Derek Ogilvie zegt medium te zijn en is in ons land beter bekend is als de babyfluisteraar. Hij heeft twee keer een wetenschappelijke test ondergaan die kon aantonen dat hij speciale vermogens bezat. Beide keren faalde hij. De derde ‘test’ was niet geschikt om aan te tonen of Ogilvie speciale vermogens bezit, maar het behaalde succes grijpt Derek met beide handen aan om dat wel te beweren.
In de eerste test bij prof. Chris French liet Ogilvie niets anders zien dan standaard cold-reading technieken (de kunst om anderen het gevoel te geven dat je meer van ze weet dan mogelijk lijkt). In de tweede test voor de één miljoen dollar van James Randi (‘the one-million-dollar-challenge’) scoort hij niet beter dan een willekeurig persoon. Een artikel over het onderzoek is te vinden in de krant The Sun.
Het vreemde wil dat de programmamakers van Ogilvie dat blijkbaar niet genoeg vonden en hem meenamen voor een derde ‘test’ bij Dr. Gerald Gluck. Tenminste, er wordt gedaan alsof het een test is, terwijl de gebruikte techniek helemaal niet in staat is om speciale vermogens vast te stellen (iets wat de eerste twee testen wel konden). Deze techniek heet neurofeedback en via neurofeedback zou iemand afwijkende hersenpatronen in een juist(er) patroon kunnen trainen. Dirk Koppenaal schreef al eerder uitgebreid in Skepter over neurofeedback.
Het is interessant om op te merken dat de voice-over zegt dat er twee weken nodig zijn om alle data te analyseren die via de neurofeedback zijn verkregen. Gluck blijkt echter in staat om al direct na het experiment de uitspraak te kunnen doen dat “er hier iets gebeurde dat ik op dit moment niet kan verklaren, maar ik weet niet wat het was“. Voor een wetenschapper die werkt met data die normaal twee weken geanalyseerd moeten worden een wat vreemde uitspraak.
Na twee weken komt Gluck alsnog met zijn conclusie: “Derek bevindt zich in een staat van non-verbale en emotionele communicatie”.
Derek: “betekent dat dat ik telepathisch ben?”
G: “Dat is geen wetenschappelijke term, het betekent dat je zintuiglijke waarneming gebruikt die lijkt op in trance zijn, waarbij emoties dominant zijn, je bent ontvankelijk en je ontvangt een soort informatie, en je gebruikt delen van je hersenen die we verwachten dat je zou gebruiken gebaseerd op wat je zegt dat je doet“.
Derek zegt paranormaal te zijn. Zegt Gluck dus nu dat hij weet waar de hersengebieden zitten die voor paranormale vermogens zorgen? Dat zou toch wel een Nobelprijs waard zijn lijkt me zo.
Gluck loopt echter op de zaken vooruit, je moet namelijk eerst aantonen dat je iets speciaals kan, voordat je de hersengebieden kan gaan aanwijzen die daarvoor verantwoordelijk zijn. En juist op dat eerste faalt Ogilvie tot twee keer toe.
Maar door bewijs (of juist het gebrek daaraan) laat Derek zichzelf niet van de wijs brengen: “I’m going to do it again [de eerste testen] because I believe I can do it…”
Foto voorzijde: Derek Ogilvie na de mislukte test bij Chris French, Skepsis.nl
Jan Willem Nienhuys says
Bij cold reading’ ga je gedeeltelijk af op non-verbale signalen van je gesprekspartner. Ik denk dat veel non-verbale signalen verwerkt worden op een manier waarbij het analytische verstand maar een bijrol speelt. Het is dus best mogelijk om cold reading in zekere zin op de automatische piloot te doen, denk ik. Ongeveer zoals tal van gewone bezigheden (typen, lopen, eten, praten, fietsen) verricht worden zonder dat we bij elk detail daarvan intensief hoeven na te denken. Nonverbale signalen interpreteren doen we al vanaf ongeveer de dag van onze geboorte. Wie er zijn beroep van maakt om cold reading te plegen zal dat best min of meer automatisch doen. Met je hoofd in een MRI-machine kan dat lijken op ‘in trance’ zijn.
Nomas says
Dirk is gewoon een oplichter. Die veel mensen onnodig pijn doet en valse hoop geeft.
