The Big Bang Theory is een sitcom en gaat over een stel ontzettende nerds en hun een leuke vlotte buurvrouw Penny. Oppernerd Sheldon-“mijn IQ is omgekeerd evenredig met mijn sociale vaardigheden“-Cooper legt aan Penny even in één zin uit wat astrologie volgens hem is.
Met dank aan Rik Delaet van www.Kritischdenken.info voor de ondertitels.
Doemsdagprofeet Harold Camping voorspelde het einde van de wereld op 21 mei 2011. Zijn Judgment Day-voorspelling trok wereldwijd enorm veel aandacht. Maar er gebeurde niets. Camping paste snel daarna zijn voorspelling aan. Een paar dagen geleden liet hij weten dat hij vasthoudt aan zijn nieuwe voorspelling: het einde van de wereld is op vrijdag 21 oktober aanstaande. En dat is al snel, over ruim 4 weken.
Toen de aarde op 21 mei niet werd vernietigd, kwam Camping snel met een verklaring voor het falen van zijn voorspelling. Hij was van mening dat hij zich helemaal niet had vergist. Judgment Day had welk degelijk plaatsgevonden, maar dan ‘op een spiritueel niveau’. De onheilsprofeet wilde geen verantwoordelijkheid nemen voor het leed dat zijn mislukte voorspelling had veroorzaakt. Duizenden volgelingen waren hun baan en spaargeld kwijtgeraakt. ‘Die redden het wel’ zo citeerde de NOS Camping. In deze blogpost van Kloptdatwel lees je de details (meer over Camping vind je hier).
In een uitzending van zijn radiostation Family Radio vertelde Camping op 23 mei:
‘It won’t be spiritual on October 21, the world is going to be destroyed all together, but it will be very quick’.
Kort daarna werd Camping getroffen door een lichte beroerte waardoor hij niet meer kon spreken. Sommige christenen zagen hierin een straf van God voor zijn valse profetieën. Inmiddels is Camping opgeknapt en een paar dagen geleden mocht hij naar huis. Dat meldde de website glossynews.com. Zijn vrouw laat weten dat recente natuurrampen de voorspelling van Camping bevestigen, alles gaat volgens Het Plan van Harold. En ze roept natuurlijk op tot meer donaties:
‘Harold, who can’t speak at this time, asked me to tell you that he’s already working with the Final Rapture Countdown up to October 21. He wants you to check off the many visible events he has noted since the May 21 beginning… massive earthquakes in Japan, Virginia and Alaska; Hurricanes Irene on the East Coast, Lee who is now in Louisiana, and Katia close behind in the Atlantic… all these are according to Harold’s Plan, minute by minute. He hopes all of you are good to go. Please send your checks to Harold as you’ve done before, he has had lots of expenses’.
De werkelijkheid is natuurlijk dat de aardbevingen en andere natuurrampen die we in de afgelopen tijd meemaakten helemaal niet uitzonderlijk zijn en helemaal niets voorspellen.
Harold Camping heeft al twee keer eerder het einde van de wereld voorspeld. De eerste voorspelling was voor het einde op 21 mei 1988. dit werd bijgesteld naar 7 september 1994. Op basis van een onnavolgbare berekening (zie dit wikipedia-artikel) kwam hij met zijn voorspelling van 21 mei.
Eindewereldtheorieën hebben sterke wortels in de Verenigde Staten. Uit onderzoek van de Amerikaanse denktank Pew Research Center blijkt dat 41% van de Amerikanen denkt dat het zeker of waarschijnlijk is dat Jezus voor 2050 op aarde zal terugkeren. In de afgelopen 10 jaar waren er ook heel wat films over het einde van de wereld, b.v. The Core, The Day After Tomorrow en 2012.
Toch is er weinig reden om de voorspellingen over het aanstaande einde der tijden serieus te nemen. De zon ontstond 4,57 miljard jaar geleden. De verwachting is dat de energieproductie van de zon iedere miljard jaar 10% toeneemt. Dat betekent dat onze oceanen over ongeveer 1 miljard jaar aan de kook raken. Het einde is dus niet in 2011 maar eerder in 1.000.002.011.
Met dank aan College Media Network.
Zaterdag 22 oktober kunnen we weer gaan genieten van interessante sprekers tijdens het Skepsis Congres 2011: Brein en Illusie. Tijdens het congres zullen naast bestuursleden en een aantal auteurs van Kloptdatwel ook werkgroepleden van Skepsis aanwezig zijn, er zullen Skeptische notities verkocht worden en mogelijk ook een aantal boeken.
