het eigenlijk om draait, namelijk het bestaan van alternatieve vormen van energie en alternatieve aandrijvingsmogelijkheden. Maar ook uitvinders die geen kennis hebben van de geavanceerde buitenaardse snufjes lopen tegen problemen aan. Stan Meyer ontwikkelde een auto die op water kon rijden en hij had ook een over unity-apparaat, een torusvormige spiraal waarmee je nulpuntsenergie uit het vacuüm zou kunnen trekken. Op zijn werk werd beslag gelegd, volgens Greer. Eugene Mallove, een andere bekende uit het ‘alternatieve energie’-wereldje komt ook langs. Greer vertelt dat dit soort uitvinders naief denken dat de wereld in de rij zal staan om hun vindingen te verwelkomen, maar dat ze vergeten dat Murder inc. in die rij vooraan staat. Dat Meyer en Mallove om zeep zijn gebracht vanwege hun uitvindingen, is een van de mythes die bij complotdenkers heeft postgevat, maar Greer zegt dat er vreemd genoeg niet bij en noemt überhaupt hun lot niet. Dat is zeker huiswerk voor de kijker.
En dan gaat het door over anti-zwaartekracht. Geheime afdelingen van high-tech bedrijven zouden er al sinds de tweede wereldoorlog mee bezig zijn, voortbordurend op werk van geleerden in het Duitse Rijk. Alien Reproduction Vehicles zouden zijn gebouwd door organisaties als Skunk Works van Lockheed, met capaciteiten die 50 jaar vooruitlopen op wat je technologisch voor mogelijk houdt.

Unacknowledged op Netflix - herkauwde onzin van Steven Greer 6
Een buitenaards ruimtevaartuig? Nee, een Alien Reproduction Vehicle, bedoeld om een false flag aanval op aarde mee uit te voeren.

Nog niet vaag genoeg? Volgens Greer gaat de geheime elite ons uiteindelijk voorhouden dat er een gevaar schuilt in de buitenaardse bezoekers en dat gebruiken als excuus om een totalitaire controle over onze samenlevingen te bemachtigen. Wernher von Braun zou op zijn sterfbed (1977) voor de ultieme false flag hebben gewaarschuwd, een zogenaamde aanval van buitenaardsen op aarde met nagebouwde buitenaardse ruimtevaartuigen. Maar eerst gaan ze andere gevaren aanwijzen, sattelietaanvallen van de Russen, dan terroristen, asteroïden op ramkoers met aarde, en ontspoorde dictators in derde wereldlanden. Allemaal ingezet om ons warm te maken voor het ontwikkelen van ruimtewapens. Natuurlijk hebben we hier ook alleen maar het woord voor van één persoon, Carol Rosin, een dame die ook al weer heel wat jaartjes in het complotdenkerscircuit meedraait.

Maar als je dit grotere plaatje eenmaal ziet, begint alles op zijn plaats te vallen. De merkwaardige verminkingen van vee die wereldwijd plaatsvinden, dienen bijvoorbeeld om ons psychologisch te bewerken zodat we een aanval van buitenaardsen steeds plausibeler gaan vinden. Ook de ontvoeringsverhalen door buitenaardsen komen stiekem van programma’s die door mede-aardbewoners opgezet zijn. Daarvoor werden dan vaak mensen (als acteurs) ingezet die aangeboren afwijkingen hadden en er daardoor sowieso al wat buitenaards uitzien. Details kan de zegspersoon, de eerder genoemde Doty, aan Greer niet geven, want het is allemaal hartstikke geheim en het programma loopt waarschijnlijk nog. Al die sciencefiction-films en -series streven natuurlijk hetzelfde doel na.

Disclosure als panacee

Het grootste gevaar op aarde is niet IS, Irak, Rusland of China, maar een groep die, ongecontroleerd door de president van de VS of het Congres, deze technologie gebruikt om buitenaardse toestellen te volgen en aan te vallen. Om weer controle te krijgen over deze psychopaten hebben we niet minder dan een revolutie nodig, volgens Greer. Maar in Frankrijk zijn er ook hoopvolle initiatieven. Onder Sarkozy zouden er protocollen ontwikkeld zijn om op vreedzame wijze met de buitenaardsen contact te zoeken. Tussen neus en lippen door vertelt Greer dat dat ook al in samenwerking met hem gelukt zou zijn. En ook het Vaticaan zou zich al voorbereiden op dergelijke contacten, een geruststellende gedachte.
Denk eens even na over wat voor mooie vooruitzichten onze samenlevingen zouden hebben als die verborgen gehouden technologieën eindelijk allemaal vrijgegeven zouden worden? Daarom moeten we allemaal om disclosure vragen, de Amerikaanse overheid dwingen om eindelijk openheid van zaken te geven. Maar hoe dat precies in zijn werk moet gaan, is me een raadsel. Want heeft Greer net niet uitgelegd dat alle officiële organen helemaal geen weet hebben van al die geheime projecten? Hoe kunnen ze er dan openheid over geven?