Maar, mensen die zo stom zijn om erin te geloven mogen eigenlijk wel belazerd worden.
Jasper says
Hij is een oplichter die kwetsbare mensen, die een dierbare hebben verloren, misbruikt voor entertainment doeleinden. En helaas zijn er veel te veel mensen die geloven dat hij daadwerkelijk met overledenen kan communiceren.
Ik wou dat TV-zenders zoals RTL4 eens ophielden met dit soort mensen zo te promoten. Maar ze doen het maar al te graag omdat het veel kijkers oplevert.
Maartenvergucht says
Interessant dat de beslissende test iets merkwaardig opleverde. Als goede wetenschappers moeten we ons neerleggen bij de evidentie: er gebeurt daadwerkelijk iets wat buiten het normale ligt bij Olvi. Ook de scepticus moet resultaten uit onderzoek au serieux nemen.
Maarten Koller says
Ok, Ogilvie laat twee keer zien dat ‘wanneer hij zijn ding doet’ er niets speciaals gebeurd. Tijdens de derde test (die niet vaststelt of er iets speciaals gebeurd, alleen of er iets met zijn hersens gebeurd) zegt de onderzoeker dat ‘terwijl Ogilvie zijn ding doet’ er iets speciaals in de hersenen gebeurd.
Laten we even aannemen dat de gebruikte techniek geschikt is om dat soort dingen te registeren.
Dan hebben we dus alleen het volgende: zijn hersens zijn anders –> *en dat resulteert blijkbaar niet in enige vorm van paranormale prestaties*, want dat werd in de eerste twee tests al vastgesteld.
2011/11/6 Disqus
Maarten says
Randi is ook geen echte wetenschapper. Enkel de neuro-onderzoekers waren gediplomeerde experten. En zij zagen ‘iets’. Randi is maar een gewone goochelaar.
Maarten Koller says
Randi is inderdaad goochelaar en daarmee expert in het doorzien van menselijke misleiding. Daarnaast heeft hij volgens een wetenschappelijk protocol de test opgezet.
Chris French is psycholoog, en heeft daarmee ook kennis hoe mensen werken, informatie vergaren (en onbewust weggeven) en kent de cold-reading technieken die Ogilvie gebruikt. Zoals in de video te zien is de informatie waar Ogilvie mee komt afkomstig van de begeleider van het kind.
Met een cursus/opleiding neurofeedback ben je een ‘expert’ in neurofeedback maar dan ben je nog niet in staat om te beoordelen of iemand paranormale krachten heeft.
In de tekst van dit artikel staat een link naar het artikel van Dirk Koppenaal over deze neurofeedback techniek. Een aanrader om die even te lezen.
De vraag is of de techniek dus geschikt is om ‘iets speciaals’ te kunnen zien in hersenen van mensen zoals Ogilvie.
Maar het punt is, ook al is er iets speciaals te zien, oftewel een afwijking van het normale, dan is de conclusie eerder dat er iets mis is met Olgivie’s hersenen. Omdat we namelijk net daarvoor twee onderzoeken hebben meegemaakt waarbij hij laat zien dat hij geen paranormale dingen kan.
We houden dus over: iemand die beweert stemmen e.d. te horen. Iemand die
beweert dat deze stemmen van geesten afkomstig zijn.
Er bestaan wel meer mensen die dit beweren, en met hun hersenen is
inderdaad iets aparts aan de hand. Iris Sommer vertelde hier onlangs over
tijdens het Skepsis congres 2011: http://www.skepsis.nl/congres2011.html
Daarvan zijn video opnames gemaakt die ik hopelijk ergens voor het einde
van dit jaar op Kloptdatwel zal kunnen zetten (ze moeten even bewerkt
worden e.d.).
Cherluna says
Denk ik verkeerd? Wetenschap heeft bijna niets te maken met paranormaal begaafdheid. Als wetenschap dat nou eens nauwkeurig kon bewijzen, dan pas kan ik ze geloven, maar nu..
Begrijp me niet verkeerd.
lex says
En waar halen jullie nou de kennis vandaan om zeker te weten dat hij de boel bedonderd?
Ongelovigen zijn nooit te overtuigen en jullie houden elkaar mooi in stand zo…..
welles….nietes….welles….nietes….welles….nietes….welles….nietes….zonde van jullie tijd….