KOM PLOTT – George van Houts vervolgt zijn 9/11 ergertainment

In 2017 en 2018 speelde George van Houts de voorstelling Kom Plot en richtte hij de Stichting 11 September op. Zijn missie is het voor elkaar boksen van maatschappelijk draagvlak voor een nieuw onderzoek naar de aanslagen op 11 september 2001. Sinds een paar weken staat Van Houts op het toneel met het vervolg op zijn eerste voorstelling: KOM PLOTT, met de TT van Twin Towers, en ik bezocht die op 11 oktober in Nijmegen.

Aan begin legde Van Houts weer de spelregels van de avond uit. Het publiek zou hem op elk moment mogen onderbreken voor vragen of tegenwerpingen, al dan niet ter plekke op je smartphone opgezocht op internet. Bij de vorige voorstelling had ik een aantal malen van die mogelijkheid gebruik gemaakt, maar dit keer had ik me voorgenomen om alleen te luisteren.
Meteen daarna bracht Van Houts twee boeken onder de aandacht. Het vuistdikke, recent verschenen boek The Trigger van David Icke, waar Van Houts zelf nog maar zo’n twintig procent van had gelezen. Bij Icke’s bizarre ideeën over reptillians haakt hij af, maar qua feiten zou Icke het allemaal heel overtuigend uitgezocht hebben; ik vraag het me het ernstig af.
Het tweede boek was 9/11 Unmasked, wat ik ook al even de revue liet passeren op Kloptdatwel (zie ‘Nieuwe strohalmen voor 9/11-complotdenkers‘). Het is een soort samenvatting van het ‘bewijsmateriaal’ waarover ze binnen de truther community onderling niet al te veel van mening verschillen. Wat in dat boek staat kun je eigenlijk ook wel lezen op de website van het clubje en voor wat er zoal niet deugt aan de bewijsvoering is de bespreking op Metabunk wel een aardig begin.

Om verder in de stemming te komen ging Van Houts eerst wat andere complottheorieën behandelen. Als eerste twee die hij zelf ook nadrukkelijk onzin vond: dat de Titanic heimelijk verwisseld zou zijn met zusterschip Olympic, en de platte aarde.  Bij die laatste merkte hij op dat hij zich er over verbaasde dat de filmpjes van de flat earthers er zo gelikt uit zien. Daar zou heel wat geld achter moeten zitten, misschien wel een aanwijzing dat het hele gebeuren in feite georkestreerd is om de serieuzere complottheorieën mee belachelijk te maken. Dat Van Houts terloops genoemd werd in een Volkskrant-artikel over een bijeenkomst van flat earthers in Amsterdam, duidt daar natuurlijk ook op.

Daarna nog het een en ander over de moon landing hoax, het idee dat Stanley Kubrick die in een filmstudio heeft gedraaid en er in later werk allerlei hints over heeft achtergelaten. Van Houts zei dat hij het altijd belachelijk had gevonden, maar na het kijken van de documentaire American Moon had hij inmiddels toch wat bedenkingen. (Die documentaire is gemaakt door de Italiaan Massimo Mazzucco die ook een ellenlange complotdocumentaire over 9/11 heeft gemaakt, The New Pearl Harbor.)
Afsluiter voor dit blok was Operatie Gladio, gepresenteerd als een echt complot dat jarenlang verborgen kon blijven, zelfs voor ministers en geheime diensten, en duidelijk bedoeld om te illustreren dat je zoiets bij 9/11 dus niet zomaar kunt uitsluiten. En zo was het publiek dus klaargestoomd voor de hoofdmoot, de aanslagen van 9/11.

De nieuwste ontwikkelingen, eigenlijk allemaal terug te voeren op activiteiten van Architects & Engineers for 9/11 Truth, werden gebracht alsof de samenleving in de Verenigde Staten op de rand staat van een omslag in het denken over de werkelijke toedracht van de aanslagen. Het gaat dan om het verzoek om een Grand Jury onderzoek te starten en het onderzoek van professor Hulsey naar de instorting van WTC7. In ‘Nieuwe strohalmen voor 9/11-complotdenkers‘ heb ik daar ook al het een en ander over geschreven.
Het onderzoek van Hulsey is begin september eindelijk als concept gepubliceerd en de periode van twee maanden die ingeruimd zijn om publiek commentaar te verzamelen loopt nog tot 1 november. De onderliggende data zou ook vrijgegeven worden, maar dat liep meteen al vertraging op, zou dan eind september komen, maar intussen hebben ze de ‘technische problemen’ nog steeds niet opgelost. Hoe moeilijk kan het toch zijn om die paar honderd Gigabyte even via Dropbox, of iets dergelijks, openbaar te delen? Die data kan misschien helpen om te verklaren waarom Husley zoveel bizarre dingen lijkt te doen met zijn modellen en analyses.
Van Houts noemde ook nog dat een  brandweerdepartement in New York zou hebben opgeroepen tot nieuw onderzoek (in ieder geval te zien als ondersteuning van het Grand Jury verzoek), maar heeft blijkbaar niet door (of verzweeg) dat het hier gaat om een resolutie van het gekozen toezichthoudend orgaan van dat departement. De leiding van het departement heeft zich er niet achter geschaard, maar er ook niet expliciet afstand van genomen.

Daarna passeerden nog wat oude elementen uit het uitgebreide 9/11-truthers arsenaal aan complotflodders, zoals de onzin over de biljoenen dollars die Rumsfeld kwijt zou zijn van de defensiebegroting, de 7 landen in 5 jaar van Wesley Clark, Danny Jowenko, en het idee dat de 9/11 Commission veel minder budget zou hebben gekregen dan het onderzoek naar de relatie tussen Clinton en Lewinsky zou hebben gekost (wat ook onzin is) en dat de voorzitters ervan hun hele werk eigenlijk rijp voor de prullenbak vonden.