Tot zover de sprookjes van Steven Greer. Over zijn eigen buitenlichamelijke ervaringen, telepathische contacten met buitenaardsen en experimenten met remote viewing heeft hij het niet in de documentaire. Misschien werd het dan allemaal wat te ongeloofwaardig voor de gemiddelde Netflixkijker. Die moet misschien eerst psychologisch rijp worden gemaakt voor wat Greer nog meer in petto heeft. Geen complot, maar een goed doordacht business model.

Relevante artikelen uit Skepter

 

De Zware Beproevingen van Bart van H.

by 15 Comments

Deze zomer verscheen er op de website van Niburu een bizar verhaal gevolgd door een aantal aantijgingen jegens de Stichting Skepsis. Vooral de 13 minuten durende video aan het eind van het artikel is zeer onthullend.

Het begon allemaal met een voorval dat plaatsgreep in de Schoorlse duinen op 24 oktober, 2002. Bart van H. zag daar tijdens een uitje met z’n gezin heuse UFO’s. Onmiddellijk meldde hij dit via het noodnummer 112. De volgende dag al werd Bart op z’n geheime 06-nummer gebeld door Marcel Hulspas. De journalist Marcel Hulspas was in die dagen hoofdredacteur van Skepter en prominent medewerker van de Stichting Skepsis. Marcel meldde Bart dat er niets bijzonders aan de hand was en dat het waarschijnlijk gewoon ging om lichten die bij een discoshow hoorden. Wat Bart bij dit alles het meest in het verkeerde keelgat schoot was dat de overheidsdienst die de 112 beheert het geheime 06-nummer vanwaar Bart had gebeld blijkbaar onverwijld had doorgegeven aan de Stichting Skepsis.

De Zware Beproevingen van Bart van H. 7
Uiteindelijk raakte zelfs de Nationale Ombudsman betrokken bij de nasleep van Barts UFO sighting in het Schoorls duingebied op 24 oktober, 2002.

In de jaren nadien is Bart verhaal gaan halen. Onvermoeibaar schreef hij brieven aan Noord-Hollandse politiekorpsen en aan de Nationale Ombudsman. Hij belde met de militaire inlichtingendiensten en ook belde hij in 2004 persoonlijk met Marcel Hulspas. Steeds echter werd hij afgewimpeld of met een kluitje in het riet gestuurd. Dit verhaal stond overigens al sinds 2007 op de website Ufowijzer.nl (oorspronkelijk van Paul Harmans).

Voor Niburu is dit het zoveelste bewijs van iets dat ze allang wisten. Met de Stichting Skepsis gaat het om een verlengstuk van een heel doortrapte overheid. Medewerkers van de Stichting Skepsis zijn agenten die betaald worden om te trollen op het internet, om het onderwijs te infiltreren en om via de media giftige leugens te verspreiden.  En de Stichting Skepsis ziet erop toe dat UFO-meldingen de doofpot ingaan.  Het doel van al deze welbewuste misleiding? Welnu, het volk moet op een dwaalspoor gehouden worden zodat de gevestigde orde aan de macht kan blijven.

Ik heb vervolgens dus maar een mailtje naar Marcel Hulspas gestuurd. Hij kon zich het specifieke geval niet herinneren, maar vertelde me dat het in principe mogelijk was dat hij de jongeman had gebeld. De politie legt UFO-meldingen doorgaans met een zucht naast zich neer.  Maar niet altijd. Een vliegend voorwerp, of het nu buitenaards is of niet, kan een gevaar vormen voor de burgerluchtvaart en soms wordt zo’n melding dus doorgegeven aan Schiphol. En Schoorl is tenslotte maar enige tientallen kilometers verwijderd van Schiphol. Marcel had namens de Stichting Skepsis aangegeven geïnteresseerd te zijn in UFO-meldingen en zodoende werden die meldingen soms aan hem doorgegeven door iemand van de politie of door iemand op Schiphol. Dat Bart na z’n 112 telefoontje eventueel voor verdere informatie wordt teruggebeld op hetzelfde nummer als waarmee hij oorspronkelijk 112 belde, dat is dan toch eigenlijk helemaal niet verwonderlijk.