Wanneer: zaterdag 22 oktober 2011
Aanvang: 10.30 uur, zaal open: 09.45 uur
Entree: gratis voor donateurs van Stichting Skepsis anders 22,50 euro (lunch is 15 euro)
Aanmelden: klik deze link en bekijk daar de instructies (bijna onderaan)
Locatie: Hogeschool Domstad, Koningsbergerstraat 9, Utrecht (meer informatie onderaan deze link)
Er zijn inmiddels al meer dan 250 aanmeldingen en de zaal is op een maximum van 400 berekend. Wacht dus niet te lang met uw aanmelding!
Mocht het echter niet lukken om ons congres in uw overvolle agenda te krijgen, houdt dan Kloptdatwel.nl in de gaten. Tijdens het congres willen we ook dit jaar weer simpele video-opnamen maken en deze op Kloptdatwel publiceren. Zie hier de opnamen van 2010.
Het programma van het Skepsis Congres 2011: Brein en Illusie:
| 9.45 | De zaal is geopend vanaf kwart voor tien. U kunt uw entreebewijzen bij onze receptie afhalen. Koffie en andere dranken zijn bij de prijs inbegrepen. | |
| 10.30 | Opening van het 24ste Skepsiscongres door prof. dr. Frans Sluijter, voorzitter van de Stichting Skepsis | |
| 10.35 | JAN VAN GIJN prof. em. dr. J. van Gijn is neuroloog en redacteur van Brain. Hij schreef Lijf en leed (februari 2011). |
Zielenpijn Vele mensen hebben pijn ten gevolge van een psychisch proces zoals angst, depressie of een persoonlijkheidsstoornis. Dat is iets totaal anders dan fantoompijn. Zulke pijn komt wel uit de hersenen, maar geldt als onverklaarbaar. |
| 11.35 | IRIS SOMMER prof. dr. I.E.C. Sommer leidt de Stemmenpoli van de UMC Utrecht en schreef Stemmen horen (april 2011). |
Stemmen in beeld Wat gebeurt er in de hersenen als iemand stemmen hoort en waarom horen sommigen ze wel en anderen niet? |
| 12.35 |
Korte presentatie over Skepsis-werkgroepen gevolgd door lunchpauze
|
|
| 14.00 | DICK SWAAB prof. dr. D.F. Swaab is neurobioloog en thans hoogleraar aan de Zhejiang University Medical School in Hangzhou. Hij schreef Wij zijn ons brein (september 2010). |
De zetel van zonderlinge verschijnselen Het zijn de hersenen ook waar zich de zetel bevindt van waanzin en krankzinnigheid, van angsten en verschrikkingen die ons bestormen, dikwijls ‘s nachts, maar soms zelfs overdag; daar ligt de oorzaak van slapeloosheid en slaapwandelen, van gedachten die niet willen komen, van vergeten verplichtingen en van zonderlinge verschijnselen. – Hippocrates (geciteerd in de Inleiding van Wij zijn ons brein). |
| 15.00 | Pauze | |
| 15.30 | HERMAN PHILIPSE prof.dr.mr. H. Philipse is filosoof en universiteitshoogleraar aan de Universiteit Utrecht. Zijn meest recente populaire boek is de bundel Filosofische polemieken (2009). |
Wij mensen kunnen niet ons brein zijn Boeken over hersenen zijn bestsellers, want velen willen op de hoogte blijven van de laatste vorderingen in het onderzoek naar de werking van dit orgaan. De hersenonderzoekers populariseren echter hun onderzoek soms in misleidende bewoordingen. Filosofen, deskundig in begripsanalyse, hebben de taak conceptuele verwarring te bestrijden en helderheid te scheppen. |
| 16.30 | Borrel | |
Mocht u interesse hebben in een van de boeken van de sprekers dan kunt u deze via de links hieronder bij Bol.com bestellen. Met een bestelling steunt u Kloptdatwel.
In april dit jaar ben ik naar de cabaretvoorstelling geweest van Dorine Wiersma. Ik schreef daar toen het volgende over:
Dorine Wiersma is cabaretière (naast gitaardocent) en heeft op dit moment een show waarin ze (in elk geval tijdens de eerste helft) zo ongeveer het hele sceptisch woordenboek m.b.t. de antroposofie gebruikt, naast een hoop andere zweeftermen. Afgelopen zaterdagavond (16 april) zag ik haar show en na afloop had ik spierpijn in mijn lachspieren, omdat mijn gezicht tussen het lachen door slechts verviel naar een dikke grijns.