‘Vice President Cheney Talks with Staff Member’ (US National Archive | Flickr)

Er kwam een lijstje langs met de op papier zeven belangrijkste bevelvoerders op 9/11 die verdacht lang uit beeld zouden zijn geweest ten tijde van de aanslagen, het moment dat juist hun inzet het meest gevraagd was. Daarbij hoort natuurlijk vice-president Dick Cheney, waarover het verhaal gaat dat hij een order had ingetrokken om de nog rondvliegende gekaapte vliegtuigen uit de lucht te schieten.
Dat heb ik bij de bespreking van het boek van Coen Vermeeren behandeld. Ik merkte daar op dat er later foto’s openbaar zijn gemaakt die het verhaal van Cheney bevestigen, maar schreef ook dat hardcore complotdenkers menen dat die foto’s achteraf in scène zijn gezet of gephotoshopt. Van Houts lijkt zich bij hen te scharen op dit punt: volgens hem klopt bijvoorbeeld de lichaamshouding van Cheney en zijn gesprekspartner op de foto hiernaast totaal niet bij de ernst van de situatie. En een fotograaf in het publiek bij een eerdere opvoering had ook gezegd dat hij dat televisiescherm niet zo helder had kunnen fotograferen met dat tegenlicht. Die zou ik dus maar niet inhuren voor een rapportage, want die opmerking slaat volgens mij nergens op.
Helemaal zeker dat het deze foto was die Van Houts liet zien, ben ik niet. Hij vertelde er namelijk enigszins tot mijn verbazing bij dat Cheney hier met ‘Scooter’ Libby stond te praten, de man die volgens hem een gevangenisstraf kreeg omdat hij het publiek zou hebben voorgelogen omtrent de aanleiding voor de invasie van Irak (een wel heel vrije interpretatie van Plamegate). Er is een soortgelijke foto waar Libby inderdaad op staat, maar daar zou ik hem meteen wel op herkend hebben tijdens de voorstelling. Het geeft maar aan dat als er iemand heeft zitten photoshoppen, dat het dan een flinke klus moet zijn geweest.

De voorstelling werd afgesloten met twee ‘opmerkelijke’ sterfgevallen in het 9/11 verhaal. Ik laat het als huiswerk aan de lezer zelf over om uit te zoeken wat er niet klopt in de versies van Van Houts. Dat is niet zo lastig, maar ook weer niet zo snel gedaan op je telefoontje als je ook nog de voorstelling wil blijven volgen. Het is dus niet zo raar dat Van Houts tijdens zijn voorstellingen meestal wel makkelijk weg kan komen met de halve en hele onwaarheden die hij over het publiek uitstrooit.

Het gaat om Beverly Eckert, weduwe van een van de slachtoffers die omkwamen in de Twin Towers en jarenlang actief om de ware toedracht van de aanslagen onderzocht te krijgen en daarvoor zelfs de schadevergoeding van de Amerikaanse overheid weigerde, omdat daaraan een non disclosure agreement zou hangen die zou beletten dat ze nog vragen zou kunnen stellen of met de pers kon spreken over de zaak. Net een week nadat ze eindelijk gehoor leek te krijgen (ze sprak kort met Obama), kwam ze om bij de crash van een privévliegtuigje. Ze was op weg vanwege een uitnodiging van het Witte Huis.
De andere dode is John O’Neill, jarenlang werkzaam bij de FBI met als belangrijkste aandachtspunt Osama bin Laden. In juli 2001 zou hij beloond zijn door zijn superieuren met een eervolle goedbetaalde baan, met een fantastisch uitzicht. Hij werd hoofd beveiliging van de Twin Towers. Zijn eerste werkdag? 11 september 2001. Omgekomen in de noordelijke toren, hij wist natuurlijk teveel.

Volgens Van Houts heeft hij met deze twee voorstellingen nu zo’n 40 procent verteld van wat er allemaal over 9/11 is te zeggen. Aan vakmanschap ontbreekt het hem niet, vrij moeiteloos wist hij het publiek tweeënhalf uur geboeid te houden met zijn vertelling. Bij het eerste deel heb ik me wel iets beter vermaakt, misschien dat het er aan ligt dat het toen nog enigszins in het midden bleef hoe serieus Van Houts het zelf allemaal neemt.
Mijn indruk was ook dat het publiek dit keer wat anders was samengesteld. Bij Komplot 1 was er volgens mij meer algemeen publiek dat misschien hoofdzakelijk afkwam op de voorstelling omdat ze Van Houts kennen als een van De Verleiders. Het was toen ook in een grotere zaal. Nu bestond het ongeveer 100 koppige publiek naar mijn schatting voor ongeveer driekwart uit witte mannen tussen 18 en 40 jaar en leek de ontvankelijkheid voor complottheorieën stukken groter. Kritische vragen of opmerkingen uit het publiek waren er nauwlijks.

Update 14 februari 2020
De theatershow staat inmiddels online. Het is een opname van half december in het De La Mar theater. Verschillen met de versie die ik zag en hier besprak zijn er nauwelijks. Aan het begin brengt Van Houts een extra boek onder de aandacht (in het boek van Icke lijkt hij nog verder te zijn opgeschoten). Hoewel Van Houts mijn bespreking wel heeft gelezen, heeft hij er zelfs de meest suffe fouten niet uitgehaald, zoals die met de foto van Cheney en zogenaamd Scooter Libby (zie vanaf 1:48:00). In de laatste paar minuten maakt Van Houts er een showtje van dat niemand van zijn tegenstanders op zijn uitnodiging in is gegaan om weerwoord te bieden. Tsja.