Hoofdredacteur Hulspas had een heel integere en wetenschappelijke houding. Hij wilde d.m.v. systematisch onderzoek het ongeïdentificeerde identificeren. Het getuigt van hysterische vooringenomenheid en ziekelijke achterdocht van de kant van Niburu wanneer ze hier een grootschalige en kwaadaardige samenzwering ontwaren – een samenzwering tussen alarmcentrales, politiekorpsen, inlichtingendiensten en de Stichting Skepsis.

Maar stel dat Niburu toch gelijk heeft. In dat geval moet er iets rechtgezet worden. Tientallen stukjes heb ik in de afgelopen jaren geschreven voor websites en publicaties van de Stichting Skepsis. Mede door mijn toedoen is de ontwikkeling van de Vrije Energie in Nederland minstens zo’n tien jaar teruggezet. Waar blijven toch al die cheques en bankoverschrijvingen van de Shell, van de Unilever, van de ministeries, van de Nuon, van de AIVD en van de MIVD?

Chileens ufo-bureau ziet ze weer eens vliegen

by 8 Comments

Chili is een van de weinige landen waar ze nog een heus overheidsbureau in stand houden om ufo-meldingen te onderzoeken. Dat bureau, CEFAA genaamd,  schakelt analisten en soms ook serieuze wetenschappers in om uitsluitsel te geven in twijfelgevallen. Eens in de zoveel tijd brengt het bureau een casus naar buiten die het opmerkelijk en onverklaard acht. Meestal gaat dit via de Amerikaanse journaliste Leslie Kean, die op de Huffington Post haar schrijfsels over ufo’s kwijt kan.

Dit keer gaat het om een video van de Chileense marine, die gemaakt werd door een helicopter die in november 2014 een vlucht langs de kust maakte. “Groundbreaking UFO Video Just Released By Chilean Navy“, schrijft Kean. Maar kijk eerst zelf even naar het beeldmateriaal dat grotendeels in infrarood genomen is. Vanaf minuut acht wordt het pas een beetje interessant.

Volgens CEFAA kan het niet gaan om een vliegtuig, omdat er niets gezien werd door de radarstations die het gebied waar het object vloog konden waanemen. Een gezamelijke analyse op Metabunk maakt het echter zeer aannemelijk dat het wel degelijk gaat om een gewoon vliegtuig, dat zelfs geïdentificeerd kon worden. Het toestel in kwestie vliegt alleen wat verder dan de bemanning van de helicopter inschatte – niet op een afstand van 30-50 mijl, maar op 65 mijl.

Het vliegtuig dat erg goed bij de beelden past, vloog op veel grotere hoogte dan CEFAA bericht en dat maakt het voorkomen van een aerodynamic contrail aannemelijk. Zo’n spoor wordt niet veroorzaakt door de uitstoot van een straalmotor, maar door verstoring van de lucht door het hele vliegtuig en is daardoor vaak meteen ook veel breder.

chilean-navy-ufo-metabunk-3

Waar ging het fout bij CEFAA? Ze hadden wel Franse collega’s gevraagd naar de zaak te kijken en die kwamen met een vergelijkbare conclusie: waarschijnlijk een vliegtuig voor middellange afstand [pdf]. De Fransen hadden echter niet gezocht naar mogelijke kandidaten en gingen teveel af op de geschatte afstand tot het object. Daardoor onderschatten ze de hoogte waarop het object vloog en achtten daarom ten onrechte zo’n aerodynamische contrail onwaarschijnlijk. En CEFAA heeft op grond van die verkeerde ingeschatte afstand niet gekeken naar radarbeelden op wat grotere afstand.
Een van de opstellers van het Franse rapport liet in een reactie op de Facebook-pagina van Kean weten ook niet zo blij te zijn met de manier waarop CEFAA met hun conclusie omging. Zelfs als ze wel de met de juiste schattingen voor afstand en hoogte zouden hebben gerekend, had CEFAA naar zijn opvatting hun conclusie verworpen.

Het lijkt intussen een patroon. Het is volgens mij de derde keer dat CEFAA na twee jaar op amateuristische wijze een video of foto te hebben onderzocht die analyse naar buiten brengt via Kean. Misschien dat CEFAA om de twee jaar zijn budget moet verdedigen en dat ze zich daarom gedwongen zien om hun beste gevallen (lees: ‘slechtst verklaarbaar’ of ‘makkelijkst te verkopen als interessant geval’) naar buiten brengen. Als het CEFAA echt ging om het snel vinden van een verklaring voor de bij hun aangebrachte gevallen, zouden ze er beter aan doen om ze meteen openbaar te maken. De ervaring leert immers dat de oplossing dan binnen luttele dagen gevonden is.

Zie eerdere berichten op Kloptdatwel uit 2012 en 2014:

UFO-video uit Chili bewijst ’t: ze hebben zes pootjes

Chileens UFO-bureau toont weer z’n onkunde