Wiersma woont in Zeist, volgens haar het antroposofisch centrum van Nederland. En op de vrije school waar kinderen leren haken, volksdansen, bamboeblokfluitjes maken, vormen kinderen die niet van de ‘nieuwe tijd’ zijn, een afkorting (PDD-NOS, ADD, etc) of spannende allergie hebben, kortom, die ‘normaal’ zijn, het buitenbeentje. Iedere straat heeft wel een auralezer, een dierenfluisteraar (die voorheen alleen fluisterde met levende, maar sinds de crisis ook met overleden dieren), of een buurvrouw die adviseert ‘meer rood te dragen’ omdat dat het innerlijke blauw naar buiten brengt.
Luister even naar het liedje wat Wiersma speelde tijdens een interview bij radio RTV Utrecht, vanaf 6:22, voor een tipje van de sluier.
[audio:http://mediaplayer.rtvutrecht.nl/stream/94c55084.mp3]Als de player niet werkt, klik dan hier.
Ik schreef toen dat haar voorstellingen nog slechts tot het einde van april te zien waren, maar gelukkig zijn er inmiddels nog meer voorstellingen gepland. Hoewel we even gepoogd hebben om de show professioneel te laten opnemen, is daar tot op heden nog geen concreet plan uit naar voren gekomen. U zult dus echt zelf naar de voorstelling moeten gaan, maar dat is niet bepaald een straf ;). Klik hier voor de agenda.
Hieronder haar promofilmpje ‘Zwevend Zeist’:
Academische fraude wordt in alle openheid behandeld. Dat toont de zaak Diederik Stapel / Roos Vonk. Dat is goed, want zo weet je dat je niet kunt vertrouwen op de onderzoeksresultaten van Stapel en Vonk. Dat ging 50 jaar geleden heel anders. Dat laat de zaak van prof. dr. dr. Anthonie Stolk zien. Stolk was net als Stapel begaafd en publiceerde enorm veel artikelen in toonaangevende tijdschriften. Ook zijn onderzoeksgegevens bleken (ten minste voor een deel) verzonnen. Met stille trom verliet hij in 1962 de VU. Zijn artikelen werden niet teruggetrokken. Hij bleef zijn hoogleraarstitel voeren en vond bij de pers een willig oor voor zijn verhalen over kostbare schatten die hij in Zuid-Amerika zou hebben gevonden. Tot op hoge leeftijd bleef hij publiceren.
Onlangs schreef Kloptdatwel dat de Universiteit van Tilburg bekend heeft gemaakt dat toponderzoeker Diederik Stapel onderzoeksgegevens heeft verzonnen. Inmiddels ligt ook zijn samenwerkingspartner prof. Roos Vonk onder vuur. De Volkskrant beschuldigt haar ervan dat ze ‘academische basisvaardigheden mist’ omdat ze de verzonnen onderzoeksgegevens van Stapel kritiekloos voor waar aannam. Deze zaak wordt in alle openheid besproken en dat is goed. Want daardoor weet iedereen dat we niet klakkeloos kunnen vertrouwen op de onderzoeksresultaten van Stapel en Vonk.
Pas in 1993 werd duidelijk dat VU-hoogleraar Anthonie Stolk in de jaren 1950 en ’60 jarenlang onderzoeksgegevens had verzonnen. Dat kwam aan het licht in een boek van onderzoeksjournalist Frank van Kolfschooten, Valse Vooruitgang. De VU stuurde Stolk begin jaren ’60 met vervroegd pensioen. De universiteit maakte echter nooit bekend dat het onderzoek van Stolk niet deugt. Het gevolg was dat Stolk ook na zijn pensionering de hoogleraarstitel bleef voeren en tot in de jaren 1990 een prominente rol kon spelen in de Nederlandse media met columns en populair-wetenschappelijke boeken en stukken.
Frank van Kolfschooten beschrijft de zaak Stolk met veel smaak in zijn boek Valse Vooruitgang en in nr. 9 (2010) van het Nederlandse misdaadtijdschrift ‘Koud Bloed’. Hieronder een korte samenvatting.
Stolk beschikte over talenten. Hij was in 1950 twee keer gepromoveerd (biologie en medicijnen) en trad daarna in dienst als hoogleraar bij de VU in Amsterdam. Hij legde een enorme productiviteit aan de dag met jaarlijks circa 30 artikelen die ook nog eens verschenen in toonaangevende tijdschriften zoals The Lancet, Nature en de Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. In 1957 werd zijn productiviteit nog groter toen hij onder het pseudoniem dr. Carol Brubaker ‘waargebeurde’ avonturenverhalen begon te publiceren over expedities naar donker Afrika. Stolk ontpopte zich als een echte ‘homo universalis’ – hij voorzag zijn ‘dr. Brubaker’-boeken van zelfgemaakte foto’s en hij zei in een interview dat hij een poëzieprijs had gewonnen. Sommige collega’s van Stolk dachten dat de foto’s in dierentuinen waren genomen. Ook vonden ze dat een plattegrond van een Afrikaans dorp verdacht veel leek op microscopisch beeld van een cel.
In 1962 liep Stolk tegen de lamp. De Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij (OVB) ontdekte dat een onderzoek van Stolk naar bacteriestammen bij 14.000 vissen onderlinge tegenstrijdigheden bevatte. Het OVB vermoedde dat de gegevens waren verzonnen. Ook bleek het onderzoek van Stolk voor het farmabedrijf Ulcerpax niet te kloppen. Stolk zou 1.828 ratten hebben onderzocht. Het faculteitsbestuur vond slechts de onderzoeksgegevens van 180 ratten. Hetzelfde gebeurde bij een onderzoek voor een ander farmabedrijf, Brocades. Stolk bleek voor dit bedrijf niet 23.000 vissen te hebben onderzocht maar slechts 600. Hoewel Stolk bezwoer dat hij de onderzoeksgegevens van de andere 22.400 vissen thuis had liggen, werden ze nooit gevonden. Stolk werd met verlof gestuurd. Uiteindelijk besloot de VU na verschillende medische adviezen dat Stolk vanwege vroegtijdige dementie met pensioen moest. De betrokkenen bij de VU kregen volgens Van Kolfschooten een spreekverbod opgelegd. De geruisloze aftocht van Stolk leidde er toe dat veel publicaties van Stolk niet ter discussie werden gesteld. De Proceedings van de KNAW trok (op een enkele uitzondering na) het werk van Stolk niet terug. Uit de Science Citation Index bleek dat het werk van Stolk na diens pensioen nog regelmatig werd aangehaald. Volgens collega’s is er weinig zekerheid dat de artikelen juist zijn. Zijn ex-collega aan de VU, prof. dr. F.C. Stam vertelde in 1993 aan Van Kolfschooten:
‘Ik kan mij niet voorstellen dat die [publicaties] kwalitatief betrouwbaar zijn. Ik zou wel eens willen weten waar hij de tijd vandaan had moeten halen om al die onderzoeken te doen. Hij had nauwelijks staf en leefde in een isolement’.
Na zijn ‘pensionering’ bleef Stolk actief in de media. Hij was columnist bij De Telegraaf tot in de jaren 1990 en hij was ook vaste medewerker bij de radio. In 1964 kwam hij in het nieuws met de ‘ontdekking’ in Zuid-Amerika van een schat van ruwe smaragden, beelden en andere kostbare voorwerpen. Stolk vertelt met een fijn gevoel voor jongensboekromantiek en understatement:
‘Ik was naar het zuidelijke Amazonegebied gegaan voor een foto- en filmexpeditie naar zeldzame planten en dieren. Onderweg vond ik de resten van deze [16e eeuwse] Chibcha-indianen en toen ben ik verder gaan zoeken. Ik ben geen archeolooog, maar als je er zo met je neus op wordt gedrukt…. Je zou het inderdaad een schat kunnen noemen als je het materialistisch zou bekijken, maar daar heb ik geen behoefte aan. Ik voel er niet voor om de kunstvoorwerpen die ik gevonden heb te verkopen. Die bewaar ik thuis, veilig in de kluis. Daar heb ik nu eenmaal plezier in’.
Het hoeft geen betoog dat de schat nooit is aangetroffen, niet in Zuid-Amerika en ook niet in de kluis bij Stolk thuis. Wel bleef Stolk tot op hoge leeftijd vertellen en publiceren over zijn ontdekkingsreizen. Omdat hij nooit in het openbaar was ontmaskerd vond hij bij de pers een willig oor. Hij overleed in 1996 op 79-jarige leeftijd in Noordwijk.
Meer lezen? Frank van Kolfschooten, Valse Vooruitgang, uitgeverij Pandora (antiquarisch verkrijgbaar) en Koud Bloed nr. 9, 2010 (te bestellen via internet bij uitgeverij Nieuw Amsterdam).
Illustratie voorzijde: wikimedia commons, md. Shafiqul Islam (Kobi). Met dank aan een van onze lezers (Utrechtse).